HONGARIJE VANDAAG
Monsieur Venard kan op
zijn vinger staan
Hartjesdag van Catalonië
Het is niet verstandig geen plaats
te makenals uniformen naderen
Lidmaat weigert te offeren
Veel trammelant
om'n stuk land
Britse
atoomproèven
Tourist in Parijs
Incident in Vrij Hervormde Kerk
Maar hij moest er drie jaar
voor oefenen
„De kunst is, iets moeilijks zó te
brengen, dat het gemakkelijk schijnt
Kleine Drie
Spanjaarden houden van vuurtje stoken
Nachtelijke vuren en feesten
op de vigilie van St. Jan
Tot zonsopgang
buitenshuis
BOEDAPEST Tussen de tralies van de cellen op de
eerste verdieping van „Stalin Ut" 60, het voormalige
hoofdkwartier van de Hongaarse geheime politie, de A.
V. H., bloeien helderrode geraniums in kleurige bloem
bakken. Dit is Hongarije, vijf jaar nadat een staatsgreep
de communisten aan de macht bracht. Het is een bloem
onder de trieste Oosteuropese satellieten van Rusland,
maar een bloem in gevangenschap, die snel verwelkt.
Haax cipiers zijn 25.000 Russi
sche militairen, die men zelden
ziet en de almachtige Hongaarse
communistische leiders, die „Sta
lin Ut" voorheen „Andrassy
Ut" op en af razen in kolossale
Zis-sedans met zwarte gordijntjes.
De gevangenen zijn meer dan
90 pCt. van de negen millioen
Hongaren, die naar het schijnt
precies genoeg te eten hebben,
maar noch tijd noch het geld of de
lust om zelfs maar de kleinste
genoegens van het beschaafde le
ven na te streven.
Verdwenen.
Boedapest eens de Koningin
van Oost Europa is thans
bijna even haveloos en deprime
rend als de steden van het na
oorlogse Duitsland. Verdwenen
zijn de elegante salons in Parijse
stijl van Vaci Utca, verdwenen
de meeste gezellige caféterrassen
aan de oever van de Donau en de
keurig verzorgde Hongaarse vrou
wen, die Boedapest meer schoon
heid per vierkante kilometer ver
leenden dan welke stad in Europa
ook.
Weg is ook de traditionele vro
lijkheid van Boedapest, zijn zor
geloze liefde voor het leven, de
welvaart en de beschaving, die
nog in 1948 de pro-communisti
sche vernietiging van 't oude feo
dalisme van de landheren had
den overleefd.
De communisten hebben dui
zenden winkels dichtgespijkerd,
de namen van de eigenaars boos
aardig afgerukt en ze vervangen
door staatswinkels, welker goe
deren van slechte kwaliteit bui
ten het 'bereik liggen van het
grootste deel van de bevolking
met uitzondering van de nieuwe
boven- en middenlagen van het
communisme.
De hotels worden nog slechts
bezocht door communistische
waardigheidsbekleders en de hel
den en functionarissen van de
nieuwe staat.
Verdwenen zijn de schitterende
lichten en de neonreclames, die
slechts hier en daar zijn vervan
gen door verlichte rode sterren.
De hoogste van deze sterren be-
ALKMAAR Tijdens de zit
ting van de Economische Politie
rechter werd een ingewikkelde
historie uit de doeken gedaan, wat
geruimen tijd in beslag nam. Het
betrof hier de verkoop van ver
scheidene percelen weideland,
waarop een houten noodwoning
was gebouwd.
Zekere H. uit Schagerbrug,
eigenaar van een weidebedrijf,
wilde dit verkopen, toen hem de
woning, die door zijn zoon be
woond werd, werd teruggegeven,
daar de zoon nog een schuld aan
zijn vader had. De schoonzoon V.
belaste zich met de verkoop, en
plaatste een advertentie in een
dagblad, waardoor hij in contact
kwam met Mevr. R„ te St. Pan-
cras. Op haar beurt adverteerde
deze het weidebedrijf. Een vee
houder uit Katwijk a. d. Rijn had
er wel zin in, daar hij een bedrijf
voor zijn zoon zocht.
Nu had de vader, toen hij het
voornemen maakte om het bedrijf
te verkopen, hiervan mededeling
gedaan aan de Grondkamer, die
daarop een totaalprijs voor huis
en land opgaf, waarvoor het be
drijf ten hoogste mocht worden
verkocht. Toen echter de veehou
der B. uit .Katwijk naar St. Pan-
cras kwam, werd hem het land
aangeboden door V. en het huis
door Mevr. R.. Door deze split
sing was het voor de verkopers
mogelijk een hogere totaalprijs
vast te stellen. Het huis moest n.l.
f8.500,— en het land f25.500 kos
ten. De veehouder vond de prijs
voor het land wel hoog, maar ging
tenslotte tot de koop over. Zowel
V. als Mevr. R. kwamen nu ech
ter in conflict met de Grondka
mer, daar zij het Verkoopbesluit
Onr. Zaken hadden overtreden.
Door de scheiding van huis en be
drijf viel het huis echter buiten
dit besluit. De Officier van Justi
tie te Alkmaar was echter van
mening, dat huis en land wel de
gelijk bij elkaar hoorden, wat
hem door de raadsman, Mr. Schu-
rer werd betwist. Deze laatste
noemde ook het besluit verouderd,
en was voorts van mening, dat dit
op andere wijze gemakkelijk kon
worden ontdoken. De Officier
eiste tegen V. een boete van f250
en tegen Mevr. R. een boete van
f500. De rechtbank zal 1 Juli
schriftelijk uitspraak doen.
Chauffeur van Rommel
gearresteerd
MILAAN, 23 Juni (A.P.).
De politie te Milaan heeft van
avond bekend gemaakt, dat
een 33-jarige Duitser, die zegt
tijdens de veldtocht in Noord-
Afrika de persoonlijke chauf
feur van generaal Erwin Rom
mel geweest te zijn, wegens
sigarettensmokkel gearresteerd
is. Karl Rehbein werd gearres
teerd toen hij met een grote
Amerikaanse wagen met Zwit
serse nummerplaten 150 kg
Amerikaanse en Zwitserse si
garetten vervoerde.
kroont het aloude gebouw van het
Hongaarse parlement, thans het
hoofdkwartier van een assemblée
van ja-broers, die buigen voor de
eisen van het Kremlin en premier
Matyas Rakosi.
En heel de nieuwe maatschappij
is door het Hongaarse communis
me overgoten met de grimmige
bolsjewistische eenvormigheid en
de stoffige, grauwe kleurloosheid,
die het kenmerk is van over-
industrialisatie.
Voor. Amerikaanse correspon
denten,' die uit Wenen ook een
overbevolkte hoofdstad van een
arm land, komen, is de Hon
gaarse hoofdstad deprimerend.
Maar men zegt dat zij een paradijs
is vergeleken bij Praag, War
schau, Boekarest en Sofia.
Er heerst een oorlogsatmosfeer
zonder de drang en de geest van
de oorlog. De uniformen zijn er
even talrijk en verscheiden als in
1943 te New York of Londen. De
wachtkamers der stations lijken
op die van Grand Central en Pad-
dington voor D-day met honder
den soldaten, die liggend in de
hoeken, de kans waarnemen om
wat te slapen.
Vrachtauto's vol soldaten, die
naar Russische wijze' zingen, den
deren des nachts door de straten.
Vrouwelijke politie in slordige
blauw en witte uniformen con
troleert de chauffeuses van wan
kele skoda-taxi's uit 1933 en het
verkeer van de dienstauto's
Russische Pobeda's en Zis-auto-
mobielen van regeringsfunc
tionarissen, ingenieurs en dokto
ren.
Maak plaats
Tussen de in het blauw gekle
de burgerpolitie, de uniformen
van de militair georganiseerde
postbeambten en de geünifor
meerde technische studenten van
de DISZ jeugdorganisaties, ziet
men de bruine uniformen van de
militaire afdeling van de AVH.
Het is niet verstandig, geen
plaats te maken, als de nieuwe
geüniformeerde elitie nadert.
In ijltempo worden gebouwen
neergezet, die bestemd zijn voor
de organen van de communisti
sche macht, maar de gescheurde
straten en trottoirs worden niet
hersteld.
Bijzondere voorbeelden van
deze bouwpolitiek zijn het nieu
we twee blokken omvattende
vierkante complex van het Hon
gaarse ministerie van landsverde
diging en het nieuwe, verblin
dend witte, negen verdiepingen
hoge hoofdkwartier van de AVH,
het alwetende en almachtige poli-
tie-apparaat van de staat.
Het in moderne architectuur
opgetrokken ministerie van lands
verdediging bewijst, dat de uitga
ven voor de landsverdediging ho
ger moeten zijn dan de 12 procent
van de begroting, die zij volgens
het regime belopen.
De Hongaarse AVH is evenals
de NVD van Lawrenty Beria zo
machtig, dat zij zelfs de instantie
die boven haar staat, het ministe
rie van binnenlandse zaken, uit
het nieuwe gebouw aan de Donau
heeft kunnen verdrijven om er
zelf bezit van te nemen.
Een groep van drie Ameri
kaanse correspondenten is te
ruggekeerd van het eerste be
zoek van journalisten uit het
Westen aan communistisch
Hongarije sinds 1950. Hier
volgt het eerste van een reeks
verslagen van een hunner,
Richard O'regan.
De ontelbare en gevreesde
agenten van de AVH doen mil-
lioenen Hongaren herhaaldelijk
wantrouwend over hun schouder
kijken en hun critische tongen in
toom houden. Zij zijn zo talrijk,
dat de Amerikaanse correspon
denten hen vele malen herkenden
en meisjes in nachtclubs gaven
openlijk toe, dat zij voor de po
litie werkten.
De genoegens van „een avondje
uit" bestaan alleen voor toeristen.
Niet voor de massa der Honga
ren; een maaltijd voor twee per
sonen met wijn kost in een restau
rant met muziek vier dagen loon
van een gemiddelde kantoorbe
diende. Er is evenmin sprake
van, dat de gemiddelde vrouw in
een van de drie „staatswinkels
voor speciale artikelen" zou kun
nen kopen. Deze luxe zaken, waar
men kleren kan laten maken uit
exportmateriaal, zijn er uitslui
tend voor de nieuwe élite.
Ondanks de druk van het com
munisme verdringen de zes mil
lioen katholieken van Hongarije
zich in de kerken om hun geloof
te bewaren.
Het regime laat opzettelijk op
Vrijdag in alle fabriekscantines
en scholen vlees opdienen en de
kerken worden bouwvallig. Maar
bij elk beeld van de H. Maagd
langs de weg staan vaasjes met
bloemen, daar neergezet door
vrome handen.
CANBERRA, 24 Juni (A.P.).
De waarnemend premier van
Australië Sir Arthur Fadden heeft
vandaag bekend gemaakt dat de
volgende Britse atoomproeven in
samenwerking met de Australi-
Nederlandse paters staan
voor V klaar
PARIJS Het aantal Neder
landers, dat jaarlijks een vacantie-
bezoek aan Parijs brengt, loopt in
de tienduizenden en beweegt zich
nog steeds in stijgende lijn. Niet
alle vacantiegangers echter komen
met uitsluitend aangename herin
neringen terug. Onder hen bevin
den zich talloze Katholieken, die
tijdens hun verblijf in Parijs hun
geestelijk welzijn in gevaar zien
gebracht.
Er kan niet genoeg op gewezen
worden, dat dit niet onvermijde
lijk is in een stad als Parijs en dat
een dergelijke gang van zaken
heel eenvoudig kan worden ver
meden. Er is n.l. in Parijs een Ka
tholiek instituut, de Mission Hol-
landaise (39, Rue du Docteur Heu-
lin, Parijs XVIIe), welke onder
leiding van Nederlandse Paters
Lazaristen staat en zich behalve
met de zielzorg onder de in Parijs
woonachtige Katholieke Neder
landers bezig houdt met bemidde
ling te verlenen aan Nederlandse
vacantiegangers, welke al of niet
in gezelschapsverband op een
alleszins oirbare wijze van Parijs
willen genieten. De Mission Hol-
landaise zorgt zowel voor be
trouwbare en toch populaire ho
tels, gidsen e.d. en verleent verder
alle bemiddeling, welke voor Ne
derlandse vacantiegangers onmis
baar of nuttig geacht kan worden.
IJSELMUIDEN. In de middagdienst der Vrij Hervormde
Gemeente IJselmuiden (gesticht door ds Keiler in 1932) heeft
zich Zondag een incident voorgedaan, dat met een kerkdienst
weinig in stijl te achten is. De predikant, ds T. Wakker, ge
lastte van de preekstoel af een lidmaat het kerkgebouw te
verlaten omdat hij de collectezak weigerde. Toen bedoelde lid
maat rustig in zijn bank bleef zitten, liet de predikant door de
koster hulp van de plaatselijke politie inroepen. De politie
echter weigerde in te grijpen, waarna de kerkdienst voortgang
vond. Overigens hadden verscheidene bezoekers reeds het
kerkgebouw verlaten, zo meldt de Zw. Crt.
(Van een onzer verslaggevers
GRONINGEN Uiterlijk verschilt de rechterwijsvinger
van Monsieur Venard in niets van zijn overige vingers,
afgezien van een te verwaarlozen eeltknobbeltje op de
plaats waar de vinger in de hand overgaat. Toch steunt
op deze vinger enkele malen daags een gewicht van 125
kilogram, zijnde het gewicht van Monsieur Venard plus
dat van zijn echtgenote - van „Les Deux Venards" dus.
Een dergelijke prestatie levert een mens niet nadat hij
enkel op de gedachte gekomen is. Venard heeft drie jaar
achtereen geoefend voor hij er voldoende zeker van was,
ten aanschouwe van een publiek, zijn eigen lichaams
gewicht, zonder verdere ballast, op zijn vinger te kunnen
dragen en in evenwicht te houden. Dat laatste is zeker
zo moeilijk als het eerste.
Dat publiek zit dan in meer of
minder gemakkelijke stoelen en
constateert, dat meneer Venard
inderdaad op zijn vinger staat en
dat hij met hoofd, benen en reste
rende arm kegels en ballen in
evenwicht houdt of ringen laat
ronddraaien. „Heel knap", stelt
de welwillende toeschouwer vast,
„maar hij heeft er toch, dunkt me,
niet zo heel veel moeite mee". En
met deze niet tè uitbundige reac
tie heeft Venard zijn doel bereikt.
„Het is de kunst, iets moeilijks zó
te brengen, dat het gemakkelijk
schijnt", zegt hij zelf.
Uiteraard had de bijzondere
aandacht voor de collectezak een
achtergrond. De laatste tijd heer-
sche regering gehouden zullen ste er een zekere verdeeldheid
worden in het afgelegen Woomera
gebied. Tegelijkertijd werd in het
Lagerhuis een gelijkluidende ver
klaring afgelegd. De voorbereidin
gen voor de proeven zullen ge
troffen worden door de Britse en
Australische ministeries van be
voorrading, gesteund door het
Australische leger en de lucht
macht.
Het Balkanpact
BELGRADO, 24 Juni (A.P.).
De kleine drie van de Balkan
Griekenland, Turkije en Joego
slavië hebben vandaag hun
vastbeslotenheid te kennen gege
ven hun defensie te versterken
voor het behoud van de vrede.
De ministers van Buitenlandse
Zaken van de drie landen zullen
begin Juli in Athene bijeen ko
men om de wederzijdse betrekkin
gen te bespreken.
In het communiqué dat dien-
aangande uitgegeven werd, werd
verklaard dat de regeringen wen
sen de samenwerking te bevorde
ren, de alliantie „zo doeltreffend
mogelijk te maken en de defen
sieve krachten der landen te ver
hogen". Enkele maanden geleden
hebben zij een vriendschapsver
drag getekend.
Kat veroverde woning
GRONINGEN De be
woners van een perceel in
de Dijkstraat zijn dezer da
gen door een wilde kat uit
het huis verdreven. Het
beest is vermoedelijk door
het onbesuisd optreden van
een hond de woning binnen
gevlucht en ging daar dus
danig te keer, dat de recht
matige huurders op hun
beurt de benen namen. De
politie werd gewaarschuwd
en slaagde er in waar
schijnlijk door „ksssst" te
roepen", de kat uit de
gordijnen te verdrijven. Na
deze geslaagde actie bleef
de keuken geruime tijd on
bruikbaar, omdat de indrin
ger duidelijke en krachtig
geurende sporen had achter
gelaten.
Nader vernemen wij nog,
dat uit de menagerie van
het circus van Bever geen
roofdieren worden vermist.
in de kring der Vrij Hervormden,
die aanleiding heeft gegeven tot
het „ontslag" van een diaken
de heer v. d. Kolk welk „ont
slag" door hem en verscheidene
kerkgangers met hem, voor on
wettig werd gehouden.
Daarom bleef bedoelde diaken
zijn functie als gewoonlijk uit
oefenen. Verscheidene kerkgan
gers reageerden daarop, door de
collectezak onbedacht te laten
passeren.
Zulks verdroot de predikant, ds
T. Wakker, en Zondagmiddag
maakte hij van de kansel af be
kend, dat de dienst zou worden
beëindigd, wanneer een van de
aanwezigen wéér de kerkzak zou
laten passeren zonder er een gave
in te storten.
Toen er één weigeraar bleek te
zijn, gelastte de dominee dezen,
het kerkgebouw te verlaten. Maar
de weigeraar gaf aan dat bevel
geen gevolg en bleef rustig in
zijn bank zitten.
Daarop zond ds Wakker de
koster uit om hulp van de plaat
selijke politie te halen. In af
wachting van de sterke arm ver
liet dominee de preekstoel en liet
de gemeente psalmzingen om de
tijd te korten
De politie weigerde echter in
te grijpen, aangezien zij zich daar
toe niet bevoegd achtte.
Dominee trok zijn toog weer
aan, en de dienst werd vervolgd
met een predikatie over1
Kor. 13.
Overigens hadden verscheidene
kerkgangers reeds het kerkge
bouw verlaten.
BARCELONA Feestvieren is wel een der meest ge
liefde bezigheden van de Spanjaard. Hiervoor vindt hij
altijd tijd en waar het geld vandaan komt om al die
festiviteiten te bekostigen, is en blijft voor iedere bui
tenstaander steeds een raadsel. In de zomermaanden
worden in Spanje heel wat Verbenasgehouden. Dit
zijn grote openluchtfeestennachtkermissen, die gevierd
worden aan de vooravond van de naamdag van enkele
uitverkoren heiligen. Deze „Verbenas" beginnen laat in
de avond en eindigen eerst bij het ochtendgloren.
Madrid opent de reeks met de
„verbena" van San Isidro op 15
Mei, gevolgd door die van de H.
Antonius op 13 Juni. Barcelona
begint op 23 Juni met de „ver
bena" van San Juan (Sint Jan de
Doper), een der grootste feesten
van het jaar. Daarna volgt San
Pedro, Nuestra Senora del Car
men, en op 25 Juli de „verbena"
ter ere van de apostel Santiago
(Sint Jacob), patroon van Spanje.
San Isidro is zeer geliefd bij de
Castilianen, maar Sint Jan de
Doper is de uitverkorene van de
Catelanen. San Juan wordt in
geheel Catalonië gevierd met
grote vreugdevuren. Ook in- Alli-
cante is zijn naam verbonden aan
een driedaags feest, dat momen
teel een grote aantrekkingskracht
vormt voor de buitenlandse toe
risten. Hier worden er vreugde
vuren gemaakt, die veel gelijken
op de beroemde „fallas" van Va
lencia. In Cataluna is de viering
van San Juan echter nog een echt
volksfeest.
De maand Juni is in geheel
Spanje de maand van „fuegos y
tracas", d.i. van vuurwerk en
voetzoekers. De Spanjaard houdt
evenals de meeste Zuiderlingen
van het gevaarlijke en kinder
lijk-romantische „vuurtje stoken".
Met het feest van San Juan kan
hij zijn hart ophalen. De St Jans
vuren vindt men trouwens nog
in geheel Europa, maar zij zijn
nergens zo geweldig en groot in
aantal als in Catalonië.
Velen kunnen hun ongeduld
niet bedwingen en reeds weken
van te voren hoort men des
avonds aan alle zijden van de
stad ontploffingen. Het is een ge
vaarlijk spelletje, want er zijn
vuurwerkbommen bij van zwaar
kaliber en menige vensterruit
verandert in scherven.
De avond voor San Juan is het
de grootste „verbena" van het
jaar. Nog voor het goed donker
is, knalt, kraakt en spettert het
van alle kanten. Op de kruispun
ten van de straten en op de plei
nen worden grote stapels hout in
brand gestoken. De stad staat in
een rose gloed en een scherpe
brandlucht dringt door tot binnen
in de huizen. In tegenstelling met
de „fallas" te Valencia, die ware
kunstwerken van beeldengroepen
zijn, welker verbranding het werk
is van volwassenen, zijn de Cata
laanse „hogueras" grote bergen
houtafval zonder de minste bete
kenis, die door kinderen worden
opgebouwd en ook door hen in
brand worden gestoken. De vol
wassenen, -die zich hun eigen
jeugd herinneren, staan goedkeu
rend toe te zien, maar bemoeien
er zich verder niet mee. Officieel
is die vuurstokerij op straat ver
boden. Ieder jaar verschijnt dit
verbod opnieuw met grote letters
in de krant. Maar geen mens
stoort zich hieraan en op de voor
avond van San Juan ziet ge op
alle hoeken van de straten tien
tallen opgeschoten jongens bezig
met het bouwen van brandstapels,
die vaak wel 5 tot 6 meter hoog
zijn. Het is immers wel verboden
vuur te stoken, maar het is niet
verboden om brandstapels te
bouwen. Des avonds, wanneer
deze hopen afval in brand wor
den gestoken, is er natuurlijk
geen politieagent te bespeuren.
moet zijn en daarna doet hij toch
wat hij wil.
Wanneer alles goed brandt,
overwelft een licht rose koepel,
waartegen zwarte puntige con
touren een onregelmatige afslui
ting vormen, de stad. In Uw
mond proeft ge de rook. Nu
mengen zich ook de grote men
sen in het spel en begint het
vuurwerk. Knajbommen, vuur
pijlen, zevenklappers, Chinese
sterren, voetzoekers en wat al
meer wordt aangestoken. Hoe
meer lawaai, hoe groter de vreug
de.
Van de balcons gooit men met
knalbommen naar de voorbijgan
gers. Luid sissend vliegen de
vuurpijlen de lucht in, hun weg
markerend met een lichte streep,
om dan met een luide knal in
een kleurige sterrenregen uiteen
te spatten.
De traditie wil, dat men gedu
rende de „verbena" van San Juan
tot aan de nieuwe zonsopgang
buitenshuis moet zijn. Zo men dit
niet doet, dan betekent dit on
geluk.
Geen kind is te klein, geen
oudje te kreupel geen mens te
ziek om met San Juan niet op
straat te komen. Zelfs in de zie
kenhuizen zit alles, wat imaar
even kan, aan de vensters om
toch maar niets van het schouw
spel te verliezen.
Zonder gevaar is dit alles niet.
De brandweer heeft druk werk,
maar de gillende sirenes van de
uitrukwagens verhogen nog het
feestgenot. Op alle pleinen wordt
gedanst. Café's en terassen zijn
stampvol. In het Pueblo Espanol"
het grote tentoonstellingsdorp
aan de rand van de stad, orga
niseert het gemeentebestuur ieder
jaar op die dag een groot volks
feest, dat door tier^'izenden
wordt bezocht.
San Juan betekent ook de in
zet van het nachtleven. Voor die
datum gaat een goedgelovig
Spanjaard niet naar een openbare
nachtelijke danspartij.
Het is maar gelukkig, dat 24
Voor het eerst
op één vinger
Deze „finger-trick" is niet het
eerste en niet het laatste num
mer van Venard. Op 8-jarige leef
tijd begon hij zijn loopbaan in een
springplank-nummer. Drie jaar
lang was hij het kereltje, dat als
maar omhoog geworpen werd.
Van zijn twaalfde tot zijn twee en
twintigste jaar maakte hij deel uit
van „de 5 Pontios, meester-gladia-
toren", athleten die op en over
elkaar klauterden en levende py-
ramiden vormden. Venard was de
top van die pyramide. Toen hij
alle theaters en circustenten in
Europa en Afrika van binnen en
van buiten had gezien, besloot hij
het alleen te gaan proberen. Hij
liet vier gladiatoren achter en niet
lang daarna zag men Venard
hoogstanden maken op een lad
der. Nog later, nu elf jaar gele
den, slaagde hij er voor het eerst
in op zijn vinger te gaan staan.
Klap van parketvloer
In 1945 werkte Venard in het
Casino in Nice. Hij evolueerde
daar op een acht meter hoge lad
der, waarvan de span-tuien met
ijzeren pinnen in het parket ge
slagen waren. Hij was gewend
zijn nummer te besluiten met een
achterwaartse salto, vanaf het
kleine platform op de ladder. Op
de bewuste avond deed hij dat
ook.
Terwijl hij zich afzette, voelde
hij echter, dat er iets mis ging.
Halfweg de salto kreeg hij een
verschrikkelijke klap van een los
gesprongen kabel waaraan nog
een stuk parketvloer bevestigd
was. Venard kwam terecht in de
coulissen en vrij spoedig daarna
in een hospitaal. Zijn herstel vor
derde zes weken.
De niet zo kinderachtige Ve
nard had er echter nog niet ge
noeg van en verving de ladder
door een stalen mast, waarmee hij
onder andere in het beroemde
Franse circus Pinder werkte. Dat
duurde tot '48. Toen stortte hij
tijdens de training van een al
weer acht ra; :r hoge mast en
werd met een ontwrichte schouder
en enkele gebroken ribben in het
plaatselijk ziekenhuis opgenomen.
Venard kreeg twee maanden om
na te denken en besloot het wat
dichter bij de grond te gaan zoe
ken. Zo kwam dan het beroemde
tafeltje, waarop hij ook nu nog,
samen met zijn echtgenote, in het
Circus van Bever het „vinger-in-
de-fles-nummer" brengt. F->n hele
maand lang ging het nrachtig en
Venard was er v van over
tuigd dat hem nu niets meer ge
beuren k-~ toen hij, als ge
bruikelijk aan het slot van -;m
nummer van het tafeltje sprong
en zijn voet brak, hetgeen niet ge
bruikelijk mag heten.
„Acht meter kost twee maan-
ren", redeneerde Venard, „dus
zeven dagen per meter". Dies ver
liet hij na een week het bed,
spalkte zijn gebroken voet en
werkte verder. Dat tranen van
pijn hem de eerste dagen over de
wangen liepen, heeft het publiek
nooit gemerkt, evenmin als het
wist, dat hij maanden na zijn val
uit de mast voor ieder optreden
injecties kreeg om de pijn in zijn
schouder te verdoven.
Blond vrouwtje
.Ongelukken kun je overal krij
gen", zegt Venard uit ondervin
ding. En hij vertelt van zijn jong
ste ongeluk, in '49, toen hij tij
dens een verschrikkelijk nood
weer meehielp het circus Pinder
af te breken. Terwijl hij op de
nok van de tent bezig was, ver
loor hij plotseling zijn houvast en
gleed langs het spiegelgladde zeil
naar beneden. Toen hij op de
grond terecht gekomen was, had
hij een afstand van ongeveer 25
meter afgelegd. Er mankeerde
hem echter niets.
Venard is nu 34 jaar, slank,
niet bijzonder breed en in het
bezit van een zwart-golvende
haardos, die links en rechts al
aardig begint te dunnen. Hij heeft
een huis in Saarbrücken en een
klein blond vrouwtje, dat nu tien
jaar met hem getrouwd is en al
14 jaar met hem samenwerkt. Ze
ontmoetten elkaar in San Remo,
waar ze in hetzelfde programma
optraden. Hun huwelijk werd in
1943 in Parijs voltrokken. Me
vrouw Venard is nu 31 jaar en
staat sinds haar 12e afwisselend
in het zaagsel of op de planken.
Onmogelijknummer
Samen werken ze nu al twee
jaar aan een nieuw nummer, maar
bijzonderheden wil Venard niet
meedelen. „In artistenkringen
geldt, dat je nooit iets van een
nieuw nummer moet vertellen,
voordat het kant en klaar is. Doe
je het toch, dan komt er alleen
maar narigheid van".
Dit nieuwe nummer is „eigen
lijk onmogelijk", zoals Venard zelf
zegt: in die twee jaar dat ze nu
bezig zijn is het hen slechts en
kele malen gelukt. Niet lang gele
den heeft mevrouw Venard tij
dens zo'n oefening een hand ge
broken, zodat de repetities voor
lopig zijn stopgezet.
Trouwens: er staat nog meer op
het programma en daar wil Ve
nard wél iets van vertellen. Als
alles goed gaat zal hij binnen
niet al te lange tijd zijn befaam
de vingerhoogstand maken op de
kelk van een bedrieglijk nage
bootste bloem, die samen met ech
te bloemen in een vaas staat te
pronken.
„Je moet steeds iets nieuws ver
zinnen", zegt Venard. „Er komen
voortdurend meer artisten en
'-alleen de goede kunnen in ons
vak een boterham blijven ver
dienen".
Maar „Les Deux Venards" z jj n
goed: héél goed.
Ontvangst door
Ierse gezante
De Ierse gezante in Nederland,
mevrouw Josephine McNeill,
heeft gisteren in haar ambts
woning een ontvangst gehouden.
Vele leden van het Corps Diplo
matique, van het Internationale
Gerechtshof van de Nederlandse
Regering en vooraanstaande ver
tegenwoordigers uit het Neder
landse zaken- en maatschappelij
ke leven bevonden zich onder de
aanwezigen.
Zo is de Spanjaard. Er bestaat Juni een officiële feestdag is en
geen macht, die hem zün vrij- er dus niet wordt gewerkt. Bar
heid tot feestvieren op zijn ma- celona lijkt op die datum dan
nier kan beletten. Spanje bezit ook een uitgestorven stad. Zelfs
op papier de beste wetgeving ter een Spanjaard heeft na een ver
wereld, maar iedereen legt de bena" wel een hele dag rust
wet uit, zoals hij denkt, dat zij nodig.
LES DEUX VENARDS ...na drie jaar oefenen....
