herrijzend
W lering ermeerland
Nummer 6-8 Juni 1945
Redactie-adres
Th. J. v. Vegten
B 4, N. Niedorp
Periodiek voor de Wieringermeerbevolking en de
herrijzing van het polderland.
HOE ZAL MEN DE POLDER
HERBOUWEN III
In speciaal daarvoor aangewezen
gedeelten in de dorpen kon een midden
stander, die een zaak wilde beginnen,
van de Staat een stuk bouwgrond in
erfpacht krijgen tegen een vast-
gestelden canon, voor den tijd van zes
tig jaren.
Aanvankelijk was de animo om een
zaak te beginnen in de ploder, vrij
groot. De directie van de Wieringer-
meer, wist dan ook niet beter te doen,
dan onder de gegadigden een inschrij
ving te houden. De inschrijver voor het
hoogste bedrag werd dan erfpachter
van een stuk grond. Selectie onder de
gegadigden werd niet gehouden.
Deze wijze van uitgifte van grond
had tot gevolg, dat de grond soms in
handen kwam van aannemers, die dan
maar moesten zorgen dat er bewoners
voor kwamen. De beide perceelen
grond waar de hotels op zijn gebouwd,
kwamen o.a. in handen van een com
binatie van vier personen, t.w. een aan
nemer, een bierbottelaar, een veehan
delaar en een makelaar.
Later is men weer een andere poli
tiek gaan volgen. Aan een aannemer
werden groote perceelen bouwgrond
verstrekt, om winkelpanden op te bou-
weri. Op papier stond de bestemming
van ieder te bouwen winkelhuis vast.
Doch de practijk was anders.
Zoo werd te Middenmeer b.v. een
pand gebouwd, bestemd als drogisterij.
Het werd echter een tweedehands
schoen- en kleerenwinkel, annex auto
sloperij. De bewoner, een duitscher,
huurde het perceel van een combinatie.
Later werd er een melkhandel in ge
vestigd.
Zakenpanden waar niet spoedig ge
noeg een liefhebber voor was werden
bezet door personeel van een aanne
mer. Zoo kreeg men b.v. de figuren:
timmermanschoenmaker,
timmermanmanufacturier.
timmermandrogist.
Het perceel waar de timmerman
schoenmaker in woonde, zou bestemd
worden voor een bloemenzaak, doch
werd later een rijwielhandel.
Dat van de timmermanmanufactu
rier was oorspronkelijk bestemd voor
schoenhandel, werd echter een poosje
kruidenierswinkel en later kledingma
gazijn. Het perceel van de timmerman
drogist was voordien groentewinkel,
later werd het inderdaad eendro
gisterij.
Dat dit systeem funeste invloed had
op het gehalte van de middenstand be
hoefd geen nader betoog. De hier aan
gehaalde voorbeelden worden niet naar
voren gebracht om de aannemers in
gebreke te stellen, doch om alleen aan
te toonen dat er geen omlijnd plan be
stond t.a.z. van de kolonisatie van mid
denstanders, terwijl men dit wel had bij
de kolonisatie van pachters en arbei
ders. Het behoefte-vraagstuk wat bij
de kolonisatie van nieuwe gebieden
zoo'n groote rol speelde werd verwaar
loosd.
De allereerste particuliere smederij
die gebouwd werd in de polder kwam
te Middenmeer. Het werd een groot
gebouw, waaraan een hokje van een
smederij. Een gedupeerde Spakenbur
ger smid werd de bewoner. Zoolang