Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting in de Wieringermeer
Sluitstuk van de praatmiddagen
Distrxtsvergadering R.K. Landarbeiders le
Middenmeer
Abonneert U op blad
ffHet Huis aan de Baai
Concert van de Lofstem
te Wieringerwerf
Twee j on es erts kwamen
thu
•s
Deze week komen er
weer twee thuis
Andrew Mackenzie
rss H*
ik wa§ vgA conies}, dat liet tijd wcr^
SÉÈ .Wis cn zeker, meneer. Hij ke§Js
ALS SLUITSTUK van de praatmiddagen organiseerde de Ver. voor Be-
dryfsvoorlichting een Proefboerderijmiddag, waar als sprekers optra
den: de heer J. Schipper, bedrgfsleider van de „Prof. Dr. J. M. van Bem-
melenhoeve" en de heer P. Blauw Hfd. Ass. b. d. Rijkstuinbouwvoorlich-
tingsdienst, Afd. Fruitteelt.
Na de gebruikelijke opening door
voorzitter Kistemaker, waarbij de
sprekers, alsmede de gasten uit de
omringende polders van harte wel
kom werden geheten, verkreeg met
een de heer Schipper het woord.
De heer Schippr begon zijn ras-
senoverzicht met de opmerking, dat
men zich niet direct moet blindsta
ren op een ras dat de hoogste op
brengst geeft, maar ook de andere
factoren moet laten meespreken, wat
nog wel enige malen in zijn overzicht
tot uiting zou komen.
De wintertarwes ondergaan weinig
veranderingen naast de bekende ras
sen als Alba enz. is thans de Minister
tarwe beproefd welke een hogere op
brengst heeft gegeven als de tot nu
toe gebruikte rassen. De overgangs-
tarwes zijn dit jaar niet beproefd,
maar spr. wilde in een eventueel voor
komend geval adviseren om dan Ber-
see te zaaien, daar deze voor onze
omstandigheden het meest geschikt ge
acht moet worden. Bij de zomertarwe
rassen maakt de standaard Blanka
nog steeds een goede indruk. Enkele
nieuwe rassen als Koga en Peko
maakten een uitstekende indruk,
waarbij Koga de aantekening krijgt,
voor Combine-werk zeer geschikt te
zijn. Het ras Vada en een nieuwe
van Mansholt gaven eveneens een
hoge opbrengst, maar werden terug
getrokken vanwege de grote vatbaar
heid voor roest.
Wintergerst wordt momenteel ver
tegenwoordigt door het ras Urania,
welke we als de beste brouwgerst
moeten betitelen. Agio is het ras bij
de zomergersten en wordt door de
pellerijen veel gevraagd. Het gaf 19
pet. meeropbrengst boven Kenia en
is behoorlijk roest-resistent, wat de
combinatie wintergerstzomergerst
weer aantrekkelijker maakt.
Bij de Haverrassen spelen de om
standigheden altijd nog weer een
voorname rol, dat naar voren komt
bij het ras Pax, wat op zwaardere
gronden vrij sterk kan gaan legeren.
Marne is een goed opbrengend ras
evenals Zanne II en Mansholt Binder
Wodan bezette hier de tweede plaats,
terwijl Adelaar nog steeds als stand-
aard-ras fungeert. De andere rassen
worden meer naar de achtergrond ge
drongen.
Aan de belangstelling voor Erwten
kan het in 1950 wel eens niet ontbre
ken, aldus spreker, vooral daar de
teelt van Schokkers goede resultaten
oplevert. Hier geeft het nieuwe ras
Emigrant 38% meer opbrengst dan
de welbekende Zelka. Emigrant is
iets minder gedeukt dan Zelka en
daarbij iets kleiner van stuk en voet
ziekte-resistent. In de groep Kleine
Groene Ronde is het ras Rondo van
Centr. Bur. nog steeds de beste. Bij
de Capucijners spant Helios de kroon
boven Hala, alhoewel de handel lie
ver de Hala koopt, daar deze iets
mooier van stuk is.
De Spinazieteelt noemde spr. ong
steeds een eigenaardig geval. Het is
een tuinbouwgewas, maar wordt voor
100 pet in de landbouw onderge
bracht voor de zaadwinning. Bij dit
gewas is het moeilijk om een uit
spraak te geven wie nou precies de
beste is, daar de cultuurmethode van
de verschillende groepen van rassen
veel kan variëren. Bij de vroege groep
maakt Viroflay een heel goede beurt,
als men niet de allerhoogste N-gift
toedient. Bij de midenvroege soorten
is Viking en ook Nobel aanbevelens
waardig. In de latere groepen hebben
we meer de Longstandings Blooms-
dale, als ook Bloomsdale Re-selected.
Dit laatste overzicht is meer op de
financiële opbrengst gericht dan wel
op de opbrengst per h.a.
Met dit gewas besloot de heer Schip
per het eerste deel van zijn rassen-
overzicht en werden de aanwezigen
in de gelegenheid gesteld enige vra
gen aan de spreker te stellen. Over
de Spinazie-verschillen viel heel wat
te zeggen en er werd besloten dat de
contractuerende landbouwers een
morister van hun partij zaaizaad zou
den opsturen, zodat de Voorlichtings
dienst hiermede een vergelijkend
proefveld kan aanleggen.
Als intermezzo kwam nu de heer
P. Blauw aan het woord met 'n korte
inleiding over de aanleg en onder
houd van de fruittuin. Voor de on
derwaterzetting mankeerde er nog
wel eens wat aan de aanplant aldus
de heer Blauw, nu na de ramp is er
op dit gebied heel wat verbeterd. De
fruitteelt vraagt veel kennis en dit
is riiet altijd samen te voegen met 't
landbouwbedrijf.
De aanplant is het voornaamste be
gin. Deze moet gericht zijn op het
systeem blijvers en wijkers, waarbij
de blijvers bij het snoeien goed aan
gepakt moeten worden; en de wij
kers wat moeten worden ontzien. Dit
vindt zijn oorzaak hierin, dat de blij
vers op groei en laat-vruchtbaar ge
zet zijn, terwijl de wijkers alleen de
groeiperiode van de blijvers vruch
ten behoeven te geven, waardoor deze
dus spoedig moeten dragen en niet
te zwaar gesnoeid mogen worden.
Verder moet de aanplant worden in
gesteld op reserve, dus meer bewaar-
fruit dan zomerfruit. De ziektebestrij
dingen, door middel van b.v. spuiten
is moeilijk, omdat we zowel voorbe
hoedend moeten spuiten als wel di
rect: bestrijdend. Dit kan niet aan 'n
"T-'erker worden overgelaten
reden dat deze hiervoor tijd te kort
komt. Het oogsten noemde de heer
Blauw een van de voornaamste pun
ten. Het fruit moet voorzichtig wor
den geplukt, ruw afscheuren is ver
keerd. terwijl het verder aanbeveling
verdient om direct bij het plukken
(kleine sortering te maken tw>«
goed en minder goed, als ook met 't
meet of minder rijp zijn van de
vruchten. Het bewaren is eveneens
een (moeilijkheid, waarbij de tempe
ratuur en luchtvochtigheid een grote
rol Spelen, waarbij verder een voort
durende controle noodzakelijk blijft.
Bij de discussie gaf de heer Blauw
op diverse vragen een antwoord. Zo
bleek onder meer, dat het bewaren
van fruit naast pootgoed ten sterkste
ni'ófet 'voorden afgeraden. Het fruit
rhoet zo' mogelijk steeds droog wor
den geoogst. Om hazenschade te voor
komen kan men rond de bomen een
ring van kippengaas aanbrengen of
de eeheele aanplant afrasteren.
Wat de bessen betrof vertelde spr..
dat de Rode bes minder sterk is dan
de Zwarte; en deze zeer waarschijn
lijk pas dan tot volle ontwikkeling
kan komen als er in de Wieringer
meer meer gelegenheid is om ze on-
de schaduw van andere bomen
te planten. De bemesting van de fruit
tuinen kan behoorlijk hoog worden
gesteld zowel met kunstmest als met
organische mest, maar in het laatste
geval moet men zeer voorzichtig zijn
met gier.
Als onder vrucht kan niet elk ge
was worden toegepast. Er werd ge
waarschuwd voor aardbeien, bieten
en aardappelen. Wel geschikt zijn
bruine bonen en boomgaardklaver.
Hierbij is het echter nog van belang
om tijdens de bloei van de vrucht
bomen geen ondergewas te hebben.
Tegen schadelijke vogels als b.v. vin
ken kan men het beste zwarte dra
den spannen.
Ne de pauze vervolgde de heer
Schipper zijn rassenoverzicht met de
Lueei ne rassen. Hiervan zijn de ras
sen Du Puits, Luxemburger en de
bastaard Eifel in volgorde genoemd
aanbevelenswaardig.
Bij de blauwmaan-rassen treedt (de
laatste jaren weinig verandering iop,
waardoor het ras Noordster sinds 'die
tijd onbetwist de hoogste opbrengst
geeft. Het zaad is iets fijner dan fan
andere- rassen, wat wellicht de reden
is dat de handel minder graag dit
zaad afneemt.
De stambonenteelt is wel niet een
van de belangrijkste gewassen in de
Wieringermeer, maar er zijn toch al
tijd nog enkele bedrijven waar dit
gewas elk jaar een deel van het bouw
plan uitmaakt. Hier zijn verschillende
goede rassen aanwezig, o.a. Candida
Bataaf en Ceka. Candida is wat laat
rijp wat in een minder goed jaar on
gunstig kan zijn. Bij de witte bonen
rijn de Atlas en de Ampts witte boen
de voorkeurrassen.
In het vlas is vrijwel elk jaar een
of meer nieuw ras in beproeving,
maar tot grote veranderingen "leidt
dit toch niet direct. Concurrent is
nog steeds goed al krijgt deze ^an
Percello meer en meer een goéde
concurrent. Formosa was op dit
proefveld minder goed geslaagd.
Een nieuw Amerikaans ras, Cascade,
had een veel te dunne stand waar
door die in vergelijking uitviel.,
Wiersma kwam met twee nieojwë
rassen uit, een witte en een blauwe.
Deze maakten alle twee een heel foe
de indruk. Vooral het blauwe ras
van Wiersma viel op door zijn mooie
kleur en resistentie tegen ziekten:
Over het olievlas kon spreker kort
zijn, dit wilde hij liever zijn op de
gronden waar het lint-vlas met min
der succes verbouwd kan worderi.
Ook het aardappelrassen-vraagstuk
kwam aan de beurt. Hier voltrekken
zich ook niet zulke grote veranderin
gen. Er kwamen dan ook weinig
nieuwe gezichtspunten naar voren,
welke niet reeds op de praatmidda-
gen hieraan voorafgegaan zijn befcan
deld.
Als laatste punt behandelde j de
heer Schipper een fosfaat-bemestings
proefveld. Dit proefveld ligt reeds
sinds meerdere jaren op de proef-
boerderij. Er wordt steeds een grond
bemesting gegeven tot een bepaalde
hoeveelheid, waarboven dan nog een
normale bemesting wordt toegediend
Dit werd dan ook het voorraadbe-
mestingsproefveld "genoemd. Spreker
was van oordeel, dat het toedienen
van grote hoeveelheden fosfaat als
voorraadsbemesting met daarboven
een normale gift, minder gewenst ge
acht moet worden, hij wilde dan ook
liever de jaarlijkse giften iets hoger
zien genomen ende voorraad aanleg
ging achterwege laten, daar hierme
de zeer weinig effect wordt bereikt.
In de hieropvolgende discussie
werd van verschillende zijden naar
voren gebracht, dat het vrij moeilijk
is om het z.g.n. tuintjesgras uit de
Lucerne te weren. De heer Iwema
merkte in dit verband op, dat hier
veel kan worden voorkomen als de
laatste snede niet te laat wordt ge
maaid. Maait men iets vroeger, zodat
ae Lucerne zich nog weer behoorlijk
kan ontwikkelen, dan komt er niet
zoveel gras in het volgende jaar.
Over het minder graag afnemen
van bepaalde fabrieken voor vlas
verwerking van het ras Percello,
werd naar voren gebracht, dat dit
hoofdzakelijk op het gevaar voor
zaadvermenging moet worden ge
schoven. Wanneer het vlas gerepeld
aan de fabriek wordt geleverd heeft
de fabriek geen bezwaren tegen een
een blauwbloeiend ras.
Op een vraag hoe of spreker dacht
over de aanwending van compost in
de Wieringermeer werd geantwoord,
dat dit voor ons een enigszins te
dure liefhebberij vormt met in ver
gelijking een te geringe effect.
Dan was hiermede weer een eind
gekomen aan de laatste van een se
rie praatmiddagen van de VoVorlich
tingsdienst, waarvan de laatste zeker
niet de onbelangrijkste is geweest.
De voorzitter bracht dan ook dank
aan de sprekers en hoopte hun nog
menigmaal voor ons te zien optreden.
H. DE HAAN.
Op Zaterdag 18 Febr. jl hield bo
vengenoemde bond een districtsver
gadering in hotel Smit te Midden-,
meer. Vertegenwoordigd waren de le
den van de afdelingen; Wieringer-
werf, Slootdorp, Middenmeer, Hoog
woud, Kolhorn, Medemblik, Nieuwe
Niedorp, *t Veld, Weere en Wielin
gen.
Nadat geopend was met „het geïnd
voor de nieuwe gemeenschap'' \y;evql,
door de spreker van deze middag de
die niet op tijd aanwezig kon zijn,
bondsvoorzitter, de heer v. d. Plot,
door de propagandist, de heer "fflB-
man de bijeenkomst geopend. i
Het gaf de heer Bosman voldpe-
kom toe te kunnen roepen, in het
ning een groot aantal leden het ver
bijzonder verheugde het hem, dat
pastoor de Wit aanwezig is.
Enige tijd geleden had men het
voornemen opgevat om in groter ver
band de verschillende problemen
eens te bespreken. Het doet spr. gp-
noegen, dat er ook enkele vrouwen
aanwezig zijn, want het zijn vooral
de vrouwen van de leden, die niet
het gemakkelijkst voor de propagin
disten zijn. De vrouwen kanten, zich
wel eens tegen de geldelijke opoffe
ringen, die men zich voor de organi
satie moet getroosten en zien hei gro
te belang, dat zij bij de organisatie
hebben, wel eens over het hoofd, zo
als doorbetaling van loon bij ziekte
en ongeval enandere sociale voorzib-
ningen.
De heer Bosman wilde dan in H
kort iets zeggen over plaatselijke
aangelegenheden, naar aanleiding
van de 5 pCt. loonsverhoging. Is dit
in overleg met werkgever en wetje-
nemer voor de landbouw in het hl-
gemeen gelukt, in N. Holland is dit
niet geslaagd.
Er is een suggestie gedaan om de
lonen van de Wieringermeer gelijk
aan die van het oude land te maké'n,
en hierdoor het loonverschil niet gro
ter te maken. Een abritagecommissie
zal hier uitspraak doem.
Het is niet het feit zelf, maar wel
de wijze waarop een en ander heeft
plaats gevonden, waar de bond geen
instemming mee heeft.
Sinds de bevrijding is er steeds een
vruchtbaar overleg geweest met de
werkgevers op sociaal en conomisch
terrein,, die belangrijke resultaten
heeft opgeleverd.
Ook op economisch terrein o.a.
voor de vaststelling van prijzen van
akkerbotiw- en 'weidepröducten hëeft
men samen kunnen pleiten: Ten aan
zien van de arbeidsvoorziening be
reikte men goede resultaten, zij het
soms met moeite.
Men had dan ook verder overleg
mogen verwachten met de arbeiders
organisaties. In dit verband is het
buitengewoon teleurstellend, dat
men een en ander uit de persversla
gen moest lezen en dat men de ar
beidersorganisaties niet gekend heeft
in deze zaak. Met deze inleiding
opent de heer Bosman de vergade
ring.
De bondsvoorzitter is inmiddels ge
arriveerd én zal spreken over enkèle
actuele problemen.
In verband met de 5 pCt loonsver
hoging zegt de heer v. d. Ploeg, dat
dit geen kwestie is van loonpolitiek,
doch de werkgevers hebben hier
loonpolitiek van gemaakt. De zaak
speelt al vanaf September. In de
pers heeft men kunnen lezen dat in
de kringen van de arbeidersbewe
ging bezwaar is gemaakt tegen voor
stellen regeringsbesluiten.
Op aandringen van de drie vak-
centralen en werkgevers is men turn
over met de regering van gedachten
gaan wisselen om te komen tot op
heffing van een aantal maatregelen
ten aanzien van de lonen en prijzen.
De ene maatregel zou de andere com
penseren. Er zou een bindende rpaat-
regel omen. Het is goed enige bin
ding, maar toch zal men er naar moe
ten streven dat men het bedrijfsle
ven enige vrijheid geeft. Niet alles
door het college van Rijksbemidde
laars. In dit opzicht zal men bij de
door-voering van de PBO enige ver
betering krijgen.
Zich aanpassen aan het niveau
van lonen en prijzen geeft aanlei
ding tot verhoging van productie tot
algemene welvaart. Dit geldt vooral
voor de 5 pCt. loonsverhoging. Spr.
staat dan nog uitvoerig stil bij de
moeilijkheden over de indeling van
de arbeidstijd. Men is het over het
algemeen eens geworden .op deze
basis, 5 pCt. doorvoeren en in oogst
tijden de werkzaamheden *'zo goed
mogelijk verrichten.
Spr. wees ook op het,grote be
lang om het werk wat op het bedrijf
te doen is, goed te doen, wanneer
niet bonafide-landarbeiders slecht
werk leveren moet daar tegen ge
streden worden. De landarbeid moet
gezien worden als volwaardige ar
beid.
De laatste cijfers wijzer* uit,' dat
50 pCt. van de export uit fögrarische
producten bestaat. Deze 50 JpCt. wordt
opgebracht 'door 20 pCt vin onze be
volking.
Vele jongeren zullen moeten over
schakelen op de industrie fdoor over
bevolking. Wij zijn tot een! gecompli
ceerd systeem geraakt en fer is heel
wat gewijzigd en heel wal om voor
op de bres te staan.
De roep om gelijkstelling en r^n
rechtvaardig bestaan geldt niet al
leen voor de arbeiders. Ook bij een
groot deel van boeren en tuinders. In
tal van streken heeft de kleine boer
het gemiddeld niet beter dan de land
arbeider. Deze toestand heeft mede
bevorderd, dat land- en tuinbouw ge
komen is tot de privaatrechtelijke
bedrijfsorganisatie. Als wij al dit
werk overzien is het eenl zegenrijk
werk geweest, al is het doel nog niet
bereikt.
De talrijke sociale voorzieningen-
is ook nog iets anders opgebouwd;
de vertrouwenssfeer tusser
werkge
ver en werknemer. Zo lang amerhand
is er een stuk solidairitei en een
stuk bedrijfsgemeenschap gegroeid,
waar wfj in de toekomst vruchten
van zullen plukken. Het z; er bij de
PBO op aankomen een j izamenlijk
belang te dienen. Het hee t ten doel
aan wanverhoudingen eci: einde te
maken.
Een bekend geestelijke, leeft eens
gezegd: te lage lonen waé niet het
ergste, maar dat men ze liet erken
de. Bedrijfsorganisaties kunnen hier
aan een einde maken. J
Wij moeten de PBO efhter niet
eenzijdig zien. We kennenfhet spreek
woord: Als men rechten kjjjgt, schept
men plichten. We aariyüarfr:nv ook
een stuk verantwoordelijkheid^Dat is
gemakkelijk in tijden van voorspoed
er kan ook een tijd in 't verschiet
komen met minder goede maatrege
len. Dan moeten we beseffen, dat
dan ook de verantwoordelijkheid er
is. Daarom is het nodig ons in de
vraagstukken te verdiepen en ons
standpunt naar voren te brengen.
Spr. ziet de PBO als de bekroning
op een jarenlange strijd en arbeid.
Spr. wijst d- aanwezige jeugd nog
op het werk wat wacht. Laten zij
bedenken, dat het een maatschappe
lijke plicht is consequent en concreet
hun Chr. beginselen toe te passen i/>
maatschappelijk leven cn straks in
de PBO.
Hierop krijgt pastoor dé Wit het
woord, die hulde brengt aan de twee
leden van het hoofdbestuur, «voor het
gesprokene deze middag. Spr. zegt
tegen de aanwezigen: ontwikkel u
zelf; wij moeten mensen hebben, die
wat kunnen. Ontwikkeling! is goed,
onwetendheid kan alleen maar scha
den. Toch !s meer nodig om een
mens gelukkig te maken. Wat is voor
uitgang zonder religieus cn zedelijke
normen.
Nadat nog een uitvoerige gedach
tewisseling heeft plaats gevonden en
alle vragenstellers tot hun yenoegen
zijn beantwoord, wordt de bijeen
komst met de Chr. groet gesloten.
Het Donderdagavond gehouden con
cert van de Chr. Gem. Zangvereni
ging „de Lofstem" te Wieringerwerf
in de Geref. Kerk heeft het culturele
leven in onze gemeenschap weer een
duwtje omhoog gegeven.
Aan het concert werkten mede, be
halve het koor, onder leiding van de
heer C. Bronner, de violist Leo Sarn-
beek uit Alkmaar, mej. T. Broer te
Wieringerwerf, orgel en een gem.
dubbelkwartet.
De avond werd op gebruikelijke
wijze geopend door ds. Post, die zijn
vreugde er over uitsprak, dat deze
avond gezien kan worden als een
symptoom van de opbloei van het
christelijk culturele leven.
De heer Bronner zette zijn hoor
ders een uitgebreid programma voor.
Het koor opende met enige zang
nummers, waarvan wij voor het „Bo
ven de Sterren" van Abt zeer veel
waardering hadden. Bronner laat
goed zingen, besteed aandacht aan
uitspraak en voordracht, waardoor
het ensemble viel te roemen.
Leo Sambeek speelde vervolgens
met begeleiding van de heer Bron
ner het Largo van Handel en een
sonate van Pepusch. Een mooi war
me streek heeft Sambeek, aan de
techniek mankeerde zo nu en dan
nog wel iets.
Het gemengd dubbel kwartet wat
nog maar kort bestaat, deed zich
vooral prettig horen in de fantasie
van een draaiersjongen en „wie gaat
ermeeover zee". Veel samenzingen
zal echter nog nodig zijn, voordat dit
kwartet een vocale eenheid vormt.
Ave Verum van Mozart, voor koor,
viool en orgelbegeleiding door mej.
T. Broer was een dér hoogtepunten
van de avond. Dit mooie werk werd
zeer goed uitgevoerd.
Ds. Post sloot op gebruikelijke wij
ze, dit zeer zeker geslaagde concert.
Zaterdag zijn twee Wieringermeer-
jongens behouden uit Indonesië terug
gekeerd in hun familiekring. Het zijn
J. Bosker, Molenweg, Slootdorp en
Kees Geelhoed. Torenstraat, Midden
meer. Beiden zijn met de Zuiderkruis
thuisgevaren.
De gehele dag hébben de respectie
velijke familie's in de grootste span
ning geleefd, het uur van aankomst
valt nooit vooruit te zeggen en in
een volkrijke straat als de Toren-
straat was het de gehele dag dan ook
een drukte van belang met kinderen,
die allen Kees wilde zien thuisko
men, ook kenden ze hem niet eens.
Omstreeks half acht arriveerden
de twee jongens weer op de hun
bekende bodem. Er -werd druk ge- -
vlagd op beide buurten.'
Burgemeester Loggers en mevrouw
brachten nog dezelfde avond een be
zoek aan de jongens feliciteerde en
verwelkomde hen namens de bevol
king en hem zelf met hun behouden
thuiskomst.
Soli Deo Gloria bracht de jongens
Maandagsavonds een muzickhulde.
Deze week komen er wederom
twee jongens thuis.
Gisteren kwam thuis R. de Gorter
van de .Zuiderdijkweg, Wieringer
werf, die met de van Oldenbarne-
veldt thuisvaarde en a.s. Zaterdag Jos
Pauwels, die met de hardloper „de
Pasteur" meekomt. In de komende
weken hopen wij meerdere thuisva-
renden uit onze gemeente te kunnen
verwelkomen.
De 30.900 industrie-arbeiders
Triest, dip 19 dagen lang gestaakr
hebben, zijn weer' aan het werk ge
gaan.
door
IVa liet incident by het Huis aan
de Baai, waar plotseling bij het ver
trek een schot viel dat de blonde
Judith Taylor (secretaresse) ver-
wondde, praat Bob Arlen nog wat
na bij dominee Barlow, van wie hij
maar geen hoogte kan krijgen. Bob
heeft het onaangename gevoel, dat
die Barlow zijn gangen nagaat. „U
ruilde de bewoners van het Huis aan
de Baai graag ontmoeten, niet
waar?" vraagt hij nu weer.
IS)
Waarom niet? U stelde me voor
om mee te gaan. En wat denkt ii van
hen?
Op het gezicht van de dominee kwam
een brede glimlach.
Die arme juffrouw Edith is een
z waar-beproef de vrouw. De kolonel is
het doorsnee-officierstype. aWt valt er
meer te zeggen?
TJ zoudt me uw vogelstudies nader
kunnen toelichten, merkte ik op. En hoe
ftien er toe kwam om op u te schieten.
Wat deed u op dat moment?,
Maar dat heb ik al verteld. Ik ben
bezig met een studie over onze in
heemse uilen. We moeten te zijner tijd
hierover eens van gedachten wisselen.
Ilc wist, dat ér verschillende uilennesten
in het bos bij het Huis aan de Baai
waren. Ik stond onder een boom in het
schemerdonker en de vogels waren juist
bezig in beweging te komen, toen
iemand op me schoot van een afstand
van ongeveer 50 meter. Ilc zag de man,
die het schot loste, niet. Misschien was
het niet zijn bedoeling mij te treffen.
Het schot raakte de boom boven mijn
hoofd. Natuurlijk ging ik er daarna
vandoor.
En daarom greep u de gelegenheid
aan om vandaag de geweren van de
kolonel eens na te kijken?, grinnikte ik.
Precies. Ik had er een vermoeden
van, dat het schot gegeven werd met
een ongewoon soort geweer.
Juist. U zult nu wel geen haast
hebben om nóg eens in dat bos te gaan
wandelen!
M'n beste kerel, waarom niet? Het
ïtüsMSX&i fascineert mej
Ik stond op en stak hem mijn band
ten afscheid toe.
U moet me meenemen op uw vol
gende tochten, dominee, aei ik. Twee
mensen zien mees dari één.
Geloof je dat werkelijk?
De stem van de dominee klonk nu
ernstig.
Arlen, ik ben van mening, dat er
in deze streek duisere en vreselijke
dingen gebeuren. Waar speur je naar?
Ik voel, dat je hier met een vooropgezet
doel bent.
Een enkel ogenblik kwam ik^in de
verleiding om hem in vertrouwen te
nemen. De ernst in zijn stem was echt,
dat voelde ik duidelijk. Maar ik wist.
dat ik miin onderioek alléén moest vol
brengen. En de hele figuur van de do
minee was tè twijfelachtig in verband
met alles wat hier voorviel, dat ik hem
mijn vertrouwen kon schenken.
Mijn doel hier? Niet anders dan
mijn gezondheid terug te krijgen, ant
woordde ik dus.
Na deze woorden nam ik afscheid van
hem. Toen ik het pad van de pastorie
afdalend, nog eens omkeek, zag ik hem
in de tuin me na staan kijken, een don
kere zware figuur, met brilleglazen, die
in het maanlicht glansden.
HOOFDSTUK V
dat ik naar Londen ging om Inspecteur
Brannigan op te zoeken. Hoewel ik nog
maar enkele dagen weg was, vond ik
dat ik hem genoeg te vertellen had. Bo
vendien was ik het ntet met ze zelf
eens over de weg, die ik nu verder
voest volgen. Ik was ervan overtuigd,
dat voortdurende bezoeken aan het Huis
aan de Baai en nachtelijke speurtoch
ten niet zouden leiden tot de oplossing
van het mysterie.
Burton reed na het ontbijt mijn oude
sportwagen voor. Ik vond het een zon
derlinge combinatie; een chauffeur in
zó'n versleten auto, maar we hadden
nu eenmaal weinig gelegenheid onge
stoord te praten en verder zou Branni
gan hèm zeker ook willen zien.
Ik stopte in Chelmsford om Brannigan
op te bellen. We hadden afgesproken,
dat ik hem niet in de Yard zou opzoe
ken, voor het geval we gevolgd werden.
De plaats van onze ontmóeting was een
café in een zijstraat van Fleet-Street.
Burton was bezig met de motor, toen
ik uit het postkantoor terugkwam.
Raadt u eens, wie hier net langs
gekomen ts,- zei hij.
De kolonel.
Nee, de dominee.
Ik floot even. Het was niet in me op-
gekomen, dat iemand uit het dorp me
had v !l'en volgen.
ii '-of je, dat hij jou-zag?-
in deze richting. Hij zat in ;m
Vijf kilometer voorbij Cheimsiord zaj-
ik een Austin uit een zijweggetje .ko
men, nadat wij daar gepasseerd ware?:,
en achtf. on« blijven rijden op een 1Eb'
stand van een paar honderd meter, ij»*
we onze vaart ook beurtelings opvoSgS
den en minderden. Zelfs in de voor*
steden van Londen konden we onze
achtervolger niet kwijt raken. Toen wé
in het drukkere verkeer kwamen, werd
de afstand tussen ons en hem kleiner?
zodat we steeds voor dezelfde verkeers
lichten moesten wachten. Opeens "zag ijs'
mijn kans. Een geweldige taSHsutoS.
kwam uit een zijstraat en beletmYoms
bijna door te rijden. Burton gaf èchuö j
snel gas en zodoende waren we hei
laatste voertuig, dat nog net voor hi 1
grote gevaarte heen kwam. Ik hoorde
de wagen, die ons achtervolgde,"niet'gij'
weid van de remmen gebruik maken®
Laat mij er bij de verkeerslichten,
uit, zei ik. Breng de wagen naar dif.
Northumberland Avenue en kom té"
voet naar het afgesproken café.
Het plan werkte schitterend. Ik was,
nog maar net in een portiek geschoten*?
toen ik de Austin met de dominee oveê
het sluur gebogen achter Burton aaif
zag racen. Ik nam de bus en zat enig*
ogenblikken later tegenover Brannigan
in een aparte kamer or do afgesproken
plaats.
~J ^Wcrcit vervolgd
