HELDERSCHE- NIEU WEDIEPER COURANT. M 143. Vrijdag 28 November 1890. .^J^Jaargang 48. Nieuwsblad voor Hollands Noorderkwartier. BERICHT. FJKI E N J. II. VAN BALEN. De Speler, Door eigen Schuld, DOLORES. „Er. dcsesperecrl nimmer! Jan Pietenz. Coen. Het Vaderland! ghetrouwe lilijf iele tot in den doot. Wilhelmuslied. "Voracliljnt lederen Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per 3 maanden. Voor de courant binnen de gemeentef 0.70, met Zondagsblad f 1. nu H naar de overige plaatsen van Nederland 0.90, 1.25 H naar alle londen, die in bet postverdrag zijn opgenomen (inbegrepen Oost- InJio cu Amerika)1.75, 2.10 REDACTEUR-UITGEVER Molenplein 162/163. HELDER. Prijs der advertentiën: gg Van 15 regels 30 cent, elke regel meer 6 cent. Bij abonnement naar gelang vand H hoeveelheid regels aanmerkelijk lager. |gjB Ingezonden modedeelingen en aanbevelingen, geplaatst tnsschon den tekst, per regel 10 ct. K9H Advertentiën voor liefdadige doeleinden Agent voor Nieuw-Jersey en Omstrekende lieer Mr. P. LANGEVELD Mz., te Okonik Co, Passaie. Zij, die geabonneerd zijn op onze courant, I kunnen, tegen betaling van 40 cents per stuk, bekomen de bij ons verschenen romans Russische roman van F. M. DOSTOJEWSKI. 242 pagina's druk e n roman v a n II. SCHOBERT. 231 pagina's compressen druks. Men kan deze romans aan ons bureel I dagelijks afhalen. Toezending naar buiten geschiedt na ontvangst van postwissel met 110 cents verhooging voor één boek en 15 cents I voor beiden. Men geve vooral juisten naam Ben duidelijk adres op, ten bewijze dat men geabonneerd is. Voor niet-geabonneerden is de prijs van 3 elk boek f2. NEDERLAND. HELDER, 27 November. Het lijk des Konings is Dinsdagavond gekist, buiten tegenwoordigheid van de Koningin-Regen- Ites, maar in bijzijn van enkele hofdignitarissen Ben den arts Vlaanderen. Daarna wordt de kist B overgebracht naar de groote zaal, als eenvoudige E rouwkamer, en Woensdag door den minister van I Justitie verzegeld. Maandag a. s. zal het lijk van den Koning jdoor de Koninklijke jachtopzieners in uniform I uit het Paleis naar den extra-trein worden ge- i dragen. i De groote eetzaal in de achterzijde van het li Paleis te 's Hage wordt ingericht voor de ontvangst van het lijk, en geheel met zwart laken bekleed. I De lijkbaar zal geplaatst worden op eene ver- 3 hevenheid onder een baldekijn van zwart fluweel, I met wit satijn gevoerdaan de achterzijde zal ahet Koninklijk wapen prijken. Gedurende 2 dagen zal het publiek toegelaten worden. Feuilleton van do Helderaclie- en Nienwedieper Conrant. Roman van Gravin EUFEMIA BALLESTREM. (Uit li e t Duitse li.) Eindelijk verbrak de prinses de stilte. //Ach, hoe heerlijk is het hier toch," zeide f zij, achterovergeleund haar werk bekijkend, «en wat zijn wij tegenover de natuur toch k stumpers „Dat zegt Richard Keppler ook," zeide Dolores. «O, hij is ten minste een ingewijde in de kunst, maar wat ben ik?" „Door een straal van het goddelijk licht I aangeraakt," zeide Dolores dweepend, „ach, I prinses, wie zoo"n fijn gevoel heeft voor kleu renmengeling als gij, die is zelf een meester." „Ja, als men dan niet tevens vorstin is," merkte de prinses op, „anders gelooft niemand 8er aan." «De menschen hebben zooveel vooroor- SdeeleiV riep Dolores uit, „maar het meest I tegen hen, die een kroon dragen, onver- scliillig of het een kunstenaars of een konings- I kroon is." /En toch zijn lauweren om een kroon jjeen schoon sieraad," merkte de prinses op. Weder werkte zij voort en weder was het y stil rondom. Daar klonken opeens de tonen van het avondklokje uit het naburige dorp 3 door de reine lucht en Dolores stond op om laan den rand van het donkere Heksengat I vergeet-mij-nietjes te plukken. De bezoekers zullen het Paleis binnentreden in het Noordein ie en het verlaten door de Ko ningspoort, in de Molenstraat. Bij de begrafenis zal ook aanwezig zijn de vader van H. M. Koningin Emma, de regee- rende Vorst van Waldeck. Het lijk des Konings zal in het paleis te 's Gravenhage ter bezichtiging gesteld worden. De begrafenis is nu vastgesteld op Donderdag 4 December. Vrijdag wordt de Groothertogin van Saksen en eerstdaags de Groothertog Johan Albrecht van Mecklenburg op het Loo verwacht. Andere buitenlandscheVorsten zullen waarschijn lijk niet op Het Loo, maar in de Residentie komen. De gezanten van China en Peru worden spoe dig verwacht. De Koning van Italië zal door een der Vor sten uit het Huis van Savoye zich bij de begra fenis doen vertegenwoordigen. De Aartshertog Frederik zal vertegenwoordiger van het Oostenrijksche Hof zijn, bij de begrafe nis van onzen Koning. Waarschijnlijk zal ook het Oostenrijksche regiment, waarvan de Koning bevelhebber was (het 63ste reg. inf.) bij de plech tigheid vertegenwoordigers zenden. Volgens nadere berichten, zal Prins Eduard van Saksen-Weimar Koningin Victoria vertegen woordigen bij de begrafenisplechtigheid. De Fransche Regeering heeft den Gezant der Republiek te 's Gravenhage opgedragen, aan de Nederlandsche Regeering hare deelneming te be tuigen. President Carnot zond een ordonnans officier naar den Nederlandschen Gezant te Parijs en de minister Ribot bracht onzen Gezant een bezoek. Het „Journal de Saint Petersbourg" betuigt zijn leedwezen over den dood des Konings en zegt, dat Rusland hartelijk deelneemt in de droefheid van het Nederlandsche volk, wegens de bloedverwantschap der Vorstenhuizen en de voortdurende vreedzame en vriendschappelijke verhouding der beide landen. Ingevolge de bevelen van H. M. de Koningin- Weduwe-Regentes, zal door heeren vlag-, hoofd- en verdere officieren, enz., bij de zee macht en het korps mariniers wegens het over lijden van Z. M. Koning Willem III. te rekenen van 23 Nov. 1890, worden aangenomen 1. gedurende zeven weken de zware rouw, bestaande in het omfloerst dragen van de dragon voor de zeemacht bovendien troetels en lissen van den hoed, doch niet van de cocarde en in het dragen van den rouwband, ter breedte van zes centimeter, voorzien van rosette om den linkerarm, ongeveer een decimeter beneden den schouder „Nu ontbreekt ons niets dan een lied," merkte de erfprins smeekend aan. „Ach ja, een lied," herhaalde prinses Alexandra. Dolores zette zich op een met mos bewas sen steen neer en zong, terwijl zij hare bouquet vergeet-mij-nietjes met breed gras bond, het klokgelui als het ware begeleidend Fernher tonen Abeuilglocken Leis' mit wundersiiszem Klang, Uucl mir ist 's, als hórt ich lockcn Engclsehöre, Ilimuiclsang. Und mir ist 's, al siili' ich's sebweben Aul' und nicder in der Luft, Uud iiu Abcndrutb vervvebeu "Wiudcsaauseln, Blum'cnduft. Mie auf lichten Engelsschwingen Zicht der Glockenklang zur Ilöh', \Yo die Herzen nicht mehr ringen ünd im Licht sicli löst das Web. Helder als klokkenklank, vol en toch zoo* zacht, klonken de heerlijke toonen door de lucht, smolten samen met het klokgelui eu stierven met den laatsten nagalm daarvan weg. De erfprins had zijn gelaat in de handen verborgen en de prinses hield met seliilderen op en keek Dolores met bewondering aan. Toen deze het lied geëindigd had, rees zij op en trad op Dolores toe. „Wilt ge mij die kleine bouquet geven, als een aandenken aan dezen avond vroeg zij, terwijl zij haar rechter hand op het gou den haar van de zangeres legde. „En het lied ook," voegde zij er bij. Want dat kwam toch zeker rechtstreeks uit uw hart, niet waar?" „Ja," zeide Dolores eenvoudv_j. „Het 2. gedurende zes weken lichten rouw, bestaande alleen iu het dragen van den rouwband. Jl. Maandag werd de eerewacht voor het Paleis betrokken door huzaren uit Deventer. Na in een stortregen naar Het Loo te zijn gereden, werden de manschappen met den rug naar het Paleis voor het hek geplaatst, de luitenants voor het eerste gelid, de bevelvoerende ritmeester in 't middeD, nog meer naar voren. Met getrokken sabel bleven ze zoo drie uren achtereen staan, letterlijk doorweekt door den regen, die hun in stroomen van het lijf liep en de witte schouder passanten donker tintte. Van den mantel mocht geen gebruik worden gemaakt en hoewel de soldaten bibberden van de koude, stond de geheele troep als éen man te paard, onbewegelijk. Wijlen Z. M. Willem III was kolonel-eigenaar van het Oostenrijksche regiment infanterie No. 63, welk korps een deputatie van officieren naar de begrafenis zal afvaardigen, waarvoor nu reeds vertrekken in het „Hotel des Indes" te 's Gra venhage besproken zijn. Voorts was de Koning chef van het regiment Russische grenadiers van Kieuw No. 5 en van het 2de regiment Pruisische huzaren van West- falen No. 11. Ook deze militaire corpsen zullen bij de uitvaart vertegenwoordigd worden. In het „Haagsche Dagblad" wordt de wen- schelijkheid betoogd, dat de beëediging van H. M. de Koningin-weduwe als regentes ditmaal plaats hebbe op Het Loo. Er bestaat aldaar, naar deze opmerker meent, gelegenheid een openbare ver gadering te houden. ■L Natuurlijk houdt ook de geheele Fransche pers zich met het overlijden van Willem III bezig. „Figaro" haalt de Congo-kwestie bij dit sterf geval en vermoedt, dat het regentschap wel niet anders zal beginnen dan met in deze zaak toe te geven. Het blad herinnert terloops aan de groote liefde van Koningin Sophie voor Frankrijk en uit den wensch dat hare briefwisseling met tal van Fransche beroemdheden eenmaal open baar gemaakt moge worden. In den „Rappel", het blad van Vacquerie, wordt van des Konings genegenheid voor Frankrijk gesproken en gezegd, dat Willem III de eenige was onder de kleinere vorsten van mogendheden van den tweeden rang, die altoos weigerde naar Berlijn te gaan en te buigen voor de daar opgaande zon. De monarchistische „Gaulois" roemt des Ko nings intelligentie en zijn hartstochtelijke gehecht heid aan Nederland. De „République Fran^aise" meent te weten, dat Willem III de eerste con- stitutioneele Koning van Nederland was. kwam mij gisterenavond in de gedachte, toen ik in eenzaamheid hier zat. Ik zal het voor u opschrijven. En hier zijn de bloemen," voegde zij opstaande er bij. „Maar deze kleine blauwe bloemblaadjes worden u on trouw, Hoogheid, zoodra zij droog worden." „Dat doet alleen mannentrouio het ver- geet-mij-nietje niet," riep de erfprins. „Werkelijk?" zei Dolores vroolijk. „Nu als uwe Hoogheid het zelf zegt, zal liet wel waar zijn." Mimnertreu' ist Spreu im Wiuile, Stnndhaft ist Yergiszmcinnicht, Münnertreue welkt gesckwindc T'nd zcrfallt, wenn man sie bricht. Nar Vergiszmeinnicht, das liehe, Blüht im Herzen ewig neu Doch wie Wasser in dem Siebe Wie der Wind ist Manncrtreu declameerde de erfprins. „O, Emil, hoé slim van je, om dat zelf te zeggen," lachte zijne zuster, „gelooft ge wer kelijk, dat ge daardoor de waarheid kunt verbloemen Ja, ja, mannentrouw heeft een slechte naam." //Daarom is het 't best, ze niet te beproe ven," zeide Dolores. De prinses wierp een snellen, onderzoe kenden blik op haar, toen keek zij op haar horloge hoe laat het was. „Ik vrees dat wij te lang uitgebleven zijn, Emil," riep zij, terwijl zij snel haar schilder gereedschap bijeen pakte. Toen zij gereed was, reikte zij Dolores de hand. „Hartelijk dank voor uw lied, barones. Wij zullen zeker goede buren worden, niet Fen plunt van dien naam. „De Temps" brengt hulde aan het weinig vertoonmakend, maar trouw en ernstig loyalisme van ons volk voor dat Vorstenhuis, dat men een „dynastie républicaine" zou kunnen noemen. „Onder een schijn van koelheid verbergt het Nederlandsche volk diepe en degelijke gevoelens. Niet van dit volk zullen de moeielijkheden komen voor het Koningskind, in wie herleven Willem de Zwijger, Maurits van Nassau en Willem III van Engeland. Europa* eerbiedigt een volk, welks geschiedkundige grootheid niet kan worden afge meten naar de uitgestrektheid van zijn grond gebied en dat de zeldzame verdienste heelt ge had, voor de vrijheid alles te willen opofferen, met uitzondering slechts van zijnen geest van orde en van wijs behoud." Op het oogenblik zitten in drie Europeesche Koninkrijken Nederland, Servië en Spanje -- kinderen op den troon. De Engelsche bladen zien vooral een goeden waarborg voor de toekomst in het feit, dat de Koningin-Regentes, ondanks haar Duitsche al- komst, eene echte Nederlandsche is geworden en zich allengs de genegenheid der bevolking ver wierf. Een staaltje deelt o. a. de „St.-James Gazette" mede, ten bewijze, dat Koningin Emma zich terstond als eene Nederlandsche vrouw be schouwde. Toen te Wiesbaden het bekende sanatorium zou worden opgericht voor dr. Mezger, werd ook de Koningin verzocht in te schrijven en als aanbeveling werd er bijgevoegd, dat ook alle andere Duitsche Prinsessen hadden inge schreven. De Koningin antwoordde echter ter stond „Mijneheeren, ik ben Koningin van Nederland." Van Het Loo wordt omtrent de plechtig heid der kisting van 's Konings lijk het volgende bericht Te 8 uren Dinsdagavond kwam uit de resi dentie de reeds beschreven lijkkist aan, die het stoffelijk hulsel des Konings zal bevatten. Nadat de kist per wagen van Apeldoorn naar het Paleis was vervoerd, begon de treurige plechtigheid even voor 9 uren. De heer Vlaanderen, 's Ko nings arts, was bij de plechtigheid tegenwoordig. In de sterfkamer werd het lijk gekleed in volle Adiniraalsuniform van het doodsbed op hét laken in de kist neergelegd, waarna deze op een kleine handbaar werd geplaatst en door vier lakeien, twee kamerdienaars, twee onder- adjudanten-ordonnancen en een sergeant-majoor geweermaker werd gedragen naar de audiëntie zaal. De heer Vlaanderen, Graaf Dumonceau en Jhr. de Ranitz begeleidden den treurigen stoet door het Paleis. Aan den ingang der rouwzaal werd de stoet opgewacht door de heeren Jhr. Röell, Jhr. van de Poll, Baron Taets van Arae waar Het zou zoo aardig zijn en de zomer is zoo spoedig voorbij, dat men zich den tijd ten nutte moet maken. Dus, tot spoedig wederzien De vorstelijke personen gingen heen en Dolores bleef nog een kort poosje aan het Heksengat en toen zij eindelijk naar huis ging, liep zij nog even bij Engels aan om een praatje te maken, waar Ida en Knieper haar met de grootste vreugde verwelkomden. De ontmoeting met de vriendelijke vor stendochter had haar weldadig aangedaan. Dat waren, behalve de oude Engels, de eerste menschen, die haar zonder vooroordeel de hand reikten, op het grondgebied van den Valkenhof zelf, sinds zij daar meesteres was. Want hoe lief' en beleefd dokter Rusz zich ook voordeed, wilde het denkbeeld, dat hij daarmede eene bedoeling had, maar niet van baar wijken. Reeds den volgenden dag lieten zicli de kamerheer von Deszing en de hofdame von Drusen bij Dolores aandienen, ten einde, uit naam van de hertogelijke familie, een bezoek af te leggen. Zij bleven nauwelijks vijf minuten bij de slotvrouw van den Valkenhof in de Rococo-salon, in het midden waarvan nu eene kostbare vleugel prijkte, de hof dame zeer stijf, zeer mager eu zeer terug houdend, de kamerheer zeer beweeglijk, zeer net, zeer rond en kleurig. Na de conventioneele vijf minuten stond mejuffrouw von Drusen op, de kamerheer spong op en spoedig zaten die twee naast elkander in het rijtuig, tot waar Dolox-es hen gevolgd was, omdat zij de hertogelijke familie vertegenwoordigden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1890 | | pagina 1