DE LAATSTE LEVENSJAKEN
Preston, Barnlex, en Bacup is het evenzoo gesteld, vele
ijzerfabrieken hebben daarenboven opgehouden in een der
steden zijn 27 buitengewone deurwaarders benoemd, wegens
de menigvuldige verkoopingen op regterlijk gezag. Daaren
tegen is de oogst, wat het zuiden van Engeland betreft,
ongekend voorspoedig, doch dit kan niet van het noorden
en van Schotland en Ierland gezegd wordenalwaar veel
regen viel, terwijl ook de aardappelenziekte daar heerscht.
Een oud procureur van Perigueuxde Tounensmaakt
in de dagbladen bekend, dat hij zich in Zuid-Amerika als
eerste koning der Araucaniërs heeft uitgeroepen, onder den
naam van Orelius Antonius I. Hij heeft zijne nieuwe dy
nastie erfelijk verklaard en wil een nieuw Frankrijk daar-
stellen. Voor zijne eerste uitgaven, het oprigten eener
land-en zeemagt, tot steun zijner dynastie en later tot ves
tiging eener stoombootdienst tusschen Bordeaux en Arauca-
nië door straat Magelaan, verlangt hij dat in Frankrijk
eene nationale inschrijving zal plaats hebben.
Eene jeugdige weduwe, die als dienstmeid bij een
boer te Rodez diende was zwanger gewordenzij was zoo
getroffen door de gedachte aan de schande, die haar wach
tende was, dat zij besloot, zich om het leven te brengen.
Zij koos den hoDgerdood; en op zekeren dag in de maand
Junij verdween zij uit het huis haars meesters en sloot zich
op in een schapenstal, die niet werd gebruikt. Veertig dagen
lang gebruikte zij niets dan water, na verloop van welken
tijd eenige knechten bij toeval in den stal kwamen en haar
op den grond vonden liggen. Zij leefde echter nog, doch
was zoo uitgeput, dat zij naauwelijks den tijd had het
gebeurde mede te deelenen toen den laasten adem blies.
Het is moeijelijk geloof te slaan aan de berigten aan
gaande de wreedheden, door de gehuurde moordenaars op
het Napolitaansche grondgebied gepleegd, onder voorwend
sel van de zaak der Bourbons te ondersteunen, onder me
dewerking van Frans 1T. en het pauselijk bewind. Maar
nogthans zijn deze mededeelingen omstandig, en daarenboven
worden zij van geene zijde tegengesproken, zoodat wij ons
wel overtuigd moeten houdendat de gruwelijkste en on-
gehoordste wreedheden ouder den naam der legitimiteit, en
der zoogenaamde orde gepleegd worden.
Het volgende is een uittreksel uit een brief aan de Nazione
geschrevenwaarin eenige staaltjes van hekdoen en drijven
der zoogenaamde patriotten geschetst worden: Diep
door droefheid en woede ter neer gebogen, deel ik u hier
eenige bijzonderheden mede, aangaande nieuwe wreedheden
door de roovers gepleegd. Te Viestrie hebben deze barbaren
9 heerendie tot de vrijzinnige partij behoorden op eene on-
menschelijke wijze vermoord, en dergelijke wreedheden ook
in andere dorpen gepleegd. Maar, wat zij in de gemeente
San Poala, in de provincie Molise bedreven hebben gaat
alle verbeelding te boven, Op den morgen van den 4den
overrompelden de moordenaars, allen in den uniform der
oude Bourbonsche gendarmes gekleedde staden na alle
huizen zonder uitzondering geplunderd te hebben, namen
zij den pastoor Giovannj Rogatie (die den naam had van
een eerlijk en vrijzinnig priester te zijn), zijn broeder en
den syndicus der plaats, Signor Antonio Capra, en bragten
hen naakt op het marktplein, waar zij hen aan de bespot
ting van het uitvaagsel der bevolking, dat met de roovers
gemeene zaak had gemaakt blootsteldennadat dit hui
veringwekkend schouwspel verscheidene uren geduurd had,
doorstaken zij ze met hunne bajonetten. Daarop namen zij
de vrouw van den Syndicus, en na haar naakt uitgekleed te
hebben, onteerden zij haar op de gruwelijkste wijze en
lieten haar toen half dood liggen. Vernomen hebbende.dat
zekere Giuseppe Cavaranneeen achtingswaardig manpoog
de te ontvlugten om de bewoners der naburige dorpen te
waarschuwengrepen zij hem en trokken hem vrouwen klee
deren aan, die zij in brand staken, zoodat hij levend ver
brandde. Toen zij hoorden, dat eene afdeeliug troepen en
de nationale garde uit de naburige dorpen in aantogt was
namen zij overhaast de vlugt, Bij het hooren ran zulke
kannibaalsche wreedheden, hoe. is het dan nog mogelijk nog
eenige edelmoedigheid aan zulke ellendelingen en hunne te
werkstellers te betoonen. Hoe kunnen wij dan ook ver
wachten, dat het volk, deze schelmen ongedeerd zal laten,
wanneer het ze door de politie ziet weg brengen. De kar
rabiniers hebben de grootste moeite van de wereld, om dc
burgers te beletten dat zij deze vagebonden niet verscheu
ren, wanneer zij naar de gevangenissen overgebragt worden.
De politie is uit dien hoofde genoodzaakt, ze des nachts
naar Napels te vervoeren. Eenige roovers werden door hunne
vrouwen gevolgd.
VAN
MARIE ANTOINETTE.
Vervolg van No. 28.)
VI.
Wij zullen thans kortelings een blik werpen op de gebeurtenissen die voor
het regt begrip van het vervolg van dit treurspel noodig zijn, doch daarin
slechts die feiten aanroeren, die op het lot der koningin van invloed ge
weest zijn en die den grondslag hebben gelegd tot de beschuldigingen die
later tegen haar zijn ingebragt.
Eene der grootste grieven, reeds toen ter tijde onder het volk verspreid
was de bescherming die de koningin verleende aan de Oostenrijksche be
langen. Uit Weenen, had zij reeds bij hare intrede in Frankrijk een' mau
medegebragt, die haar door hare moeder, de keizerin Maria-Theresiaals
raadgever was toegevoegdden abt Vermond. Verkocht aan het Oostenrijk-
sche hof, creatuur van vreemde ministers, wist zij zich van den invloed
van Marie Antoinette te bedienen tot het verkrijgen der hoogste waardig
heden; hij werd, hoewel vreemdeling, benoemd tot Aartsbisschop van Tou-
louse en Voorzitter van den Raad van Finantien. Nog veel meer viel hare
neiging voor haar vaderland in het oogtoen haar broeder Joseph II in
oorlog gewikkeld met Pruissen en Turkije, aan Frankrijk verzocht, om in
plaats van geldelijke subsidie, die hem bij een vroeger tractaat was toege
kend, een leger van 24000 man te erlangen; slechts door de krachtige te
genstand van den minister de Vergmnesdie op haar aandringen antwoord
de, „dat hij sprak tot de moeder van den Dauphin en niet tot de zuster van
den Keizergelukte het, dit ondoordacht plan te doen verwerpendoch na
den dood van Vergennes, de Maurepas, en toen Calonne zich uit het po
litiek leven had teruggetrokkenkreeg zij een' invloed op het bestuur welke
zij niet altijd ten voordeele van haar nieuw vaderland aanwendde.
Voegen wij hier bij dat er hongersnood in Parijs begon te heerschcn, die
weldra toenam en die men geheel aan haar toeschreef, dat de naam van
„1'Autrichiennedie men haar begon te geven, haar bij het Fransche
volk meer en meer gehaat maaktedan zal men zich ecu flaauw denkbeeld
kunnen maken van de wijze op welke hare vijandenen ze had er vele
trachtten de liefde van het volk te verdooven en haar veracht en gehaat te
maken bij hare onderdanen.
Ook pamphletten en caricaturen werden allengs verspreid, die soms door
hunne scherp snijdende onderschriften het volk begonnen op te hitsen.
Zóó was er onder anderen éénewaarbij de koning en de koningin aan ta
fel zittende, werden voorgesteld; de koning had liet glas in de hand, de
koningin bragt eene bete aan den mond, terwijl het volk in menigte rond
om de tafel, met open mond stond toe te zien. Onder die plaat las men:
„Goddank alles gaat goedde koning drinktde koningin eet en het volk
schreeuwt."
Een groot gemor ging uit de volksklasse op, toen deze met de grenze-
looze geldverspillingen bekend werd, van de gunstelingen der koningin; de
hertoginnen Jules en Diane de Polignac kostten Frankrijk onberekenbare
sommen; de burgerstand, die door vlijt en ijver geld verzamelde, moest
dit voor belastingen opbrengenen zag het door liet hof verbeuzeld en
verkwist; ook die stand begon te morren. Engclsclie agenten, handlangers
van het Brifsche kabinet dat bij de verwarring en burger-oorlog in Frank
rijk belang had, en zich wilde wreken over den aan Amerika verleenden
onderstandverspreidden de overdrevenste geruchtendeelden geld ouder
de mindere klassen uit, en wistlen deze in eene staat van overspanning te
brengen, waarvan de gevolgen onberekenbaar zouden zijn. Mannen uit dc
heffe des volks trachtten onder den schijn van vaderlandsliefde den haat des
volks zoodanig tegen den adel aan te wakkerendat het zich niet meer tot
woorden bepaalde, maar tot dadelijkheden overging.
Den léden Julij van liet jaar 1789 toonde het eerst de magt des volks;
duizenden en duizenden, mannen, vrouwen en kinderen, gedeeltelijk met
messen, pistolen en hoqivorken, gedeeltelijk met geweren, pieken en sabels
gewapendstormden op de Pastille los en eischten onder woest geschreeuw
en geweld de overgave. Het wilde dat kasteel, dat overblijfsel van mid-
deleeuwsche tijrannij en wreedheid, waarin zoo menig onschuldige te ver
geefs gezucht had, tot den grond toe te slechten en verwoesten. Te ver
geefs biedt de dappere kommandant dc Launaij wederstand: te vergeefs
dreigt hij zich met 't slot in de lucht te zullen laten springen alle tegen
stand is vruchteloos; de woede van 't volk zegenpraalt, de bastille wordt
genomen en de gevangenen die daarin versmachten met gejuich door de
straten van Parijs rondgevoerd.
De onverbiddelijke geschiedenis heeft ons ook hier getoond, hoe de wraak
des volks eenmaal over eene tijranielce regering moet zegevierendc namen
der bevrijden zijn bewaard, eu men huivert er van dat sommige dier onge-
lukkigen 30 of 40 jaren in die onderaardsche donkere kerkerholen hebben
versmacht, zonder gedurende dien tijd eenmaal het daglicht te zien, alleen
om aan den onverzetbaren wrok van een of ander hoveling te voldoen.
Maar de woede des volks is met deze zegepraal niet voldaanhet bezoe
delt zich helaas met het bloed der slagtoifcrs; de dappere de Launaij, hoe
wel door eene burgerwacht ter bescherming omgeven, wordt op eene wreed-
De tallooze ontberingen die de gevangenen in de Bastille te lijden
hadden zijn overbekend. De namen der hierboven bedoelde bevrijde per
sonen zijnF ar er nier die 30 en de Soulage die 40 jaren daar hadden
doQrgebragt. Wij voegen deze namen hierbij om onze lezers te overtuigen
dat wij ons nergens aan overdrijving schuldig maken.
