Wij kunnen tot geruststelling van hen, die in liet vra
gen van geldelijke ofl'ersalligt nevenbedoelingen meeneu
te zienmededeelendat in die vergadering geen beroep op
de beurs der belangstellenden zal worden gedaanmaar
ontwerpers zich voorstellenlangs een anderen wegdan
door de commissie is gevolgd, tot liet voorgestelde doel
te geraken.
Zijn wij goed onderrigt dan zal gelijk zulks elders in
vergaderingen over plaatselijke ot' algemeene belangen ge
sellied eene voordragt over de zaak in kwestieder te
doene voorstellen voorafgaan.
De zitting der arroudissemcnt-regtbank van Amsterdam
van Dingsdag jl.bewees weder ten duidelijkste hoe onvoor-
zigtig en onverantwoordelijk gehandeld wordt, door bij het
vinden van voorwerpen niet onmiddelijk de bevoegde auto
riteiten daarvan kennis te geven. Een wel gezeten land
bouwer namelijk uit de Haarlemmermeer vond in de koffij-
kamer van den heer van Iiaarenaan den Overtoom te
Amsterdam, onder een stoel liggen een portefeuille, welke
hij bij zich stak, waarna hij zich onmiddelijk met nog
eenige personen per as naar zijne woning begaf, zonder
zijne reisgenooten iets van de zaak mede te deelen. Te
huis gekomen zag hij dat de portefeuille in eigendom toe
behoorde aan den zwager van zijn neef, welke laatste den
volgende dag moest bij hem komen, en wien hij ook ver
zocht de portefeuille aan den eigenaar ter hand te stellen,
na reeds in den loop van dien morgen aan zijn reisgenoot
van den vorigen dag het feit te hebben medegedeeld. Deze
neef echter wachtte met de kennisgeving aan den eigenaar
tot den daarop volgenden dag, doch toen was het te laat,
daar de justitie reeds van het gebeurde had kennis geno
men. Het gevolg van dat alles was, dat de vinder gear
resteerd werd, en wegens diefstal in een logement of herberg
teregt stond. Het openbaar ministerie bij monde van den
edel. achtb. heer Mr. M. J. van Lennep hield de schuld
van den aangeklaagde vol, op grond dat de latere restitutie
het misdadige karakter van het feit niet opheft, en rekwi-
reerde tot eene, eenzame opsluiting voor den tijd van ééne
maand. Na het aanhooren der uitvoerige pleitrede in deze
gehouden, sprak de regtbank echter den aangeklaagde vrij
van het hem ten laste gelegde misdrijf.
Reeds 2000 jaar geleden bestond bij de Chinezen het
gebruik 0111 visitekaartjes met nieuwejaar te zenden. Of dit
toen reeds ook bij ons het geval was, is eene kwestie, door
heeren oudheidkundigen uit te maken. In China staat echter
op die kaartjes niet alleen de naam van den zendermaar
ook deze drie wenschen: een erfgenaam, eene landsbetrekking
en een lang leven.
De berigten uit Tndie bevatten over het algemeen weinig
bijzonders. De orde in Tagalis na den dood van Singo
Troeno niet verstoord.
De zaken te Sintang gaan weinig vooruitzegt men.
Zoude dc oorzaak daarvan ook gezocht moeten worden in
te groote beinoeijenis van het centraal-bestuur te Batavia
met den gang der krijgszaken ddar?
Eene kleine expeditie naar de bergdistricten van Celebes
welke ten doel had de bevolking of liever hare onwillige
regenten tot betaling van belasting te noodzakenis zon
der bloedverlies afgeloopen. De bevolking bood nergens
wederstand en de belasting werd betaald. De regent van
Tjamba die voortvlugtig was, werd afgezet en door een
ander vervangen.
I11 het Makasser Handels- en Adcertenliehlad van 3
November 1864, leest men het volgende:
Zondag jl. geraakte er een Nederl. brik vast op een rif
nabij Baring-Baringan in het gezigt der reede van Makasser.
Naardien het bleek dat dit vaartuig zich niet vlot konde
werken, werd er Maandag een kruisboot heen gezonden om
assissentie te verleenen.
in de nabijheid van het in gevaar zijnde vaartuig aan
gekomen, weigerde de gezagvoerder de hulp dier kruisboot
aan te nemennaardien hij bevreesd wasdat uithoofde van
den sterken wind die er toen stondde kruisboot averij
mogt bekomen, en hij de eventuele schade zou moeten lijden.
De kruisboot keerde diensvolgens onverrigter zake terug
met het berigt, dat het vaartuig was de Nedl. Ind. brik
WiUl Irish Girl, gezagv. Oewa Labasse Lapoena van Paré-Paré.
Het vaartuig werd nu aan zijn lot overgelatenen van
de zijde onzer marine niets verder beproefd om het te
redden, ofschoon het, naar ons voorkomt, met weinig moeite
zou gepaard gegaan zijn.
Immers Maandag kwam juist Zr. Ms. stoomschip de
Stavoren ter reede terug.
Terwijl dit vaartuig nu nog stoom op had, had o. i. de
stations-kommandant wel last kunnen gevennaar de plaats
des ouheils voort te stoomen, om het in gevaar verkeerende
vaartuig te helpen.
Waarom dit niet gebeurde is ons een raadsel.^^M
Tn geval het verleenen van hulp door middel viS^^i
stoomschip in dergelijk geval in strijd mogt zijn met be
palingen en instructies, zou het dan niet wenschelijk zijn,
dat deze eene gewenschte wijziging ondergingenvooral
met het oog op de vele schipbreukendie reeds in de wa
teren, leidende naar de reede van Makasser hebben plaats gehad.
Te Wonokromo in de rivier is het lijk aangedreve11
van een manspersoon-, waarvan de handen en voeten ware11
gebonden, terwijl het hoofd en de borst sporen droegen van
zware verwondingen. Volgens berigten, zou het lijk door
eene commissie geschouwd en daarua ter aarde besteld worden.
Een particulier schrijven uit Tagal meldt, dat sedert
14 Nov. ter dezer hoofdplaatse het gerucht in omloop was,
dat 3000 muiters van het Westen en Oosten zouden aan
rukken. De Resident had dien ten gevolge elke fabriek
met 10 Europeesche soldaten en eenige barissans gewapend
en maatregelen genomen tot beveiliging der stad. De in-
wouers verkeeren natuurlijk in groote spanning.
In den morgen van den 26 November kwam de
nieuwe kommandant der Indische zeemagt, de schout-bij
nacht Pabius, ter reede van Batavia, en werd des uamid-
dags met de gebruikelijke eerbewijzingen van boord afge
haald. ZHEG. had de reis van Singapora (per Gouverne-
mentsstoomboot Bromo) met meer geluk volhragt dan de
Pransche stoomboot Hydaspedie voor het eerst de mail
naar Batavia moest brengen doch vast raakte niet ver van
Singapora. De Gouvernementsstoomboot Javadie mede
van Singapora derwaarts kwam, heeft vruchteloos getracht
de Hydaspe vlot te krijgenen daarop de passagiers en
de mail overgenomenen iri den namiddag van den 27
November te Batavia aangebragt.
Door den JTïuister van Oorlog is ter kennis van het
leger gebragt de dagorderdoor den Minister var, Marine
uitgevaardigd, houdende 's Koriings dankbetuiging aan clt
kominanderende en verdere officieren en de mindere schepe-'
lingen van de vier oorlogsbodems, die onlangs deel hebben
genomen aan de krijgsverrigtingen in de Japansche wateren.
In zijne desbetreffende circulaire zegt de Minister van Oorlog,
dat hij overtuigd is, dat het leger met de meeste belang
stellingen sympathie alles verneemt wat betrekkiugheeft op de
dapperheid waarmede 's Kouings zeemagt bij gemelde gelegen
heid haren alouden roem zoo waardiglijk heeft gehandhaafd.
Verder is door den Minister bepaald, dat deze dagorder op
drie achtereenvolgende appèls van de troepen zal worden
voorgelezen.
De Hamburgsche bladen vermelden een zeldzaam geval
van milddadigheid. De rijke bankier Charles Heine, heeft
aan de Hoogduitsche Israëlitische gemeente aldaar bekend
gemaakt, dat hij zich belasten wil met het altijddurend on
derhoud en de kosten benoodigd voor het gasthuis dier ge
meente. Tot dat einde heeft hij aangeboden een kapitaal van
300,000 mare, waarvan de renten zullen strekkeu tot voor
schreven doeleinde.
Men zegt dat het gebruiken van lepels dagteekent
van de veertiende eeuwen dat de vorken veel later op
onze tafels verschenen. Intusschen wordt als een gruwel
medegedeeld, dat Orséolo, de dochter vau een keizer uit
het oostenin plaats vau te eten met de tien vingers van
moeder Eva, vergulde lepels gebruikte om de spijzen aan
haren mond te brengen, hetgeen beschouwd werd als een
daad vau ongehoorde weelde, ja van zinneloosheid. De le
pels kwamen van het Oosten naar Italië. Eerst gebruikte
incn ze van hout, vervolgens van ijzer, later van tin en
eindelijk van zilver.
Tot nog toe was het in de scholen te Parijs gebrui
kelijk om de kinderen die zich door vlijt en goed gedrag
onderscheidden, met een eerekruis te versieren, dat min of
meer op dat van liet legioen van eer geleek en aan een
rood lint werd gedragen. Bij het einde der week moesten
de gedecoreerden het echter teruggeven, wanneer men er
wederom andere, verdienstelijke scholieren mede versierde.
De heer Durny, minister van openbaar onderwijs, heeft
echter in deze naiiperij eene soort ontluistering van het
kruis van het legioen van eer gezien, door er een kinder-
tuig van te makenen de schoolmeesters gelastvoortaan
een eenvoudig kruis van vier takken, zonder émail en rood
lint te gebruiken.
De rijke bankier Rothschild bevond zich dezer dagen
in een gezelschap, waar gesproken werd over het ontzagge
lijk vermogen, nagelaten door den schoonvader van den
Engelschen gezant te Parijs. De bankier vroeg, hoe groot
schat men die nalatenschap dan wel? Op meer dan 30
millioenantwoordde een goed ingelicht persoon. Rothschild
liet er in vollen ernst op volgen: Arme Bates, slechts 30
millioenhoe valt gij mij bitter tegen
