^eföer, JïieumeDiep, Wtffemsoorö, eiifi.
M 432.
Vijfde Jaargang.
1865.
WOENSDAG
10 JUL IJ.
NIEUWE COURANT
VAN DEN
Verschijnt WOENSDAG en ZATURDAG.
Abonnementsprijs voor 3 maanden ƒ1.30
Franco per post «1-50
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Post
directeuren. Brieven franco aan den Uitgever S. Giltjes.
De prijs der Advertentien vau 14 regels is 40
Centen voor eiken regel meer 10 Centen. Zegelregt voor
elke plaatsing 35 Centen. Vóór des Dingsdags en Vrijdags
middag 12 uur gelieve men de Advertentien iutezenden.
Ingezonden stukken minstens een dag vroeger.
Opwekking tot eene aanstaande
feestvreugde.
De Waterloo-fcestenin de vorige maand met zooveel op
hef, met zooveel geestdrift, met uitbundige vreugde bijna
overal in ons dierbaar Vaderland gevierd, zullen nog eene
lange reeks van jaren aangename herinneringen in vele Ne-
derlandsche harten achterlaten. Hoewel men zich hier en
daar wilde verzetten tegen het feestvierenvoortspruitende
uit eene laffe vrees voor het tegenwoordige Frankrijk, be
wees het volk, dat het eene eigene wilskracht bezat, om op
de meest betamelijke wijze zijn innige vreugde aan den dag
te leggen voor den zegenvoorspoed en vooruitgangdie
binnen onze grenzen zigtbaar zijn. Waren de strijders van
1813-15, destijds ook bevreesd, de Fransche troepen aantevallen,
veronderstellende dat zij het tegen zoo een magtiggeoefend
en in den strijd gehard leger niet konden volhouden. Neen
zeiden allen "de keizer behaald de zege niet door een talrijk
heirden held redt geen overmaat van kracht, liet paard
feilt ter overwinningverschaft geen redding met al zijne
sterkteZoo sprak men in 1813, en die woorden staan
nog met denzelfden gloed en fierheid in den goddelijken
codex te prijken. Of zou de waas van heiligheid en waar
heid dezer woorden, in een tijdvak van 50 jaren geweken zijn
Is het beleidde moed en de trouwin Nederlandsche man
nenharten gegrift, aan het tanen? Neen! wij gelooven dit
geenszins, maar veeleer, dat met het klimmen der jaren, de
harten tot elkander al meer en meer verbroederd worden.
"Verheugt u niet als uw vijand valt" en vertoont dus niet: de
Nederl. Leeuw de Fransche banier onder zijne klaauwen ver
tredende, maar verblijdt u, dat men uw goed regt, uw met
goed en bloed verkregen erf, niet geschonden maar terug
gegeven heeft, een eigendom, dat menu, Nederlandersheelt
willen ontnemen. In het volste vertrouwen op de Goddelijke
Voorzienigheid, vierdet gij feest, want de God, die u een
God des krijgs wastoen gij door den beroemdendoch ook
beruchten alleenlieerscher, eene prooi van tegenspoed en ellende
zijt geworden, den speelbal van verscheidene natiën, die
zelfde 'magtige God zal u beschermen, ondersteunen, hel
pen en behoeden tegen hem, die u op eene onregtvaardige
wijze zou durven aanranden. Wat zou er van ons geworden
zijn, zoo de overweldiger zijne begeerte zyn vasten, ijzeren
en toch verbreekbaren wil, had kunnen bot vieren. «Fransche
onderdanen zouden wij zijn geweest en even als thans
door constitutionele wetten geregeerd zijn geworden". En
toch, ware het voor ons vrije Nederland in den regten
zin van het woord, niet wensclielijk. Onze gedachten mogen
wij thans vrijelijk aan anderen in woord en schrift mededee-
len, behoudens de aansprakelijkheid. De onderdanen van
het Fransche keizerrijk, zijn verpligt hunne vrije gedach
ten hunne overdenkingenbetreffende regering en over
heid in hunne harten te smorenhoeveel waarheid die ook
soms mogten bevattenvallen zij niet in den smaak van
den keizer, regering of hooggeplaatste staats-dienaren
dan worden voor den soms begaafden auteur van brochures
geschriften, enz., de kerkerdeuren geopend, om in eene enge
cel eenigen tijd te moeten boeten, omdat hij zijne tong of
pen den vrijen teugel gaf. Dus gelukkigdriewerf gelukkig
Nederland
Voor de oude strijders heeft men in den winter huns levens
een schitterend feest bereidvoor hen die met hunne verzil
verde haren voortstrompelen als zochten zij hun graf. Wan
neer Nederl. zijn eeuwfeest zal vieren, dan zal •er gewis nie
mand van die oude dapperen meer zijn, zij zullen zeker
lijk het tijdelijke met het eeuwige verwisseld hebben, om
in zaliger rust voort te leven. Onze dierbare Koning bewees
weder zijne liefde en achting voor zijne onderdanen, die
wijlen zijn Doorluchtigen Vader ter zijde stonden, door
dat feest met zijne hooge tegenwoordigheid te vereeren.
Voorzeker zal binnen Leijden's veste nog menigmaal herdacht
worden de pracht die daar heerschte de vrede cn eendragt
die daar zoo duidelijk blijkbaar was, de voornaamste eigen
schappen waardoor zich Nederlaud, trots alle vijandelijke
aanvallen en verschrikkelijke "wederwaardighedenals eene
rots in zee staande bleef, en nog ten huidigen dage geroemd
wordt om zijn moed van buiten en eendragt van binnen.
Schier de meeste nieuwsbladen waren opgevuld met min
of meer belangrijke berigten uit alle oorden des Vaderlands
van de festiviteitenwelke daar hebben plaats gehad ter vie
ring van het Waterloo-feest. Tot onze niet geringe spijt,
werden we hier ter plaatse in veel ten deze teleurgesteld.
De schooljeugd was hier een voorbeeld voor de volwassenen
zij hield onder de fiere leiding van een onderwijzer, een'
optogt en bragt eene serenade aan onzen geëerdon burger
vader, die toonde de bewezene eer op grooten prijs te stel
len. De school-opziener van het district onthaalde der lieve
en vermoeijende jeugd op eenige ververschingen.
Voorzeker toch een bewijs, dat de opofferingen en moeiten
èn van onderwijzer èn van kinderen èn van overige geleiders,
door de autoriteiten gewaardeerd werden. Ook vóór het
raadhuis hield de optogt palook daar hoorde de tal
rijk bijeengeschoolde menigte, de taal der wijsheid van hem
die, door aandoeningen overstelpt, het volk met korte doch
kernachtige woorden aansprak en wees op het groote gewigt
van den dag.
Overigens door eene zich geconstitueerde commissie wa
ren er gelden opgezameld tot het afsteken van een vuur
werk. Behalve die kinder-optogt en dat ajgestoken vuurwerk
had er letterlijk niets plaatszoo noodig tot opwekking
van Oranje- en vaderlandsliefde bij hen, die men gewoonlijk
het volk noemt.
Het hoofddoel waarom wij deze regelen ter neder schrijven
isom het plaatselijk bestuur en gemeenteleden op te wekken
tot eene feestviering in de maand October a.s.als wanneer
de spoorweg tusschen deze gemeente en Alkmaar zal voltooid
zijn. Dat deze nieuwe weg naar alle waarschijnlijkheid veel
vertier ter dezer plaatse zal aanbrengenbehoeft geen betoog
voor hemdie op het gebied van handel en nijverheid niet
vreemd is. Voornamelijk de eerste is alhier thans in zeer
geringe mate, behalve de zooveel vooruitgang en voorspoed
aanbrengende effectenhandel doch zal zonder tegenspraak
door de spoorverbinding aanmerkelijk toenemen. De kortere
afstand van de voornaamste plaatsen in het binnenland niet
alleenmaar ook de aansluiting van onze colossale haven
aan het buitenland, dat zal gewis veel bijdragen om de
plaats eenigzins op te beurenen haar uit den slaap te
wekkenwaarin zij thans als het ware meer en meer indom
melt. Om deze opwekking bevorderlijk te zijn moet er
klaarblijkelijk getoond worden dat de goede pogingen van
den staat op hoogen prijs gesteld worden.
Judels moge vrijelijk van het tooneel op schertsenden toon
zich uitlaten over het dralen met den spoorweg, meerwaar
de en geloof zullen wij toch wel mogen hechten aan de
officieële woorden des ministers van Binnenl. Zaken: «dat
het voornemen bestaat om den spoorweg van hier
naar Alkmaar met den 1 Oct. a. s. te openen.
Wij hopen dat plaatselijk bestuur en gemeenteleden, elk
het hunne zullen bijdragen, om vreugde aan deu dag te leg
gen over den zegen, welke wij van hooger hand door deu
aanleg van spoorwegen te gemoet gaan.
