J\p 70. Tweede Jaargang. 1862. JjelDer, Jtieuiucöieji WOENSDAG UMeinsoorÖ, enj. 29 JANUARIJ. Nederland. NIEUWE® VA IV COURANT DEN Abonnementsprijs per kwartaal ƒ1.30. Franco per post"1.50. Verschijnt WOENSDAG en ZATÜRDAG. Brieven franco aan den Uitgever S. GILTJES. Prijs der Advertentiën 10 Ct. per regel, behalve 35 Ct. Zegelr. voor elke plaatsing. In onze drie laatste hoofdartikelen kozen wij den toe stand van Europa in 't algemeen tot onderwerp, in de hoop, door het werpen van een' korten blik op de verhouding der groote mogendheden, onzen lezers geen ondienst te doen. lil hetzelfde vertrouwen nemen wij thans de pen op, om in eenige korte beschouwingen te treden omtrent den politieke.n toestand van ons vaderland, ons daarbij echter slechts tot enkele punten bepalende. Iedereen weet hoe sedert eenige weken Nederland zonder ei genlijk ministerie is; aan verschillende personen zijn ministeriele portefeuilles opgedragen, doch deze ineenden voor dit blijk van koninklijk vertrouwen te moeten bedanken. Weinigen waagden het, met het en» op de laatste beraadslagingen in de Tweede Kamer, zich l et die moeijelijke taak te belasten en zoo vernam men telken reize, dat deze of gene met de zamenstelling van een nieuw kabinet belast was, doch zon der gevolg. De reden van die achtereenvolgende weigeringen is duidelijk. Twee groote partijen bestrijden elkander, en betwisten elkander de zegepraal. Die partijen zijn scherp gescheiden en staan als het ware, lijnregt tegenover elkan der, nlde liberale en de Conservatieve partijde eerste door bijna alle onafhankelijke bladen verdedigd, do tweede vertegenwoordigd door de Amsterdamsche Courant en 't Nieuw Dagblad van 1s llage. Een midden-partij tusschen deze een zoogenaamd kleurloos ministerie, kan dus in de Kamer geen steun houden, daar het noch op den bijstand van de eene, noch op dien der andere partij kan rekenen; dit is een bestuur zonder kracht, dat door wendingen, bogten en kronkelingen zich stemmen van Kamerleden dient te ver schaffen, een ministerie dus zonder geprononceerde beginse len, en zonder vaste grondstellingen. De conservatieve partij daarentegen heeft beginselendoch beginselen van achteruitgang, ze ziet ongaarne alles wat er naar streeft, aan het volk vrijheden tos te kennenmet leede oogen ziet ze terug op den toestand van ons land vóór de herziening der Grondwet, voor haar is het jaar 1848 een gevloekt tijdstip in de geschiedenis van ons va derland, hare begrippen zijn die van den Franschen adel vóór de revolutie. Ze verdedigt het goddelijk regten acht 't volk te laag en te onwetend om aandeel in de regering te nemenhaar zijn de kieswettendie het volk de magt verleenen, zelf zijne vertegenwoordigers te kiezen, een doorn in 't oog en de zameusteller en verdediger dier wetten, draagt dan ook den geheelen last van hunnen haat en afschuw. Dat is de reden waarom de conservatieve partijdoor alle 1 middelen en kuiperijen, door het kunstmatig opwekken van godsdienstige twisten en verdeeldhedenden man deed val len die het meest tot heil van het algemeen had medegewerkt want hoe meer aandeel het volk kon nemen in de publieke zaken, des te meer verminderde de magt en de invloed der conservatievendie meestal uitsluitend iu hooge betrekkin gen geplaatst, niet zonder groot leedwezen en afgunst zagen, dat de tijd hunner alleenheersching ras zoude voorbij zijn. Men had vau godsdienstige twisten gebruik gemaakt, om het volk op te winden. De zotste, buitensporigste, onzin nigste zaken werden verspreid om te doen gelooven dat de godsdienst-vrijheid iu gevaar was; men verhaalde zelfs dat ons land aan den Paus was verkocht, en dat de tijden van Philips II en Alva zouden terugkceren; men rook zelfs reeds de dampen van 't vloeijend bloed der Protestanten en hoorde reeds het geknetter der vlammen waarin de Ket ters hun zondig leven zouden ciudigen. Iloe onzinnig dergelijke beweringen wezen mogten, ech ter zegepraalden zij die ze hadden uitgelokt, doch, in de gevolgen van de handeling die de aftreding des Ministers veroorzaakt had de bisschops-kwestie kwam geene verandering. Thorbecke trad af; de bisschoppen kwamen en zijn er nog op deu huidigen dag; doch het land had zijn' bekwaamsten staatsman verloren. Van toen af was het staatsbestuur wankelende, en verschillende Ministeriën wis selden elkander af. Dat bestuur gc-leek de rauke boot waar van Virgilius spreekt als "geslingerd door de golven en de zee", en nederlaag op nederlaag volgden elkander op. Het is bekend hoe het afgetreden Ministerie gevallen is; de Kamer hoewel bijna alle hoofdstukken der bcgrooting goedkeurende wat de cijfers aangaat, verklaarde geen ver trouwen in dat bestuur te stellenverminderde daaromals een votum van politiek wantrouwen, het hoofdstuk der on voorziene uitgaven met de helft der aangevraagde som. De vraag is nu: welk bestuur zullen wij thans verkrijgen en deze is tot heden niet opgelost. Een conservatief Ministerie is bijna onmogelijk en zou nooit steun vinden in 's lands vergaderzaal. Van de ge mengde Ministeriën (Ministeriën van Fusie) heeft men in de laatste jaren genoeg proeven gehadom in te zien dat deze slechts korten tijd hun wankelend en ziekelijk be staan kunnen voortslepen, en weinig tot stand bren gen. Eene ontbinding der Kamer, hoe wenschelijk ze ook wezen mogt, en hoe gaarne wij ze ook zien zouden zou tot vele bezwaren aanleiding geven en welligt de harts- togten méér in beweging brengen dan wenschelijk is. Daarom gelooven wij ook dat do eenige weg die over blijftis: ecu Ministerie Thorbecke, een Ministerie waarin de man weder zitting heeft die de sympathie van 't meeren- deel der natie bezit, en die slechts door intrigue's en kuipe rijen zijne portefeuille verloor, doch die de teugels des bc- winds met vaste hand wist te voeren. De conservatieve partij zelve, ziet wel in, dat dit vroeg of laat de uitslag en de uitkomst wezen woel, en tracht daarom alles in het midden te brengenwat waar of onwaarecht of valsch gebeurd of verzonnenslechts dienen kan om zijne verdien sten in de publieke opinie te verminderen of tc verkleinen. Doch al die pogingen der conservatieven om door derge lijke kunstmiddelen den lieer T in de oogen der natie te verkleinen, zijn vruchteloos, omdat zelfs zijne grootste vij anden en zijne hevigste bestrijders, noch zijne kunde noch zijne politieke eerlijkheid durven ontkennen. Eu wil men

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Courant van Den Helder | 1862 | | pagina 1