iters"
Werving begint voor de
Bescherming Bevolking
oude tafel? Een nieuwe
Economische positie van
Nederland niet ongunstig
DE KRONIEK VAN
ZATERDAG
8 erts!
Pachtprijsbeheersing op
basis van rentabiliteit
ingekomen
giften
WSKERK"
200.000 vrijwilligers nodig
bij strijd tegen oorlogsrampen
Er is géén plaats
voor defaitisme
Een
Aan de vooravond van de Jaarbeurs
Mr. Millius schetst ontwikkeling
der laatste jaren
Sociaal-Economische Raad adviseert:
Meerderheid vóór grondprijsbeheersing
ZATERDAG 14 MAART 1953
Pagina 3
iveruachting
ld door het K.N.
e Bilt. geldig van
ond tot Zondag-
JDE NACHT
ht met zware nacht-
Ie ochtend hier en
daarna overwegend
er met in de mid-
Iraaiend naar zuide-
ingen.
VOORDERPERS
ireaux van de Noor
amen beden de vol-
n binnen voor de
van de watersnood:
Wognum
25.—
verantwoorden wij
•bomen giften in onze
nw giften bezorgen
bnreaux, hetzij per-
tzij per brief of post-
c ban op onze giro-
worden gestort De
van onze bnreaux
agen 70021, Leeuwar-
Sneeb 594461, Em-
i, Zwolle 486779, Alk-
S, Den Helder '594462
oob te gebruiken door
i omgeving) 110894.
fS WINNAARS
DEZE WEEK
ruin. Dorpsstraat 108a.
harwoude.
lijk. Duinroosstraat 33.
ilder.
ian. Geldelozeweg 4.
eerse. Andiik 7. West-
ilom. Jac. van Heems-
lat 10. Alkmaar.
entezaak aan
uttemanneplein
R. Een dezer dagen
appelen-, groenten- en
van de heer H. Leeg-
l het B. Bottemanne-
3 in andere handen
i. Van nu af aan oriikt
van C. Butter on de
en. die tevens, ge
bieden een blik te
het vernieuwde inte-
de overname is name-
verbouwing voorafge-
voornameliik bestond
brengen van een nieu-
en het vergroten van
ïlruimte. Dit laatste
likt door de etalage-
inger te maken en. een
de woonkamer bii de
trekken. Voor de rest
tillage uitgebreid met
>aar aardappelsilo s en
ikken. De zaak. wordt
rveTvloedig verlicht.
irjassen ten bate
het Rode Kruis
i. De indertijd uit-
:laveriasdrive ten bate
Nederland Rode Kruis
Drgang vinden on Don-
April om acht uur des
De Rustende Jager,
issers laat deze gele-
ïiet voorbiigaan. maar
óór 1 April op aan De
JsigGr.
ihriifgeld kan 's avonds
ial worden voldaan. Er
ntal mooie prijzen be
en u steunt er een
mee.
G ARTIKELEN
PERMANENT
1762 ALKMAAR
s koop 600 kg BEVE-
YNDERS, klasse AB,
aat 45—50. - P. Eeken,
senbuizerweg, Heer-
igowaard.
•dhollands Dagblad
void
snzaal
dansen
MAANDAG BEGINT dan ook in de provincie Noord
holland de wervingscampagne van vrijwilligers voor de
diensten ter bescherming van de burgerbevolking in
oorlogstijd. Wij zullen in de komende dagen nog uitvoe
rig berichten over de verschillende onderdelen van de
organisatie die daartoe uit de grond moet worden ge
stampt. Want de B.B. zal over 't gehele land over 200.000
goed-geoefende en goed-uitgeruste vrijwilligers moeten
kunnen beschikken: 20.000 voor de brandweer, 15.000
voor de geneeskundige dienst, 23.000 voor de oprni-
mings- en reddingsploegen, 27.000 voor de sociale
dienst, 10.000 voor verkenning en verbindingen en
109.000 voor de blokploegen en de wijkposten.
Het is alweer lang geleden dat
de regering haar plannen bekend
maakte voor een organisatie wel
ke de burgerbevolking in tijd van
oorlog zou moeten beschermen
tegen het oorlogsgeweld in al zijn
verschrikkelijke vormen.
Met de werving werd gewacht
totdat de kernorganisatie was op
gebouwd en instructeurs en ma
terieel voor de opleiding van vrij
willigers aanwezig waren. Ge
wacht werd ook op het vaststel
len van de sociale voorzieningen,
waardoor het bewijs wordt ge
leverd dat het Rijk ten volle ach
ter zijn vrijwilligers staat en voor
hen zorgt.
Dat alles is nu in kannen en
kruiken. Er is al voor ruim 61
millioen aan materiaal aange
kocht; de instructeurs staan ge
reed; de rechtspositie is geregeld.
Bepaald is thans o.a. dat de
vrijwilligers (die te allen tijde
burgers blijven en nooit als
militairen kunnen worden be
schouwd) van Rijkswege zullen
worden geüniformeerd. Zij teke
nen een vrijwillige verbintenis,
die hun rechtspositie regelt en
vaststelt welke taak zij in de B.B.
zullen verrichten.
Over het gehele land zijn 40.000
vaste noodwachters nódig. Zij
zullen bij mobilisatie (niet eer
der) doorlopend dienst moe
ten doen. ontvangen een weekloon
van maximaal f77.en kunnen,
indien er sprake is van loonder
ving, aanspraak maken op een
extra toeslag van fl.50 per dag.
Vervolgens zijn er over heel
ons land ongeveer 10.000 b 1 o k-
noodwachters nodig. Zij moeten
(Advertentie)
(Van een onzer redacteuren)
Aan de hand van de thans beschikbare gegevens is het
mogelijk vooruit te lopen op de publicatie van de vierde
industrialisatie-nota van de regering en op het ogenblik
reeds een soort diagnose te stellen over de jaren 1948
1953, aldus sprak gistermiddag mr. J. Milius, directeur
van de Koninklijke Nederlandse Jaarbeurs, bij gelegen
heid van het traditionele persdiner aan de vooravond
van de opening van de 60e Jaarbeurs. In 1948 werd een
mijlpaal bereikt, welke een einde betekende van de
periode van herstel. Hierna begon de periode, waarin de
uitbreiding van het economische leven op de voorgrond
trad.
Over de ontwikkeling van de
beroepsvolking kan men na 4%
jaar niet anders dan zeer tevre
den zijn. Weliswaar heeft 1951
niet dezelfde gunstige ontwikke
ling te zien gegeven als de daar
aan voorafgaande jaren doch de
schattingen over 1952 geven
reden tot tevredenheid. Aangeno
men mag dan ook worden, dat
het in dit opzicht met de industri-
alisatiepolitiek beoogde doel zeer
dicht wordt benaderd, hetgeen
betekent, dat de gevolgde ge
dragslijn een succes kan worden
genoemd.
Dat intussen de werkloosheid
groter is dan werd voorzien,
vindt waarschijnlijk zijn oorzaak
in de grote toename van het aan
tal werkende gehuwde vrouwen
en werkstudenten. Deze catego
rieën zijn in hoofdzaak werkzaam
in z.g. „part-time jobs", waardoor
aan de arbeidsmarkt vele krach
ten toevloeien.
Investeringen
Sinds 1948 heeft het verloop
van de investeringen een stijgen
de lijn vertoond. In 3V2 jaar werd
f4220 millioen geïnvesteerd het
geen enigszins achter bleef bij het
geschatte bedrag. Over het alge
meen is in het begin van 1952
een stabilisatie ingetreden. Ver
moed wordt, dat sindsdien de in
vesteringen zijn gedaald.
De conclusies moeten hier dan
ook minder optimistisch luiden.
Temeer, daar de animo om tot
groter investeringen te komen, bij
de ondernemers betrekkelijk ge
ring is. Mr. Milius achtte het dan
ook een open vraag, of de belas
tingfaciliteiten een voldoende
compensatie zullen vormen. Extra
krachtsinspanning zal dan ook
nodig zijn om de beroepsbevol
king aan werkgelegenheid te hel
pen en de toeneming van de
werkloosheid te vermijden.
De industriële uitvoer van
1949 steeg met ongeveer 80
80 de agrarische export nam
met circa 40 toe. In 1952 heeft
de uitvoer van industrieproduc
ten, voor zover kan worden na
gegaan, circa 55 van de totale
export bedragen, tegen 52 in
de jaren 1946-1950.
Uit eigen kracht heeft Neder
land zich na de jongste oorlog
zich omhoog weten te werken.
Dit heeft in het buitenland weer
klank gevonden. Sinds de bevrij
ding kwamen meer dan 500 licen
tie-overeenkomsten tot stand,
dochterondernemingen van vele
buitenlandse firma's werden op
gericht en samenwerking in be
staande of opgerichte fabrieken
verkregen.
Aan het buitenland kunnen wij
zeggen: geef ons het gereedschap
en wij doen het werk. Dit buiten
land moet ons dan echter een
kans geven zijn grenzen op aan
nemelijke wijze te overschrijden.
Wat wij de wereldmarkt kunnen
aanbieden is gevarieerd genoeg
en naar prijs en kwaliteit onge
twijfeld zo, dat wij in de we-
reldconcurrentie kunnen mee
doen. Al met al staat Nederland
er met zijn beschikbaar poten-,
tieel aan goederen en mensen
niet slecht voor.
Meer profijt van emigratie
Mr. Milius was van mening,
dat de industrie waarschijnlijk
meer profijt zal kunnen trekken
van de emigratie, door nauwkeu
rig de weg te volgen van de dui
zenden landgenoten, die thans in
den vreemde werken. Komen zij
tot welstand, dan kunnen zij be
langrijke afnemers werden van
onze producten.
Hij betreurde het zeer, dat de
zakenwereld niet de kansen heeft
benut, welke door de jongste
reis van Prins Bernhard naar Me
xico daar waren geschapen. Het
bedrijfsleven en de regering die
nen de handen in een te slaan.
Samenwerking en het vormen
van exportcombinaties zijn voor
middelgrote industrieën van groot
belang.
Aan deze 60e beurs nemen 30
landen deel met 4027 inzenders.
De bezette netto-oppervlakte be
draagt 50.404 m 2.
Textiel, electrotechnische huis
houdelijke artikelen, levensmid
delen, bouwmaterialen, metaal en
transportmiddelen zijn de voor
naamste rubrieken.
Tijdens de bouw van de nieuwe
Bernhardhal, welke Dinsdag door
de Prins zal worden geopend,
bleek, dat de jaarbeurs haar
bouwprogramma op korte ter
mijn moet voortzetten. Hiervoor
is geld nodig. Is het mogelijk, al
dus Mr. Milius, dat het bedrijfs
leven ontvankelijk is voor een
nieuwe vorm van feitelijke bij
dragen? Zou het ondenkbaar zijn,
dat, evenals na de watersnood
ramp, een golf van gelijke spon
taniteit gewekt zou kunnen wor
den, maar nu, om door gezamen
lijke vrijwillige krachtsinspan
ning een vernieuwde jaarbeurs
vorm te doen krijgen? Iedere sec
tor van het bedrijfsleven zou dan
op eigen wijze kunnen bijdragen.
Het zou een bewijs kunnen zijn
van kracht en moed en van ver
trouwen in de toekomst, dat voor
al op het buitenland een uitste
kende indruk zou maken, aldus
Mr. Milius.
bij mobilisatie voor het meren
deel bij toerbeurt om de 6 a 12
dagen opkomen. Vergoeding ma
ximaal f 10.per dag.
De overige 150.000 vrijwilligers
die nodig zijn, treden nas werke
lijk in dienst als zii daartoe een
oproep ontvangen. Ook voor hen
geldt een maximale vergoeding
van f 10.per dag.
Het is duidelijk, dat militair
dienstplichtigen zich niet als
B.B.-vrijwilliger kunnen melden.
Het zwaartepunt van de over
heidsorganisatie der Bescherming
Bevolking ligt bij de gemeenten.
Deze zijn in twee groepen ver
deeld:
A-GEMEENTEN. Volgens de
militaire kan s-berekening be
horen zij tot de belangrijkste doe
len die ons land een eventuele en
onverhoopte vijand zou bieden.
B-GEMEENTEN. Dit zijn alle
overige gemeenten, waar men in
het algemeen minder oorlogs
schade te duchten heeft en die
in B-kringen zijn georganiseerd
voor een doeltreffende onderlinge
hulpverlening.
Wanneer thans de wervitig van
vrijwilligers begint, dan staat
daar ook de zekerheid achter dat
wii ons inderdaad kunnen be
schermen. Natuurlijk is die be
scherming nog niet voldoende
verzekerd met alléén maar die
200.000 vriiwilligers. plus al wat
daar aan militaire macht, aan hulp
van bondgenoten etc. achter staat.
De zelfbescherming, die
van de gehele organisatie het
principe is, dient zich ook tot de
overige tien millioen Nederlan
ders uit te strekken.
Iedere man en iedere
vrouw behoort te weten hoe zij
in tijd van nood een brandbom
onschadelijk kunnen maken. In
iedere woning zullen in oor
logstijd emmers water, een bak
zand en een eenvoudige vuur-
zweep aanwezig moeten zijn. De
georganiseerde burenhulp, die het
principe van de blokploegen
vormt, zal paraat moeten zijn.
Dat zal tevoren oefening vra
gen. Maar voor defaitisme is dan
ook geen plaats meer.
Sommige lieden willen doen
geloven, dat een eventuele vol
gende oorlog spoedig beslist zal
zijn. Eén atoombom b.v. op
Utrecht, denken zij, en het gehele
land ligt ongeveer plat.
Maar zo somber is het toch niet.
Natuurlijk is ons laag-gelegen en
dichtbevolkte land kwetsbaar.
Hoe kwetsbaar heeft b.v. de jong
ste overstromingsramp wel ge
leerd.
Die ramp heeft overigens óók
geleerd, dat heel wat mensen nog
gered hadden kunnen worden,
wanneer in het getroffen gebied
de organisatie van de B.B. met
De Sociaal-Economische Raad
heeft minister Mansholt advies
uitgebracht over het te voeren
beleid ten aanzien van het peil
van pacht- en grondprijzen. De
S.E.R. is eenstemmig van oordeel
dat de pachtprijsbeheersing onder
toezicht van de Grondkamers
moet worden voortgezet daar de
nog steeds bestaande wanverhou
ding tussen vraag en aanbod van
landbouwgronden voortdurende
bescherming van de pachter ab
soluut noodzakelijk maakt.
Naar de mening van de S.E.R.
behoort d.e vorming van de pacht
prijzen echter niet gebaseerd te
zijn op een historisch niveau,
maar dient uitsluitend de ren
tabiliteit van het agrarisch
bedrijf als criterium te worden
gehanteerd.
haar meldings- en reddingsappa
raat reeds op poten had gestaan.
Een atoombom, hoe verschrik
kelijk ook, is in totaal-vernie
lende werking beperkt tot een
gebied van enkele vierkante kilo
meters. En bij het zwaarst denk
bare bombardement met „ge
wone" brisantbommen: 80 ton
bommen op één vierkante kilo
meter, bedraagt de kans op vol
treffers toch maximaal maar
8 pet. We moeten onze ogen niet
sluiten voor die gevaren. Maar
we moeten er ook niet in pani
sche angst voor terugschrikken.
Diepgaande bestudering van de
ervaringen van de afgelopen oor
log heeft immers aangetoond, dat
met een goed-geoefende en goed-
uitgeruste Bescherming Bevolking
het aantal slachtoffers en de
schade met MEER DAN DE
HELFT verminderd kunnen wor
den. Mits ons gehele volk voor
100 pet. achter de Bescherming
Bevolking gaat staan. Ons gehele
volk. Ook Noordholland.
Daarom: laten de vrijwilligers
zich bij stromen melden. En laten
zij niet terugschrikken voor het
offer van de vrije tijd, die voor
hun oefening wordt gevraagd.
De rentabiliteit hangt wan
neer van een bepaald niveau van
prijzen van landbouwproducten
wordt uitgegaan in belangrijke
mate af van de vruchtbaarheid
van de grond, zodat in beginsel
dan ook een meerdere opbrengst
aan de grond toegerekend en in
de pacht verrekend dient te wor
den.
In elk geval moet echter de
pachter bij een behoorlijke ex
ploitatie een redelijke winst krij
gen. De S.E.R. is van mening dat
het gewenst is aan de Grond
kamers bij de uitvoering van hun
taak t.a.v. de toetsing van pacht
overeenkomsten een richtlijn
te geven voor het criterium „re
delijke winst" en wei door vast
stelling van 'n norm voor een mi
nimum- en een maximum-onder-
nemersloon van de pachter.
De S.E.R. acht een prijsbeheer-
sing van de landbouwproducten,
uitsluitend terwille van de be
heersing van het pachtprijspeil
ongewenst.
Wordt om andere redenen tot
het vaststellen van minimum
garantieprijzen voor landbouw
producten overgegaan, dan dienen
deze minimum-prijzen op een zo
danig niveau te liggen, dat daar
uit voor het sociaal en econo
misch verantwoorde bedrijf op de
economisch minst waardevolle
landbouwgrond, die men normaal
nog in cultuur wenst te houden,
naast de normale productiekos
ten, (lonen, hulpstoffen e.d.) de
volgende elementen dekking kun
nen vinden:
1. een pacht, omvattend de kos
ten voor de instandhouding van
het verpachte, die voor rekening
van de verpachter komen, als
mede een netto-inkomen van on
geveer f10.per h.a.
2. een minimum ondernemers-
loon.
Enkele leden van de Raad wa
ren van mening, dat, voorzover
de verandering van de grondslag
van de pachtprijsbeheersing t.a.v.
de vooroorlogse situatie een ho
ger inkomen uit de eigendom van
landbouwgronden tengevolge zou
hebben voor verpachters en eige
naars-exploitanten, deze inko
menstoeneming zou dienen te
worden belast met een tarief van
75 pet. b.v. door verhoging van
de grondbelasting.
De overgrote meerderheid van
de S.E.R. vond evenwel geen en
kele aanleiding tot het instellen
van een dergelijke belasting.
Wat de grondprijzen betreft
was de S.E.R., eveneens met het
oog op de bestaande landhonger,
in meerderheid vóór het voort
zetten van de bestaande grond
prijsbeheersing, zulks echter al
leen, indien zij ook werkelijk in
aanvaardbare mate tot gelding
kan worden gebracht. Deze meer
derheid die aanwijzing van de
koper door de Grondkamer krach
tig afwees had goede hoop dat
inderdaad een doeltreffende be
heersing kon worden bereikt door
uit te gaan van de opbrengst-
waarde van de gronden, het mis
bruik van koppelverkoop af te
snijden en het continuatie- en
voorkeursrecht van de pachter te
handhaven, alsmede door event,
toepassing bij boedelscheiding van
het Wetsontwerp vervreemding
landbouwgronden. De minderheid
van de S.E.R. was tegen voort
zetting van de grondprijsbeheer
sing, omdat zij in de practijk niet
is uit te voeren zonder wezens
elementen van het eigendoms
recht aan te tasten.
TWEE BEREN. DIE
GEEN BROODJE
SMEREN
TEL AVIV, 12 Maart. Aan
de Israelisch-Jordaanse grens
heeft zich Donderdag een
merkwaardig grensincident
voorgedaan. Twee beren, een
mannetje en een vrouwtje,
hadden kans gezien uit de
dierentuin van Jeruzalem te
ontsnappen. Het vrouwtje kon
door de Israëlische politie
worden gevangen, doch niet
voordat zij een ezelin had ver
slonden. Het mannetje slaagde
er echter in over de grens naar
Jordanië te ontkomen, waar
het Arabische legioen de ach
tervolging heeft ingezet. De
Israëlische autoriteiten hebben
onmiddellijk de gemengd Is
raelisch-Jordaanse wapenstil
standscommissie van het inci
dent op de hoogte gesteld en
aan de officieren der Verenig
de Naties verzocht, de „schen
der van de grens" aan Israel
terug te geven, zodra het Ara
bische legioen de vluchteling
heeft gevangen.
In de erehal van het
bloemenpaleis van
Flora 1953 Heemstede
heeft H.M. de Konin
gin Vrijdagmiddag de
internationale bloe
mententoonstelling ge
opend. De Koningin
werd ontvangen door
de voorzitter van de
directie van „Flora
1953", Jhr dr O. F. A.
H. van Nispen tot
Pannerden, die een
inleidende toespraak
hield en nadien H.M.
verzocht het lint, dat
toegang gaf tot het
bloemenpaleis, door te
knippen, aan welk
verzoek de Koningin
voldeed. Na de plech
tigheid maakte Konin
gin. Juliana een rond
gang, tijdens welke zij
werd rondgeleid door
de voorzitter, Jhr dr
van Nispen tot Pan
nerden (links).
DE EERSTE KAMER HEEFT DEZE WEEK
een belangrijke discussie gevoerd over de
woningbouw. Het is niet de eerste maal dat
de Senaat in de laatste weken door haar weldoor-
wrodhte beschouwingen de aandacht trekt, zonder
dat het verwijt mag worden gedaan (zoals dat
vroeger wel geschiedde), dat de besprekingen in dit
hoge staatscollege een „doublure" zijn van wat in
de Tweede Kamer al gezegd is. In de Senaat wordt
ook nu een eigen geluid gehoord en dit is heel
begrijpelijk, omdat wij nu te maken hebben met
de behandeling van de eerste begroting van het
nieuwe kabinet en dan kunnen de senatoren him
hart ophalen en naar hartelust de beroemde „eigen
koers" varen op de soms hoge zee der debatten.
Daar is ook nu rijkelijk gebruik van gemaakt, het
liep een paar keer warm en er zijn gedegen be
schouwingen gewijd aan de verschillende vraag
stukken, die met de woningbouw vooral verband
houden
Op de meer-politieke strekking van de ge-
dachtenwisseling gaan wij niet zozeer in,
zijnde dit niiet onze taak hier op deze weke
lijkse plaats. Wat ons in het bijzonder heeft ge
troffen, en daar willen wij het dan ook even over
hebben, dat is de rede van ir Kraaijvanger, de bij
uitstek deskundige afgevaardigde van de Katho
lieke Volkspartij in de Eerste Kamer, deskundig
genoeg, dat zijn naam voorheen al meer dan eens
genoemd werd in verband met de bezetting van dit
departement.Welnu, de heer Kraaijvanger heeft
alleen al ons hart gestolen door zijn opmerkingen
over de verdeling van het bouwvolume, meer in
het bijzonder tot het dorp Beuningen, bij Nijmegen.
Men zal misschien vragen, waarom wij ons daar
voor zo interesseren en waarom wij de belang
stelling van de lezers van de „Noorderpers" voor
de situatie van dit schone dorp bij Nijmegen niet
temin durven vragen. Wat de heer Kraaijvanger
daarover zei, en wat wij in de „Handelingen" met
zoveel genoegen hebben nagelezen, dat komt nl.
precies overeen met hetgeen wij ongeveer een jaar
geleden konden schrijven over soortgelijke geval
len in andere delen van ons land, met name toen
over enkele gemeenten, waar vele industrie-arbei
ders wónen, die werken in een nabijgelegen
feitelijke onmacht, in verband met de moeilijk
heden, welke aan de ideale (vrije) woningbouw
nog in de weg staan, kan niemand op, maar wel kan
voorkomen worden, dat een verkeerde maatstaf
wordt aangelegd bij de verdeling van wat wél
beschikbaar is
gemeente, waar „hun" industrie gevestigd is
ging het in Beuningen ook om
Daar
dat het hier niet een eenvoudige zaak is. Br moet
natuurlijk een bepaald systeem zijn, waarmee de
toewijzing van woningen geregeld wordt. Dat kan
4» nooit ineens centraal gebeuren. Vandaar dat de
toewijzing aan de gemeenten provinciaal ge-
Evenals in enige andere gemeenten (het geval schiedt. Maar afgezien van het belangrijke feit, dat
sprak indertijd sterk in enige gemeenten in h'ier> zoals bij herhaling gebleken is, de politiek
eenmaal ook een woordje meespreekt (daar
Noord-Holland) is de woningtoewijzing aan
Beuningen gebaseerd op de stelling, dat in Beunin
gen alleen woningen gebouwd mogen worden voor
de mensen, die daar wonen èn werken en dat de
mensen uit het dorp, die in de stad (in dit geval
in Nijmegen) werken, daar dan ook moeten wónen.
Indien het hier over een randgemeente gaat, en de
afstand voor de betrokkenen dus niet te groot is,
gaat die stelling echter niet op. De heer Kraaij
vanger zei terecht, dat wij met al onze planning,
al ons rekenen met tabellen en maatlatjes, al ons
maken van prognoses, de mens wel eens te veel
vergeten. Vele buitenmensen, die „dolgraag" in de
stad werken (dolgraag, zei de Senator, maar het is
dikwijls een gedwongen werkverplaatsing van de
dorpen, van het platteland, naar de stad of de
grote industriegebieden), wil'len daarom nog niet
dolgraag in de stad wonen. Daar zijn, vele
motieven voor. Zij verkiezen hun woongemeente
boven de stad, waar zij werken en zij hebben er
recht op, als mens, nu de Overheid zich met deze
zaak inderdaad moet bemoeien, dat er met hun'
wensen ook op dit gebied rekening gehouden
wordt
Er zijn versahillende motieven voor, zeiden
wij. Zij spreken duidelijk genoeg en liggen
voor de hand, zij zijn grotendeels, ten op
zichte van de bezwaren tegen het „industriële
klimaat, welke al zo vaak naar voren zijn gebracht,
van morele aard ook. Hier zit een addertje onder
het gras ten aanzien van de mogelijkheid en wen
selijkheid van slagen van de industrialisatiepolitiek,
met haar opdracht, om de overbevolking van het
platteland op te nemen. Laat ons eerlijk erkennen,
Wij hebben, moeten wij met spijt eonsta-
teren, te veel al uitgeweid over dit onderdeel
van het woningdebat in de Eerste Kamer.
Er zijn meer interessante dingen naar voren ge
bracht, die de aandacht hadden moeten hebben.
Maar wij beloven, hier of op een andere plaats,
een vervolg op deze beschouwing. Want het gaat
hier om zeer belangrijke dingen, die al zo lang
diep ingrijpen in ons volksleven. Na zeven jaar
bevrijding zijn wij van de woningnood nog niet af.
Wordt er werkelijk alle zorg besteed aan de op
lossing ervan? Wij moeten het wel aannemen, maar
twijfel bekruipt ons wel eens. Toch heeft de
minister ons een hart onder de riem gestoken. Hij
verklaarde het eens te zijn met de mening van
verschillende afgevaardigden, dat de tijd van nood
maatregelen voorbij is! En hij nam ook het stand
punt in, dat het toch eigenlijk zo is, dat iemand
eerst zelf voor een huis moet» zorgen, en als dat
niet kan (en het kan nu niet, omdat de Overheid
er nog te veel tussen zit!), dan moeten anderen
helpen, en dan pas, op de derde plaats, komt, als
het nodig is, de Overheid. Lang niet iedereen in
den lande zal het daarmee eens zijn. Wij denken
woningbouw" voorop gezet wordt, als het grote maar aan de ordenaars-van-professie, aan sommige
Tl \rrvrvrn aameto min t xxraarrn H a cramaon.+an f H a
„die-hards" onder de socialisten e.d. Maar het is
een goed teken, dat wij nu een minister hebben,
nu eenmaal ook een
willen wij het nu niet over hebben!), is het wel
zo, d'at men waarschijnlijk moeilijk een ander
systeem kan vinden en dus, zo zei de minister
later in antwoord op de opmerkingen van de heer
Kraaij vanger en anderen, moet het ook aanvaarden,
dat er fouten gemaakt worden. Intussen liet de
minister het gelukkig niet bij deze negatieve op
merking; hij zou de geuite denkbeelden, o.a. van
de genoemde KVP-afgevaardigde, aan Gedepu
teerde Staten in overweging geven
Het is in elk geval iets, maar de vraag blijft,
of het voldoende is. Terecht erkende de
bewindsman, minister Witte, dat het hier. om
principiële kwestie gaat eil wij mogen
verwachten, dat zij, bij het doorgeven aan
Gedeputeerde Staten, de klemtoon zal krijgen,
welke principiële kwesties verdienen. Wij geloven,
dat van politieke zijde terecht op het ogenblik de
een
dus
raadsverkiezingen zijn op til!) toch nog wel dege
lijk, juist dikwijls op principieel terrein, wat in
de melk te brokken hebben. Dat heeft de minister
van Wederopbouw en Volkshuisvesting enige malen
in zijn uitvoerige en belangrijke rede duidelijk
gemaakt. Maar dan moeten de diverse colleges van
Gedeputeerde Staten ook oog hebben voor de
motieven en argumenten, welke de gemeenten aan
voeren. Zij kunnen haar eigen behoeften beter
overzien, ook beter dan Ged. Staten en de minis
ter heeft in dit verband duidelijke taal gesproken
over de grote waarde van het persoonlijke contact
met de eigen plaatselijke toestanden. Tegen de
die van een gezond standpunt uitgaat. De heer
ir Witte kan ook niet ineens alles recht buigen,
wat krom gegroeid is. Maar wij hebben temeer
uit zijn laatste rede de indruk gekregen, dat hij
de goede kant opgaat, ook waar hij het particulier
initiatief wil helpen bij de kans, om zijn rechten
in deze hoek van de samenleving te hernemen.
Maar nu zijn we toch weer in de politiek aange
land
