Sportief \oortl-llollaiid
voor de lens
R.K. Ned, Handbalbond bloeide in bisdom Haarlem
Zomaar
voor de
vuist weg
Van onze sportredacteur
Het ideaalElke haridbalclub een eigen veld
OUDEJAARSNUMMER 1952
Pagina 7
De laatste krant van het jaar staat altijd vpl met gebeurtenissen uit de drie honderd vijf en zestig
dagen, die achter ons liggen. Het is een laatste terugblikken op datgene, wat geweest is en wat
ons machtig heeft geïnteresseerd. Elders in dit nummer zult U een hele pagina vol foto's aan
treffen over de Olympische Spelen en de Tour de France. De tekst daarvan voert U nog even
terug naar deze twee grootste sportgebeurtenissen van het afgelopen jaar. Daarnaast was nog
meer. Veel meer. En het is daarover, dat we in deze kolommen nog even met U willen praten.
Want nietwaar, Uw kopje chocolade, of misschien later op de
avond de wijn smaakt lekker, de appelbollen, sneeuwballen,
croquetten en saucijzenbroodjes brengen de ware stemming en
dan moet een krant niet met saaie, dooie" verhaaltjes"
komen aanzetten. Het zal een springen zijn van de hak op de
tak. Zomaar een greep hier, zomaar een opmerking daar. Want
er was zoveel, dat we onmogelijk alles een beurt kunnen -«even.
Oh, Volendam!
Maar U zult toch wel even wil
len meetreuren met de Volen-
dammers, die op een winderige
Tweede Pinksterdag hun ge
droomde eerste klasserschap zagen
verloren gaan in het Velsense
stadion, waar Stormvogels in su
per-vorm alle Katholieke illusies
van een eerste klasser in het
Westen de grond in boorde. Vol
komen verdiend en volkomen
sportief. Het deed ons toen goed,
die forse Volendammer stem te
horen, die totaal niet ontmoedigd
zeide: „Ala, het is ze gegund,
maar volgend jaar zijn wij aan
de beurt." Nu, op deze 31e De
cember, van 1952 staat Volendam
opnieuw bovenaan, ongeslagen,
het tweede troont op de ereplaats
in de res. eerste klasse en het
ziet er naar uit, dat de profetie
op die tweede Pinksterdag ge
daan, in vervulling zal gaan.
Misschien, dat we U kunnen ver
leiden het glas hoog te heffen en
te klinken op het succes, dat we
onze kranige wijdbroeken toch zo
graag gunnen.
Tülpenrallye
Ver voor die eerste Junidagen,
in het zonrijke April van 1952,
hadden in Den Haag, München,
Londen, Brussel en Parijs, zorg
vuldig beproefde auto's zich naar
de start begeven voor de vierde
Tülpenrallye: Daar waren de
Porches, de Jaguars en de Lan-
zia's. Daar waren ook de dood
gewone Fords, Chevrolets en de
Volkswagens. Doch allen hadden
ze één ding gemeen: ze bezaten
een rijder, die een grote liefde
koesterde voor het „groot-touris
me". Dwars door Nederland, Bel
gië, Frankrijk en weer terug naar
Noordwijk voerde hun weg. 3500
kilometer lang door vlak, golvend
en berglandschap. Langs fabrieks
steden als Nancy en Metz, langs
de beroemde kathedraal van
Reims en door bergdorpen als
Bellegarde. De nachtrit door de
Ardennen zal alle deelnemers bij
blijven en stof vormen voor een
oudejaarsgesprek, zoals we nu
met U voeren en ze zullen daarbij
zonder uitzondering het besluit
nemen: „In 1953, er kome wat
kome", maar aan die Tülpenral
lye, die een stelletje Nederlan
ders van sta-vast in vier jaar tijd
uit de grond hebben gestampt,
doen we meer mee. Da's nog al
wiedes."
T.T. Assen
De auto's hadden dus hun Tül
penrallye. de motorduivels snel
den in grote getale naar Assen,
waar op 28 Juni de T.T. hon
derd en dertig duizend toeschou
wers trok. Daar raceden de
meest fameuze renners uit de
gehele wereld over het vlekke
loze circuit van Assen en daar
zorgden Geoffrey Duke, die op
deze avond, nu hii besloten heeft
over te gaan op de autosport,
wel eens zal terugdenken aan
deze T.T.. en Masetti voor de
sensatie en de spanning als nooit
tevoren. Piet Nortier. wie kent
hem niet. liet de toeschouwers
meeleven met die strijd op leven
en dood, zong de roem van Hoog
halerveen en van die twee paar
den. die zomaar de baan opwan
delden en een rampzalige Burik
van verder rijden beroofde. Dat
was ongehoord. maar voor de
rest.Alle „vergrootwoorden"
uit Piets vocabulaire waren niet
voldoende om dat TT-wonder te
beschrijven. In 1953, geachte le
zers. wordt het nog wilder, nog
fantastischer, nog grootser en
nog verschrikkelijker, als we ons
aller Nortier moeten geloven. En
hii kan het weten, nietwaar?
Afd. iV. Rolland jubileerde
Heel 1952 heeft in het teken
gestaan van het jubileum van de
afdeling Noordholland. U schudt
uw hoofd. Alweer voetbal? We
hebben Volendam toch al alle
eer gegeven? Maar ia, dat grote
jubileum van al onze voetbal
lers. groot, klein, jong en oud
kunnen we toch niet helemaal
wegdenken op deze laatste dag
van het jaar. In September op
het feest in Alkmaar en later in
Bergen hebben wij het glas ge
ledigd op het welziin van deze
voetbalgemeenschap. Doet U het
nu in huiselijke kring nog eens.
En wees maar niet bang, dat we
U nogmaals zullen vragen om te
klinken. Dronken willen we U
niet hebben, dat begrijpt U wel.
Die afdeling Noordholland. Ja,
dat is zomaar gegroeid. Voor de
oorlog een voetbalbond, waarin
alleen de „neutrale" clubs speel
den. in de bezettingstijd onder
We hebben U weinig herinneringen meege
geven aan „de voetbal". Maar ja, wat wilt U.
Het hele jaar door de hoofdrol in de krant
Twee kiekjes uit het afgelopen seizoen willen
met de lachende gezichten van de deelne
mers aan het jaarlijkse J. P. Coen tournooi
in Hoorn, in 1952 gespeeld in de prille
Januari-dagen.
Karei Lotsy speldt voorzitter
Gerrit Sougé van de afd. N.-
Holland van de K.N.V.B. het
„Bonds-ridderteken" op de
borst. Een groot moment voor
de man die zoveel deed voor
het Noordhollandse voetbal.
„lichte" dwang uitgegroeid tot 'n
onderafdeling van de grote K. N.
V. B„ waarin alle voetballers
van Noordholland boven het IJ
een plaats vonden.
1946, 1947. 1948.... de jaren
vloden voorbij, zoals nu de uren
van 1952. De afd. Noordholland
groeide als kool. Het aantal elf
tallen nam zo snel toe. dat de
hoofdconsul v. d. Linde al zijn
krachten moest inspannen om
middels de steun van gemeente
besturen en andere instanties
terreinen te krijgen, waarop de
jeugd haar sport kon uitleven.
Nu aan het einde van dit jaar.
waarin Karei Lotsy himself alle
feestgenoten eerde door aan
voorzitter Sougé het Ridderkruis
van de K.N.V.B. te verlenen,
past ons toch een extra woord
van hulde aan al diegenen, die
de tienduizenden voetballers uit
onze contreien een veilig onder
dak hebben gegeven. We twijfe
len er niet aan, dat ook in 1953
de afd. Noordholland zijn bloei
periode zal voortzetten. En voor
wie van daden houdt: het K. N.
V. B.-elftal uit Noordholland
bleef ongeslagen. Haarlem. Fries
land. Amsterdam en zelfs een
Zwaluwenteam moesten allen de
kracht van het Noordhollandse
voetbal erkennen.
Hjalmar Andersen
Naast de Olympische schaats
wedstrijden. hebben Wim van
der Voort en Kees Broekman nog
twee maal hun krachten gemeten
met het grote Noorse phenomeen
Hialmar Andersen. Eenmaal in
Oestersund en eenmaal in Ha-
mar. In het begin van 1952 heb
ben onze kranten er vol van ge
staan. We moeten dus wel naar
de prille jeugd van het thans
biina voleinde jaar terugkeren,
om dat nog even uit de doeken
te doen.
Er was voor onze cracks geen
rijden aan. Trouwens voor nie
mand. De eenvoudige Dronthei-
mer was superieur. En toch
Toch spoot Kees Broekman op
een gedenkwaardige dag in Fe
bruari langs de besneeuwde baan
van Hamar naar het wereldre
cord van Hialmar op de 5000 m.
toe. Hii bleef er enkele seconden
boven, maar de kenners schud
den hun hoofd over zoveel vaar
digheid. over zoveel snelheid.
„Als er één is. die in 1953 voor
de grote verrassing zou kunnen
zorgen, is het Broekman wel."
Laten we Wim van der Voort
niet vergeten. Hii slaagde twee
maal in zijn opzet de 1500 meter-
titel" te pakken. Zowel on de
Europese, als op de wereldkam
pioenschappen. Dat Vrouwe For-
tuna hem tijdens de Olympische
Spelen in de steek liet, dat kan
de moedige Westlander nog niet
goed verkroppen.
Over enkele weken (onze rij
ders zijn al weer in Noorwegen)
zullen Kees Broekman, Wim van
der Voort en nog enkele andere
dapperen geen Hialmar Ander
sen vinden op hun weg naar de
begeerde titels. De kansen staan
schoner dan ooit. Is het een won
der. dat we ook dat op deze
Oudejaarsavond even in uw her
innering wilden vastleggen?
Dammen - onze sport
Tot nu toe waren al onze gre
pen gericht op de buitensport.
In de late herfst van dit jaar
hebben we ook een wereldkam
pioenschap in ons land laten ver
spelen. dat zich bewoog in war
me berookte zalen, dat kris kras
1 door onze provincies trok en dat
duizenden mensen vertrouwd
maakte met namen, die' speciaal
gemaakt waren om de tong
over te breken. De damkaravaan
was ruim drie weken in ons land
en Piet Roozenburg, onze wereld
kampioen, bleef in het bezit van
zijn titel. Alle verwoede pogin
gen van de kleine sympathieke
Canadees Dagenais ten spijt. Er
deed ook een Westfries mee.
Bizot is zijn naam. Zijn faam is
even bekend. Hii deed het best.
Want vijftig procent te bemach
tigen in een dergelijk tournooi,
zonder een enkele voorbereiding,
is een felicitatie waard. Het zii
hem op deez' avond van harte
gegund.
Nu. weken nog slechts na dit
wereldgebeuren op het gebied
van de dammerii. is ons één ding
duidelijk geworden. Eén feit, dat
wel niemand ter wereld zal dur
ven te ontkennen: „ons land is
het damland bij uitstek". De vele
goede beoefenaars ziin zo talrijk,
dat .zelfs de kleinere tour-
nooien. waarin de buitenlanders
daarna van de partij waren, in
Nederlandse overwinningen ein
digden. Van dammers, die niet
eens mee mochten doen aan dit
wereldkampioenschap. Het is zo
markant, dat we dit hier nog
eens extra naar voren willen la
ten komen.
Bravo Fenny Heemskerk
We ziin het laatste hoofdstukje
ietwat ernstig geëindigd. Dat
worden we allemaal, als de klok
de twaalfde stonde nadert op
deze avond. Toch is het onze be
doeling helemaal niet. Laten we
opgewekt doormarcheren naar
Moskou. Wat zegt U? Wilt U
daar niet heen? Wel volgens
mevr. Heemskerk is het een stad
vol natuurschoon. Zij zelf zal er
wel niet veel van gezien hebben.
Zii zag alleen de schaakborden
in de grote zaal van het Rode
Leger, waar de strijd om het
„vrouwelijke wereldkampioen
schap" gestreden werd. Fanny
heeft het goed gedaan. Ze trok
zich geen zier aan van al die
Russische concurrentie en eindig
de nummer twee. Hetgeen phe-
nomenaal is. Later voor de Mos-
kouse radio en op het feestdiner
zijn er veel vriendelijke woorden
gezegd, de wodka stroomde rij
kelijk en net als op deez' Oude
jaarsavond zullen er toen wel
hartige hapjes geweest ziin om
alle deelnemers opgewekt en blii
van zin naar huis te laten gaan.
Maar die prestatie van onze Ne
derlandse deelneemster is er niet
minder door. Het applaus, dat
zelfs de duizenden Russische toe
schouwers voor haar over had
den. nemen we gaarne over. Bra
vo Fenny.
En dr. Max EuweVolgend
jaar ziit gij aan de beurt. Mogen
we op een verrassing rekenen?
Het negenvoudige Russische
front is sterk, maar toch
Onze Katholieke clubs
Natuurlijk is er nog veel meer
gebeurd dit jaar. De tafeltennis
sport bloeide als nooit tevoren
en vindt steeds meer aanhangers
en beoefenaars. In Noordholland
zijn vele katholieke clubs, die
op dat terrein reeds uitblinken.
Disnie uit Hoorn is er één van.
De Streek zit er „vol" van en in
de Kop van Noordholland, voert
WGW een sportieve strijd.
Athletiek. wielrennen, zwem
men, gymnastiek, volleybal (niet
te vergeten), biljarten (de te
leurstelling van Kees de Ruyter
in het Europese librekampioen-
schap zit hem en ons nog dwars),
paardensport, op alle fronten is
er ook in Noordholland druk aan
gedaan.
De handbal krijgt een aparte
beurt. Onze meisjes hebben dat
verdiend. Elders op deze pagina
zult U ervan kunnen lezen. Maar
voor we dit oudejaarsoverzicht
besluiten met de gebruikelijke
goede wensen, zouden we U nog
even wilen meenemen naar al die
katholieke clubs, op welk gebied
dan ook, die ervoor gezorgd heb
ben. dat het doel. dat de Bis
schoppen zich hebben gesteld, nl.
de jeugd te binden en de ver
enigingen daartoe als middel te
gebruiken, ook in 1952 tot volle
ontplooiing kwam. De ontwikke
ling van deze gedachte blijft ge
staag voortgang vinden. Het aan
tal leden van de N.K.S. bedraagt
momenteel meer dan 170.000, een
aantal, dat de N.K.S. tot de
grootste sportbonden van Neder
land doet behoren.
Er was daar een afscheid. Pas
toor Th. W. M. v. d. Lugt verliet
de katholieke sport, welke hem
zo dierbaar was. Zijn plaats als
diocesaan adviseur werd ingeno
men door rector Grimsbergen.
De Tülpenrallye
Boven: Klaar voor de soepelheidsproef op Schiphol.
Beneden: De finish te Noordwijk aan Zee 3500 km
zitten er op!
Met hem en al de Geestelijke
Adviseurs in de steden en dorpen
zelf, zal het veilig varen blijken.
Voor al onze katholieke jongens
en meisjes, die de sport willen
beoefenen, op welk terrein dan
ook, en niet willen blootstaan
aan invloeden, die hetzij bewust,
hetzij onbewust, nadelig zouden
kunnen gaan werken op hun
geestelijke vorming. Want dat is
en blijft no. één.
De sport is het middel, een
ideaal middel daartoe, maar het
moet nooit leiden tot sportver-
dwazing. Opvoering van presta
ties is prachtig en goede resulta
ten van onze katholieke clubs
zullen diegenen onder ons. die
nu nog in neutrale clubs de sport
beoefenen, er spoediger toe bren
gen. hun krachten aan de ka
tholiek snort te wijden.
Maar bovenal moet toch staan
dat het opvoeren van de presta
ties niet ten nadele werkt van
het doel. waarvoor de katholieke
sportverenigingen zijn opgericht.
Dit jaar is er in die richting uit
stekend en zelfs baanbrekend
werk verricht. Dank daarvoor
aan allen, die daartoe hebben
medegewerkt. Het is van het al
lergrootste belang voor onze
jeugd, die geleid moet worden,
om de moeilijkheden van de he
dendaagse maatschappij met
open oog tegemoet te treden. Het
is een' schone en verheven taak.
Laten we ons daar allen eensge
zind achter stellen.
Ons overzicht nadert zijn einde,
evenals dit jaar 1952. Het is de
moeite waard met de herinne
ringen van het afgelopen jaar 't
nieuwe in te gaan en daarbij te
denken: „In 1953 dan zullen we
het nog beter doen". Laten we
het daarop houden en laat ik U
dan namens al onze sportmede-
werkers een recht zalig en spor-
tie" 1953 toewensen.
VOORUITGANG OVER ALLE LINIES
D
-*-»ekijken we de gang van zaken eens in de R.K.
N.H.B. Bisdom Haarlem boven het Noordzeekanaal,
dan zien we over alle linies een opmerkelijke
vooruitgang. De eerste jaren van de Handbal in
R.K. verband, hebben grote zorgen meegebracht.
De grote moeilijkheid was om voor de snel toe
nemende verenigingen de juiste mensen op de
bestuursplaatsen te krijgen. In een sportbond hangt
voor een groot deel de goede organisatie af, van
de bestuursmensen van de aangesloten verenigin
gen. Zo langzamerhand is er een kern gegroeid,
die nu met de Districtsbesturen van Kennemerland-
Zaanstreek en De Noord, samenwerken om de
Handbal in R.K. venband tot een groot geheel te
maken.
Een groot euvel, waar ook in het afgelopen jaar
nog geen oplossing voor gevonden is, is het terrei
nengebrek. Vrijwel alle verenigingen missen de
financiën om een eigen veld te stichten, zodat de
Handbalver, een gastvrij onderdak hebben gevon
den bij de voetbalverenigingen. Dit brengt echter
grote bezwaren met zich mede, zodat voor '53 als
de grote wens blijft: Elke handbalver, op een eigen
veld.
De oplossing, die in „De Noord" is voorgesteld
n.l. een gemeenschappelijk veld in beheer bij het
Districtsbestuur, is door de verenigingen afgewezen,
maar zij konden daar niets anders tegenover stel
len, zodat we voorzien, dat in de toekomst de Bond
toch eisen zal gaan stellen.
De indeling van de elftallen is ook nog niet
zoals het wezen moet. Ook weer vanwege de finan
ciën zien we kleine afdelingen van z.g. buurtver
enigingen, met dubbele competitie. Dit is voor de
bevordering van het spelpeil echter funest, afgezien
nog van de grote animositeit die er tussen de
verenigingen groeit. Voor het volgend jaar zien
we dan ook daar wel verandering in komen. Wil
er ook in technisch opzicht iets gepresteerd worden,
zal het noodzakelijk zijn dat de verenigingen zich
grotere offers gaan getroosten.
Hoewel momenteel het kleinste District in het
Bisdom Haarlem, heeft het District Kennemerland-
Zaanstreek het klaargespeeld om het Districts
kampioenschap te veroveren, terwijl „De Noord"
onderaan eindigde, hoewel met wat meer geluk
wel een betere plaats was verkregen.
Kennemerland-Zaanstreek brak daarmee de tradi
tie, dat Amsterdam op Districtsdagen niet te* ver
slaan was.
Enkele oudste verenigingen moesten bij gebrek
aan belangstelling bij hun leden de band met de
Bond verbreken, bijv. Vitesse in Castricum, een
paar jaar lang een toonaangevende vereniging en
pas in het bezit van een prachtig eigen terrein,
moest uittreden. In de Noord moesten D.V.O..
K.S.V. en Blauwe Reigers het afleggen tegen de
interne moeilijkheden.
Kennemerland-Zaanstreek zag een achteruitgang
van 5 seniorenelftallen n.l. van 45 op 40, daar
entegen een vooruitgang bij de junioren n.l. van
21 op 24, terwijl dit jaar ook werd deelgenomen
met 5 adspiranten elftallen. Dit met een ledental
van 779.
„De Noord" kwam tot een ledental van 786,
verdeeld over 27 seniorenelftallen, tegen 30 in
het vorig seizoen. Het aantal juniorenelftallen
bedraagt heden 23 tegenover 17 in '51'52, terwijl
op een tiental adspirantenelftallen wordt gerekend
tegenover 6 het vorig seizoen.
Wanneer we deze cijfers overzien kunnen we
met vreugde constateren een gelukkige aanwas
van jeugdige leden. Zonder eigen kweek immers
zal het de verenigingen onmogelijk zijn het zelfde
technische peil te handhaven. In de afgelopen jaren
schonken de verenigingen daar te weinig aandacht
aan, maar gelukkig zagen de verenigingsbesturen
bijtijds het grote gevaar in. Ondanks het groot
gebrek aan goede trainers, kunnen we met vreugde
constateren, dat het technisch spelpeil met het jaar
vooruit gaat. Bezield met een groot enthousiasme
weten de bestuurderen hun meisjes, ondanks de
gebrekkige middelen, met grote geestdrift te
bezielen en toch nog tot een redelijk goed peil
te komen.
Voor het volgend jaar is een goede opleiding
voor Handbaltrainers een eerste vereiste.
Daarnaast staat het scheidsrechtersprobleem. Dit
wordt voor elke Bond zo langzamerhand een pro
bleem, de Handbal maakt daarop zeker geen uit
zondering. Gelukkig zien we een opmerkelijke
vooruitgang, maar het aantal blijft veel te klein.
Terugblikkend mogen we dankbaar constateren
een vooruitgang in sportiviteit, een groeiend begrip
voor eikaars moeilijkheden, een groeiend begrip
voor de katholieke sportgedachte.
Voor het komende jaar staan weer contactavon
den op het programma, zal er door de Districts
besturen kadercursussen worden georganiseerd, en
zal er door de technische commissies scheidsrech-
tersdagen worden georganiseerd. Als dan de belang
stelling van de verenigingen hetzelfde is als in
het afgelopen jaar, zien we het nieuwe jaar weer
hoopvol tegemoet, en zullen de ervaringen opge
daan in '52 een steun en stimulans kunnen zijn
voor '53.
Moge de R.K.N.H.B. in '53 tot een groot en
onmisbaar goed uitgroeien, tot dé bond, waar het
Katholieke meisje met plezier haar geliefde sport
in kan beoefenen.
we U niet onthouden. Een ervan, de boven
ste, getuigt van Hollandia's promotie, de
andere speelt zich af in het Alkmaarse Sport
park. En de biljarters moeten tevreden zijn
