HELDERSCHE
NIEUWEDIEPER COURANT.
Nieuwsblad voor Hollands Noorderkwartier.
JOH. EELMAN,
JOH. EELMAN,
JOH. EELMAN,
EN
J. H. VAN BALEN.
Wien zullen wij kiezen?
.Ka Usesperecrt nimmer I*
Jan Pitttrs. Coe».
i $s
Het Viderlsndt f.
Blijf ick tot in den doot.
VersoliUnt lederen Dinsdag, Donderdag ©n. Zaterdag.
A b o n n emen ta pry per 3 meenden:
Voor dn rourent binnen dc gemcecntef 0.70, met Zondegtblad 1.05
g it naar de overige plaatsen van Nederland 0.90, 1.35
i alle landen, die in het postverdrag
lijn opgenomen (inbegrepen
Ooit-Indië en Amerika). 1.75, 2.10
Zuid-Afrika2.50, 3.
REDACTEUR-UITGEVER
Molenplein. Helder.
Telefoonnummer 20.
Prqs der Advert'enticn:
Van 15 regels 50 cents, elke regel meer 10 cent. Bij abonnement, naar gelang Tin da
hoeveelheid regels, aanmerkelijk lager.
Ingezonden raededeelingen en aanbevelingen,geplaatst tnaschen den tekat, par regel 10 Ct.
Advartentiën voor liefdadige doeleinden
Dienstaanbiedingen voor den werkenden stand
Agent in liet buitenland: België, Mr. N. Bertoux, Agence de publicité, 12 Rue Ste-Gudule, Bruxelles.
Voor de verkiezing
*van een lid voor de
Provinciale Staten van
Noordbolland, op Dinsdag 3 November
a. s., bevelen wij den kiezers ten
dringendste aan, hunne stemmen uit te
brengen op den Heer
Directeur van het Landbouw-
crediet Texel.
Dinsdag 3 November zal het kies
district Helder voor de Provinciale
Staten een afgevaardigde kiezen.
Het kiesdistrict bestaat uitHelder,
Texel, Vlieland en Terschelling.
Er zijn drie afgevaardigden voor bet
district en steeds is, bij stilzwijgende
overeenkomst, één van de driegerecru-
teerd uit de bevolking der eilanden.
Dat is niet meer dan billijk. Stelt
men de drie eilanden tegenover de
gemeente Helder als 1 tot 2, dan is
dat een besluit, waarvan de billijkheid
erkend wordthet is de eenvoudige
toepassing van proportioneele vertegen
woordiging, de theorie dat men een
ander ook wat gunt.
Zoo dachten ten minste drie van de
Helderscbe Kiesvereenigingen, n. 1.
«Burgerplicht*, Vooruitgang* en «De
Eendracht*.
Alleen de anti-revolutionaire Kies-
vereeniging dacht er anders over.
Terwijl de beide liberale Kiesver-
-«enigingen een Texelaar candidaat stel-
terwijl ook de heer Seignette,
bij zijne afwezigheid door de Katho
lieken candidaat gesteld, de candidatuur
weigerde, op grond dat naar zijn oor
deel de billijkheid vorderde dat iemand
van de eilanden werd gekozen, stelde
de anti-revolutionaire haar Voorzitter
candidaat.
Wij hebben op den heer I. Korver
niets aan te merkenwij hebben te
gelegener tijd het bewijs gegeven, dat
Feuilleton Tan de Helienchn- «n Nieuwed. Courant.
8) WIE IS DE EERSTE?
NAAK HET HOOGDUITSCH
van
Margareth Von Bülow.
Thans stond hij op de gladde planken van
het bruggetje.
«Brinkeyriep hij, «Brinkey Maar
zijn stem klonk vergeefs, het gebruis beneden
en het geloei daar boven was te sterk. En
luider en luider riep hij. Daar vertoonde
zich een donkere gestalte in de geopende
deur.
z/Wie roept mij?»
z/Wronkow
Onmiddellijk daarop stond de molenaars
gezel naast hem op de smalle brug. Als
volgens afspraak grepen zij elkander aan en
drukten zich tegen elkaarslechts nu en
dan weken hunne bovenlichamen een weinig
naar rechts of links.
/(Laat af," mompelde de knecht, /rik mag
u het leven niet benemen."
Maar Wronkow antwoordde tusschen
zijne tanden door /rEén moet er weg."
Het was alsof hunne voeten aan de plan
ken vastkleefden, of de een den ander zocht
staande te houden, in plaats van hem in de
diepte te willen stooten. Ën boven hen
betrok de hemel met zwarte wolkennie
mand zou de worstelaars hebben kunnen zien
of ook hooren, want het geraas' van het
bruisende water verdoofde hun steunen en
hijgen. En weinige (minuten waren er ver
wij hem achten en wij willen gaarne
aannemen, clat hij al.s lid der Provinciale
Staten een waardig lid zou zijn, maar
we veroorloven ons de vraag: of de
candideering van den heer I. Korver
getuigt van de zucht naar proportio
neele vertegenwoordiging, van vertegen
woordiging der mindei'heden, als men
dit liever wil, van het streven waarnaar
de anti-rev. Kiesvereeniging alhier
indertijd blijk gaf, door een aanbod aan
Vooruitgang" om samenwerking tot
dat doel bij de Gemeenteraadsverkie
zingen
Noch //Vooruitgang" noch Burger
plicht* zou het moeite gekost hebben hier
een alleszins waardig candidaat te vinden
voor de vaceerende plaats, maar men
dacht daar niet aan, omdat men in beide
Vereenigingen het beginsel huldigde,
dat ook de eilanden een specialen ver
tegenwoordiger moeten hebben.
Wat dit beginsel betreft ten minste,
zijn de liberalen (vooruitstrevende en
gematigde) waarlijk liberaal gebleven.
En nu de candidaten?
Texel zelf stelde er drie, nl. de hee-
ren Eelman, Keijser en Dikkers, Vlie
land stelde den heer D. Reedeker, bur
gemeester van Terschelling, terwijl
Terschelling zelf... niemand stelde, ten
minste de Vrijzinnige Kiesvereeniging
//Vooruitgang" aldaar onthield zich,
volgens annonee in dit - nummer, van
het stellen van een candidaat, omdat
de candidatuur-Reedeker geen kans
van slagen heeft.
Men mag dus veilig aannemen, dat
de candidatuur-Reedeker niet veel kans
van slagen heeft, en wij hopen ook die
van den anti-revolutionairen candidaat
alhier niet. Niet, wij herhalen het,
om den persoon, maar om het beginsel.
Er blijft de kiezers dus de keus over
tusschen de drie Texelsche candidaten:
Eelman, Keijser en Dikkers.
Het is ons plan niet, onze
candidaat te gaan verheerlijken ten
koste van de andere candidaten en
derhalve onthouden wij ons van de
kiezers te ontraden op de beide laatst
genoemden te stemmen. Wij hebben
den heer Eelman aanbevolen en daar
van zullen wij rekenschap geven.
Wij bevelen den heer Eelman aan
op grond, dat hij een man is van vrij
loopen, toen sprong de een op den oever en
rende dwars over het veld het woud in,
dat nog donkerder was dan de dreigende
zwarte lucht de plank was leeg.
Laat in den nacht kwam Wronkow thuis,
met gescheurde kleederen, doornat, bloots
hoofd buiten adem, alsof de booze gees
ten hem op de hielen zaten. Hij zette zich
naast de kachel neer en leunde met het
hoofd tegen den muurzoo zat hij met
gesloten oogen tot aan den morgen. Zijn
krachten hadden hem schier begeven, hij
tras geheel uitgeput, maar toch rustig en
hij sliep zelfs met tusschenpoozen als hij
dan ontwaakte, had hij een drukkend,
zwaarmoedig gevoel, als dreigde hem iets,
dat niet af te wenden was. Maar toen ein
delijk de zon hare eerste stralen in de
kamer wierp en hij in den kleinen spiegel
keek, waaruit hem zijn eigen verwilderd
beeld tegenblikte, toen wendde hij met
afschuw den blik af.
Zijn hoofd was tamelijk helder, beter zelfs
als het in langen tijd geweest was maar al
wat hij zag of bedacht, lag onder een akelig,
somber waas verborgen en maakte hem
voortdurend droefgeestig gestemd.
Hij was bang om in de toekomst te zien,
hij durfde niet eens aan den dag van morgen
denken en toch was in hem een levenslust
ontwaakt, als hij nog nimmer gekend had.
Hij wist ook wel, dat hij gisteren niet eerst
overwogen hadeen vsn ons beiden moet
sterven neen, hij wilde niet sterven, hij
was uitgegaan als op moord. «Gij moet mij
uit den weg 1" dat stond bij hem zoo vast
zinnige beginselen, d. w. z. van voor
uitstrevend liberale beginselen; dat hij
is jong en werkzaam; onvermoeid, waar
hij niet voor algemeene belangen werk
zaam te zijn; dat hij door zijn werk
kring sedert jaren geleerd heeft de
behoeften van het geheele district te
kennen en dat hij is op de hoogte
van zijn tijd en vol ambitie.
Wij herinneren slechts aan den ijver,
door den heer Eelman aan den dag
gelegd, voor de haven te Oosterend
op Texel. Maar bovendien verwijzen
wij naar het volgend schrijven, dat,
beter dan honderden regels druks,
den man doet kennen, die wij den kie
zers aanbevelen. De brief is een ant
woord op een schrijven van een der
leden van //Vooruitgang".
Mijnheer
Met belangstelling nam ik kennis
van den inhoud van het program der
Vrijzinnige Vereeniging «Vooruitgang"
te Helder.
Met alle paragrafen van het program
kan ik mij ten volle vereenigen.
Ad. sub 5 «Hervorming der belas
tingen" deel ik u mede, dat ik voor
de gchcelc afschaffing der mutatie
rechten ben en ook dier evenredige
rechten, bij de registratiewet en zegelwet
opgelegd, welke een bezwaar opleveren
voor contracteerende partijen om hunne
overeenkomsten in geschrift te vervatten,
tot tallooze procedures aanleiding geven
en de vereenvoudiging der rechtspleging
belemmeren, dat ik, indien eene progres
sieve inkomstenbelasting niet geheel
voorziet in alle staatsuitgaven, daarnaast
ten sterkste ben voor eene progressieve
successiebelasting.
Onmogelijk kan een program alles
omvatten. De richting, er in aange
wezen op de voornaamste punten van
Staatsbestuur, moet ook de candidaat
uwer Vereeniging getrouw-zijn in de
minder belangrijke takken van dat
bestuur. Ik kan verzekeren, dat mijne
denkbeelden omtrent de minder belang
rijke zaken van Staatsbestuur even voor
uitstrevend zijn als omtrent de in het
program genoemde.
Ten opzichte van Armbestuur, Ge
meentebestuur, Polder- en Waterschaps
bestuur ben ik dezelfde vooruitstrevende
als een muur. Die overtuiging duldde geen
twijfel en scheen het mislukken van zijn
plan onmogelijk te maken.
Als hij terugdacht, ging het eene zoo
nauw met het andere samen, de liefde was
zoo vast met den haat verbonden, dat hij
zelf in den doolhof verdwaalde. Nu had hij
gisteren voor 't laatst mogen terugkeeren.
En toch, hij kon die gelukkige oogenblikken
niet meer missen, hij kon niet 1
«Wanneer jelui het eens wist, kinderen
dacht hij gedurende hel onderwijs geven
en sprak zoo zacht, zoo bedaard. En de
oudere leerlingeu vertelden thuis
«Hij ziet er net uit, of iemand hem kwaad
gedaan heeft
Wronkow liep het dorp in, om te hooren
of de menschen elkander niet iets vreeselijks
vertelden maar alles was nog net als vroe
ger. «U schijnt de racantie ook hoog noo-
dig te hebben," riep hem de waard uit de
dorpsherberg in 't voorbijgaan toe.
«Had hij dan alles gedroomd Neen,
dat kon niet, zijn gevoel van schuld sprak
te sterkhet moest alles waarheid zijn, alles.
En tegen den avond had hij rust noch duur,
't was of hij met geweld naar den molen
werd getrokken en hij ging. Angstvallig
sloop hij den bekenden weg langs en
bleef op eens als vastgenageld staande
molen stond stil.
Thans drong de werkelijkheid met al hare
verschrikking zich in zijn geest op, een
somber gevoel vermeesterde hem, hij was
zoo moe, zoo afgemat en het kwam hem
voor, dat hij lang, heel lang zou 'moeten
slapen maar die stemming verdween weer,
zoodra hij in zijn kamer alleen was en de
beginselen toegedaan, die ten grondslag
liggen aan het program der Vereeniging
«Vooruitgang."
Met de meeste achting heb ik de eer
mij' te noemen
Uw.E dw. dienaar,
JOH. EELMAN.
Ziedaar kort en bondig rekenschap
gegeven, waarom wij* den kiezers en
onze lezers die kiezer zij'n in het bij
zonder, aanraden a. s. Dinsdag hunne
stem uit te brengen op den heer
Candidaat-Notaris, Directeur van het
Landbouw-Crediet Texel, Diretteur
van de Maatschappij «het
Algemeen Belang".
Er. rest ons nóg, een onjuist bericht
tegen te spreken, het bericht namelijk,
dat de heer Eelman zich te Haarlem
heeft gevestigd. De heer Joh. Eelman
vertoeftslechta tijdelijk, voor familie
zaken, te Haarlem en heeft eerst kort
geleden Texel verlaten, niet echter
voor altijd, want te vele belangen
binden hem dd&r, om te kunnen den
ken dat de heer Eelman blijvend
Haarlem tot woonplaats zou kiezen.
Ons bekende familie-omstandigheden
noodzaakten hem tot een tijdelijk verblijf
te Haarlem. Niemand zal dan ook in
ernst durven beweren, dat de heer
Eelman niet een volbloed Texelaar is.
Daarom raden wij allen, wie het
belang van ons district ter harte gaat,
a. s. Dinsdag hunne stem uit te brengen
op
den heer
Directeur van het Landbouw-Crediet
Texel.
NEDERLAND.
HELDER, 31 October.
In de bureaux van het departement
van financien wordt thans druk gearbeid
aan de voorbereiding eener nieuwe belasting
regeling.
loop van zijn koortsachtige, verwarde
gedachten door niets gestoord werd.
Eiken avond wandelde hij in het dorp
rond, groette verlegen de buren en zei met
neergeslagen oogen eenige woorden over het
weer of zoo iets. Zij mochten hem misschien
eens iets van den molen vertellen, al was
het ook nog zoo weinig.
Maar de jonge meester met zijn bleek,
ziekelijk aangezicht en dien matten blik in
zijne blauwe oogen was zelf een te interes
sante verschijning voor de lieden, wanneer
hij zoo uit eigen beweging een praatje met
hen maakte. «Dat wordt ook geen oud
hoofdje zeiden ze achter zijn rug, terwijl
ze medelijdend hun hoofd schudden.
Maar eindelijk vernam hij toch, wat hij
weten wilde. Een boer reed met een wagen,
waarop hij koren vervoerde, door het dorp
en passeerde Wronkow. Daar riep de bakker,
die voor zijn buisdeur stond: «Waarom
zoover, buurtje hij maalt weer in het dal,
hoor
«Stond de molen dan stil?" vroeg Wron
kow, op hem toetredend.
«Wel ja, verscheidene dagen. Brinkey is
door de gladheid in de beek gestort wist
ge daar nog niets van, meester? Ik dacht,
dat gij dikwijls daar beneden waart. Nu,
hij moet nog al secuur de koort3 hebben,
zegt de neef van den molenaar, dien de
vrouw nu heeft laten overkomen. En de
vrouw, zoo zegt hij, maakt het fraai met
den knecht want u weet zeker wel, welk
praatje er van die twee rondgaatziet u,
ik heb er mij nooit aan gestoord. Die vrouw
is wat mans de neef zegt't lijkt wel of
ze oogen in haar rug heeft, ze ziet alles eu
Binnenlandtch nieuws.
Helder. In de vergadering van denf'
30 Oct. 11. werd door de R. K. Centralefi
Kiesvereeniging „de Eendracht" met alge-»]
meene stemmen tot candidaat voor de
Provinciale Staten gesteld de heer B. E.j
C. Seignette alhier.
De gekozene, die niet ter vergadering]
tegenwoordig was, heeft echter geineend
de candidatuur niet te moeten aannemen,'
op grond dat z. i. ditmaal een afgevaar-
digde, door de bewoners der eilanden aan-:
gewezen, moest worden gekozen.
Tengevolge van dit besluit heeft de ver
eeniging besloten zich te onthouden.
Helder. Woensdagavond is alhier
opgericht de Dames-Gymnastiek-Vereeni-,
ging „Olympia", onder het voorloopigfj
bestuur der damesF. Felkers, C. Vis
Dieperink, S. E. Waldemaier en E. Visser.
Een zestiental dames traden reeds toe en
wij twijfelen niet aan de uitbreiding van1
het ledental.
De directie is opgedragen aan den h<
F. C. H. Schlahmüch, gymnastiek-onderw. j
alhier.
Texel. Jl. Maandagavond was een
groot aantal belangstellenden opgekomen
bij de eerste vergadering voor dit seisoen,
welke door ons Nutsdepartement ,werd
gehouden.
De spreekbeurt werd dien avond ver
vuld door den heer Tours, van Amsterdam.
Het onderwerp van sprekers lezing was
„het kind en zijne opvoeders".
Als bijdrage gaf dezelfde spr. nog ten
beste een schets, aan de werkelijkheid ont
leend, getiteld „de Zwerver."
Met de voordracht van nog een drietal
kleine gedichtjes door denzelfden spreker]
wat de leesbeurt van dezen avond vervuld]
Texel. Jl. Zaterdagavond vergaderde
de Liberale Kiesvereeniging te Oosterend,
tot het stellen van een candidaat voor he]
lidmaatschap van de Prov. Staten. Voor
gesteld werden de heeren G. J. O. D 1
Dikkers, Joh. Eelman en C. P. Keijser
Na eenige besprekingen werd tot stemming j
overgegaan. Bij de eerste stemming wer- '1
den 11 stemmen uitgebracht op den heei
Eelman, 10 op den heer Dikkers en 2 o\
den heer Keijser. Nu volgde eene tweede
vrije stemming, waarbij de heer Eelraar
13 en de heer Dikkers wederom 11 stemmer
verwierf, zoodat eerstgenoemde de candi j
daat van de vereeniging is.
Terschelling. Van een onbekendei
menschenvriend zijn hier de volgende ge
schenken ontvangen voor de Bewaarschoo
overal denkt ze aan.
«Dus hij is niet dood?" zei Wronkow oj
vragenden toon, terwijl hij groote oogeï
opzette.
«Dood?" De bakker keek hem met eei
bedenkelijk gezicht aan. «WieP"
«Och, ik bedoel Wronkow streek me
de hand over zijn voorhoofd en toen hij wee:
opkeek, zag hij den goeden man smeekeni
aan daarna groette hij en ging heen.
«Die is ook niet zooals hij wezen moet,'
dacht de bakker.
«Alzoo niet dood, Goddank l" Het wa
alsof een zwart spook voor hem in nev<
verdween. «Zij maakt het fraai met hem,»
dacht hij verder ik weet hij ondervinding
hoe lief ze zal wezen. Ze scheurt haar klee
stuk en wikkelt dat zacht om zijn hoofd
Maar 't is zoo goed, heel goed Zoo heb i!
het verdiend en niet anders. En dan, ze ka'
immers niet meer aan mij denken, ik hel
een groot onrecht gepleegd en ik weet zee
goed, dat ze gezegd heeftvan af dien daj
zal ik ophouden u te beminnen
Eenige dagen daarna ontving hij ee
boodschap van de molenaarsvrouw zij lie
hera zeggen, dat hij eens flaar haar toe moeg
komen en hij ging zonder zich een oogenbli
te bezinnen.
Zij stond in den ingang van de deur m«y
de hand boven hare oogen naar hem uit tr
kijken, toen hij, met zijn blik naar den gron|,
gericht, den hoek van den heuvel om kwam.
Zij ging hem eenige schreden te gemoet.
«Waar blijft gij akdien tijd
(Wordt vervolgd.)