•geföer, JïieuroeÖiep, WiffenisoorD, C115.
M 140.
Tweede Jaargang.
18G2.
WOENSDAG
1 OCTOBER.
De Romeinsche quaestie.
NIEUWE COURANT
VAIV I)I..\
Verschijnt WOENSDAG en ZATUKDAG.
Abonnementsprijs voor 3 maandenƒ1.80
Franco per post 1.50
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Post
directeuren. Brieven franco aan denUitgever S. Gii.tjks.
De prijs der Advertentien van 14 regels is 40
Centen-, voor eiken regel meer 10 Centen. Zegel r egt voor
elke plaatsing 35 Centen. Vóór des Diugsdags en Vrijdags
middag 12 uur, gelieve ineude Advcrtentiën iutczenden.
Ingezonden stukken een dag vroeger.
De documentendezer dagen in den Monilenr bekend ge
maakt, zijn, hoewel van oude dagtcckeniug, toch hoogst
belangrijk. Het officiële blad zegt
»De Romeinsche quaestie is eene zaak van politiek gewigt
geworden, van dien aard, dat het zaak is, de pogingen, door
den keizer beproefd om eene verzoening tusschen den Heili
gen Stoel en Italië te weeg te brengen, te doen kennen,
door de openbaarmaking van een brief des keizers aan Tliou-
venel, dd. 20 Mei 1S62. Daarin wordt op de noodzake
lijkheid cener verzoening aangedrongen en eene combinatie
voorgesteld op de volgende grondslagen:
De Paus zal de afscheiding tusschen hem en Italië op
heffen en Italië zal waarborgen geven voor 's Pausen onaf
hankelijkheid. Aldus zal een dubbel doel bereikt worden
de Paus zal meester in zijn eigen rijk blijven en de afschei
ding opheffen, die nu de Kerkelijke Staten van het overig
Italië afscheiden.
De Paus moet onafhankelijk zijn en zijn gezag moet ins
gelijks aangenomen worden door zijne onderdanen.
Het is te hopendat dit het geval moge zijnals Italië
zich tegenover Prankrijk zal verbinden de Kerkelijke Staten
te erkennen, en de Paus van oude traditiën terugkomende,
privilegiën aan de stedelijke en provinciale besturen zal toe
kennen, zoodat zij zich zeiven zullen kunnen besturen.
De nota van Thouvenel van 30 Mei aan Lavalette con
stateert, dat de keizer nooit door zijne woorden het kabinet
van Turijn heeft doen hopen, dat Home de hoofdstad van
het koningrijk Italië zal zijn. Alle verklaringen van Prank
rijk doen den vasten wil blijken, den Paus in het bezit
zijner tegenwoordige staten te handhaven. De eenig moge
lijke schikking ware het behoud van den status quowat
betreft het grondgebied. Italië zal van zijne eischen op
Rome moeten afzien en zich tegenover Prankrijk verbinden
het Pauselijk gebied te eerbiedigen en zich met een groot
deel der Romeinsche schuldzoo niet met de geheele schuld
te belasten.
De minister draagt den gezant opaan Antonelli dit plan
van verzoening mede te deelen, dat niets bedreigends heeft
en te laten doorschemeren, dat als men voortgaat mc-t de
theorie vol te houden met in niets te kunnen toegeven, de
keizer zou genoodzaakt zijnhoewel zooveel mogelijk de be
langen van den Heiligen Stoel beschermende, zich zeiven
te onttrekken aan een toestand, welks voortduring langer
dan een zekeren tijd zijne politiek in de war en de grootste
wanorde in de gemoederen te weeg zou brengen.
Het antwoord op het voorstel tot verzoening is den 21
Junij aan Lavalette 'meegedeeld; Antonelli heeft iu vier
achtereenvolgende bijeenkomsten allo denkbeelden tot schik
king weersproken en is geëindigd met eene niet-aanneming."
Lang had men gewacht naar eene officiële medcdecling
van wegc Prankrijk. De thans gegevene voldoet niet aan 't
Hof van Rome, dat elke schikking weigert; zij mishaagt aan de
Regering van Italië, welke van hare eischen op Rome zal
moeten afzien en zich belasten met een groot deel of de
geheele Romeinsche schuld, bij eerbiediging van het Pau
selijk gebied.
De weigering van de Pauselijke regering, die zich aan
hare theorie van onbewegelijkheid vasthoudt en het non pos-
sumus blijft handhaven, zou den keizer, volgens zijne eigene
verklaring, noodzaken zich te onttrekken aan een toestand,
welks voortduring langer dan een zekeren tijd zijne politiek
in de war en de grootste wanorde in de gemoederen te weeg
zou brengen.
Ju deze bedreiging schemert door, dat men iets wil be
proeven om het status quo te laten varen. Rome weigert
blijkens het categorisch antwoord van kardinaal Antonelli,
Napoleon kan zich niet anders uit zijne valsche positie red
den, dan door zijne krijgsmagt van daar te verwijderen.
Wij gelooven, dat de keizer vooreerst nog niet aan zulke
logische gevolgtrekkingen zal denken, dat hij het tijdstip
van het terugroepen zijner soldaten altoos zal verdagen tot
»ccn zekeren tijd."
De bezetting te Rome wordt versterkt en de cavallerie-
cascrne van steen opgebouwd, een bewijs dat men zich nog
niet wil onttrekken aan een toestand, die èn de politiek èn
de gemoederen in de war brengt.
Italië heeft weinig goeds van Napoleon te wachten, die
wclligt inschikkelijker zou zijn, als er nog een Savoye en
Nizza ware aan te hechten bij het groote keizerrijk. Zoo
lang de belangen van den II. Stoel feitelijk beschermd wor
den door Pransche bajonnettenzoo lang zal de wensch van
Italië's bevolking onvervuld blijven.
POLITIEK OVERZIGT.
liet berigt, dat de koningin van Engeland aan troons
afstand denkt wordt nu weder door de 1'atrie ter sprake
gebragt. Zij zou daartoe het huwelijk van den prins van
Wallis willen afwachten. Het is intusschen raadzaam in
deze nadere tijding af te wachten.
Het Pruisische ministerie is nog niet compleet, v. Witz-
leben schijnt de portefeuille van finantiën niet te hebben
willen aanvaarden, en er worden reeds andere namen, na
tuurlijk alle reactionnairengenoemd. Volgens de dépêches
is er vooruitzigt dat aan de Tweede Kamer nogmaals ge
legenheid zal worden gegeven zich over het budget te ver
klaren. De uitslag zal dan natuurlijk geheel van de houding
en verklaringen der regering afhangengeven die geen aan
leiding tot wijziging, dan zal de Kamer zich gewis gelijk
blijven.
TJit Portugal zijn ecnige berigten omtrent den opstand,
ltij was door maarschalk Saldauha tegen het ministerie ge-
rigt, doch vond geen sympathie, daar slechts 700 soldaten
zich er mede ingelaten hebben en deze weldra hunne op-
rocrplanuen hebben opgegeven.
