„Ons' Lieve Heer op solder"
w
Journalisten bij de Paus
Kamperen wint in ons land
meer en meer terrein
Kat]
Pontif
Mgi
Nederlands merkwaardigste
museum in Amsterdam
Met kikkers op het hoofdkussen
V kunt het duur doen9 maar
het wil evengoed wat minder
Sportief genoegen vraagt niet beslist
om Super-de-Luxe Caravan
Auto met Neder
landers in ravijn
TWEE DODEN
o
Plechtigheden
in elk geval
Pagina 12
WOENSDAG 13 MEI 1953,
(Van een onzer redacteuren)
De bekende Amsterdamse schuilkerk met de vele namen
want naast „Ons' Lieve Heer op solder" heet zij ook nog
„Het Hert" en „Het Haantje", terwijl de officiële naam
„De Oude Sint Nicolaas binnen de Veste" blijft, is wel de
merkwaardigste kerk die wij in Nederland bezitten en
tegelijk is deze verborgen kerk daar aan die statige oude
gracht het meest merkwaardige museum van Nederland.
Ons' Lieve Heer op Solder is
museum en godshuis beide. Bii
bijzondere gelegenheden wordt
er de Heilige Mis gecelebreerd.
In de Kerstnacht b.v. kan men
er ter Nachtmis gaan. eens per
maand komen de Amsterdamse
kunstenaars hier samen rond het
mooie barokken altaar en door
lopend komen er bezoekers. Am
sterdammers. landgenoten en
vreemdelingen om dit pracht-
model van zeventiende eeuwse
schuilkerk te bewonderen. Soms
worden er ook orgel- en koor
concerten gegeven bii kaarslicht.
Nu is godsdienst altijd zeer nauw
met kunst en cultuur verbonden
geweest, maar zulk een trefpunt
als men hier vindt zal moeilijk
elders te ontdekken zlin.
De historie in enkele regels.
Na de Alteratie van 1578 wer
den ook in Amsterdam de Ka
tholieke godsdienstoefeningen in
het geheim gehouden. Vast staat
dat in 1656 in de vermaarde
koopstad aan het IJ minstens 62
schuilplaatsen bestonden waar de
„Roomsgezinden" bijeen kwa
men om Mis te horen en de
Heilige Sacramenten konden ont
vangen. In een verzoekschrift
van de Gereformeerde Dienaren
des Woords gericht tot de over
heid om de Pauselijke „supersti
tiën" tegen te gaan. dat van 1681
dateert, komt als no. 8 ,.'t Haan
tje" voor. een huis gelegen aan
de Haentje of Heintgen Hoek-
sfeeg. Dit huis werd in 1611 ge
kocht door een zekere Jan Hart
man. een Duits kousenkoopman,
die het in 1663 liet verbouwen
tot een permanente schuilkerk,
met oogluikende toestemming
van de Amsterdamse Magistraat,
die al spoedig zijn streng Calvi
nistisch karakter prijs gaf voor
een loyale libertijnse geest van
tolerantie.
Vanaf die tijd tot 1887. toen de
nieuwe dus de derde Sint
Nicolaaskerk. die tegenover het
Centraal Station gereed was ge
komen. hebben de Katholieke
Amsterdammers van de Oude
Zijde hier gekerkt. En toen zij
vanuit de hoge smalle bekrom
pen schuilkerk overgingen naar
de wijde Neo-Latiinse kathedraal
aan de Prins Hendrikkade, wa
ren er meteen een aantal Am
sterdammers. die zeiden: „Het
Haantje moet behouden blijven.
Het nageslacht moet kunnen zien
hoe wii onze religie gedurende
eeuwen in het verborgene ge
vierd hebben". De Amstelkring
kwam tot stand en de kerk
werd tot museum ingericht naar
de smaak van die dagen, die de
onze niet meer is. Maar hoofd
zaak was dat ..Ons' Lieve Heer
op Solder" bewaard bleef. Enke
le jaren geleden kwam er een
ander bestuur dat andere wegen
koos. er kwam een nieuwe con
servator. een kunsthistoricus die
aan de hand van oude gegevens
onderzoekingen en studie „de
zaak reorganiseerde" en van de
museum-kerk dat maakte wat 't
nu is: een waardevol kleinood
van Nederlandse Katholieke cul
tuurhistorie.
Het is alles echt.
We hebben hier een model
zeventiende eeuwse schuilkerk
met alles wat er bii behoort. Dat
wil zeggen: het volledige huis.
waarin zo'n kerk gevestigd was.
dus ook het woonhuis van de
eigenaar. Vandaar dat aan de
woonkamer, beter woonzaal, op
de eerste verdieping, zulk een
aandacht is besteed. Deze „zaal"
is waarschijnlijk één van de
mooiste zeventiende-eeuwse ver
trekken die er in ons land be
staan.
Wie hier binnenkomt waant
ARGELOZE TOESTANDEN
OP LITURGISCH GEBIED
(Vervolg van pag. 11)
uniform. Toen de bisschop naar
voren schreed trokken zii hun
sabels, het orkest hief een dave
rend koor van Mendelssohn
Bartholdy aan. Bij de zegen bo
gen de krijgslieden eerbiedig en
ook hun bliksemende klingen
neigden ter aarde".
Denkt nu echter niet. dat
het echte liturgische leven bij de
Nederlandse katholiek nagenoeg
dood was: het was ziek. hoe kon
het anders. Maar taai was het
ook. Waar het geloof zo vast in
de harten leefde, dat het tegen
een storm van eeuwen bestand
bleek, daar kon ook de eredienst
enkel in de bijkomstigheden znn
verbasterd. De trouw aan Rome
en de innige devotie tot net Al
taarsacrament. hebben ons volk
voor grove afwijkingen behoed.
Nooit heeft men geraakt aan de
rubrieken van het Missaal of
aan de taal der liturgie. Holland
se Missen heeft men niet gekend.
Streng is gewaakt tegen a-litur
gische gebedenboeken die uit
Duitsland kwamen overwaaien.
Wat het Kerkelijk oppergezag
wilde, daartoe was men bereid,
als men maar wist wat het wil
de. En zo kregen de Bisschoppen
na 1853 bij hun liturgische her
vorming wel te kampen met
practische moeilijkheden, nooit
met onwil. Van grote be;ekenis
was het Provinciaal Concilie van
1865; over het gehele gebied der
liturgie werd orde gebracht, het
Romeins Ritueel voorgeschreven
met behoud van enkele eigen ge
bruiken door Rome goedgekeurd.
Daar is ook de stoot gegeven tot
de betere kennis der kerkgebrui
ken. die in rechte lijn uitloopt
op de liturgische beweging van
onze tijd. Misschien nergens ter
wereld is de hiërarchie zo actief
geweest als hier. om de liturgie
tot bloei te brengen. Het volk
toonde zich volgzaam en leer
gierig. rond 1900 was het Gulden
Wierookvat van pastoor Fr. Ep-
pink het meest gebruikte kerk
boek. Als de waardige voorloper
der missaals. die in onze lijd tot
de gewone uitrusting var. de
kerkgangers behoren.
zich ook werkelijk terug in de
Gouden Eeuw geplaatst: de
prachtige schouw, de wanden, 't
plafond, de schilderijen, de ko
peren luchter en de meubels, de
zwart- en witmarmeren tegel
vloer, dit alles is geen romanti
sche namaak, maar écht uit die
dagen. Het is een woonkamer,
geen koud museumvertrek. En
zo is ook het kapelaanskamertie.
het logeervertrek voor de dienst
doende priester, dat midden in 't
voorhuis ligt. De voorkamer aan
de grachtziide met het daarach-
tergelegen vertrek ademt dezelf
de geest. Het doet weldadig aan.
dat die voorkamer, in de Prui
kentijd ingericht, naar de toen
heersende Louis 15 stijl, nu eens
niet met allerlei kunstgrepen in
een pseudo-Nederlandse Renais
sancestijl herschapen werd zoals
bijna overal elders gebeurde.
Die voorkamer is ook zeer
merkwaardig, vooral om de in
richting en de schilderijen die er
hangen, portretten van mensen
die met dit huis iets te maken
hadden, er woonden of hun steun
gaven, zoals de familie van Eeck-
hout en in de huiskerk, die ach
ter de eigenlijke schuilkerk ligt.
het bekende schilderij van pas
toor Jacob Buvck. de laatste vi
caris van de Middeleeuwse Nico
laaskerk op het Oudekerksplein.
Wat hier hangt is echt. wat na
gelvast zit behoorde aan het huis.
De bezoekers worden hier niet
zoals in het Rembrandtshuis ge
beurt. eigenlijk een beetje mis
leid, zii het dan ook op een ar
tistieke manier. Want daar is al
les in de vorige eeuw naar model
ingericht.
De kerk is intiem
en goed bewaard.
Midden in het huis ligt de
schuilkerk, van de straat af vol
komen verborgen. De ingangen
liggen in de steeg en door die
twee deuren gingen en kwamen
de gelovigen. Draaitrappen voeren
naar boven. Doordat men de
vloeren van derde en vierde ver
dieping „doorsloeg" werd een
hoge smalle ruimte verkregen met
galerijen aan beide zijden die
niet, zoals in de latere Water-
staatkerken door kolommen wer
den gesteund, maar vernuftig door
ijzeren staven als het ware aan
de zoldering werden opgehangen.
En ja, in deze smalle langwerpige
ruimte heeft men dan zo goed en
zo kwaad als het ging een kerk
getimmerd.
Het altaar is in barokstijl, de
retabel bevat een fraai schilderij,
een achtergrond die verwisseld
kon worden naar gelang de tijd
van het Kerkelijk Jaar, eigenlijk
een soort „Icoon van de tijd".
Aan de wanden plaatste men
beeldjes uit een vroegere periode,
overblijfselen van Middeleeuwse
plastiek en sculptuur, klein, want
men moest woekeren met de
ruimte. Aan de galerijen hing
men patentolielampen. Die han
gen er nu nog.
Er werd voorts een klein orgel
gebouwd, ook al iets bijzonders
in een schuilkerk. In het request
van de predikanten wordt dan
ook melding gemaakt dat er er
gens „musijk word gemaekt op
instrumenten" wat blijkbaar hele
maal als Belialswerk gold in da
gen toen men in de eigen ere
dienst het orgel niet duldde. Bo
ven op de galerijen hangen mooie
portretten van pastoors en kape
laans van Amsterdamse staties en
zelfs ziet men daar Joannes Neer-
cassel de vicaris van de Hollandse
Zending op zijn sterfbed.
Want dit is ook weer zo bijzonder
ingesteld: de bezoeker krijgt hier
niet alleen de historie van het
Haantje te zien, maar tevens de
algemene geschiedenis van de
Nederlandse Katholieke schuil
kerk uit de zeventiende en acht
tiende eeuw. Voor degenen die
speciale belangstelling hebben
voor de kunstige altaarbenodigd
heden is in de Bisschoppelijke
Musea naturlijk meer te zien,
maar daar ziet men deze zaken
dan ook louter als museumstuk
ken, terwijl zij hier in hun eigen
omgeving geplaatst zijn en nog
wel eens gebruikt worden: prach
tige zilveren sieraden, een unieke
ciborie uit 1790, prachtige zilveren
engelen aan de zijkanten van het
altaar.
En de conservator gaat, wan-
neer u in het kerkruim staat of
zit, even op een knop drukken,
een paneel terzijde schuiven en
daar draait de preekstoel onder
uit een kolom te voorschijn. Men
bewondert de technische vaardig
heid van onze voorouders die zulk
een mechaniek uitvonden om
ruimte te besparen en toch een
preekstoel te gebruiken in deze
smalle kerk waarin men natuur
lijk schouder aan schouder zat.
Nu wij ih deze dagen het Her
stel herdenken is het goed een
bezoek aan „Ons Lieve Heer op
Solder" te brengen. Wij zijn ge
wend te kerken in ruime tem
pels, inderdaad in volle vrijheid,
onze klokken beieren sonoor over
steden en dorpen en op vele
plaatsen treken we in processie
over de publieke straat. Maar er
was een tijd dat ,,'n Rooms
mensch haos nie dierf kieken" om
het met van Meurs te zeggen.
Zelfs in de vorige eeuw droegen
de Roomsch Catholijcken hun ge
bedenboeken liefst zo onopvallend
mogelijk.
En hier in deze kerk, deze ver
scholen tempel voor een „verbor
gen God" hebben onze geloofs
genoten zolang hun godsdienst
beleden en gevierd en dat waar
lijk niet in rustige tijden. Want
toen de vrees voor de schout en
zijn rakkers nagenoeg verdwenen
was. kwam tweespalt in eigen
boezem de rust verstoren en de
Heilige Geest bedroeven: het
Utrechtse Schisma heeft ook Am
sterdam niet onberoerd gelaten.
Maar het Haantje bleef Rome
trouw.
Vermelden we tenslotte dat on
geveer 14.000 mensen per jaar
deze schuilkerk bezoeken, waar
onder zeer vele niet-katholieken
die bijna altijd blijk geven van
grote belangstelling voor dit zeer
mooie monument van ons gods
dienstig verleden.
VATICAANSTAD (K.N.P.).
Voor de eerste maal tijdens Zijn
Pontificaat heeft Z. H. de Paus
Dinsdag een honderdtal te Rome
woonachtige correspondenten van
buitenlandse bladen en pers-
bureaux ontvangen en hun in een
uitvoerige toespraak gewezen op
de belangrijke taak, die de jour
nalist bij de voorlichting van de
openbare mening en de bevorde
ring van de vrede tussen de vol
keren kan verrichten. De Paus
waarschuwde voor de veel ge
maakte fout, de H. Stoel te zien
als een soort politieke macht. Een
politieke macht kan de Kerk niet
zijn. Zij is een religieuze macht
en haar bereik gaat zover, als de
godsdienst reikt.
Ook in de Kathedrale kerk te Utrecht is de laatste dagen met
man en macht gewerkt om alles in gereedheid te brengen voor
de luisterrijke viering van het herstel der Kerkelijke Hiërar
chie. De Aartsbisschoppelijke zetel werd nog eens extra
onderhanden genomen.
Daarom staat de Kerk steeds
vrij tegenover iedere politieke
macht en blijft zij van iedere poli
tieke macht onafhankelijk. Haar
doel is louter en alleen, de men
sen zonder onderscheid van volks
aard of ras tot God te brengen.
Hier ligt Haar terrein en Haar
zending en in die geest moeten
ook steeds de uitingen van de H.
Stoel verstaan worden.
Het is de taak van de journa
list zich niet door menselijk op
zicht of bepaalde meningen in
verwarring te laten brengen en
steeds de onpartijdigheid en on
afhankelijkheid te bewaren. Voor
deze verantwoordelijke taak gaf
de H. Vader de aanwezige jour
nalisten Zijn beste wensen. Een
der grote moeilijkheden voor de
journalisten is steeds waarheids
getrouw te zijn. Het kan dikwijls
een bijna bovenmenselijke op
dracht zijn gebeurtenissen en za
ken zo weer te geven, dat men
aan alle aspecten volledig recht
doet wedervaren.
•ÖJ-'
De waarheidsliefde is wel de
hoofddeugd van de journalist.
Een andere moeilijkheid daarbij
is, dat van alle zijden invloeden
op de journalist werken en dat er
pogingen worden aangewend om
hem van die waarheidsliefde af te
brengen. Toch is het zijn plicht
aan die pogingen te weerstaan.
De journalist die de openbare me
ning naar waarheid en recht
moet vormen, mag niet uit het
oog verliezen, dat de waarheid en
gerechtigheid ook door stilzwij
gen door achteloos voorbijgaan
verminkt en geschonden kun
nen worden.
,Er moge dikwijls een tijd van
spreken en een tijd van zwijgen
zijn: er is nimmer een tijd van
waarheid of leugen. De journalist
staat in dienst van de waarheid.
Hij mag de bedoeling hebben zijn
eigen land te dienen, maar nim
mer ten koste van het hoge goed
van waarheid en recht of ten
koste van het recht van anderen.
In de oorlog en in de na-oor-
logse tijd is er veel gesproken
over vrede. Dit woord is veel ge
bruikt en veel misbruikt. De
enige ware vrede echter is die
welke voortkomt uit Hem, die de
bewerker en minnaar van de
vrede is.
Wij wensen U toe zo besloot
de H. Vader dat gij die vrede
door Uw werk zult helpen bewer
ken en bevorderen.
Wie kamperend door het land trekt, zal slag op slag de mooiste plekjes ontmoeten in de
komende vacantiemaanden, zoals hier: het jachtslot St. Hubertus in het Nationaal Park
„De Hoge Veluwe".
(Van een onzer verslaggevers)
Als U nog altijd geen plannen voor de komende vacantie
mocht hebben gemaakt, wordt het nu toch wel tijd er
alïast eens over te gaan dénken Wat mag het zijn?
Kamperen? Het is werkelijk nog niet zo heel lang geleden
dat zulks als een tamelijk zonderlinge liefhebberij voor
toch wel min of meer de buitenbeentjes (letterlijk en
figuurlijk) werd beschouwd, en hele generaties zou men
er met geen stok toe hebben kunnen krijgen het vege lijf
een nacht in het open veld aan niet méér beschutting dan
een licht Egyptisch katoenen tentdakje toe te vertrouwen.
Er zijn, eerlijk gezegd, nóg altijd van die generaties, maar
als U in den jare 1953 gaat kamperen, bent U in ieder
geval toch niet alléén zo stoer.
Volgens de mooie statistieken
waar ons land zo rijk is, zijn er
op het ogenblik ongeveer 200.000
kampeerders uit de gelederen van
de jeugdbeweging, nog altijd het
grootste contingent maar dan ook
al jaren expert op dit gebied.
Daarnaast kamperen op de offi
ciële kampeerterreinen zo'n
150.000 minnaars van het buiten
leven, en enkele tienduizenden
anderen zwerven in de zomer
maanden met tent en al op avon
tuur het land door. Tenslotte wor
den ook de forensen-tentenkam
pen druk bewoond: door 175.000
Nederlanders, de bewoners van de
kamphuisjes inbegrepen.
Echt gék is het dus niet meer,
en u hebt uit de mogelijkheden
keus genoeg. Het is nog te vroeg
om de Super-de-luxe kampeer
wagen „De Optimist" van de
P.A.F.-fabriek in Dieren a raison
van 3800 gulden als trotse eige
naar achter uw auto te spannen
en er de grens mee over te wip
pen, want deze caravan komt pas
in 1954 in optimistische productie.
De PAF-Puok, 200 kilo, tweeper
soons, staat echter voor u gereed
als u dat nu zou willen. 2275 gul
den.
U kunt echter ook gewoon maar
op de fiets stappen en naar de
Veluwe rijden met een tentje in
de zijtas, uw eigen huis in een
handzaam pakje geborgen. In
prijzen tussen de honderd en
honderdvijftig gulden zijn in alle
goede buitensportzaken machtig-
mooie lichtgewicht tweepersoons
enkel- of dubbeldaks-eenstoks-
tentjes te koop, ideaal materiaal
voor de toerist-kampeerder die
zelf zorgzaam zijn eigen spulle
tjes beheert.
Want zo zit dat nu eenmaal met
het kamperen: de natuur is voor
iedereen even mooi maar je kunt
er naar gaan zitten kijken op een
boomstronk óf een meubelkoffer
van f 76,50 meenemen waaruit
zich op zeer kunstige wijze een
tafel en vier stoeltjes ontvouwen.
Voor 63 gulden is een prachtig
butaangas-kookapparaat te koop
dat in een fraai metalen koffertje
wordt geleverd en waarbij u
slecohts aan de kraan behoeft te
draaien om een goed-regel'bare
vlam te vinden, maar je kunt ook
'n eitje bakken in een braadpan
netje boven het houtvuur, en het
plezier is er niet minder om.
Aan de mooie eenstoks-tentjes,
zojuist beschreven, zou een ver
kenner op zijn bsurt weer niet
zoveel hebben, maar je kunt hem
dolgelukkig maken voor een
derde van het geld met een
shelter van het oude type, zoals
er na de oorlog bij duizenden uit
de surplus-voorraden van de ge
allieerde legers zijn gekomen en
nog altijd wel te vinden zijn.
Zo'n shelter is dan wel niet zo
comfortabel omdat er geen muur
tjes aan zitten en dikwijls geen
vleugels en geen luifels, maar het
materiaal kan meer dan één
stootje hebben en dat moet ook
wel bij het veel intensiever ge
bruik dat in de jeugdbeweging
een hele zomer door en ook wel
daarvoor en daarna van tenten
wordt gemaakt door 'n steeds
wisselende rij van kamperende
bewoners.
Er zijn tenten en kampeerwa
gens te kust en te keur in ons
land voor prijzen die door de des
kundigen de laagste van Europa
worden genoemd. De A.N.W.B.
organiseerde er dit voorjaar in
Amsterdam een driedaagse ten
toonstelling van, uitgebreid met
allerlei materiaal dat door uitge
kookte lieden is bedacht om u
het leven op kamp te veraange
namen.
Men kan met een stevig grond
zeil en wat dekens gerust op de
grond slapen als u b.v. ook nog
een heupkuiltje graaft en niet
vergeet tevoren de bakstenen te
verwijderen, maar voor de bezit
ters van vijftig gulden en 'n paar
stevige longen bestaat er een
luchtbed met 5 afzonderlijke op
blaasbare plastic-buizen, zodat
niet al bij het eerste het beste
lekje uw matras platvalt als een
pannekoek. Er zijn heel eenvou
dige kaars en petroleum-lan-
taarns, maar de Zwitsers die uit
ervaring weten van hoeveel be-
langs het is de rugzakbagage van
de klimmer licht te houden, heb
ben 'n petroleumlampje gecon
strueerd dat maar 90 gram weegt,
beslist niet kan lekken óf uit
waaien en geimporteerd op ruim
'n tientje komt. Er zijn stoere
stevige patrouilletenten met zul
ke vertrouwenwekkende eigen
schappen als opreefbare zijmu
ren, masten van Oregon Pine,
henneplijnen en een luohtcircu-
latieraampje met muskietengaas
onder de stormluifel rond de
tweehonderd gulden, maar er zijn
ook allerlei listige co'binaties van
tenten met opklapbare luifels en
dubbele daken en schuivende
wanden, zodat complete gezins
woningen ontstaan met afzonder
lijke kamers voor ouders en kin
deren. En zelfs de baby behoeft
niet thuis te blijven: e.en opvouw
bare Raket-kampwieg kost f 39.50.
Zo behoeft, wie eenmaal kam
peren wil, niet voor één gat ge
vangen te zitten. Kampeerwagens
zijn niet goedkoop, maar ge kunt
ze al net als tenten en veldbed
den huren (een drie-persoons
caravan in het hoogseizoen rond
f 100.in de week. Maar let op:
er is beunhazerij in dit verhuur
bedrijf zodat de A.N.W.B. de offi
ciële onderscheiding „Bondskam-
Deerwagen verhuurder", compleet
met schild, is gaan invoeren). Ge
kunt ook zelf 'n caravan bou
wen (bouwpakket met onderstel
compleet voor f 1000,en het
nieuwste zijn de voortreffelijke
combinaties die lichte kampeer
wagens als de Kvhawa en de We-
vo-Van bieden. Het zijn niet lan
ger miniatuur-salonnetjes op wie
len, hoe knus ook, waarin men
toch al snel het hoofd pleegt te
stoten, doch doelmatige, uitklap
bare rijdende tentwoningen met
slaapkamers voor 4 volwassen (of
2 volw. en 3 kinderen) als de Van
die f 1650,kost. De forensen-
kampeerder zal op zijn beurt ver
kikkerd raken op de aan de
markt zijnde buitenhuisjes die
maar f500,— kosten (zonder de
vloer). En de Wevo-luchtihut die
geen masten heeft maar in het
doek ingenaaide buizen, die, in
drie minuten volgepompt, voor
f 265,een stormvast huisje voor
vier personen schragen, heeft al
zekere vermaardheid.
Genoeg daarover, Kamperen is
tenslotte niet zo buitengewoon
goedkoop. Een volledige stand-
daard-uitrusting komt nog altijd
op een drie- tot vierhonderd gul
den, maar men behoeft ook weer
niet met alles tegelijk ineens te
beginnen: er valt ook te huren en
te lenen. Begint u dan maar met
een slaapzak die al voor f 30,
gewatteerd of met kurkdons te
koop is, maar waarvoor ge ook
f85,50 neer kunt tellen waarna u
een juweel van dons wordt toe
gezonden, ritssluiting rondom
(van de winter een extra warme
deken in huis) en een capuchon
voor het moede hoofd.
Kamperen is in ons land niet
altijd een genoegen, omdat va-
canties zonder regen maar zo
schaars zijn. Natuurlijk schrikt
dat een ervaren kampeerder niet
af: zijn materiaal kan tegen een
buitje, hij heeft laarzen en droge
kleren in zijn bagage en geniet
voor de rest van het pittig mu
ziekje dat de regen roffelt op
zijn dak. Daarónder valt hij niet
minder gerust dan anders in
slaap, want de tent is hem wer
kelijk als een huis, waarin hii
zelfs niet met misbaar ontwaakt
als er kikkers rondspringen op
zijn hoofdkussen.
Kamperen is overigens behalve
een kwestie van training toch
bepaald ook wel een kwestie van
mentaliteit, te beginnen met de
bereidheid om afstand te doen
van het onmiddellijk comfort dat
men rond zich gewend pleegt te
ziin: het bedje gespreid, licht en
water trouw op wacht achter
knop en kraan en de broek in
de plooi over de stoelleuning. En
de vrijheid van het buitenleven is
niet de 'bandeloosheid van de
barbaar.
Vergeet niet dat u in 200 ge
meenten buiten en alle gemeen
ten in de provincie Noordbrabant
met een kampkaart (f 0.50) op
alle officiëel erkende terreinen
kunt logeren zonder verdere ge
meentelijke vergunnings- en le
ges-poespas, terwijl aan een kam-
oeer-p a s p o o r t als brevet van
kampeerkunst no® méér voorde
len ziin verbonden. Aanvraag
formulieren en inlichtingen bii de
Nederl. Kamoeerkaartencentrale,
Parkstraat 22. Den Haag, alle
A.N.W.B.-kantoren, de meeste
V.V.V.-kantoren en heel wat bui
tensportzaken.
Durft u het risico van wind en
weder aan? Goed kamp dan!
En we wensen u onafgebroken
zonneschijn
Aneta meldt uit Djakarta, dat
een auto met een gezelschap van
tien Nederlanders tussen Boolali
en Solo in een ravijn is gestort,
waarbij twee perosnen om het
leven kwamen. Twee anderen
werden zwaar en nog twee wer
den licht gewond.
Gedood werden mevrouw Bel
ling en de heer Jac. Walonker,
de zwaargewonden zijn mej. Tan
en mej. Moreau. Twee kinderen
Belling werden licht gewond.
Het verongelukte voertuig was
een pick-up van een verhuurderij
voor een tocht van Semarang
naar Solo. Een ambtenaar van het
Nederlandse Hoge Commissariaat
is naar Solo gezonden om per
soonlijk een onderzoek in te stel
len.
In de machtige Si
gisteren evenals in
diocesane viering
Kathedrale Basiliel
Ij.T.B. de verzorgi
van de heer Th. d
indrukwekkende w
afdeling Aalsmeer i
hortensia's uit Roel
ongeveer 400 snee
hoorde tot het geh
bloemen, palmen er
aan de wanden var
De wapens van de
van Haarlem sedert
van de hiërarchie wa
hoogkoor geplaatst, op
de nagedachtenis eren<
wier bestuur de Haar
zo ten zegen is gew
die de basiliek betrad
geur van de machtige
bloemen tegemoet. De
commissie, bestaande u
J. Elders uit Bovenk
G. Helsloot uit Aalsrr
J. Enthoven uit Honse
H. Verdel uit Roelof
H. C. Cardinaal uit
Th. Jordaaq, uit Noorc
onder leiding van de 1
Ruyter uit Driehuis 1
eer ingelegd met dez
en zeer smaakvolle ver
de Kerk van de Bisscl
Veel belan ^telling
voor de Pontificale H
Z.Hw. Exc. Mgr J. 1
gistermorgen om elf
basiliek opdroeg. Reed
elven stroomde het Go
Er waren voor deze
H. Mis slechts weini
personen uitgenodigd,
gelovigen volop gelege
den zich van een goed
voorzien.
Onder de genodigden
Z.Exc. minister A. C.
de staatssecretaris va
vice-admiraal H. C. W.
de Commissaris der K
de provincie Noord-H
J. E. Baron de Vos van
de burgemeester van
mr P. O. A. M. Crem
voorzitter van de Twee
dr L. G. Kortenhorst.
Voordat de bisschop
betrad, werd een indruk
stoet van katholieke h
aan de Nederlandse u
ten, gekleed in toga,
op het hoofd, de kerk
leid. Zij namen plaats
zijden van het paroc
Onder hen was ook pr
P. M. Romme, de tog<
o.a. met de zilveren s
rende bij het comman
in de Orde van de H.
de Grote. Deze stoet va
gestoken katholieke h<
demonstreerde op dit
de ontwikkeling van or
cipatie in de afgelopen
.laar. ook op het gebiec
ten schap.
Om elf uur ging mgr
voorafgegaan door ei
stoet seminaristen in
?uPurR1'e- kanunniken
kathedraal-kapittel, hu
van Z H. de Paus en
Bronsveld, aartsbisschop
bora. mgr. Calewaert.
van Gent en mgr. Jo
Hoe 't iveer ook
UTRECHT. - Het Bure
de organisatie der fees
gen rond „100 Jaar Kr
deelt mede, dat alle p
heden onder alle weers
digheden doorgang zuil
den. Het Bureau vra
bezoekers van het stadie
gend zich bij aankt
Utrecht strikt te houd
de daar geplaatste ex
keersborden en aan de
lijnen, die de verkeei
zal geven. Ook binnen
dion dienen de bezoeke
te houden aan de daar s
ste borden. Er wordt'
dien de aandacht op ge'
dat het noodzakelijk is
e komen, daar de toeg;
iet stadion onherroepe
de aangegeven tijd zal i
5sl°ten Men houde re
dnn J3 vertra?ing dii
Van verkeersmoeilij]
■tan voordoen.
