Dertien mariniers „nemen
het Texelse radar-station
RADIO
4F
terstond
nlCHMOHh
De Zwarte Pagina
Cha
Behaaglijke verlichting
Brokken
Pagina 4
DONDERDAG 16 OCTOBER 1952
ni
Realistische oefening werd
zorgvuldig voorbereid
programma
ir
GEKLEURDE MELK
Levertijd Supe.r-Comets
verkort
Radio-actief kobalt en
jodine in K jell er gemaakt
GEEN BEKROONDE
BOEKENWEEKNOVELLE
iMÈPPf*
Wanne kleuren
trekken aandacht
Donderdag 16 October
DE NIEUWE ABT VAN
DE ABDIJ VAN ACHEL
Xi
Hij 1
TEXEL Het nachtelijke duister van de Waddenzee,
geaccentueerd door het onophoudelijke gieren van de
wind en het weerbarstige klotsen der golven, kreeg dezer
dagen een zo mogelijk nog grimmiger karakter, toen in
de buurt van Gasboei 13, ter hoogte van TexeVs Mokbaai,
Hr. Ms. Onderzeeboot O 21 dreigend de voorsteven op
stak en enige ogenblikken later haar gehele romp boven
water vertoonde. Voorbode van een realistische amphibi-
sche oefening van de mariniers.
De commandant en andere offi
cieren verschijnen op de comman
dobrug, enige matrozen klimmen
door de mangaten aan dek. Twee
rubberboten worden snel opge
blazen en overboord gezet. Der
tien mariniers, die hun gelaat de
zelfde kleuren als hun uitrusting
hebben gegeven, laten zich in de
boten zakken. Onopgemerkt pa
gaaien zij in de richting van het
Amphibisch Oefenkamp van het
Korps Mariniers, dat ongeveer
driehonderd meter van hen ver
wijderd ligt. Doodse stilte om
ringt hen. Gedempte commando's
blijven tot een minimum beperkt.
Eén, twee, drie....
De kop van Noord-Holland en
de eilanden Texel, Vlieland en
Terschelling zijn door middel van
verrassende amphibische operaties
door de (denkbeeldige) vijand be
zet. In Den Helder worden op
geregelde tijden vijandelijke troe
pen en materiaal ontscheept ter
versterking van de troepenmacht,
die op het punt staat, in Zuide
lijke richting door te stoten. Het
is van het allergrootste belang,
de haven van Den Helder onder
controle te krijgen. De herovering
van Texel biedt de beste oplos
sing. Een radarstation in de dui
nen op de Zuidelijke punt van
het eiland, dat alle scheepsbewe-
gingen verraadt, staat een goede
kans op een geslaagde landing
nog in de weg. De dertien mari
niers zullen in alle stilte hun spe
ciale vernietigingsopdracht moe
ten uitvoeren.
Een korte afstand zijn de
zwijgzame mariniers nog van het
landingsstrand verwijderd. Het
VRIJDAG 17 OCTOBER
HILVERSUM I 402 m: 7.00—
24.00 NCRV.
7.00 Nieuws, 7.13 Gewijde mu
ziek, 7.45 Een woord v. d. dag,
8.00 Nieuws en weerber., 8.15
Gr.muz., 9.00 Voor de zieken,
9.30 Voor de huisrvrouw, 9.35
Waterstanden, 9.40 Gr.muz., 10.30
Morgendienst, 11.00 Viool en
piano, 11.30 Gr.muz., 12.00 Ka
mermuziek, 12.30 Land- en tuin-
bouwmededelinigen, 12.33 Suri
naamse volksmuziek, 12.59 Klok
gelui, 13.00 Nieuws. 13.15 Man-
dolinemuziek, 13.45 Gr.muziek.
14.00 Omroeporkest en solisten,
14.55 Gr.muz., 15.15 Voordracht,
15.35 Gr.muz., 16.00 ..Het bewa
ren van winterfruit", causerie,
16.15 Pianotrio, 16.45 Strijkork.,
17.30 MilitaiTe causerie, 17.40
Gr.muz., 17.45 Fries program,
18.00 Gr.muz., 18.10 Een goed
woord voor een goede zaak. 18.15
Tenor en orgel. 18.30 Spectrum
van het Christelijk Organisatie-
en Verenigingsleven; 18.45 Huis
muziek, 19.00 Nieuws en weer
berichten, 19.10 Regeringsuitzen
ding: „Verklaring en toelichting",
19.30 Strijkkwartet. 19.53 Gram
muziek. 20.00 Radiokrant. 20.20
Radio Jeugd-anpèl. 22.20 Gram.
muziek, 22.25 Kunstrubriek 22.45
Avondoverdenking, 23 00 Nieuws
en SOS-berichten, 23.15 Evange
lisatie-uitzending in de Duitse
taal, 23.30—24.00 Lichte muziek.
HILVERSUM H 293 m: 7.00
VARA, 10.00 VPRO. 10.20
VARA. 12.00 AVRO, 16.00
VARA, 19.30 VPRO 21.00
VARA. 22.40 VPRO, 23.00
tot 24.00 VARA.
7.00 Nieuws. 7.10 Gr muziek.
7.15 Ochtend gvmnastiek, 7.33
Gr.muz., 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.18 Gr.muz., 8.50
Voor de huisvrouw. 9.05 Gram.
muz.; 9.40 Voor de kleuters 10 u.
Kinderen en mensen, causerie,
10.05 Morgenwijding. 10.20 Gr
muz., 10.30 Schoolradio, 10.50
Orgelspel, 11.20 Radiofeuileton,
11.40 Oud-Holl. liederen. 12.00
Amusementsmuziek; 12.30 Land
en tuiribouwmededelinaen. 12.33
Sport en prognose. 12,48 Gr.muz.
13.00 Nieuws, 13.15 Mededelin
gen en gr. muz.. 13.30 Amuse
mentsmuziek, 14.00 Voor de
huisvrouw: 14.20 Les amants tra-
his, cantate, 14.50 Voordracht m
muziek, 15.10 Pianoduo, 15.30
Dansmuziek, 16.00 Gr.muz., 16.30
Voor de jeugd, 17.00 Gr.muz
17.20 Muzikale causerie, 18.00
Nieuws, 18.15 Felicitaties. 18.45
Denk o. d. bocht, 19.00 Gr.muz.,
19.10 Burgers, boeven en briga
diers, klankbeeld, 19.30 Moreel
beraad, causerie. 19.50 Berichten.
20.00 Nieuws, 20.05 Boekbespre
king, 20.15 Voordracht 20.30
Benelux, causerie, 20.40 Leven
op de aarde", causerie, 21.00
Voordracht. 21.30 Het leven be
trapt, 21.50 Koorzang. 22.05 Bui
tenlands overzicht, 22.20 Swing
ensemble. 22.40 Vandaag, cause
rie, 22.45 Avondwijding. 23.00
Nieuws, 23.15 In huwelijk en
gezin, causerie, 23.30 24.00 Gr.
muziek.
Televisie-programma
VRIJDAG 17 OCTOBER 1952
VARA: 20.15—21.45:
1. Actualiteit; 2. Weeroverzicht;
3. Belgisch-Nederlands program
ma.
laatste stuk zullen zij zwemmen
of lopen. Het geluid van riemen
zou hen kunnen verraden. Dek-
1 king zoekend achter de eerste
duinenrij, controleren zij voor de
laatste maal hun positie. Dan gaan
zij tot actie over. Een korte, maar
felle schermutseling met de over
rompelde bezetting van het radar
station. Het aanbrengen van
springladingen en het ontsteken
van het vuurkoord zijn het werk
van een ogenblik. Terug naar de
boten, luidt dan het bevel. Wa
den, zwemmen en pagaaien. Op
weg naar de O 21, die „klaar voor
onder water", hun terugkeer af
wacht, horen zij de explosie. De
rubberbootaetie is geslaagd. Te
vredenheid bepaalt de stemming
aan boord van de onderzeeër, die
zich, onder water, snel uit het
actiegebied verwijdert
Inleidend vuur.
De tactische positie van de aan
vallers is bij het aanbreken van
de dag, dankzij het werk van een
kleine groep pioniers, aanzienlijk
verbeterd. Aan boord van Hr. Ms.
Torpedobootjager „Banckert", die
op veilige afstand van bezet ge
bied positie heeft gekozen, heerst
grote bedrijvigheid. Er vormen
zich groepen mariniers, die hun
uitrusting aan een laatste con
trole onderwerpen. Twee stukken
geschut worden in stelling ge
bracht, aan bakboord bevindt zich
het landingsstrand. Korte bevelen
weerklinken, als twee versterkte
infanteriepelotons mariniers zich
met hun Amerikaanse bewape
ning langs landingsnetten aan
stuurboord laten zakken in zes
van de tien L.C.A.'s (Landing
Craft Assault), waarover het
oefenkamp „De Mok" beschikt.
De zes schepen vinden elkaar te
rug in het rendez-vousgebied,
waar men, rondcirkelend, wacht
op de dingen die komen gaan.
„Hallo, Bobtail Red, hallo Bob
tail blue, this is Dreamboat, I ha
ve a target for you". (Hallo, pos
ten rood en blauw. Hier heb ik
een doel voor U.Bobtail Red
en Bobtail Blue zijn de roepna
men van twee formaties Thunder -
jet-straaljagers, die tot taak heb
ben, het landingsstrand te bom
barderen. Dreamboat is de „Tech
nical Air Party", de centraalpost,
die hun acties regelt. De jagers
hebben hun doel gevonden. Hun
inleidende bombardement valt on
geveer samen met dat van de
„Banckert". Het kan niet lang
meer duren, of er zullen troepen
aan land worden gezet.
Uur U is aangebroken.
De zes L.C.A.'s varen naar de
uitgangslijn, waar vaart wordt
geminderd om de boten gelegen
heid te geven, positie te kiezen.
Twee maal drie boten, twee lan-
dingsgolven, elk bestaande uit een
versterkt infanteriepeloton. De
tweede luitenant kijkt op zijn
horloge. Hij bevindt zich, als pe
lotonscommandant in één der
voorste boten. Kort en krachtig is
zijn commando: „Uitgangslijn.
Wapens laden. Bajonet op. Uit
rusting vastmaken". Dan het te
ken, de opgeheven arm, die niets
aan duidelijkheid te wensen over
laat, die zoveel wil zeggen als:
In aanvalsformatie voorwaarts,
volle kracht vooruit, in de rich
ting van de kust. Hoog spat het
hoogwater op. Als de eerste lan
dingsboot het strand raakt, is het
tijdstip van de aanval, uur U,
aangebroken. De landingskleppen
gaan neer. Slechts het vlootper-
AMMAN, JORDANIË, 15 Oct.
De poedermelk, welke aan de
vluchtelingen in het Midden Oos
ten verstrekt wordt, zal met een
onschadelijke substantie gekleurd
worden om te voorkomen, dat
deze op de zwarte markt verkocht
wordt.
De plaatselijke handelaars heb
ben geklaagd, dat de vluchtelin
gen het poeder oplossen en deze
oplossing verkopen als verse melk
of hiervan kaas maken.
LONDEN, 15 Oct In 1956 zal
met de productie op grote schaal
begonnen worden van de Cornet
III voor passagiersvervoer. Dit is
een jaar eerder dan verwacht
werd.
Het type III van het eerste pas
sagiersvliegtuig ter wereld met
straalaandriiving, waarmede re
gelmatige diensten onderhouden
worden, zal 58 a 78 passagiers
kunnen vervoeren.
De De Havilland fabrieken heb
ben meegedeeld, dat het prototype
waarschijnlijk over twee jaar de
lucht zal ingaan.
OSLO. De NoorsNeder
landse uranium-reactor te Kjel-
ler bij Oslo is Maandag begon
nen met de productie van radio
actief kobalt en radio-actief
jodine, zo heeft het Oslose blad
„Morgenposten" gemeld. Volgen
de week zal er op volle capa
citeit worden gewerkt. Volgens
het blad zal er genoeg geprodu
ceerd worden om ook levering
naar andere landen dan Noor
wegen en Nederland mogelijk
te maken.
soneel, met de navigatie belast,
blijft in de boten achter. Kort
daarna landt de tweede golf.
Een observatieplatform, dat ter
beveiliging tegen luchtaanvallen
en ander geweld omgeven is door
witte doeken, biedt plaats aan
hoge officieren, die de acties vol
interesse gadeslaan. Onder hen
bevindt zich de Amerikaanse Ge-
neraal-Majoor der Mariniers Al
fred H. Noble, hoofd van de „Mi
litary Assistance Advisory Group"
(MAAG) in Den Haag, de eerste
buitenlandse generaal der Mari
niers, die, sinds de oprichting van
het Amphibisch Oefenkamp in
1949, „De Mok" bezoekt. Onwille
keurig gaan de gedachten uit naar
de wapenspreuk van de mariniers:
Qua Patet Orbis, zo wijd de we
reld strekt, waar ook ter we
reld
M.S. A.-correspondentie
Inzendingen beneden peil
AMSTERDAM. Ook dit jaar
heeft de Commissie voor de
Propaganda van het Nederland
se Boek weer een novelle-prijs
vraag uitgeschreven met de be
doeling de bekroonde novelle
tijdens de Boekenweek 1953 als
geschenk aan het Nederlandse
publiek aan te bieden.
Dertien manuscripten werden
ingezonden, maar de jury, be
staande uit Anna Blaman, C. J.
Kelk, A. Kossmann, Michel van
der Plas, F. J. Dupont, Chr.
Leeflang en W. J. Schouten,
heeft geen van de inzendingen
bekroond.
De commissie kon niet afzien
van het traditionele geschenk en
heeft daarom prof. dr. N. A.
Donkersloot uitgenodigd een
bundel samen te stellen var.
een aantal, zoals de oommissie
zegt, „ten onrechte weinig be
kende" reeds geschreven korte
verhalen van levende Neder
landse auteurs.
Tfc A T TT i Naar de Columbiafilm „Paula"
A* III j\ met Loretta Young en de kleine Tommy Rettig
IÜÉ
t'*?
Up 1 i i
J
If
WÊ\
De ingenieurs in de laboratoria van de Philipsfabrieken zoe
ken dagelijks naar de technische mogelijkheden om ver
beteringen aan te brengen in het kunstlicht.
Sinds het begin van deze eeuw
hebben zich op het gebied van
de verlichting belangrijke en
principiële veranderingen vol
trokken. Toen waren de wanden
en de plafonds in onze huizen
merendeels nog donker gekleurd.
Kunstlicht was schaars, vergele
ken bij thans, zodat het alleen
voor plaatselijke verlichting als
huiskamerlamp, studeer- of lees-
lamp e.d. in aanmerking kwam.
Hoger lichtniveau
Met de tijd nam het lichtren-
dement toe en werd het kunst
licht goedkoper, mede door de
daling van de electriciteitskosten.
Om het verlichtingsniveau in
huiskamer, kantoor enz. op eco
nomisch verantwoorde wijze op
te voeren, ging men er toe over
witte plafonds en lichtgekleurde
wanden en meubelen te gebrui
ken. In deze lichtgekleurde inte
rieurs bleek later, omstreeks 1937,
dat de installaties met hoog ver
lichtingsniveau, van bijvoorbeeld
500 lux, geen bevredigende resul
taten meer gaven. Door verblin
ding, slechte verdeling van hel
derheden, schaduwpartijen en
spiegelingen kreeg men ondanks
het vele licht toch een onbehaag
lijk gevoel.
Lijnen en kleuren
Ir. Kalff, directeur van het
Lichtadviesbureau der N.V. Phi
lips Gloeilampenfabrieken te
Eindhoven, zoekt naar een defi
nitieve oplossing van dit pro
bleem en wil door middel van
zorgvuldig gekozen ontwerpen
sfeer en behaaglijkheid scheppen.
Een behaaglijkheid, waarbij de
waarnemer niet alleen gemakke
lijk en duidelijk ziet, maar ook
met meer aandacht en concen
tratie, en zelfs met plezier, omdat
hij in de lijnen, kleuren en hel
derheden „het schone" ziet. Dit
zijn volgens ir. Kalff de elemen
ten, die wij zien en die in hun
combinatie het zien bemoeilijken,
dan wel steunen of veraange
namen. De lijnen in een beeld
kunnen rhythmisch en rustig ge
rangschikt zijn, maar ook ver
ward. Lijnen, die op een centrum
van belangstelling gericht zijn of
er concentrisch om gerangschikt,
zijn, trekken vanzelf onze blik
daarheen en concentreren er de
aandacht op. Van de kleuren
trekken de warme kleuren, dat
zijn geel, oranje, rood, purper en
bruin, ons het meeste aan. Daar
om dienen wij deze kleuren te
reserveren voor de oogtaak en
haar onmiddellijke omgeving, ter
wijl de koude kleuren: geel-groen,
groen, blauw, violet, grijs en
zwart het meest geschikt zijn voor
de achtergrond van het gezichts
veld. In de practijk arrangeert
men dikwijls onbewust de kleuren
in deze volgorde. Zo zal een ac
trice of zangeres bij voorkeur in
een heldere en warmgekleurde
japon tegen een koele of neutrale
achtergrond verschijnen.
Oogtaak
Het is haast vanzelfsprekend
dat men de oogtaak de grootste
helderheid geeft, de onmiddel
lijke omgeving iets minder en de
achtergrond nog minder. Daarom
ook plaatst men de hoofdfiguur
op het toneel in het licht van
een schijnwerper. Lijnen, kleuren
en helderheden zijn de elementen
die moeten samenwerken om de
aandacht van de waarnemer te
trekken en te concentreren. Ieder
interieur zal, behalve de eigen
lijke oogtaak, nog een tweede
centrum van belangstelling moe
ten hebben, bijvoorbeeld een hel-
dergekleurd en goed verlicht
schilderij aan de muur, of een
bos bloemen, of een raam met
een mooi uitzicht of iets derge
lijks, waarop men kan uitzien,
zodra men voor korter of langer
tijd de blik van zijn eigenlijke
oogtaak opheft. In de kerk, waar
wij geneigd zijn naar boven te
kijken, verlangen wij verticale
zones van belangstelling, de mid
delste met de helderste en warm
ste kleuren, daarnaast donkerder
en koeler wordende zones, dik
wijls gevormd door zuilen met
sohaduwkanten. Ook etalages, die
als vanzelf de aandacht trekken,
bevestigen de theorie van de in
vloed van lijnen, kleuren en hel
derheden. Voor het scheppen van
sfeer en behaaglijkheid kan men
in het algemeen geen bepaald
recept geven en daarom is nauwe
samenwerking vereist tussen de
binnenhuisarchitect en de ver-
lichtingsdeskundige om een in
alle opzichten verantwoord resul
taat te bereiken.
18)
„Herinner je je soms alles over het ongeluk?"
vroeg Frazer onverwacht.
„J-j-j-ja", bracht David uit.
Frazer klopte het kind op de schouder. „Dat is
den denk je daar niet meer aan dan kan je weer
heel goed mogelijk maar over een paar maan-
heel goed praten, net als iedereen en dan denken
we niet meer aan die nare tijd, is het niet?"
„J-Ja".
„Cliff Cliff, zal ik je suiker geven in de thee?"
mengde Paula zich nerveus in het gesprek.
„Wat? Ja dat is goed."
Cliff wendde zich naar het opname-apparaat, dat
door Paula steeds bij de spreeklessen met David
werd gebruikt.
„Is dit de laatste opname?" vroeg hij.
„Ja", antwoordde Paula.
„Dan stel ik voor dat we het geval even aan
zetten. Ik wil weten in hoeverre David is gevor
derd."
De machine begon te draaien en Paula's stem
itlonk:
„Dit is de eerste dag van de elfde week en u
hoort hoe goed David Larson al spreken kan.
Vooruit David, lees maar eens op welke zin op 't
bord staat."
Na een korte stilte hoorde Frazer de aarzelende,
doch duidelijke stem van de kleine jongen: „Ik
heet David Larson. Ik ben zeven
jaar.
Frazer wendde zich uiterst tevreden tot Paula.
„Mijn gelukwensen, kind", zei hij vertrouwelijk.
„Deze prestatie gaat mijn stoutste verwachtingen
te boven. Als je zo nog elf weken voort gaat,
spreekt David bijna normaal. En jij, David, je bent
een grote jongen."
David was intussen weer vlak bij hem komen
staan. Blijkbaar wilde hij opnieuw proberen de
dokter iets te zeggen.
„Ja, ja", zei Frazer glimlachend, „ik begrijp het
wel". En toen het kind met uitgestoken vinger op
Paula wees, vervolgde Cliff: „Natuurlijk zal ze je
blijven helpen. Nog een paar weken en we hebben
haar niet meer nodig dan kan je jezelf redden.
Is dat niet fijn?" Hij streek het kind over het
hoofd en nam afscheid.
Paula bemerkte met gemengde gevoelens hoe
David hem zat na te kijken als had hij hem niet
kunnen zeggen wat hem op het hart lag.
De angst en onzekerheid sloegen Paula nog meer
om het hart, toen ze de volgende dag tegen de
avond opnieuw een dergelijke ervaring met het
kind meemaakte. Wederom wees alles er op, dat
David zich tot het uiterste inspande om iets te
zeggen, evenals hij dit Cliff Frazer had willen
doen. Ditmaal probeerde hij het tegen John, haar
man.
Hij was bezig zich te kleden en liep de kamer
in van David, waar Paula nog met het kind bezig
was. John stond een ogenblik te luisteren.
„Het gaat uitstekend", wendde hij zich tot zijn
vrouw. „Als het zo doorgaat kan hij het volgende
semester al in de klas waar ze de vreemde talen
leren."
Paula knikte afwezig. Ze keek hem aan en zei:
„Ik vind het vervelend, dat je vanavond naar die
bridgepartij van het Franse college moet."
„Kind, het is voor mij ook geen pretje", lachte
John. „Maar er blijft de toekomstige baas van de
Universiteit niet veel anders over."
„Wacht". Paula kwam naderbij en bekeek zijn
overhemd.
„Er zit een grote vlek op je mouw. Ik zal even
een ander hemd uit de kast halen ik ben zo
terug."
„Dat is goed", antwoordde John en hij keerde
zich tot David om zich enige ogenblikken met hem
,Zzz. zij. hhee. heeft. zij. De poging
van David om zijn pleegmoeder te beschuldigen.
te bemoeien. Het kind kwam direct naar hem toe,
wees naar de deur, waardoor Paula was verdwenen
en wilde blijkbaar iets zeggen.
„Z. .zzz..zzz.
„Wat is er David?" vroeg John.
„Zzzz. .zij. .zij. .zij.
„Zij wat?"
„Zzz.. zijhhee.. heeft., zij.."
„Heb je dat gehoord, Paula?" riep John. „Heb je
hem horen praten. Natuurlijk David, natuurlijk
heeft zij Paula, jou geleerd hoe je moet praten."
Hij lachte. „Ik vind jou maar een knappe jongen.
Maar nu moet je toebereidselen maken om naar
bed te gaan." Paula kwam binnen met een ander
overhemd. In een ogenblik was John nu klaar.
„Ik kom niet laat terug'zei hij tot zijn vrouw
op de drempel.
„Fijn", antwoordde zij.
„Nogmaals, ik bleef veel liever thuis", voegde hij
er aan toe. „Welterusten, David."
Toen John bij de trap stond, liep Paula hem in
een opwelling snel achterna.
„John
Hij bleef staan. „Ja?"
Paula aarzelde, lachte even en zei: „Niets...."
„Ik ben gauw terug, hoor. Tot straks." John liep
de trap af en even later sloeg de buitendeur dicht.
Paula keerde in de kamer vanhet kind terug.
Ze begon hem uit te kleden. Ze had de avond
tevoren steeds geprobeerd tegen David te praten.
Nu miste zij daartoe de moed. Het kind gaf geen
enkel blijk van genegenheid meer en liet zich
als een willoos werktuig door haar helpen. Als
Cora er was geweest, zou Paula hoofdpijn hebben
voorgewend en gezegd hebben, dat zij David maar
naar bed moest brengen. Maar Cora had haar vrije
avond. Toen het kind in bed lag, ruimde ze alles
op en voordat ze de deur sloot, zei ze nog met al
de liefde die ze voelde in haar stem: „Welterusten,
David slaap lekker kind."
(Wordt vervolgd.)
9 HIGH
CLASS
VIRGINIA CIGARETTES
De intentie van de Rozenkruis-
tocht voor Donderdag 16 Octo
ber luidt:
Voor hen, die de jeugd
onderwijzen
DIEPENVEEN. Als opvolger
van Dom Columbanus Tewes, die
als Abt van de Achelse Abdij zijn
ontslag heeft gevraagd en eervol
verkregen, is benoemd de Hoog-
eerw. Pater Dom Gabriel van de
Moosdijk, tot nu toe Abt van de
Abdij „Sion" te Diepenveen. Dom
Gabriel werd in 1886 te Someren
geboren en deed nog zeer jong
zijn intrede in de Abdij te Achel.
In 1909 werd hij priester gewijd
en doctoreerde in de theologie
aan de Gregoriaanse Universiteit
te Rome in 1913. Hij bekleedde in
Achel verschillende posten, o.a.
die van Prior claustralis. In 1934
werd hij door zijn Abt naar Die
penveen gezonden om het kloos
ter Sion aldaar, dochterhuis van
Achel, te besturen. Zijn Abts
wijding had plaats in 1935 door
Monseigneur, thans, Z. E. Kardi
naal de Jong. Op Maandag 20 Oc
tober zal de installatie van de
nieuwe Abt van Achel plaats
hebben. Dom Gabriel gaat bijge
volg van het dochterhuis naar het
moederhuis terug. In de Abdij
Sion zal men over enige weken
tot de verkiezing van een nieuwe
Abt overgaan.
Naar de gelijknamige film
uitgebracht door Europa-Columbia Film
13.
„Eeuwig is een beetje veel ge
zegd", viel Steve hem in de
rede. Aan een week heb ik ge
noeg. Julie gaat mee om me te
helpen. Ik heb alles geregeld."
„Alles al geregeld?" vloog
Mark op. „En die vijfduizend
dollar, waar denk je die van
daan te halen?"
Even stond Steve met een
mond vol tanden, toen vroeg hij:
„Mark, wat mankeert je? Ik doe
alleen maar mijn best om deze
zaak tot klaarheid te brengen."
Mark voelde dat hij het nu
over een andere boeg moest
gooien. Steve zou eens achter
docht kunnen krijgen én dus
begon hij:
„Liuster eens Steve, we zullen
die Eenzame Hartengeschiedenis
uitmelken tot de laatste druppel
en als er dan werkelijk niets
meer in zit, laten we 'm schie
ten." Steve had verbijsterd ge
luisterd, maar nu werd het hem
toch te bar. „Laten schieten?"
riep hij verontwaardigd uit.
„Deze geschiedenis heeft Charlie
Burns het leven gekost en wij
zouden in dit stadium de hele
zaak laten schieten." Ongelovig
keek hij Mark aan.
„Je hebt zelf gezegd: Geef
nooit op voor je alle kopy hebt
die er in zit."
„En dat ben ik ook niet van
plan", besloot Steve terwijl hij
Mark de rug toedraaide en zon
der nog een woord te zeggen de
deur uitliep.
Mark keek hem een ogenblik
na. Toen zuchtte hij heel diep
dronk in een teug zijn glas leeg
en trok langzaam de telefoon
naar zich toe en nam de hoorn
van de haak.
„Ik wilde graag een telefoon
nummer van u weten in Middle -
bury, Connecticut," zei Mark
toen hij de stem van de tele
foonjuffrouw aan de andere kant
van de lijn hoorde.
„Een zekere Hacker, hij is
daar vrederechter," voegde hij
er aan toe.
„Wilt u een verbinding of al
leen maar het nummer?"
„Alleen het nummer alstu
blieft."
Even was het stil. Toen kraak
te de stem aan de andere kant
van de lijn weer.
„Er staat geen Hacker uit
Middlebury in de gids."
Mark dacht een ogenblik na,
toen zei hij: „Middlebury is
maar een klein stadje. Zoudt u
ook kunnen informeren of er
een Hacker is gestorven of ver
huisd is of wat dan ook."
Weer die stilte, ditmaal lan
ger.
Toen de stem van de telefoon
juffrouw: „De telefoniste van
Middlebury zit daar al vijf jaar
en ze heeft nog nooit van
iemand die Hacker heet ge
hoord."
Met een zorgelijke uitdruk
king op zijn gezicht legde Mark
voorzichtig de hoorn weer op
de haak.
Steve had de situatie niet te
duister ingezien. Brieven stroom
den binnen en de telefoon stond
niet stil, maar na onderzoek
bleek steeds dat het een vals
spoor was en dat er mensen hij
betrokken werden, die met de
hele zaak niets te maken had
den.
Dit duurde zo vijf dagen ach
tereen en ten slotte was het
tweetal doodmoe van de tot op
dat ogenblik gigantische arbeid.
Meer dan ooit werd er in dit
geval bewaarheid, dat het zoe
ken naar een speld in een hooi
berg een onbegonnen werk is,
ook al neemt men het logische
standpunt in, dat de speld toch
ergens moet zijn. In de middag
van de vierde dag belde Mark
Chapman. Het was Steve, die
het gesprek aannam.
„Zeg jonge man," begon Chap
man, „ik vind, dat het nu lang
genoeg heeft geduurd. Ik heb
je gewaarschuwd, dat je geen
resultaat zou bereiken. Ik vind
het welletjes je hebt de kans
gekregen en ik zou maar weer
zo spoedig mogelijk naar het
gewone werk terugkeren."
„Nog twee dagen en we ko
men terug," antwoordde Steve.
„Ik geloof ook, dat we al de
moeite voor niets hebben ge
daan, maar ik wil nog enige da
gen speling hebben. Baas, wees
niet zwaar op de hand en geef
ons nog één kans."
Mark antwoordde niet en bel
de af. Steve kende hem vol
doende om dit te kunnen op
vatten als een toestemming on
der protest. Wat Mark zelf be
treft, hij had zijn ijverige repor
ter het liefst zo spoedig mogelijk
teruggezien, maar achtte het
verstandiger om hem op het
laatste ogenblik niet te dwars
bomen. Bovendien was hij er
van overtuigd, dat ook na deze
twee dagen het resultaat nihil
zou zijn.
Julie had meegeluisterd en
haalde de schouders op. Ze liet
Steve een kort briefje zien, dat
ze die ochtend uit een nabij
gelegen plaatsje Waterbury had
den ontvangen.
Het luidde: „Stuur me vijf
duizend dollar en ik vertel de
namen van het paar, dat jullie
zoeken."
„Als het zo gaat, dat de men
sen er geld uit willen kloppen
en ons in ruil daarvoor wat op
de mouw willen spelden", merk
te ze op, „dan kunnen we hele
maal wel inpakken."
„Je hebt gelijk", zei Steve
peinzend. „En tóch heb ik het
idee, dat we geen spoor onbenut
mogen laten je kunt nooit
weten.
Op dit ogenblik rinkelde de
telefoon voor de zoveelste maal.
Steve nam de hoorn van de
haak en luisterde. Ondertussen
zei hij tot Julie: „Er belt
iemand op uit Franklin. Wil
waarschijnlijk tienduizend dol
lar hebben tegen een of andere
overbodige informatie." Hü be
paalde zijn aandacht tot de tele
foon.
„Met McCleary hier. Hallo!..
Daar spreekt u meeWat
wat zegt u? Wat hebt u voor u
liggen? Precies dezelfde foto als
die welke wij in de kranten
hebben geplaatst?"
Opgewonden ging Steve staan.
'■'U jouwde ze op 19 Juli 1931
in Middlebury? Dat is geweldig
juist waar we al dagen naar
zoeken. Mag ik uw naam? Vre-
derechter Elroy Hacker.
(Wordt vervolgd)
In The Kid
Chaplin, dwa
sigaar gaat o\
hij zijn koker
hij de grootst
te maken mo
rook opkring
blik op de vi
ren. Hij beki
een vorstelijk
Dat is Ghapli
alleen al zou v<
hem als meestei
groot meester,
heid van de ver
grandezza van
triomph van di
stof, voor eeuw
legd in celluloid,
die de wereld
houdt, onbarmh:
lais dat deed en
Shakespeare he
Er is veel er
deze Charlie g<
heeft de psyol
scheefvoetige c
en daar ellenlar
getrokken. Chaj
altijd de wenkb
haald. Artisten
op professoren,
zen op de
dell'arte, op P;
quin en Scarai
Quiichotte, Piero
sliep Charlie erj
van een standb
een gevecht gei
tig agenten of
gepeupel in E:
mand zal ont
laatste niet bela
het eerste.
George Berna
tijd gewoon w;
zeggen zoals hij
zegd moesten
Chaplin „het er
filmkunst heeft
en de Amerika:
Capp belichtte
meer practische
te merken: het
dat onze bibliotl
geen blijvende
Chaplins werk
dat wel hebben
lo en Mozart,
beschikking van
omdat het aller
ken zijn.
Charles Spenc
geboren in een
Lenden op 16 A
leefde een eller
ouders gingen u
zijn broer Sydr
•bij zijn moeder
armoe achter. 1
jaar oud was k
toneel en kreeg
in „Sherlock
werd hij opge
variété-gezelsch:
Company waarv
voornaamste kr
hij 21 was trok
nee door Amer
als pantomime-s
een maatschapp
films te maken,
kwamen er vi;
waaronder de
Easy Street en r.
kon hij te Holl;
studio bouwen
zijn alzijdigheid
Vanaf nu werd
tor .scenarioschi
choreograaf en
eigen films. Er
tere producten:
Pilgrim en The
1931 kwam hij
Lights, een film
geclasseerd wen
DOOR HE:
Wanneer n
om uitkomst
in een of ar
zaak, dan ze
God luistert
heeft geen m
denkt, dat ied
staat met geld
bij God verlos
kan afkopen,
geet, dat God
de omstandigh
toelaat om L
kruis, waaron
gebukt gaan,
borgen bron
genade. Het le
moet dragen, i
waardoor mer
tot de grote
In dit licht w
ting over het
ders, kan mer
om verlossing
gave verrichtf
