•fjeföer, JtieuroeÖiep, WiffemsoorÖ, cnj.
JVo 338.
Vierde Jaargang.
1864.
WOENSDAG
24 AUGUSTUS.
NIEUWE COURANT
VAN DEN
Verschijnt WOENSDAG en ZATURDAG.
Abonnementsprijs voor 3 maandenƒ1.30
Franco per post „1.50
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Post
directeuren. Brieven fr-anco aan den Uitgever S. Giltjes.
De prijs der Ad verten tien van 14 regels is 40
Centenvoor elke regel meer 10 Centen. Zegelrcgt voor
elke plaatsing 35 Centen. Vóór des Dingsdags en Vrijdags
middag 12 uur,gelieve mende Advertentièn intezenden
Ingezonden stukken een- dag vroeger.
POLITIEK OVEHZIGT.
De Revue Contemporaine wijdt een artikel aan de ge
beurtenissen in Duitschlaudwaarin zij zich weinig vleijend
over bet groote vaderland uitlaat. Wij zijn in onze ver
wachtingen teleurgesteldzegt zijen liet dramadat thans
in Sleeswijk-Holstein is afgespeeld, heeft noch in zijn aan
vang noch in zijn einde eenige overeenkomst met dat het
welk in 1848 daar opgevoerd werd. De pruisische en
oostenrijksehe staatsmannen hebben aan het Deensch-Duitsch
geschil zijn nationaal democratisch karakter ontnomen en in
de plaats van den heiligen kamp, van een voor zijne onaf
hankelijkheid strijdend volk, een veroveringsoorlog tot hand
having van een verdrag doen voeren. Zij hebben aan de
wezenlijke duitsche troepen, die van den bond, de eer gewei
gerd, hunne landslieden te bevrijden en de inwoners der
hertogdommen moeten hunne vrijheid danken aan legers
die voor het grootste deel bestaan uit ItalianenHongaren
Polen en Croaten. In 1848 schaarden zich de pruissisclie
soldaten onder de zwart-rood-gouden banier van het heilige
duitsche rijk. In 1864 vertoonden zich alleen de vaandels
van Pruissen en Oostenrijk op het slagveld. In 1848
verklaarde von Wrangel de bevelen niet te willen uitvoeren
van prins, Prederik Willem, en weigerde hij de wapens neder
te leggen, als hem daartoe het bevel niet gegeven werd door
het frankforter parlement. In 1864 jaagt prins Prederik
Karei de bondstroepen uit Rendsburg en de kabinetten van
Weenen en Berlijn sluiten een wapenstilstand en ondertee
kenen de vredespreliminairen zonder den bondsdag te raad
plegen." Na dit alles en nog vele andere grieven-opgenoemd
te hebben, zegt de Revue dat het geenszins te verwonde
ren is dat men in Praukrijk ontevreden is over de vredes
preliminairen. Zij had gemeend dat de oorlog tegen Dene
marken, voor Duitschland een middel zou zijn om zich te
vereenigen en werkelijk dat eenige vaderland te vormen
waarmede de Duitschers zoo vervuld zijn. Thans is er slechts
eene grootere afhankelijkheid van de beide eerste mogend
heden uit gevolgd. De Revue eindigt met te beweren dat
de middeustaten een blik werpen op Prankrijk om van die
zijde een beschermer te erlangen. Het denkbeeld dat men
in Duitschland ooit P'ranschen invloed zou wenschen zal echter
looit ergens ingang vinden dan in Praukrijk zelf, de poging
>m het toe te passen zou juist eene redenzijn om dat
,roote vaderland, waarvan de Revue spreekt, als één man
te doen optreden.
Die vergelijking tusschen den Deensche oorlog van 1848
is intusschen belangrijk. Uit dat verschil verklaart zich
ook het verschil in opvatting bij andere natiënook bij ons
heeft zich het verschijnsel voorgedaan, dat ons volk in 1848
vóór de Sleeswijk-IIolsteiners partij vatteterwijl thans bijna
ieder zich aan de zijde van Denemarken schaart.
Nadere tijdingen uit N.-Amerika zijn heden weder gun
stiger voor het Noorden. Hoezeer de begeerte tot vrede
wordt gevoelt, is er nog weinig, dat op het einde van den
oorlog rekening kan doen maken. En toch moet er een
einde komenzonder dat wordt het antwoord bewaarheid
door president Davis aan een paar heeren uit liet Noorden
gegeven, die, met voorkenuis van den president Lincoln
over den vrede kwamen spreken. '/Deze strijd moet voort
durenzeide Davis, tot dat de laatste tnan van dit rnen-
schelijk geslacht iu het gelid valten dan zal de zoon het
geweer van den vader grijpendiens plaats in de gelederen
innemen en den strijd voortzettenzoo zal het gaan tot
dat ons regt om ons zeiven te besturen door u wordt er
kend. Wij vechten niet voor de instelling der slavernij. Wij
strijden voor de onafhankelijkheid. Onafhankelijkheid of
verdelging is onze keuze.
The Index, dat zoo als men weet, het Loudeusch or
gaan der Zuidelijken is, voorspelt in zijn jongsten nommer,
dat over drie maanden een wapenstilstand tusschen de Pe-
deralen en Gecoufedereerden zal gesloten worden, indien de
Zuidelijken althans voor dien tijd geen geduchte nederlaag
lijden. The Index beweert voortsdat de democratische
meeting, welke den 29" dezer te Chicago zal bijeenkomen,
bepaald een candidaat zal kiezen voor het presidentschap,
die gunstig voor den vrede zal gestemd zijn.
Men spreekt van een bezoek, door den czaar te War
schau te brengen. De tegenstanders van alle revolutionnaire
woelingen wenschen den czaar met dit voornemen geluk.
Zij houden zich overtuigddat Ruslandtoen het den Pool-
schen opstand met kracht onderdrukte, volkomen in zijn
regt was: en nu het werk dier onderdrukking zoover ge
vorderd is als op dit oogenblik, kan het, volgens henniet
anders, of het verschijnen van Alexander II te Warschau
moet aldaar een goeden indruk maken. De gemoederen
zullen daardoor tot rust komen, orde en welvaart zullen
terugkeeren in het zoozeer geteisterde land, en's keizers komst
zal tevens het einde aankondigen van de krachtige en soms-
tijds geweldadige maatregelen, waartoe generaal Berg ge
noodzaakt geweest is zijne toovlugt te nemen. Geheel
anders wordt over deze zaak gesproken door de demokratische
bladen van de rigting der Europe. Dit orgaan noemt het
eene schande en een moedwillig beleedigen van het ongeluk,
nu Alexander II, zoo kort nadat op zijn bevel in Polen
zoovele stroomen kostbaar bloed vergoten zijn, en terwijl
nog bijna dagelijks op het glacis van de citadel van War
schau de onteerendste vonnissen voltrokken worden aan zoo
vele martelaren voor de zaak van Polens onafhankelijkheid,
het wagen durft zich naar dat rampspoedige land te begeven.
Wanneer de czaar te Warschau komtzegt de Europe, zul
len op hoog bevel de nationale rouwkleederen moeten afge
legd wordende schavotten zullen in allerijl worden opge
ruimd de naam van Siberië zal door niemand overluid mogen
worden uitgesproken, en keizer Alexander zal, door middel
van zijne ambassadeurs aan de verschillende hoven van Europa
doen weten dat men hem in zijne "goede stad Warschau"
met de meeste onderscheiding en met betuigingen van den
diepsten eerbied ontvangen heeft. Des niettemin zal Alexan
der II op zijne reis door Polen alom aangemerkt worden
als de "gekroonde beul" van datzelfde Warschau, dat zich
gereed maakt om hem in te halen met //een officiëlen glim
lach" op de lippen.
Dat de katholieken in Polen veel van het gouvernement
te lijden hebben, is door menig feit bewezen. Een nieuw
