Op 2 Maart 1865, 's namiddags half drie ure. zal
aan het prov. bestuur te Haarlem, namens en voor rekening
van het gemeentebestuur van Zuid-Seharwoude, bij enkele
inschrijving worden aanbesteed: Het maken van eene nieuwe
school en onderwijzerswoning te Zuid-Scharwoude.
Ter plaatse, dag en uur als voren, zal namens en voor
rekening van liet gemeentebestuur van Egmond-Binnen, mede
bij enkele inschrijving worden aanbesteedHet bouwen van
eene nieuwe dorpsschool te Egmond-Binnen.
Op 9 Maart e. k., zal ter plaatse als voren, van wege
het Ministerie van biunenl. zaken worden aanbesteed: Het
onderhouden der rijks havenwerken en zeeweringen op het
eiland Urk, van den dag der goedkeuring der besteding tot
den Sisten December 1867.
Een der zich in Nederland bevindende Japansche
officieren zal bij het regiment rijdende-artillerie te Arnhem
worden gedetacheerdom in dienst van dat wapen te worden
geoefend.
Een verliefd paar, dat uit Amsterdam te Rotterdam
was aangekomen, is in zijne droombeelden gestuit dnor de
hand der politie, op verzoek van den vader van het meisje,
die zijne toestemming tot dat reisje niet had gegeven.
In de vorige week werd op de kolonie Veenhuizen een
kolonist ontslagen, die van daar vertrok met ongeveer f60.
Die som schijnt de hebzucht van een paar andere kolonis
ten te hebben opgewekt, althans zij deserteerden en ver
volgden den ontslagen kolonist, die later door den rijks
veldwachter Dolting en een paar andere politif-agenten in
het veld tusschen de Norgervaart en de gestichten is ge
vonden zonder hoofd. Men had hem dit afgesneden en
bij het lijk vond men een klomp. De politic-agenten ver
volgden onmiddclijk de deserteurs en arresteerden beiden.
Men deelt mede dat op de kleederen van den eenen bloed
vlekken werden gevonden en de andere een klomp miste.
De regtbank te Zwolle heeft de zaak tegen den heer
J. G. van Rijn, vroeger predikant aldaar, thans zonder be
kend beroep en verblijf, wegens het onderhouden van eene
bijzit in de door hem en zijne echtgenoote bewoonde wo
ningen te Zwollenaar de correctionele regtbank verwezen.
Het raadslid der gemeente J. II. K. Bathmen, die
den burgemeester het woord //schurk" had toegevoegd, is
door de regtbank te Deventer vrijgesproken op grond dat
zulks in eene openbare vergadering van den raad geschied
is en het als eene uiting zijner meening beschouwd wordt.
Ook tc Groningen wordt even als in andere gemeen
ten de stadsvuilnis verkocht. Uit de rekening van de admi
nistratie over 1861 blijkt, dat deze in dat jaar meer dan
f46,000 heeft opgebragt, waaronder eenige duizend gulden
voor gier. Door het aankoopen van eene tot dusverre par
ticuliere mest-verzameling-industrie zal de opbrengst voortaan
nog toenemen.
Te Bonnetillo in Spanjewerden onlangs twee jonge
mannen ter dood veroordeeld omdat zij gedurende eene
geweldige sneeuwbui, toen zich niemand op de straat ver
toonde, een persoon hadden vermoord en geplunderd. De
koningin schonk hun gratie, doch hetzelfde element dat de
misdaad begunstigde, heeft op merkwaardige wijze hun ook
den dood berokkend. De telegrafische depêche, waarmede
het bevel werd medegedeeld, dat de teregtstelling niet moest
plaats hebbenwerd door een sneeuwstorm opgehouden en
kwam eerst twee uren na hunne teregtstelling aan.
In &e JficMiHi- Utrechtscke (W.-leest men het volgende:
Dc Pruisische Adelborst in dc leer" op onze
Kweekschool voor de Marine.
Dc Pruisische minister lieeft 100 millioen voor dc Pruisische
vloot aangevraagd. Men lachte vroeger over die vloot, in
Duitschland zelfs. Maar het -wordt ernst. Zeehavens die wil
■en zal Pruisenen daarvoor alleen heeft het misschien den
oorlog tegen Denemarken aangevangen. Eene Pruisische vloot!
Wat zal Pruisen er mee doen Er mêe gaan vechtenna
tuurlijk! Tegen wien Niet tegen Frankrijk, niet tegen En
geland. niet tegen Rusland, niet tegen Oostenrijkniet tegen
Amerika, maar tegen ons, als de adelborst, die bij ons in
de leer is op Willemsoord, admiraal of commandeur er van
zijn kan. IIij leert nu vast onze marine in al hare kleinig
heden en eigenaardigheden kennen, en tegen den tijd, dat
alles gereed iskan Limburg tot voorwendsel van den oorlog
dienen. Wij kunnen ons vergissen maar wij letten op
de lessen van onze eigene geschiedenis. Wij hebben Deen-
sche, Zweedsclie en Fransche admiralen »in de leer" ge
had, zoo als Witte Wittenszoon zeide toen hij den Zweed-
sclicn admiraal EsasHammensz ter opleiding kreeg; maar wij
weten het ook, dat zij het waren, die tegen ons gevochten
hebben, en wij hebben ons slechts Jean Bart en Duquesne
te herinneren, om te weten wat zij ons gedaan hebben. Wij
zouden daarom onze regering raden: Z. M. bij der gratie
Gods koning van Pruisen en zijn vriend von Bismarck nu
te doen verstaan dat de Pruische adelborst reeds zoover was
dat er voor hem bij ons niet meer te loeren vielen hij tot
eene hoogere klasse moest bevorderd worden dat hij zijne
verdere opleidiug nu in Engeland of in Frankrijk voltooijen
moest. Jan de Witt zou zijn vriend de Ruiter, bij zulk eene
gelegenheid, ook wel eens ingefluisterd hebben: »Maak hen
niet al te wijs."
De 19n eeuw kan teregt de eeuw der uitvindingen worden
genoemd. De spoorwegen hebben als 't ware alle denkbeelden
van natuurlijke grenzen doen verdwijnen, en de grootste uit
vinding van de electrisehe telegrafie herleidt de verste afstanden
tot eenige minuten. En toch is er nog édne leemte in het
internationaal verkeer, wier aanvulling eene groote weldaad
voor het menschelijk geslacht zou zijn. De spoorwegen toch
dienen alleen om ons met buitengewone snelheid van de eene
plaats naar de andere te brengen, de telegrafie kan alleen
het geschreven woord zijne bestemming doen bereiken. Doch
dit is niet voldoende meer voor de tegenwoordige behoeften.
Dit was dan ook de meening van den een paar jaren geleden te
Parijs overleden heer Sudre. Wat baten ons spoorwegen
wat helpt het of men in eenige uren van het Noorden naar
het Zuiden en van het Westen naar het Oosten kan trekken,
wanneer men de taal die daar gesproken wordt niet kent en
men zich in zijn eigen taal, niet verstaanbaar kan maken?
Deze denkbeelden drongen zich ook bij Sudre op enna lang
zwoegen en tobben had hij eindelijk het doel van zijn onop
houdelijk zoeken bereiktdat zeven muzijknoten do re mi
fa sol la si, zouden dienstig worden gemaakt aan de zamen-
stelling van eene algemcene taal, waardoor ieder zijnegedachten,
in welk land ook zou kunnen uitdrukken en aan andere doen
begrijpen. De dood verraste dien onvermoeiden geest evenwel
op het oogenblik dat hij de kroon op zijn werk zou zetten,
Hij liet echter eene weduwe achtereene verstandigekracht
volle vrouwdie de uitvinding van haren man op den voet
had gevolgd. Zij zette de proefnemingen voort en eindelijk
zeker van haar werknoodigde zij eenige dagen geleden
verschillende vrienden in hare salons om getuigen te zijn van
hetgeen ook weder o^ dit gebiedna jaren werkeusis kunnen
worden verkregen.
Aan ieder der genoodigden werd papier en potlood gegeven,
met verzoek hunne gedachten op het papier over te brengen.
Dit geschied zijnde, schreef mevr. Sudre ze op een lei over,
liet ze aan ieder lezen om over de getrouwheid der vertaling,
die volgen zou, te kunnen oordeelen, waarna de deur werd
geopend en zij tot een jong meisje, kweekeling van den kundi-
gen leermeester, de woorden rigtte do sol fa la. De vertaling
volgde oogenblikngij kunt binnenkomenDaar dit evenwel
een afgesproken teek.cn kon zijn, werden de proeven herhaald,
doch steeds met denzelfden goeden uitslag. Mevr. Sudre liet
hierop de jonge dame in den salon komen, en sprak haar
weder iii de bekende zeven lettergrepen aan, in verschillende
orde gerangschikt, en oogenblikkelijk volgde de vertaling: »dui-
zend wegen leiden tot dwaling, den enkel slechts tot waarheid."
Tienmaal werd de proef herhaald, en telkens werden de
gedachten der aanwezigenin der haast uitgesproken met
dezelfde juistheid vertaald. Er kon verschil zijn in een woord,
maar nooit in den zin. De aigemeene taal strekt voornamelijk
om de gedachte weder te geven, zoodat een Franschman,
zich in het Franscli uitdrukkende, uitmuntend in het Duitsch
begrepen wordt door een Duitscker.
Mevr. Sudre begreep echter, dat het niet voldoende was
allce'n te werken voor hen die het geluk hebben hun spraak
vermogen te bezitten zij heeft ook gedacht aan de doofstommen
en blinden. Zij heeft daarom een soort van teekens uitgevonden,
waardoor de noten met de hand of met den mond kuunen
worden nagemaakt, waardoor de door haar man uitgevonden
en door haar tot volkomenheid gebragte taal, teregt den
naam van aigemeene taal mag dragen.
Er kan zelfs geen sprake zijn van een aigemeene muzij-
kale taal. "Wel algemeen, maarniet muzijkaalwant, om die
taal te kunnen sprekenbehoeft men volstrekt geen muzijkale
kennis te hebben.
Niet tevreden met de gedane proevenheeft mevrouw Sudre
ook nog aan de aanwezigen het voordeel der aigemeene taal
getoond voor het dagelijksch gebruik. Vraagt men bijv. do si
do mi, dan begrijpt ieder, die de aigemeene taal kent, of hij
Franschman of Rus, Engelschman of Hollander zij, dat dit
beteekent: »welke salade verkiest gij." Do si re fa beteekent:
»wilt gij dessert."
Is het geheim van die aigemeene taal eenmaal wereldkundig,
dan behoeft men niet meer bevreesd te zijn zich in een vreemd
land zoo geheel afgezonderd te gevoelen want dan kan ieder,
uit welke landstreek ook afkomstig, zich doen begrijpen en
is men ook zeker dat wanneer, zooals nu, een Duitscher aan
een Hollander vraagtom hem naar een goed Gasthaus te
brengenhij hem niet naar het gasthuis zal verwijzen maar
hem den weg wijzen naar een goed hotelwaar hij dan
met behulp der aigemeene taalzich zal kunnen laten bedienen
van do (salade) of van ré (dessert) al naar mate hij aan 't
een of ander behoefte gevoelt.
De Fransche berigtgever, aan wien deze bijzonderheden
ontleent zijn, zegt daaromtrent: "begrijpen doe ik het niet,
maar ik heb bet gezien.
M A K K TBËKIG T E N,
ALKMAAR 25 Februari).
Aangevoerd 2 Paarden f 14 a 25 2 Koeijeu f 66 a 80202 Schapen
f 12 a 20, 60 Varkens HO a 18, 31 Biggen f6 a 8, Boter per
kop 80 a 90 ets.
