DE „ZONNEBLOEM
YOGHURT EN KARNEMELK
'oman
hechte gemeenschap van zieken en gezonden
Alex van Wayenburg heeft het radioziekenbezoek
gemaakt tot een grootse organisatie
FRANSE FIGARO'S HEBBEN EEN
GROOT GEHEIM ONTSLUIERD
11 „Houdt de
zonzijde"
De k
amperfoelie
Voor de nylons
Fris en gemakkelijk te verwerken
Nieuwe haarmode in teken van de enveloppe
voor
de
vrouw
Badpakkenzorg
ZATERDAG 20 JUNI 1953
De „Zonne
bloem" heeft deze
week haar 1500-
ste radio-zieken
bezoek gebracht
en haar geestelij
ke leidsman, de
heer Alex van
Wayenburg hoopt
op'25 Juni zijn
50ste verjaardag
te vieren. Twee
feiten, die waard
zijn in de aan
dacht gebracht te
worden. Dit radio
ziekenbezoek, dat
direct na de oor
log is begonnen
is thans uitge
groeid tot een
machtige organi
satie, welke ten
doel heeft zoveel
mogelijk ver
strooiing te bren
gen bij de zieken
en hun persoon
lijke ontwikkeling
te stimuleren.
De „Zonnebloem"
is thans een
hechte gemeen
schap geworden
tussen zieken en
gezonden met de
leus „houdt de
zonzijde".
Het zijn niet alleen de zieken,
die tevoren al vlassen op deze
radio-programma's en die er in
tens mee meeleven, maar ook de
huisvrouwen doen dat. Vandaar
dat wij met een gerust hart op
deze pagina de heer Van Wayen
burg met zijn „Zonnebloem" dur
ven te introduceren.
Het is een prachtig idee van
Alex van Wayenburg geweest om
na de oorlog direct een uitgebrei
der programma voor de zieken in
de aether te brengen, want, zo
was zijn gedachtengang, de zieken
Hoe goed men zijn tuin ook met
allerlei bloemen en heesters tracht
in te richten, er blijven altijd wel
van die nare kale vlakken over,
welke op de een of andere manier
moeten worden gecamoufleerd. Ge
lukkig staat ons een grote collectie
klimplanten ten dienste, die, hoe de
smaak van de tuinbezitter ook ge
richt is, voor een doeltreffende be
dekking van lelijke schuttingen of
muurvlakken kunnen zorgen. Men
hoeft dergelijke planten heus niet
als een noodzakelijk kwaad te be
schouwen, want er zijn prachtige
soorten onder. Neemt u bijvoor
beeld de kamperfoelie, welke meer
een slinger- dan een klimplant is.
Wat kunnen wij daar niet een ple
zier aan beleven, wanneer zij een
maal haar „slinger" heeft. Van het
vroege voorjaar, als de nieuwe bla
deren en ranken zich gaan ontwik
kelen, tot diep in de winter, wan
neer zij met fraaie bessen prijkt,
welke voor vele vogels een lekker
nij blijken te zijn, kunnen wij er
van genieten. De gewone inlandse
kamperfoelie bloeit drie keer per
jaar, zo omstreeks eind Mei, Juli en
Augustus-September. Het aardige
van deze wijze van bloeien is, dat
op een gegeven moment de drie fa
sen aan de plant duidelijk waar-
neembaar zijn. Als de herfstbloei
begint, bevinden zich aan de kam
perfoelie de groene vruchten van
de tweede bloei en ten minste
als de vogels ze met rust hebben
gelaten! de rode bessen van de
eerste bloeiperiode.
Het mooist komt de kamperfoe
lie uit, wanneer wij ze laten
groeien als in de vrije natuur. Daar
is meestal een struik of boom de
steun en toeverlaat van deze slin
geraar. De houtige stengels blijven
om de takken van de steunplant
zitten, welke op deze manier lang
zaam maar zeker wordt doodge-
kneld. De meeste tuinbezitters zul
len deze manier van groeien waar
schijnlijk niet toelaten. Het gaat
echter ook heel goed door de sten
gels van de opgroeiende plant (die
wij misschien van buiten hebben
meegebracht) langs takken, welke
in de grond gestoken zijn, omhoog
te laten klimmen. Later kunnen wij
ze dan aan de muur of de schutting
bevestigen met een stevig touwtje.
De kamperfoelie is op zijn mooist,
wanneer op zomeravonden de bloe
men ontluiken. De tuin is dan vol
van dé heerlijke zoete geur, welke
dient om de nachtvlinders te lok
ken. Wie in de schemering post vat
bij zijn kamperfoelie, zal de dikke
pijlstaartvlinders aan het werk
kunnen zien, wanneer zij met snel
le vleugelslag voor de bloemkelkjes
zweven en hun lange roltong in de
met nectar gevulde bekertjes ste
ken. Htn.
Alex van Wayenburg voor de microfoon
moeten verlost worden uit hun
isolement; zij moeten beseffen dat
zij een wezenlijk onderdeel zijn
van de maatschappij.
De eerste uitzendingen werden
gegeven bij Herrijzend Nederland,
maar toen de K.R.O. in 1946 weer
het hoofd boven water stak is hij
onmiddellijk naar deze omroep
overgegaan, omdat het zijn ideaal
was dit ziekenbezoek te brengen
op katholieke grondslag. „Ja",
zeide de heer van Wayenburg tot
ons toen wij een gesprek met hem
hadden in de foyer van de K.R.O.-
studio, „toen is de Zonnebloem
gaan draaien en nu hebben we
onze 1500ste uitzending er al op
zitten. Het prettige ervan is nu dat
er nog helemaal geen luistermoe
heid geconstateerd wordt. Tussen
de eerste en de laatste uitzending
is geen verschil, ze zijn allemaal
even fris en natuurlijk. Boven
dien wordt het aantal gemeen
schapsleden steeds groter. Er is
bijna nog geen enkele rubriek ge
weest", zo gaat de heer v. Wayen
burg verder, „die het zolang heeft
uitgehouden als het radiozieken
bezoek de „Zonnebloem". In
Frankrijk, België en Engeland zijn
de radiolieden werkelijk een
beetje jaloers op ons. Hoe vaak ze
mij niet gevraagd hebben hoe wij
dat toch voor elkaar krijgen, dat is
bijna niet te tellen".
De heer van Wayenburg heeft
zijn gehele ziel gelegd in dit Zon-
nebloemwerk. Hij doet het met
een enorm groot plezier, omdat hij
weet, dat hij honderden zieken
ontspanning brengt door degenen
onder hen, zieken, die iets kunnen
presteren op muzikaal of een an
der willekeurig terrein, te laten
optreden in „van mij voor U". Van
Wayenburg wil juist de zelfwerk
zaamheid van de Zonnebloemers
bevorderen. Echter niet alleen in
die enkele uren in de week. Door
middel van de hulpacties kunnen
de zieken elkaar ook lectuur en
materialen voor handenarbeid stu
ren. Ook de correspondentie tus
sen zieken neemt een belangrijke
plaats in. Met de laatste St Nico-
laas-actie zijn alleen al 18000 pak
jes verstuurd naar en van zieken.
Er zijn ook honderden zieken,
die niet in staat of in de gelegen
heid waren om naar het zieken
bezoek te luisteren. Zodoende
kwam Alex van Wayenburg op
het idee om een tijdschrift te gaan
uitgeven. In 1948 zag het eerste
nummer van „Zonzijde" het le
venslicht. Een jaar lang is de „ko
ning" van de „Zonnebloem" de
geestelijke vader geweest van dit
blad. Het ziekenwerk ging echter
Zo'n omvang aannemen, dat het
onmogelijk alleen in het kader
van de K.R.O. voortgezet kon
worden. Op initiatief van enkele
personen uit Deventer is toen de
Stichting de „Zonnebloem" opge
richt, waarvan het kantoor sinds
één jaar gevestigd is in Breda. On
der leiding van directeur Th. van
Emstede worden daar door een
tiental mensen de hulpacties ge
leid, het blad de „Zonzijde" uitge
geven en katholiek wellfare-werk
verricht.
Op Drakenburgh is een cursus
van zes weken georganiseerd voor
de opleiding van wellfare-werk-
sters en thans zijn een twintigtal
dames door de „Zonnebloem" ge
plaatst in diverse ziekenhuizen en
sanatoria. Het is het streven van
Alex van Wayenburg om zoveel
mogelijk parochiële Zonnebloem-
comité's op te richten, zodat ook
de thuisliggende zieken zoveel mo
gelijk van dit werk kunnen genie
ten.
Zovaak wordt gezegd dat het
dag in dag uit omgaan met zieken
deprimerend werkt. De heer van
Wayenburg is het hier helemaal
niet mee eens. Hij is er erg dank
baar voor, dat hij dit werk mag en
kan doen en met nadruk zegt hij
ook telkens weer dat de Zonne
bloem is en blijft een gemeen
schap voor zieken en gezonden.
De heer van Wayenburg vindt
dat dit ziekenwerk het beste te
vergelijken is met gen grote drie
poot; het radioziekenbezoek, dat
voor de ontspanning zorgt en de
Stichting de Zonnebloem, die hen
tijdverdrijf brengt, terwijl het zie-
kenapostolaat uit Bloemendaal
voor het geestelijke gedeelte zorg
draagt.
De dames, die in de omgeving
van de N.V. Kon. Ned. Gist- en
Spiritusfabriek en de oliefabrie-
ken „Calvé-Delft" te Delft wonen,
klagen er over, dat haar nylons
zo kort „meegaan". De directies
van de betrokken fabrieken zijn
van deze klachten op de hoogte
gesteld en die van „Calvé" heeft
nu besloten een andere brandstof
in haar bedrijf te gaan gebruiken
teneinde te kunnen beoordelen of
het nylon misschien wordt aange
tast door stoffen welke uit de
schoorstenen van de fabriek ont
snappen.
In het Parklane-hotel te Londen is ter gelegenheid van de kroning
van Koningin Elizabeth een gmot internationaal kapconcours gehouden
om de grote gouden ster. In totaal namen zeven landen deel. De meeste
kappers hadden hun fantasie uitgeleefd op een tambourin- of corolle-
kapsel, zoals momenteel alom wordt gemaakt en bij velen ook zeer ge
liefd is. De Franse figaro's kwamen echter met een heel nieuwe lijn,
waardoor zij de eerste prijs in de wacht wisten te slepen. Met deze lijn
hebben zij tegelijk een groot geheim ontsluierd voor de komende win-
terhaarmode, welke uitblinkt door eenvoud en distinctie.
De Nederlandse Marcelclub van
de kappers heeft direct dit kapsel I
besproken en reeds is men begon
nen met de techniek er van. Er HRF'
is veel moeite gedaan om de naam H
te weten te komen van dit kapsel, f i A TS
echter zonder resultaat. Zouden de H
Fransen de naam onthuld hebben i -y'
dan zou tevens de gehele winter-
mode zijn blootgelegd, omdat er
nauwe samenwerking bestaat tus- TJÉHB
sen de couturiers en de figaro's. f
De nieuwe haarlijn is echter het
best te vergelijken met een enve-
Inppe. Van achteren wordt het ^JÉLM
haar naar elkaar toe gekamd en
valt soepel over elkaar "heen.
Evenals op het ogenblik is het
haar kort. Het variëert ongeveer
van twee tot zes centimeter. Krul-
len zijn er bijna niet meer te be
kennen! Slechts hier en daar is er
een lichte krulling. Van voren
wordt het haar omhoog gekamd en
Met het ziekenbezoek is Truus Koopmans ook meestal van de partij.
Op de foto zingt zij een liedje voor het kinderpaviljoen in Dekkerswald
ter gelegenheid van de Driekoningenboonw^dstrijd
Het haar is voor de komende win
termode zo kort mogelijk gehouden
valt met enkele kleine piekjes op
het voorhoofd. De kappers zijn
buitengewoon tevreden over deze
nieuwe lijn, omdat ze buitenge
woon goed door de dames zelf is te
onderhouden.
De laatste seizoenen hebben de
Franse kappers, die telkens maar
weer de richtlijnen aangeven, zich
wat betreft de kapsels laten inspi
reren op oude modellen, zoals bij
voorbeeld bij de panache, het ge
val was, terwijl de corolle een na
bootsing is van bloembladeren.
De kleur, welke op dit grote
concours overheerste, was fanta
siegrijs. Ook was er veel gebruik
gemaakt van lila-spoelingen.
De Nederlandse kappers oefenen
zich reeds om deze lijn zo nauw
keurig mogelijk na te maken, zo
dat, zodra de nieuwe wintermode
bekend wordt, zij zich direct kun
nen aanpassen met het enveloppe-
kapsel.
's Zomers als het warm is, heb
ben we behoefte aan lichte spij
zen en koele dranken. Dan bren
gen we na een warm hoofdgerecht
liever een fris toetje op tafel dan
hete pap. En wanneer we dorst
hebben grijpen we eerder naar de
melkfles dan naar de theebus.
Vooral yoghurt en karnemelk
zijn in het warme jaargetijde zeer
geliefd. Zij zijn frisser en nog lich
ter verteerbaar dan melk. Is het
bovendien niet prettig dat we voor
het bereiden van yoghurt-gerech-
ten zelden of nooit aan het fornuis
behoeven te staan? Yoghurt en
karnemelk; fris en gemakkelijk te
verwerken, smakelijk en gezond
wat kunnen we nog meer wen
sen!
Karnemelk-limonade (4 glaas
jes). Va liter karnemelk, ongeveer
1% dl (rode of oranje) limonade
siroop of puddingsaus.
De glazen voor gedeelte vul
len met de limonadesiroop of pud
dingsaus. Ze bijvullen met karne
melk.
Yoghurt met bessensap. liter
melkyoghurt, 1 dl bessensap,
90 g (6 eetlepels) suiker (liefst
basterdsuiker).
Het bessensap door de yoghurt
roeren en met suiker op smaak
afmaken. Het mengsel in glazen
overdoen.
Yoghurt als pap. 1 Liter yog
hurt, ongeveer 60 g (4 eetlepels)
bruine suiker, 2 kopjes gebrokkel
de beschuit, of andere bindmidde
len die niet gekookt behoeven te
worden, bijv. gepofte gort, corn
flakes, speciale griesmeelproduc-
ten.
De beschuiten, vlokken enz.
kort voor het gebruik overgieten
met de yoghurt en op smaak af
maken met de suiker.
Yoghurt met rijst of havermout.
60 g (bijna een kopje) rijst of ha
vermout, 2 kopjes water of melk,
V4 liter yoghurt, 60 g (4 eetlepels)
suiker.
Het water of de melk aan de
kook brengen. De rijst of haver
mout er in strooien en zachtjes
gaar koken. De brij laten afkoelen.
De yoghurt door de rijst of ha
vermout roeren en op smaak af
maken met de suiker.
Beschuit met yoghurt 4 beschui
ten, jam of marmelade, Vz liter
yoghurt, 30 g (2 eetlepels) suiker
(geconfijte vruchtjes).
De beschuiten dik met jam be
strijken en op schoteltjes leggen.
De yoghurt met de suiker vermen
gen. Kort voor het gebruik de yog
hurt over de beschuiten schenken
en versieren met stukjes geconfijte
vruchtjes.
Yoghurt met vruchten. 250 g
zacht fruit, aardbeien, kersen, bes
sen enz.), 1 a 3 eetlepels suiker, V4
liter yoghurt.
60 g (4 eetlepels) suiker, (koek
kruimels of paneermeel).
De vruchten schoonmaken, gro
te exemplaren doorsnijden. De
vruchten met suiker bestrooien en
enige tijd afgedekt laten staan.
Wanneer zij veel sap hebben los
gelaten, koekkruimels of paneer
meel hierin strooien. Een paar
vruchten als garnering achter
houden.
De yoghurt op smaak maken
met de suiker en over de vruchten
schenken. De bovenkant versieren
met de achtergehouden vruchten.
Yoghurtpudding met vruchten.
12 g (ruim 1 eetlepel poeder of 6
blaadjes) gelatine, (waaronder een
klein deel gekleurd), 1% dl melk,
3A liter yoghurt, 40 g (2'A eetlepel)
basterdsuiker, 150 g zacht fruit
(aardbeien, kersen, geurige peer),
1 a 2 eetlepels suiker.
De gelatine een kwartiertje we
ken totdat hij zacht is; poederge-
latine in ongeveer een half kopje
water, bladgelatine in ruim water.
De bladgelatine dan uitknijpen.
De melk aan dp kook brengen
en over de gelatine schenken. Deze
geheel in de vloeistof oplossen en
laten afkoelen. De yoghurt en de
suiker toevoegen. De massa koel
wegzetten totdat hij drillig begint
te worden. Intussen de vruchten
schoonmaken, in stukjes snijden
en met suiker bestrooid wegzetten.
Wanneer de puddingmassa drillig,
maar nog slap is, de vruchten la
ten uitlekken op een vergiet. De
vruchten door de yoghurt mengen
en de puddingmassa overdoen in
éen met water omgespoelde vorm
of kleine vormpjes. Hierbij zor
gen, dat de vruchten de vorm niet
raken. De pudding stijf laten wor
den en keren op een schotel.
Deze pudding kan ook van kar
nemelk bereid worden dan 15 g
(1% eetlepel poeder of 7% blaad
je) gelatine nemen. Deze in iets
meer vloeistof weken en oplossen.
Badpakken moeten altijd direct
na het gebruik uitgespoeld wor
den. Wanneer het voor de winter
opgeborgen moet worden, was het
dan eerst eens goed uit en laat
het drogen; dan pas kan het in de
kast gelegd worden. Badpakken
met elastiek moeten worden weg
gelegd op een koele, droge plaats.
Nu willen de legers
weer atoomkanonnen heb
ben. Wat moet dat toch?
Hoogezand-Sappemeer
bestaat 325 jaar! Kennen
jullie dat rijtje nog? Hoo-
gezand, Sappemeer, Zuid
broek, Veendam, Wil-
dervank, Oude Pekela,
Nieuwe PekelaDe
Lassoman heeft het wel
honderd keer opgezegd in
zijn lange leven.
En de kinderen in En
geland noemden ze laatst
„Britse dikkerdjes". Leuk!
Laatst zaten twee men
sen bij een petroleumka
cheltje. Hun gezichten
werden zwart van het
walmen van dat kacheltje.
Na een poosje merkten ze
het pas. Lachen, lachen,
lachen!
De Lassoman heeft ook
een roekeloze vechtjas ge
zien. Foei, wat een vech
tersbaas!
Denemarken is nu een
bisdom geworden. Er wo
nen 30.000 katholieken.
In Arnhem komt een
nieuwe ambachtschool.
Hulde!
In Rotterdam is laatst
een levensgrote tijger in
een boom geklommen!
Toen hij er in zat, durfde
hij er niet meer uit. Ze
hebben hem er uit gespo
ten.
Weten jullie wat een
tractatie is voor een
plant? Verdunde koe
mest! Héérlijk!
Laatst begon de Tweede
Kamer zuchtend aan een
nieuw burgerlijk Wet
boek, kleine vrienden! We
kunnen het ons levendig
indenken!
Ook is de Lassoman
pas bij een zomerse piano
avond geweest met de
kachel aan. Lekker warm!
Onze zilveren guldens
en rijksdaalders worden
kleiner en lichter, kleine
vrienden. En de woorden
„God zij met ons" blijven
in de rand gegrift staan.
Dat is iets moois!
Toen de Lassoman laatst
bij de kroning van konin
gin Elizabeth in Londen
was, kon hij haast ner
gens met zijn paard door
komen. Maar de Engelsen
waren reuze vriendelijk!
Nu is het weer genoeg!
Er is anders heel wat te
doen op de wereld, hoor!
Hou me d'r over op!
Heiligenkalender
Met de nieuwe week
springt onze kalender
weer zeven dagen verder
en vertelt ons iets over
Gods lieve heiligen.
22. En PaulinUs treckt
van hier
Naer 't oneyndelijck
plaisier.
24. Heden is Sint Jan
gheboren
Die den Heer hadt
uytverkoren,
Opdat hij sau sijn
voor Hem
In de werelt sijne
stem.
26. Jan en Paulus wérden
heden
Beyd' hun hooffden
affghesneden.
Broeder Lustig (II)
Tegen middernacht
werd Broeder Lustig ge
wekt door een hels la
waai. Hij sperde bei zijn
ogen open en zag, niet
zonder verbazing, negen
afschuwelijke duivels die
om zijn bed stonden te
dansen.
„Dans zolang je er lust
in hebt, zei Broeder Lus
tig hen, maar blijf me uit
de buurt."
Toch kwamen de dui
veltjes, die eerder dan
hem te gehoorzamen hem
wilden bespotten, zo vlak
bij hem, dat ze ten slotte
met het haar van hun ge
spleten bokkepoten langs
zijn gezicht aaiden.
„Hou je toch kalm, ka
meraadjes van Lucifer!
schreeuwde Broeder Lus
tig hun toe, terwijl hij
met zijn handen zijn ge
zicht bedekte, waarover
de duivelpoten in het
voorbijgaan bloedige stre
pen trokken.
Maar dezen hielden he
lemaal geen rekening met
wat hij zei, zodat zijn ge
duld op raakte.
„Alle donders, houd je
koest!" brulde hij.
En, terwijl hij een stoel
als wapen pakte, sloeg hij
er links en rechts mee op
los op de duivelsbende.
Maar negen duivels tegen
over één soldaat, dat was
te veel. Terwijl Broedér
Lustig op de duivels, die
het dichtst op hem aan
drongen, bleef lostimme-
ren, grepen de anderen
hem van achter bij zijn
haren vast en mishandel
den hem op een gruwe
lijke manier.
„Vervloekte satansben
de"! schreeuwde hij, is
het nu haast uit. Tegelij
kertijd bromde hij in
zichzelf: „Ik wens, dat al
die duivels in mijn ran
sel terecht komen."
Nauwelijks had hij dat
gezegd, offfftttze
zaten er alle negen al in.
Haastig gespte hij zijn
ransel dicht en wierp hem
in een hoek. Toen keerde
de rust terug en kon hij
tot aan de morgen onge
stoord slapen.
Toen de herbergier
kwam kijken, wat er van
zijn gast geworden was,
trof hij hem fris en mon
ter aan. Hij kon zijn ogen
nauwelijks geloven.
„Hebben de spoken,
die de gewoonte hebben
in deze kamer op bezoek
te komen, je niets ge
daan?" vroeg hij hem.
„Helemaal niets, ant
woordde Broeder Lustig.
Ze zitten veilig in mijn
ransel en voortaan kun
je zonder vrees slapen.
Ze komen hier niet meer
terug."
De herbergier bedankte
Broeder Lüstig en wilde
hem in zijn dienst nemen.
„Neen, antwoordde onze
oud-soldaat, ik ben nu
eenmaal reizen gewend.
Ik ga liever verder."
Je hart
Je rikketikkertje ligt
even met de punt naar
links in je borstkas. Het
meet in de lengte 10 en
in de breedte 6 cm. Het
is dus niet groter dan een
vuist en weegt 280 gram.
Je zou het het best kun
nen vergelijken met een
pomp van vier cylinders,
die twee aan twee wer
ken. Het hart werkt dag
en nacht aan één stuk
door en weet van geen
ophouden en vermoeienis.
Het geeft ongeveer 100.000
zuigerslagen per dag en
laat het bloed iedere 13
seconden een volledig
toertje door je lichaam
maken. Tussen twee hart
slagen neemt het een be
hoorlijke rust. zoda* zijn
arbeidsdag gelijk ver
deeld is in 12 uur arbeid
en 12 uur rust.
Om zo maar steeds on
gestoord aan het werk te
kunnen blijven, is het op
gebouwd uit een bijzon
der soort vezels, die een
duwtje kunnen velen. Die
vezels zelf zitten veilig
opgeborgen in een dubbel
vlies, dat op zijn beurt
het hart helemaal insluit
als een slaapmuts. Van
binnen is een vloeistof
aanwezig om de hartbe-
wegingen te vergemak
kelijken. Aan de binnen
wanden van het hart zit
ten met koordjes uitlaat
kleppen vast, net para
chute's, cjie uit fijne en
elastische" vliezen ge
maakt zijn. Zij zijn de
gidsen voor het bloed en
zorgen ervoor, dat het
niet de verkeerde weg in
slaat. Dan is er nog een
ander machinerietje, dat
regelend optreedt en de
hartslagen naar omstan
digheden remt of ver
snelt. Of O. L. Heer je
levensmotor ook netjes in
elkaar heeft gezet!
Wielraadsel
De bedoeling van dit
wielraadsel is, dat je in
elke spaak van het wiel
naar de as toe het juiste
woord invult, waarvan de
betekenis is aangegeven.
Ben je ermee klaar, dan
lees je in de buitenrand
van het wiel de naam
van een zeer beroemd
man uit ons land.
1. Tegenovergestelde van
koud;
2. Een voorwerp, dat ter
verlichting dient;
3. Een rivipr in Duitsland;
4. Rivier in Nederland;
5. Vrucht met harde
schaal;
6. Steen, waar metaal in
zit;
7. Roofdier;
8. Bloem.
Oplossing
De woorden van het
rasterraadsel waren: 1.
krat, 2. amen, 3. Eist, 4.
ster, 5. teen, 6. node, 7.
trio, 8. roer, 9. mees, 10.
edel, 11. Eire, 12. reis, 13.
spat, 14. leep, 15. enge,
16. span.
Eigenaardigheden
Elke gek heeft zijn ge
brek. zegt het spreek
woord. Zo hebben heel
veel grote mannen soms
zonderlinge manieren ge
had. Daar is bijvoorbeeld
Graaf Vittorio Alfieri.
Deze kon 's morgens niet
eten, of hij had eerst zijn
lievelingspaard moeten
horen hinniken. Als hij
zijn drama's schreef, liet
hij de handschriften aan
de tafel vastspijkeren. Hij
kon dan een stuk niet
wegleggen, of het moest
eerst af zijn.
SLAAPT UW GOD MISSCHIEN
Vit de Bijbelse Geschiedenis ken je het verhaal van
de profeet Elias met de priesters van Baal. Elias ging
een soort weddenschap met hen aan om te weten, wie.
de ware God was. Elias en de priesters van Baiil zou
den ieder hun God aanroepen en, zei Elias, de God,
die met vuur zou antwoorden, zou de ware God zijn.
Dat werd aangenomen. En het Bijbelverhaal vertelt,
dat de priesters van Baiil van de morgen tot de avond
hun God aanriepen met zoveel lawaai en geschreeuw
dat Elias enigszins spottend aan hen vroeg, of hun
God misschien sliep, dat ze zo'n herrie maakten bij
hun bidden. Hij had ze met ons motto van de maand
kunnen vermanen: „Schreeuw toch niet zo".
Maar, als je onze jongens en meisjes op school of
in de kerk hoort bidden of zingen, doen ze dat zo
hard, dat het wel wat op dat Iwaai van die priesters
van Baiil lijkt. Dan zou je ze ook met de profeet kun
nen vragen: „Slaapt O. L. Heer soms, dat jullie zo
te keer gaan?"
Ook voor het samen bidden en zingen komt onze
spreuk goed te pas: „SCHREEUW TOCH NIET ZO!
De musicus Haydn
deed zijn beste pak aan,
voor hij aan het compo
neren ging. Hij schoor
zich, poederde zijn pruik
en maakte zich klaar,
alsof hij aan het hof
moest verschijnen. Dan
nam hij plaats in een
leunstoel om te gaan wer
ken. En als hij naar in
spiratie zocht, keek hij
naar een ring, die hij van
Frederik de Grote cadeau
had gekregen.
Vanwaar de Olym*
pische Spelen
Je hebt al zo dikwijls
horen spreken over
Olympische Spelen, datje
misschien wel eens graag
wilt weten, waar die
eigenlijk vandaan komen.
Ik zal het je vertellen.
Heel lang geleden was
Griekenland er erg on
gelukkig aan toe. Er was
ruzie en plagen en ziek
ten teisterden het volk.
Koning Iphitus vroeg
naar de reden aan een
orakel. En het antwoord
was, dat de Oude gods
dienstige spelen in Grie
kenland weer hersteld
moesten worden. Toen
sloegen de Grieken de
hand aan het werk en
organiseerden het grote
sportfeest dat voortaan
iedere 4 jaar zou gehou
den worden te Olympia,
een stad in het Westen
van de Peloponnesus.
Zoek het maar even op
de kaart van Grieken
land op. Het duurde niet
lang, of ook de Spartanen
deden mee en weldra
zonden alle volken van
Griekenland hun sport
helden naar de stad
Olympia.
Tijdens de spelen werd
er in heel het land een
wapenstilstand voorge
schreven. Degenen, die
wilden deelnemen, wer
den eerst stevig onder
zocht, of ze geschikt wa
ren en dan moesten ze
nog 10 maanden ernsti;
oefenen. De spelen be
stonden in hardlopen,
worstelen, boksen, wa
genrennen, hindernislo
pen en zo al meer. Zo
duurden 5 dagen. De win
naars werden geestdrift;-
gehuldigd en kregen fer
me beloningen.
Als eerste kampioen
van het Olympische kam
pioenschap hardlope'
wordt Coroebus in 7'[
vóór Chr. gemeld. 1'
Eeuwen lang gingen dc
spelen door, totdat de
christen-keizer Theodo-
sius ze in 393 na Chr. op
hief.
De Olympische Spelen-
zoals wij die kennen, be
gonnen in 1896. Alleen
tijdens de beide wereld
oorlogen zijn ze stop ge
zet. Anders hebben ze
elke 4 jaar plaats en tel
kens in een ander la"
