Igrariscli Benelux-protocol moet verdwijnen F Arbeiders verschansten zich in stof zuiger fabriek R^ Spoorwegen vernieuwden voor 1150 mil Hoen DINSDAG 14 OCTOBER MENING VAN NEDERLANDSE TUINBOUW Belgische hoer beschermd ten koste van onze tuinders (Washington en Parijs DUITSE SLEEPBOOT VERLIEST SLEEP Bloembollen naar West-Duitsland BRITSE PARLEMENTS LEDEN IN ONS LAND öie weRelö i. J j met Loretta Young en de kleine Tommy Rettig Zijn wij partner of wingewest? vAn ons 8633 stofzuigers aan faillissement onttrokken? Graanbeurs Rotterdam Bondscongres van St. Raphael Nieuwe Directeur van de Tuinbouw FIGL NAAR NEDERLAND DE WERELD- MISSIE-ZONDAG Let op de kachel prop BUITENLANDS OVERZICHT „De Amerikaanse ambassadeur i Parijs. James Dunn, heeft bij 'inay een blauwde gelopen," zo rerd in de afgelopen dagen in 'arijs verteld. Wat was het ge- al? Dunn had zich op weg be- even naar het kabinet van de iremier met een onofficieel stuk, /aarin enkele Amerikaanse eisen yaren gesteld aan de Fransen 10e de laatsten him financieel, ;conomisch en militair beleid noesten voeren, wilden zi.j re- cenen op de geldelijke steun 'an Washington. Volgens de eer- te berichten zou de premier lersoonlijk deze nota hebben ge weigerd. Pinay werd, voor zo- /er hij dat al niet was, in de jublieke belangstelling betrok- <en. Men schilderde hem af als le „sterke man", die er niet voor :erug schrok aan de machtige V. 3. te zeggen waar het op stond. Hij liet zich geen eisen opdrin gen. Zelfs niet van de Amerika nen. Het nieuwtje ging als een lopend vuurtje door Parijs en verwekte nogal enige beroering in diplomatieke kringen. Het ge beurde verwekte zelfs reacties in het buitenland. Een. Nederlands blad reageerde met de „sterke man, Pinay" ten voorbeeld te stellen aan Nederlandse staats lieden, kennelijk doelende op 't verloop der Indonesische kwes tie. De zaak bleek achteraf een klein beetje anders in elkaar te zitten. Het memorandum was een geestelijk product van enkele ambtenaren aan het departement van buitenlandse zaken in, Was hington. De inhoud had niet de voorkennis van. de Amerikaanse regering. Pinay was op het mo ment, dat Dunn hem opzocht niet aanwezig en de Amerikaanse am bassadeur las het voor aan, een secretaris van de premier. Alles bij elkaar genomen. dus een storm in een glas water. Toch heeft de^c kleine historie de positie van Pinay versterkt. Zijn ambtenaren hebben van de nota van Dunn een handig ge bruik gemaakt. Het moge dan enigszins anders zijn, dan aan vankelijk werd voorgesteld, de indruk is gebleven. Helemaal tevreden met een zekere goed willende voogdij van de Ameri kanen over Franse interne za ken zijn de Fransen allerminst. Ze voelen zich gekwetst in hun nationale trots. Toch staat er te genover, dat wanneer de V.S. 'n milliardensteun verlenen aan Frankrijk, diezelfde Amerikanen toch wel een beetje het recht hebben om te weten hoe met hun zuur opgebrachte belastingdol lars wordt omgesprongen. Te meer omdat Frankrijk niet al te stabiel is. Een voorzichtige waar schuwing aan Parijs hoe te han delen op het stuk van zaken der gezamenlijke krachtsinspannin gen en het bevorderen van de Europese eenheid, is van de zijde der V. S. te verantwoor den. Washington heeft er zelfs nog aan toegevoegd, dat het zich niet inlaat met de typische bin nenlandse aangelegenheden van Frankrijk. Hoe men de zaken ook keert of wendt. Frankrijk is en blijft voorlopig in zich zelf verdeeld, waar het betreft de medewer king aan de Europese integratie. Er bestaan ernstige bezwaren tegen het beleid van Schuman, die men verwijt de nationale be langen van Frankrijk te verwaar lozen bij het bepalen van zijn buitenlandse politiek. Deze ver wijten komen van de zijde der Gaullisten. Zij houden er aan vast. dat Frankrijk met het be zit van overzeese gebiedsdelen 'n grote mogendheid is en derhalve recht van spreken heeft. Dit alles wordt nog ingegeven door de angst voor Duitsland. Schu man schijnt het beu te zijn. wan.t er gaan nog steeds geruchten dat hij aan zijn partijgenoten Teitgen Bidault en Letourneau uit de M.R.P. zou hebben aange boden zijn plaats in te nemen. Dit driemanschap zou hebben geweigerd. De rol van de com munisten is duidelijk. Thorez is terug. Zij zullen de aandacht vestigen op het Russisch-Frans vriendschapsverdrag van 1944. De geheimzinnigheid rondom de contacten tussen Russen en Fransen is aan dit alles niet vreemd. Alles wacht voorlopig op het grote debat over de buitenland se politiek. Pinay heeft een uit stel gedaan gekregen, wat een overwinning betekent. Schuman kan, zich nu voorbereiden op hetgeen hem staat te wachten en Pinay kan zijn prijzenbeleid nogeens onder de loupe nemen. Beziet men de hele situatie waarin Frankrijk verkeert, dan is het te begrijpen, dat de Ameri kanen weieens trappelen van ongeduld en zich afvragen waar dit alles in de toekomst naar toegaat. 's-GRAVENHAGE, 13 Oct. De Duitse sleepboot „Bülk" heeft Maandagmiddag geseind, dat zij voor de Engelse kust ter hoogte van Huil een 200 ton metend, onbemand passagiers schip, dat zij op sleeptouw had, heeft verloren. Het losgeraakte vaartuig drijft in Noord-Noord- westelijike richting. De West-Duitse autoriteiten hebben een bedrag van 840.000 mark beschikbaar gesteld voor de invoer van bloembollen en -knol len uit Nederland. s-GRAVENHAGE13 Oct. Aan de vooravond van de grote Benelux-conferentie te Knokke hebben leidende figuren uit de Nederlandse tuinbouwwereld hun hart ge lucht over het zogenaamde „Agrarische Protocol" van Luxemburgdat later te Den Haag iverd aangevuld. Zij willen, dat het Protocol verdwijnt, omdat dit toestanden heeft geschapen, die naar hun inzicht verre ten achter staan bij een normale douaneverhouding. Op grond van het Protocol wordt de Belgische boer op onredelijke wijze beschermd, terwijl de Nederlandse tuinder het kind van de rekening ivordt. Indien men ivel de lusten, maar niet de lasten van Benelux wil dragen, dan zou het uit Nederlands tuindersoogpunt beter zijn om de Unie plan nen maar te laten varen. OP SCHIPHOL zijn gisteren zes leden van het Britse Lager huis aangekomen die op uitno diging van de beide Kamers der Staten Generaal tot a.s. Zondag in ons land zullen vertoeven en verschillende steden zullen bezoeken. Zij werden door vier parlementsleden begroet. Onder de Britten bevindt zich de La- bour-afgevaardigde miss Elaine Burton de in 1920 officieus we reldrecordhoudster op de 100 meter is geweest. Zij was oor spronkelijk onderwijzeres, en is thans een bekend schrijfster en radiospreekster. TJ A T TT i Naar de Columbiafilm „Paula" Deze afbraak acht men ech ter niet nodig, indien een nieu we, redelijke overeenkomst kai> worden gesloten. Men heeft in Nederlandse kringen open oog voor de Belgische moeilijkheden en wil dan ook een constructief voorstel doen. Door het peil van Ionen en pachten liggen de Belgische pro ductiekosten tien tot twintig procent hoger dan in Nederland. Men zou er vrede mee hebben, indien in een overgangstijd Nederlandse producten aan de Belgische grens met een daar mee overeenkomstige heffing, een evenwichtsheffing dus, zou den worden belast. De huidige concurrerende heffingen en de sluitingen van de grens op grond van het protocol moeten echter verdwijnen, aldus deze leidende tuinderskringen. Men acht het onrechtvaardig dat in het jongste verleden ap pelen als Cox d'Orange en Goudreinetten met 22 tot 24 gul den per 100 kg werden belast ofwel bijna 100 procent van de kostprijs en dat de grens voor peren eenvoudig gefloten werd Bij een tijdelijke evenwichts heffing zou niet meer de kost prijs. maar kwaliteit, service en verpakking verkoopargument tot het publiek worden. Dit zou de Belgische groenten- en fruit telers aansporen tot grotere in spanning en het telen van even waardige producten. „Waarom zou men. geluk zulks met succes met West- Duitsland is gedaan, niet met de Belgen ook een gemengde com missie met leden uit de kringen van telers, handelaren, industrie- consumenten en overheid kun nen vormen?" zo vraagt men zich in Nederland af. Van een dergelijke commissie verwacht men voor beide partners rede liike oplossingen. De Belgische burger zou dan ziin recht op redelijke prijzen en kwaliteiten beter kunnen doen gelden en de onrechtvaardigheden, voortvloei ende uit het protocol, zouden dan meteen van de baan ziin. In een evenwichtsheffing ge durende een overgangstijd en een dergelijks. ..groenten- en fruit-parlement" ziet men een gezonde oplossing van de tegen woordige narigheid. Het merkwaardige is, dat de Belgische uitvoer van groenten naar Nederland, vergeleken met voor de oorlog, gestegen is, ter wijl de Nederlandse uitvoer naar België is gezakt. Desondanks klagen de Belgen Tussen 1935 en 1939 nam België gemiddeld 32.000 ton of 11.2 procent van onze uitvoer af. Van 1948 tot 1951 was België gemiddeld voor 9.500 ton of 8.6 procent van de totale uitvoer in de markt. In overeenkomstige perioden lever de België resp. 3100 ton of 36.5 procent van onze invoer en 5400 ton of 72.5 procent van onze totale invoer aan groenten. Relatief kon België dus ziin aandeel in de Nederlandse groenteninvoer verdubbelen en absoluut steeg de Nederlana^e invoer uit België met gemiddeld 2300 ton. Met een gemiddelde totale Belgische uitvoer van groenten van 50.000 ton per jaar in 1935—1939 en 31.600 ton in 19481951. steeg het relatieve Nederlandse aandeel in de Bel gische groentenexnort van 6 procent voor de oorlog tot 17 procent na de oorlog. De cijfers voor fruit geven on geveer hetzelfde beeld. De Ne derlandse fruituilvoer bedroeg voor de oorlog 25.700 ton per jaar, waarvan tussen 19351939 3400 ton of 13.2 procent naar België ging. Na de oorlog, met bijna 100.000 ton méér export, ging tussen 1948 en 1951 8200 ton naar België ofwel 6.6 pro cent. Van de 19 000 ton invoer voor de oorlog kwam 650 ton of 3.4 procent uit België. Rela tief steeg de Belgische fruit- export naar Nederland van 4 procent voor de oorlog tot 18 procent van ziin totale uitvoer thans. Beziet men de zaken in breder verband, dan valt op, dat. dank zij de Europese Betalings Unie de totale Belgische uitvoer naar Nederland ongeveer het dubbele bedraagt van de uitvoer in om gekeerde richting. Men vraagt zich af. waarom zo tegen de Nederlandse uitvoer te keer wordt gegaan. Bijna de helft van de Bei gische glasproductie gaat naar Nederland. De cementproductie AMSTERDAM. Waarom zouden we altijd naar het buitenland gaan? Het is ook in eigen land vaak een we reldje. Zo is op de Dam een in Tiroler costuum gekleue Duitser gearresteerd, die on der invloed van sterke drank uit louter enthousiasme tij dens een défilé van de vrij willige politie met een alarm pistool liep te zwaaien. Hij was dan ook „Eisenbahn- inspektoranwarter". AMERSFOORT. Op ver zoek van de Haagse politie werd hier een 27-jarige hulp monteur aangehouden die m Augustus een kist met auto gereedschap ter waarde van 500 gulden had ontvreemd en voor 150 gulden doorverkocht aan de broer van de reclas- seringsambtenaar die met hei toezicht over hem was belast na een vroegere veroordeling. TURIJN. Drie bandieten staken de baard van een tachtig-jarige in brand om hem er toe te brengen te ve:- tellen, waar hij zijn geld be waarde. Ze vonden niet meer dan 1500 lire en gaven hem daarom nog een pak slaag eer ze weg gingen. Een van de schurken is gearresteerd. CLEVELAND. Paul Muller, een vlieginstructeur, beweert dat hij zijn zeve jaar oude zoontje heeft leren vliegen „als een oude rot". Hij geeft nu een jongen van zes jaar les. De kinderen kun nen hun brevet echter niet behalen eer ze zestien jaar zijn. ALASKA. Met behulp van een luchtbrug is in het leunt voor een aanzienlijk deel geheim op een bergtop in Alaska een radarstation, ge bouwd. De noordelijke ring van radarposten die moeten waarschuwen tegen het bin nenvliegen van vijandelijke vliegtuigen, is daarmede ge sloten. WASHINGTON. le Wallawalla kwam een lange man het bureau van de Ka mer van Koophandel binnen, liep naar een ambtenares, boog zich en zei zacht: „He'ot u een beetje nagellak voor me?" „Neen," zei het meisje. De man dacht even na en haalde toen een revolver uit zijn zak. „Ik zal nog euci kijken," zei de juffrouw haa'- tig en binnen enkele secon den vónd ze een flesje. De man smeerde er zorgvuldig een beetje van op de korrel van zijn wapen, zei vriende lijk: „Zo kun je beter mik ken" en verliet toen het ge bouw op de afzet naar Nederland. De textiel- en metaalindustrieën vinden er gunstige markten „Beschouwt België Nederland ais een partner waarmede men de Economische Unie wil aangaan of als een onmondig win gewest?". aldus drukte zich een leidende figuur uit agrarische kring uit. De liefde kan zijns inziens niet van één kant blijven komen. De Nederlandse overheid moet zich dit zeer wel bewust zijn. In dien niet wordt vastgehouden aan de verklaring in het land- bouwprotocol, „dat de volledige liberalisatie van het verkeer in agrarische producten tussen de drie landen in toenemende mate zal worden' tot stand gebracht", dan ziet men liever een terug gang naar de voor-oorlogse douane-verhoudingen. In afwachting dan van de groei naar een West-Europese landbouwintegratie op grond der „groene plannen" die t.z.t. tot volledige liberalisatie zullen moeten leiden. AMSTERDAM, 13 Oct. Tegen de 54-jarige koop man J. A. Ch. M„ wonende te Loosdrecht, ex-beherend vennoot van de in Juni 1950 geliquideerde stofzuigerfa- briek „Efa-Produka"-bedrijven te Amsterdam, heeft de Officier van Justitie bij de rechtbank te Amsterdam ter zake van bedriegelijke bankbreuk: het onttrekken van totaal 8633 stofzuigers aan het faillissement van de Efa- Produka, 10 maanden gevangenisstraf met aftrek geëist. landse verkoop stond 37.500 gld te weinig op zijn rekening. In de nacht van 9 Juni 1950 hield de Amsterdamse politie met overvalwagens zich gereed om zo nodig met geweld de arbeiders, die zich op de zolder van de fa briek verschanst hadden, te ver wijderen. Op jammerlijke en tra gische wijze was een einde ge komen aan de Efa-Produka, zo begon de officier van Justitie vanmorgen zijn requisitoir. Hij releveerde een aantal passages uit het rapport van de curatoren, waarin o.m. gezegd werd, dat een normale bedrijfsvoering, door onttrekkingen van M. voor privé, niet meer mogelijk was. Door le veranties aan Belgie en Zwitser land was in de periode 1947-1949, ongeacht de gederfde winst, een verlies ontstaan van respectieve lijk 90.000 en 115.000 gld. Op de privérekening van M. was een deel van de onderhands in Neder- land verkochte stofzuigers niet verantwoord. Voor de binnen- dat het mis ging De officier van Justitie achtte bewezen, dat verdachte heeft be grepen, dat het mis zou gaan met zijn bedrijf en een failissement dreigde. Doordat tegen lagere prijs d.w.z. beneden kostprijs naar Belgie en Zwisterland werd geexporteerd en hiervoor geen betaling van de geleverde stof zuigers werd gedaan, betekenden deze handelingen een bekorting van de rechten van de schuld eisers bij een failissement. De verdachte heeft, toen hij de on dergang van .zijn bedrijf voelde aankomen, zijn persoonlijke en zakelijke belangen naar het bui tenland verlegd. De stofzuigers werden tegen lage prijzen naar het buitenl. geexpoorteerd en al daar tegen hoge prijzen verkocht. Dat M. tegen lage prijzen naar Belgie exporteerde om aldaar de markt te veroveren, is niet het ware motief geweest. De N.V. 's in het buitenland, de N.V. Hobe- lux in Belgie, de „Kollektura" in Zwitserland, die procenten ont ving, en de Elhag A G in Zuerich, waarvan de positie niet geheei duidelijk is, waren in werkelijk heid filialen van de Efa-Produka. Van deze buitenlandse firma 's kwam geen geld binnen, doch dat was de bedoeling ook niet. Het waren strobeden voor M., die voor hem in het buitenland de viezen verzamelden, die hij op nam. In zijn laatste woord zeide ver dachte o.m. dat de Efa-Produka had kunnen blijven bestaan. Zij had niet failliet behoeven te gaan. „Er zit iets anders achter, de be lastingen, of de maatregelen van de regering. Waar zijn de 2,5 mil- lioen gulden gebleven van de verkoop van de fabriek?" zo besloot verdachte. De rechtbank zal op 27 October a.s. uitspraak doen. ROTTERDAM, 13 October Binnenlandse granen (officieuze noteringen 100 kg franco Rotter dam) .Tarwe, zonder vochteon- ditie, 25.10-26.45; op vochtcon- ditie tot 26.35. Voedergranen, weifelend, zo- mergerst 3335; grove daarbo ven; wintergerst 32.5034.25; haver 28.5029.75; rogge 28.50 29.75. Peulvruchten, kalm, erwten 3455; schokkers 4563; bruine bonen tot 72.50. 16. Diezelde avond zouden Paula en John uitgaan. Paula stond er op, dat David, voordat ze vertrok ken, in bed zou liggen. Cora zou oppassen. Toen Paula gekleed en wel in haar avondjapon naar boven ging om de jongen welterusten te wensen, verkeerde ze in een bijna uitbundige stemming. Na het diner had John haar verteld, dat hij bezig was met de adoptatie-papieren en dat een be vriende jurist zou zorgen, dat de zaak zo spoe dig mogelijk in orde kwam. „Het is ook een prachtjongen," had John gezegd. „Ik zou hem niet graag meer willen missen." Paula stond bij het bed van de kleine David. Ze bukte zich over hem heen. Het snoer, met de diamanten steen, dat ze voor de feestelijke avond droeg, hing vlak boven het hoofd van David. „Dag David," zei Paula. „Nee, daar mag je niet aankomen," waarschuwde ze, toen ze merkte, dat hij met grote ogen naar het collier keek en het wilde grijpen. „Als je er aan trekt, kan het zo breken, firoom maar lekker en wat is er David wat is er...." De jongen keek van haar naar het collier; zijn ogen kregen een uitdrukking van onuitsprekelijke angst. Toen wendde hij zich af en verborg het gezicht in zijn kussen. „Kom Paula,' riep John van beneden. „Het is al laat. Welterusten, zoon David lief zijn hoor, terwijl we weg zijn!" Paula was enige stappen achteruit gegaan. Een vreselijke gedachte ging haar door het hoofd. Zou het kind het collier hebben herkend, dat ze ook droeg op die middag van het ogenblik, toen ze zich op de weg over hem heen boog? Ze durfde deze verschrikkelijke mogelijkheid niet onder het oog te zien. Zachtjes fluisterde ze „Welterusten David," en toen ze geen antwoord kreeg, verliet ze het vertrek. Bijna onhoorbaar, als lag er een zieke, sloot ze de deur. Sinds enkele weken was David op school. Na tuurlijk kon hij nog niet normaal met de andere kinderen meeleren, maar hij ving in ieder geval op wat er door de onderwijzer werd uitgelegd en Paula en John meenden, dat dit, met de lessen thuis, van gunstige invloed zou zijn op het spoe dig totaal herstel. Na het conflict aan het bed kreeg Paula de volgende dag een telefoontje of ze 's middags even op school wilde komen. Toen ze de speel plaats opkwam, zag ze David heel alleen staan. Zonder enig teken van vriendelijkheid ging hij met haar mee naar de onderwijzer. „Ik wilde U vragen, mevrouw Rogers," zei deze, „is er sinds gisterenmiddag soms iets met David gebeurd?" „Hoe bedoelt U dat?" vroeg Paula onzeker. „Ik kan hem vandaag niet doorgronden. Tot dusverre heeft hij overal veel belangstelling voor getoond. Hij speelde met de andere kinderen mee en ik kan zeggen, dat hij in hun kring was op genomen. Maar sinds vandaag is hij nukkig toont geen enkele belangstelling kortom, hij is ineens helemaal anders." „Heeft hij-ook niet geprobeerd om te spreken?" „Hij heeft geen geluid uitgebracht." „Vindt U niet, mr. Ferry, dat we er maar niet te veel aandacht aan moeten besteden?" Paula vijzelde zichzelf op tot epi vorm van optimisme. „Ik ben er van overtuigd, dat hem niets man keert laten we ons maar niet ongerust maken." „Ik hoop het van harte," antwoordde de onder wijzer. Paula liep met de jongen door het park in de richting van hun huis. Schrijnend voelde ze het verschil met andere keren als ze met de jongen wandelde. Toen ze in een gedeelte kwamen waar het niet druk was, ging Paula op een bank zitten en ze zei het kind naast haar plaats te nemen. Ze keek hem niet aan, maar staarde recht voor zich uit. Bijna toonloos begon ze te spreken. „David, je moet goed naar me luisteren en proberen te begrijpen wat ik je vertel. Het was een ongeluk, lieveling. Ik ben niet opzettelijk tegen je aangereden. Hoe zou ik zoiets willen doen? Zodra ik er echter achter was gekomen hoe ernstig je gewond, was heb ik alles willen doen om je te helpen. Toen je voor het eerst bij Ze bukte zich over hem heen. Het snoer met de diamanten stenen, dat ze voor de feestelijke avond droeg, hing vlak boven het hoofd van David. ons thuis kwam toen we samen gingen werken en praten om je weer te leren spreken en schrij ven was dat alleen, omdat ik de kleine jongen, die ik zo erg had gewond, wilde helpen. Maar in die tijd, David, ben ik van je gaan houden. Ik je gelooft me niet, hè? je gelooft geen woord van hetgeen ik je nu heb gezegd!" Het kind zweeg. Hij keek haar niet eens aan, maar staarde stuurs voor zich uit. Een gevoel van wan hoop maakte zich van Paula meester. Ze legde haar hand op zijn arm en vervolgde: „Wil je nu niet meer samen met mij werken om te leren spreken? Waarom? Omdat je een hekel aan mij hebt?" Paula zuchtte. „Ik geloof zelfs, dat je zo'n he kel aan mij hebt, dat je wilt, dat er een politie agent komt om mij naar de gevangenis te bren gen en om mij te straffen voor wat ik heb ge daan. Jij wilt, dat iedereen in de wereld weet, hoe slecht ik ben, is het niet? Maar ze zullen het nooit weten", ging Paula heftig en ten einde raad voort. „Want jij bent de enige, die het ze kan vertellen en jij kunt niet spreken nog niet. Is dat niet jammer? Maar als je voortgaat met je lessen en je best blijft doen als je toestaat, dat ik je les blijf geven dan zou je het de hele wereld kunnen vertellen. Dan zou iedereen het te weten kunnen komen, David, zal elk mens weten wat ik je heb aangedaan. Zullen we dat afspreken? Prachtig!...." Paula stond op met een beslistheid alsof ze de prettigste afspraak van haar leven had gemaakt. Wat er echter in haar omging, vooral toen ze met het nukkig zwijgende kind de weg naar huis vervolgde, was 'n botsing tussen innerlijk schuld besef en opstandigheid tegen de miskenning van haar goede bedoelingen. Ze besefte echter, dat er slechts één uitweg bestond, handelen volgens de afspraak, die ze met de kleine David had ge maakt. 's Middags was het kind alleen met de huis houdster Cora thuis. Hij speelde boven, toen Co- ra hem eensklaps kwam halen en zei, dat er be neden iemand was, die hem kwam bezoeken. In de hall stond Bascom, de oude vrachtauto chauffeur. „Nou", spoorde Cora hem aan, „vertel die mijn heer eens, hoe je heet." (Wordt vervolgd) (Van onze verslaggever) UTRECHT, 13 Oct. Op het vanmorgen geopende tweedaagse congres van de Nederlandse Katholieke Bond van Vervoers personeel „Sint Raphael" heeft voorzitter J. M. Blommers ge constateerd dat de landelijke be drijfsgroepen een vruchtbare activiteit ontplooiden, maar dat door gebrek aan voldoende kader de decentralisatie in veel plaatsen nog niet overal kon worden doorgevoerd. Met betrekking tot de sociaal ecnomische toestand merkte de heer Blommers o.a. op, dat de Nederlandse Spoorwegen in staat zouden ziin zo nodig binnen viei en twintig uur werkobiecten ten algemene nutte tot een totaal bedrag van 50 millioen gulden gereed hebben, met nog een reserve van een slordige oOO millioen aan andere werkobiec ten waarvan Nederland tot in verre toekomst zou profiteren. Eind 1954 hoopt men alk stoomlocomotieven en houten rij tuigen te kunnen uitschakelen Aan het einde van dit jaar zul len de Nederlandse Spoorwegen niet minder dan 1150 millioen hebben ge-investeerd in het ver. nieuwings- en saneringsproces De N.S. zijn de enige spoorweg maatschappij in Europa, die zou der tekorten werkt en zelfs nog een bescheiden winst weet te maken. Zonder ernstige sociale schon ken werd sedert 1 Januari 1948 het personeel bij de Nederlandse Spoorwegen met 7000 man inge krompen. Het overleg met de werk geversorganisaties in het weg vervoer achtte spreker zeer on bevredigend. „Wii kunnen niet aanvaarden dat de sociaal ach terliike groep de dienst uit maakt", aldus de heer Blommers. Het gaat hier niet om de zoveel gesmade dochterondernemingen van de N.S. noch om de andere grote streekvervoersbedriiven maar om de elkaar bevechtende heren van het zogenaamde par ticuliere initiatief, aldus spreker Hij achtte het voorts teleur stellend, dat voor het vliegend personeel van de K.L.M. eer- N.V.V.-organisatie het monopolie is verschaft en dat de confes sionele organisaties buiten de deur worden gehouden. De directie van de K.L.M. maakt hier wel een zeer eigenaardige uitzondering, waaromtrent hef laatste woord nog niet is ge sproken. Men wil ook voor de werkers in het vervoer der 48-urige werkweek vastgelegd zien te krijgen, o.m. ook in het belang van de openbare veiligheid. De Nederlandse Spoorwegen hebben beloofd na discussie mede te werken aan de ver wezenlijking van de P.B.O. „Sint Raphael" is beslist niet bereid mede te werken aan de handhaving van de bestaande bedrijfsgroep Wegvervoer, een surrogaat-P.B.O. aldus spr. Op 1 Juli j.l. bedroeg het ledental 17.640: 12.751 bij de spoorwegen. 4.199 bij de burger- vervoer en 690 bij de burger luchtvaart. Op 1 October telde „Sint Raphael" 198 afdelingen. De begrotingen 1953 en 1954 werden vastgesteld op resp ƒ596.993.96 en ƒ597.993.96. 's-GRAVENHAGE, 13 Oct. Bij K.B. is ir. F. W. Honig be noemd tot Directeur van de Tuin bouw van het Ministerie van Landbouw, Visserij en Voedsel voorziening. De nieuw-benoemde directeur werd op 24 Maart1899 geboren. Na het volbrengen van zijn stu die aan de Landbouwhogeschool werd hij op 11 November 1924 aangesteld als leraar aan de Chr. Landbouwwinterschool te Ambt Hardenberg, op 1 Nov. 1930 als adjunct-Rijkstuinbouw- consulent te Zutphen en op 1 Dec. 1932 als tijdelijk Rijkstuin- bouwconsulent aldaar. De heer Honig werd per 1 Dec. 1945 aan gesteld als Inspecteur van de Landbouw, belast met de behar tiging van het tuinbouwonder- wiis. Van 1951 af is hij reeds als waarnemend Directeur van de Tuinbouw opgetreden. WENEN, 13 Oct. De Oosten rijkse kanselier dr. Leopold Figl zal op 15 October uit Wenen ver trekken voor het brengen van officiële bezoeken aan België, Luxemburg en Nederland. Figl wordt 20 October in den Haag verwacht. Hij zal door Ko ningin Juliana, minister-president Drees en andere leden van de re gering ontvangen worden. De Wereld-Missie-Zondag is door de Paus vastgesteld op de vóórlaatste Zondag van de maand October en wordt dit jaar dus op 19 October a.s. gevierd. Voor die dag vraagt de Paus het gebed en offer van de ge hele katholieke wereld voor het welzijn der missies, voor de uit breiding van het Godsrijk over de gehele wereld. Op de Missie-Zondag moeten wij goed overwegen, wat er van ons gevraagd wordt door de Paus, de Plaatsbekleder van Christus op aarde. Christus heeft geleden en is gestorven voor het heil, de ver lossing van het gehele mensdom: voor alle mensen, christenen en niet-cristenen. Voor de verlossing en het heil der niet-christenen bedient Chris tus zich van onze medewerking: van onze gebeden en verstervin gen, van onze offers hangt het heil van zovele millioenen hei denen af. Naar schatting leven ongeveer 1.300.000.000 heidenen in de duis ternis van het ongeloof. Al deze zielen moeten naar Christus, naar het Eeuwige Licht gebracht worden. Daartoe trek ken de talrijke missionarissen uit priesters, broeders en zusters; zij verlaten alles en allen uit liefde tot hun evenmens. En op ons die achterblijven, die de rijkdom van het ware Ge loof bezitten, rust de plicht deze arbeiders in de Wijngaard des Heren te helpen en te steunen, allereerst met ons gebed maar ook met onze geldelijke offers. Door onze hulp moeten de mis sionarissen in hun onderhoud kunnen voorzien, maar moeten zij ook in staat gesteld worden, kerken, .scholen, wees- en zie kenhuizen enz. te bouwen. De Wereld-Mlssie-Zondag is dus wel een dag van bezinning op onze missieplicht. ROTTERDAM. Zaterdag nacht kwamen de kinderen van het gezin Van Deursen op de Molenvliet een voor een uit bed, klagend over pijn in het hoofd en pijn in de maagstreek. In de woonkamer gekomen vielen ze bewusteloos neer. Nadat de ouders de politie ge waarschuwd hadden, werd er een onderzoek ingesteld, waarbij bleek, dat de kachel in de keu ken. die in open verbinding met de slaapkamer van de kinderen stond, door onvoldoende trek ko lendamp verspreidde. De politie bracht de kachel aanstonds naar buiten om verder onheil te voor komen. Twee van de vijf kinderen, de 19-jarige Maria en de 17-jarige Joanna, moesten in het Zuider ziekenhuis worden opgenomen. G\ Rutu ontu ingec de K Studi drie genot ging stelling artikel f25.- van dt Artikel dent kan mens tweemaal is afgewe tenminste examen studieduui afgelegd wel unar geacht, de overv niet in het stels wijs. He de vriihe recht orr Als twee Raad h< omdat van zeer volge hee dat een criterium geschikt een acad zal het van de gen hebl aan min belemmei vorming studenten mingen maal aflei de laatste Het art doende onrechtv; de Raad, clusie ko regelen het doel schadelijk volledig noemt als vergroting sen hoogle Artikel stelling va: ratoren: 5 bij de Ree WOENSDAG HILVERSUM NCRV. NCRV: 7.00 muziek. 7.4Ï dag. 8.00 ten. 8.15 Voor de ziekf vrouw. 9.35 Gramofoonmu dienst. 11. 11.10 „Lei 12.00 Sopr Land- en 12.33 Amus Klokgelui. Prot. Inter) 13.20 Marin: mofoonmuziek jeugd. 17.20 taire causer muziek. 18. ren. 18.30 Smit: „Grepen het leven op der zoogdierer weerberichten king. 19.25 19.30 Buitenla Gramofoonmu krant. 20.20 „Eigendomsvo nemers", rond Leger des He de Arabische 22.10 Strijkki 22.30 Internal Commentaar, muziek. 22.45 23.00 Nieuws 23.15—24.00 HILVERSUM RA. 10.00 19.30 VARA. VARA: 7.00 foonmuziek. nastiek. 7.33 8.00 Nieuws 8.18 Gramofoo de huisvrouw muziek. 9.35 Schoolradio, de vrouw, ziek. 12.00 Li Land- en tuin 12.33 Voor he Gramofoonmu: 13.15 Commei rieerde muziei muziek. 14.00 14.15 Jeugdcon kinderen. 15.3 16.00 Pianorec jeugd. 16.45 Ve Gramofoonmuz ringsuitzending vend tussen rum". 18.00 N varia. 18.20 Lichte muziek de politiek", d mofoonmuziek de jeugd. VA 20.05 Politiek Promenade O laatste grens" Strijksextet. 2 men peniciline Concertgebouw 23.00 Nieuws. 23.3024.00 Ge ma.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noordhollands Dagblad : dagblad voor Alkmaar en omgeving | 1952 | | pagina 4