herrijzend
W ierinq ermeerland
vruchtbaar land
van Zuiderzee
11 DECEMBER HERDACHT
3e Jaargang No. 33 14 Dec. 1947
Redactie
en administratie
Nieuwe Niedorp B 58
Tol. 206, Kengetal 2261
Weekblad voor de Wieringermeerbevolking en de herrijzing van het polderland Redacteur: Th. J. van Vegten
XXII
tot
(v.V.) In de beginne had men een
toegangskaart nodig om met een auto
de polderwegen te berijden. Intensief
verkeer was er dus nog niet, vooral
zolang het verkeer over de afsluitdijk
niet vrij was.
De wegen in de polder waren alle
nog min of meer provisorisch aange
legd. Ze waren nog -geen van alle
op een juiste breedte. Het waren bre
de rijwielpaden waarover ook 't auto
verkeer zich moest verplaatsen. Brug
gen, vaste zowel als beweegbare, wa
ren geprojecteerd en verschillende
reeds in aanbouw, zodat bij verschil
lende belangrijke oversteekpunten
ponten waren neergelegd. Die ponten
en pontjes zijn heel lang een kwel
ling geweest in de Wieringermeer.
Vooral die kleine vlondertjes in de
tochten zijn duizendvoudig verwenst.
Deze vaartuigjes waren wankele ge
vallen. Ongelukken met dodelijke af
loop zijn dan ook niet uitgebleven,
meestal door overbelasting zodat van
eigen schuld werd gesproken. De pont
jes waren berekend op. een bepaald
aantal personen. Doch het gebeurde
natuurlijk meermalen dat er meer
mensen op plaats namen dan geoor
loofd was en dan kantelde het geval
Soms liep het goed af, doch zoals wij
reeds boven schreven, ook wel eens
met dodelijke afloop.
Op de plaats waar de drie grote
beweegbare bruggen te Middenmeer
moesten'komen lagen grotere ponten,,
die berekend waren op het vervoer
van auto's en andere zware voer
tuigen. Er was een man voor de bedie
ning aangesteld, de oude Jonker. (Bij
de oude garde Wieringermeerders
welbekend)
Het duurde tot ver in 1934 voordat
deze bruggen klaar waren, zodat 't
verkeer lang van die overzetveren
heeft mogen profiteren.
Nadat op 10 Mei 1932 het verkeer
in de polder werd vrij gegeven,
werd ook het vraagstuk van een
auto-busverbinding met het oude land
urgent.
Op 19 October 1932 werd een tijde
lijke busverbinding Wieringermeer -
Schagen geopend en een maand later
kwam er een dergelijke verbinding
met Wieringen. Het isolement van de
Wieringermeer was dus opgeheven.
Nauwkeurig werden de vervoers
cijfers $an deze auto-buslijnen ge
controleerd. En zo werd er dan op
de lijn Wieringermeer - Schagen de
eerste maand genoteerd een vervoer
van 17.7 passagier per dag en op de
lijn naar Wieringen 35.5 passagier
per dag. Opgemerkt kan worden dat
deze diensten regelmatig ook school
kinderen vervoerde, -die in de ver
voerscijfers waren inbegrepen. Er zal
de eerste tijd dus wel geld bij gemoe
ten hebben, doch we hebben zo het
Idee dat het zonder subsidie wel niet
mogelijk zal zijn geweest de "diensten
vol te houden, temeer daar het in die
dagen particuliere ondernemingen wa
ren die de diensten onderhielden.
Voor de bevolking die op 1 Jan.
1933 reeds bijna 1000 zielen telde was
het van groot belang dat de mogelijk
heid werd geopend om ook eens naar
het «oude land te kunnen overwippen
zonder dat men hiervoor lange af
standen behoefde te fietsen. Want
gefietst is er in de polder in die eerste
jaren. Niet zo'n beetje! Op papier
waren de arbeiders van de cultuurmij
dusdanig ingedeeld, dat zij vanuit het
dorp waar zij woonden niet al te
grote afstanden moesten afleggen
naar de bedrijfsboer waarbij zij tq
werk waren gesteld.
Op papier, ja was dat netjes voor el
kaar. Maar de practijk wees wel eens
anders uit. Tenslotte was een bedrijfs
boer altijd nog. eerst boer, en dan pas
ambtenaar. Als boer had hij zijn ei
gen gewoonten en gebruiken mee ge
nomen van de streek of provincie
waar hij weg kwam en paste deze zo
veel mogelijk toe in z'n nieuwe omge
ving. De ploeg arbeiders die hem
werden toegewezen pasten hem dan
ook niet altijd en omgekeerd paste
de boer ook wel eens niét bij de ar
beiders. Dat gaf dan wrijving en
moeilijkheden, waaraan eerst van ho
gerhand niet makkelijk werd toege
geven, doch toen de moeilijkheden
wel wat erg groot werden, werd over
de moeilijkheden van de verre af
standen heengestapt.
En zo kon het dan gebeuren dat
een ploeg arbeiders uit Middenmeer
te werk werd gesteld gesteld a.d. Wie-
imgerrendweg en ploeg uit Slootdorp
a d. Koggenrandweg werkzaam was.
Dit was natuurlijk geen regel, doch
het was nu eenmaal een feit dat de
bedrijfsboer en arbeider wel dege
lijk bij elkaar moesten passen.
Intussen werd door Gedeputeerde
Staten van Noordholland vergunning
verleend tot het uitoefenen van defi
nitieve autobusdiensten. De tijdelij
ke werden evenwel ook nog gehand
haafd. Bekend is uit die dagen de
'dienst van Geel van Slootflorp naar
Houkes. Deze dienst heeft heel lang
de hoogste vervoerscijfers gehad, het
geen z'n oorzaak had dat veel kamp-
iongens van deze gelegenheid ge-
xjtU'ik -maakten om zich te "(Vierin
gen te gaan verpozen in cafe en bios
coop.
(Wordt vervolgd)
Het was Donderdag 11 December
twee jaar geleden dat de polder voor
de tweede maal droogviel en het was
voor de derde maal dat de perso
neelsvereniging „Contact" van de
Commissie Wederopbouw Wieringer
meer, deze datum heeft aangegrepen
om door middel van contact met de
Wieringermeerbevolking, rekening en
verantwoording af te leggen van twee
jaar wederopbouw. Contact heeft deze
rekening laten uitbrengen door de
voorzitter van de Com.-Wederopbouw
Ir. Krijn.
De beurszaal te Middenmeer was
vol en de heer Mr.# Vosters die sinds
korte tijd de toegewijde voorzitter is
van Contact mocht behalve het gro
te aantal Wieringermeerders verschil
lende autoriteiten w.o. burgemeester
Loggers en de rentmeester Ir. Ovinge
alsmede enige burgemeesters uit de
randgemeenten het welkom toeroe
pen.
Ir. Krijn gaf in een kort overzicht
een resumé van hetgeen reeds in de
polder is gedaan in het belang van
de wederopbouw. Hij gaf dit met tal
van cijfers aan en de meeste cijfers
zo zeide de heer Krijn zult U wel on-
middelijk zijn vergeten, doch mis
schien spreekt het cijfer wat ik U nu
ga noemen meer aan. ER IS IN DE
WIERINGERMEER IN DEZE TWEE
JAAR REEDS 18 MILLfOEN GUL
DEN UITGEGEVEN VOOR WEDER
OPBOUW.
Na de toespraak van Ir. Krijn voer
de de toneelclub van Contact het blij
spel „Betje regeert" op. Wij kunnen
vanwege de beperkte, plaatsruimte
niet al te diep op de inhoud van het
stuit ingaan, doch we mogen hier wel
vastleggen dat deze toneelclub over
een aantal prima krachten beschikt
waardoor het stuk een uitstekende
vertolking kreeg.
Wij noemen allereerst Jo Hauwert
in de rol van Betje. Zij heeft door
haar prima spel het stuk van begin
tot het einde gedragen. Wij zouden
ons geen betere uitbeelding kunnen
indenken. Zij was in één woord af.
Van de heren die een hoofdrol had
dén te vervullen noemen wij Dree
Bakker als Fred, Henri Kok als Mr.
Stanley en J. M. de Graaf als Theo
van Gelder. Eerstgenoemde bewoog
zich zo natuurlijk los over het to
neel en ging zo op in de handeling,
dat hij zijn tegenspelers, waarvan
sommigen zich minder vrij bewogen,
wel mee sleepte. Het samenspel tus
sen tMr. Stanley en Theo van Gelder
was heel, goed. Beide rollen werden
goed gespeeld. Willy Broer als Louise
heeft haar best gedaan om mee te
komen met de anderen, hetgeen haar
-naarmate het stuk vorderde ook ge
lukte. Zij was echter onvoldoende ge-
sminlct voor de rol van een vrouw
van laten we zeggen 50 jaar.
Het verschil in leeftijd met haar
dochter Elly (Tiny Broer) was on
voldoende. Corry Winnubst als Mia v.
Laar kon deze rol niet aan, zij zal in
eenvoudiger rollen eerst wat meer
rputine moeten opdoen. Rest ons nog
te vermelden dat de. heren W. Bel-
graver en A. G. Mohr de bijrollen
vervulden, resp. als Drost en Hendrik
waarvan zij zich gped kweten. De
toneelaankleding was prima, ver-*
zorgd en behoudens onze opmerking
over Louise was de grime eveneens
zeer goed. De heer P. de Graaf die
de regie had ons compliment.
Mr. Vosters huldigde de toneelclub
in de persoon van Betje door haar
een fruitmand aan te bieden terwijl
de "d fjp Graaf voor zijn regie
een boekwerk in 'oui,. angst te nemen
had.
De talrijke jongelui werden reeds
wat onrustig in de zaal en zo was
het heel jammer dat de heer F. M
Garretsen door omstandigheden de
aangekondigde zangnummers pas aan
het slot van de avond kon uitvoeren.
De heer Garretsen zong een viertal
nummers. Hij heeft een heel mooi
tenorgeluid, niet al te omvangrijk
voor de grote beurszaal, doch vooral
in de werken van Schubert en Mo- t
zart heeft hij ons heel goed voldaan.
Dr. Tamsma begeleide de heer Gar
retsen op uitstekendé wijze, wel wat
té bescheiden naar onze smaak, doch
het absorberen van het geluid door
voor het voordoek te moeten spelen
speelde hierbij ook een- rol. Voor hun
medewerking ontvingen zij een kistje
sigarenvan de -voorzitter.
Burgemeester Loggers sprak een
slotwoord en hield daarbij een filoso
fische inleiding over „De Tijd". Het
begrip tijd, aldus de heer Loggers,
heeft voor ons drie begrippen. Het
verleden, het heden en de toekomst.
Er is een groep van mensen die star
aan het verleden vast houden en niet
ophouden ach en wee te roepen over
hetgeen aan moois is verloren gegaan
in de Wieringermeer. Er is ook een
groep die zich instellen op de toe
komst en zich allerlei verwachtingen
maken over hoe het straks weer zal
worden. Spreker acht het beter om
zich aan het heden vast te houden
Het valt helemaal niet te voorspellen
of alles weer zó mooi zal worden als
het geweest is. Wij moeten ons be
palen tot het „NU" en ons voorne
men op de ingeslagen weg voort te
gaan.
Dit was het slot van het officiële
gedeelte der avond, waarna de heer
Vosters de leiding overdroeg aan de
heer P. A. Florijn die de zorg had
voor het gezellig verkeer waarvoor
nog enige tijd gelegenheid werd ge
geven.
Contact is er met deze avond weder
om in geslaagd het contact met de
bevolking van Wieringermeer te
verstevigen.
DENK OM
DE FILMAVOND
Wij willen nog even wijzen op de
filmavbnd welke a.s. Woensdag gehou
den zal worden op initiatief van de
Landelijke Rijver. „De Wieringer-
meerruiters" te Middenmeer. Men
zie hiervoor de advertentie in dit
nummer.