RADIO Ifitrmac De Zwarte Pagina IJ N PAULA Zaanse aanvalsleider strafte enige fouten af Schagen en Texel waren tegen elkaar opgewassen Vijf minuten voor kreeg Victor genadeslag Z.A.P. kwam tegen U.S.Y.U. met hakken over de sloot UW PUZZLE I r.S. was ij H.S.V. 95 28 1.50 70 D AAN ZEE Tel. 403 aller MAANDAG ld Pagina 7 Goed aanvalsspel bracht 3-2 zege ZWAK SPEL BIJ VRONE—KOEDIJK voor vandaag Sportieve geste programma van Voorthuizen V.I.O.S. WON MET 1-2 Pech voor Zeevogels-goalie O.D.I.Z. won met Doelpunten duur in Zaandijk SUCCES—BANDERS Succes won na snelle wedstrijd ist een fraaie n op deze zon- lmiddag. Hoe- verdiend was, te periode voor natte vertoning iteloos heen en tgeen dikwijls I door 't lluit- scheidsrechter, spel volkomen E en stevende der gasten af. e retourneerde lorhoede van er een zwakke :1e aanval werd gewerkt, zodat :er een nrooi soluut verdedi- ede. die steeds iar voorhoede e. de DTS-achter- elman aan het luden. doch na zii een steek IV rechtsbinnen ïtte buitenspel- net een keurig verschalkte. De eeds groter en ïen doorbrak geste van de ïen bij een bot- ck van H.S.V. rond het veld n zij eveneens ït spel onttrok- verder met het- doch eerst kort HSV de voor- :n toen bii een direct inschoot helft valt wei- de strijd was iweliiks waard r enig verband weer getraot. laakte HSV er le rechtsbuiten ins kreeg. 5SBROEKEN n! Vanaf ERWOL ran 100 gram 'ANTALONS erproof IE SAJET :ima! EMDEN en BROEKEN interlock, maten IHIHIIIHIHIQ* COPYRIGHT STUDIO AVAN wat is het bevel tot de nders een ver- bergjagers gers zijn zulke teunde Alfredo die Slavoniërs, roede te ontko- redo", zei toen klauterd. „Kom zal je voor het nor zorgen, dat /aderland kent. ts kapitein van in word ik zelf dat is een goed op en zo heeft n riep kapitein daar komen de ■IIIBIHIlIHli .>z ZAP heeft de 2 punten niet cadeau gekregen. Wel was het voorhoedespel der withemden van hoog gehalte, maar de achter hoede had haar dag niet. USVU won de toss en koos de nog hoogstaande zon in 't gezicht. De eerste kans was voor USVU, maar 't schot van zijn linksbin nen ging ver naast. Direct daar op ging ZAP's voorhoede aan 't „draaien" en goed. Geraffineerd samenspel, beheerste schijnbewe gingen en verre passes rukten de USVU-achterhoede totaal uit el kaar. Vooral de in rode shirt ge stoken linksback der gasten had het tegen de tactische en snelle Loet Timmer erg slecht. Toch was het ZAP dat het eerste hachelijke moment te verduren kreeg. Met een formidabele sprong wist Kuijs een ingezonden kopbal nog net corner te stompen. Bij een van ZAP's prachtige voorhoede-aanvallen zette Tim mer van de buitenplaats afge meten voor 't doel. Dirk Smiers miste de kans van de dag, maar Tinus v. d. Berg maakte dezelfde bal weer goed, door in te kogelen (1—0). Prachtig spel gaf intussen de witte voorhoede, 't Was een lust om er naar te kijken. Met uitge rekend samenspel werd heel de oranje achterhoede te kijk gezet en ook de schoten waren niet van de lucht. De gasten hadden ech ter een beste keeper. Schoten van links en rechts, onverwachts af gevuurd, waren een zekere prooi voor zijn grijpgrage handen. Aan de tweede goal had hij dan ook geen schuld; eigenlijk niemand van de USVU-achterhoede. Loet Timmer gaf een meester lijk tikje naar Jan van Oosten, deze omspeelde backs en keeper op uitgekookte manier, 'n Klein beheerst tikje en de bal lag in de touwen (20). De rust had de USVU-ers meer moed gegeven en ZAP werd in de verdediging gedrongen en dat was iets wat ZAP die middag juist niet kon hebben. Veel te vaak werd nu de achterhoede op de proef gesteld. De middenlinie kon het verband met de voor hoede niet meer vinden en de achterhoede bezweek onder de druk. De eerste goal was misschien wel wat erg royaal door de scheidsrechter toegekend, die van af de middellijn constateerde dat de bal de doellijn over was ge weest. Maar 't was 21. En de druk bleef maar aanhouden. De voorhoede van ZAP, slecht ge voed met ballen, kwam er ook minder aan te pas. ZAP liet zich insluiten en Siem Ruyter moest een reeds geslagen Kuijs assisteren, door een bal uit het verlaten doel te trappen, 't Was maar uitstel geweest. De gelijkmaker kwam (22). Toen begon 't witte legioen achter de draad zich te roeren. En ZAP in 't veld liet zich er door beïnvloeden. Haar beste troe ven zetten in de voorhoede weer alles op alles en de USVU-keeper moest z'n talenten weer tonen. De winnende goal was tenslotte van Loet Timmer. Bjj een enthousiaste ZAP-aan- val werd v. d. Berg wel wat hard van de bal gezet. Aanvoerder van Oosten punterde de bal in 't doel gebied op 't hoofd van de hoog opspringende Loet Timmer, die haar over de grettige handen van de eveneens springende keeper in 't net tikte (32). Deze halve derby tussen Vrone en Koedijk is niet de aantrekke lijkste geweest. Vele periodes van slecht voetbal waren er in deze voor de toeschouwers onaantrek kelijke wedstrijd. De Koedijkers waren dikwijls activer en zo werd er veelal gespeeld op de Vronehelft zowel voor als na de rust. Het was allemaal zo peute rig en telkens werd de bal door het middenveld gespeeld en spil De Koning had geen moeite om deze aanval het hoofd te bieden. Bij Vrone was het niet veel beter en de doelpunten die er voor en na de rust gescoord wer den waren voldoende om de zege veilig te -stellen. Voor de rust omspeelde C. Bal (de beste speler van de V.-voorhoede) enkele verdedi gers en met een mooi schot gaf hij zijn club de leiding. Na de rust was het Zeegers die 10 min. voor het einde er 20 van maakte. Het Koedijk- offensief wat hierop volgde bleef echter door zwak schieten zonder resultaat. Naar de Columbiafilm „Paula" met Loretta Young en de kleine Tommy Rettig 15. DINSDAG 14 OCTOBER HILVERSUM 1. 402 meter K.R.O.: 7.00 Nieuws. 7.10 Gramofoonmuziek. 7.45 Morgen gebed en liturgische kalender. 8.00 Nieuws. 8.15 Gramofoon muziek, 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstanden, 9.40 „Licht baken". causerie. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gramofoonmuziek. 10.55 Gramofoonmuziek. 11.00 Voor de vrouw. 11.30 School radio. 12.00 Angelus. 12.03 Gra mofoonmuziek (12.30 tot 12.33 Land- en tuinbouwmededelin- gen). 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Actualiteiten 13.25 Amuse mentsmuziek. 14.00 Gevarieerd programma. 14.50 Gramofoon muziek. 15.00 „Hier vrij Europa". 15.30 „Ben je zestig?". 16.00 Voor de zieken, 16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd, 17.15 Feli citaties voor de jeugd. 17.45 Regeringsuitzending: ir. I. A. de Hulster: „De betekenis van hout voor Suriname", 18.00 Lichte muziek. 18.15 Gramofoonmuziek. 18.20 Sportpraatje, 18.30 Metro- pole orkest. 18.52 Actualiteiten. i9.00 Nieuws. 19.10 Gramofoon muziek, 19.15 Uit het Boek der boeken". 19.30 Gramofoon muziek.. 20.20 „ThuisfrontTom bola". 20.30 „De zon rijst boven Assisië". hoorspel, 22.25 Gramo foonmuziek. 22.45 Avondgebed en liturgische kalender. 23.00 Nieuws. 23.1524.00 Gramofoon muziek. HILVERSUM 2. 298 meter A.V.R.O.: 7.00 Nieuws. 7.10 Gramofoonmuziek. 7.15 Ochtend gymnastiek, 7.30 Gramofoon muziek. V.P.R.O.: 7.50 Dagope ning, A.V.R.O.: 8.00 Nieuws. 8.15 Gramofoonmuziek 8.45 Gramo foonmuziek. 9.00 Morgenwijding. 9.15 Gramofoonmuziek. 9.25 De groenteman. 9.30 Gramofoon muziek. 10.15 Orkestconcert. 10.45 Voor de kleuters, 11.00 Voor de zieken. 11.30 Pianoreci tal. 12.00 Orgel en accordeon. 12.30 Land- en tuinbouwmede- delingen. 12.33 Voor het platte land. 12.40 Krontjong ensemble. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelin gen en gramofoonmuziek 13.30 Zigeunermuziek. 14.00 „Zeg eens. Amerika!". 14.30 Gramofoon muziek, 14.40 Schoolradio. 15.00 Gramofoonmuziek.. 15.15 Voor de vrouw. 15.45 Gramofoonmu ziek. 16.30 Voor de ieu"d. 17.30 Gramofoonmuziek. 18.00 Nieuws. 18.15 Pianospel, 18.30 Lichte mu ziek. 18.50 „Paris vous parle". 18.55 Koorklanken 19.20 Ver zoekprogramma. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevarieerd programma. 21.10 Lichte muziek en berich ten. 21.30 „Ik weet. ik weet, wat u niet weet". 21.45 Gevarieerde muziek. 22.30 Buitenlands over zicht. 22.45 Surinaamse volks muziek. 23.00 Nieuws. 23.15 ..New-York Calling". 23.20 24.00 Gramofoonmuziek. T elevisie-programma DINSDAG 14 OCTOBER 1952 AVRO: 20.15—21.45: 1. Televizier; 2. Ten voeten uit; Pauze. 3. „Black Rhapsody, ne gerrevue. D Een uitslag die de verhou dingen goed, weergeeft. Wel gaven de eilandbewoners, vooral in de eerste helft, een beter stukje veldspel weg dan de thuisclub, maar voor het doel was Schagen weer stukken gevaarlijker. Tot het bittere einde werd door beide ploegen hard, maar sportief gewerkt. Een formidabel aan tal cornèrs werd aan beide kanten geforceerd, maar geen van deze „halve goals" bracht wijziging in de stand. Gedurende 20 minuten bleef het een open vraag wie de score zou openen. Over en weer wer den goede aanvallen opgebouwd, vele malen hadden de groen zwarten goede kansen, maar steeds weer moest de voorhoede capituleren tegen een hecht ver- dedigingsblok. Totdat bii een aanval der geelzwarten Cor Winkel, die ook in deze wed strijd weer in prima vorm was. met een listig tikje het leder doorgaf aan Henk de Graaf die met een keihard schot zijn club de leiding bezorgde (10). Dit was het sein voor nog in tensiever spel. Steeds kwam Texel terug maar hoe sterk ook geprobeerd werd. het was tel kens een op volle toeren wer kende defensie die het halt toe riep. Vijf minuten na de hervatting waren we getuige van een zéér sportieve geste die aan iedere goede sportbeoefenaar ten voor beeld gesteld kan worden. Bii een aanval der thuisclub wist Voorthuizen zich in een moeilij ke positie op de linkerwenk vrij te spelen, en na enige schermut selingen hoog in te plaatsen. Keeper Heerschap kon het leder niet onder controle krijgen en moest er onder de lat even mee jongleren. Sportief De scheidsrechter, menende dat het bruine monster de doel lijn was gepasseerd, blies af en wees op de middenstip. Maar Voorthuizen, de „fabrikant" van het vermeende doelpunt, ging de scheidsrechter mededelen dat ie niet „gezeten" had, waarop deze een doelschop toekende. Hierop golfde het spel weer van doel tot doel. meestal langs de tribuneziide. waarbij de thuisclub geruimen tijd het mid denveld verwaarloosde. Met „lange halen" werden de aan vallen opgebouwd totdat Texel, voor de Schager doelmond ge komen. met over en weer trek ken de verdediging uit haar ver band rukte. De benjamin der eilanders, de 17-jarige Bob Bak ker. vuurde geheel onverwacht een kogel op het heiligdom van keeper Slikker af, wat hem blijkbaar zodanig verraste dat hij er niet eens op reageerde. Hij kon slechts het bruine monster uit de touwen halen (11). Nu werd het vechten om het win nende doelpuntie. Ofschoon bei de ploegen in strijdlust niet voor elkander onderdeden, mocht het niet gelukken in de stand ver andering te brengen. Beide clubs hebben gekregen wat hen toe kwam. Victor moest in Vios zijn meer dere erkennen. Voor deze wed strijd, die om 4 uur werd ge speeld, bestond grote belangstel ling. In deze wedstrijd speelde de aanvoerder van St. Victor zijn laatste wedstrijd wegens emigra tie, wat voor de vereniging een grote handicap zal zijn. Vóór de wedstrijd werd het elftal daartoe op de foto gezet. Jammer voor St. Victor dat de achterhoede wel eens een steek liet vallen, in laatste instantie de keeper, waarvan Vios dank baar gebruik maakte, daar beide teams vrijwel aan elkander ge waagd waren. Vios won de toss en speelde met de laag staande zon in de rug. Na vijf minuten werd een vrije trap over de handen van de keeper in het net geschoten (01). Hierna kregen we gevaar lijke aanvallen van Victor, maar steeds over en naast. Ook Vios ondernam een aanval op de Vic- tor-veste, maar de bal werd door de keeper keurig weggestompt. Vios hield echter vol en de druk op het Victor-doel werd zwaar der, er hing een doelpunt in de lucht en bij een slordig wegge werkte bal maakte Vios er 20 van. In de volgende seconde kroop Victor door het bekende oog; Vios maakte nog een doel punt, dat echter door de goed leidende arbiter werd afgekeurd. St. Victor wist steeds terug te komen. Bos omspeelde de keeper en plaatste de bal in het doel (1—2). Na de thee zette Vios door haar overrompelend spel alles op alles, want ze voelde zich met haar 21 voorsprong nog niet veilig. Haar zwoegen werd met een doel punt beloond (13). Nu werd St. Victor wakker geschud, de druk op het Vios-doel werd steeds zwaarder. Na een aanval wist de Vios-achterhoede geen weg meer met de bal en schoot in eigen doel (23). Victor zag haar kans, er werd geweldig op de bal ge zeten en als de Obdammers ge lukkiger geweest waren in deze periode, dan was het gelijk ge weest, want schoten van Bos e.a. beukten tegen lat en paal. In de laatste 5 minuten wist Vios zich los te werken en zowaar met een ver schot over de keeper heen andermaal te scoren (24). Dit was de genadeslag voor St. Victor. KRUISWOORD no. 109 Horizontaal: 1. volk 5. houding 10. paradijs 12. zwijn 13. pers. vnw. 14. plant 17. deel v. d. mast 18. kostbare stof 20. ton 21. projectiel 22. tijdperk 23. vrouwelijk zoogdier 24. wapen 26. meisjesnaam 29. bloeiwijze 31. boos; kwaad 32. vriend (Fr.) 34. onder het nodige voorbehoud 35. werktuig 37. en andere 38. opera 40. paradijs 42. betaalpl'aats 43. muziekinstrument Verticaal: 1. kleurling 2. stand 3. voorzetsel 4. zijrivier van de Donau 6. seconde 7. als volgt 8. Rom. keizer 9. aangrijpende gebeurtenis 11. onbeweeglijk 15. evenachtslijn 16. uitstalkast 19. specerij 21. eil. in de Ind. archipel 25. houten gebouw 27. telwoord 28. muziekinstrument 30. zangsolo 33. grondstof voor brood 35. schrede 36. bijwoord 39. titel 41. inhoudsmaat OPLOSSING KRUISWOORD no. 108 Horizontaal: 1. liar; 4. eter; 7. portier; 10. co- pie; 12 edele; 14. hoe; 15. est; 17. Ier; 18. sla; 20. eng; 21. rebel; 22. ent; 24. inn.; 26. era; 27. alp; 29. ede; 31. tsaar; 33. inger; 35. slenter; 36. rots; 37, torn. Verticaal: 1. lach; 2. appel; 3. roi; 4. eed; 5. trein; 6. roer; 8. ree; 9. iet; 11. oosters; 13. legende; 16. sabel; 19. art; 20. eli; 23. naast; 25. negro; 26. eter; 27. are; 28. pit; 30. erin; 32. als; 34. net. Advertentie „Toen ik hier voor het laatst was", zei inspecteur Dargen, „was de toestand van het kind nogal critiek. Ik zou graag willen weten hoe het met hem is afgelopen. Ik zou hem zelfs graag willen spre ken, misschien dat hij een inlichting kan ver- strekken" „Ik ben bang, dat u dat hier niet zal lukken'', antwoordde dr. Frazer. „Hij is uit ons ziekenhuis ontslagen". „Prachtig. En is hij nu weer in het weeshuis?" „Neen", antwoordde Frazer. „Hij is opgenomen in het huis van de heer en mevrouw Rogers". Het was duidelijk, dat deze naam de politiemai verraste. „Rogers.... mevrouw Rogers", zei hij peinzend „Is dat niet mevrouw Paula Rogers?" „Juist", bevestigde Frazer. „Ze rijdt in een groene Ford jaar 1951". Frazer gaf eerst geen antwoord. Toen sprak hij: „Inspecteur, steek een sigaret op en maak het u gemakkelijk. Ik moet eens met u spreken. Mijn mening is, dat dokters en politiemannen in hun werk vele aanrakingspunten hebben. Bent u dat met mjj eens?" „Nu en dan ja, dat wil ik niet ontkennen", knikte Dargen. Hierna ontspon zich tussen de beide mannen een gesprek Het was twee dagen later. Paula was juist bezig aan het inspannende werk om David de letter „P" te leren uitspreken, toen Cora boven kwam en zei: „Mevrouw, er is iemand van de politie beneden. Of hij u even kan spreken. Het was Paula of haar hart stil stond. Een ogen blik kon ze geen woord uitbrengen. Ze keek eerst Cora aan en toen het kind, dat nog ijverig pro beerde zijn lippen te vormen voor het uitbrengen van de „P"-klank. „Heeft hij niet gezegd waarvoor hij kwam? vroeg Paula na een korte stilte. „Neen", antwoordde Cora. „Zeg hem dan, dat ik zo beneden kom. David eh ga jij maar verder tot ik terugkom. Het is goed Cora". Even later stond Paula in de hall tegenover inspecteur Dargen. „Ik ben inspecteur Dargen", stelde hij zich hof felijk voor. Het spijt me, mevrouw, maar ik moet u een ogenblik lastig vallen". „O, dat is niets erg", zei Paula zo ongedwongen mogelijk. „Neemt u plaats". „Hebt u vroeger een tuinman in uw dienst gehad die Ferris heette?" Het was Paula of er ineens een zware last van haar werd genomen. „Eh ja zeker. Waarom?" „We moeten iets nasporen in verband met die Ferris", verklaarde Dargen rustig. „Niets ernstigs, maar ik had graag, dat u mij een paar inlich- hingen gaf". „Met alle genoegen, inspecteur". Inmiddels had Dargen een gemakkelijke houding aangenomen. Hij keek rond en zei: „Als ik het mag zeggen, mevrouw Rogers, u hebt een mooi huis. Uw man is geloof ik aan de universiteit, is het niet?" „Ja, hij staat op het punt om benoemd te wor den tot algemeen leider", antwoordde Paula met enige trots. „Dat is prachtig". „Maar wat wilt u weten over Ferns?' vroeg „O ja, Ferris. Waarom is hij bij u weggegaan?" [|ja, waarom", zei Paula nadenkend. „Ik geloof niet, dat er een speciale reden voor was. Hij is heel gewoon weggegaan". „Was hij eerlijk?" informeerde Dargen verder, zonder bijzondere belangstelling voor het overige. „O ja", haastte Paula zich te antwoorden. „Ik vond hem zelfs overdreven eerlijk. Stukjes touw, gebruikte spijkers, ales werd me als het ware Paula was bezig aan het inspannende werk om David te leren spreken en schrijven. verantwoord. Ik hoop niet, dat hij in ernstige moeilijkheden is". „O nee nee", zei Dargen. „Het is eigenlijk meer een kwestie van een routine-onderzoek". „Dat doet me plezier. Ik zou het erg hebben gevonden voor de oude man". Ze zag, dat Dargen naar boven keek en knikte. Ze draaide het hoofd om en bemerkte, dat David op de overloop stond. „Kom naar beneden, David", nodigde ze het kind lachende uit. „Kijk, dit is inspecteur Dargen. Dit is onze David, inspecteur". „Dag David", zei de inspecteur vriendelijk. „Nou", spoordb Paula aan. „Wat moet je ant woorden, David?" „Da-da-da", bracht het kind uit. „David, kijk eens naar me". Paula maakte enige duidelijke „g"-klanken. „Dag". Het was er uit bij David. Paula wendde zich tot de inspecteur. „David heeft enige moeite met het spreken maar nu leert hij het gauw". „Ach zo, is dat het geval", zei de inspecteur vriendelijk. Hij stond op. „Mevrouw, ik geloof niet, dat ik u verder iets heb te vragen. Wat ik wilde weten, hebt u me verteld. Dag David, ik zie je nog wel eens misschien". Een kwartier later stond inspecteur Dargen in de werkkamer van dr. Frazer. „En?" vroeg deze. „De kleine beschadiging op het spatbord van haar wagen zit er nog op. Voor mij is de zaak rond", antwoordde de inspecteur. „De auto stond voor het huis". „En nu?" Uit de vraag van de dokter sprak enige spanning. „Ik ben binnen geweest onder een voorwend sel en heb met haar gesproken", vervolgde Dargen, zonder op de vraag van Frazer in te gaan. „Ik heb het kind ook gezien. De jongen bleek het best naar zijn zin te hebben". Er heersten enige ogenblikken van stilte. „Gaat u haar nu arresteren?" vroeg Frazer ten slotte weer. Een tikje nonchalant leunde Dargen tegen de deurpost. „Och", antwoordde hij, „daar is geen haast bij daar is helemaal geen haast bij (Wordt vervolgd.) 1-0 Ietwat mistroostig haalde doelman Twisk ongeveer vijf en twintig minuten voor het einde de bal uit zijn doel. Éénmaal had hij in de gehele wedstrijd de bal even losge laten en prompt werd dit af gestraft door van Veen, de Zaandamse aanvalsleider. Inderdaad was dit jammer voor de Zeevogels-keeper, maar toch kon deze jongeman met op geheven hoofd de arena verla ten. want hij heeft in deze wed strijd opnieuw laten zien een meer dan middelmatige aanleg te hebben voor 't vak van doel man. De Zaandammers begonnen daverend, met prachtige centers over de vleugels werd het doel van de thuisclub bestookt en dit offensief deed het ergste vrezen. Maar achter bleef men de situa tie meester en de manier waar op Twisk hoge voorzetten weg plukte was soms miraculeus. Langzamerhand kwam de thuis club beter op dreef en meteen gevaarlijk en als een enorme kogel van Kleverlaan de paal niet had getroffen toen doelman de Vries reeds kansloos geslagen was. had de strijd anders verlo pen. Steeds beter kwamen de Vogels er in en de Waard. Hui- berts en Neiiens probeerden hun geluk maar tevergeefs en vooral bii een kopbal van aanvoerder Huiberts waren de bezoekers op de rand van een achterstand. Na de pauze kwamen de Zaan dammers zichtbaar in de meer derheid en vooral de aanvallen over rechtsbuiten v.d. Bijl hiel den steeds gevaar in. Maar wat de ODIZ-stormlinie ook probeer de. niets hielp. Steeds bleef Twisk de situatie meester en daarom was het vooral voor hem een grote teleurstelling toen op de boven omschreven wijze het enigste doelpunt van de wed- BOYS BEVOCHTEN GELIJK SPEL In deze ontmoeting, waarbij het belang van de inzet: de voorlopige bezetting der boven ste plaats, duidelijk bleek, heeft geen der partijen het tot een doelpunt weten te brengen. Niettemin was het een span nende. levendige wedstrijd, waarin beide elftallen elkaar weinig toegaven. Voor de rust was het een open strijd, waarin beide doelen beurtelings in ge- strijd ontstond. Aanvoerder Hui berts ging naar voren om nog een gelijk spel te forceren, maar daarvoor was het dekkings-sys- teem van de Zaandammers te goed. Zo bleven de bezoekers aan de leiding in IA en het zal een knappe ploeg ziin. die ze er af krijgt. Maar ook Zeevogels behoeft niet te wanhopen, want om van een dergelijke ploeg met het kleinst mogelijke verschil te ver liezen is geen schande. De sportiviteit was in deze wedstrijd volkomen en dat was winst voor beide partijen. Naar de gelijknamige film uitgebracht door Europa-Columbia Film 10. „Doe niet zo dwaas, Julie", zei Steve. „Laat hii z(jn sprookjes ergens anders ver tellen." Hij keek waar Chapman was gebleven, doch die bleek in eens te zijn verdwenen. Charlie was na het plotseling afgebroken telefoongesprek met zijn vrienden bij de „Express" even blijven nadenken. Dit duur de niet lang zijn besluit was spoedig genomen. „Zeg, Heeney", zei hij tot de barkeeper, „bewaar deze koffer voor me, wil je?" Hij stak enige papieren, die hij er tevoren uit had gehaald in zijn binnenzak en verliet het café. Hij richtte zijn schreden in de richting van het gebouw van de „Daily Leader", de scherpste concurrent van de krant van Chapman. Het was een afstand van ongeveer een kwar tier en deze benutte Charlie om te overwegen hoe hij de zaak bij de „Leader" zou aanpakken. Toen hij het gebouw was genaderd, hield hij de pas in. Voor de don kere gaping van de ingang der expeditie-auto's, op dit uur van I de avond leeg en verlaten, bleef hij even staan. Hij schrok van de donkere schaduw, die hem na derde. „Goedenavond, Charlie „Jij, Mark! Wat kom je nou weer hier doen?" „Ik heb gehoord, dat je een goed verhaal hebt, Charlie." Chapmans stem klonk koel en onbewogen. „Waar heb je dat vernomen?" „Dat vertelde je MacCleary toch?" „Wel nee, ik nam hem in de maling", antwoordde Charlie zo onverschillig mogelijk. „Ik had zin om hem er in te laten lopen." „Ik heb jou geld gegeven" vervolgde Mark. „Wat heb je er mee gedaan? Je hebt toch toeval lig geen lommerdbriefje gevon den, dat tussen het geld zat, hè Charlie?" De klank van Chap mans stem was onheilspellend. „Lommerdbriefje?herhaal de Charlie. Het was duidelijk, dat hij naar een uitvlucht zocht. Mark ging vlak voor hem staan. „Jij hebt dat geld gebruikt om ergens achter te komen waar je niets mee te maken hebt. Charlie. Jij bezit iets, dat mij toe behoort. Waar is het? Jij was met bepaalde bewijsstukken op weg naar de „Leader". Waar zijn ze Charlie waar zijn ze?" De oude man had zijn tegen woordigheid van geest herwon nen. Hu ging rechtop staan en begon Mark het vuur aan de schenen te leggen. „Jij wilde toch een groot en bekend man zijn, Mark! Nou, dit zal je beroemd maken tot in de kleinste uithoeken van Amerika. Geloof me, op zó'n primeur heb ik mijn hele leven zitten wach ten". Mark tastte bliksemsnel in zijn zak en haalde iets te voorschijn, dat hjj dreigend ophief. „Je hebt een primeur, Charlie, dat is waar. Maar je zult er geen woord over schrijven". Charlie maakte een afwerend gebaar. „Je bent krankzinnig, Mark", riep hij, terwijl hij zich aan de veel grotere en sterkere man probeerde te ontworstelen. „Je hebt nu twintig jaar in het sensatienieuws gezeten je hebt de linkste jongens ditzelfde zien proberen. Het loopt altijd ver keerd af.De oude man kreunde en zakte ineen. Chap man had hem met een zwaar voorwerp op het hoofd geslagen. Snel doorzocht hij de zakken van het slachtoffer, tótdat hij had ge vonden wat hij wenste. Toen ver wijderde hij zich snel. Een telefoontje was er de oor zaak van geweest, dat Steve en Julie zich met een taxi hals over kop naar een ziekenhuis hadden laten brengen, helaas om daar te vernemen, dat Charlie Burns was overleden tengevolge van een moordaanslag voor het gebouw van de „Daily Leader". „Hij had dus tóch een primeur" zei Julie peinzend. Ze wendde zich tot Steve. „Maar hij volgde jouw stompzinnige raad en ging er mee naar de „Leader". „Hij had te veel gedronken, Julie, verdedigde Steve zich. „Hoe kon ik weten „Charlie Burns dronk nooit zo veel, dat hij niet meer wist wat hij deed of zei. Jij had er beter aan gedaan naar hem te luiste ren", verweet Julie. „Maar jij luistert alleen maar naar die héld van jou, die Chapman!" „Hoe zouden wij nou verwach ten, Julie, dat Charlie werkelijk belangrijk nieuws had in verband met die onopgehelderde misdaad? Trouwens we weten nog niet wat hij eigenijk van plan was." „Misschien heb je gelijk" knikte Steven verslagen. „Het spijt me het spijt me werkelijk heel erg. Wat kan ik er nu aan doen. „Ga met je gevierde Chapman praten", beet Julie hem toe, „en stel hem voor, dat de krant voor een geweldige begrafenis zorgt. Dan kunnen jullie opnieuw met vette koppen in de krant de wel doeners uithangen." Mark Chapman zat weer rus tig achter zijn bureau. Hij had juist directeur Madison bij zich gehad. Deze had hem in opgeto gen woorden verteld, dat de op laag van de krant nog steeds steeg. Dit betekende voor hem het naderen van het ogenblik dat hij een aanzienlijk bedrag zou krijgen en tengevolge daar van, door het kopen van aande len, meer invloed in de krant. Steve trad binnen en Mark keek op. „Wat heb je?" „Iets, dat de oplaag nog meer zal doen rijzen", vertelde Steve opgewonden. „Een prachtverhaal in verband met Charlie Burns." „Wat klets je nou?" Onwille keurig klonk Marks stem scher per, dan zijn bedoeling was. „Charlie was voor het gebouw van de „Leader" met een bepaal de opzet, Mark. Hij had groot nieuws voor ze. Ik kon in zijn spullen, die ze mij lieten zien in het ziekenhuis niets vinden van morgen. Maar ik vond wèl wat in de Heeny's bar, de tent van waar Chariie ons gisteravond belde. Er zat op een koffer, die hij daar in bewaring had gege ven, nog een half afgescheurd lommerdbewijs. De eigenaar, een zekere Pete Hock, vertelde me, dat Charlie de koffer was komen inlossen met de mededeling, dat h;j dit deed voor een kennis." „En wat zat er in de koffer" vroeg Mark doodkalm, „de naam en het adres van de vermoorde Eenzame Hart-juffrouw?" Wordt vervolgd. vaar verkeerden. De kansen, welke werden geschept of wer den geboden waren evenwel niet talrijk. Na de rust waren er meer en betere kansen. Zo kreeg de mid denvoor van Zaandiik een mooie vrije kans maar schoot de bal naast. Even daarna was Pater aan de andere ziide doorgebro ken. waardoor Knip een goede kans kreeg. doch het doel te hoog zocht. Een andere maal stond bij een Zaandijk-aanval de lat een doelpunt in de weg. terwijl direct daarop het Z.-doel in groot gevaar verkeerde. Hoe men het van beide zijden ook probeerde, doelpunten bleven uit en was men bij het einde nog even ver als men begonnen was. Deze uitslag geeft intussen de verhouding goed weer. Alle factoren waren aanwezig, om de in grote getale opgeko men voetballiefhebbers een prachtige middag te bezorgen. Het veld was uitstekend bespeel baar en de spelers van beide clubs speelden een frisse partij voetbal. Voor de rust werd er aan bei de kanten goed spel te zien ge geven. waarbij Succes echter iets in de meerderheid was. Dit kwam o.a. in de cornerverhou ding duidelijk tot uiting (4l). Bii een der hoekschoppen werd door een van de Randers- spelers „hands" gemaakt. De strafschop werd door C. Rotgans naast geschoten. Hierna ontspon zich tot aan de rust een razend snelle wedstrijd. waarbij de voorhoeden verschillende goede kansen misten. Beide verdedi gingen waren echter uitstekend op dreef, zodat de ruststand in ging. zonder dat er een doelpunt gemaakt was. Na de thee bleek al spoedig, dat Randers te veel van ziin krachten gevergd had. Succes kwam steeds meer in de aanval, wat in de 18e minuut een doel punt opleverde. D. Hoogsteger was de maker. De thuisclub bleef in de aanval. De tweede helft was een half uur oud. toen Mos de voorsprong vergrootte (2—0). Hierna werd het doel van Randers als het ware belegerd, maar zijn keeper was in buiten gewone vorm en hield ziin doel in de meest hachelijke situaties schoon. Het einde kwam derhal ve met een verdiende 20 over winning van Succes. Scheidsrechter v.d. Heide leid de deze wedstrijd, behoudens enkele foutjes, rustig en goed.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noordhollands Dagblad : dagblad voor Alkmaar en omgeving | 1952 | | pagina 7