RADIO
PAULA Naar de Columbiafilm „Paula''
De Zwarte Pagina
Buitenlanders over liet algemeen
zeer tevreden over Nederland
Onze veeltaligheid en
goede keuken geprezen
UW PUZZLE
Vooruitzichten zijn goed
voor Missie in Indonesië
Financiën en Economie
DINSDAG 7 OCTOBER 1952
Resultaat A.N.V.V.-enquête
programma
HOOFDPIJN?
Druiveiiteelt dit jaar
verliesgevend
voor vandaag
Mgr. Albers sprak
tot St. Melcinia-
leden
Radioster gewond
BOND TOT REDDEN VAN
DRENKELINGEN 35 JAAR
Praedicaat Koninklijke
verleend
Koerswaarden der aandelen
in September gedaald
Verslag Brandmaatschappij
Amsterdam van 1790
Beursoverzicht
DIRECTORIUM VAN DE
STICHTING 1853—1953
i'ugina 4
Tal van bijzonder vleiende uitlatingen over ons land vindt
men bij een ivillekeurige greep in de grote stapel A.N.V.
V.-enquête-formulieren, welke tegenwoordig aan vele
buitenlandse touristen bij hun vertrek worden uitgereikt.
Bij steekproeven in de tweede jaargangvan deze en
quête, komen aardige, naast in onze ogen ivel een beetje
vreemde opmerkingen naar voren. In de doorsnuffelde
stapel zaten beoordelingen van touristen uit Canada, En
geland, Hongkong, de Verenigde Staten en Scandinavië.
Tot de invullers behoorden za
kenlieden, advocaten, leraren,
studenten, huisvrouwen, schil
ders musici en tal van andere
categorieën. Vrijwel allen jui
chen over de schoonheid van
cxns land, de vriendelijkheid van
ons volk, de reinheid, de bloe
men, de musea, onze veeltalig
heid en de goede keuken. Het
klimaat komt er over het alge
meen minder goed af, evenals
het verkeer, dat door vele bui
tenlanders in onze steden le
vensgevaarlijk wordt geacht,
speciaal door de geweldige stro
men fietsers.
Hoewel zeer velen der onder
vraagden geen klachten hebben,
wordt toch een aantal suggesties
gedaan, dat voor belanghebben
den in de Horecabedrijven en
he V.V.V.-wezen interessant zal
zijn.
Vruchtensap en ijswater.
Ten aanzien van hotels wordt
dikwijls de opmerking gesigna
leerd, dat er zeep op de kamers
moet zijn, geregelde heetwater-
voorziendng en liefst zoveel mo
gelijk badkamers of douches. Of
schoon het eten goed wordt ge
vonden, zouden vele Amerika
nen toch graag wat meer rauwe
groente en fruit op het menu
zien en, zo mogelijk, vruchten
sap bij het ontbijt. De karaf met
ijswater wordt meestal alleen
op verzoek gebracht, hoewel het
algemeen bekend is, dat Ameri
kanen verzot zijn op dit koele
vocht bij de maaltijd.
Verbazing wekt de langzame
manier waarop in menig restau
rant de rekening wordt gepre
senteerd. De Nederlandse restau
rateur gunt zijn clientèle gaarne
wat rust na een copieus diner.
In Amerika is het direct „boter
bij de vis". Sommige toeristen
WOENSDAG 8 OCTOBER
HILVERSUM 1, 402 m.
7.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws; 7.13 Gewijde mu
ziek; 7.45 Een woord voor de
dag; 8.00 Nieuws en weerberich
ten; 8.15 Gramofoonmuziek; 9.00
Voor de zieken; 9.30 Voor de
huisvrouw; 9.35 Waterstanden;
9.40 Gramofoonmuziek; 10.30
Morgendienst; 11.00 „Levensba
lans', hoorspel; 12.05 Alt en
piano; 12.30 Land- en tuinbouw-
mededelingen; 12.33 Gramofoon
muziek; 12.59 Klokgelui; 13.00
Nieuws; 13.15 „Met PIT op pad";
13.20 Mandoline-orkest; 13.50
Gramofoonmuziek; 14.00 Kamer
orkest en solisten; 14.45 Voor
de meisjes; 15.00 Jeugdconcert;
15.40 Harpensemble; 16.00 Voor
de jeugd; 17.20 Orgelspel; 17.50
Militaire causerie; 18.00 Suri
naamse volksmuziek; 18.15 Gees
telijke liederen; 18.30 R.V.U.:
Prof. Dr. G. L. Smit Sibinga:
„Grepen uit de evolutie van het
leven op aarde: De geologische
Middeleeuwen"; 19.00 Nieuws en
weerberichten; 19.10 Boekbespe-
king; 19.25 Gramofoonmuziek;
schijnen de Hollandse hoffelijk
heid op dit punt niet bijster te
waarderen. Ook de „exclusief-
inclusief" affaire bij de „tip"
schijnt niet voor iedereen dui
delijk te zijn geweest. In de ene
zaak is het „prijzen inclusief zo
veel percent bediening", in de
andere „prijzen exclusief zoveel
percent'. Men wenst meer lijn
en eenheid in dit systeem.
Over het algemeen wordt de
voorkomendheid van ons winkel
personeel geprezen.
Ten aanzien van trips wordt in
vele gevallen gevraagd om meer
plattegronden en om gidsen,
ook met historische achtergrond.
Doorgaans worden politie en
douane zeer geloofd.
Commercialisatie
Marken en Volendam komen
er in vele gevallen slecht af
Enige malen treft men de woor
den „commercialisatie en dege
neratie" aan. Iemand schrijft:
„Ik geloof dat de inwoners het
minstens even vervelend vonden
als wij, dat ze daar zo te kij'k
stonden".
Meer gegevens
over buitenhotels
Minnaars van het landschap
vragen meer gegevens over bui
tenhotels en -restaurants. Som
migen zouden liever in pensions
gelogeerd hebben, omdat ze zo
iets gezelliger vinden. Anderen
dringen aan op een scherpere
of duidelijker klassificatie van
hotels en restaurants. Ze wer
den uit de gegevens niet wijs.
Een hele hulp waren echter de
menu's met prijslijsten, die bij
de deuren van vele eetgelegen-
heden hingen.
Op twee formulieren uit de
stapel trekt men van leer tegen
taxichauffeurs die, ondanks de
bedragen op de meter, sterk
overvroegen. „Maar ja", verzucht
een van hen, „alleen in Londen
zijn alle taxichauffeurs correct
en nergens anders op de wereld'.'
Tegenover deze opmerking staan
tal van waarderingen voor hof
felijkheid van andere chauffeurs,
van portiers en ander bedienend
personeel.
Te veel verdeeldheid.
Een student, die een half. jaar
in ons land was, heeft stomver
baasd gestaan over de politieke
en religieuse verdeeldheid, die
zich naar zijn smaak te veel in
het dagelijkse leven manifes
teert. Hoewel hij zich in Neder
land best thuisgevoelde, vindt
hij ons toch te veel „klassebe-
wust". Op andere formulieren
vindt men ook wel de opmerking
dat hotel- en restaurantpersoneel
doorgaans keurig is, maar te
weinig vlot, te stijf, vriendelijk,
maar niet vriendschappelijk.
Deze opmerkingen komen uit
Amerikaanse hoek.
Naast deze suggesties over in
buitenlandse ogen onvolkomen
heden, staan tal van prijzende
opmerkingen. Het woord „ex
cellent ontbreekt op vrijwel
geen enkel der gelezen formu
lieren.
Een vrolijke Amerikaanse ad
vocaat heeft hier bijzonder ge
snoten. Hij schrijft onder de
vraag, waar hij het meest van
hield, dat zulks het bier was.
Voorts geeft hij onder sugges
ties om het toerisbenverblijf hier
te veraangenamen" de raad om
deze toerist „niet zoveel goed
eten en zoveel bier voor te
zetten. Het maakt hem niet al
leen zo rond als een bierton,
Qrhiprtenti?'
-m
Mijnhardt Hoofdpijnpoeders. Doos 47 ct.
Mijnharde Hoofdpijncabletien- Koker 80 cc.
maar bezorgt hem ook spijt als
hij weer naar huis moet gaan."
Asbakjes favoriet.
Souvenirs nam deze bezoeker
niet mee, behalve asbakjes, de
hij bij zijn reis door heel Spanje,
Frankrijk, Duitsland en Neder
land „mee kon pikken".
Een Amerikaanse jongedame
vindt het enquêteformulier reeds
het beste bewijs dat Nederland
het oprechte verlangen toont om
het de toerist naar de zin te
maken. Dat alleen al geeft de
toerist het verlangen om terug
te komen, meer van hqt land
te zien en zijn vrienden op die
tocht mee te nemen.
Zeer velen beloven trouwens
terug te komen. Een Caldfor-
nische schilder schrijft: „Ik ver
lang er nu al naar om over een
jaar of twee terug te komen".
Ziedaar een aantal antwoorden
op het Nederlandse begrip „Wel
kom vreemdeling" .Slechts één
miskent onze veeltaligheid en
zegt „More people should speak
American"
De teelt van in kassen gestook
te druiven is in het afgelopen
seizoen verliesgevend geweest
Deze druiven haalden bij ver
koop de productiekosten niet.
Ook de teelt van druiven in de
koude kassen is, blijkens mede
deling van de Ned. fruittelers
organisatie, niet rendabel ge
weest. De teelt van „koude" drui
ven, waarvan de afzet bijna voor
bij is. was tot dusverre ook ver
liesgevend.
Men vraagt zich af in hoeverre
de tegenwoordige productiekosten
het, bij de marktsituatie en de
koopkracht van de consument,
nog mogelijk zouden kunnen ma
ken om kasdruiven lonend te
telen.
DOOR HET VENSTER
Een van de oefeningen, die
het meest verwaarloosd
wordt is het gewetensonder
zoek. En toch is er niets be
ters om het zieleleven op
peil te houden dan juist dat
gewetensonderzoek. Het geeft
een helder inzicht in de te
kortkomingen, waar men
anders zo gemakkelijk over
heen kijkt: het doet de mens
plannen maken om ziin le
ven beter af te stemmen op
God. Dit gewetensonderzoek
is in het avondgebed ver
werkt maar de meesten le
zen er overheen. Is dat mis
schien de reden, waarom de
mens, ondanks ziin goede be
doelingen dor blijft?
SACERDOS
De apostolisch vicaris van Ma-
lang, Mgr A. Albers heeft één
dezer dagen voor de leden van
het Sint Melania-missiewerk een
19.30 Buitenlands overzicht; 19.50 optimistisch beeld gegeven van de
Gramofoonmuziek; 20.00 Radio
krant; 20.20 Internationaal or
gelconcours; 21.30 „De nieuwe
Wereldzee", causerie; 21.50 Amu
sementsmuziek; 22.20 Gramo
foonmuziek; 22.30 Intern. Evan
gelisch commentaar; 22.40 Gra
mofoonmuziek; 22.45 Avondover
denking; 23.00 Nieuws en SOS-
bericbten; 23.1524.00 Gramo
foonmuziek.
HILVERSUM 2, 298 m.
7.00 VARA, 10.00 VPRO,
10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA.
7.00 Nieuws; 7.10 Gramofoon
muziek; 7.15 Ochtendgymnastiek;
7.30 Gramofoonmuziek; 8.00
Nieuws en weerberichten; 8.13
Gramofoonmuziek; 8.50 Voor de
huisvrouw; 9.00 Gramofoonmu
ziek; 10.00 Schoolradio; 10.20
Voor de vrouw; 11.00 Gramo
foonmuziek; 12.00 Hawaiianmu-
ziek; 12.30 Land- en tuinbouw-
mededelingen; 12.33 Voor het
platteland; 12.38 Lichte muziek;
13.00 Nieuws; 13.15 Commentaar;
13.20 Metropole-orkest; 13.50
Gramofoonmuziek; 14.00 Gespro
ken portret; 14.15 Jeugdconcert;
15.00 Voor de jeugd; 16.05 Piano
voordracht; 16.15 Voor de jeugd;
16.45 Voor de zieken; 17.30 Orgei
en zang; 17.50 Regeringsuitzen
ding: Sam Pasariboe: „Oude en
nieuwe klanken uit Indonesië";
18.00 Nieuws; 18.15 Vara-varia;
18.20 Militaire causerie; 18.30
Actualiteiten; 18.35 Dansmuziek;
19.00 „Het Welvaartsplan van
het N.V.V." .causerie; 19.15 Gra
mofoonmuziek; 19.30 Voor de
jeugd; 20.00 Nieuws; 20.05 Poli
tiek commentaar; 20.15 Beelden
uit de wereld van variété, ca
baret, operette en toneel van om
streeks 50 jaar geleden; 22.45
„Hoe maakt men peniciline?",
causerie; 23.00 Nieuws; 23.15
24.00 Gramofoonmuziek.
missie in Indonesië. Met grote
klem heeft Mgr vastgesteld, dat
het ook nu nog alle zin heeft, om
het missiewerk voor Indonesië
voort te zetten. De mening, dat de
hulp van Nederland niet meer no
dig zou zijn. of niet meer geaccep
teerd zou worden, heeft hij met
grote nadruk tegengesproken. En
ook de bewering, als zouden de
Nederlanders in geheel Indonesië
niet meer in tel zijn. is volgens
hem volkomen onjuist. Nog altijd
wordt tegen hen opgezien, men
waardeert hen zelfs zeer, ook al
kunnen zij de hoge posities van
voor de oorlog niet meer innemen.
Mgr stelde vast, dat het missie
werk in Indonesië er geenszins
slechter voorstaat dan voor de
ooi log. De kerkvoogden hebben
vertrouwen, dat het land in korte
tijd vele inheemse priesters zal
hebben, wat één van de grote
vruchten is van de na-oorlogse
tiid. Merkwaardig is juist het
godsdienstig besef onder de Indo
nesische jeugd. De priesters ont
moeten juist m deze tijd de prach
tigste voorbeelden van bekerin
gen. De missie heeft een grote
kans gekregen door het katholiek
onderwijs, dat bijzonder het ver
trouwen bezit van de Indonesische
bevolking. Dit vertrouwen is over
gegaan op alle andere instellingen.
Er zijn voorbeelden, die dit be
wijzen. Zoals bijvoorbeeld het
ziekenhuis in Malang: het bleef
volkomen leeg staan, tot de zus
ters er de leiding over namen,
waarna het steeds overvol is. Het
meest vruchtbare terrein voor be
keringen is misschien wel het
middelbaar onderwijs, waar de
leerlingen, die bijna allen niet-
katholiek ziin, tot nadenken ko
men.
Daarom spoorde Mgr Albers zijn
gehoor aan, om toch door te gaan
met het missiewerk en om jonge
idealistische Nederlanders, bezield
met apostelgeest, aan te sporen,
het werk van de missionarissen,
hetzij als priester, hetzij als leek,
te gaan steunen. „Vergeet Indo
nesië niet", zo vroeg hij met aan
drang, „en praat de leden van het
missiewerk toch uit het hoofd, dat
zij alleen nog maar voor Nieuw-
Guinea moeten werken".
Tenslotte sprak Mgr Albers zijn
erkentelijkheid uit voor het vele
goeds, door het Melania-werk ver
richt. Nog altijd vormt het een
machtig contact met de Indonesi
sche vrouw en verricht het onver
vangbaar veel werk.
ROME, 6 Oct. De populaire
Italiaanse radiozangeres Alma
Danieli, echtgenote van de radio-
orkestdirecteur Ernesto Nicelli,
werd gisteren zwaar gewond toen
haar auto slipte en tegen een
boom reed.
Buzzle 105
Horizontaal:
1. rivier in Azië:
3. amer. aloë
7. zangnoot
8. deel v.d. kachel
10. fig. uit de nuorse mythol
12. speelgoed
13. aas (eng.)
15. vogel
17. tijdrekening
18. elasticiteit
19. rivier (spaans)
20. geluid
22. bediende
23. stad in Italië
24. nevel
26. voorzetsel
28. takje
29. muzieknoot
31. voorzetsel
32. ontkenning
33. boom
34. deel v.e. week
35. spier
37. rivier in Duitsland
39. deel v.d. bijbel
40. houding
41. technische nogeschool
Verticaal:
2. plaats in Utrecht
3. reeds
4. gekookt
5. spat
6. en omgekeerd.
7. bloem
9. bedstee
11. vleesgerecht
12. herleven
14. eil. in Indonesië
16. vermindering
21. stuk hout
22. familielid
25. ongerijmd
27. lekkernij
29. plaats in N. Brabant
30. stop in een vat
36. verl. toon
38. de dato
OPLOSSING
KRUISWOORDRAADSEL nr 104
Horizontaal:
1 Siam; 4 Last; 7 st; 8 motie;
10 he; 12 tap; 14 sos: 15 bed;
16 am; 18 ae; 19 kopen; 22 arken;
24 karbonkel: 25 kever; 26 serie:
28 en; 30 le; 31 sir; 33 dop; 35
non; 37 te; 38 ratel; 40 ns: 41
raat: 42 kaas.
Verticaal:
1 sta: 2 am: 3 mos; 4 lis;
5 ae; 6 the; 7 stuk: 9 tol; 11 eden:
13 papaver: 15 bekeren: 17 me
ren; i8 arkel; 20 oke; 21 nbr;
22 ans; 23 eli; 25 kast; 27 eens;
29 mot; 32 ier: 33 dat: 34 pek:
36 ons; 38 ra: 39 la.
AMSTERDAM. De Neder
landse Bond tot het redden van
drenkelingen heeft Zaterdagmid
dag in Krasnaoolsfcy te Amster
dam ter gelegenheid van haar 35-
iarig bestaan een buitengewone
ledenvergadering gehouden. Dr.
J. Miedema. hoofd van de afde
ling Lichamelijke Opvoeding en
Sport van het Ministerie van O.
K. en W„ heeft op de vergade
ring bekend gemaakt dat de
Bond het praedicaat Koninklijke
is verleend. De voorzitter van de
technische commissie van de
Bond. de heer J. W. van Gemen
werd onderscheiden met de gou
den medaille verbonden aan de
Orde van Oranje Nassau.
met Loretta Young en de kleine Tommy Rettig
10.)
Even aarzelde Paula. Toen antwoordde ze glim
lachend. „Nee maar ik had' het al gelezen".
„Je weet, dat we hier wel meer dames hebben,
die zich als onderdeel van het Rode Kruis ver
dienstelijk maken met het opmonteren van de
patiënten. Ik acht het best mogelijk dat zoiets voor
jou interessant is en je een afleidende bezigheid
verschaft".
„Cliff heb jij dat geval in behandeling?"
vroeg Paula.
„Wat o, je bedoelt dat ongeluk. Ja ik heb de
rapporten erover ontvangen.Wat zou je denken
voel je er iets voor om je op die manier in ons
ziekenhuis verdienstelijk te maken?"
„Ik weet het eigenlijk niet precies. Eigenlijk
wilde ik het aan jou overlaten. Zeg de kranten
schreven, dat de toestand van het kind critiek is..
Paula keek hem onzeker aan. Het duurde even
voordat Cliff Frazer haar antwoord gaf.
„Och, dat is zo moeilijk te zeggen", zei hij
tenslotte.
„Sterft het kind er aan?" vroeg Paula angstig.
„Paula", sprak Frazer met nadruk, „als vriend
en als dokter schrijf ik je voor, dat je je aandacht
moet geven aan dingen die een opgewekter karak
ter hebben".
„Toe, Cliff, ik zou het graag willen weten. Dat
bericht in de krant over dat jongetje heeft me
zo getroffen. Wat hebben jullie met hem moeten
doen?"
„We hebben hem moeten opereren er was
een bloeduitstorting in de hersenen. Hij is er goed
door gekomen, maar verder kunnen we er nog
weinig van zeggen. Hij kan er in een paar dagen
overheen zijn het is ook mogelijk dat zich in de
komende uren een complicatie voordoet zeg,
Paula, ik heb al een beslissing voor je genomen".
„Nu blijkt, dat je zoveel belangstelling hebt voor
onze patiënten, lijkt het me het beste, dat ik je
inschakel in de „hulpcolonne" zoals wij het noemen,
die de zusters helpen door het brengen van wat
vrolijkheid bij de zieken. Ik ben ervan overtuigd,
dat het je ligt. Ik zal de nodige afspraken maken.
Wanneer kan je beginnen morgen?"
„Ja, morgen, dat zou prachtig zijn", stemde
Paula in.
„Dat is dan afgesproken. En Paula houd
contact met mij, wil je?" drong Frazer aan.
„Natuurlijk, Cliff".
„Kom bij me binnenstappen wanneer je er be
hoefte aan hebt".
„Dat doe ik beslist, Cliff.
Paula reikte hem dankbaar de hand. Toen ze
de deur achter zich had gesloten, bleef dokter Cliff
Frazer lange tijd peinzend staan. Het gedrag van
Paula gaf hem aanleiding om zich enige vragen
te stellen, waarop hij het antwoord niet kon geven.
Paula was blij geweest, dat de politie tot dus
verre niets van zich had laten horen. Indien ze
echter achter de schermen had kunnen kijken,
dan zou ze hebben gemerkt, dat het politie-appa-
raat wél werkte, doch zulks deed met bijzondere
nauwkeurigheid.
Inspecteur Dargen bevond zich namelijk op het
ogenblik dat Paula een bezoek aan Frazer bracht,
in het laboratorium, waar vele zaken scheikundig
ten dienste van de politie worden onderzocht. Hij
luisterde naar de uiteenzetting van een van de
laboratoriummensen.
„Het is met autolak bijna net zo als met vinger
afdrukken", verklaarde de man hem. „Er zijn geen
twee fabrikanten, die hetzelfde mengsel gebruiken.
Er is altijd variatie in de cjiemische samenstelling.
Ik heb deze lak vergeleken met de monsterboekjes
die wij bezitten. Het is bijzonder interessant ik
zal u eens wat laten zien. Kijkt u goed".
Inspecteur Dargen boog zich voorover. De labo
ratorium-assistent liet hem een bladzijde uit een
catalogus zien met allerlei groene kleuren en een
stukje lak het stukje, dat men op de kleren
van het overreden kind had gevonden.
„Naar mijn mening lijken ze precies op elkaar",
merkte de inspecteur op.
„Juist", zei de lab-man, „dat is ook onze mening
of liever, het is onze overtuiging".
„En tot welke conclusie komen jullie nou",
informeerde Dargen.
„De lak is van een groene Ford jaar 1951".
„Dat is alles wat ik weiten wilde. Bedankt en
tot ziens".. Inspecteur Dargen haastte zich weer
weg.
Paula zou zich met zeer gemengde gevoelens
naar het ziekenhuis hebben begeven om haar taak
als helpster van de verpleegsters op zich te nemen,
als ze geweten had waar inspecteur Dargen dankzij
zijn nasporingen was achter gekomen. Maar zij
kende inspecteur Dargen niet en de politieman
had er op dat moment geen vermoeden van wie
de dame was, die hij reeds twee dagen zocht.
Paula was al een paar uur met haar nieuwe
taak bezig, maar voelde zich toch nog als een kat
in een vreemd pakhuis. Bovendien was het niet
zo, dat ze zich zonder meer naar de afdeling kon
begeven waar het kleine slachtoffer lag, dat feite
lijk de oorzaak was van haar aanwezigheid in het
ziekenhuis. Binnen het raam van de discipline
moest ze eerst allerlei instructies in ontvangst
nemen en zich bewegen op die afdelingen van het
grote ziekenhuis, die haar door de hoofdzuster
werden aangewezen.
(Wordt vervolgd).
Paula moest zich bewegen op die afdelingen
van het grote ziekenhuis, die haar door de
hoofdzuster werden aangewezen.
De slapte ter beurze in de
maand September is met een
koersdaling gepaard gegaan,
vooral wat de Indonesische en
Petroleumaandelen betreft. De
nominale waarde van alle ter
beurze te Amsterdam genoteerde
aandelen steeg met f5 mill, tot
f 3.533 mill., doch de koerswaar
de daalde van f 6.249 millioen tot
f 6.217 millioen. De Indonesische
aandelen bleven met f 626 mill,
nominaal onveranderd, doch daal
den in koerswaarde met f 23 mi.l.
tot f 393 mill. Ook de petroleum
aandelen bleven nominaal onver
anderd. nl. f 939 mill., maar de
koerswaarde kwam van f 2.994
mill, op f 2973 millioen.
De stijging van f 5 mill, nomi
naal komt voor rekening van de
Nederlandse aandelen, waarvan
de nominale waarde per 30 Sept.
i.l. f 1.968 bedroeg, tegen f 1963
mill, oer eind Augustus. De
koerswaarde van deze aandelen
steeg met f 12 mill, tot f 2851
millioen. De gemiddelde koers
van alle aandelen was 176 per 30
Sept., tegen 177 per 29 Aug.
De Brandmaatschappij te Am
sterdam van 1790 N.V. heeft 1951
afgesloten met een winst van
f 459.408 (f 468.285).
Voorgesteld wordt een onver
anderd dividend van 7 pet. Het
bruto oremie inkomen is geste
gen van f 5.147.000 tot f 6.023.000
Alle afdelingen hebben tot
deze stiiging bijgedragen.
AMSTERDAM, 6 Oct. Een
vrij vaste stemming voor Kon.
Olie heeft deze Maandag ervoor
gezorgd, dat de nieuwe week
over het algemeen niet ongun
stig is ingezet. Het al dan niet
aanwezig zijn van buitenlandse
vraag in de oliehoek is nog
steeds zeer belangrijk voor de
koersvorming. Toen deze vraag
dan ook inderdaad merkbaar
was, stelde de koers zich ge
makkelijk bijna twee punten
hoger op 320. Ook de voortge
zette belangstelling voor amor-
tisatiebewijzen, in het bijzonder
voor Lappen Nedam, verleende
de markt vanmiddag enige fleur.
Laatstgenoemde boekte Vrijdag
reeds een avance van circa f 8,
waaraan vandaag nog een zelfde
bedrag werd toegevoegd. Geslo
ten werd op f 88. Ook aandelen
Nedam en andere waardepapieren
in Amerikaanse hypotheekban
ken waren vandaag aan de
vaste kant. Amortisatiebewij-
zen gemeenschappelijk eigen
dom verbeterden een kleinigheid,
in die van Reineveld mocht we
derom geen notering worden
gemaakt.
Dit zijn 'vanmiddag wel de
twee belangrijkste gebeurtenis
sen ter beurze geweest. In na
volging van olie's bewoog ook
de industriemarkt zich op iets
hoger niveau, doch overal be
perkten de koers verbeteringen
zich tot fracties en han de han
del weinig om het lijf. De
scheepvaartsector trok eveneens
een kleinigheid aan, doch overi
gens was het hier van hetzelfde
laken een pak.
„Aan cultures valt nog geen
goed te doen", zo merkte een
hoekman in deze aandelen op en
vandaag was de stemming dan
ook wederom aarzelend en amper
prijshoudend. Alleen Vorstenlan
den cultuur trok in een open
hoek ruim een punt aan in ver
band met de niet ongunstige
Ïiroductiecijfers. Bij de meeste
eidende soorten bleven de no
teringen van Vrijdag op een
fractie na gehandhaafd. Certifi
caten Deli verloren ruim een
punt. Guldensbeleggingen in
feite onveranderd.
Mr. F. J. van Thiel
afgetreden
Wegens zijn benoeming tot
minister voor Maatschappelijk
Werk, is Z. Exc. mr. F. J. van
Thiel afgetreden als lid van het
Directorium van de Stichting
18531953, welke de viering
voorbereidt van de Eeuwher
denking van het herstel der
kerkelijke hiërarchie in Neder
land (100 jaar Kromstaf"). Tot
het Directorium zijn toegetreden
de heren H. J. van Doorne te
Deurne en M. M. A. A. Janssen
Fzn. te Zeist.
(Advertentie)
f TlfTT/" Niet krabben. De helder
I I". I I l\ vl°eibare D. D. D. kal-
W XJ VJ XV meert de Jeuk ln enkele
seconden, doodt de ziektekiemen en ge
neest tot diep ln de huidporiën.
geneesmiddel tegen 'mm Yfe
HUIDAANDOENINGEN MWtMWmMWm
Naar de gelijknamige film
uitgebracht door Europa-Columbia Film
5)
Ze stond op en baande zich
door de dansende „eenzame har
ten" een weg naar de uitgang.
Chapman keek haar na. Zijn blik
voorspelde niet veel goeds.
Inmiddels was handleider Ed
wards voor de microfoon gaan
staan en terwijl de trompettist
door enige luide kreten op zijn
instrument om aandacht vroeg,
stak Edwards van wal: „Vrien
den, broeders en zusters in de
Eenzame Hartenclub. Ik heb
geweldig nieuws voor u een
levend bewijs voor het feit dat
deize club veel meer betekent
dan alleen de naam. Eerst wat
anders voelt u er iets voor
kennis te maken met de man,
die kan worden beschouwd als
de stichter van uw club?"
Een luiid applaus bewees, dat
dit voorstel werd toegejuicht.
Mark was naderbij gekomen en
stapte, ingevolge het van tevo
ren afgesproken programma, op
het podium. Edwards wees met
een breed gebaar naar hem en
zei: „Mijnheer Mark Chapman,
hoofdredacteur van de New
York Express. Richt de schijn
werper op hem
Het licht in de zaal werd ge
dempt en het felle licht van een
schijnwerper zette de omvang
rijke gestalte van Chapman in
het centrum van de belangstel
ling. Van alle kanten klonken
er luide toejuichingen, die Mark
als een echte dictator in ont
vangst nam. Hij gebaarde naar
allen kanten, hield hier plotse
ling mee op, maakte een ge
biedend teken naar de spotlight
man, die ogenblikkelijk deze
schijnwerper van hem afwend
de en de zaal weer in het volle
licht zette. Chapman was een
psycholoog, een massa-psycho
loog. Juist dit abrupte teken
om niet ter wille van zijn po
pulariteit de avond op te hou
den zou bij de massa n prettige
indruk achterlaten. Hij verwij
derde zich naar een der hoeken
van de zaal, terwijl Edwards
nu voor het forum het spelletje
met het eerste paar van die
avond, Mary en Joe, voortzette.
Chapman overzag de grote
menigte en hij voelde zich vol
daan. Elke aanwezige was een
lezer en het succes van deze
avond zou betekenen: mondre-
olame en nog meer lezers.
„George! George Grant! Ja
je bent het!"
Onaangenaam verrast, eigen
lijk meer geschrokken, keerde
Mark zich half om.
„Chariotte!" Hij noemde met
gesmoorde stem de naam van de
vrouw van middelbare leeftijd,
die voor hem stond. Zij zag er
uit als iemand, die zich speciaal
voor deze feestavond had aange
kleed met de bedoeling zich wat
vermaak te scheppen. Op haar
japon bengelde het in hartvorm
uitgevoerde insigne van de Een
zame Hartenclub.
„Dat ik je hier moet vinden!"
sprak ze met korte tussenpozen.
„En ik dacht niet anders of je
was dood."
Chapman had intussen zijn
zelfbeheersing teruggekregen.
Hij keek haar bijna minachtend
aan en zei: „George Grant is
dood."
Deze opmerking bracht een
droeve glimlach op het gezicht
van de vrouw. „Ja, dat heb ik
juist gehoord. Jij bent.
Chapman greep haar bij de
arm. „We kunnen hier niet pra
ten", beet hij haar toe met een
snelle blik naar zijn gasten.
„We kunnen naar mijn huis
gaan", stelde Charlotte voor.
„Het is hier vlak in de buurt.
We hebben een boel te bepra
ten, George."
„Ga naar buiten", beval Chap
man gejaagd. „Ik ontmoet je bij
de zijuitgang."
De kamers van Charlotte la
gen inderdaad slechts tien mi
nuten verwijderd van het. ge
bouw, waar het Eenzame Har-
tenfeest in volle gang was. Al
les wees erop, dat de vrouw het
lang niet breed had. Onderweg
had ze slechts enkele woorden
met Chapman gewisseld. Ze
sprak hem daarbij steeds aan
met George begrijpelijk want
hij was haar echtgenoot, die ze
in jaren niet had gezien!
In de kamer bleef hij staan
uitdagend. Ze ging zitten, haar
gebaren waren vermoeid. Ze
keek hem aan.
„De jaren zijn je blijkbaar
gunstig gezind geweest. Hoe
lang is het nu sinds je ver
dween.
„Wat geeft dat allemaal", viel
Mark haar ruw in de rede. „Nu
heb je me eindelijk gevonden
waf wil je van me?"
„Zouden we niet even van ge
dachten wisselen?" vroeg Char
lotte onzeker.
„Vooruit dan maar gebruik
geen omwegen!"
„Hoe noemden ze je ook weer
op het bal Mark?"
„Ja, Mark Chapman."
„Wanneer heb je je naam ver
anderd George onmiddellijk
nadat je mij verliet om er voor
te zorgen, dat ik je niet zou
vinden? Je wist natuurlijk dat
ik toen nog zó veel van je hield,
dat ik eindeloos naar je zou
zoeken, is het niet zo, George?"
„Vooruit!" gebood Chapman,
terwijl hü enige ongeduldige
stappen in haar richting deed.
„Voor de dag er mee wat wil
je?"
Ze was gaan staan en stond
tegenover de grote man, die
haar vijandig aankeek. Hij
maakte een bruuske beweging
naar zijn binnenzak.
„Hierheb je geld nodig?
Daar heb je wat!" Hij duwde
haar een pakje bankbiljetten in
de handen.
Charlotte keek er naar en zij
richtte toen haar blik vol af
schuw op Chapman.
„Geld? Is dat een afbetaling?"
Ze lachte. „Hoeveel voor het
verdriet van 'n gebroken hart?"
„Charlotte schei uit met dat
gejammer!" Venijnig klonk dit
bevel uit Ohapmans mond. De
vrouw daarentegen wond zich
meer en meer op.
„Mensen die jou geen voor
deel opleveren, hangen je altijd
de keel uit, nietwaar, George?"
„Ja, vervelende creaturen en
nietsnutten daar ontdoe ik me
altijd van".
Charlotte stond nu vlak voor
hem. Ze schreeuwde hem in 't
gezicht: „En daarom heb je je
van mij ook ontdaan!"
(wordt vervolgd)
im
