3jii0C5onbcn.
HET HUWELIJKS AANZOEK,
AFLOOP der VEILING
Turgerlijke stam der gemeente helder.
te hebbeu dat hij op zijue werkplaats moest arbeidenon
verwacht tehuis komende, op heeterdaad betrapt, cn wel
onder het echtelijk bed verscholen liggende. In drift bragt
hij den verleider zijner vrouw een zoo hevigen slag boven
het linkeroog toe, dat Piette bedwelmd op de kagchel viel,
een zware wonde aan het achterhoofd bekwam en binnen
weinige oogenblikken overleed, llardy heeft zicli onverwijld
vrijwillig in handen der justitie gesteld.
Niettegenstaande de menigvuldige giftenter leniging
van het gebrek in de fabrieksteden in Engeland, berigt het
armbestuur, dat gedurende de verloopen week ecu half inil-
lioen menscheu op zijn best voor hongerdood bewaard bleven
De uitdecliug per hoofd bedroeg nog geen 85 centen hol-
lanilsch per week Men ziet den winter dus met kommer
te gemoet. Toch zijn de katoenfabrieken tegen de bemiddeling
van den oorlog iu Amerika.
In de vorige week is de groote meelfabriek te Wood-
milbij Todwordeu(Engeland) toebehoorende aan de
heeren Thompson Sons, bijna geheel afgebrand; de
schade wordt op o£ 36,329,400 geraamd.
Omtrent de zaak van mev. Normanin Engeland
die, zoo als bekend is, een nachtelijken roover in hare
woning neerschoot, wordt nog verder vernomen, dat de
heer Norman zich wel te huis bevond, maar ziek was. Me
vrouw was bezig haar kind te zogentoen zij opmerkzaam
werd gemaakt door het breken eener glasruitdat er beneden
onraad was; zij wekte haar man niet, daar deze pas was
ingeslapentrachtte een kaars aan te stekenmaar kon de
lucifers niet vinden en nam het moedig besluit in den
donker naar beneden te gaan. Dit was waarschijnlijk haar
behoudwant nu werd de dief haar eerst gewaar toen zij
de kamer binnen trad. Het eerste schot weigerde, maar
het tweede schijnt des te zekerder te hebben getroffen
want tot heden heeft men nog slechts twee lieden opge
spoord die aan de beschrijving van mevr. Norman be
antwoorden. De derde schijnt dus doodelijk gewond te zijn.
Alweder wil men het reglement der Sociëteit Harmonie alhier, wijzigen.
Dat is nu in den korten tijd van het bestaan dezer Sociëteit nog al eens
geschied. Voorwaar als er iets nadeelig werken kan op het bestaan eener
vereeniging dan is dit het gedurig veranderen van haar reglement.
Blijkens art. 1 van de wet der Harmonieis liet doel dier Sociëteitcenc
naauwere aansluiting van burgers, waarbij het militair élement geheel wordt
buitengesloten. Dit blijkt ook nader uit art. 5 alleen burgers hunnen gewoon
lid wordenZelfs bij art. 22 mogen personen van de zee- en landmagt niet
eens geïntroduceerd worden. Nu heeft er bij sommige leden eeue lijst gecir
culeerd (waarom niet bij allendat is meer rationeel) om lieu over te halen
tot het voorstellen van eene wijziging in het reglement om militairen iu do
Sociëteit op te nemen. Dat dit lijnregt in strijd is met het hoofddoel der
Harmoniespringt duidelijk in het oog.Zonder de zaak vooruit te loopen,
kan men nu al wel aannemen, dat, ,als de wijziging wordt aangenomen, vele
leden bedanken zullen, welk verlies moeijelijk door militairen zal kunnen
vergoed worden. Daarbij komt nog de vraag, zullen de militairen, na eerst
uitdrukkelijk geweerd te zijnthans, nu de boel zoowat achteruit gaat, zoo
goedwillig zijn om de Sociëteit te steunen Geloove wie het wil. Ik denk dat
zij wel zoo wijs zullen zijn om er hartelijk voor te bedaukenwaarin zij
volkomen gelijk zouden hebben. Een der voornaamste middelen om eene
Sociëteit inliet leven te houden, bestaat daarin, dat het bestuur in de liefde,
in de achting cn in het vertrouwen der leden deelt. Of dit het geval is met
het bestuur der Harmonie, is zeer twijfelachtig. De beweegreden waarom die
Sociëteit in het leven is geroepen, was reeds niet zuiver. Het was om in
zekere rigting invloed te verkrijgen op den gang van het verkiezingswerk
in deze gemeente, welk plan niet jammerlijk, maar gel ulckiglijk in het water
is gevallen. Wie soliede bouwen wil, moet dat doen op eeu soliede fun
dament, anders zakt het gebouw ineen. Z.
naar 't Hoogduitsch door L. A. L vureu.
«Schoon is zij, als de roos van van Sarou, slank als een wilgenboom
aan de rivieren van Babylouliefelijk te aauschouwcn als de lente iu
zonneglansWat zal ik van haar oogeu zeggen die als sterren fonkelen
aan den duisteren nachthemelvan hare lippen die geurige granaatbloemen
schijnen van hare tandjesdie de parelen van dc kroon des grooten Sa-
lomo's beschaamd maken; van hare handen, klein en fijn als van albast
gevormd! Hij kome, zie en zal zich verwondercu in zoo veel schoons cn
liefs dat zich in een brief niet schilderen laatal is ze nog zoo lang 1
Eu rijk is ze ookwant de God onzer vaderen heeft het oude huis Roscn-
steiu met tijdelijke goederen gezegend eu Rcbckka is liet cenige kind I"
„Wat wilt ge nog meergij gelukkige Leb zeide Herman Levisohn
nadat hij den brief gelezeu hadtot zijn vriend dien in bewondering ver
diept over zulk eene volmaaktheid dc cigaar was uitgegaan. „Eu dit be
koorlijk wezen zoude hem toebehooren hem Leb Herzfcldden eenvoudigen
Leb Herzfclddie tot dusverre de spot der „dochters zijns volks" was
O gij gelukkigegij driewerf gelukkige LebWat zullen ze bersten van
uijdals gij de schoone Rebekka huiswaarts leidtvoor wie alle dochters
van den lande verbleken gelijk de sterren verblekenals de zou opgaat 1"
Leb verzonk met gesloten oogen iu deze gedachten cn zijn hart zwol
van vreugde en zijne tong vond geen woordom uittedrukkenwat hem
bezielde.
Leb was geen jongeling meer, meer dan dertig jaren waren over zijn
schedel heengevlogen. Hij was ook niet schoon hij was eene magere ge
daante met ongemeen lange armen die hij bijna niet te gebruiken wist,
zoodat zij of van zijn ligchaam loodregt hingen of scherpe hoeken vormden.
Zijne gchcele houding, zijne bewegingenzijn gang waren niet bevallig of
vlug, maar lomp eu onzeker; eene proef van dansen die hij eenmaal ge
nomen had was zoo ongelukkig uitgevallendat hij het niet meer waagde
deze te herhalenwant reeds bij de eerste wending had hij twee paren
omvergeworpen zijn eigen danseres zes malen op de voeten getrapt cn ten
slotte haar in zijn val met zich medegetrokken. Sinds bezocht hij geen
bals noch danspartijen en was daardoor niet in kennis met de schoone sekse
gekomen. Maar het hart cisehte zijne rcgleu hij verlangde toch naar een
wezeu aan welks hand hij den pelgrimstogt door het leven kon volgen cu
eindigen. Zulk een wezeu moest den mensch in hem beminnen moest zijn
geest hoogcr achten, dan dc manieren van een dansmeester geleerd! Leb
Herzfcld was geleerd! Hij had niet alleen de heilige schriften zijns volks
bestudeerd, hij was ook doorgedrongen tot dc wetenschappen van den gojim.
Docli aan al zijne geleerdheid ontbrak hem niet alleen de gewone levens
wijsheid, liet savoir vivrc; maar ook eene levendigheid des gecslcshet
doordringende verstand dat anders een erfdeel zijns volks schijnt te zijn.
Men zeide Leb Herzfcld is dom ten minste hij was dc cenige die zich
voor een geniezij het ook een miskendhield. Rijk was Leb llcrzfeld
niet, maar hij bezat geuoeg om fatsoenlijk te kunnen leven eu bij dc vol
maaktheid der uitverkorene zijns harten, moest natuurlijk ook eene klinkende
gilt zijn. Maar hoe haar te vindendie waardig wasdat hij haar hart
cn baud te voet legde.
Zijn vriend Herman Levisohn wist ook daarvoor raad. Herman Levisohn
was een koopman, ingewijd in de fijne kuusten van het gezelschap, die
den armen Leb bij zich nam hem trachtte tc vormen cn zich werkelijk
veel moeite gaf den licfdcswcnsch van Leb tc vervullen. Zijn uitgebreide
relaties maakten hem dit gemakkelijk. Eeu handelsvriend in Hamburg zag
eens naar de huwbare dochtercu Israels om en het resultaat was dc brief
waaruit wij ceuigc volziuncu medegedeeld hebben.
„"NVat wilt ge nog meergij gelukkige Leb herhaalde Herman
Levisohntoen Leb uit de zee der verbazing waarin zijne ziel zwom
geen uitweg scheen te vinden. „Heb ik niet als een vriend voor
u gezorgd „Ach waardoor heb ik zulk een vriend verdiend P" aut-
woorde Leb tot schreijcns toe bewogen. „Is er dan werkelijk zulk ecu
volmaakt wezen op aarde, als de bric!'ons schildert? God mijner vade
ren cu mij zal beschoren zijn dit puik van schoonheid!"
„Waarom niet?" hernam Herman Levisohn. „Gij zijt een man voor
wien niemand zich tc schamen heeftgij zijt de dochter der koningin van
Saba waardigcn zoodra gij u de maniereu der groote wereld ecu weinig
hebt eigen gemaaktzoo zijt gij geen haar minder dau dc grootste lions
onzer salons
„Dat is waarzei Leb eu hij legde zich gemakkelijker op den sofa.
„Mij ontbreekt niets meer dan oefening. Ik ben niet lcclijk ofschoon do
schoonheid des mans niet in a'anmerlcing komtcu wijzer ben ik dan zij
allen. Wat wil een vrouw nog meer zij het ook dc rijkste en schoonste."
„Zij kan niets meer verlangen bevestigde Herman.
„Maar hoe zal het nu verder alloopeu ging Leb voortdie zich plot
seling in waarde voelde stijgcu. „Moet ik nu zelf de hand van Rebekka
aan den ouden ltosenstein gaan vragen
„Nog niet!" antwoordde dc vriend. „Gij weet immers wel dc manieren
onzer natie, Geef mij slechts uwe volmagten ik zet de onderhandeling
mot Meijer, zoon en compagnie voort en w anneer de zaak geklonken isdan
moet gij persoonlijk verschijnen."
Eu zoo gebeurde het. Herman Levisohn leide de zaak zeer goed wist
Lcb's persoon en manieren in zulk gunstig licht te plaatsen dat dc oudo
ltosenstein toestemde cn de voorwaarden begon op tc stellen waarbij na
tuurlijk ook deze was dat Leb persoonlijk naar Hamburg moest reizen
wijl hij even weiuig dc kat in den zak kon koopen als verkoopen. Leb
zoude gaarne gezien hebben dat deze voorwaarden achterwege gebleven ware
want hij beefde wanneer hij er aan dacht in dc groote stad Hamburg tc
moeten komen. De vriend stelde hem echter gerusthein zeggende dat do
levensmanieren in eene groote stad bijna gelijk waren met die van ccno
kleine plaats voor het overige nam Herman het op zich datgene bij to
brengen wat Leb ontbrakzoo hij slechts den goeden wil bezat.
„Daarover zult gij niet tc klagen hebbenhernam Leb.
Iu dc daad men zou geen ijveriger leerling gevonden hebben, dan Leb,
toen lierman Levisohn den volgenden dag het „ouderwijs in manieren
begon. In 't begin rekte cn rigtc hij de houding van den vriend, zoodat
dezen dc beenderen begonnen te knakken en te kraken. Vervolgens ging
hij in details over cu leerde den vriend de soorten van complimcutcn cu
wel de meest voorkomende in het maatschappelijk levcu. Dan namen dc
physiognomische studiën een aanvang, hij leerde Leb eeue uitdrukking van
vurig verlangentcedcre gevoelens verrassing eu blijdschap. Vervolgens
ging men over tot de redenering, doch dit kostte den goeden Hermaneven
veel moeite als de physiognomie want Leb had hetzelfde gebrek als Dc-
mosthenes voor dat deze een groot redenaar was. Herman schreef hem
eeue menigte volzinnen en in den schoousten stijl van het Morgenland
passend voor alle denkbare omstandigheden en Leb moest ze niet alleen
leerenmaar ook de gebarengesten en bewegingen daarop toepasecn.
Nadat dit alles volkomen ingestampt was ging men over tot de pralctischo
studiën. lierman Levisohn stelde Rebekka ltosenstein voor, cn Leb moest
alle mogelijke scènes leeren van dc eerste beschroomde begroeting tot do
omarming van den verrasten bruidegom. „Zijn wij zoo ver gekomen dan
hebben we de zaak gewonnen sprak Herman. „Als echtgenoot licht gij
de kunst niet meer noodigdan kuut ge in uwen natuurlijken toestand
terugkceren." Eindelijk gevoelde Leb zich sterk genoeg met iedcrcti Dandij
tc wedijveren. En nu fluks naar Hamburg „Natuurlijk zei hij moet
gij mij vergezellen want alleen in die grootevreemde stad neen dat
gaat niet 1" Herman verklaarde zich bereid ook dit offer den vriend te brengen.
Wordt vervolgd
ERVEN om te bouwengehouden op 24 November 18C2
door den Notaris W. J. I11DDE BOK.
1. 1 Bunder 21 Roe 50 El Land, genaamd Be Bel, in 85 perceelcn
ƒ4,175.00 verschillende koopers.
2. 40 Roe 70 El Land, genaamd Bieter Borst ƒ1,300.00 C. Formcr.
Van 14 21 November 1862.
ONDERTROUWD W. Boonslagter oud 21 jaren en A. G. Hcndriksc,
oud 25 jaren. D. Bandsmakok bij de Marineoud 27 jaren cn A.
Smitoud 22 jaren. J. P. Raven zeilmaker bij dc Marineoud 23
jaren wonende tc Amsterdam cn A. Sicrsmaa oud 24 jaren. F. J.
Wetsclaarzonder beroepoud 22 jarenwonende tc Vries en C. M.
Kitse, oud 17 jaren. J. E. van dc Wedden, commies der plaatselijke
belastingenoud 32 jaren en E. M. Brectoud 27 jaren.
GEIIUWD: Gecne.
BEVALLEN G. Korff gcb. Brandt Z. C. Molleman gcb. Wcsse D.
T. C. Bruijn gcb. Schorsij Z. C. Paans gcb. Hoogerduijn Z. J
P. Bron gcb. van de Laar, Z. A. dc Ruijter, Z. T. Amiabel geb.
dc Graaf, D. B. van den Broek geb. Rcindcrman D. M. L. W.
Pieters gcb. Rocff, 1 Z. cn 1 D. A. dc Ring gcb. BouwcnsZ.
W. dc Kamps gcb. Klik Z. A. Daalder gcb. dc WaardD. M. C.
Bizel gcb. MoolemanD.
OVERLEDEN: M. T. Jacobs peb. van As, 75 j.A. Molenaar, 17 j.
E. C. Smit4. m. A. Goudswaard39 j. D. Bruin10 uren.
B. S. Kuit, 31 j. A. Blikkenhorst2 j. C. Quak 11 m.
J. Bakker 9 in. Lcvculoos aangegeven 2.
