Jozef Stalin, de man die Rusland
vast en meedogenloos bestuurde
Hij schreef twintig jaar historie
van het regiem in hloed en pijn
De eerste cheque van
Rampenfonds uitgereikt
Moskou's m
terneergeslagen
Door nieuws over Stalin
Buitenlandse
notities
De strijd om
de maclit
DONDERDAG 5 MAART 1953
Gedurende meer dan twintig jaar heeft Joseph Stalin met vaste en meedogenloze
hand de Sovjet Unie geregeerd. Hij maakte zich meester van de macht na een
bittere strijd met Leon Trotzky, zijn aartsvijand, die gedwongen werd de rest van
zijn leven als balling in het buitenland te leven en later in Mexico door moorde
naarshand werd geveld. In de dertiger jaren werden tal van prominente bolsje
wieken geliquideerd, als gevolg van een reeks bloedige zuiveringsacties en vele
anderen werden in de gevangenis geworpen. Onveranderlijk luidde de beschuldi
ging: „poging tot omverwerping van de regering en voorbereiding van moordaan
slagen op Stalin en andere regeringsautoriteiten". De meedogenloze openbare
aanklager in deze processen was Andrei Y. Wisjinsky, die later Stalin's minister
van buitenlandse zaken zou worden. Onveranderlijk eiste Wisjinsky de doodstraf
voor de „vervloekte addersde vuile hondende lafhartige schurken".
MACHT EN ROEM
TOT ONGEKENDE
HOOGTEN
!f H
Pensioenregeling
reserve-officieren
NA STALIN
l'w in-i
Stalin uitgeschakeld
De berichten over de ernstige
toestand van Staiin hebben
de wereld in hevige .spanning
en grote beroering gebracht Wan
neer wii dit schrijven is het al
leszins mogelijk, dat de Rode
Tzaar reeds is overleden. En het
is evenmin onwaarschijnlijk, dat
toen de eerste berichten van of
ficiële zijde uit Moskou bekend
werden gemaakt. Stalin reeds
dood was. Anders zou men niet
tot een dergelijke ophef zijn
overgegaan. De allesbeheersende
vraag in dit stadium is. welke
wending de Russische buiten
landse politiek zal nemen. Een
vraag, waar de Westerse leiders
zich bezorgd over maken. Want
nooit tevoren in de geschiedenis
hebben er zich zulke onbereken
bare factoren voorgedaan als
juist in de laatste acht en veer
tig uren. Er bestond tot nog toe
onder het bewind van Stalin een
zekere stabiliteit. De figuur van
de maarschalk was onaantast
baar, omgeven met een geheim
zinnige waas, bijna mythisch voor
het Russische volk en in het bij
zonder voor de communistische
leiders. Dit alles werd gevoed
door een effectieve propaganda.
Stalin stak met kop en schou
ders boven de anderen uit. Hij
had in zijn naaste omgeving geen
mededingers. Niemand zou het
wagen de dictator van zijn troon
te stoten. Daarbij was Stalin een
koelberekenende realist, die zich
zeker niet als een Hitler in een
onbezonnen avontuur zou storten.
Nu Stalin is uitgeschakeld,
komt de opvolgingskwestie
aan de orde. Het Sovjet
systeem gedoogt slechts een één
hoofdige leiding. Het is niet be
rekend op een twee- of drieman
schap aan de top. En de wereld
is benieuwd wie de troonopvol
ger zal worden in het machtige
Rode Rijk. De verschillende ont
wikkelingen in de boezem van
de Russische communistische
partij wezen reeds geruime tijd
in de richting, dat er rekening
werd gehouden met het over
lijden van Stalin. De meest ster
ke aanwijzing mag gezocht wor
den in het negentiende partij
congres van het vorige jaar in
Moskou. De reorganisatieplannen
ademden de geest van een ster
ker centraler gezag. De wijzigin
gen in de partijstatuten, het
nieuwe economische plan. de
sterker binding van de vazal
staten met het Kremlin, de
zuiveringsprocessen in Moskou
tegen de Joodse artsen en de
vervolgingen in Praag. Budapest,
Sofia en elders waren de vele
typische verschijnselen, die als
voorlopers van grote gebeurte
nissen in de Sovjet-Unie moch
ten worden beschouwd. Som
migen zagen reeds hierin een
voorpostengevecht van de strijd
om de macht. Het is moeilijk
te zeggen, maar er schuilt een
aantrekkelijke argumentatie in.
die deze stelling zou moeten be
vestigen.
Voor de opvolging komen Ma-
lenkov, Molotof en Beria in aan
merking. De 51-jarige Malenkov,
één der vijf partij-secretarissen,
is een gunsteling van Stalin. Hii
hield de befaamde rede op het
jongste partijcongres. Het was
een aanwijzing, omdat dit tot
nog toe alleen door Stalin was
gedaan. Malenkov gaf een over
zicht van de oartiiwerkzaam-
heden. Hij is een fanaticus tot
en met en mist elke aanleg om
ooit een staatsman te kunnen
worden. Zijn verleden draagt nog
steeds de smet van de zuiverin
gen in 1921. Zijn bijnaam „het
mes" zegt voldoende.
Molotof is de plaatsvervangend
minister-president. Hii sprak de
openingsrede uit op het negen
tiende congres. Molotof mag dan
ook als een candidaat voor de
opvolging worden beschouwd.
Evenals de beruchte maar
schalk Beria, de rode Himmler,
de chef van de geheime politie.
Het apparaat met ziin duizenden
vertakkingen waarop de macht
van het Kremlin berust.
Als man op de achtergrond,
maar misschien één der groot
sten, troont Michiel Soeslov, de
bewaker van de communistische
ideologie. Een man, die er niet
voor terugschrikt de hoogste
autoriteiten aan te tasten, wan
neer zij ook maar de geringste
indruk maken van de communis
tische leer te zijn afgeweken.
VV J anneer er tussen deze man-
\V nen en hun aanhang, met
gebruikmaking van machten
als het partijapparaat en het
leger, een strijd zou ontbranden
en dit is zeker te verwach
ten dan zou een dergelijke
bloedige orgie een verzwakking
van de Sovjet-Unie betekenen.
Maar ook het riskante gevaar
inhouden van een derde wereld
oorlog. al was het alleen maar
dat de communistische macht
hebbers daardoor de aandacht
van het Russische volk zou aflei
den van de strijd achter de
muren van het Kremlin. Wel
licht onder het mom, dat Rus
land wordt bedreigd. Er is een
dermate spanning in de wereld
ontstaan in de laatste jaren, dat
niemand het verloop volkomen
in de hand heeft. Een situatie,
die de historie vaker te zien
heeft gegeven. In een dergelijke
explosieve sfeer is er maar bitter
weinig nodig, om het kruit te
doen ontploffen. Wanneer daar
bij aan fanatici als een Malen
kov de macht toevalt, is het te
begrijpen, dat in Washington,
Londen. Parijs. West-Berlijn. of
waar ook maar ter wereld, de
verantwoordelijke mannen die de
leiding dragen in de vrije landen,
hun hart vasthouden. Te voor
spellen valt er niets. Het zou
hoogstens dwaas zijn. Te con
stateren is er alles wat getuigt
van een wending in de wereld
geschiedenis. Een keerpunt, wat
in hoge mate zal bepalen over
oorlog of vrede.
In die tijd zat Joseph Sta
lin reeds vast in het zadel.
Hij hield de teugels strak en
leidde zijn 180.000.000 Russen
door een reeks vijf jarenplan
nen, die ten doel hadden de
landbouwproductie op te voe
ren en de industrie uit te
breiden. Hij was het, die
een vriendschapsverdrag met
nazi-Duitsland sloot, waar
door Adolf Hitler de vrije
hand kreeg zijn veroverings
oorlog te beginnen. En met
evenveel allure ging hij zijn
volk voor in de strijd tegen
zijn voormalige bondgenoot
met de lok en het snorretje,
nadat Hitier zich van hem
had afgewend.
Dank zij de rol die de Sov
jet-Unie als bondgenoot van
Amerika en Engeland in de
tweede wereldoorlog speelde,
steeg Stalin's macht tot on
gekende hoogten.
Door zijn legers werd de
onoverwinnelijkheid van de
Duitse legers tot een legende
gemaakt. De geallieerde lei
ders putten zich uit in lof
tuitingen voor het Russische
volk en zijn machtige leider.
Hij was een van 's werelds
„Grote Drie", die met presi
dent Roosevelt en premier
Churchill over het lot der
wereld beschikte.
Maar kort na de overwinning
op het nazidom stortte de Sovjet
unie zich in de zogenaamde kou
de oorlog tegen de landen, die
kort geleden nog zij aan zii tegen
de gemeenschappelijke vijand
streden. Hiermee brak het ideo
logisch conflict, dat tijdens de
oorlog achter de kruitdampen
van de slagvelden schuil gegaan
was. in volle omvang uit.
Met ijzeren hand
Uit talloze gebeurtenissen
blijkt de ijzeren hand waarmee
Stalin het Russische volk heeft
bestuurd.
In het begin van zijn heer-'
schappij werden de vrije boeren
de zogenaamde koelaks die
zich tegen het collectieve
systeem verzetten, volledig als
klasse uitgeroeid. Naar schatting
kwamen meer dan één millioen
koelaks van honger om. nadat
al hun graan door de regering
zonder meer was geconfiskeerd.
Gregory Zinoviev en Leon
Kamenev, die aanvankelijk aan
de zijde van Stalin tegen Trotzky
optraden, maar later diens zijde
kozen, werden ter dood gebracht.
Tal van anderen vielen als graan
voor de sikkel tijdens de pro
cessen in de dertiger jaren, of
verdwenen zonder meer van het
toneel.
Trotzky maakte in zijn strijd
tegen Stalin gebruik van een
brief. die. naar zijn zeggen, af
komstig was van de als een
godheid vereerde Sovjet-leider
Nikolai Lenin, waarin deze ver
klaarde dat Stalin „te ruw is om
het Russische volk te leiden".
Luitenant-generaal Walter Be
dell Smith, een voormalig Ame
rikaans ambassadeur in Moskou,
heeft Stalin's geheime politie een
apparaat genoemd dat veel effi
ciënter werkt dan het Tzaris-
tische of welk ander politie
apparaat ook.
Spoedig na ziin terugkeer in
de Verenigde Staten verklaarde
Smith dat het Russische volk
precies had wat het. politiek ge
zien. nodig had. Hij voegde hier
aan toe, dat het Russische volk
niet het flauwste idee van de
democratische begrippen had.
Naar aanleiding van een ge
sprek over. de wrijvingen tussen
Oost en West heeft Stalin eens
tegen Smith gezegd: „Wij ver
langen niet meer naar oorlog
dan het Westen, maar wii heb
ben minder belang bij een blij
vende vrede dan het Westen en
daarin ligt onze kracht."
Student
Stalin's eigenlijke naam luidt
Joseph Vissarionovitsi Djugasj-
vili.
Hij werd de 21ste December
van het jaar 1879 in het dorpje
Gori in de provincie Tiflis, Geor
gia, geboren als zoon van een
schoenmaker en een Servische
moeder. Hij was achtereenvol
gens orthodox-theologisch stu
dent. politiek agitator, journalist,
militair leider en politiek be
stuurder. Pas nadat hii revolu-
tionnair geworden was. nam hii
de naam Stalin aan. hetgeen be
tekent „man van staal". Het was
in die tijd de gewoonte van
de revolutionnairen onder een
schuilnaam hun politieke ge
schriften het licht te doen zien,
teneinde de politie op een
dwaalspoor te brengen.
Stalin's vader had hem aan
vankelijk voorbestemd om ook
schoenlapper te worden, maar
zijn moeder slaagde er in zijn
vader van gedachten te doen
veranderen en hem naar het
seminarie van de Russisch Or
thodoxe Kerk te zenden.
Hii werd ingeschreven aan een
universiteit, maar zijn studenten
tijd was kort. want op vijftien
jarige leeftijd sloot de jonge
Joseph zich aan bij een onder
grondse politieke groep, die de
Marxistische gedachte verspreid
de. Hij trachtte zijn ideeën over
te brengen on ziin mede-studen
ten, werd verraden en van het
seminarie weggezonden.
In het Tsaristisch bestel van
de negentiger jaren Was geen
plaats voor een ex-student die
wegens radicalisme van de uni
versiteit was weggestuurd en de
politie zocht hem. Stalin vluchtte
naar Bakoe en Batoem waar hii
zijn revolutionnaire werk voort
zette en pamfletten en vlug
schriften schreef om de Marxis
Ach, het is maar hoe men het gewend is de een wil zich
voor geen geld van de wereld op straat vertonen met een
doodgewoon hondje, de ander maakt met plezier wande
lingetjes met zijn tamme everzwijn. Tijdens een wande
lingetje êoor Kassei. De baas en zijn dier hebben veel bekijks.
tische gedachte onder de massa
te verspreiden. In 1912 verscheen
de eerste illegale editie van de
Pravda onder ziin leiding.
Tien jaar later verklaarde
Stalin, tijdens een herdenkings
plechtigheid, dat deze eerste edi
tie van de Pravda de basis heeft
gelegd voor de overwinning van
het bolsjewisme in 1917.
Gedurende de periode van 1902
tot 1913 werd Stalin achtmaal
gevangen genomen' en zevenmaal
naar Siberië verbannen. Zesmaal
slaagde hij er in uit Siberië te
ontsnappen. De laatste maal
werd hij naar het Siberische
Poolgebied verbannen en daar
bleef hij tot de val van de Tsaar.
Dictator
Terwijl Stalin in 1903 in Siberië
vertoefde, ontving hij een brief
van Lenin zijn eerste contact
met de man, die Rusland's leider
zou worden en die hij later zou
opvolgen.
Een van Stalin's eerste daden,
nadat hij de macht van Lenin had
overgenomen, was de hervorming
van 's lands economie, die ten
gevolge van de oorlogen en revo
luties in de grootste wanorde
verkeerde. Het 'eerste vijfjaren
plan voor de industrialisatie werd
geboren. Daarnaast concentreer
de hij zijn aandacht op de bouw
van een machtig militair appa
raat.
Terwijl Groot Brittannië en
Frankrijk in de onrustige zomer
van 1939 beiden toenadering
zochten tot de Sovjetunie en
aandrongen op een bondgenoot
schap, deed Stalin de hele we
reld verstomd staan, door geheel
onverwacht een non-agressie pact
met Hitier te sluiten.
Dat was de vonk, die nodig was
om het vat buskruit tot ontplof
fing te brengen. De Duitse legers
werden losgelaten op Polen en
begonnen de „Blitzkrieg".
Groot Brittannië en Frankrijk
zagen al hun hoop op vrede in
rook vervliegen en snelden Po
len te hulp. De Tweede Wereld
oorlog was uitgebroken.
Uit documenten, die later door
Britse en Amerikaanse troepen
gevonden zijn, is vast komen te
staan dat Stalin persoonlijk het
initiatief tot het niet-aanvalsver-
drag met Duitsland genomen
heeft. Beide leiders waren over
eengekomen Polen en heel Noord-
Oost Europa te verdelen.
In 1940 bood Rusland Hitier
aan zich aan te sluiten bij de As-
mogendheden, maar klaarblijke
lijk heeft Hitier de prijs die door
Stalin voor dit bondgenootschap
werd geëist, te hoog gevonden.
Stalin was met Hitier overeen
gekomen zowel Amerika als En
geland uit Europa, Azië en Afri
ka te verjagen.
Volgens de in het verdrag ge
maakte afspraken heeft Rusland
gedurende twee jaar Duitsland
geholpen de Britse blokkade het
hoofd te bieden, door grote voor
raden over land Duitsland bin
nen te brengen. Tot het laatste
ogenblik heeft Stalin de vriend
schap met Duitsland willen hand
haven. Zelfs na het begin van
de invasie heeft de Russische
ambassadeur de Duitse regering
gevraagd, wat er verkeerd was
gegaan en waarom de Duitse
troepen opdracht gekregen had
den, Rusland binnen te rukken.
Uit de gevonden documenten is
komen vast te staan dat de
vriendschap bekoeld is, omdat
Rusland trachtte meer te ontvan
gen, dan te geven. Toen Rusland
opnieuw met reusachtige eisen
in Berlijn kwam, gaf Hitler in
December 1940 zijn troepen op
dracht zich voor te bereiden - op
een veldtocht tegen Rusland. In
Juni van het volgende jaar trok
ken de Duitse stoottroepen Rus
land binnen.
Stalin noemde de invasie „een
verraderlijke aanval op ons va
derland". Hij beschuldigde Duits
land van schending van het ver
drag en noemde Hitier een „hys
tericus".
Britse en Amerikaanse aanbie
dingen om hem hulp te verlenen
wekten in hem „gevoelens van
innige dankbaarheid".
De Russische leider decreteerde
de dood aan de Duitse aanval
lers, een zin waarmee hij trouw
iedere dagorder aan de rode troe
pen eindigde.
Bij honderden en duizenden
tegelijk vielen de nazisoldaten op
de ongastvrije Russische bodem.
Vanaf het begin van de Duitse
aanval op Rusland, heeft Ame
rika een onafgebroken stroom
goederen naar Rusland gezonden,
die volgens de leen- en pachtwet
aan Rusland werden afgestaan
om de Duitse legers tot staan te
kunnen brengen en te kunnen
verslaan. Eens heeft Stalin ge
zegd: „Zonder de Amerikaanse
productie, zouden de Verenigde
Naties de oorlog nimmer gewon
nen hebben".
De kracht van de V.S.S.R.
Tot de Duitse inval in Rusland
is de kracht van het Sovjetrus-
sische leger voor ieder een volko
men geheim geweest.
Rijksmaarschalk Hermann Go
ring heeft in 1943 in een toe
spraak toegegeven dat Duitsland
zich door de Sowjets om de tuin
had laten leiden en geen idee
had van de ware kracht van de
Sowjet-Unie. „De povere presta
ties van de rode legers in de oor
log tegen Finland, vormen een
staaltje van camouflage, zoals de
wereld nimmer heeft gekend",
aldus de Rijksmaarschalk en hij
vervolgt:
„Hoewel de Russische troepen,
die tegen Finland oprukten vrij
gering in aantal waren en de be
wapening zeer zwak was, heeft
de Sowjet-Unie in vijftien jaar
tijds een militaire macht opge
bouwd, die groter en sterker is
dan enige andere ter wereld.
Na de oorlog heeft Stalin Gr.
Brittannië en Frankrijk ervan
beschuldigd Hitier opgestookt te
hebben een oorlog tegen de Sow
jet-Unie te ontketenen en Rus
land van de rest van Europa te
isoleren.
In antwoord op de publicatie
van de documenten over de voor
oorlogse Nazi-Sowjet betrekkin
gen hebben ook de Russen een
aantal documenten gepubliceerd,
die naar hun zeggen door de Rus
sische legers in Duitsland gevon
den zijn.
Uit de door Rusland gevonden
documenten blijkt volgens ver
klaringen van Stalin duidelijk
dat Frankrijk en Engeland in '39
naar Muenchen gegaan waren
om hun eigen huid te redden en
Hitiers aandacht op Rusland te
richten.
Nieuws en gegevens over de
Westerse wereld worden door
Stalin verre gehouden van het
Sowjetvolk. Het volk kent slechts
de versie van het leven zoals die
door Stalins pers wordt opge
diend. In deze versie wordt nim
mer gesproken over de Ameri
kaanse hulp, die gedurende de
tweede wereldoorlog aan de Sov
jet-Unie is verleend. Rusland
wordt geschilderd als het land,
dat de zege op de Nazi's bevoch
ten heeft. Amerika en Gr. Brit
tannië zinnen op een derde we
reldoorlog, terwijl de Sowjet-
Unie steeds de vrede heeft ge
diend en zal blijven dienen.
Maar niet alleen verdween er
ieder nieuws over het Westen in
de reusachtige moloch van Sta
lins propaganda, tegelijkertijd is
een niets ontziende censuur in
gesteld op alle nieuws uit de
Sowjet-Unie en de satellietlan-
den. Deze situatie heeft premier
Churchill er toe gebracht te ge
wagen van „Het ijzeren gordijn",
een uitdrukking die sindsdien' al
gemeen ingang heeft gevonden.
De Sowjetunie heeft haar in
vloed aan een groot deel van
Europa en Azië opgedrongen, on
der het voortdurend mom van
verdedigster der volkeren tegen
het Amerikaanse imperialisme.
Op alle mogelijke manieren
heeft Stalin getracht het Ameri
kaanse hulpverleningsprogramma
te dwarsbomen. De chef van de
propaganda-afdeling van de com
munistische partij heeft dit
Marshallplan „de strop om de nek
van Europa" genoemd.
Voortdurend spitsten de ge
schillen tussen Oost en West zich
toe in de Veiligheidsraad en de
Ver. Naties, in Duitsland en Ko
rea.
Ondanks de Amerikaanse hulp
aan Nationalistisch China kon de
val van het Chinese Rijk niet
voorkomen worden.
En op tal van andere plaatsen
wordt de ijzeren hand van Stalin
gevoeld.
Overal waar Oost en West el
kaar ontmoeten, komen de ideo
logieën in botsing en proberen
beide partijen politieke munt te
slaan uit de verwarde situaties,
die uit de voortdurende strubbe
lingen ontstaan.
(Van een onzer verslaggevers)
Pieler Weeda, een 53-jarige
werkman bij de gemeente reini
ging van Ridderkerk is de eersle
evacué, die een cheque van het
Nationaal Rampenfonds heeft
ontvangen. Generaal (b.d.) P.
Alons, de directeur van het
Rampenfonds, heeft hem cheque
nummer I gistermorgen persoon
lijk in zijn zwaar door het water
geteisterde woning aan de Ring
dijk te Ridderkerk overhandigd.
Moeder Weeda verklaarde, dat
zij voor 't geld 500 gulden
onmiddellijk „beddes" zou gaan
kopen. „Op het ogenblik slapen
we nog met onze drie kinderen
op kermisbedde".
Deze uitkering van 100 gul
den per gezinslid is een voor
schot op de vergoeding van huis
raad, dat het Nationaal Rampem
fonds aan alle geëvacueerden,
die weer naar hun woningen zijn
teruggekeerd, in de kamende da
gen zal uitkeren. Ook de slacht
offers, die op hun evacuatie
adressen in gezinsverband leven,
komen voor dit voorschot in
aanmerking. Heit wordt hen uit
gekeerd via de Rampschade-
bureaux. De bedoeling van deze
uitkering is, dat de geëvacueerden
in hun grootste behoeften kun
nen voorzien. Burgemeester Van
Nieuwenlhuizen van Ridderkerk
juichte deze maatregel toe. „Ik
■heb de toekomst eerst wel wait
somber ingezien, het leek er op,
dat het Rampenfonds veel te
stroef zou werken, maar ik heb
me gelukkig vergist". Generaal
Alons verzekerde, dat het Ram
penfonds met. spoed zal blijven
werken. Hij wees er op, dat het
Rampenfonds niet kan garande
ren, dat het eerste grote voor
schot voor de schadevergoeding
aan huisraad dit voorschot
volgt na de uitkering van 100
gulden per gezinslid door een
even grote definitieve uitkering
kan worden gevolgd. Met het
eerste grote voorschot is 40 mil.-
lioen gemoeid. Desniettemin zal
het Rampenfonds er naar stre
ven om ook hulp te bieden bij
de sociaal-culturele opbouw, zo
als de verzorging van wezen en
weduwen, bij het herstel van
sportvelden, wijtogebouwen en
poliklinieken. Bij alle uitkerin
gen zal rekening worden gehou
den met de belangen van de
Nederlandse economie. Daartoe is
een speciale adviescommissie in
het leven geroepen.
Generaal Alons verklaarde
voorts, dat giften, die door een
buitenlandse regering rechtstreeks
aan de Nederlandse regering
worden overgemaakt, zoals on
langs de cheque van 50.000 pond.
van Australië niet aan het Ram
penfonds ten goede komen. Deze
bedragen worden door de rege
ring aangewend voor het herstel
der schade, die zij zelf heeft ge
leden.
(Door Eddy Gilmore en
Thomas Whitney)
MOSKOU, 4 Maart. Het
nieuws over de ziekte van Stalin
heeft Moskou vandaag In een
sluier van smart gehuld. Toen
Associated Press vanochtend vroeg
de bulletins van Tass in ont
vangst nam, werden deze over
handigd door een meisje, wier
ogen rood en vochtig waren van
de tranen.
Als er ooit in een stad ver
scheidene millioenen geweest zijn
die allen tegelijk geschokt wer
den, dan was het in Moskou.
Het Russische volk hoorde het
nieuws van radio Moskou om 8
uur. Op de straten drongen de
mensen samen in kleine groepen.
Daarna liepen zij door, maar er
was maar één ding dat men
hoorde zeggen, steeds weer op
nieuw: „Staiin is ziek, Stalin is
ziek, Stalin is ziek".
De krantenkiosken, waarvan er
vele over de stad verspreid zijn,
werden omringd door mensen, die
de ochtendbladen kochten, waarin
het regeringscommuniqué en het
medisch bulletin, dat door de
nieuwe minister van gezondheid,
A. F. Tretyakof, en negen ande
ren ondertekend was.
Stalin is dit jaar buitengewoon
actief geweest. Op 12 Januari
versoheen hij in het Bolshoi Thea
ter om te luisteren naar een con
cert van Poolse musici. Op 13
Januari ontving hij de vice-pre
sident van het Russisch-Chinese
genootschap en de president van
■de Chinese Academie van Weten
schappen. Op 21 Januari woonde
hij de herdenkingsplechtigheid
voor Lenin bij in het Bolshoi
Theater. Op 7 Februari ontving
hij de nieuwe Argentijnse am
bassadeur, dr Leopoldo Bravo,
en tien dagen later de nieuwe In
dische ambassadeur Ki P. S.
Mennon en Saifuddin Kitchuel,
Die in Japanse krijgs
gevangenschap hebben
verkeerd
(Van onze parlementaire
redactie)
In tegenstelling met de reser
ve-officieren die in Duitse krijgs
gevangenschap ziin gevoerd en
de beroepsofficieren in Japanse
krijgsgvangenschap. hebben de
reserve-officieren van de K.L.
die in Indonesië in Japanse
krijgsgevangenschap ziin gevoerd
geen pensioenrechten over deze
jaren verworven.
Naar wij thans vernemen, is
er een regeling in voorbereiding
om ook deze categorie reserve
officieren pensioenjaren toe te
kennen over de tijd. die zii in
gevangenschap hebben doorge
bracht.
president van de Indische Vre-
desraad.
Op sommige plaatsen in Mos
kou, waar de vroegste edities
van de Prawda op de muren wa
ren geplakt, stonden tientallen
Moskovieten bijeen om de laatste
bijzonderheden .te lezen. Zwijgend
namen zij het in zich op.
Londen bezorgd
LONDEN, 4 Maart. Vandaag
precies twee weken geleden werd
Stalin beschreven er uit te zien
als „opmerkelijk gezond en vol
physieke en mentale vitaliteit".
Dit verklaarde K. P. Mennon,
de nieuwe ambassadeur van In
dia te Moskou, na een persoon
lijk onderhoud met de Russische
leider, van wie nu officiéél ge
zegd wordt, dat hij ernstig ziek
is, misschien vlak voor de dood
staat.
Mennon was naar het Kremlin
geweest voor een beleefdheids
bezoek aan Staiin. Hij voegde
hieraan toe dat het onderhoud
een welwillend gebaar van Rus
land tegenover India genoemd
zou kunnen worden.
De gezondheid van Staiin is
altijd een onderwerp voor spe
culaties en met elkaar in strijd
zijnde geruchten geweest.
Het is zeker een onderwerp,
dat steeds de grootste aandacht
van de Westelijke mogendheden
heeft gehad.
Een hoge Britse functionaris
zei slechts 12 dagen geleden, dat
de grootste bedreiging voor een
derde wereldoorlog voortvloeide
uit de mogelijkheid van een strijd
om de macht in het Kremlin na
de dood van Staiin.
„Ik ben nu veel meer ongerust
over de toestand dan een jaar
geleden", aldus deze zegsman.
„Zolang wij wisten, dat Staiin
nog de onbeperkte heerser was,
konden wij tamelijk gerust zijn."
Deze veronderstelling, zo voegde
hij hieraan toe, steunde op de
mening, dat Staiin zich tevreden
zou stellen met het Russische
rijk min of meer te laten zoals
het is.
Maar, zo waarschuwde hij, in
het geval van een grote worste
ling om de leiding van de Rus
sische dictatuur tussen ambitieuze
tegenstanders „kan niet gezegd
worden, waarin him onbezonnen
heid ons zou kunnen storten".
In sommige Westelijke kringen
is de onthulling van het dokters
complot in het Kremlin gezien
als een aanwijzing voor een der
gelijke worsteling om de macht
in het Kremlin.
Nu Stalin's leven aan een
draad hangt, zien de Westelijke
diplomaten met ongerustheid het
grote drama tegemoet, dat zich nu
achter de barricades van het
Kremlin aan het afspelen is.