1861.
jys 15.
Eerste Jaargang.
«gefóer, JTieiiioeÖieji
ZATÜRDAG
llMcmsoori), enj.
15 JU LIJ.
NIEUWE
VAN
COURANT
DEN
Abonnementsprijs per
Franco per post
kwartaal ƒ1.30.
//1.50.
Verschijnt WOENSDAG en ZATÜRDAG.
Brieven franco aan den Uitgever
S. GILTJES.
Prijs der Advertentiën 15 Ct. per regel
behalve 35 Ct. Zegelr. voor elke plaatsing.
De aanstaande Verkiezingen.
Indien er een tijdstip is, waarop de inwoners eener ge
meente het in hunne magt hebben, den bloei en vooruit
gang dier gemeente te helpen bevorderen of tegen te wer
ken, dan is het zeker op het oogenblik, dat zij diegenen
afvaardigen, aan wien zij de behartiging der belangen van
de plaats hunner inwoning toevertrouwen; en zoo er ergens
eene wezentlijke behoefte bestaat, dat het gemeentebestuur,
uit kundige, ervarene, en onafhankelijke mannen zij zamcn-
gesteld, dan is liet zeker hier, in eene plaats, die binnen
weinige jaren, waarschijnlijk aanmerkelijk in bloei en grootte zal
zijn toegenomen. Wij zullen hier niet treden, in eene statistische
beschouwing over de snelle vermeerdering der bevolking in
de laatste jaren; zij die deze opgaven wenschen te leeren
kennen, kunnen ze vinden in de jaarlijksche verslagen van
de Provinciale Staten van Noordholland; maar toch mogen
wij niet onopgemerkt laten voorbijgaan dat onze gemeente,
wat het geheel getal der inwoners aangaat, als zóódanig
de derde onzer provincie is, en dat het dus noodig wordt
dat hare ontwikkeling, niet langer, alleen in de toename
van bevolking blijve bestaan.
Wij mogen noch kunnen hier namen ter aanbeveling noe
men, want ieder kiezer zal, zoo hij zelfstandig is en denkt,
zelf wel kunnen beslissen welke der aftredende leden hij
de eer eener herkiezing waardig acht, of welke personen hij
anders in hunne plaats wenscht te zienmaar toch meenen
wij er ernstig op te moeten aandringendat men voorname
lijk er op letteof zijdie zij als hunne vertegenwoordi
gers afvaardigen, wel onafhankelijk zijn, en in zaken van
welken aard ook, naar hunne eigene overtuiging, zonder
invloed van anderen, hunne goed of afkeurende stem kun
nen uitbrengen, want daarvan hangt in vele omstandigheden
het lot en de toekomst der gemeente af.
Misschien is er hier nog een bezwaar, dat in grootere
gemeenten zelden wordt aangetroffen, (en waaraan wij
ook naar ons oordeel de voorloopige raadsvergaderingen
toeschrijven) namentlijk, dat vele leden niet gewoon zijn in
het openbaar te sprekenen meenendat er eene bepaalde
welsprekendheid toe noodig is, om in eene publieke ver
gadering het woord te voeren, of hunne stem te motiveren
indien dit het geval is, achten wij deze meeuing ten eene
male onjuist; enkelen zijn er, die van de natuur eene groot
oratorisch talent ontvangen hebben, en daardoor in staat
zijn onmiddelijk eene uitstekende rede te improviseren
doch deze zijn uitzonderingen die slechts uiterst zelden
worden aangetroffen, die voor den bezitter hoogst aange
naam zijn, doch volstrekt geen vereischte om een eerlijk
en onafhankelijk raadslid te wezen. Zóódanig lid toch,
i.ugt zijne meening, spreekt zijne overtuiging uit, al
tijd met inachtneming der vormen en zonder zich ooit
tot personaliteiten te verlagenen bekommert zich niets
over de meening en overtuiging zijner medeleden, die we
derom hunne stem naar hunne opinie uitbrengen, zonder
den last van of ruggespraak met hendie benoemen".
(Zie art. 45 der G. w.)
Nog pleit er een andere grond voor de verkiezing van
onafhankelijke leden. Zoodra toch een raadslid niet vrij
is in het uitbrengen zijner stem, zal hij ook de discussien
niet bijwonen over zaken, waarin diegenen betrokken zijn,
die hij óf wenscht te beschermen óf te benadeelen, maar
zal zulks ten voordeele der gemeente zijn?
Reeds bij de zamenstelling der gemeente-wet, werd in
de afdeelingeu der Kamer opgemerkt, dat leden van den Raad
straffeloos zich aan de werkzaamheden kunnen onttrekken,
en werd er een voorstel gedaan daartegen maatregelen te
nemen; maar welk was het antwoord der Regering? Wij
volgen hier de officiële memorie van beantwoording.
Hoezeer ten hoogste berispelijk, schijnt het wegblijven
der leden uit de vergaderingen eer eene zaak, waarin de
kiezers lij het doen hunner keuze moeten voorziendan iets
waartegen de wetgever heeft te waken," en dit is, naar ons
oordeel volkomen juist; de kiezers schenken hun vertrou
wen aan hunne representanten, stellen hunne gemeentebe
langen in hunne handen, verkiezen hen om daarvoor te
waken, en blijven dus altijd voor die keuze aansprakelijk,
zonder ooit, wat er ook moge geschieden, het regt te heb
ben zich over eene handeling of beslissing, hoe despotisch
en partijdig ze verder ook wezen moge, te beklagen.