Regen kon de jubel niet blussen
4
Dagblad
voor
Alkmaar
en omgeving
Triomftocht door Londen
De krant
voor
dit gewest
Kroning
Kabinet-Wilopo
60-100 cm.
kwaliteit haircord.
losse
ero. Frisse Ui)
drukte zomer- t
;sins. 75 cm.
iderjurken 60-1 00 cm.
de ijzersterke wasechte
oen. In de mo-
ne streep des-
Frisse zomer-
inten. 65 cm.
inella" 45-55 cm.
kwali-
Apart mo- ~m AA
etje. Leuke C OQ
nering.
Alle maten
erglaze" 60-100 cm.
3 modernste Amerikaan
uitvoering. Fraai ver-
kt. Aparte
lering. Vele ||7r\
70 cm
/eaters" 3-13 jaar.
velours r~ n
liteit. Pool- Ohfl
Vele tinten. V
8 jaar
3-13 jr. In zware
gabardi-
Vele kleuren.
.echt en
ïpvrij. 8 jaar
nbeurs Rotterdam
ERDAM 1 Juni Bin-
e granen, officieuze no-
per 100 kg franco Rot-
Tarwe naar kwaliteit 26
Voedergranen nog met
lanbod en voor gerst en
ts beter. Zomergerst 26.50
grove daarboven; haver
om te punten tot 28.-,
tot 26.-; rogge 27.50
lis, geschoond 3132.50.
;hten kalm, groene erwten
lohokkers 4057.50; brui-
niet meer genoteerd.
Blikseminslag
tICUM Tijdens 'n he-
eer op Maandagmorgen
bliksem in de R.K. kerk
lorpsstraat: de electrische
e van het orgel werd
gd. Ook van huizen na
rk moesten de electrise ne
en het ontgelden.
Buiten God is 't nergens veilig (Vondel)
Woensdag 3 Juni 1953 - 49e Jaargang - Nummer 12794
NOORDHOILANDS
Abonnementsprijs 6,20 per kwartaal, 2,07 per maand, 0,48 per
week, inclusief incasso. Advertentie-tarief per editie 16 ct per mm,
minimum 2,50; in alle edities 26 ct per mm, minimum 4,
familieberichten 20 ct, resp. 30 ct per mm. Bij contract belangrijke
korting. Directeur: E. J. M. Stumpel. Hoofdredacteur H. N.
Smits. Bankrelatie: Ned. Credietbank. Kantoren: Hoorn, Draaf-
singel 59, tel. 4243 en Grote Noord 77, tel. 4362 K 2290; Alkmaar,
Ritsevoort 52, tel. 2046 K 2200; Den Helder, Keizerstraat 89, tel.
2800 K 2230; Schagen, Ged. Gracht 39, tel. 459 K 2240.
EEN WERELDGEBEURTENIS
van bijzondere betekenis is de
plechtigheid der kroning van
Koningin Elizabeth van Groot
Brittannië geweest.
Door radio en televisie is ze
bijkans geheel de wereld nader
gekomen, en ook daardoor heeft
deze kroning anno 1953 een veel
diepere indruk gemaakt dan an
ders mogelijk is geweest.
Wat het meest trof, was het uit
gesproken godsdienstige karakter
van het hart van de plechtigheid.
Engeland en Londen zijn maan
denlang in de weer geweest voor
de toebereidselen van dit feest.
Er was een enorme „entourage"
van protocollaire bedoening, van
technisch-organisatorische maat
regelen en allerlei zorgen, van
festiviteiten, enz.
Maar boven dat alles uit zag
men telkens weer voor zich, soms
even op het televisiescherm, en
anders in de geest, als men de
verslagen las of de goedverzorgde
en welgeslaagde reportages van
de radio hoorde, de aanvallige,
jonge Koningin, die, mèt een
grote eer, een enorme last op haar
schouders kreeg.
Deze Koningin zag men bid
dend, om Gods zegen te vragen
voor de verantwoordelijke taak,
welke haar is toebedeeld in een
tijd vol zwarigheid en wangunst,
voor haar eigen rijk en voor ge
heel de wereld.
Men las en hoorde, men zag en
wist, hoe zij, volgens het geloof
van haar vaderen, de kracht zocht
bij Hem, die de uitdeler is van
macht ook aan Vorsten, Die de
steun is van regeerders en vol
keren, Die de bron is van alle
gezag, dat over mensen en landen
gesteld is.
De nieuwe Koningin heeft zich,
in het al-oude Engeland, getoond
als een Christen-vórstinne, die
weet, waar zij sterkte en steun
moet vinden voor het succesvol
volvoeren van haar buitengewone
taak.
Zij heeft (en dat kon dankzij
de wonderen van de moderne
techniek) a.h.w. aan héél de we
reld, aan alle volken, stammen en
talen, doen zien, dat er voor de
wreed-geslagen mensheid nog
hoop is, als men die stelt op „de
Hoeksteen, Christus".
Gelukkig het volk, gelukkig het
land, dat zijn Koningin zo ziet
vóórgaan. Gelukkig een wereld,
waar dit nog mogelijk is. Gelukkig
een volk, een Rijk en een wereld,
dat voor deze waarheid en deze
opbeurende gedachten nog open
staat.
Een jeugdige, biddende Koningin
door het volk zo toegejuicht, en
op de handen gedragen, naar de
beste tradities van een grote na
tie, is zeker een vreugdevol sym
bool van vrede, waarnaar de
gehele mensheid snakt.
Moge, die gedachte opnieuw
gewekt zijn door de wereldwijde
roep van de grote Kroningsdag
van Londen en allerwegen de har
ten verwarmen en de daden rich
ten op die christelijke vrede on
der de mensen, die rijke vruchten
kan dragen, als hij, naar dit vor
stelijk voorbeeld, Christus aan
vaardt als de Hoeksteen van
aller bidden, werken en denken.
IN INDONESIË
afgetreden
DJAKARTA. In de nacht van
Dinsdag op Woensdag plaatselijke
tijd is het kabinet-Wilopo afge
treden. President Soekarno heeft
de teruggave van het mandaat
aanvaard.
n Volk begroet sijn Vorstin
LONDEN, 2 Juni In de hofcireulaire van het Buckingham paleis wordt het volgen
de laconieke verslag gegeven van de gebeurtenissen, die vandaag in Londen hebben
plaats gehad„De kroning van de Koningin heeft zich vandaag in de Abdijkerk van
Westminster voltrokken. Hedenmorgen om 10 uur 29 verliet Hare Majesteit het
paleis, vergezeld van de Hertog van Edinburgh. Zij begaven zich in staatsie naar de
Abdij, geëscorteerd door een escorte van de „Household Cavalry", met standaard,
onder commando van luitenant-kolonel D. de C. Smiley van de Royal Horse Guards.
Om 4 uur 59 keerden de Koningin en Zijne Koninklijke Hoogheid op het paleis
terug. Op de voorhof van het Buckingham paleis en buiten de Abdij van Westminster
stonden gecombineerde erewachten van de drie onderdelen van de strijdkrachten
opgesteld. Hare Majesteit heeft hedenmiddag op Buckingham paleis een parade van
vliegtuigen van de Koninklijke Luchtmacht gadegeslagen."
In frappante tegenstelling tol deze flegmatieke mededeling
staal het niet-te-beschrijven enthousiasme, waarin het Britse
Gemenebest, en vooral de hoofdstad van het Verenigd Konink
rijk vandaag heeft verkeerd. Dit enthousiasme bereikte ivel
zijn hoogtepunt, toen de Koningin haar triomftocht door
Londen maakte. Een orkaan van gejuich heeft urenlang geloeid
langs de route, die de prachtige stoet volgde.
Met de kroon op haar hoofd en
de rijksappel en de scepter dra
gend, verliet Koningin Elizabeth
de Tweede vanmiddag de West
minster Abdij om haar triomf
tocht door het hart van Londen
te beginnen. Toen zij door de
koninklijke deuren van de abdij
naar buiten kwam, brak er een
storm van gejuich los.
De lijfwacht van de Koningin
stelde zich op en de staatsiekoets
reed voor. Het eerst stapte de
Hertog van Edinburgh in en toen
deKoningin in de koets ver
scheen, zwol het gejuich opnieuw
aan. De koets zette zich in bewe
ging en opnieuw werd het volks
lied gespeeld. Men kon zien, hoe
de Hertog de ramen van de koets
dicht deed en hoe de Koningin
hem hierbij hielp. Tot dat moment
had het gestortregend en geweer-
licht, maar als op koninklijk bevel
hield de regen op en brak de zon
door.
De triomftocht ging beginnen.
De Hertog nam de rijksappel uit
de linkerhand van de Koningin
en legde hem op een armsteun
tussen hen in. De menigte juichte
wild op de tribunes, in de straten
en van de daken der huizen, waar
velen ondanks de regen op hun
plaatsen waren gebleven.
Toen het koninklijke paar zich
in de koets had geïnstalleerd,
scheen-het zich te ontspannen en
glimlachte. De Hertog salueerde
toen de koets zich in beweging
zette.
De grote parade, waarvan de
kern werd gevormd door 9400
leden van de gewapende strijd
krachten te voet en te paard, was
bijna vier kilometer lang.
Weer regen.
De zonneschijn duurde niet
lang. Een kwartier nadat de zon
was doorgekomen, ging ze weer
schuil achter grauwe wolken en
begon het op vrijwel de gehele
route weer te regenen. Doorweek
te manschappen langs de Mali
buiten Buckingham Palace kon
den in de korte poos van droog
weer enigszins op hun verhaal
komen. Hun officieren gaven hun
verlof hun beremutsen, die zwaar
van het regenwater waren, uit te
schudden. Stromen water, dropen
uit het ruige bont op straat.
Tientallen menselijke spinnen
hingen aan de gevels van de hui
zen langs Hyde Park en Oxford
street. Ze waren uit de ramen ge
kropen op smalle vensterbanken
en veel houvast hadden ze zes
en zeven verdiepingen boven de
straat niet.
Het schouwspel der uniformen
was verblindend. Ruigharige man
nen met blote benen van Fidzji
wedijverden in volmaakt marche-
den met Pakistani's, die hun ghg-
gri's droegen een soort tulband
uitgespreid achter hun hoofden
als duiven die met hun staarten
pronken.
De stromende regen werd na de
korte poos van zonneschijn steeds
erger. De Koningin van Tonga,
een schoonheid, liet haar koetsiers
desondanks de kap van haar koets
openmaken. Ze reed voorbij, de
regenstralen van haar fraai ge
zicht wissend, waarbij ze tegen
de mensen grinnikte, die haar
luide toejuichten en „goed zo"
schreeuwden.
Aan de voet van Marble Arch
viel een vrouw flauw. Zij werd op
een brancard gelegd om de eerste
hulp van het Rode Kruis te ont
vangen, maar zij worstelde zich
in een zittende houding, duwde d»
mannen van het Rode Kruis op
zij en smeekte hun haar toch de
stoet te laten zien. Zij zat ten
slotte boven op de brancard, en
ondersteund door de Rode Kruis
mannen kon zij de stoet door de
poort zien trekken.
De staatsiekoets van de Konin
gin naderde nu Marble Arch en de
door de regen doorweekte menig
te werd volkomen wild. Het volk
ging vrijwel schuil onder een zee
van wuivende en wapperende zak
doeken.
Gelukkige vorstin.
De Koningin, wie de rijtoer na
de vermoeienissen in de abdij
kennelijk goed gedaan had, glim
lachte en beantwoordde gelukkig
de haar betoonde toegenegenheid.
Ook de Hertog weerde zich ge
ducht.
De Koningin scheen steeds vro
lijker en onbezorgder te worden
op haar rit door Oxford street,
waarvan de winkelramen met lui
ken waren gesloten en waar tien
duizenden op tijdelijke houten
tribunes zich schor juichten. Wie
een goed kijkje had in het bin
nenste van de koets zag, dat de
Koningin de rechterhand van de
Hertog met haar linkerhand stijf
vasthield.
De menigte voor het paleis die
het langst gewacht had en daarom
de natste toeschouwers vormde,
gaf lucht aan een hese donderen
de kreet toen de parade eindelijk
terugkwam. Zij scheen er een spe
ciale eer in te zien om daar nog
steeds te staan om de Koningin
weer te verwelkomen na een dag
dat de ogen der wereld op haar
gevestigd zijn geweest.
Met een stralende glimlach
dankte de Koningin voor de ova
ties, die de menigte haar bracht
toen zij in het koninklijke rijtuig
bij het paleis aankwam. De Her
tog van Edinburgh leunde op zijn
zetel naar voren en glimlachte
breed.
Prins Charles en prinses Anne
kregen hun moeder en vader in
de gaten en hun gezichten straal
den. Wild sloegen ze tegen de ra
men toen de koets door de hek
ken het plein voor het paleis op
reed.
De menigte bij Canada Gate,
voor het paleis, brak de houten
omheining af, die de stenen mu
ren beschermde, en drong naar
voren om beter te kunnen zien.
Eerst trachtte de politie de men
sen tegen te houden, doch toen
gaven de agenten het op en be
gonnen gemoedelijk vrouwen op
leeftijd en gezette heren met bol
hoeden te helpen om door de om
heining te kruipen. Intussen was
het weer begonnen te regenen.
Om 17.43 uur verscheen de Ko
ningin, die nog steeds de kroon
op haar hoofd droeg, met de Her
tog van Edinburgh, prins Charles
en prinses Anne en zes eredames
op het balkon van Buckingham
Palace, klaarblijkelijk om de
luchtparade gade te slaan.
De menigte die voor het paleis
stond te wachten, verbrak de af
zetting en stormde naar het pa
leis, om de koninklijke familie zo
goed mogelijk te kunnen zien.
Kort na zeven uur gaf Koningin
Elizabeth gehoor aan het aan
houdend gejuich van de menigte
voor het paleis, en zij verscheen
nogmaals op het balkon.
(Zie vervolg pag. 3)
/Vief alleen m Engeland heeft gisteren de kroning van Koningin Elizabeth II in het middel
punt van de belangstelling gestaan, over de gehele wereld hebben pers en radio uitge
breide reportages van dit unieke gebeuren gegeven. Werelds beste persfotografen
maakten de foto's, die wij naast de uitgebreide reportages van onze verslaggevers
in dit ,nummer publiceren. De foto hierboven toont de jonge vorstin, in haar statiekoets
op weg naar de Westminster Abbey, waar zij gekroond zal worden. De foto hieronder
is genomen vanaf het Buckingham Palace. Duizenden en duizenden juichten de Konin
gin toe. die hier in de Gouden Koets rond het Victoria Memorial rijdt. De foto links
beneden toont het moment waarop de Hertog van Edinburgh als eerste zijn gemalin en
vorstin trouw betuigt.
