1TI B TT W S TIJ D IIT GH31T.
Helder, Nieuwediep, Willemsoord enz. 18 Julij 1865.
Bij de heden plaats gehad hebbende verkiezing voor le
den van den raad, zijn 286 stembriefjes ingeleverd. Het
aantal kiezers bedraagt 710.
Zaturdag jl. had alhier de plegtige ter aardebestelling
plaats van het stoffelijk overschot van den heer K. Metzelaar,
overleden in den ouderdom van 75 jaren. Sedert een reeks
van jaren bekleede de overledene verschillende betrekkingen
in den kerkeraad der Hervormde gemeente alhier, ook als
regent van het algem. weeshuis en indertijd als lid van den
raad, voor welke betrekking hij voor eenige jaren bedankte,
genoot hij de achting en het vertrouwen der ingezetenen.
De plegtigheid werd bijgewoond, behalve door de leden zijner
talrijke familie ook door de weezen die in hem een vader be
treuren, door vele leden van den kerkeraad en door vrienden en
bekenden. Bij zijne laatste rustplaats werd door den heer
J. Rinner een hartelijk woord ter zijner nagedachtenis gewijd.
Naar men verneemt zal Zr. Ms. stoomfregat Adolf
van Nassau, alhier binnenkomen.
De op 6 Julij te Haarlem plaats gehad hebbende
herbesteding van het maken van plankierwerk enz., te Ter
schelling, voor ƒ5200, is niet gegund.
Naar men verneemt, is de wet lot wijziging van de
gemeentewet, wat betreft de plaatselijke belastingen, den 7"
door Z. M. den Koning getcekend en jl. Vrijdag uitge
vaardigd.
Uit het Westland is, tegen den bedongen prijs van
fl.30 het halve mud door elkander, de uitvoer van aard
appelen naar Engeland thans zoo grootdat hierbij de ver
zending binnen 's lands niets beduidt. Verscheidene duizenden
mudden worden er schier dagelijks afgescheept. Niet van
minder belang is de verzending van aalbessenwaarvan de
pluk dit jaar bijzonder voldoet.
Uit Brussel wordt gemeld dat de toestand des konings
van Belgie steeds ernstiger wordthij mag zelfs niet meer
rijden en men vreest voor eene crisis, die een einde aan zijn
leven zal maken.
De Avenir National behelst een niet onaardig betoog,
aangaande het gerucht betreffende het te houden Europeesch
Congres. Hoe zou het mogelijk wezen, vraagt het blad,
oen congres te beleggen dat tot niets zou kunnen leiden?
Itusland zou geen congres willeu bijwonen indien men-«
zich niet bij voorbaat verhoud, geen enkel woord over
Polen te spreken. Oostenrijk zou tot voorwaarden stelleu
dat de aangelegenheden van Venetie niet ter sprake mogen
komen. Pruisen zou conditioneren dat van de hertogdommen
niet mag worden gerept. Rome zou vergen dat niemaud het
woord /'koningrijk Italië" zou mogen uitspreken. Italië zou
van zijne zijde verlangenalgemeen erkend te worden en zou
anders van Rome niets willen wetenenz., enz. Waarover
nu zou bij alle restrictien het congres nog kunnen beraad
slagen? Over niets. Men hoort wel beweren, dat op het
congres zou worden beraadslaagd over eene algemeene ont
wapening. Maar om daartoe te geraken behoeft men geen
Europeesch congres te beleggen. Frankrijk behoeft slechts
te beginnen met 200,000 man troepen af te danken en de
overige mogendheden zullen dat uitstekende, sinds zoolang
gcwenschte voorbeeld, dadelijk volgen.
Men meldt uit New-York 6 Julij. President Johnson
heeft het vonnis der militaire commissie bekrachtigd. Payne,
Harrold, Atzerott en mistress Surratt zouden den volgenden
dag worden opgehangen. Arnold O'Langhlin is tot levens
lange gevangenisstraf veroordeeld en Spangier tot eene
zesjarige.
Volgens een der Amerikaansche bladen wordt de voor
raad katoen, in de Zuidelijke staten nog aanwezig, geschat
op 1,850,000 balen, waarvan een millioen gereed ter verzen
ding, een half millioen in beschadigden toestand en 350,000
balen als opbrengst van 1865.
Het Court. Journal zegt, dat president Johnson heeft
verklaarddat de schuld van vele der Zuidelijke staten
als wettig zal erkend worden.
Te Havre beviuden zich thans 85 geredde schipbreu
kelingen van de William Nelson, een schip met landver
huizers naar Amerika, dat onlangs in volle zee een prooi
der vlammen werd. Te Terre Neuve zijn er nog 30 aaugebragt,
zoodat men vreest dat meer dan 300 personen van het
verbrande schip het leven hebben verloren.
Onder de geredden behoort een jongeling, met wiens lot
men zeer begaan is. Hij heeft bij dit ongeval vader, moeder,
vijf zusters en twee ooms verloren. Dit gezin had alles ver
kócht om de reis naar Amerika te ondernemen. Ook
werd in het leven behouden een zuigeling van 14 dagen,
op de William Nelson geboren, met een zusje van drie
jaren de eenig overgeblevene van eene geheele familiedie
zich aan boord bevond. Bij het uitbarsten van den brand
werden deze kinderen door hunne ouders in eene der booten
gebragt die door de Lafayette gered zijn; de ouders wil
den hen nazwemmen, doch zijn verdronken. De zuigeling
is met de grootste liefde verzorgd door eene jonge vrouw
van 19 jaren die zich in de boot bevond en het wicht niet
heeft willen verlaten. Twee Hollandsche kinderen, een van
12 en een van 3 jarenhebben vader en moeder verloren.
Een ander kind vau 12 jaren is de eenig overgeblevene van
een geheel gezin uit vader, moederen zeven kinderen bestaande.
Er is eene zeer belangrijke ontdekking gedaan, na
melijk dat de Amazonen-rivier van het eene eind tot het
andere bevaarbaar is. Hiermede is tusschen de Atlantische
zee en de stille Zuidzee een nieuwe weg geopend. Men is
die outdekking verschuldigd aan het Peruaansche stoomschip
Moroma, hetwelk ten dien einde op peilingen en waarne
mingen was uitgegaan en thans te Mayro, op ongeveer 300
mijlen van Lima, aangekomen is, Het schip voer meer dan
2000 mijlen langs de eigenlijke Amazonen-rivier en 600
mijlen lang den Yeayali en Pachiteawaarop nog nooit
anders dan Indiaansche kano's waren geweest. De geheele
landstreek aldaar, werd enkel door wilden bewoond, maar
bleek buitengewoon vruchtbaar te zijn.
Bij het verrigten van herstellingen aan den toren van
het zoogenaamde armenkantoor te Maagdenburgheeft men
in de peer een looden kistje gevondenbevattende eer.e me
nigte op perkament geschreven aanteekeningenbetreffende
het jaar 1707, in hetwelk die toren werd vernieuwd. Hierin
leest men o. a., dat toen werd betaald voor een pond rund-
vleesch 1 grossche, 1 pond kalfsvleesch 1 gr. 1 pfenning,
1 pond schapenvleesch 1 gr., 1 pond varkeusvleesch 1 gr.
3 pf. enz.
Men berigt uit Parijs
De advocaat B. heeft een fraaijen hazewindhond. Dezer
dagen wandelde hij, door deze gevolgd, op de boulevard
Beaumarchais. Het dier bleef op eens achter en kwam niet
toen zijn meester het floot. Deze keerde terug en vond den
hond, vastgehouden door een persoon, die hem den bek
digt hield, zoodat hij niet kon blaffen. De heer B. is een
man van groote spierkrachthij greep den dief en liet hem
de keus om den hond te kussen of aan de politie overge
leverd te worden. De dief koo3 het eerste en onder hel ge
juich der menigte, die zich om hem verzameld had, werd
de kus gegeven. Intusschen had ook de politie zich met
de zaak bemoeidnam de houdendief in arrest en bragt hem
naar het politiebureau Daar eischte de advocaat de invrijheid
stelling van zijn //cliënt" zooals hij hem noemde op
grond van eene oude bourgondische wet, die niet was afge
schaft en waarin (tit. X, cap. IX, art. 8) de bepaling voor
komt dat elk die een hond steelt van het ras omschreven
in dat artikel, eene boete zal betalen van 5 gouden sols,
of den hond van achteren een kus te geven. De "cliënt"
nu had aan het voorschrift voldaan en was dus vrij. De
commissaris van politie was echter van een ander gevoelen,
en zond den dief naar de prefecture.
Een apen-opstand te Antwerpen. Dat men niet te
veel vertrouwen in het apengeslacht kau stellen, bewijst
het volgendeDe oppasser van de vierhandige dieren
ourang-outaugsenz. van den Antwerpschen dierentuin, be
gaf zich Donderdag jl., als naar gewoonte, in de kooi dezer
dieren, om de heeren apen te verzoeken zich naar hunne
respectieve verblijfplaatsen te begeven. Gewapend met een
groote zweep wist hij die zoodanig te gebruikendat bijna
allen gedwongen werden hunne verblijven op te zoeken.
Een der grootste apenwaarschijnlijk nog weinig doordron
gen van het overwigt van den mensch op het apengeslacht
meende aan den roepstem des wachters geen gehoor te moe
ten geven en bleef bedaard zitten. De wachter was het
echter niet met hem eens en deed hem de kracht der
zweep nogmaals gevoelen. Daardoor in zijn eer aangetast,
kon de aap zijne woede niet meer bedwingen. Hij wierp
zich op den oppasserkrabte hem in het gezigt en beet
hem een stuk uit de ooren. Het spreekt van zelf dat de
oppasser met dit onthaal weinig gediend was. De zweep
slagen werden verdubbeld, doch de ongelukkige oppasser
moest daarvoor duur boeten. De andere apenhet gevecht
van hun broeder ziende, besloten hem te helpen en wierpen
zich met gezamenlijke kracht op den oppasser. In een
oogenblik zag de ongelukkige zich door een legio duivels
en duiveltjes omringd, die hem zoodanig de kracht hunner
nagels en tanden deden gevoelendat de oppasser ak over
wonnen ter aarde stortte. Op zijn geroep kwamen zijne
kameraden toeschieten. De apen begonnen nu voor de over-
inagt te wijken en klommen zoo spoedig mogelijk naar de
hoogte. De arme oppasser had echter niet minder dan 23
wouden bekomen die, hoewel niet gevaarlijk,'hem toch ze
ker zullen noodzaken eenige dagen het bed te houden.
