HERMAN POSTER,
ƒ23.000 op No. 17873.
en 1.000 4512.
DE LAATSTE LEVENSJAREN
AD VERTEN TI EN.
a 10 Cts. per regel.
I
1
1
I
êfcilw.
GROOTE VERGADERING EN UITVOERING
VAN
MARIE ANTOINETTE.
Vervolg van No. 26.)
IV. (1)
De gravin de Lamotte, die in dit drama eene hoofdrol speelt, was af
komstig uit het geslacht der Valoisen geboren in Champagne, te midden
van armoede cn gebrek. Later huwde zij den heer de Lamotte een edel
man zonder fortuin. Met een schoon verhaal van onware en verzonnen
ongelukkeuwendde zij zich tot den kardinaal de Kohandestijds groot
aalmoezenier van het hof en riep zijn hulp en bijstand in om van den
koning ondersteuning te erlangen; doch de prins ried haar aau, zich liever
zelve te wenden tot de koningin, wier weldadigheid en edelmoedigheid hij
kende hij voegde er bijdat hij zelf niet in de gelegenheid was haar
cene audiëntie bij H. M. te bezorgen, daar hij de haat der koningin je
gens zijn persoon kende, iets dat voor hem eene bron was van dage-
lijksch verdriet.
Deze woorden wraren de aanleiding van 't noodlottig drama dat thans zou
beginnen; zij deden mevrouw de Lamotte eeu plan opvatten, welks weerga
de niet te vinden zoude zijn, doch welks uitvoering eene geslepenheid en
slimheid verraadt, die aau het ongeloofelijke grenzen.
Mevrouw' de Lamottezegt .Georgeltrachtte allengs den kardinaal te
n overtuigen dat het haar gelukt was het vertrouwen der koningin te win-
nen; dat zij zóó dikwijls en met zóóveel vuur met H. M. over den kar-
dinaal gesproken haddat deze langzamerhand de vooringenomenheid tegen
hem had laten varenen hem veroorloofde zich schriftelijk te veront-
n schuldigenterwijl mevrouw de Lamotte de tusschen persoon van die
briefwisseling wezen zou".
De ligtgeloovige kardinaal stelde zijne verontschuldiging aan de gravin
ter hand, en ontving later, door hare bemiddelingeen antwoord dat met
de nagemaakte handteekening der koningin voorzien was.
Dit antwoord verschafte den kardinaal eene onbeschrijfelijke voldoening;
van toen af was mevrouw de Lamotte zijn beschermengel, zijne raads
vrouw; de prins vatte zelfs geen wantrouwen op, toen de gravin hem een
brief ter hand stelde, waarin PI. M. hem eene som van honderd twintig
duizend francs ter leen verzocht, die natuurlijk door de gravin behouden
werd.
Is het te verwonderen dat mevrouw de la Motte, aangemoedigd door het
blind vertrouwen dat de kardinaal in haar stelde, trachtte hare fortuin ten
zijnen koste te vermeerderen? Ook zij had bij Boëhmer het halssnoer ge
zien en bewonderd, en het bezit daarvan had hare begeerlijkheid in grootc
mate opgewekt.
Het duurde dan ook niet lang, of de gravin had den kardinaal weten
te overtuigen, dat H. M. zeer sterk naar het halssnoer verlangde, dbch het
wenschte te koopen buiten het weten des konings; dat zij den prins een
blijk van vertrouwen willende geven, hem daartoe magtigde; dat hij de
betaling op zich moest nemen in verschillende driemaandelijksche termijnen
maar gcene melding maken van den naam der koningin; maar dat H. M.
daarentegen den kardinaal ccne' schuldbekentenis zou doen toekomen, door
haar geteekendvoor het gelieële bedrag.
Het schijnt dat de kardinaal de Rohan in den beginne ccuigzints hui
verig waszich voor eene zoo groote som te verbindenten minste hij
wendde zich tot den man, wiens naam zich toenmaals over geheel Frank
rijk verspreidde den toovenaar Cagliostro. (2)
Dezedoor mevrouw de la Motte omgekochte waarzegger, antwoordde
den prins: dat hij het vertrouwen, door de koningin in hem gesteld,
allezints waardig was; dat: indien hij in zijne onderneming slaagde, de
koningin hem ten allen tijde dankbaar zou wezenen dat dan de dag zou
aangebroken zijn die, tot het heil vau Frankrijk en de menschheid., de
uitstekende talenten van den kardinaal aau het licht zou brengen. (3)
De uitspraak van Cagliostro verdreef ten eenen male den twijfel des
kardinaalscn men besloot dat hij zoo spoedig mogelijk aan dit vercerend
en vleijend blijk van vertrouwen der koningin zou gevolg geven.
Het is dus niet te verwonderen dat de prins zich onmiddelijk met Boëhmer
en Bassange in betrekking steldehij verhaalde hen dat het voor rekening
van H. M. was dat hij, in zijn naamdien aankoop verlangdemaar legde
hen de geheimhouding op tegen over ieder ander dan de koningin.
De juweliers geloofden natuurlijk de waarheid vau het verhaal des
kardinaals, te meer daar hij hen de magtiging der koningin ter hand stelde
die mevrouw de Lamotte door een' falsaris had laten vervaardigenen den
30en Januarij verbonden zij zich om het halssnoer reeds den len Fébruarij
te zullen afleveren, hetgeen stiptelijk geschiedde.
ltceds in den schemeravond van dien dag begaf de kardinaal zich naar
de woning van mevrouw de la Motte, gevolgd door een' kamerdienaar die
het kostbare kistje droeg. Nadat hij dezen had weggezonden, meldde hij
zich bij haar aan, en werd ontvangen in eene kamer grenzende aau een
kabinet met glazen deur. De slimme intrigante liet haren bezoeker in het
kabinet plaats nemen, terwijl slechts eeu llaauw licht het gcheele vertrek
bescheennaauwelijks is hij dit binnengetredenof de deur wordt geopend
een bediende in hof-liverij verschijnt en roeptVan wege de koningin
Mevrouw de Lamotte, nadert hem met eerbied, neemt het kistje en stelt
het den gewaanden gemagtigde ter hand.
Op deze wijze geraakte het halssnoer uit de handen van den kardinaal
en nooit heeft men met zekerheid geweten, waar het gebleven is.
{Wordt vervolgd)
(1) Deze bijzonderheden zijn getrokken uit de „Mémoires de 1'abbó Geor
gel," secretaris en vriend van den kardinaal, en dus niet van partijdig
heid vrij te pleiten.
(2) Cagliostro, de held van Alexandre Dumas in zijne „mémoires d'un
raédicin", heeft in deze zaak eene groote rol gespeeld. Men vindt ze in de
aangehaalde mémoires" breedvoerig vermeld.
(8) De abt Georgel voegt er bij J'écris des véritéset 1'on croira
que je raconte des fables; je le croïrais moi-même, si je n'avais la certi-
tude des faits que j'avance".
W
}i>
m
VIJFENTWINTIG-JARIGE ECIITVEREENIGING
van
P. van HARTEVELT
en
WILHELMINA van der WIJNGAARD.
Webringen, Ilunne dankbare
1 September 1861. Kinderen.
De ondergeteekende heeft de eer door deze
te berigten, dat hij zich alhier heeft gevestigd
als BOEKBINDER, en beveelt zich als zoodanig
beleefdelijk aan tot de levering van allerlei soorten van
Bindwerk, henevens alles wat verder tot zijn vak in
betrekking staat, belovende hij van zijne zijde eene
nette en civile bediening.
J. BERKHOUT.
Kerkgracht, Wijk I. 315.
op Zondag 1 September 1861, in het lokaal Tivoli.
Aanvang des avonds ten 8 ure.
De Directie.
Ten kantore van L. M. van GELDER te
ieuwediep, is op de 9C lijst der 245!te STAATS
LOTERIJ getrokken de kapitale prijs van
Een ongehuwd persoon, p. m. 30 jareneenige
universele handelskennis bezittende, bekend met
de moderne Talen en Administratie, zag zich gaarne
geplaatst, onverschillig waar.
Hij is in staat 1 a 2 mille te kunnen produceren,
ten einde te kunnen strekken tot borgtogt, storting
of belooning; van de meest stipte geheimhouding kan
men verzekerd zijner zal echter alleen op geteekende
en soliede aanbiedingen geregardeerd worden.
Inolinerenden gelieve zich franco te adresseren onder
de letters J. W.bij den Uitgever dezer Courant.
Boekverkooper te Amsterdamin do Halvemaansteeg IJ
520, en Haringpakkerij L 271, geeft uit:
KË.&.m mm musi.
van alle zeevarende Natiën,
keurig gekleurd en op stevig Carton opgeplakt a 60 ct.
Gedrukt ter Boek- en Steendrukkerij van.S. GJLTJES.
