NIEUWEDIEPER COURANT, HELDERSCHE- jwrw: 1891. Jaargang 49 Nieuwsblad voor Hollands Noorderkwartier. EN J. H. VAN BALEN. MetracMupn van den »Eq desospereert nimmer I* Jan Pieterz. Coen. i Het Vedeiludt dwtxoave 888 Blijf iek tot ia lm dooi •704 >817 1814 Versoütlnt locloron Dinsdag;, Donderdag on ZSateirdag;. Abonnementsprijs per 8 Voor do courant binnen de gemceente u nanr de overige plaatsen van Nederland alle landen, die in het postverdrag zijn opgenomen (inbegrepen Oost-Indië en Amerika). w Znid-Afrika maanden: f 0.70, met Zondagsblad f 1.05 0.90, 1.35 1.75, 2.50, REDACTEUR-UITGEVER Molenplein 162/163. HELDER. PrfijsderAdvertentiën: Van 15 regels 50 cents, elke regel meer 10 cent. Bij abonnement, naar gelang van de hoeveelheid regels, aanmerkelijk lager. Ingezonden mededeelingen en aanbevelingen, geplaatst tassohen den tekst, per regel 15 Ct. Advertentiën voor liefdadige doeleinden Dienstaanbiedingen voor den werkenden stand5 iet jst «ït Agenten in het buitenland: België, Mr. N. Bertoux, Agence de publicité, 12 Rue Ste-Gudule, Bruxelles; N.-Jersey en Omstreken: Mr. P. Langeveld Mz., Okonite Co, Passaic. te 1 NEDERLAND. HELDER, 6 Augustus. De crisis. Zijn wij wel ingelicht, zegt het „Hbld.", dan had in het eind der vorige week de heer mr. G. van Tien hoven de opdracht, hem door H. M. de Koningin-Regentes verstrekt tot het vormen van een Ministerie, nog niet nedergelegd, maar bestond er integendeel alle uitzicht dat hij we'cira zou slagen. Indien derhalve, volgens het jl. Maandag uit Den Haag gekomen bericht, inderdaad een nieuwe opdracht is verleend, dan moeten de bemoeiingen van den heer Van Tien hoven op het laatste oogenblik verijdeld zijn. Dat zouden wij zeer betreuren, altijd in de onderstelling dat de heer Van Tien hoven een krachtig liberaal Kabinet, dat wil zeggen een ministerie met een flink vooruitstrevend program als dat der Liberale Unie, wilde in het leven roepen en zelf daarin zitting nemen. Wij vertrouwen nog altijd, dat de uit slag der Kamerverkiezingen leiden zal tot optreden van zulk een krachtig liberaal Kabinet, en dat niet om allerlei bijkom stige redenen van persoonlijken aard of quaestien voorgang van dezen of genen maatregel, die algemeen verwachte oplossing zal uitblijven. Nu in beide Kamers de liberale partij de meerderheid heeft en tusschen de andere richtingen alle verband is verbroken, be hoort ook een liberaal Kabinet op te treden, dat voldoening geeft aan de wenschen, welke bij de Juni-verkiezingen duidelijk genoeg zijn te kennen gegeven en waar mede H. M. de Koningin-Regentes onge twijfeld bij het nemen eener beslissing in de eerste plaats rekening zal houden. Men leest in het „Vaderland" De stad Arnhem is in rep en roer over de in de eerste week van September a. s. verwacht wordende groote inkwartiering, alsdan worden er namelijk 7- k 8000 man verwacht. De woningen in de stad (van de gegoeden) zijn er niet op ingericht, soldaten te herbergen, dus besteedt iedereen ze uit. Achtduizend man opgehoopt in eene gemeente, waar het geheele jaar door de besmettelijke keelziekte (angina diphtherina) Feuilleton van dejHeldersche- en Nieuwed. Courant. M A R U J A, DOOE BRET HARTE. Bij den eersten oogopslag scheen het een bidkamer of een kapel te zijn. Een groot gouden ebbenhouten crucifix hing aan den muur. In het midden van den steenen vloer stotfd een bidstoeltje van donker zwart mahoniehout, een lage ottemane ot sofa stond in een hoek, met een donker violetkleurigen fluweelen mantel, die er als ee:i lijkkleed over heen lagverder trof men er een paar vierkante, gesneden stoelen aaneen kerk- luchtje vervulde de kamer, maar geen droom- verwekkend, oosterach serail kon hem ooit zoo bedwelmd hebben, als deze omgeving. Maruja wees hem een stoel aan, zette zich, met eene beweging aan dames eigen, schuin op de sofa, terwijl zij met haar elleboog op een zwaar kussen rustte en de breede strooken van haar japon gedeeltelijk het fluweelen «lijkkleed" bedekten. Haar ovaal gezichtje was bleek'en melankoliek, hare oogen waren vochtig als van pas geschreide tranen eene uitdruk king van een verborgen verdriet lag in hare donkere oogen en in de hoeken van haar mond opgesloten. Carroll verbeeldde zich, ofschoon hij op zijn best wist waarom, dat zij er zoo uit zou zien als zij beminde en deze vermetele gedachte maakte hem zenuw achtig. „Ik moet u alleen spreken", zeide zij zacht, alsof zij hem eene verklaring schuldig was. talrijke slachtoffers heeft gemaakt en waar, omdat de kazernes er ook besmet zijn, de troepen voor eenige dagen gaan kampeeren! Zou het niet onverantwoordelijk zijn, om zooveel jonge mannen die door de ge goede bewoners bij Jan en Alleman wor den uitbesteed voor eenige dagen in zoo'n besmette stad te zenden. De Nederlandsche Kamer van Koop handel te Londen tracht den toestand van onzen vruchtenhandel op Engeland te ver beteren. Daarom heeft zij een circulaire verspreid onder belanghebbenden hier te lande, met de volgende vragen 1. Bij welke groenten of Iruitsoorten heeft u het meeste belang? 2. Welke is de verpakking 3. Is er een bijzondere reden, waarom de verpakking zooals thans ingericht is? 4. Heeft deze wel een reden gegeven tot opmerkingen van de zijde der koopers? 5. Hoe geschiedt de verkoop naar Engeland, door opkoopers of direct? 6. Hoeveel tijd verloopt er, in gewone omstandigheden, tusschen den pluk en de aankomst in de haven van verscheping 7. Hoe is de betaling? a. In het geval die geschiedt door op koopers in Nederland. b. In het geval van rechtstreeksche af nemers in Groot-Brittannie. (Deze vraag heeft het doel na te gaan, in hoeverre de betrokken personen afhan kelijk zijn van onmiddellijke betaling voor hun product, en of zij de kans om meer voordeelen te erlangen door zich in recht streeksche betrekking met afnemers te stelen, wellicht opofferen aan de zekerheid van betaling door opkoopers.) 8. Is de betaling zoo, dat er redelijke winsten verblijven, en welke is het verschil in beide gevallen ook in dit opzicht? 9. Bestaan er ten uwent vereenigingen, ten doel hebbende samenwerking van belanghebbenden te verkrijgen 10. Welke huip zoude volgens uwe meening de Kamer kunnen verstrekken? Jl. Maandag hield de heer mr. P.J. G. van Diggelen, van Zwolle, in de „Ver- eeniging tot bevordering van politiek leven" te Hoorn eene redevoering over de droog making der Zuiderzee. Wel zou eeu belang rijke tak van ons volksbestaan ten onder gaan, nl. deZuiderzeevisscherij, maar spreker toonde met cijfers aan, dat de herschepping van de Zuiderzee in een bebouwbare opper vlakte van grooter waarde is dan de vis- scherij ooit geweest is of zou kunnen zijn. Spreker behandelde uitvoerig de geschie denis van de plannen en ontwerpen ter droogmaking der Zuiderzee. „Maar kijk me zoo niet aan. Ik heb slecht geslapen en nu dit ongeluk" zij zweeg even en voegde er toen zacht bij „Gij moet mij ter wille. mama een dienst be wijzen." Kapitein Carroll spande al zijne krachten in en bracht het eindelijk zoo ver, dat hij een woord uit kon brengen. „Maar gij zijt zenuwachtig, gij verkeert in zekere spanning. Ik had er geen denkbeeld van, dat deze ongelukkige zaak u zóó zou treffen." „Ik evenmin", zeide Maruja, terwijl zij haar waaier met een slag dicht deed. „Ik wist niets voordat mijne moeder mij het van morgen vertelde. Ik zal eerlijk tegenover u zijn en u zeggen, dat het mij gebleken is, dat Dr. West haar vertrouwdste raadgever was. Al hare zaken waren in zijne handen. Ik kan niet zeggen hoe of waarom of wanneer maar het is zoo." „En is dat alles vroeg Carroll met jongensachtige openhartigheid, alsof hare mededeeling hem werkelijk verlichtte. „En hebt ge geene andere bezwaren Ondanks haar zelf, wierp zij hem een teeder glimlachje toe, zooals zij een jongen van haar kennis zou schenken. „En is dat niet genoeg? Wat woudt gij nog meer? Neen blijf waar gij zitWij zijn hier bijeen om ernstig te spreken. En nu vraagt gij niet eens welke gunst mijne moeder van u verlangt." „Wat het ook zijn moge, het zal gebeuren," zeide Carroll snel. „Ik ben de slaaf uwer moeder, als zij mij aan uwe zijde slechts laat dienen. Alleen wenschte ik maar. dat het geene zaken warenik weet niets van zaken." Hoofdbezwaar tegen eene uitvoering was, volgens spreker, de geldquaestie. Hij wees op de droogmaking van de Haarlemmer meer de kosten daarvan bedroegen f 13.500.000de grond in den droogge- maakten polder bracht op f 7.500.000alzoo een verlies van 6 millioen guldentoch zal de drooglegging door niemand betreurd worden. De onderzoekingen van de Zuiderzee- Vereeniging hebben geleid tot het gevoelen, dat de meest wenschelijke wijze, om de Zuiderzee droog te maken, is een sluitdijk te leggen van de Ewijksluis over Wieringen naar Piaam, ten zuiden van Makkum, en een dijk van Wieringen naar Terschelling, waardoor de moeiel ijk heden, verbonden aan het afdijken van het Texelsche Gat en het Vlie, vermeden worden. Op deze wijze zou een oppervlakte van 280.000 hectaren land, waarvan beste kleigrond, worden drooggelegdde lengte van de kustlijn zou van 52 uur worden verminderd op 7 uur gaans. De tijd ter voltooiing van het werk is 8 jaar, terwijl de kosten worden geraamd op 42 millioen gulden. Naar de „Zwolsche Ct." meldt, is de minister van Waterstaat voornemens, een ingenieur (den heer Schröder van der Kolk) te belasten met het blijvend en uitsluitend toezicht op onze talrijke spoor wegbruggen. Schreven wij in onze laatste nabetrachting, dat wij niet hoopten, dat hetgeen ons herinnert aan het plan, om ons van eene telefoon te voorzien, geheel zou verdwijnen, thans zou men haast geneigd zijn hen die nog altijd hopen toe te roepen „Laat alle hoop varen Het verzoek van den heer Pot toch, om voor zijne rekening langs de Hoofdgracht 10 a 12 telefoonpalen te mogen plaatsen, is met 12 tegen 4 stemmen verworpen. Wat nu? Wij wenschen ditmaal niet in beoordeeling te treden van de redenen, welke die 12 leden bewogen hebben dat verzoek af te stemmen, maar ons alleen te bepalen tot eene korte uitlegging van den stand van zaken. Zijn wij goed ingelicht, dan werd den heer P. door het Rijk concessie verleend oDder voorwaarden, die het aanleggen onmogelijk „Indien het alleen zaken waren, kapitein Carroll," zeide Maruja kalm, „zou ik er Raymond of Senor Buchanan over gesproken hebben, zou Pedro, onze Mayordomo, van zijn ziekbed opgestaan zijn, om liet verzoek mijner moeder in te willigen. Maar het is meer dan datwij hebben de diensten van een fatsoenlijk man en vaneen vriend noodig, kapitein Carroll 1 tenminste dit is de bedoeling mijner moeder." Hij greep hare hand en bedekte deze met kussen. Zij trok haar zacht terug. „Wat moet ik doen?" vroeg hij snel. Zij haalde een briefje uit haar boezem te voorschijn. Het is heel eenvoudig. Gij moet het hem alleen geven ja, wat meer zegt, gij moet niemand laten merken dat ge daar iets anders komt doen dan eene gewone visite maken. Indien hij u te dineeren vraagt moet gij blijven en gij zult iets mede terugbrengen, dat hij u geven zal en dat gij mij, zonder dat iemand het merkt, geven moet." „Is dat alles?" vroeg Carroll opeenigszins teleurgestelden toon. „Neen", zeide Maruja, terwijl zij plotseling oprees. „Neen kapitein Carroll dit is niet alles. En gij zult alles te weten komen, al was het alleen maar om u te bewijzen hoe wij u vertrouwen en om u vrij te laten, nadat gij alles gehoord hebt, om te doen wat gij verkiest." Zij stond recht voor hem, bleek als een doode, met haar waaier, dien zij herhaaldelijk open en dicht deed, terwijl zij ongeduldig met haar voetjes op den steenen vloer trapte. „Ik heb u gezegd, dat dokter West mama's raadgever was. Zij zag echter meer in hem, zij beschouwde hemals haar vriend. Weet gij hoa maakten langs de achterzijde der Hoofdgracht. Die vergunning n. 1. bepaalde, dat de aan te leggen telefoongeleiding overal minstens 6 meter in horizontale richting verwijderd moest zijn en blijven van Rijksgeleidingen, zoowel boven- als ondergrondsche en onder water. Het is wel aan te nemen, dat de bedoeling is 6 meter van de bestaande tele graaflijnen in de richting der huizen en niet naar de dijkskruin toe, daar men dan de palen in het dijkslichaam zou moeten plaatsen, wat wel nimmer zal worden toegestaan. Nu gelooven wij wel dat iedereen het zal onderschrijven, als wij zoo'n bepaling noemen eene vernietiging van de vergunning. Want de ruimte tusschen de telegraafleiding en de woningen aan de achterzijde der Hoofdgracht is niet groot. Op een afstand van 6 meter daarvan zou men zeker te dicht bij de woningen komen en waarschijnlijk niet andere daarstel- len dan |een drooglijntje voor de bewoners derhalve is die aanleg door deze bepaling feitelijk onmogelijk gemaakt. Maar bovendien is in die concessie ook eene bepaling opgenomen, den weg voorschrij vende voor het aanleggen langs de Hoofd gracht. Waar nu het Rijk concessie verleent, zou men meenen, dat de gemeente, die toch met die vergunning bekend moet zijn, haar fiat zou verleenen. Maar dit is volstrekt het geval niet. En de Voorzitter en de heer Korver meenden, dat de gemeente niet bevoegd is die vergunning te verleenen, doch het Rijk wel. Maar het Rijk heeft vergunning verleend voor de geleiding langs de Hoofdgracht. Als of dit nog niet genoeg ware, kwam de heer Van Neck nu met zijne meening voor den dag, dat wel eerst diende bepaald te worden of de telefoonpalen tusschen de lantaarnpalen mogen worden geplaatst. Alle Goden 1 Daartoe strekt juist het verzoek van den heer Pot. En toen deed de heer Over de Linden ten overvloede nog het voorstel, dat van gemeente wege nog eens zou worden gevraagd wat den heer Pot geweigerd is (wij cureiveeren) n. 1. om de geleiding langs de Achter-Hoofdgracht te mogen aanbrengen. Is het niet om er wanhopig onder te worden Dat is den heer Pot niet geweigerddie heer bezit concessie om langs de Achter-Hoofdgracht de geleiding te maken, maar het kan niet door die onzin nige bepaling van die afstand van 6 meter! Hemelsche goedheid, hoe komt er toch zoo'n begripsverwarring in onze Raad bij de een voudigste zaak ter wereld Welke bezwaren kunnen er nu bestaan den heer Pot, bij wijze van proef, die palen te laten plaatsen Niet velen dunkt on3, want, let wel, de heer Pot is (bereid die palen, zoodra zij op eentge wijs hinderlijk zijnop de eerste aanzegging te verwijderen. Is die proef dan zóó gewaagd Moet men de onderne- gevaarlijk het voor eene vrouw is, die een beschermer verloren heeft, om met een ander hare zaken te bespreken. Mama is nog niet oud. Dr. West koesterde eerbied voor haar Dr. West gooide zich zelf niet weg twee dingen, die veel indruk op eene vrouw maken, kapitien Carroll, en mijne moeder is eene vrouw." Zij zweeg even en vervolgde toen met een kuchje achter haren waaier„Nu, om er een einde aan te maken, maar wat dit buitengewone paard en dezen te eerzuch- tigen ruiter betreft, niemand weet hoe ver de oude geschiedenis mijner moeders eerste kenze wel herhaald zou zijn geworden en in hoever de vloek van Koorotora nog het land zou getroffen hebben." „En gij vertelt mij dit gij Marnja, gij die mij voor eene hopelooze liefde voor u waarschuwde „Kon ik dit voorzien P" zeide zij harts tochtelijk „en zijt gij niet verstandig genoeg om te begrijpen, dat deze daad alleen uw aanzoek onaannemelijk in het oog mijner familieleden zou hebben gemaakt?" „Dus dacht gij over mijn aanzoek, Maruja zeide hij, hare hand grijpende. „Of aan iemand andere aanzoek." vervolgde zij verward, terwijl zij haar hoofd van hem afkeerde, waarop een licht blosje hare wangen kleurde. Na een oogenblik pauze voegde zij er op een innemenden, half verwijtenden toon bij„Denkt gij, dat ik mijn moeders geschiedenis daarom alleen aan u verteld hebP Is dit dan de hulp, die gij mij aan geboden hebt?" „Vergeef mij, Maruja," zeide de jonge officier ernstig. „Ik ben een egoïst, dat weet ik want ik bemin u. Maar gjj hebt mij nog niet gezegd, hoe ik uw moeder mingsgeest, voor zoover het onze gemeentm' aangaat, totaal uitdoven door allerlei bezware— op te werpen, die geen bezwaren zijn P Denli men niet ook eens aan de kosten welke d heer Pot reeds moet gemaakt hebben. Weego men niet, dat reeds voor duizenden guldefin, materieel aangeschaft is voor de Helderscb 2 telefoongeleiding P 'y Hoe heeft men in andere gemeenten g€** handeldP Zaandam betaalt f 700 voor d gemeente-aansluiting aan de Bell-telefoonn Maatschappij, terwijl het tarief voor partici'. lieren f 60 bedraagt. En onze gemeente— Onze gemeente zou die aansluiting geen een kosten en particulieren slechts de helft van W8 het hen te Zaandam kost. n. Maar boven en behalve dat, waarom wer dat verzoek van den heer P. aan hetoorde^- van den Raad onderworpen? De Raad heeft den heer P. vergunnio verleend tot het maken, hebben en gebruike eener telefonische geleiding, en in de voo)- waarden, waaronder die vergunning is verleend lezen wij o. a. Art. 3. De uitvoering der noodige werken t volgens het door B. en TT. goedgekeurd pla moeten geschieden in overleg met en oudé* toezicht en goedkeuring van B. en W. Is dit artikel duidelijk of niet? Welnu, dan had ook het adres van dei heer P., om aan de Hoofdgracht een proef t nemen met het plaatsen van palen, -Met aa> het oordeel van den Raad behooren onde^ worpen te worden. De geheele uitvoering d<^ noodige werken moet geschieden in overle met en onder toezicht en goedkeuring van I* en W., en die alleen hebben dus te beslisse1 nu en voortaan welke concessies zij den he£ P. zullen doen. Bij den Raad, die eenmaa vergunning heeft gegeven en de rest aalt B. en W. heeft opgedragen, behoort di beslissing over zulke kleinigheden o. i. ni«. tehuis. j Voor het adres van liefdadigheid naa_ Vermogen" brengen wij aan bestuurders onz" hulde. JuistHet oprichten van oude manner? en vrouwenhuizen of de verzorging daarvaf in ieder geval, hoe dan ook, ligt op den weg de" gemeente en moet niet dan in het alleruiterst geval een uitvloeisel van het particulier initia tief zijn. De indiening van dit adres is bet^ dan het stoute plan om zelf zoo'n gebouw met den aankleve van dien, te stichten. D aanneming van het voorstel van den het Hordijk, om het adres in handen te stelle van B. en W. om advies, met eenparig stemmenmoge leiden tot de spoedige verwezen lijking van deze hoogst noodzakelijke instel ling. Heeft Liefdadigheid naar Vermogendoo haar plan de luidjes wakker geschud, d> kon helpen door dezen brief over te reiken hetgeen iedereen doen kan." „Laat mij dan ook uitspreken," zeid Maruja. „Het staat verder aan u naar goedvin den te handelen. Er zijn tusschen m\j: moeder en Dr. West brieven gewisseld Mijne moeder is onvoorzichtigik wee niet wat ze zooal geschreven a wat ze verzwegen zal hebben, sinds zi elkander veretonden. Maar gij begrijpt, da het geen brieven zijn om publiek geraaafc te worden of om in andere handen over h gaanzij behoeven door zijne Amerikaansch vrienden niet nageplozen te worden of doo vreemden van commentaren voorzien of d ooren der Guitierrez te bereiken. Zy be hooren in het graf, dat tusschen het ver leden en mijne moeder ligt, te rusten, zi moeten daar blijven, ten einde haar voortaai geen onrast te bezorgen." „Ik begrijp u," zeide de jonge officie kalm. „Deze brief dus verleent mij machtiginj hen in beslag te nemen." „Gedeeltelijk, ofschoon er nog ander< zaken in behandeld worden. Deze Mi Prince, dien gij Amerikanen AJaddin noeml was een vriend van Dr. Westzij dedei samen zaken, ergo zal hij toegang tot zijl papieren hebben. De rest moeten wij aan r overlaten." „Ik denk, dat gij dit gerust doen kunt,- zeide Carroll eenvoudig. Maruja reikte hem hare hand. De jong man boog er zich eerbiedig over heen er ging naar de deur. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1891 | | pagina 1