NIEUWE KARDINALEN
UIT TWAALF LANDEN
Kardinaal Alois Stepinac
gaat niet naar Rome
K.A.B. is onmisbaar voor
Katholieke arbeiders
J. A. Middelhuis
gekozen tot
voorzitter van de K.A.B,
Oudste 805 jongste 46 jaar
slechts één kloosterling
Kardinalen Feltin en Wyszynski
staan op sleutelposten
Pauselijk
Staatssecretariaat
Tito zou hem waarschijnlijk
land niet meer binnenlaten
Na vijf jaren
gevangenschap
Verbondsraad K.A.B
„Neen, zij breken nietzij bouwen
vrede, recht en nieuw vertrouwen
Met algemene stemmen
opvolger van A. Cde Bruyn
ROME Met 24 nieuwe kardinalen is het Heilig Col
lege, dat o.a. in de elf Congregaties deelneemt aan het
bestuur van de Kerk en waardoor en waaruit een nieuwe
Paus wordt gekozen, weer op het getal van 70 leden ge
bracht, dat sedert Paus Sixtus V (15851590) als het
maximum geldt. Tot de 24 behoren, zoals gemeld elf
Italianen, waardoor het totaal aantal Italiaanse kardina
len thans 27 bedraagt.
er dienst te doen als Rode Kruis-
sergeant-brancardier. Als zoda
nig verwierf hij het Oorlogskruis
en vijf eervolle vermeldingen. Hij
is om zijn vooruitstrevende en
sociale inzichten een van de
grootste figuren van onze tijd.
Zijn verdediging van de van
vele zijden aangevallen instel
ling van de zen. priester-arbei
ders, maakte hem in geheel
Frankrijk bemind, en het leider
schap van de PAX CHRISTI-
beweging, dat hij in 1950 op zich
nam. gaf hem naam in de gehele
Christenheid. Voorvechter van
het in Frankrijk zo lang achter
gestelde bijzonder onderwijs en
van groter zorg voor de volks-
De benoeming van verschil
lende hunner brengt een be
langrijke verschuiving te weeg
in de bezetting van voorname
diplomatieke "posten.
Als kardinaal keren naar
Rome terug de 71 jarige Aposto
lisch Nuntius in Spanje, mgr.
Gaetano Cicognani. de even
eens 71 jarige Apostolisch Nun
tius in Frankrijk, mgr. Angelo
G. Roncalli, de 67 jarige
Apostolisch Nuntius in Portugal,
mgr. Pietro C i r i a c i en de 68
jarige mgr. Francesco Bor-
gongini Duca, Apostolisch
Nuntius in Italië, evenals mgr.
Ciriaci Romein van geboorte en
Pauselijk administrator van
Loreto. Zij zullen alle vier tot
de zgn. Curie-kardinalen gaan
behoren en aan het hoofd ko
men van een van de Pauselijke
„departementen", de Congrega
ties. waar verschillende vacatu
res bestonden zoals b.v. bij de
Congregatie der Religieuzen, die
geen Prefect had.
Tot kardinaal werden ook be
noemd de 64 jarige Patriarch
van Venetië, mgr. Carlo Ago-
s t i n i, vroeger bisschop van
Padua; de Aartsbisschop van
Genua. mgr. Giuseppe S i r i,
die met zijn 46 jaar de jongste
is van de thans nieuw benoemde
kardinalen, de 71 jarige Aarts
bisschop van Bologna, mgr. Gia-
como Lercaro, tot voor kort
bisschop van Ravenna en de 70-
jarige Aartsbisschop van Bari.
De drie andere Italianen zijn
de 76 jarige mgr. Celso Costan.
t i n i, Secretaris van de H. Con-,
gregatie tot Voortplanting des
Geloofs, de 69 jarige mgr. Va-
lerio V a 1 e r i, Assessor van. H.
Congregatie van de Oosterse
Kerk, die als president van het
Centraal Comité belast was met
de organisatie van het H. Jaar
en vroeger o.a. Nuntius in Parijs
en in Boekarest, en Apostolisch
Vicaris in Egypte en Arabië is
geweest en tenslotte mgr. Alfre
do Ottaviani, Assessor van
de Congregatie van het H. Offi
cie en Consultor van de H. Con
gregatie van het Consistorie. Hij
is de enige nieuwe kardinaal die
tevoren nooit de bisschopswijding
had ontvangen.
Er zijn twee nieuwe Spaan-
s e kardinalen benoemd, waar
door him totaal op vier werd ge
bracht: mgr. B. de Arriba y
C a s t r o j in. 1886 geboren, se
dert Jum 1935 bisschop van
Oviedo en vanaf 8 Aug. 1944
Aartsbisschop van Tarragona en
de 52 jarige Aartsbisschop van
Santiago de Compostella mgr. F.
Quiroga y Palacios.
Frankrijk
Eveneens werden twee Fran-
s e kardinalen benoemd, waar
door hun totaal in het H. Col
lege tot 7 is gestegen.
Mgr. George F. G. M. Gren-
t e, bisschop, van Le Mans met
de persoonlijke titel van Aarts
bisschop, is met zijn 80 jaren de
oudste van de nieuwe kardina
len. sedert 1936 lid van de Aca
démie Francaise en o.a. de
schrijver van „L'Eminence grise",
„De grijze Eminentie".
Tot de bekendste van de nieu
we kardinalen behoort de 69
jarige Aartsbisschop van Parijs,
op 15 Augustus 1949 benoemd
als opvolger van wijlen kardi
naal Suhard: mgr. Maurice
Feltin. In 1928 werd hij op
44 jarige leeftijd, toen de jong
ste van het Franse Episcopaat,
bisschop van Troyes, later Aarts
bisschop van Sens en in 1936
Aartsbisschop van Bordeaux.
Tijdens de eerste wereldoorlog
toen hij nog kapelaan was in
Parijs trok hij naar het front om
Twee belangrijke
benoemingen
ROME Ter gelegenheid van
de benoeming van de benoeming
van 24 nieuwe kardinalen, zijn
tegelijk twee Italiaanse prelaten
die ais mogelijke candidaten voor
het kardinalaat waren genoemd,
tot nieuwe, belangrijke functies
benoemd. Mgr. Domenico Tar-
d i n i en mgr. Giovanni Battis-
ta M o n t i n i, resp. tot nog toe
substituut-secretaris voor bui
tengewone Kerkelijke aangele
genheden en substituut-staats
secretaris, werden beide be
noemd tot pro-secretaris van 't
Pauselijk Staatssecretariaat, de
eerste voor buitengewone, de
tweede voor gewone kerkelijke
zaken.
Men verwacht dat beiden bij
de eerstvolgende gelegenheid tot
kardinaal zullen worden verhe
ven. Zulks geschiedde indertijd
ook met kardinaal Merry del
Val die door Pius X en met
kardinaal Consal die door Pius
IX tot pro-secretaris werden be
noemd eer zij staats-secretaris
en kardinaal werden.
Er waren echter nog nimmer
twee pro-staatssecretarissen te
gelijk, en dat accentueert de
uiterst belangrijke taak van
beide huidige functionarissen.
huisvesting is hij in waarheid een
kerkyprst van uitzonderlijke be
tekenis.
Er is slechts één nieuwe
D u i t s e kardinaal benoemd, de
51 jarige opvolger van kardinaal
Faulhaber, als Aartsbisschop van
Miinchen-Freising. mgr. Joseph
W e n d e 1. van 1941 tot voor
enkele maanden bisschop van
Speyer. Er zijn nu, mét dr. Jo
seph Frings. kardinaal-aartsbis
schop van. Keulen, nog maar
twee Duitse kardinalen, de op
volgers van de overleden kardi
nalen Graf von Preysing van
Berlijn, Bertram van Breslau en
Graf von Galen van Münster,
zijn niet in het H College opge
nomen.
Met de benoeming van de 66 ja
rige Aartsbisschop van Los An-
feles, mgr. James F. L. Mac
n t y r e, een geboren New Yor
ker, hebben de Verenigde Staten
thans vier kardinalen; Canada
kreeg een tweede kardinaal in
mgr. Paul E. Leger Aartsbis
schop van Montreal (48 jaar), de
enige nieuwe kardinaal, die tot
de reguliere geestelijkheid be
hoort n.l. de Congregatie der
Sulpicianen.
In het H. College is opnieuw
een Pools kardinaal opgeno
men: mgr. Stephan Wyszyns-
k i, Aartsbisschop van Cnesen
en Warschau. De 51 jarige Pri
maat van Polen is de opvolger
van de in 1948 overleden kardi
naal Hlond en hij staat op een
van. de meest aan communisti
sche dreiging blootgestelde Ker
kelijke post. Samen met de
vorig jaar qyerleden kardinaal
aartsbisschop van Krakau. mgr.
Sapieha, besliste hij over het ge
ruchtmakende accoord tussen
Kerk en Staat in Polen, waarbij
van de Kerk o.a. de erkenning
van de Oder-Neisse-grèns werd
geëist in ruil voor het principe
van vrijheid van godsdienst en
godsdienstonderwijs op de scho
len.
Het Vaticaan heeft dit accoord
nooit officieel erkend maar ook
nooit gedesavoueerd en mgr.
Wyszynski kon het eindelijk
gaan toelichten toen hij in April
1951 na drie jaar wachten zijn
visum kreeg voor een bezoek
aan de H. Vader. Na zijn terug
keer schreef hij een ontroerende
brief aan alle katholieken van
Polen over het groot vertrouwen
van de H. Vader in hun vastheid
van geloof. Met zijn verheffing
tot kardinaal heeft de Paus op
nieuw zijn vertrouwen in de per
soon van de primaat en in de
aanhankelijkheid van de Poolse
katholieken bevestigd.
Er is n.u ook een Ierse kar
dinaal, de 68 jarige aartsbis
schop van Armagh, mgr. John
dA1 to n.
Met de benoeming van drie
nieuwe Zuid-Amerikaanse kar
dinalen heeft de H. Vader ten
slotte het belang van de Zuid-
Amerikaanse landen voor de
Kerk onderstreept. Equador en
Columbia kregen voor het eerst
een kardinaal resp. mgr. Carlos
Maria de la Torre, de 69
jarige Aartsbisschop van zijn
geboortestad Quito, eerder bis
schop van Biobamba en Guaya
quil en de 63 jarige Aartsbis
schop van Bogota, mgr. C.
L u q u e, eerder bisschop van
Tunja.
Brazilië kreeg zijn derde kar
dinaal: de 76 jarige Aartsbis
schop van San Salvatore mgr.
A. A. de Silva die van 1911
tot 1924 bisschop was van Barra
do Rio Grande.
Behalve de reeds genoemde
landen, zijn Argentinië en Por
tugal in het H. College ieder
vertegenwoordigd met twee kar
dinalen en Nederland, Bel
gië, Armenië, Oostenrijk, Austra
lië, Chili, China, Cuba. Engeland,
Hongarije mgr. Mindszenty
Peru en Syrië ieder met éen.
Enkele uren nadat Mgr Aloys Stepinac zijn verheffing
tot kardinaal had vernomen in Krasic, het dorpje waar
hij op 8 Mei 1898 werd geboren en waarheen hij thans
feitelijk is verbannen, dertig kilometer ten Zuidwesten
van zijn aartsbisschoppelijke zetel, Zagreb, stond hij de
correspondent van Associated Press in Joego-Slavië,
Singleton, een interview toe. In Krasic, een dorp van
wijnbouwers, werd het feest van zijn uitverkiezing door
velen gevierd, maar Singleton had de grootste moeite
om tot de nieuwe kardinaal door te dringen.
Voor de deux van zijn huis
stond een patrouille van drie
man van Tito's militie. Vanach
ter dubbele deuren, met ijzeren
staven versterkt en gesloten,
eiste een priester driemaal po
sitieve legitimatie, eer Single-
ton werd toegelaten, en het in
terview werd hem daarna pas
toegestaan toen hij kon aanto
nen dat hij indertijd een onder
houd met Mgr. Stepinac had
-gehad in de gevangenis.
Mgr. Stepinac ontving de
journalist in een studeervertrek
dat niet veel groter was dan de
cel waarin hij vijf jaar heeft
doorgebracht. Hij zag er goed
uit en scheen opgewekt, on
danks zijn bezorgdheid over het
lot van de Kerk in zijn land.
Hij sprak met zachte stem in
het Servo-Kroaats, maar met
niet minder nadruk.
Hij zeide niet van plan te zijn
Joego-Slavië te verlaten, zelfs
niet om naar Rome te gaan,
waartoe hij misschien zal wor
den uitgenodigd wanneer op
Donderdag 15 Jan. 1953 het
Openbaar Consistorie in de Sint
Pieter zal worden gehouden en
aan de nieuwe Kardinalen de
rode hoed zal worden opgezet.
„Ik zal mijn volk nooit ver
laten", zei hij. „Ik wil bü mijn
volk blijven in leven en dood.
Als ik Joego Slavië verliet, zou
Ik er waarschijnlijk niet meer
worden toegelaten. Ik wil hier
blijven om mijn volk in zijn
ellende bij te staan."
De Kardinaal liet zich scherp
uit over de betrekkingen tussen
de Kerk en de regering van
Tito. „Er is in Joego Siavië geen
spoor van godsdienstvrijheid. De
Kerk verkeert hier in vrijwel
dezelfde positie als in Rusland.
Ook hier is vrijheid gelijk nul."
Mgr. Stepinac verklaarde, dat
indien er een compromis tussen
Kerk en Staat tot stand zou ko
men, die moest worden bewerk
stelligd, niet door hem, maar
tussen de regering en de Hei
lige Stoel. Hij verzekerde echter
dat als het conflict voortduurt,
de Kerk zal overwinnen". Het
materialisme heeft de geest nog
nooit verslagen. De staat die 't
materialisme omhelst, bewerkt
zijn eigen nederlaag. De geest
zal overwinnen". De communis
tische politiek inzake de opvoe
ding van de jeugd, vergeleek
hij met die van Hitler-Duits-
land.
Hij vermoedde dat men zich
met zijn post bemoeide. Katho
lieke publicaties die aan hem
waren afgezonden, hadden hem
nooit bereikt en van buiten
Joego-Slavië had hij in het ge
heel geen katholieke litteratuur
ontvangen.
Mgr. Stepinac werd op 18
September 1946 in zijn bisschop
pelijk paleis te Zagreb gear
resteerd, beschuldigd van „mis
daden tegen het volk". Op 30
September begon het prdces dat
op 11 Oct. eindigde met 't von-
16 jaar dwangarbeid en
op
nis:
verlies van burgerrechten, een
vonnis dat gebaseerd was op
verdraaide fèuten, valse getui
genissen en de vervalste cor
respondentie met het Vaticaan.
Alle beschuldigingen hadden in
naam betrekking op de tijd der
Duitse bezetting, toen de Duits
gezinde Katholieke Kroaat Pa-
velitch met zijn Oestadji's de
Orthodoxe Serven met geweld
tot 't Katholicisme wilde dwin
gen, een politiek waartegen
Mgr. Stepinac zich altijd heeft
verzet zoals hij ook_ tegen
de wil van het volk in wei
gerde, de Hertog van Spoleto
tot Koning van Kroatië te kro
nen. In ferte ging het echter om
het verzet van de Bisschop te
gen de na-oorlogse communis
tische dictatuur.
Vrijlating van Mgr. Stepinac
werd een eis, toen Tito zich van
Rusland afkeerde en het Wes
ten hulp vroeg. Tito liet in 1950
weten, dat hij bereid was de
Bisschop vrij te laten indien
deze het land zou verlaten. Dit
aanbod werd op 2 Juli 1951 ter
kennis van het Vaticaan ge
bracht. Het Vaticaan liet Mgr.
Stepinac zelf de beslissing.
Hij weigerde, omwille van de
onrechtmatigheid van het von
nis en omdat hij de regering 't
recht ontzegde, een bisschop tot
aftreden te dwingen.
Tenslotte werd hij begin Dec.
1951 vrijgelaten, op voorwaarde
dat hij zich in Krasic zon ves
tigen.
Zijn benoeming tot Kardinaal
bevestigt nog eens dat zijn hou
ding de volle instemming van
het Vaticaan had en heeft. De
Paus heeft hem tot hoge waar
digheid verheven, omdat zijn
gedrag als een voorbeeld geldt
in de strijd tegen de vijanden
van de Kerk. zoals reeds eerder
in de geschiedenis een vervolgd
Prelaat tot Kardinaal werd be
noemd: de Poolse Bisschop Leo-
skovsky, die onder Bismarck tot
gevangenisstraf was veroordeeld.
(Van één onzer verslaggevers
De verbondsvergadering van de K.A.B.die de eerste
twee dagen van deze week in Utrecht wordt gehouden,
zette zich gistermorgen aan de verkiezing van enige
leden van het verbondsbestuur, onder wie de nieuwe
verbondsvoorzitter als opvolger van de heer A. C. de
Bruyn die bij zijn benoeming tot minister is afgetreden.
De waarnemend voorzitter, de beer J. W. v. d. Akker,
wees in zijn kort openingswoord van deze vergadering
op de grote betekenis van deze bestuursverkiezing,
waarbij hij inging op de taken die aan het verbonds
bestuur zijn toebedeeld.
Behalve dat dit bestuur hef
vertrouwen moet hebben van de
leden en besluitvaardig moet
ziin, moet het zich verantwoor
delijk weten voor de belangen
die aan de bond ziin toever
trouwd, waaruit voortvloeit de
zeng voor de belangen van de
gehele Nederlandse bevolking;
gemeenschappelijk en wijder
gezien, de belangen van inter
nationale betekenis.
Het wordt, aldus de heer v. d.
Akker, betreurd, dat voor de ge
salarieerde besturen van het
verbond de meest bekwame
mensen uit de verschillende
bonden worden genomen, die
vaak moeilijk gemist kunnen
worden. Voor het verbondbe-
stuur ziin echter de beste man
nen nodig.
De nieuwe verbondsvoorzitter
zal de taak van de heer De
Bruyn moeten overnemen, die
zeven en twintig jaar onafge
broken de beweging heeft ge
leid en er in is geslaagd de
K.A.B. tot een werkelijke een
heid te maken. „Onze democra
tische instelling, kent geen lei
dersbeginsel, doch wel diat van
de eerste man, die een binden
de figuur moet ziin tussen de
vele personen die in de bond
met verantwoordelijkheid ziin
belast
Daarom moet voor de ver-
hondsvoorzitcr de allerbeste man
genomen worden, bewust van de
grote verantwoordelijkheid, In
volle vrijheid gaan wij het be
stuur en de voorzitter kiezen,"
aldus besloot de waarnemend
voorzitter zijn openingsrede.
Enige hartelijke woorden wijd
de de heer v. d. Akker San de
drie verbondsbestuursleden die
in de afgelopen maanden zijn
overleden. Hij herdacht hierbij
de heer J. Reyers van de Bouw-
Katholiek Instituut voor Volks
huisvesting belangrijk werk
heeft verricht. Voorts herinner
de hij de heer Jos van Seggelen,
„een van de oude garde be
stuurslid van de R.K. Bond van
Overheidspersoneel St. Paulus
en aan de heer Kersenmakers
van de R.K. Bond voor Tabaks
bewerkers. wier figuren even
eens in het werk van de bond
zeer gemist zullen worden.
Voor de vergadering met de
bestuursverkiezing begon, ver
welkomde de heer v. d. Akker
de vertegenwoordigers van het
I.C.V.. van wie de heer Van
Istendael Dinsdag een inleiding
zal houden over de ontwikkeling
van de internationale organi
satie.
Verkiezing
verbondsbestuurders
Tot verbondsbestuurders wer
den herkozen: G. Cobligbon, Jos
Maenen en Jos. Zwanikken: in
de vacature G. Z. de Vos
(K.A.B. Bisdom Haarlem) werd
benoemd Joh. Kortink, voorzit
ter van deze bond.
Als opvolger van de heeT P. J.
S. Serrarens, die als verbonds
bestuurder had bedankt, werd
na drie stemmingen gekozen J.
M. Blommers, voorzitter van
St. Raphaël. Tot gesalarieerd
verbondsbestuurder werd in de
vacature De Bruyn benoemd de
heer W. D. Lelieveld, secretaris
van de Katholieke Bond van
Overheidspersoneel.
De waarnemend voorzitter her
dacht met enkele welgekozen
woorden de vele verdiensten
van de heer Serrarens in het
bijzonder voor „Herwonnen
Levenskracht" en het I.C.V. De
heer Serrarens heeft zijn huidige
functie moeten neerleggen, om
dat hii deel uitmaakt van het
hof van justitie van de Europese
kolen- en staalgemeenschap.
„Het ledental van de K.A.B.
beweegt zich nog steeds in stij
gende liin," zo constateerde de
nieuwe verbondsvoorzitter, de
vakarbeidersbönd, die o.a. in het heer J. A. Middelhuis, in een
De verbondsraadsvergadering van de KAB heeft gister
morgen met algemene stemmen tot voorzitter van 't ver
bond gekozen, de heer J. A. Middelhuis, tot dusverre
secretaris van de K.A.B. Deze beslissing werd met luid
en langdurig applaus begroet.
Eén main vermag niets iin de
K.A.B., laat staan een man, die
na de lagere school vrijwel geen
andere school meer heeft gehad,
dan die van het leven zelf.
Nadat de waarnemend voorzit
ter, de heer v d. Akker, in een
kort, maar hartelijk speechje de
nieuwe voorzitter van harte wel
kom had geheten en hem de
verzekering had gegeven, dat
allen, wie de K.A.B. lief is, hem
naar best vermogen terzijde zul
len staan sprak de heer Middel
huis de aanwezigen toe.
Vooropstellende, dat niemand
meer kan geven, dan hij heeft en
men dus van mij niet meer moet
verwachten, zal ik met Gods hulp
mijnerzijds alles doen wat in
mijn vermogen is om het grote
vertrouwen, dat u in mij gesteld
heeft nimmer te beschamen, al
dus de nieuwe verbondsvoorzit
ter. Het is wel een uitzonderlijk
moeilijke taak, een zo voortreffe
lijke voorzitter, als A. C. de
Bruin was. op te volgen. Hij had
buitengewone kwaliteiten en was
een leider van groot formaat. Ik
verheug me er over, dat hij zijn
briljante loopbaan bekroond heeft
mogen zien in zijn benoeming tot
minister. God geve, dat zijn mi
nisterschap even vruchtbaar mo
ge zijn als zijn voorzitterschap
van de K.A.B.
De eenparigheid van stemmen
bij deze benoeming geeft mij
moed om deze taak te aanvaar
den. Niet een moed, die berust
op onverantwoorde vermetelheid
of zelfoverschatting, dat ware
dwaasheid.
Met behulp van Hem, die tot
dusverre de K.A.B. zo rijk heeft
gezegend en de steun van Mgr.
van Sdhaik de K.A.B. heeft
geen betere vriend zal ik alles
doen wat in mijn vermogen ligt.
Het kerkelijk gezag 'kan onder
atlle omstandigheden en onver
minderd rekenen op de onbezwe
ken trouw en volgzaamheid van
de K.A.B., zoals de K.A.B. altijd
■blijft rekenen op de steun en 't
vertrouwen van de Kerk.
Op dr. Olierook, bekend om
zijn grote kennis en van scherp
zinnigheid getuigende adviezen,
alsmede op allen, die zich aan de
K.A.B. nauw verwant weten,
deed de heer Middelhuis tenslotte
een beroep om hem met alle
kracht terzijde te staan, de wer
kers ten zegen, tot heil van Kerk
en land, getrouw aan het devies
„Alles voor het volk, het volk
voor Christus". Leve de K.A.B.
Mgr. v. Schalk, geestelijk advi
seur van de K.A.B. was de eerste
die na het dankwoord van voor
zitter Middelhuis deze geluk
wenste met zijn verkiezing. Hij
met gebruikmaking van de rui
me ervaring.
„Ik heb ai veel meegemaakt"
aldus mgr. v. Schalk, „maar ik
capituleer nog niet en ik blijf tot
uw beschikking zolang dat enigs
zins mogelijk is."
De Verbondsadvóseur drong er
op aan, de grote betekenis van
de sociale werkzaamheden van
figuren als Sdhaepman en dr
Poels steeds voor ogen te houden.
Zij gingen er bij hun activiteiten
van uit, dat de arbeid moet wor
den gebracht tot zelfstandigheid,
een streven, waarbij de steun en
de helpende mand van intellec
tuelen niet kunnen worden ge
mist.
„De tijden zijn moeilijk", aldus
mgr. v. Sdhaik, „en ook nu zal
met esprit voor het belang der
arbeiders moeten worden voort
gegaan.
Met de raad, dat de eenheid in
de K.A.B. steeds moet worden
hoog gehouden, besloot mgr. van
Sdhaik, zijn korte felicitatie aan
het adres van de nieuwe voor
zitter.
Verrassing!
De verbondsvergadering van
de K.A.B., die na de verkiezing
van de heer J. A. Middelhuis tot
verbondsvoorzitter in de middag
werd voortgezet, werd omstreeks
vier uur plotseling op verras
sende wijze onderbroken, toen de
burgemeester van de geboorte
plaats van de heer Middelhuis,
Haaksbergen, mr. J. H. J. Een
huis, de zaal werd binnengeleid,
vergezeld van de geestelijk advi
seur en de voorzitter en secre
taris van de Haaksbergse K.A.B.-
afdeling. Deze afvaardiging van
de Haaksbergse gemeenschap
was na het bekend worden van
de verkiezing van de heer Mid
delhuis speciaal naar Utrecht ge
reisd om persoonlijk aan de
nieuwe voorzitter de gelukwen-
zegde de nieuwe voorzitter daarbij sen van zijn geboorteplaats te
zijn volledige medewerking toe komen aanbieden.
Levensloop
De nieuwe KAB-Verbonds-
voorzitter J.A. Middelhuis werd
5 Maart 1902 te Haaksbergen in
Overijsel geboren. Nadat hij de
lagere school had doorlopen
moest de jonge Middelhuis op
14-jarige leeftijd naar de tex
tielfabriek. Hij wilde echter
timmerman worden en bezocht
daarom nog drie jaar lang de
ambachtsavondschool. Maar ten
gevolge van de eerste wereld
oorlog kon hij ziin timmerliefde
niet volgen en hij bleef in de
textieL
Zo kwam hij als stalenmaker
in dienst bij de N.V. Stoomble-
kerij en werd in 1929 bevorderd
tot eerste stalenmaker. In al de
voorgaande jaren had Middel
huis veel aan zelfstudie gedaan
en zich bekwaamd in de Duitse
taal en boekhouden.
In het plaatselijke katholieke
organisatieleven had hij de aan
dacht op zich weten te vesti
gen en de benoeming in 1929
tot bondspropagandist bij de
R.K. Textielarbeidersbond „St.
Lambertus" voor het district
Twente kwam dan ook niet on
verwacht.
Zeven jaar later, in 1936
volgde zijn benoeming tot dis
trictsleider van deze Bond,
waarna hij nog weer tot verte
genwoordiger voor he.t R.K.
Werkliedenverbond voor Over
ijsel inzake werklozenzorg werd
aangesteld. Voorts werd hij be
stuurslid van de bedrijfsvereni
ging voor het Twentse Textiel
bedrijf voor de uitvoering van
de ziektewet.
Bij de liquidatie van de R.K.
Arbeidersbeweging in 1941 nam
de heer Middelhuis ontslag en
kwam in 1942 als inspecteur
voor de ziektewet bij de Cen
trale Onderlinge in dienst.
Na de bevrijding werd de hr
Middelhuis aangewezen als lid
van de adviescommissie voor de
femeente Enschede en had een
elangrijke functie bij de aan
wijzing van kiesmannen voor
de nood-gemeenteraad.
In de eerste na-oorlogse jaren
vervulde de heer Middelhuis
nog de functies van fractievoor
zitter van de katholieke raads
fractie in Enschede, bestuurs
lid van de vereniging tot ex
ploitatie van volkskoffiehuizen.
In 1946 deed het organisatie-
leven opnieuw een beroep op
de heer Middelhuis toen hij be
noemd werd tot voorzitter van
de Ned. Katholieke Kleding- en
Textielarbeidersbond, waarin in
dat jaar ook de Ned. R.K. Naai
sters- en kleermakersbond was
opgenomen.
Twee jaar later ontving hii
zijn aanstelling tot gesalarieerd
verbondsbestuurder van de Ka
tholieke Arbeidersbeweging en
volgde hij de heer Dré de Woif
als Verbondssecretaris op.
Thans is de heer Middelhuis
geroepen om de hoogste plaats
in de katholieke Arbeidersbe
weging te gaan bezetten.
korte rede na ziin benoeming.
..Zii het minder sterk, dan we
voor deze gewend waren. Wii
zijn nu meer en meer gqkomen
aan de zeer moeilijk te winnen
ongeorganiseerden. Het laatst
bekende cijfer van het ledental
is dat van 1 October j.l. en het
wijst het cijfer 332.636 aan. Dat
betekent sinds 1 Januari j.l. een
vooruitgang van 5390 leden.
Klove tussen
K.A.B. en N.V.V.
Trots de goede samenwerking
in de Raad van Vakcentralen, in
de Stichting van de Arbeid, in
de S.E.R. en zo men wil in nog
andere organen, blijft er een
niet te overbruggen klove tussen
ons en het N.V.V. Immers: het
woord van Christus zelf: „Wie
niet met Mij is, is tegen Mij"
geldt niet alleen voor de mens
individueel, maar ook daar waar
die mens collectief, in georga
niseerd verband optreedt.
In West-Duitsland heeft, om-
der invloed van de eenheids
vakbeweging. de katholieke
sociale leer haar invloed op het
maatschappelijk gebeuren gro
tendeels verloren. Dit voorbeeld
bevestige ons in de overtuiging
van de onmisbaarheid van onze
K.A.B.
De economisoh-financiële toe
stand van ons land ontwikkelde
zich, mede dank zii .het con
sumptie-offer van arbeiders en
beambten, verder in gunstige
zin. De vreugde hierover wordt
echter in belangrijke mate ge
temperd door de minder gun
stige toestand van de werk
gelegenheid en de zorg daarvoor
voor de naaste toekomst. De
maatregelen, door de vorige
regering getroffen, ziin onvol
doende gebleken om de werk
loosheid binnen de normale
grenzen te houden. De K.A.B.
geeft aan nuttige en productieve
arbeid voor allen, die werken
kunnen en werken willen, verre
de voorkeur boven een toestand
van grotere welvaart voor een
deel, gepaard met een grote
werkloosheid voor velen.
Katholieke eenheid
De heer Middelhuis pleitte
voor een afschaffing van het
systeem der gemeente-classifi
catie, hoopte dat bij een huur
verhoging gezocht zal worden
naar een compensatie en legde
nog eens de nadruk op de bezits
vorming. De K.A.B. zal moeten
voortgaan met een actieve cul
tuurpolitiek en dienen te zorgen,
oat geloofsafval en geloofsver-
slapping niet toenemen. De zorg
voor de katholieke eenheid heeft
ons weerhouden te reageren
op tal van prikkelende uitlatin
gen vam de laatste tiid.
De K.A.B. Is steeds bereid te
zoeken naar wat bindt en
samenbrengt en te vermijden
wat scheidt. Doch de liefde kan
niet van een kant komen. Heel
ons streven moet erop gericht
zijn, dat anderen van ons kun
nen getuigen: „Neen, zij breken
niet, zij bouwen vrede, recht en
nieuw vertrouwen."
Tijdens de middagbijeenkomst
ging de verbondsvoorzitter in het
kort in op verschillende belang
wekkende sociale en economische
kwesties, die door de woord
voerders waren aangeraakt.
Ten aanzien van de kinder
bijslag wees de heer Middelhuis
er op, dat door de K.A.B. een
grotere progressiviteit wordt
voorgestaan, zowel gerekend naar
het aantal kinderen in het gezin
als naar de hoogte van het ge
noten loon. Verheugend noemde
hu het, dat er verschillende teke
nen zijn, die er op wijzen, dat in
het andere kamp meer inzicht
komt voor het door de K.A.B.
ingenomen standpunt ten aanzien
van de kinderbijslag.
De vraag of het consumptie-
offer, dat de arbeiders hebben
gebracht, thans reeds ongedaan
moet worden gemaakt, achtte de
verbondsvoorzitter moeilijk te
beantwoorden, daar aan deze
kwestie andere vraagstukken ver
bonden zijn, die verband houden
met de werkgelegenheidspolitiek.
Het probleem van de midden
groepen, waaraan in de laatste
tijd breder belangstelling is ge
geven, achtte de heer Middelhuis
09k voor de K.A.B. van beteke
nis. Het zal daarom een passende
plaats moeten krijgen in de stu
die van het gehele loon- en sa-
larisvraagstuk.
Ingaande op een desbetreffende
vraag zeide de verbondsvoorzit
ter van mening te zijn, dat de
betekenis van het katholieke
volksdeel in het bedrijfsleven en
met name in de te vormen be-
drufschappen vaak niet voldoen
de tot haar recht komt. De heer
Middelhuis waarschuwde met na
druk de katholieke arbeiders te
gen dit gevaar, dat slechts be
zworen kan worden door een zo
volledig mogelijke toetreding tot
de katholieke organisatie.
In antwoord op een door de
heer Zwanikken, voorzitter van
de Utrechtse Diocesane Bond, op
geworpen vraag betreffende de
zich steeds verder uitbreidende
activiteit der coöperaties, ook op
terreinen waar alleen de stands
organisaties werkzaam kunnen
zijn, raadde de heer Middelhuis
de diocesane bonden aan, zich op
de hoogte te stellen van deze
gewraakte coöperatieve activi
teiten en zich daarna te richten
tot het verbond, opdat kan wor
den overwogen wat ter oplossing
van deze moeilijkheden kan wor
den gedaan.
Als resultaat van de ingekomen
bondsvoorstellen, die in deze
middagvergadering in behande
ling kwamen, werd besloten een
commissie in het leven te roe
pen, die de vraag zou moeten
bestuderen, in hoeverre de K.A.B.
het lidmaatschap ook moet open
stellen voor niet-practiserende
katholieken.
