Verstaat de tekenen des tijds
VOORUITSTREVEND
Voor HERSTEL en VERNIEUWING,
voor SOCIALISME en DEMOCRATIE
Alles op deze wereld is onder
hevig aan veranderingen. De taal
die we spreken, de huizen, ge
bruiksvoorwerpen, vervoersmidde
len, kortom alles is anders dan
vroeger. Men noemt dit vooruit
gang, ontwikkeling. Wie daar
niet aan mee doet, zich niet aan
past is ouderwets, is conservatief,
Iedereen heeft met deze dingen te
maken. Boeren en tuinders weten
van rasveredeling. mechanisatie,
ziektebestrijding. Middenstanders
van reclame, service enz. Intellec
tuelen van nieuwe wetenschappen
en methoden. Wie daar niet van
weten wil, zich niet aanpast, komt
apart te staan, is ouderwets, is
conservatief. Deze groei,' deze
ontwikkeling heeft men dus op al
le gebied zowel materieel als oo:".
geestelijk, maatschappelijk. Wie
weet niet van de onderlinge wan
verhoudingen tussen dorpen, waar
van men nu niet meer hoort. Gaan
we verder terug in de geschiede
nis dan spreekt men over slaven,
lijfeigenen enz. Dit alles is weg
door de betere begrippen, door de
ontwikkeling. Soms is dit ruw ge
gaan door oorlog of revolutie,
soms door overleg, door evolutie.
Niet iedereen is zich het tijdstip
van zulke veranderingen bewust.
De één ziet het aankomen, de an
der heeft het later pas goed door,
anderen willen er niet van horen,
omdat het niet overeenkomt met
hun ideeën en begrippen. Denk
hoe Galilei die de eerste was die
leerde dat de aarde om de zon
draaide en niet omgekeerd, hier
voor bij de kerkelijke college's
moest verschijnen en beloven dit
niet meer te leren, het klopte niet
met hun kennis, hun ideeën. Zij
zagen de ontwikkeling niet. Wij
20 eeuwse mensen, die het geluk
mogen hebben in een tijd te le
ven van zeer veel ontwikkeling op
allerlei gebied, hebben ons af te
vragen of wij onzen tijd begrijpen
en meewerken of afremmen aan
de ontwikkeling.
Ieder van ons weet zich den
tijd van voor Mei 1940 te herin
neren op politiek gebied. Veel
partijen, geen vruchtbare daden.
Er was verdeeldheid. Had partij
A. een goed voorstel dan was
partij B er tegen omdat het van
A kwam. Het plan, het voorstel
was wel goed maar.... en dan
volgden uitgesproken en ook wel
niet uitgesproken reden, die voor
een groot deel niets om 't lijf had
den en terug gebracht konden
niet iedereen op de zelfde plaats
kan staan in de maatschappij,
maar het is wel mogelijk dat een
ieder den ander op zijn plaats res-
pecteerd omdat hij daar nodig en
nuttig is waar hij ook staat.
En als men nu van zekere zijde
zegt dat het felle rood daar met
wit gemaakt is tot rosé en door
toediening van wat zwart tot iets
blauwachtigs, dan is dat juist dai
wat we moeten hébben, want elke
groep heeft dan z'n invloed doen
gelden om te komen tot een sa
menleving met een wederzijds in
zicht, het tonen van begrip voor
de andere groepen, om gezamen
lijk eerlijk en oprecht te behar
tigen eikaars belangen en daar
mee het algemeen belang, vol
gens de vaste lijn van het pro
gram van de Partij van de Ar
beid.
H. R. Smit.
worden tot angst van stemmenver
lies bij een volgende verkiezing.
Dit werd anders met Mei '40
tot '45. Toen werden we politiek
onmondig gemaakt en kwam er
dictatuur. Allen, op enkele uit
wassen na, waren we hier tegen.
Dit gemeenschappelijk tegen iets
zijn en eendrachtig voor "ïet'-
maakte ons volk sterk en heef:
velen het lot dragelijker ge
maakt en geïnspireerd tot grote
daden.
Toen kwam het einde aan deze
periode. Eerst leek het dat er ve-1
van de éénheid zou blijven, later
verzwakte dit. Waardoor? Be
geerde men terug naar de vlees
potten van voor 1940? Neen!
Naar de periode '40'45, doch
met een andere dictator n.1. onze
oude partij die het zo goed meen
de en zulke voortreffelijke leiders
had? Dat kan toch niet, heeft de
tijd dan stil gestaan, is er geen
ontwikkeling, geen vooruitgang
geweest al dien tijd. De tijd kan-
niet stilstaan, begrippen, toestan
den enz, evenmin, alles groeit en
verandert. Wie dit niet erkennen
wil is conservatief of erger.
Vele goede Nederlanders heb
ben ernstige pogingen gedaan om
in eendracht een nieuw begin te
maken, met de ervaringen uit het
verleden en de feiten van het he
den te werken aan een betere toe
komst. Uit dit streven is geboren
de Partij van de Arbeid, zij mag
er op steunen dat zij haar tijd
heeft begrepen. Zij wil opbouwen
en vernieuwen, alles wat daarvoor
in aanmerking komt, economisch,
sociaaal, politiek, geestelijk, ge
bonden aan de normen van barm
hartigheid, gerechtigheid, waar
heid en naastenliefde
Zij wil bijv. geleide economie.
Productie naar behoefte en niet
om winst mèt het gevolg van
overproductie en catastrophe.
Waarom zou men hier bande
loosheid laten heersen of natuur
krachten (het recht van den finan
cieel sterkste). Is men nog niet
doordrongen van de armoede en
wantoestanden die daaruit voort
vloeien, werkeloosheid omdat men
te veel heeft geproduceerd, steun
aan producenten die werkelijk niet
voor te hoge prijzen producerden,
doch dood geconcurreerd werden
door de financieel sterkeren.
Meen niet dat deze dingen
slechts één keer voorkwamen in
de geschiedenis en nu wel niet
meer komen zoals toen. Econo
men van naam zeggen dat met
wiskundige zekerheid al deze
dingen weer komen als er geen
verandering komt in de oude.stel
sels. Zij kunnen uit de geschiede
nis aantonen om de hoeveel jaren
er een economische inzinking zal
komen. Wees niet blind voor wat
de wetenschap ons leert. Meen
niet dat dit alles niets te maken
heeft met gemeenteraadsverkiezin
gen. Ook daar doet men aan eco
nomie, sociale problemen, geeste
lijke waarden enz. Breng dus op
26 Juli Uw stem uit.
Breng ze uit op hen die hun
tijd verstaan: De Partij van de
Arbeid.
Toon hiermede Uw tijd begre
pen te hebben en waag het liever
met nieuwe, degelijke, door den
tijd zo gegroeide en ontwikkelde
ideeën, dan op oude krukken
voort te strompelen, terug ver
langend naar de vleespotten die
geen vlees bezaten-
A. J. Slabbekoorn
Vrijdag 26 Juli a.s. zal het voor
het eerst zijn, dat de Wieringer-
meerders zelf hun gemeenteraad
gaan kiezen. De omstandigheden
daarvoor zijn nog erg moeilijk.
Maar toch is het goed, dat het
weer mag gebeuren. Het is goed,
dat elk weer vrij kan kiezen, wie
of de leiding zullen hebben van
het gemeenteleven. Ook ons doet
dat goed. Wel is alles nog abnor
maal en zal het leiden der gemeen
te Wieringermeer moeilijk zijn-
Daarom moeten we ons van te
voren wel goed bedenken welke
richting het uit moet. Vooruit of
achteruit? Vooruitstrevend of con
servatief?
Het antwoord van de vooruit
strevende Wieringermeer bevol
king ligt dunkt me voor de hand.
Die wil niet achteruit of stilstaan.
Die is niet behoudend of conser
vatief. Die wil vooruit, die is voor
uitstrevend, wil vernieuwing en op
bouw. Het gaat ons lang niet hard
genoeg en wij willen steeds bete;'
en mooier. De vooruitstrevendheid
in de Meer is spreekwoordelijk.
Maar waarom dan eigenlijk?
Omdat we niet tevreden zijn
met zo het is en omdat we het ge
loof hebben dat het beter kan.
Bovendien zitten we niet vast
aan allerlei dorpstradities, die
vaak zo conservatief zijn. Dat het
beter kan, ook in de politiek, in
de leiding van het maatschappelijk
leven, geloven we zeker. Ons ge
loof, ons beginsel of ons ideaal
roept ons tot verantwoordelijk
heid daarvoor.
Uit deze geest van samen wil
len werken voor betere verhou
dingen in de maatschappij is dc
Partij van de Arbeid geboren.
Ook in de polder. Velen hebben
hun heilig partij-huisje opgeheven
of verlaten om samen te streven
naar meer eenheid in de politiek,
niettegenstaande verschillende
geloofsovertuigingen, samen te
werken voor een betere gang van
zaken in de maatschappij, ook in
de gemeente.
Tot nog toe was het meestal
het geld, het kapitaal dat aan de
touwtjes trok De Partij van de
Arbeid meent, dat het de arbeid
is die de leiding moet hebben. De
arbeid van arbeiders, boer, amb
tenaar, middenstander, ja van alle
mensen. Het geld schept maar
verkeerde machten. Dat hebben
we al zo vaak gezien. Het vrije
spel van deze machten bracht wel
vaart, ja, voor enkelen. Maar ve
len werden soms werkeloos. Velen
kwamen niet rond. Het vrije spel
gaf crisis, armoede en bestaans-
onzekerheid.
De Partij van de Arbeid wil
daarentegen leiding en ordening
op socialistische grondslag en op
democratische manier tot stand
gebracht.
Wat betekent dat nu voor de
gemeentepolitiek? Voor de leiding
van de gemeentezaken? En voor
de wederopbouw in de polder?
Dat deze zo vlug mogelijk aan
alle arbeid verrichtende polderbe
woners een onderdak moet helpen
verschaffen. De niet kapitaal
krachtigen en de niet bezitters niet
in de laatste plaats. De zorg voor
de economisch-zwakkeren is vol
gens ons een gemeenschapsplicht.
(Dat de lage arbeiderslonen veel
meer zijn verhoogd dan de lonen
van andere groepen is juist de
geest van de Partij van de Ar
beid en door haar ministers tot
stand gebracht).
Wij willen dus zorgen voor hen
die het nodig hebben en laten be
talen door hen die dat kunnen.
Dat de gemeente de bedrijvig
heid aan zal moedigen spreekt
voor ons vanzelf Arbeid moet er
zijn. Dat schept voor velen een
bestaan. Dat geeft weer nering en
koopkracht en middenstandstand
en handel profiteren. Leiding en
ordening zal daa>r bij de wederop
bouw niet gemist kunnen worden.
Industrie zal welkom zijn Dus
ook dat moet aangemoedigd wor
den of daarvoor het initiatief wor
den genomen.
Wanneer het verder komt zoals
wij het wensen, dan zal er lang
zaam meer vrije tijd voor allen
komen, mede straks als middel om
werkloosheid te voorkomen. Ovei
het besteden van de vrije tijd zal
dus ook de gemeente haar zorgen
moeten hebben. Bevorderen van
sport, ontwikkeling, jeugdwerk,
goede ontspanning zal dus haar
taak zijn.
De gemeentepolitiek omvat nog
veel meer zaken. Hoofdzaak is dat
de geest waarin deze worden be
hartigd vooruitstrevend is. Niet
bang voor vernieuwing, maar sa
men- in een geest van verdraag
zaamheid en eenheid opbouwen.
Vooruitstrevendheid? Natuurlijk!
Dan met de Partij van de Arbeid
R. Oosterveld
Eindelijk dan wordt de bevol
king van de W. M. geacht mon
dig te zijn.
Wij staan thans aan de voor
avond van de gemeenteraadsver
kiezingen.
Er zullen wellicht vele onder de
kiezers zijn die dit met grote
vreugde tegemoet zien en er on
derling met elkaar over zullen pra
ten hoe het er waarschijnlijk uit
zal zien en ook wat er alzo zal
moeten gebeuren als dit college
eenmaal zitting heeft.
Ook zullen er nog vele zijn die
zich dit grote gebeuren binnen
onze eigen gemeentegrenzen zo
zondermeer langs hun kouwe kle
ren laten gaan.
Het is juist in het bijzonder toe
dit gedeelte van de bevolking
waartoe ik mijn woorden richt.
Vaak wordt er gezegd, och wat
moet en kan er eigenlijk gebeu
ren, laat maar komen wat komt.
Maar de leden van de Partij
van de Arbeid" zien het anders,
en zijn er zich van bewust dat wc
alles niet onverschillig kunnen la
ten, dat er inderdaad wel wat te
doen valt.
Onderwijs, Volksgezondheid en
Woningbouw zijn dingen voor de
Gemeente, dingen van vitaal be
lang. Deze hebben dan ook de
volle belangstelling van de P. v. d-