M 328.
Vierde Jaarna rit;.
1864.t!
ijeföer, JlieuracÖiep, IMfemsoorÖ, enft.
WOENSDAG
20 JUL IJ.
NIEUWE COURANT
VAN DEN
Verschijnt WOENSDAG en ZATURDAG.
Abonnementsprijs voor 3 maandenƒ1.30
Franco per post u u 1.50
Men abonneert zich bij alle Bockhandelaren en Post
directeuren. Brieven franco aan den Uitgever S. Giltjes.
De prijs der Advebtentien van 14 regels is 40
Centenvoor elke regel meer 10 Centen. Zegelregt voor
elke plaatsing 35 Centen. Vóór des Dingsdags en Vrijdags
middag 12 uur,gelieve mende Advertentiènintezenden.
Ingezonden stukken een dag vroeger.
HANDEL.
De 'Economist lev'ert een belangrijk artikel over den han
del, die in een tijdperk van overgang verkeert, waarop de
Nederlandsehe koopman wel dient te letten. De gewone
invoeren van alom bekende havens bieden weinig voordeel
meer aan; het oog moet gerigt worden naar die havens,
waar de algemeene vaart nog niet zoo groot, de mededin
ging dus nog niet zoo krachtig is. Daartoe moeten de han
delhuizen in den vreemde filiaal-huizen hebben, die ook
onze handelaren moeten oprigtenwillen zij zich niet beperkt
zien tot den handel op Java, waar de Duitscher ook al
zijn werking doet gevoelen. De schr. wijst op het gewigt
van den uitvoerhandel en zegt: //Uitvoerhandel is eene
uitnemend winstgevende zaak, en ze kan onzen jongeren
kooplui niet genoeg ter exploitatie worden aanbevolen
maar naauwkeurige kennis der artikelen moet daarbij voor
zitten, zoo de goede uitslag zeker zal zijn. Vele fabriekan
ten in den vreemde zijn onze industriëlen in die kennis
vooruit.
Maar zij kennen door persoonlijk onderzoek de markt*
waarvoor zij werken, de behoeftenwaarin zij moeten voor
zien. Toegerust met die kennisvinden zij zelfs ten onzent
in den handel gereede. koopers, deelhebbers of geldschieters,
wanneer zij uitzendingen willen doen, want. men vertrouwt
op hunne ervaring. Wederkeerig ontvangen zij dan weder
van onze kooplui alle die opgaven van veranderde keus of
smaak in den vreemde, waardoor zij op de hoogte moeten
blijven met hun fabrikaat, en zoo is hun een meesterschap
in dien handel verzekerd. Tot in de vreemde koloniën'
toe zijn zij op die wijze gewilde leveranciers. En terwijl
■de fabriekant in het moederland blijft voortdommelen op
•den ouden weg, rustig vertrouwende op do voordeelen die
bescherming hem oplevert, wordt die wakkere vreemdeling
juist daardoor te meer aangeprikkeld om toch uitmuntend
fabrikaat te leveren, 't geen zoo hooge prijzen opbrengt,
dat de hoogere invoerregten gemakkelijk uit de meerdere winst
kunnen betaald worden. Verder wordt aangetoond hoe handel
aan nijverheid verbonden, ruime winsten kan afwerpen, en
de schrijver wijst op Engeland, hetwelk niet op de toe
nemende cijfers vau invoer roemt, maar op de vermeerdering
van uitvoer. Voor dergelijken handel is echter kennis
noodig, maar onze jongelui zullen die welhaast voldoende
kunnen opdoen, hunne togten in den vreemde moeten die
doen rijpen, en dan zal menig metalliek gaarne aan den
lusteloozen rentenier worden overgegeven, opdat de opbrengst
daarvan nog vrij wat grooter rente oplevere, waarop alleen
hij rekenen kan, die woekert met de talenten, welke hem
verleend zijn.
Overweging verdient ook wat de schrijver, na eenige
•opmerkingen, omtrent het elïectenspelaan het slot van
aijn artikel zegt
//Onze kleine renteniers nemen in aantal toe en reeds
■daardoor lijdt de algemeene welvaart een schromelijk verlies,
want de produktie vermindert en de geestkracht der natie
wordt door vadzigheid en bekrompenheid uitgedoofdmaar
wanneer hun kapitaal nog daarenboven bedreigd wordtdan
voorzeker zou het kwaad dier papieren wereld nog grooter
zijn. Wie weet echter of juist de noodzaak om dan weer
te werken voor eigen onderhoud, dat geldelijk verlies niet
al spoedig weêr meer dan vergoedde. Wakkere burgers zou
zulk een ramp zeker maken. Het geneesmiddel zou echter
wat kras zijn, en ten minste in den beginne erger dan het
kwaad. Wanneer nog maar aan onze beurs evenzeer gereede
koopers gevonden werden voor aandeelen van goed gevestigde
en met eerlijkheid en kennis bestuurde ondernemingen van
nijverheid Onze renteniers willen zekerheid van een mini
mum van rente althans, en dat kan de nijverheid hun niet
geven. Men renteniert bij ons zoo gaauw, dat een honderd
gulden of wat minder inkomsten op een jaar, menigeen
vau die heeren in niet geringe verlegenheid brengt. Als of
de zoodanigen niet hadden moeten blijven doorwerkendoor
werken om niet tot anstige kleingeestigheid te vervallen,
die benaauwde vrees voor iets buitengewoons, voor iedere
maatschappelijke verandering, waartoe die bekrompenheid vau
middelen hen doemt. Hadden zij blijven werkenzij waren
der maatschappij eene weldaad geweest, hun leven zou on-
bekromper zijn, hunne denkwijze verlichter, hun voorbeeld
even gezegend als 't nu verkeerd moet genoemd worden.
Geen beter dam tegen ledigheiddan mannen van fortuin
en kennis, die in handel of nijverheid ruime winsten vinden.
Dat werkt uitnemend als voorbeeld. Magtige kapitalen zijn
aan den goederenhandel onttrokken om den fondsenhandel te
steunen, ze zullen terugkeerenzoodra handel en nijverheid
bloeijen en weêr goede winsten afwerpen. De ware Hollan
der is nog graag koopman, als hij maar kans had met vrucht
te werken. Moge 't maar spoedig zóó op het terrein van
bedrijvigheid worden, dat hij zijne kapitalen weêr naar het
erfelijk gebied zijner vaderen overbrenge.
POLITIEK OVERZIGT.
De Denen hebben eene wapensehorsching tot op het
einde der maand voorgesteld, waarin de geallieerden hebben
bewilligdonder wederzijdsche voorwaarden dat zoo spoedig
mogelijk onderhandelingen tot het vaststellen van een wa
penstilstand eu van grondslagen vau den vrede zouden ge
voerd worden.
Van Duitsche zijde wordt als voorwaarde van den vrede
gesteld1°. dat hij tusschen de drie oorlogvoerende mogend
heden en door deze alleen zal worden gesloten; 2°. dat de
grondslag van den vrede isafstand van Sleeswijk eu Hol-
stein; dat de afgestaue hertogdommen aan Oostenrijk
eu Pruisen zullen vallen4". dat deze de hertogdommen
behouden tot de kwestie der erfopvolging beslist is. Als
nu in het vierde punt niet eenig uitzigt wordt gelaten voor
de personele unie (en dit is mogelijk, want de aanspraken
van Christiaan IX staan gelijk met die van Peter van 01-
denburg, en zijn misschien nog beter omdat de afstand aan
hem heeft plaats gehad) dan verschilt dit programma zoo
veel van het Deensche, dat men aan een middeu weg schier
niet denken kan.
Eene andere vraag is echter of de vredesonderhandelingen
