HELDERSCHE NIEUWEDIEPER COURANT. Nieuwsblad voor Hollands Noorderkwartier. JOH. EELMAN, JOH. EELMAN, JOH. EELMAN, EN J. H. VAN BALEN. Wien zullen wij kiezen? .Ka Usesperecrt nimmer I* Jan Pitttrs. Coe». i $s Het Viderlsndt f. Blijf ick tot in den doot. VersoliUnt lederen Dinsdag, Donderdag ©n. Zaterdag. A b o n n emen ta pry per 3 meenden: Voor dn rourent binnen dc gemcecntef 0.70, met Zondegtblad 1.05 g it naar de overige plaatsen van Nederland 0.90, 1.35 i alle landen, die in het postverdrag lijn opgenomen (inbegrepen Ooit-Indië en Amerika). 1.75, 2.10 Zuid-Afrika2.50, 3. REDACTEUR-UITGEVER Molenplein. Helder. Telefoonnummer 20. Prqs der Advert'enticn: Van 15 regels 50 cents, elke regel meer 10 cent. Bij abonnement, naar gelang Tin da hoeveelheid regels, aanmerkelijk lager. Ingezonden raededeelingen en aanbevelingen,geplaatst tnaschen den tekat, par regel 10 Ct. Advartentiën voor liefdadige doeleinden Dienstaanbiedingen voor den werkenden stand Agent in liet buitenland: België, Mr. N. Bertoux, Agence de publicité, 12 Rue Ste-Gudule, Bruxelles. Voor de verkiezing *van een lid voor de Provinciale Staten van Noordbolland, op Dinsdag 3 November a. s., bevelen wij den kiezers ten dringendste aan, hunne stemmen uit te brengen op den Heer Directeur van het Landbouw- crediet Texel. Dinsdag 3 November zal het kies district Helder voor de Provinciale Staten een afgevaardigde kiezen. Het kiesdistrict bestaat uitHelder, Texel, Vlieland en Terschelling. Er zijn drie afgevaardigden voor bet district en steeds is, bij stilzwijgende overeenkomst, één van de driegerecru- teerd uit de bevolking der eilanden. Dat is niet meer dan billijk. Stelt men de drie eilanden tegenover de gemeente Helder als 1 tot 2, dan is dat een besluit, waarvan de billijkheid erkend wordthet is de eenvoudige toepassing van proportioneele vertegen woordiging, de theorie dat men een ander ook wat gunt. Zoo dachten ten minste drie van de Helderscbe Kiesvereenigingen, n. 1. «Burgerplicht*, Vooruitgang* en «De Eendracht*. Alleen de anti-revolutionaire Kies- vereeniging dacht er anders over. Terwijl de beide liberale Kiesver- -«enigingen een Texelaar candidaat stel- terwijl ook de heer Seignette, bij zijne afwezigheid door de Katho lieken candidaat gesteld, de candidatuur weigerde, op grond dat naar zijn oor deel de billijkheid vorderde dat iemand van de eilanden werd gekozen, stelde de anti-revolutionaire haar Voorzitter candidaat. Wij hebben op den heer I. Korver niets aan te merkenwij hebben te gelegener tijd het bewijs gegeven, dat Feuilleton Tan de Helienchn- «n Nieuwed. Courant. 8) WIE IS DE EERSTE? NAAK HET HOOGDUITSCH van Margareth Von Bülow. Thans stond hij op de gladde planken van het bruggetje. «Brinkeyriep hij, «Brinkey Maar zijn stem klonk vergeefs, het gebruis beneden en het geloei daar boven was te sterk. En luider en luider riep hij. Daar vertoonde zich een donkere gestalte in de geopende deur. z/Wie roept mij?» z/Wronkow Onmiddellijk daarop stond de molenaars gezel naast hem op de smalle brug. Als volgens afspraak grepen zij elkander aan en drukten zich tegen elkaarslechts nu en dan weken hunne bovenlichamen een weinig naar rechts of links. /(Laat af," mompelde de knecht, /rik mag u het leven niet benemen." Maar Wronkow antwoordde tusschen zijne tanden door /rEén moet er weg." Het was alsof hunne voeten aan de plan ken vastkleefden, of de een den ander zocht staande te houden, in plaats van hem in de diepte te willen stooten. Ën boven hen betrok de hemel met zwarte wolkennie mand zou de worstelaars hebben kunnen zien of ook hooren, want het geraas' van het bruisende water verdoofde hun steunen en hijgen. En weinige (minuten waren er ver wij hem achten en wij willen gaarne aannemen, clat hij al.s lid der Provinciale Staten een waardig lid zou zijn, maar we veroorloven ons de vraag: of de candideering van den heer I. Korver getuigt van de zucht naar proportio neele vertegenwoordiging, van vertegen woordiging der mindei'heden, als men dit liever wil, van het streven waarnaar de anti-rev. Kiesvereeniging alhier indertijd blijk gaf, door een aanbod aan Vooruitgang" om samenwerking tot dat doel bij de Gemeenteraadsverkie zingen Noch //Vooruitgang" noch Burger plicht* zou het moeite gekost hebben hier een alleszins waardig candidaat te vinden voor de vaceerende plaats, maar men dacht daar niet aan, omdat men in beide Vereenigingen het beginsel huldigde, dat ook de eilanden een specialen ver tegenwoordiger moeten hebben. Wat dit beginsel betreft ten minste, zijn de liberalen (vooruitstrevende en gematigde) waarlijk liberaal gebleven. En nu de candidaten? Texel zelf stelde er drie, nl. de hee- ren Eelman, Keijser en Dikkers, Vlie land stelde den heer D. Reedeker, bur gemeester van Terschelling, terwijl Terschelling zelf... niemand stelde, ten minste de Vrijzinnige Kiesvereeniging //Vooruitgang" aldaar onthield zich, volgens annonee in dit - nummer, van het stellen van een candidaat, omdat de candidatuur-Reedeker geen kans van slagen heeft. Men mag dus veilig aannemen, dat de candidatuur-Reedeker niet veel kans van slagen heeft, en wij hopen ook die van den anti-revolutionairen candidaat alhier niet. Niet, wij herhalen het, om den persoon, maar om het beginsel. Er blijft de kiezers dus de keus over tusschen de drie Texelsche candidaten: Eelman, Keijser en Dikkers. Het is ons plan niet, onze candidaat te gaan verheerlijken ten koste van de andere candidaten en derhalve onthouden wij ons van de kiezers te ontraden op de beide laatst genoemden te stemmen. Wij hebben den heer Eelman aanbevolen en daar van zullen wij rekenschap geven. Wij bevelen den heer Eelman aan op grond, dat hij een man is van vrij loopen, toen sprong de een op den oever en rende dwars over het veld het woud in, dat nog donkerder was dan de dreigende zwarte lucht de plank was leeg. Laat in den nacht kwam Wronkow thuis, met gescheurde kleederen, doornat, bloots hoofd buiten adem, alsof de booze gees ten hem op de hielen zaten. Hij zette zich naast de kachel neer en leunde met het hoofd tegen den muurzoo zat hij met gesloten oogen tot aan den morgen. Zijn krachten hadden hem schier begeven, hij tras geheel uitgeput, maar toch rustig en hij sliep zelfs met tusschenpoozen als hij dan ontwaakte, had hij een drukkend, zwaarmoedig gevoel, als dreigde hem iets, dat niet af te wenden was. Maar toen ein delijk de zon hare eerste stralen in de kamer wierp en hij in den kleinen spiegel keek, waaruit hem zijn eigen verwilderd beeld tegenblikte, toen wendde hij met afschuw den blik af. Zijn hoofd was tamelijk helder, beter zelfs als het in langen tijd geweest was maar al wat hij zag of bedacht, lag onder een akelig, somber waas verborgen en maakte hem voortdurend droefgeestig gestemd. Hij was bang om in de toekomst te zien, hij durfde niet eens aan den dag van morgen denken en toch was in hem een levenslust ontwaakt, als hij nog nimmer gekend had. Hij wist ook wel, dat hij gisteren niet eerst overwogen hadeen vsn ons beiden moet sterven neen, hij wilde niet sterven, hij was uitgegaan als op moord. «Gij moet mij uit den weg 1" dat stond bij hem zoo vast zinnige beginselen, d. w. z. van voor uitstrevend liberale beginselen; dat hij is jong en werkzaam; onvermoeid, waar hij niet voor algemeene belangen werk zaam te zijn; dat hij door zijn werk kring sedert jaren geleerd heeft de behoeften van het geheele district te kennen en dat hij is op de hoogte van zijn tijd en vol ambitie. Wij herinneren slechts aan den ijver, door den heer Eelman aan den dag gelegd, voor de haven te Oosterend op Texel. Maar bovendien verwijzen wij naar het volgend schrijven, dat, beter dan honderden regels druks, den man doet kennen, die wij den kie zers aanbevelen. De brief is een ant woord op een schrijven van een der leden van //Vooruitgang". Mijnheer Met belangstelling nam ik kennis van den inhoud van het program der Vrijzinnige Vereeniging «Vooruitgang" te Helder. Met alle paragrafen van het program kan ik mij ten volle vereenigen. Ad. sub 5 «Hervorming der belas tingen" deel ik u mede, dat ik voor de gchcelc afschaffing der mutatie rechten ben en ook dier evenredige rechten, bij de registratiewet en zegelwet opgelegd, welke een bezwaar opleveren voor contracteerende partijen om hunne overeenkomsten in geschrift te vervatten, tot tallooze procedures aanleiding geven en de vereenvoudiging der rechtspleging belemmeren, dat ik, indien eene progres sieve inkomstenbelasting niet geheel voorziet in alle staatsuitgaven, daarnaast ten sterkste ben voor eene progressieve successiebelasting. Onmogelijk kan een program alles omvatten. De richting, er in aange wezen op de voornaamste punten van Staatsbestuur, moet ook de candidaat uwer Vereeniging getrouw-zijn in de minder belangrijke takken van dat bestuur. Ik kan verzekeren, dat mijne denkbeelden omtrent de minder belang rijke zaken van Staatsbestuur even voor uitstrevend zijn als omtrent de in het program genoemde. Ten opzichte van Armbestuur, Ge meentebestuur, Polder- en Waterschaps bestuur ben ik dezelfde vooruitstrevende als een muur. Die overtuiging duldde geen twijfel en scheen het mislukken van zijn plan onmogelijk te maken. Als hij terugdacht, ging het eene zoo nauw met het andere samen, de liefde was zoo vast met den haat verbonden, dat hij zelf in den doolhof verdwaalde. Nu had hij gisteren voor 't laatst mogen terugkeeren. En toch, hij kon die gelukkige oogenblikken niet meer missen, hij kon niet 1 «Wanneer jelui het eens wist, kinderen dacht hij gedurende hel onderwijs geven en sprak zoo zacht, zoo bedaard. En de oudere leerlingeu vertelden thuis «Hij ziet er net uit, of iemand hem kwaad gedaan heeft Wronkow liep het dorp in, om te hooren of de menschen elkander niet iets vreeselijks vertelden maar alles was nog net als vroe ger. «U schijnt de racantie ook hoog noo- dig te hebben," riep hem de waard uit de dorpsherberg in 't voorbijgaan toe. «Had hij dan alles gedroomd Neen, dat kon niet, zijn gevoel van schuld sprak te sterkhet moest alles waarheid zijn, alles. En tegen den avond had hij rust noch duur, 't was of hij met geweld naar den molen werd getrokken en hij ging. Angstvallig sloop hij den bekenden weg langs en bleef op eens als vastgenageld staande molen stond stil. Thans drong de werkelijkheid met al hare verschrikking zich in zijn geest op, een somber gevoel vermeesterde hem, hij was zoo moe, zoo afgemat en het kwam hem voor, dat hij lang, heel lang zou 'moeten slapen maar die stemming verdween weer, zoodra hij in zijn kamer alleen was en de beginselen toegedaan, die ten grondslag liggen aan het program der Vereeniging «Vooruitgang." Met de meeste achting heb ik de eer mij' te noemen Uw.E dw. dienaar, JOH. EELMAN. Ziedaar kort en bondig rekenschap gegeven, waarom wij* den kiezers en onze lezers die kiezer zij'n in het bij zonder, aanraden a. s. Dinsdag hunne stem uit te brengen op den heer Candidaat-Notaris, Directeur van het Landbouw-Crediet Texel, Diretteur van de Maatschappij «het Algemeen Belang". Er. rest ons nóg, een onjuist bericht tegen te spreken, het bericht namelijk, dat de heer Eelman zich te Haarlem heeft gevestigd. De heer Joh. Eelman vertoeftslechta tijdelijk, voor familie zaken, te Haarlem en heeft eerst kort geleden Texel verlaten, niet echter voor altijd, want te vele belangen binden hem dd&r, om te kunnen den ken dat de heer Eelman blijvend Haarlem tot woonplaats zou kiezen. Ons bekende familie-omstandigheden noodzaakten hem tot een tijdelijk verblijf te Haarlem. Niemand zal dan ook in ernst durven beweren, dat de heer Eelman niet een volbloed Texelaar is. Daarom raden wij allen, wie het belang van ons district ter harte gaat, a. s. Dinsdag hunne stem uit te brengen op den heer Directeur van het Landbouw-Crediet Texel. NEDERLAND. HELDER, 31 October. In de bureaux van het departement van financien wordt thans druk gearbeid aan de voorbereiding eener nieuwe belasting regeling. loop van zijn koortsachtige, verwarde gedachten door niets gestoord werd. Eiken avond wandelde hij in het dorp rond, groette verlegen de buren en zei met neergeslagen oogen eenige woorden over het weer of zoo iets. Zij mochten hem misschien eens iets van den molen vertellen, al was het ook nog zoo weinig. Maar de jonge meester met zijn bleek, ziekelijk aangezicht en dien matten blik in zijne blauwe oogen was zelf een te interes sante verschijning voor de lieden, wanneer hij zoo uit eigen beweging een praatje met hen maakte. «Dat wordt ook geen oud hoofdje zeiden ze achter zijn rug, terwijl ze medelijdend hun hoofd schudden. Maar eindelijk vernam hij toch, wat hij weten wilde. Een boer reed met een wagen, waarop hij koren vervoerde, door het dorp en passeerde Wronkow. Daar riep de bakker, die voor zijn buisdeur stond: «Waarom zoover, buurtje hij maalt weer in het dal, hoor «Stond de molen dan stil?" vroeg Wron kow, op hem toetredend. «Wel ja, verscheidene dagen. Brinkey is door de gladheid in de beek gestort wist ge daar nog niets van, meester? Ik dacht, dat gij dikwijls daar beneden waart. Nu, hij moet nog al secuur de koort3 hebben, zegt de neef van den molenaar, dien de vrouw nu heeft laten overkomen. En de vrouw, zoo zegt hij, maakt het fraai met den knecht want u weet zeker wel, welk praatje er van die twee rondgaatziet u, ik heb er mij nooit aan gestoord. Die vrouw is wat mans de neef zegt't lijkt wel of ze oogen in haar rug heeft, ze ziet alles eu Binnenlandtch nieuws. Helder. In de vergadering van denf' 30 Oct. 11. werd door de R. K. Centralefi Kiesvereeniging „de Eendracht" met alge-»] meene stemmen tot candidaat voor de Provinciale Staten gesteld de heer B. E.j C. Seignette alhier. De gekozene, die niet ter vergadering] tegenwoordig was, heeft echter geineend de candidatuur niet te moeten aannemen,' op grond dat z. i. ditmaal een afgevaar- digde, door de bewoners der eilanden aan-: gewezen, moest worden gekozen. Tengevolge van dit besluit heeft de ver eeniging besloten zich te onthouden. Helder. Woensdagavond is alhier opgericht de Dames-Gymnastiek-Vereeni-, ging „Olympia", onder het voorloopigfj bestuur der damesF. Felkers, C. Vis Dieperink, S. E. Waldemaier en E. Visser. Een zestiental dames traden reeds toe en wij twijfelen niet aan de uitbreiding van1 het ledental. De directie is opgedragen aan den h< F. C. H. Schlahmüch, gymnastiek-onderw. j alhier. Texel. Jl. Maandagavond was een groot aantal belangstellenden opgekomen bij de eerste vergadering voor dit seisoen, welke door ons Nutsdepartement ,werd gehouden. De spreekbeurt werd dien avond ver vuld door den heer Tours, van Amsterdam. Het onderwerp van sprekers lezing was „het kind en zijne opvoeders". Als bijdrage gaf dezelfde spr. nog ten beste een schets, aan de werkelijkheid ont leend, getiteld „de Zwerver." Met de voordracht van nog een drietal kleine gedichtjes door denzelfden spreker] wat de leesbeurt van dezen avond vervuld] Texel. Jl. Zaterdagavond vergaderde de Liberale Kiesvereeniging te Oosterend, tot het stellen van een candidaat voor he] lidmaatschap van de Prov. Staten. Voor gesteld werden de heeren G. J. O. D 1 Dikkers, Joh. Eelman en C. P. Keijser Na eenige besprekingen werd tot stemming j overgegaan. Bij de eerste stemming wer- '1 den 11 stemmen uitgebracht op den heei Eelman, 10 op den heer Dikkers en 2 o\ den heer Keijser. Nu volgde eene tweede vrije stemming, waarbij de heer Eelraar 13 en de heer Dikkers wederom 11 stemmer verwierf, zoodat eerstgenoemde de candi j daat van de vereeniging is. Terschelling. Van een onbekendei menschenvriend zijn hier de volgende ge schenken ontvangen voor de Bewaarschoo overal denkt ze aan. «Dus hij is niet dood?" zei Wronkow oj vragenden toon, terwijl hij groote oogeï opzette. «Dood?" De bakker keek hem met eei bedenkelijk gezicht aan. «WieP" «Och, ik bedoel Wronkow streek me de hand over zijn voorhoofd en toen hij wee: opkeek, zag hij den goeden man smeekeni aan daarna groette hij en ging heen. «Die is ook niet zooals hij wezen moet,' dacht de bakker. «Alzoo niet dood, Goddank l" Het wa alsof een zwart spook voor hem in nev< verdween. «Zij maakt het fraai met hem,» dacht hij verder ik weet hij ondervinding hoe lief ze zal wezen. Ze scheurt haar klee stuk en wikkelt dat zacht om zijn hoofd Maar 't is zoo goed, heel goed Zoo heb i! het verdiend en niet anders. En dan, ze ka' immers niet meer aan mij denken, ik hel een groot onrecht gepleegd en ik weet zee goed, dat ze gezegd heeftvan af dien daj zal ik ophouden u te beminnen Eenige dagen daarna ontving hij ee boodschap van de molenaarsvrouw zij lie hera zeggen, dat hij eens flaar haar toe moeg komen en hij ging zonder zich een oogenbli te bezinnen. Zij stond in den ingang van de deur m«y de hand boven hare oogen naar hem uit tr kijken, toen hij, met zijn blik naar den gron|, gericht, den hoek van den heuvel om kwam. Zij ging hem eenige schreden te gemoet. «Waar blijft gij akdien tijd (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1891 | | pagina 1