Flitsen uit de regerings
periode van Truman
Candidaten vice-presidentschap
Gedraag
"miJ
goed
EGEMOET
tballer
Stevenson
democratisch
candidaat
Eisenhmver
de man der
republikeinen
[agda Janssens
Charlotte Kohier
e Waaier Patience"
.1 zelden voorkomen, dat
grote actrices als Magda
en Charlotte Kohier
n volkomen andere aard
ogen de hoofdrollen spe-
én stuk. Het Rotterdams
reeft dit aangedurfd en
j.l. ging de première
iri Troyat's oomedie „De
Patience" te Rotterdam,
loofdrollen Magda Jans-
Charlotte Kohier naast
)it reeds is iets zeer bij-
Bovendien nog Frits van
t twee jonge mensen als
Versluys en Ben Aer-
i kleine, maar oersterke
/oorstelling wordt reeds
gavond a.s. in het Gulden
Alkmaar gebracht. On-
i een aardige afwisseling
vele opvoeringen, waar-
roep al vooruit ging en
trom èn om de uitzonder -
■zetting, dat wij „De
'atience" van harte bij u
aanbevelen. Als bijzon
tan nog gemeld worden,
populaire eenheidsprijs
'erin Bouwmeester
geopereerd
SRDAM, 3 Nov. De
mevrouw Tilly Perin
ister, die sinds veertien
;k is, heeft heden in het
lethgasthuis te Haarlem,
is opgenomen, een maag-
mdergaan. Haar toestand
nstandigheden zeer goed.
;r Zwiebelmann, die
tenminste wat zien
n we dan in liehte-
toburg aan, toch is
ink zij het persoon-
;nd, brigadier Piet."
elmann nog nooit
s dan ook niet, dat
chterna liepen, toen
;aklantaarn de don-
ior de tunnel valt
Het licht behoedde
sn. En na enkele
odmoe in Ottoburg
figuur van kapitein
jk, kijk" zei opper-
brandt nog in het
iiiimimmmiiimf?
Adlai Ewing Stevensan
werd op 5 Februari 1900 te
Los Angelos geboren. Zijn
vader stond aan het hoofd
van een kopermijn, maar de
grootvader van Adlai van
vaderszijde was congreslid,
later directeur-generaal van
de posterijen en van 1893 tot
1896 vice-president. Het .ma-
gistratenbloed is de huidige
candidaat der democraten
blijkbaar niet vreemd. Ste
vensan toonde reeds in zijn
jeugd een grote voorliefde
voor de journalistiek. Eerst
in 1948 nam hij ontslag als
lid van de directie, na vroeger
hoofdredacteur te zijn ge
weest, van een grote krant in
Bloomington. In 1926 behaal
de hij zijn graad in de rech
ten. Na zijn studietijd bezocht
hij vrijwel alle landen van
Europa. Van 1927 tot 1932
vestigde hij zich als advocaat
te Chicago, vervolgens werd
fiij juridisch adviseur van een
boeren organisatie en keerde
in 1935 in Chicago als ven
noot van een advocatenkan
toor terug. Na 1940 volgt de
ene belangrijke opdracht in
dienst van het land op de
andere. In 1941 benoemde de
minister van marine Steven
son als zijn speciale assistent.
Hij bereisd opnieuw grote
gedeelten van de wereld. In
het jaar van de beëindiging
van de oorlog had het depar
tement van buitenlandse za
ken in Washington iemand
nodig, die de mensen kon
winnen voor de gedachte die
ten grondslag zou liggen aan
de eerste conferentie der V.N.
in San Francisco. De keuze
viel op de advocaat uit Illi
nois. Als adviseur van de
V.S. delegatie woonde Ste
venson de bijeenkomsten van
de V.N. in Londen bij. Dan
volgde zijn verkiezing tot
gouverneur van de staat Illi
nois in het Midden-Westen.
Hij behaalde een groter aan
tal stemmen dan ooit tevoren
een gouverneur was te beurt
gevallen. Zijn optreden te
genover corrupte practijken
in ambtenaren kringen trok
sterk de aandacht.
Stevenson is een befaamd
redenaar, een groot kenner
van de internationale politiek
en een warm voorstander van
een hechte samenwerking der
volkeren. Met een zekere te
genzin heeft hij zich candi
daat laten stellen. Zijn rede
voeringen uit de algelopen
weken trokken bijzondere
aandacht door hun construc
tieve inhoud en logische be
toogtrant
Amerika kiest
nieuwe president
Om de vier jaar op de eerste Dinsdag na de eerste Maandag in
November trekken de staatsburgers van de V.S. uit de 48 staten
en het federale distriet Columbia, waarin de federale hoofdstad
Washington is gelegen, naar de stembus voor de verkiezing van een
nieuwe president. Het is de grootste politieke gebeurtenis voor het
Amerikaanse volk, omdat iedere staatsburger er persoonlijk bij be
trokken is. Maar vooral de belangrijkheid van liet presidentschap
geeft aan deze verkiezing zulk een grote betekenis. Het is een ambt
waarvan Truman eens gezegd heeft: „Geen enkele man kan het
presidentschap vervullen. Het heeft te veel en te grote verantwoor
delijkheden". Het is de president bij wie de Uitvoerende Macht be
rust; hij benoemt de ministers en is voorzitter van de ministerraad.
Het opperbevel van de omvangrijke strijdkrachten is in zijn handen
gelegd. Het recht van veto, waardoor het in werking treden van een
wet verhinderd kan worden is aan de president toegekend. Daarbij
komen nog tal van plichten en verantwoordelijkheden, die dit ambt
stempelen tot één der gewichtigste in de huidige wereldgeschiedenis.
Vandaag, 4 November 1952,
wordt de 34ste president der
V.S. gekozen. Behalve in de V.S.
zelf. wacht men ook elders in
alle werelddelen af, wie van de
twee grote rivalen, de republi
kein Eisenhower, of de demo
craat Stevenson, straks op het
Witte Huis zal zetelen om voor
de komende vier jaren de teu
gels van het bewind in handen
te nemen. Nooit tevoren in de
historie is de verkiezing van de
Amerikaanse president met zo
veel belangstelling tegemoet ge
zien als thans het geval is. De
oorzaak hiervan moet gezocht
worden in de enorme invloed
welke van de Amerikaanse poli
tiek in deze na-oorlogse tijd op
het wereldgebeuren uitgaat. Een
invloed die van grote betekenis
is voor de bestaanszekerheid der
Vrije Volkeren. Het zijn immers
de V.S., die het sterkste en
hechtste militaire bolwerk vor
men tegen de Sovjet-Russische
agressiepolitiek, terwijl het on
metelijk rijke Amerika aan an
dere volkeren een economische
steun verleent die wel het meest
opmerkelijke gebeuren is in het
midden dezer eeuw.
De eerste president was Ge
orge Washington, de grondlegger
der onafhankelijkheid. Aanvan
kelijk planter te Mount Vernon
werd hij in 1774 afgevaardigde
voor Virginia op het congres van
Philadelphia. Later werd Wa
shington opperbevelhebber in de
Vrijheidsoorlog tegen de Engel
sen (1775). Na de vrede keerde
hij naar zijn plantages terug om
in 1789, het jaar van de Franse
Revolutie het presidentschap op
zich te nemen tot 1797. Zijn
naam leeft nog steeds voort in
die van de huidige hoofdstad der
V.S.
Van de 34 presidenten zijn er
22 advocaat geweest. Wordt
Stevenson vandaag uitverkoren,
dan is.hij de 23ste jurist. Een
voormalig militair op het Witte
Huis bij een verkiezing van
Eisenhower zou ook geen novum
zijn. De presidenten Harrison
(1841) en Johnson (1869-1877)
waren ook militair van beroep.
De stemming van vandaag
Het gaat vandaag niet alleen
om de verkiezing van een nieu
we president, maar ook om het
aanwijzen van senatoren en le
den van het Huis van Afgevaar
digden. benevens een aantal
gouverneurs van staten en en
kele ambtenaren van lagere
rang. De verkiezing van een
president geschiedt niet recht
streeks. In elke staat worden
leden voor het „kiescollege" ge
kozen. Dit college kiest op zijn
beurt de president en de vice-
president. In werkelijkheid wil
het zeggen, dat de kiesmannen
„formeel hun stem uitbrengen'"
in overeenstemming met de uit
slag van de volksstemming in de
betrokken staat. De keuze van
de kiesmannen is gebonden aan
een mandaat derhalve. Vroeger
was het anders. Eigenlijk is dit
gehele kiescollege niets meer en
niets minder dan een overblijf
sel uit het verleden. Het stamt
nog uit de periode, waarin het
voor de candidaten onmogelijk
was zich in de tijd van de ver
kiezingscampagne op pad te be
geven door het uitgestrekte ge
bied van de V.S. De kiezers we
zen enkele mannen aan van
aanzien en prestige, die voor het
volk maar moesten uitmaken,
wie naar hun inzicht het meest
voor het presidentschap in aan
een candidaat in iedere staat
slechts een meerderheid van één
stem nodig heeft om de mede
werking van alle kiesmannen te
krijgen, is het anderzijds niet
uitgesloten, dat hij in het ge
hele land de meeste stemmen
President Roosevelt overlijdt op 12 April 1945; Truman volgt
hem op. In Juni 1945 neemt Truman deel met Stalin en Attlee
aan de Conferentie van Potsdam. Een maand later geeft de nieuwe
president bevel tot het gebruik van de atoombom in de strijd
tegen Japan. Het jaar 1946 gaf een grote overwinning te zien van
de republikeinen. Truman los van mandaat, in 1944 aan Roosevelt
gegeven. Twee jaar later besluit Truman hulp te verschaffen aan
Griekenland en Turkije („Truman-leer"). In hetzelfde jaar onder
tekent de president de wet die de E.C.A. (Organisatie voor econo
mische hulp) en later de M.S.A. (Organisatie voor wederzijdse be
veiliging) tot stand brengt. Truman behaalt in 1948 de overwinning
op de republikeinse candidaat Dewey. Januari 1949, begin van de
tweede ambtsperiode. Truman proclameert bij ambtsaanvaarding
program voor „Vrede en Vrijheid". Uitvloeisels hiervan zijn de
NAl.V.O. en het programma voor hulp aan onvoldoende ontwikkel
de gebieden. Op 27 Juni 1950 geeft Truman bevel tot het zenden
van Amerikaanse strijdkrachten naar Korea. Hetzelfde jaar wordt
een aanslag op de president gepleegd, die mislukt. De overlevende
aanvaller wordt ter dood veroordeeld, doch Truman verleent gratie.
In April 1961 ontvangt de president Koningin Juliana en Prins
Bernhard. Wanneer de eerste voorbereidingen worden getroffen
voor de huidige verkiezing, deelt Truman in Maart 1952 in het
openbaar mee, zich niet herkiesbaar te stellen. Ondanks een sterke
aandrang blijft hij bij zijn besluit. Kort voor de democratische
conventie in Chicago spreekt hij zich uit voor de candidatuur van
StevensonDaarna steunt hjj de laatste op een rondreis door de
V. S. met het houden van redevoeringen.
„Ik mag ze allebei wel", zegt Uncle Sam, terwijl hij trots
twee verkiezingsemblemen draagt. „Ike" voor Eisenhoweren
„Adlai" voor Adlai Stevenson.
(Tekening uit de verkiezingsstrijd der afgelopen maanden).
merking kwam. Het huidige
kiescollege is dus niet meer dan
een fictie, een zuiver formele
instelling, wat men heeft laten
bestaan op grond van een zekere
hang naar traditie.
Er zijn in het kiescollege 531
stemmen. Voor het verkrijgen
van de meerderheid heeft een
candidaat dus minstens 266
stemmen nodig om gekozen te
worden. Ook de „kiesmannen"
worden volgens het meerder
heidsprincipe aangewezen. Het
aantal stemmen, dat de verschil
lende staten hebben in het kies
college is niet gelijk. De staat
New York b.v. heeft er 45, maar
Arizona slechts 4. Dit aantal
wordt bepaald door het getal
van afgevaardigden en senato
ren, die zitting hebben voor de
betrokken staat in het Federale
Congres van Washington. Het
laatste wordt weer bepaald door
het aantal inwoners der diverse
staten.
In vrijwel de meeste gevallen
krijgt degene die het meeste
aantal stemmen op zich weet te
verwerven, ook wel een meer
derheid in het kiescollege. Maar
ais een gevolg van het feit, dat
De gezondheid der
candidaten
Het tijdschrift „Life and
Health" heeft vandaag de twee
candidaten voor het president
schap als voorbeeld gesteld om
fit te blijven.
Over Eisenhower wordt ge
zegd: Staat op om 7.30 of 7
uur, gaat naar bed tegen tie
nen. „Voor zover zijn politie
ke campagne dit toelaat, houdt
hjj zich strikt aan zijn schema
voor maaltijden, rust en oefe
ningen. Let nauwkeurig op
zijn dieet." „Heeft in drie jaar
niet gerookt, nadat zijn dokto
ren hem gezegd hadden, hier
mee op te houden. Als een ge
volg hiervan is zijn hartslag
en bloeddruk normaal geble
ven."
Stevenson: Op voor 7 uur.
Naar bed tijdig genoeg om
„een goede acht uur rust te
nemen". „Probeert zoveel mo
gelijk door de dag en tijdens
het reizen werkelijk te rus
ten." „Zijn liefste voedsel:
weinig calorieën bevattende
rode, rijpe tomaten."
De twee doktoren besloten
het artikel met de opmerking:
„Deze mannen, die als an
deren in de drukte van het
openbare leven staan, weten,
dat zij hun productieve jaren
niet kunnen verlengen, zonder
op verstandige wijze te letten
op hun physieke gezondheid.
De man-in-the-street zou met
hun voorbeeld zijn voordeel
kunnen doen."
heeft en toch niet als president
wordt gekozen. Tot nog toe is
het slechts tweemaal voorgeko
men.
Behaalt geen der candidaten
een meerderheid in het kiescol
lege. dan wordt 'de president ge
kozen door het nieuwe Huis van
Afgevaardigden. Zodra de uit
slag bekend is weet men dus
meteen wie de nieuwe president
is. Het eigenaardige is echter,
dat niemand der candidaten zich
na de stemming als „officiéél"
gekozene mag beschouwen. De
officiële vaststelling van de ver
kiezingsuitslag geschiedt eerst
op de 6e Januari (de wet heeft
deze datum vastgelegd). De dag
waarop het nieuwe Congres bij
een komt. Behalve Eisenhower
en Stevenson zijn er nog 14 can
didaten. die echter geen kans
maken.
Over dit nieuwe Congres
wordt ook vandaag beslist. Er
zijn in totaal 470 zetels in het
geding, verdeeld over 435 in het
Huis van Afgevaardigden en 35
in de Senaat. Ook de leden van
het Huis worden voor vier jaar
gekozen en zijn tegelijk aan de
beurt om af te treden. De sena
toren hebben zitting voor de tijd
van 6 jaar. Ook op dit verkie
zingsterrein speelt zich een vin
nige strijd af tussen republikei
nen en democraten.
Het gehele Huis van Afgevaar
digden moet thans opnieuw
worden gekozen. Het telt 435
leden waarvan de verdeling is:
democraten: 231
republikeinen: 200
onafhankeli.iken: 1
vacatures: 3
De democraten hebben een
meerderheid 27.
In de Senaat zijn er deze keer
35 nieuwe zetels te bezetten, als
het gevolg van het overlijden
van drie senatoren.
De verdeling is:
democraten 49
republikeinen: 47
Democratische meerderheid 2.
Verkiezing gouverneurs
Van de 48 gouverneurs van de
staten moeten er 30 nieuw geko
zen worden. Deze 30 gouver
neurschappen zijn thans verdeeld
over 15 democraten en 15 repu
blikeinen. De verdeling van de
48 is: 25 republikeinen en 23 de
mocraten. De republikeinen heb
ben dus de meerderheid
het aantal gouverneurs.
onder
De politieke partijen
Het partijensysteem in de V
S. is bijna zo oud als de geschie
denis van de republiek. Mis
schien nog wel ouder. Want reeds
in de dagen van de Engelse kolo
niën, die later zouden overgaan
in de U.S.A., treft men een par
tij aan van de meer aanzienlijken
en een zgn. volkspartij. Men mag
evenwel in deze partijen geen
voorlopers zien van de heden
daagse. Kort na de Onafhanke
lijkheidsverklaring kwamen er
geen politieke partijen voor in de
vorm, zoals wij die kennen.
Waarschijnlijk moet dit te wij
ten zijn geweest aan de afkeer,
die figuren als Washington en
zijn naaste medewerkers hadden
van politie'ke organisaties. Zij
waren teveel Europeaan nog, om
niet te weten, dat de politiek
ook een slechte zijde heeft en
zeker de politieke partij, wan
neer zij in dienst wordt gesteld
van minder fraaie doeleinden, zo
als persoonlijke bevoordeling en
machtsstreven. Toch betekende
het in de tijd van Washington
ook weer geenszins, dat er geen
politieke tegenstellingen beston
den. Deze waren er terdege
Zelfs in de boezem van zijn eer
ste kabinet.
Het zou evenwel geen halve
eeuw meer duren, of het par
tijenstelsel was dermate ingebur
gerd, als had het altijd bestaan.
Deze politieke formaties vonden
hun oorsprong in bestaande te
genstellingen tussen industriëlen
en agrariërs. De scherpe kantjes
kwamen nog sterker tot uiting,
toen de jonge republiek met eco
nomische moeilijkheden had te
worstelen. De industrieën hingen
de „eenheidspartij" aan. Het was
de partij der federalisten, waar
toe de eerste twee presidenten
behoorden. Het doel was een
sterke centralisatie te bereiken
en het tegelijk ontwerpen yan
maatregelen tegen de buiten
landse concurrentie.
De agrarische bevolking ver
zette zich danig. De landbouwers
en veehouders moesten toch
hoofdzakelijk in hun bestaan
voorzien door middel van de uit
voer der producten. Zij waren
bang het Europese afzetgebied te
verliezen en tekenden protest
aan tegen de plannen der Fede
ralisten om de industrie te be
schermen. De agrariërs waren
voorstanders van decentralisatie
en liberalisatie van het handels-^
verkeer.
Omstreeks 1800 schaarden de
boeren zich achter Thomas Jef
ferson, die een nieuwe partij
stichtte. De naam was die van
Republikeinse partij, een naam
echter die niets heeft uit te staan
met die van de huidige republi
keinen. In deze partij ontstonden
tegenstellingen; de zgn. oud-repu
blikeinen en de jong-republikei-
nen sproten eruit voort. Nog la
ter deden de „nationaal-republi-
keinen" en de „democratische re
publikeinen" hun intrede. Uit de
laatste groep zijn de democraten
voortgekomen.
Behalve de twee grote partijen
zijn er ook steeds splinterpartijen
voorgekomen. Zij hebben echter
op het politieke gebeuren in de
V.S. weinig invloed uitgeoefend.
VATICAAN IS NEUTRAAL
VATICAANSTAD De Osser-
vatore Romano meldde gisteren
dat het Vaticaan geen enkele
voorkeur heeft voor een van
beide candidaten voor het Ame
rikaanse presidentschap. Het Va
ticaan oefende scherpe critiek
uit op een artikel in het Italiaan
se communistische blad Unita
waarin gezegd werd dat Eisenho
wer door het Vaticaan werd ge
steund en eveneens werd een be
richt in de Civilta Cattolica dat
het Vaticaan pro Stevenson zou
ziin. tegengesproken.
Generaal Dwicht Eisen
hower, thans 62 jaar. de can
didaat der republikeinen, be
hoort zonder twiifel tot de
meest bekende bevelhebbers
uit de geschiedenis der krijgs
kunde. Alleen reeds de „in
vasie" tijdens de Tweede
Wereldoorlog, welke operatie
onder naam Over-Lord" ge
schiedde. maakte hem wereld
beroemd. Toch was deze boe
renzoon uit Texas, zelfs m
het begin van de laatste oor
log. nog een onbekend man:
één van de vele kolonels uit
het Amerikaanse leger. In de
Eerste Wereldoorlog diende
hij als vooraanstaand tank-
deskundige. Na 1918 hield
Eisenhower zich bezig met
militaire studies. Als naaste
medewerker van MacArthur
organiseerde hij op de Phili-
pijnen de luchtmacht van dit
gebied. Na het uitbreken van
de vijandelijkheden tussen de
Verenigde Staten en Japan in
December '41 werd hij terug
geroepen naar Washington om
de leiding op zich te nemen
van de afdeling oorlogsplan
nen van de generale staf. Ziin
taak was de strategische ope
raties voor te bereiden voor
alle frontgebieden. Generaal
Marshall benoemde hem in
1942 tot bevelhebber van de
geallieerde strijdkrachten in
Europa. In de daarop volgen
de maanden voerde Eisen
hower het bevel over de lan
dingsstrijdkrachten in Noord-
Afrika. In November 1945
volgde zijn aanstelling als
stafchef van het leger en in
December 1950 werd hij op
perbevelhebber van de N.A.
T.O.striidmacht. een functie
die hij op 31 Mei 1952 over
droeg aan generaal Ridgway.
Daarop volgde ziin vertrek
naar de Verenigde Staten, om
zich op de verkiezinesactie
voor te bereiden.
Onze dubbele minister
voorbeeld voor Amerika
NEW-YORK Het feit, dat
Nederland twee ministers van
buitenlandse zaken heeft, heeft
in de Verenigde Naties belang
stelling gewekt. Op verzoek van
de N.B.C. (National Broadcasting
Cy.) heeft mr. J. M. A. H. Luns,
een van onze twee ministers van
buitenlandse zaken, de reden
hiervoor in een televisie-vraag
gesprek uiteengezet.
De N.B.C.-verslaggever, die het
gesprek leidde, vroeg zich af of
de beide ministers, die nu geza
menlijk de verantwoordelijkheid
voor „buitenlandse zaken" dra
gen, elkander niet in verlegen
heid zouden kunnen brengen.
Hierop antwoordde minister Luns
dat dit wel degelijk mogelijk was,
vandaar dat minister Beyen (de
ministerie-genoot van de heer
Luns), mij bij mijn vertrek naar
New-York heeft gezegd: „Denk
er om, Joseph, gedraag „mij"
goed", aldus zei minister Luns.
Deze verklaring ontlokte de
verslaggevers de verzuchting, die
vele Amerikaanse journalisten in
deze tijd uit het hart gegrepen
zal zijn, dat alle moeilijkheden
der Amerikaanse presidentsver
kiezingen wellicht zouden kunnen
worden opgelost, als dit Neder
landse denkbeeld werd toegepast
in de Verenigde Staten en men
daar twee presidenten zou kun<
nen kiezen in plaats van één.
JOH. J. SPARKMAN,
democraat
RICHARD M. NIXON,
republikein
John Jackson Sparkman, de democratische candidaat voor
het vice presidentschap, wordt beschouwd als een welsprekend
pleiter voor internationale samenwerking.
Als actief lid van de commissie voor buitenlandse zaken van
de senaat behoorde senator Sparkman tot de Amerikaanse dele
gatie bij de verdragsconferentie te San Francisco. Hij stond ook
aan het hoofd van de senaatscommissie, die het ontwerp voor het
Japanse vredesverdrag opstelde. Aan al hetgeen de Verenigde
Staten ondernamen om de samenwerking in de wereld te bevor
deren, heeft hij zijn steun gegeven. Senator Sparkman was lid
van de Amerikaanse delegatie bij de algemene vergadering van
de Verenigde Naties in 1950.
Sparkman werd geboren op 20 December 1899 op een boer
derij in de Zuidelijke staat Alabama. Sparkman, één van de elf
kinderen van een pachtboer, doorliep de universiteit van Alabama
en de „Alabama Law School". Als student werd hem de beker
van de faculteit toegekend wegens zijn verdiensten voor de uni
versiteit en werd hij gekozen tot „phi beta, kappa".
Sparkman trouwde in 1923. In 1936 hield hij op met zijn advo
catenpraktijk te Huntsville, Alabama, en werd lid van het Huis
van Afgevaardigden. Tien jaar later werd hij tot senator gekozen.
De enige dochter van Sparkman is getrouwd met een officier
van de Amerikaanse marine. Sparkman geeft onderricht aan een
Zondagsschool en preekt van tijd tot tijd in de methodistische
kerk in Washington.
Het Witte Huis in Washington, het officiële woonverblijf van
de president der V.S.
Richard Milhous Nixon is, met zijn 39 jaren, één van de
jongste leden van de Amerikaanse senaat. In zijn korte loopbaan
heeft hij de naam verworven een beslist tegenstander van het
communisme te zijn en een vurig voorstander van de internationale
samenwerking, zoals de Verenigde Staten die nastreven.
Nixon werd op 9 Januari 1913 te Yorba Linda, Californdë,
geboren. In deze plaats ging hij ook naar school. In zijn vrije
tijd werkte hij bij zijn vader in de zaak; hielp kruidenierswaren
rondbrengen en bediende de benzinepomp. Hij doorliep het
„Whittier College" en de „Duke University Law School" in
Durham, Noord-Carolina. Als voorzitter van de studentenvereni
gingen van beide scholen ontwikkelde Nixon zijn talent als
spreker in het openbaar, hetgeen hem later goed te pas zou
komen.
Van 1937 tot 1942 was Nixon advocaat in Whittier, Califomië.
Gedurende de tweede wereldoorlog diende hij vier jaar als officier
bij de Amerikaanse marine. Zijn politieke carrière begon in 1946,
toen hem door de leden van een comité van inwoners uit Los
Angeles verzocht werd zich verkiesbaar te stellen voor het Huis
van Afgevaardigden. Hij werd dat jaar gekozen en twee jaar
later herkozen. In 1950 brachten de kiezers hem voor zes jaar in
de Senaat.
De vrouw van senator Nixon, Patricia, helpt hem als onbe
taalde secretaresse. Zij zijn getrouwd in 1940 en hebben nu twee
dochters. Nixon behoort tot het kerkgenootschap der quakers.