IIET HUWELIJKS AANZOEK, BURGERLIJKE STAND DER GEMEENTE TERSCHELLING. ADVERTENTIES, a 10 Centen per regel. EEN NETTEN EN ZINDEL1JKEN INBOEDEL, O E D E Antillesis nabij Marseille vergaaneen gedeelte van de bemanning is gered. Te Parijs is de man van de kamenier eener hoogge plaatste dame plotseling verdwenen. Toen men zich bij den prefekt van policie om inlichtingen vervoegde, werd geant woord, dat die rnan in eene politieke zaak was betrokken en naar Cayenne gevoerdmen zou hem niet terugzien. ^jngesonöcn. Eenige geabonncerden voor de tooueelvoorstellingen in Tivoliverzoeken de Directie 0111 maatregelen te nemen, dat bij de volgende voorstellingen niet weder een aantal lieeren, staanplaatsen innemen vóór de rijen stoelen, waardoor de dames belet worden op hettooneel te zien.Waar de lieeren zoo onbeleefd zijn dient de Directie maatregelen te nemen om dit te voor komen of te beletten. naar 't Iloogduitsch door L. A. Laukeij. {Vervolff van No. 158.) Zijn oproerige maag kwam door deze verwisseling wel in rustmaar hij was door dit voorval dusdanig van streek en kou het verlies van zijn hoed niet vergeten, waarover hij zich de geheele reis schaamde en geeu woord meer uitte. Eindelijk had men het station bereiktwaar Leb Herman en de Ham burger in de tweede klasse overstapten. Op de zachte kussensvrij van de honende blikken en aanmerkingen van onbeschaafde ineuschcn zoo als Leb de reizigers derde klasse noemdegevoelde hij zich naar lijf en leden beter, echter brak hem het klamme zweet uitals hij aan het oogenblik dacht waarop hij het huis ltosensteiu zoude binneutreden. Het scheen hem toe, als ware al het zoo mocijelijk geleerde' uit zijn geheugcu gewischt en met ware doodsangst vervulde hem de gedachte door eene enkele ongemanierd heid alles te bederveu. Ware het hem vergund slechts nog één uur met Herman alleen te zijn om ten minste de voorstcllings-ccrcmouie nog eens te herhalen. Doch dit was onmogelijk want de oude heer ltosensteiu kwam hun immers met eigen rijtuig afhalen! Herman Lcvisohn schccu van zijne foltering niets te begrijpen. In de zachte kusseus gedoken de rook zijner sigaar in kringen wegblazende voerde hij een vrij onbeduidend doch aan genaam gesprek met den Hamburgerals ware Leb in 't geheel niet op de w ereldals had hij niet eens eene vriendelijke toespraak noodiggecnc aanmoediging voor het naderende gevreesde oogenblik. Ook de Hamburger scheen niet meer op hem te letten, maar zich allccu met Herman bezig te houden met wien hij zelfs een naamkaartje wisseldewaarschijnlijk slechts uit beleefdheid reikte hij ook Leb een kaartjewaarop in gouddruk ge schreven stond: Louis Seligmann, Jr. Het fluiten des locomotiei's de langzamere beweging van den trein ver kondigden, dat men een station naderde. „Dat is Hamburg!" zei Louis Seligmann. „Hamburg! Lebs hart klopte hoorbaar. Nog weinige minuten en hij zou in Rosenstcins eigen rijtuig zitten cu rijden door de schoonc straten van Hamburg tot haar, de roos van Saron die hij de gedachte maakte hem duizelig brengen zoude in zijn klein huis in de verre kleine stad waar hij was geboren. De conducteur had reeds het portier geopeud toen Leb nog onbewegelijk in zijn hoekje zat. Heiman Levisohu moest hem verzoeken op te staan. Leb gaf gehoor aan 't verzoek. Hemelwelk een leven voor zijne oogen welk een menschcnmassa op den breeden langen pcvron. Doch Leb had geen tijd zich te verwonderen. Herman trok hem met zich mede naar dc wachtkamerwaar zij volgens afspraak het rijtuig zouden wachten. Louis Seligmanu giug met hem mede gedeeltelijk tot verdrietgedeeltelijk tot troost van den armen Lebhij was toch dc eenige ziel die hij hier kende. Dc ruime wachtkamer was tamelijk voltoch vinden onze drie reizigers nog; een plaatsje. Vermoeid en afgemat zonk Leb op eene stoel en altoos banger klopte hem het hart. Herman Levisohn verwijderde zich om voor het reisgoed te zorgenLouis Seligmann echter moest onder de aauwezigen, kennissen gezien hebben want ook hij stond op en liep naar een tamelijk verwijderd marmeren tafeltjewaar twee dames zateu die hij met zekere vertrouwelijkheid scheeu te groeten. Dc beide dames waren zeer fijn en netjes gekleed cn het hem toegewende gezigt bewees Leb dat zij tot zijn volk belioordeu. Dc andere die hem den rug toegedraaid had wendde zich echter om zoodra Louis Seligmann eenige woordeu tot haar gesproken had. Het was slechts eene vlugtjge blik die op Leb vielmaar deze blik bragt zijn bloed in eene nog nimmer ondervonden beweging. "Welke oogen onder het hooge voorhoofd met de fijne wenkbraauwenEu wat al bekoorlijkheid in de zachte trekken die huuncn Oosterscben oorsprong niet konden ver loochenen"Welk een schalks lagchen 0111 dcu toovcrachtigen mond"Waar mede zoude men zulks kunnen vergelijken O ware Rebekka ltosensteiu slechts half zoo schoon als deze onbekende dan was hij de benijdenswaardigste sterveling. Rosenstcin, ltoseustein wat schorte hem ltosensteiu Als hij de zaak niet klaar kon krijgen waren immers hier nog meer schoonheden Leb voeldo zich door zijne eigenliefde in waarde stijgenonwillekeurig stond hij op cn regelde zijne halsbcklecding. Nu fluisterden de dames met elkander, wierpen nu cn dan een zijdelingschen blik op Leb en hij meende ze te hooren lagchen. Was hij misschien het mikpunt harer spotternij Het scheen in de daad zoowant hoe meer Louis Seligmann tot hen sprak hoe meer hare lachlust opgewekt werd. Deze vrolijkheid hinderde hem en deed hem zelfs dc schoonheid der eene dame vergetenWas dat levensmanierdat zij iemand uitlachten dien zij nooit gezien hadden die haar nooit iets kwaad gedaau had, die zelfs zoo goed over haar dacht? Tot Lebs blijdschap verscheen eindelijk Herman Levisohn. „Zie ginds eens!" sprak Leb zachtjes, „die dames waarmede onze reisgenoot spreekt." „Wat is er dan gebeurd vroeg Herman. „De eene is zeer schoon completeerde Leb „doch eene goede opvoe ding schijuen ze niet genoten te hebben. Zij zien mij aau cn lagchen." „Waarom trekt gij u dat aan, er zijn hier immers meer menscbcn Wie weet waarover zij lagchen? In het ergste geval lagchen zc over uw klein ongeluk dat hen Seligmau waarschijnlijk verteld zal hebben. Eu daar zie ik niets kwaads in." „Deze mijnheer Seligmann bevalt mij niet." Gij zijt een dwaashernam Herman. Hij is een van de vrolijkste cn beste meuschen die ik ooit gezien heb. Ik zal hem bepaald gaan bezoeken. Wat heeft hij u dan gedaau? „Niets!" zei Leb. „Het is waar, ik heb mij niet over hem te bcklageu, hij was zoo vriendelijk jegens mij maar ik vertrouw hem niet. Ik heb een instinkmatigen afkeer van zijn persoon sints sints hij over mijn ongeluk lachte." „Is het anders niet? Zoo het ongeval niet juist u had getroffen zoude ik ook gelagchcn hebben. Gij maakte waarlijk een te zot figuurWie zal er om het verlies van een hoed zich uit het veld laten slaan Dat is kleingeestig „Gij hebt goed spreken; de hoed kost mij acht gulden!" antwoorde Leb tot weenens toe bewogen. „Eu als ik ook liet verlies vergeten zal zoo sta ik nu toch blootshoofd "Dat kan ecu groot genie niet sche len!" zei Herman Pctlietisch. „Wij rijden stadwaarts cu het verlies is spoedig hersteld." „Wie toch die dame is die rugliugs zit!" sprak Leb, ccnigzints getroost. „Die becl't zeer schoonc oogen!" Wij zullen het wel te weten komen, „antwoorde Herman„daar komt Louis Seligmann." „Ik zal afscheid van u moeten nemenmijne lieeren sprak dc Ham burger terwijl hij zijuc beide rcisgeuooten dc hand reikte, „liet zal mij zeer aangenaam zijn een bezoek van u te ontvangen." „Gij hebt daar eene aangename kennismaking gedaan zei Leb. „Mijne nichtantwoorde Seligmann. „De beleefdheid eischt dat ik haar stadwaarts leide. Vaartwel, mijne lieeren!" „Zijne nicht! nu weten wij nog eveu veel als te voren!" mompelde Leb. De dames stonden opwierpen nog een spottemlcu blik op Leb en verwijderden zich met Seligmann. „Zij is lang niet leclijksprak Herman Lcvisolm. „De oude heer ltosensteiu dunkt mij laat ons lang wachten." „Dat vind ik ookhernam Leb. „Om u dc waarheid te zeggen ware liet mij aangenamerin een logement te gaan en nog eens te repeleren." „Maak u niet ongerustnu wij ons doel zoo nabij zijn," antwoordde Herman „maar wat zie ik gij hebt den rok digtgekuooptWie zal ons dan herkennen zoudcr het lint „Dat is waar ookzei Leb cn maakte langzaam den rok openzoodat het lint gezien kon worden. „Als wij maar geen onaangenaamheden daardoor ondervinden!" {IVordl vervolffd. Van 16 tot 30 November IS62. ONDERTROUWD: Jurrien Kaspers, timmerman, oud 24 jaren en Wil- lemke Klaasscu Knop oud 28 jaren. Klaas Lucas Rakkerzeeman, oud 27 jaren en Antje Kleijer, oud 27 jaren. GEHUWD lteltje Lieuwcn en Aaltje Roggen. Jacob Jellesz Spits en Elisabcth Pieters Schroor. GEBOREN Aal'ke, d. van Hendrik Jaus Spits cn Grietje Jans Rus. Hittjc d. van Jemkc Dirks 1'als en Grietje Jacobs Stada. ltinske d. vau Sipke Coruelis Bos cn Nceltjc Coeuraad Swart. Anc, z. van Steven Tjcbbcs Ree cn Nceltjc Cornelis Reus. Willem Prederik, z. Adriaau vau Keulen en Geurtje Othuizen. OVERLEDEN Maamke Gerrits Paisoud 4 maanden. Bartje Klaas Spanjcrsoud 85 jaren. Maria Adriana vau llattum, gehuwd met Matlhcus dc Loozc, oud 43 jaren. Jemkc Willems Kooijman gehuwd met Barbcr Everts Roos, oud 61 jaren. MARKTBERIGTE N. ROTTERDAM 4 December. Tarwe 129/130 per 2400 kilo Witb. Pools, f358 129/130 Bov. Ris. f315; 159/2 puike Witb. Pools f375. Rogge 150/2 Kouiugsb. f 228. DEL1T 4 December. Boter. De prijzen waren op heden van f53 a CO per vat van 40 N. fg. SCI1AGEN 4 December. 4 Paarden f60 a 110. 2 Veulens f70 ii 90. 14 Magere Gelde Koeijcn f80 a 110. 6 Vaarscu f70 a 90. 4 Gras Kalveren f25 a 35. 8 Nuchtere Kalveren f4 ii 12. 826 Magere Schapen f8 a 21.50. 360 Vette Schapen f18 ii 28. 16 Magere Varkcus I'S ii 12. 96 Biggen f3 ii 6. Konijnen 20 a 50 ets. Kippcu 40 ii 60 ets. Eenden 30 a 50 ct. Boter 80 ii 82£ ets. per kop of flOÖK h 1.10 per Ncd. fg. Kaas 25 ii 40 ets. per Ned. fg. Kip-Eijcren f3 a 3.50 per 100 stuks. PURMERENDE 2 December. Aangevoerd 159 Runderen. Handel flaauw. 12 Paarden. 44 Vette Kalve ren. Handel vlug; de prijs 5 cent hoogcr: vau 60 tot 80 ct. per ned. fg. 38 Nuchtere Kalveren. Prijs: vau f8 tot 16 per stuk. Handel matig vlug. 109 Vette Varkens. De prijs was van 36 tot 47 ct. per Ned. fg do handel matig vlug. 29 Magere Varkens van f10 tot 16, cn 262 Biggen van 1'3.50 tot 6.50 per stuk. Handel matig vlug. 1185 Schapen cn Lammeren. Handel flaauw. 590 Ganzen 1' 1.75 tot fl.90, 197 Zwanen f4.25 a 4.50. Boter. Vau f 1.00 tot 1.15 per Ncd. tg. Middcnprijs f 1.10. Kaas. Aangevoerd 69 Stapels Kleine cn 8 Stapels Middclb. Hoogste markt Kleine Kaas f28.50. Middelbare f31.75 per 50 Ncd. fg. Gepassecrdcn Dingsdag zijn ter waag gewogen 124 Stapels Kaas, wegende 35192 Ned. fgde hoogste prijs was voor Kleine f27.50, Middelbare f30.75 Aangevoerd 570 Ned. fg Boter. LONDEN 4 December. Ter Veemarkt waren aangevoerd880 Runderen 2460 Schapen en Lammeren, 181 Kalveren, 140 Varkens. Prijzen: Beste Runderen 4/10, Schapen en Lammeren 5/6, Kalveren 4/6, Varkens 4/2. Maandag 8 December vertrekt van hier de Oost-Indische landmail via Marseille. De Makelaar S. Th. BEETS, zal op Dingsdag den 9 December 1862, des vóórmiddags ten 10 ure, ten huize van Mejufvrouw de Wed. P. RIJKERS, in de Smidstraat te Helder, ten overstaan vau den Notaris B. W. SMIT, in het openbaar verkoopen: ALS: Twee LEDIKANTEN, BEDDEN met TOEBE- IIOOllEN, KABINET, BUREAU, TAEELS, STOE LEN, een HANGKLOK, KAGCIIEL met TOE- BEIIOOIIEN, SPIEGELS, SCHILDERIJEN, GLAS, BLIK en AARDEWERK, enz. Alles daags le voren Ie zien.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Courant van Den Helder | 1862 | | pagina 3