FANTASIE en speelsheid
op linnen
Mwttige fiap jet,
voor de jaarwisseling
Vrouwen zijn belangrijk in depolitiek
Corry Erkens heeft aparte tinten
en motieven voor haar hand-
bedrukte doeken
Interesse voor Middeleeuwse romantiek, oude volkskunst
en... goede souvenirs
Tradescantia
Nederlandse vrouwen
breien sokken voor
Amerika
door Wmi Knipjcheer» en Roos l^a^el
f
„Vlak bq ons huls liep een heel jong veulentje in de wei, u weet wel, zo'n onhandig paardje
op bqna breekbare pootjes, dat bq het minste of geringste dreigt om te vallen. Het deed een
paar stapjes en hup, daar ging het weer! Dat paardje heeft mq nu geïnspireerd tot dit ont
werp."
Met deze woorden leidt Corry Erkens een van haar talloze handbedrukte doeken in, grote en
kleine, fleurige en teer getinte. Het kleedje, dat zq in haar handen houdt, toont het bewuste
paardje. Pril en onbevangen staat het in de wei, onder een grote distelplant, té groot voor de
werkelijkheid, maar net charmant en speels genoeg in het rijk der fantasie. En in dat rijk
van fantasie en speelsheid voelt Corry Erkens zich volkomen thuis. Dat bewijzen de paarde
bloem en de waterscheerling, de zwaluw en de kreeft, motiefjes uit de planten- en dierenwe
reld, die zq in zwierige lijnen op het papier zet, precies zoals zij ze ziet.
Juist door die verbeeldingskracht, die er van uitgaat, zijn deze figuurtjes zo verrassend en in
nemend. Men kan zich niet genoeg verlustigen aan de witte vogels, met gekrulde veren, die
met een bloesemtakje ergens in de bek door een weelde van bloemen en sterren wieken. En dan
de vele bloemmotieven, die uit de tekenmap te voorschijn komen....
blijkt een lange weg te zijn, die zij
daarheen afgelegd heeft, een weg
vol afwisseling overigens. Eerst
kwam de studie in Nederlands aan
de Nijmeegse universiteit. Haar
liefde voor onze taal bracht er haar
al spoedig toe zelf de pen ter hand
te nemen en toen ze eenmaal ge
schreven had, ging ze ook illustre
ren. Om beter thuis te raken in de
beeldende kunst ging zij naar de
academie „Kunstoefening" te Arn
hem, waar ze les kreeg in tekenen,
schilderen, beeldhouwen, emailleren
en andere edele ambachten. Zo werd
er een degelijke basis gelegd voor
haar werk als kunstnijvere, waar
voor ze een natuurlijke aanleg had.
En hoe ze nu speciaal tot het hand-
bedrukken van doeken kwam? „Ik
zag dit werk in Zwitserland" ver
telt ze, „waar ze weer pogingen
doen om de oude volkskunst tot
nieuw leven te brengen. Het was de
bedoeling, dat ik over dit loffelijk
streven een artikel zou schrijven.
Toen ik die mooie handbedrukte
doeken zag, zei ik: „zo iets zou ik
nu ook willen doen enik heb
het gedaan".
Wand lap voor kinderkamer. Het Goddelijk Kindje temidden van twee
engeltjes.
Het jonge paardje uit de wei, overgebracht naar een sprookjesach
tige omgeving op edel bewerkt linnen.
Onder: Kleedje voor presenteerblad met fantasierijke motiefjes uit
de dierenwereld.
Sommige zijn gebr.uikt voor ge
zellige lampekappen, andere voor
knusse theemutsen waar men al
meteen het theelichtje en een geu
rig kopje bfl denkt.
„Deze muts" en Corry Erkens
grijpt een goudgeel exemplaar uit
de verzameling die net klaar is
„deze muts voldoet in de meeste
interieurs. Rood is moeilijker en
met blauw moet Je zeker oppassen".
Het is helder rood en een typisch
blauw dat ze ons toont, bijna In
disch blauw, maar heel mooi. Het
merkwaardige is, dat daarnaast
weer heel tere tinten in de collec
tie voorkomen, zoals oud rose,
mosterdgeel en bleekgroen.
„Ik maak al die kleuren zelf",
zegt onze gastvrouwe, „ik meng de
verfstoffen, die ik thuis krijg, zodat
ik steeds mijn eigen tinten heb en
steeds nieuwe vind". Bij deze woor
den had ze een theemuts omhoog,
die wel heel apart van kleur is:
crème en „licht zwart" zouden wij
haast zeggen, al schudden alle
kleurdeskundigen bij deze laatste
aanduiding misschien het hoofd.
„Deze muts heet Lapland" vertelt
Corry Erkens, „ik heb al mijn tea-
cosies een naam gegeven. Het mo
tief van deze muts is ontleend aan
de Laplanders, die ware kunstenaars
in het snijwerk zijn. De figuren
kwamen voor op de gesp van een le
ren riem".
Nu zijn we aangeland bjj een heel
apart facet van haar werk, namelijk
de volkskunst. Behalve in planten
en dierenwereld, het bloemenrjjk en
grappige voorvalletjes zoekt Corry
Erkens ook graag inspiratie in mo
tieven van de oude volkskunst. Ons
eigen bloeiende land, dat zich vroe
ger op een bloeiende huisvlijt mocht
beroemen, heeft in dat opzicht een
rijke, maarveelal versmade
bron. Hoe velen diepen de oeroude,
stijlvolle figuurtjes van borduurstel
of snijwerk nog op om ze in heden
daags handwerk nieuw leven in te
blazen
Ze zijn het zeker waard en Corry
Erkens is een van de weinigen, die
deze waarde erkent. Ze bestudeert
met liefde oude versieringen op
oude gebruiksvoorwerpen en ver
werkt die tot motiefjes op haar de
coratieve doeken.
De Friezen enthousiast
De Friezen, die van haar
werk hoorden stuurden haar
eens een mooie mangelplank en
een gedeelte van een deurpost,
waarin een kunstige hand lang
geleden fraaie figuren uitgesne
den had. Of juffrouw Erkens
van die Friese, volksmotieven
ontwerpen kon maken, speciaal
voor hen? De resultaten van
deze en andere toezendingen
werden later in het Coopmans-
hüs te Franeker tentoongesteld
en de van nature zo gereser
veerde Friezen raakten enthou
siast.
De keur van lopers en kleedjes,
met de geliefde motieven als de
haan, de tulp en nog zovele andere,
kreeg een uitstekend onthaal, niet
in het minst door de voorname, ar
tistieke compositie en de fijne, ver
rassende kleuren.
„Ik heb die kleedjes met het
grootste genoegen gedrukt" vertel
de Corry Erkens, „want ik houd
veel van die volksmotieven. Je ont
dekt ook steeds nieuwe dingen, als
je ze opzoekt en bestudeert. Wist u
bijvoorbeeld, dat de oude motieven
van de Hindelopers overeenkomst
vertonen met de kunst van de Ba
linezen! Men vindt er bijna het
zelfde zwart in en hetzelfde gebran
de rood. Dat is vermoedelijk weer
te verklaren door de scheepvaart,
die de Hindelopers vroeger hoogst
waarschijnlijk op Bali hebben ge
had."
Wij luisteren geboeid naar de
verhalen van deze jonge vrouw, die
op haar speurtochten naar het
schone zoveel interessante en we
tenswaardige zaken is tegengeko
men. En deze speurtochten waren
vele in getal, want er is haast geen
gebied van kunstnijverheid, of zij
heeft het betreden. Op het ogenblik
is het handbedrukken van linnen
echter haar voornaamste bezigheid.
Originele lopers, grappige kleedjes
voor de broodmand of het presen
teerblad, zonnige wanddoeken, het
komt allemaal zonder schijnbare
moeite onder haar handen vandaan.
Schijnbare, zeggen wij, want elk
ontwerp heeft zijn eigen geschiede
nis. „Als ik het maar eenmaal in
gedachten tegen de muur gezien
heb" zegt Corry Erkens. „Daarna
teken ik het op papier, breng de
kleuren aan en tenslotte wordt het
ontwerp op de stof gedrukt". Zij
werkt volgens het principe van de
oude blokdruk, dat vroeger alom
gebruikelijk was.
Van de pen naar
het potlood
Telkens vragen wij ons af, hoe zij
op dit arbeidsveld gekomen is. Het
Bij Alkmaar begon
de victorie
Als stille getuigen liggen daar de
wandlappen, de lopertjes en de
kleedjes in warme tinten. Twee
trekken nog eens onze bijzon
dere aandacht. Het ene is be
drukt met romantische Middeleeuw
se figuren, onder andere een jonk-
vrouwe en haar ridder, die Corry
Erkens aan een oud-Nederlands
handschrift ontleende. Het andere
vertoont de vermaarde Alkmaarse
kaasdragers, niet in traditioneel
wit costuum, maar uitgedost in
fleurig oranje. Dat laatste is spe
ciaal gemaakt voor de buitenlan
ders, die graag een herinnering aan
ons land meenemen. De bestelling
kwam van een Alkmaars zakenman,
die nu eens een goed souvenir wilde
brengen.
En terecht, want de velerlei pul
letjes en prulletjes, die zich dik
wijls alleen maar van elkaar onder
scheiden door andere plaatsnamen,
vormen geen al te beste reclame
voor onze smaak en originaliteit.
„Na die eerste bestelling ben ik ook
souvenirs voor andere plaatsen gaan
maken" zegt Corry Erkens, maar
ze voegt er lachend aan toe: „Bij
Alkmaar begon echter de victorie".
Mej. Klompé in de
U .N .O.'-assemblée
Ook thans hebben de vrouwe
lijke afgevaardigden naar de Ze
vende Algemene Assemblée een
belangrijk aandeel gehad in de in
New York gehouden besprekingen.
Tot de landen, die vrouwelijke
gedelegeerden hebben gezonden,
behoren India, België, Canada,
Chili, Denemarken, de Domini
caanse Republiek, de Sovjet-Unie,
Indonesië, Irak, Israël, Polen, Ne
derland, Noorwegen, Tsjechoslo-
wakije en de Verenigde Staten.
Tijdens de openingsbijeenkomst
van de Assemblea werd mevr.
Vijaya Lakshmi Pandit van India
zelfs als voorzitster voorgedragen,
overigens zonder resultaat. Mevr.
Pandit is het hoofd van de Indiase
delegatie; India is het eerste land
geweest, dat een vrouw als hoofd
van zijn delegatie heeft aangewe
zen, daar zij reeds in 1948 dezelfde
positie bekleedde.
India komt wat het aantal vrou
welijke gedelegeerden en plaats
vervangende gedelegeerden be
treft op de tweede plaats na de
Verenigde Staten; India heeft acht
en de Verenigde Staten veertien
vrouwen voor deze functies aan
gewezen. Mevrouw Eleanor Roo
sevelt, die thans is afgetreden, is
bij alle tot dusver gehouden zit
tingen gedelegeerde van de Ver
enigde Staten geweest. Tijdens de
Algemene Vergadering te Parijs
fungeerde zij als waarnemend
hoofd van de Amerikaanse dele
gatie. Een andere bekende Ame
rikaanse vrouw, mevrouw Edith
Sampson, trad tijdens de lopende
zitting als waarnemend gedele
geerde op.
De vrouwelijke Chileense afge
vaardigde is mevr. Ana Figueroa,
buitengewoon gezant en gevol
machtigd minister en permanent
gedelegeerde van haar land tijdens
de zesde zitting; mevr. Figueroa
was de eerste vrouw, die werd
gekozen tot voorzitster van een
van de zeven belangrijkste com
missies van de Assemblee. Op
voorstel van mevr. Roosevelt werd
zij belast met het voorzitterschap
van de sociale, humanitaire en
culturele commissie.
De andere vrouwen, die op de
naamlijst voorkomen, zijn: Jeanet-
te Driessen, België; mevr. Louis
Berger, Canada; mevr. Bodil Berg-
trup, Denemarken; mej. Minerva
Bernardino, Dominicaanse Repu
bliek; mevr. A. Marsuki, Indone
sië; mevr. Badia Afnan, Irak;
mevr. Zena Harman, Israël; mej. dr
M. A.M. Klompé en mej.mr M.Z.N.
Witteveen, Nederland; mevr. Aase
Loises; Noorwegen; mevr. Gertru
de Sekaninova-Carktova, Tsjecho-
slowakije; mevr. S. N. Sperans-
kaia, Sovjet-Unie en mevr. Iren
Domanska, Polen.
Een hangplant, welke zich al vele
tientallen jaren in de kamer heeft
weten te handhaven, is de Tradescan
tia. De concurrentie van de na de
oorlog vooral ui't Zweden afkomstige
fiangplanten heeft zij glansrijk door
staan, sterker nog: zij neemt nog een
vooraanstaande plaats in de rij in.
Het zijn voornamelijk de sierlijk af
hangende ranken, welke met fraaie
groene of bontgestreepte bladeren
zijn' bezet, die de Tradescantia tot een
geliefde kamerplant hebben gemaakt.
Ook het feit, dat de cultuur zo gemak
kelijk is zal wel een reden zijn, dat
ze bij velen in hoog aanzien staat.
Jammer genoeg heeft die weinig
eisende natuur dikwijls tot gevolg, dat
de plant op een ongunstige plaats
wordt gezet. Zij moet dan maar zien,
hoe ze het redt! Men dient echter te
bedenken, dat ook de Tradescantia
behoefte heeft aan licht. Op een don
kere plaats zullen de bontgetinte bla
deren geleidelijk hun bontheid ver
liezen en dat is altijd een aanwijzing,
dat er iets niet in orde is. Ook een te
koud plekje en een te overvloedige be
mesting werken dit verschijnsel in de
hand. De beste grond is met zand ver
mengde bladaarde. Daarin zullen de
kopstekken zich ook gemakkelijk tot
nieuwe planten ontwikkelen.
Htn
Ter afwisseling op de vele zoete
versnaperingen, die de jaarwisse
ling meestal begeleiden, zal een
hartig, pittig hapje in de smaak
vallen!
Mocht er eens onverwachts visi
te komen, dan is een hartige trac-
tatie vlug genoeg te maken, mits
men maar zorgt, altijd de volgen
de ingrediënten in huis te hebben:
slasaus of olie en azjjn, augurkjes,
paprikapoeder, tomaten-ketchup,
aroma (een paar uien en een of
meer eieren). En dan verder kant
en klaar gekochte toastjes en een
blikje met leverpastei, vispasta of
stukjes vis.
Deze visconserven zijn tegen
woordig in allerlei smaken te
koop: van de zeer pikante ansjo
vispasta en gekruide stukjes ha
ring tot de zachte schelvislever
toe. Bewaar de blikjes koel.
Voor tevoren aangekondigd be
zoek zijn er veel meer mogelijk
heden: sandwiches, belegde crac
kers, kleine warme broodjes, enz.
Hoe al deze hapjes klaar ge
maakt moeten worden, dat is gro
tendeels een kwestie van persoon
lijke smaak. Bij slaatjes, pasta's
e.d. komen de verhoudingen er
ook niet op aan: er is altijd iets
goeds van te maken. Onderstaan
de recepten dienen dan ook alleen
als algemene richtlijn.
Visbroodjes. Gerookte vis of een
blik vis in olie of in gekruide saus,
dunne sneetjes brood, hardgekookt
ei, tomatenketchup.
De sneetjes brood in driehoekjes
snijden of er met een glas of an
dere vorm figuurtjes uit steken.
De sneetjes of figuurtjes besmeren
met boter of margarine en dan met
een laagje ontgrate vis beleggen.
(Vis uit een blikje eerst laten uit
lekken). Het ei halveren en het
wit fijnhakken. Op elk broodje
strepen van fijngehakt eiwit en
tomatenketchup leggen.
Gevulde hoorntjes. 100 g corned
beef of ham(worst), 50 g spaghetti,
een zure augurk, een uitje, slasaus
of olie en azijn, peterselie of de
dooier van een hardgekookt ei of
paprikapoeder.
De spaghetti gaar koken in ruim
water en zout en met koud water
afspoelen. De afgekoelde spaghet
ti, het vlees (op vier plakken na),
de augurk en het uitje klein snij
den. Het mengsel op smaak ma
ken met slasaus of olie en azijn.
De vier plakjes vlees zo oprol
len dat een puntzakje of hoorntje
gevormd wordt. De „naad" onder
leggen en elk hoorntje vullen met
een vierde deel van het slaatje.
De bovenkant hiervan bestrooien
met gehakte peterselie, gezeefd
eigeel of paprikapoeder.
Kleine worstsandwiches. Kleine
dikke plakjes worst twee aan
twee op elkaar leggen met een
schijf augurk ertussen. Ze vast
prikken met een houtje.
Schotel van visconserven en
eieren. In het midden van de scho
tel een gevulde citroen zetten (zie
hiervoor onderstaand recept „Ge
vulde citroenen") of een schaaltje
met boterkrulletjes. Er om heen
vakjes maken met verschillende
inhoud:
Toastjes met schelvislever, ge
garneerd met een plukje peterselie
hier en daar; reepjes gerookte pa
ling; kleine rolmopsjes van reep
jes zure haring om een reepje
augurk gerold (ongeveer vier rol
letjes uit één haring); hardge
kookte eieren, over de lengte ge
halveerd en nogmaals doorgesne
den. De dooier uit het wit nemen,
met mayonnaise vermengen en
weer in de eieren zetten; toast.
Gevulde citroen. Het staat aar
dig om de mayonaise te vermen
gen met zeer fijn gehakte peter
selie en augurkjes en dan in een
„citroenmandje" op te doen. Hier
toe de citroen halveren en uithol
len. In de rand aan weerszijden
een gaatje prikken en hierin een
hengseltje van (gevlochten) pe-
terseliestelen bevestigen. Een paar
blaadjes groen ertussen steken.
Boter- of margarinekrulletjes.
De boter of margarine moet goed
stevig zijn, echter niet keihard.
Een rond theelepeltje of een pap
lepel dopen in heet water en hier
mee krullen „schaven" door het
lepeltje in de lengte over het stuk
boter of margarine te trekken. De
krullen vormen gladde rolletjes.
Deze op een schaaltje plaatsen.
Voor elk rolletje de lepel opnieuw
heet maken.
3,voor ieder paar
Zes jaair geileden bracht een
huisvrouw uit Wassenaar een be-
zoeik aan Amerika. Bij deze gele
genheid toomde zij enkele van haar
zelfgemaakte breiwerkjes en
zij bracht daarmee direct vele
Amerikanen in verrukking. Thans
exporteert zij haar producten met
die van 600 andere Nederlandse
vrouwen, die het breien als vrije
tijdsbesteding beoefenen en de
Wassenaarse thans assisteren, naar
Amerika. De waarde vaan de vorig
jaar geëxporteerde goederen be
droeg 25.000 dlollar.
Mevrouw M. Slotboom uit Was
senaar, moeder vaan twee meisjes
en een negentienjarige jongen,
kwam tijdens haar verblijf in
Amerika op het idee zelfgemaakte
sokken naar Amerika te exporte
ren. „Ik ben altijd al verzot ge
weest op breien en vanzelfspre
kend deed ik het ook daar", vertel
de zij. „De mensen waren ver
baasd en zij vroegen mij of ik ook
voor hen wilde breien". Over werk
had mevrouw Slotboom daarna
niet meer te klagen. Na haar te
rugkomst in Nederland is zij haar
idee gaan uitwerken. „Iedereen in
Nederland kan breien", zo rede
neerde zij. „Waarom kunnen wij
er geen business van maken?"
Het vervullen van verscheidene
formaliteiten (export- en import-
vergunnimgen etc.) nam twee jaar
in beslag. Toem kon mevrouw
Slotboom de export naar de nieu
we wereld beginnen. Thans breien
mevrouw Slotboom en haar 600
helpsters nog uitsluitend sokken,
maar de Wassenaarse huisvrouw
loopt al met plannen rond kinder-
kleren, pullovers, etc. aan haar
productieschema toe te voegen.
Voor een paar sokken ontvangt
iedere breister drie gulden.
zei de
zat de
Samen
in één
Zo, en het is nu Kerst-
vacantie! Gezellige tijd
en gezellige kinderen.
Dat zegt de Jeugdbond
zonder Naam ook al!
En nu worden er mis
schien weer wat spoor
lijntjes opgeheven ook!
In Korea hebben solda
ten ergens een kerkje
van kisten gebouwd,
waarin kogels en zo wa
ren gepakt. Het dak is
van graszoden.
En weten jullie ook
hoe lang Ike Eisenhower
in Korea is geweest
laatst? Drie dagen en
vier minuten. De Lasso
man heeft er op gelet,
want hij wist alles pre
cies! Van komen gaan
nog wel!
De kathedraal in Roer
mond heeft nieuwe klok
ken gekregen. Mooi!
De Lassoman heeft
laatst op zijn paard
maar een zeiljoppertje
aangetrokken! Het was
koud en er was ook zo'n
zware mist. Toen nog
een windbrekertje erbij,
en het ging weer van
„hup!"
Pas geleden heeft de
Lassoman een diesel-
electrische trein gezien
met een verkreukelde
neus! Bjj Breda!
Ook heeft een botsing
plaats gehad tussen een
trein en twee mooie
f>aarden. De paarden al-
ebei dood! Jammer!
Jammer!
Hebben jullie ook een
verkreukelde neus, klei
ne vrienden? Ja, ja! 't
Is zo!
En ook iets leuks ge
lezen: „Geef uw kindje
sterke tandjes, een recht
ruggetje en stevige
beentjes"! Goed zo! Fer
me jongens, stoere kna
pen!
Laatst heeft een oester
een muisje in zijn schelp
gevangen. Klap! zei de
schelp, en toen
muis gevangen,
met de oester
huisje
De Lassoman heeft
laatst ook een heleboel
zachtere lucht gezien.
Die lucht kwam naar
Nederland toe! Gelukkig!
En nu nog een vraag:
Wat is „Smac"?
Heiligen=kalender
Een paar jaar lang
•hebben we elke week in
ons rubriekje „Wie heet
er...?" een heilige aan
jullie voorgesteld. Met
het nieuwe jaar beginnen
we een Heiligen-Kalen-
der. We doen het dus op
een andere manier. Toen
ik in een oud boek zat te
snuffelen, vond ik er een,
die al in 1665 werd sa
mengesteld. De nieuwe
feesten komen er dus niet
in voor. Voor de regels
staat een cijfer. Dat
geeft de dag van de
maand aan. Je moet
maar eens op de kalen
der of in je missaal kij
ken, of het uitkomt. An
ders roep je je broer of
zus, of je vader en moe
der er maar bij. Alles
staat in kleine rijmpjes
geschreven en de woor
den zien er anders uit,
dan zoals jullie ze nu
schrijven. Het is een
leuke inspanning voor je
om het te vinden.
We beginnen dus met
de maand Januari.
1. Jesus is vandaegh
besneden
In sijn kinderlycke
leden.
Als Hy onsen Jesus
wort
Heeft Hij 't eerste
Bloedt ghestort.
Sint Jan Bosco (IV)
Stevige knuisten.
Wie aan Jans vrienden
kwam, maakte kennis
met z'n stevige knuisten.
Comollo had Jans vol
le vertrouwen. Dat was
een geduldige, heilige
jongen, van wie Jan veel
goeds leerde.
Eens begonnen een
jaar jongens Comollo te
treiteren en te slaan.
Bosco zette een mond op
sn schreeuwde: „Pas op,
als je dat nog eens lapt!"
Maar ze bleven drei
gen en er beukten een
Saar harde vuisten op
omollo neer. Dat was te
veel voor Jan. Al het ge
weld, dat in hem was:
kroop naar boven. Hij
zocht naar een stoel of
een ander meubel. Niet
aanwezig. Toen pakte
hij een der medestuden
ten bij de schouders. Dat
was z'n stok, waarmee
hij vier lafaards tegen de
grond smakte. De ande
ren namen de benen,
smekend om genade.
Geen sprake van. Jan
bonkte met z'n levende
lat naar links en naar
rechts. Tot de leraar
binnenstoof en schreeu
wend op de vechtersba
zen aandrong. Jan dacht,
dat hij de lading zou
krijgen. Maar toen de
leraar hoorde, hoe het
kwam, moest Jan z'n
krachten nog eens laten
zien. Leraar en leerlin
gen proestten van het
lachen en stonden te kij
ken van zo'n Samsonge-
weld.
Maar Comollo zei
„Jan, O. L. Heer heeft je
die kracht niet gegeven
om je makkers dood te
slaan. Vergeef met lief
de, ook aan wie je kwaad
doen".
Jan liet zich door Co
mollo temmen. Samen
fingen ze voortaan te
iechten, te communie,
brachten een bezoek bij
het H. Sacrament en
dienden de H. Mis. Ze
bleven onafscheidelijke
vrienden.
Naar 't altaar Gods
Het college was achter
de rug. Jan zou nu naar
't seminarie gaan. Zon
dag 25 October 1853 ont
ving h(j vóór de plech
tige H. Mis het geestelijk
kleed.
De eerste stap was ge
zet. Hij maakte voorne
mens om voortaan nog
meer voor God te leven.
Hij zou geen acrobaat
meer spelen, z'n viool
niet meer aanraken, de
deugd van zuiverheid
heilig bewaren, meer
bidden en de medemen
sen helpen. Voor het
beeld van de H. Maagd
las hij ze voor en zwoer
er trouw aan te blijven.
Priesterstudies duren
lang en kosten veel geld.
Moeders beurs stond niet
Bol van de centen. Maar
toch kon Jan door de
hulp van anderen gratis
naar het seminarie. Daar
was hij net als vroeger
op 't college voor alles
en allen paraat. Hij
sjouwde met koffers en
kisten, hjj was barbier
en schoor de kinnetjes
glad, hij verstelde de kle
ren als een gediplomeerd
kleermaker, h(j lapte
zelfs de schoenen. Ieder
was welkom voor hulp
bij de studie. Boeken
werden geleend, schriften
gecorrigeerd, preken
zelfs in elkaar gezet. Jan
was van alle markten
thuis. Dat zou hem later
goed te pas komen.
Oplossing kerst*
boompuzzle
De woorden, die je
moest invullen, waren:
ster, binnen, herders,
koud, Gloria, engel, Ma
ria, wind, goede en ezel.
Van boven naar bene
den stond het woord:
Driekoningen.
Kerstmis in andere
landen
Noorwegen heeft ook
z'n kerstgebruiken.
Daarvan profiteren ook
de vogels. De dag vóór
Kerstmis worden grote
zakken met graan naar
de markt gebracht. En
of de mensen nu arm of
rijk zijn, iedereen koopt
daar wat van. De vogels
moeten ook een vrolijke
Kerstmis hebben. Je ziet
dan ook overal buiten de
ramen van de huizen
kleine bakjes hangen met
voer erin voor de in het
wild vliegende vogels.
Er wordt daar ook
verteld, dat het winter
koninkje z'n nestje
bouwde in de stal van
Bethlehem en er het
eerste van alle zangers
onder de vogels bij was
om voor het Goddelijk
Kind z'n wijsje te fluiten.
De mensen gaven het
daarom de naam van
„Het gezegende vogel
tje".
In Engeland was er
een legende, die verhaal
de, hoe in Kerstnacht al
de beesten in de stallen
neerknielden om de Ver
losser, die geboren was,
te aanbidden en dit
moesten ze al 19 eeuwen
gedaan hebben. De bijen
sloten zich daarbij aan en
begonnen in hun korven
feestelijk te zoemen.
Ook bestond er het ge
bruik, dat de schaapher
ders de avond vóór
Kerstmis naar hun stal
om er een Onze
en Weesgegroet te
bidden om hun dieren te
beschermen tegen kwaad
en ongeluk. En als het
dan Kerstmorgen was,
gaven ze het eerste voer
aan hun beesten uit
eigen hand.
Visitekaartjes
Op enkele visitekaart
jes stonden de volgende
namen. Daarm zitten de
beroepen opgesloten, die
die mensen hadden. Kun
je de letters van de na
men zo schikken, dat die
beroepen voor de dag ko
men?
1. S. T. EEMALAR.
2. R. R. E. KIENIDU.
3. T. A. GINSOR.
4. W. V. WOURAS.
5. K. K. RABE.
WAT JE DOET, DOE DAT GOED
Aan alle grote en kleine leden van de Jeugdbond
zonder Naam wensen we allereerst een Zalig en
Gelukkig Nieuwjaar.
We hebben in het afgelopen jaar reuze ons best
gedaan om mee te doen met de naastenliefde. We
hadden twaalf prachtige spreuken om ons flink
daarin te oefenen en we zijn er zeker beter van ge
worden.
Nu 1953 voor de dew staat, wrijf ik eens stevig
m'n handen over elkaar en heb echt zin om een
flinke aanloop te nemen voor de nieuwe maand
Januari. Doen jullie mee? De spreuk, die we boven
aan het nieuwe jaar plaatsen luidt: WAT JE DOET,
DOE DAT GOED! We hebben elke dag veel te
doen. Bidden, etenslapen, spelen, naar school
gaan, karweitjes opknappen voor vader en moeder,
andere mensen helpen en nog veel meer. Dat zul
len we allemaal wel doenmaar of het goed ge
beurt, is een andere vraag. En daar gaan we nu
onze spierballen eens voor inspannen om alles zo
veel mogelijk goed te doen. Goed beginnen is al
veel waard, maar doorzetten, da boel niet aan de
kant smijiten maar tot het einde alles goed afma
ken, dat is kerelswerk. Daar hebben we zelf ple
zier van en dat geeft anderen vreugde. En zo zijn
we vanaf de eerste dag van het nieuwe jaar weer
druk met de naastenliefde. WAT JE DOET, DOE
DAT GOED!
uit en klaar is Kees.
Niemand had daar na
tuurlijk op gerekend.
Struikel niet
Grapjes
1. Je neemt een bord
of een schoteltje. Daarin
doe je zoveel centen als
er personen aanwezig
zjjn. Dan zeg je plechtig
dat je aan ieder een cent
zult geven en dat er toch
één in het bord of op het
schoteltje overblijft. Ver
baasde gezichten natuur
lijk. Dan begin je de
centen uit te delen. Als
je bij de laatste gekomen
bent, rijk je hem het
bord met de laatste cent
erin, over ende grap
is gelukt.
2. Je laat één uit het
gezelschap een touwtje
halen door een knoops
gat van je jasje of vest
je en laat hem de twee
eindjes vasthouden. Dan
vertel je, dat je je van
het touwtje zult ontdoen,
zonder het door te knip
pen of het uit de handen
van de bewuste persoon
los te rukken. Maar, dat
is onmogelijk! roepen ze
allen uit. Dan trek je
rustig je jasje of vestje
over je tong
Als je op Nieuwjaars
visite gaat, moet je het
v.olgende maar eens in
één adem opzeggen.
Misschien krijg je wel
een fooitje voor je snel-
spreekkunst.
Kleine kinderen ballen
graag met kleurige klei
ne ballen; graag met
kleurige kleme ballen
ballen kleine kinderen.
Kleine kinderen kunnen
geen kersepitten kraken;
kersepitten kraken kun
nen kleine kinderen niet.
Een kromme kreeft
kroop door een kromme
korf; door een kromme
korf kroop een kromme
kreeft.
Twee sissende slangen
zaten te sissen tussen
twee puntige stenen; te
sissen zaten tussen twee
puntige stenen twee sis
sende slangen.
