Amerikaanse
„seperates" zijn een uitkomst
De Hollandse Nieuwe"
TWEED WEVEN VEREIST
EEN GOEDE OPLEIDING
IDEAAL VOOR
OP REIS!
HARING ETEN
is er weer volop
W onderkeuken
in de lucht
verdient navolging
DE SPIRAEA
In vrije tijd naar musea en tentoonstellingen
Eenvoudige
japonnen
met zeer
vele
mogelijkheden
ZATERDAG 4 JULI 1953
„Hollandse nieuwe!".... Als
deze kreet door ons vaderland
klinkt, hijst men op haringtentjes
en viswinkels de vlag hoog. We
zien elk jaar opnieuw het beken
de tafereeltje van elkaar verdrin
gende mensen, die gretig naar het
zeebanket reiken. De haring vliegt
weg in deze tijd. Of liever: ze
glijdt, want de heren der schep
ping plegen de vis bij de staart
te grijpen om ze dan handig in
het keelgat te laten zakken. Som
migen verorberen op deze stijlvol
le wijze drie tot vier haringen ach
ter elkaar tot leringhe ende ver-
maeck van de belangstellende
toeschouwers uit binnen- en bui
tenland, die van deze gezonde en
amusante gewoonte wat kunnen
opsteken.
Haring eten verdient navolging
en behoeft zeker niet beperkt te
blijven tot het mannelijk deel der
bevolking. Lossen echtgenoten en
grote zoons het probleem van de
broodbelegging op deze wijze op,
wat belet ons, huisvrouwen, hen
hierin, desgewenst op eleganter
wijze thuis, na te volgen.
In haring is smakelijkheid met
voedzaamheid verenigd. Het is een
goedkoop en gemakkelijk gerecht
voor een vismaaltij d bij groenten
als sla, gestoofde of rauwe tomaat,
bloemkool, spitskool en bieten.
Wij zullen u enige ideeën geven
voor het gezellig opdienen van ha
ring als voorgerecht of bij de kof
fiemaaltijd.
Haringtoastjes.
Haringen van graten en staart
ontdoen en in stukjes snijden.
Deze met slasaus vermengen. Het
mengsel op stukjes toast leggen en
met fijngesneden peterselie-groen
garneren.
Brood met ei en haringrolletjes.
Vier sneden brood, een hardge
kookt ei, 2 haringen, slabladeren,
slasaus of mayonnaise (paprika
poeder)
Het brood doormidden snijden
en besmeren met slasaus of
mayonnaise. De sla wassen, de
dikke nerven insnijden en de bla
deren op het brood leggen. Het ei
in 8 plakjes snijden, de haringen
van staart en graten ontdoen.
Iedere helft in de lengte halveren,
zodat lange repen ontstaan. Deze
oprollen en met een houtje vast
prikken. Op elk sneetje brood een
plakje ei leggen (dit met een wei
nig paprikapoeder bestuiven). Op
het ei een haringrolletje zetten.
Haringsla.
Twee haringen, twee grote ge
kookte aardappelen, een kropje
sla, peterselie, slalotjes of een
uitje, olie en azijn, zout (kom
kommer of tomaat).
De haringen schoonmaken en
evenals de aardappelen in stukjes
snijden. De groenten schoonma
ken; de sla wassen en snijden, de
sjalotjes of ui snipperen, de peter
selie fijnsnijden. Alle ingrediënten
dooreenmengen en op smaak af
maken met olie, azijn en zo nodig
zout. Desgewenst de sla garneren
met plakken komkommer of part
jes tomaat.
Met het oog op de Ingebruik
neming van de lockheed „Super
Constellation", het langste ver
keersvliegtuig ter wereld en het
grootste aantal passagiers vervoe
rende toestel van de K.L.M., heeft
een keukencommissie van deze
maatschappij zich al geruime tijd
bezig gehouden met de vraag hoe
de keuken in de „super connie"
het beste zou kunnen ziin. Deze
commissie heeft, rekening hou
dende met de wensen van ste
wards en van de technici, een
„pantry" ontworpen, die, naar zij
meent, ten volle zal voldoen aan
de grote eisen, die aan de vlieg
tuigkeuken van de „super con
nie" moeten worden gesteld.
Andere luchtvaartmaatschappijen,
die de „Super Constellation" hebben
besteld, hebben grote belangstelling
aan de dag gelegd voor deze wonder-
keuken. Tot nu toe zijn er reeds vier
en twintig bestellingen op binnenge
komen.
Zoals men weet is de kajuit van
de „Super Connies" der K.L.M. door
de Amerikaanse architect Dreyfus
naar richtlijnen van de K.L.M. inge
richt. De ruimte voor de pantry is,
behalve in de „electron", in alle ma
chines uitgespaard. De wonderkeuken
komt ongeveer in het midden van het
vliegtuig bij een der passagiersingan
gen, maar is toch aan het oog ont
trokken. Maximaal vier personen
kunnen tegelijkertijd in deze keuken
werken aan het serveren van maal
tijden voor ten hoogste zestig passa
giers en tien man bemanning. Ver
scheidene nieuwe snufjes zijn in deze
pantry verwerkt: koelte verspreiden
de kastwanden, een koelkast van 360
liter inhoud, een dubbel automatische
electrische oven, waarin twee gangen
elk voor zeventig personen ontdooid
en op temperatuur kunnen worden
gebracht, en vele andere practische
en vernuftige apparaten. De pantry
is verdeeld in een warme en een
koude afdeling, waar respectievelijk
de daarvoor in aanmerking komende
producten worden bewaard of be
reid. Een soepketel met verwarming
aan de zijkant, om aanbranden te
voorkomen, is ook een van de snuf
jes.
Het laat zich aanzien, dat deze
wonderkeuken velen genoegdoening
sal verschaffen.
Deze week in de tuin
Wanneer een tuin naar behoren
is ingericht, zullen daar zeker en
kele heestertjes niet in ontbreken.
De keuze is hier zeer groot, maar
wie werkelijk iets moois wil heb
ben, zal niet verzuimen ook een
enkele Spiraea aan te planten.
Met de fraaie glimmend-groene
bladeren verleent zij een groot
gedeelte van het jaar een apart
cachet aan de tuin, maar heel mooi
wordt het, wanneer de plant met
grote wollige bloempluimen is ge
tooid. Wij kennen ze in vele kleu
ren: crème, rose en donkerrood en
nog verschillende tussentinten.
Voor een plekje, dat slechts ma
gertjes met zonneschijn is be
deeld, biedt de Spiraea vaak een
uitkomst.
De variatie bij de Spiraea's is
groot, zodat er altijd wel een ge
schikte soort te vinden is. Een
kweker zal de liefhebber gaarne
van advies dienen.
Een zeer mooie combinatie heb
ben wij persoonlijk verkregen met
de hosta (funkia). De grote, lichte
Amerika heeft een geheel
eigen mode, die van een prac
tische zin getuigt en die daar
bij handig, vlot en jeugdig is.
In dit land van onbegrensde
mogelijkheden geeft, vooral
dit seizoen, ook het mode
beeld van deze eigenschappen
blijk. We doelen dan hoofd
zakelijk op de „seperates",
practische toiletjes, die zijn
samengesteld uit twee of drie
delen.
Vooral de jonge generatie
Is er bijzonder enthousiast
over. En geen wonder. Want
wat is er handiger en pret
tiger voor een meisje of jonge
vrouw dan die japonnetjes
met allerlei mogelijkheden
voor diverse gelegenheden?
Onder „seperates" verstaan
we bij voorbeeld een jurkje,
dat ogenschijnlijk uit een stuk
bestaat, maar in werkelijkheid
uit rok en blouse van dezelfde
stof. Wordt de blouse over de rok heen gedragen, dan heeft men een
deux-piece. Een mogelijkheid is ook om de rok met andere blouses
te combineren.
Het eventueel derde deel van dezelfde stof of combinerende tint kan
bij voorbeeld een plastron zijn, dat met de rok een strandjapon vormt
en waarover de blouse als completerend jasje gedragen wordt. Een
gedecolleteerd lijfje kan tezamen met de rok ook een alleraardigst
dansjurkje vormen.
Allicht zullen er velen zijn, voor wie de „seperates" nog onbekend
zjjn, maar wanneer men er eenmaal een aangeschaft heeft, dan zal
men er niet gauw meer afstappen.
Immers voor degenen, die zich geen al te groot
kleedgeld kunnen veroorloven, is dit soort kle
ding een uitkomst en betekent ze door haar vele
variatie-mogelijkheden een welkome uitbreiding
van een beknopte garderobe. Bovendien hebben
„seperates" ook nog voordelen op ander gebied.
Ze laten zich op reis gemakkelijker meenemen
en niet te vergeten het wassen en strijken
er van eist minder inspanning dan van een hele
japon.
Jammer genoeg zien we ze in de confectie
zaken nog maar sporadisch. Maar wie zo handig
is zelf een japonnetje te fabriceren, maakt van
zelfsprekend ook haar seperates, waar ze zonder
twijfel heel veel plezier van zal beleven.
Niemand zal vermoeden, dat dit vlotte marine-
wit gestreepte jakje van Italiaanse piqué, zoals
op een der foto's staat afgebeeld, een mouwloos
tweedelig cocktail jurk je verbergt. Het blauwe
keursje wordt in de rok gedragen en kan ver
vangen worden door een leuke blouse of een
strapless bovenstukje.
De rok met de typische heupplooitjes heeft een
satijnen taillestuk, dat extra geaccentueerd
wordt door een zeer smal ceintuurtje. De marine
blauwe satijn herhaalt zich in kraag en man
chetten.
Bestemd voor hoog-zomerse dagen is dit ge
distingeerde toiletje van wit materiaal. Bijzonder mooi van lijn en
uiterst vrouwelijk is het aparte decolleté van het getailleerde jasje,
dat afgebiesd is met zwart band. Zo is het een deux-pièce, maar als
men het schootje in de wijd klokkende rok laat verdwijnen, is het
een gezellige japon.
Een bekoorlijk nieuwigheidje van de derde japon zijn de bladvormige
zakken. Het is een ontwerp van Jo Copeland, die hiervoor alpaca-zijde
in een beige tint koos. Een wit satijnen kraag en witte knopen zijn
de garnering van dit eenvoudige jurkje.
Deze modellen zijn alle afkomstig van „the Neiman-Marcus collec
tions" uit Dallas, Texas.
Zoek het spreek*
woord
Er is een spreekwoord,
dat in het geheel uit 23
letters bestaat. Zoek naar
aanleiding van wat hier
onder staat, wat dat
spreekwoord inoet zijn.
Letter 1, 2, 4 en 23 is
de naam van een hoofd
deksel, letter 3, 6 en 7 is
iets, dat je bij het teke
nen gebruikt, letter 5, 8 en
9 is een verkorte jongens
naam, letter 11, 12, 13, 18
en 19 is iets, waarmee de
bij steekt, letter 10, 21 en
22 is een deel van een vis,
letter 16, 17, 14 en 15 is
een grondsoort, letter 20,
21, 4 en 19 is een deel
van een wagen.
Als het regent
Hier zijn een paar spel
letjes voor de regenda
gen.
Lintenspel: De spellei
der, die in het midden
staat, houdt een stel lin
ten aan het ene einde
vast, terwijl de andere
einden op ooghoogte wor
den vastgehouden door de
spelers, die in een kring
om de spelleider heen-
staan. Dezen moeten de
bevelen, die de spelleider
geeft net andersom uit
voeren. Dus zegt hij: Trek
ken! dan moeten ze los
laten. Omhoog! dan trek
ken ze de linten omlaag
en omgekeerd. Bewegen!
dan houden de stil en om
gekeerd. En zoverder. Het
zal nog prettiger worden,
als de spelleider zijn
eigen bevelen wel uit
voert, zodat de anderen
in de war raken. Wie het
verkeerd doet, moe,t een
pand geven.
Blindemannetje-School
meester: Men bindt
iemand een doek voor de
ogen en geeft hem een
stokje in de hand. Met
dat stokje raakt hij een
van de medespelers aan,
die allemaal heel stil
moeten zijn. Dan stelt hij
degene, die hij heeft aan
geraakt, vragen door hem
drie lettergrepen, die hij
voorspelt, te laten naspel
len: bijv. B.A. ba- - D.U.
du - S. I. si. Hij moet dan
aan de klank van de stem
herkennen, wie het is die
naspelt. Hij, die herkend
is, vervangt de zoeker.
Broeder Lustig
(Slot)
Duveltje; portier holde
dus naar z'n patroon Lu
cifer en meldde: „Aan de
poort staat een man met
een ransel op z'n rug, die
hier met alle geweld bin
nen wil. Maar pas maar
op, dat u hem niet bin
nenlaat. Hij hoeft maar te
wensen, dat de hele hel
in z'n ransel terecht
komt en het is in een wip
gebeurd. Ik denk nog met
angst terug aan de dag,
dat hij mij er in getoverd
heeft en me bont en
blauw heeft geslagen met
zware hamers.
Men bracht Broeder
Lustig dus aan z'n ver
stand, dat hij wel kon
ophoepelen.
„Omdat ze dus niks met
me te doen willen hebben
in de hel, zei hij bij zich
zelf, ga ik eens kijken,
of ze een plaatsje voor
me over hebben in het
Paradijs, want ik moet
toch ergens m'n hachie
bergen".
Hij nam dus z'n weg
terug en ging de andere
kant op, waar de smalle
en ongemakkelijke weg
lag, die haar de hemel
leidde. Sint Pieter zat op
het ogenblik, dat Broeder
Lustig aankwam, dicht bij
de hemelpoort, zoals het
een plichtsgetrouwe por
tier past.
Broeder Lustig herken
de hem onmiddellijk.
„Hier zal ik vast en ze
ker gelukkiger zijn, dacht
hij, want daar heb je een
goede kennis van me".
„Ben je soms van plan
het Paradijs binnen te ko
men?" vroeg Sint Pieter
hem.
„Wel, kameraad, laat
me er door. Ik kan nie.t
altijd en eeuwig aan het
rondreizen blijven. Ik
moet een plekje hebben,
waar ik tot rust kan ko
men. En daarbij, als men
mij de hellepoort niet
voor m'n neus had dicht
gegooid, dan zou je me
hier niet gezien hebben".
„Nee, nee, protesteerde
Sint Pieter, je komt hier
niet binnen.
„Nu ja, als je me de he
mel uitduwt, zei Broeder
Lustig slim, neem dan m'n
ransel maar. Ik wil dan
verder niets meer met je
te doen hebben."
„Geef me die maar, ant
woordde de h'emelportier.
Broeder Lustig reikte
hem aan door het afsluit-
hekje. Sint Pieter hing
hem aan de leuning van
z'n luie stoel.
„En nu, zei de soldaat,
wens ik, dat ik zelf in de
ransel en dus in de hemel
terecht kom.
Het gebeurde zoals hij
gewenst had en Sint Pie
ter, die, zoals je weet, de
goedheid zelf is en een
man van z'n woord, hield
Broeder Lustig in de he
mel en bewaarde de ran
sel als herinnering aan
z'n liefdedaad.
Een goed lesje
„Wie heeft de koekjes
opgegeten, die in het buf
fet lagen?"
„Ik, moeder".
„En waarom heb je dat
gedaan, Bob?"
„U had Anna, het
dienstmeisje, gezegd het
buffet altijd te sluiten.
Om haar nu een lesje te
geven, heb ik alle koek
jes opgegeten".
Oplossing
Van links naar rechts
waren de woorden: 1 Mer-
wede - 6. os - 7. Ad - 8.
Ede - 10. tweetal - 11. drs.
- 12. ra - 14. ma - 15.
dromden.
Van boven naar onder:
1. mosterd - 2. es - 3. we
derom - 4. Da - 5. edel
man - 8. eed - 9. ets - 13.
ar - 14. me.
Je spijsvertering
Het spijsverteringska
naal is net een kolossale
fabriek. Als je eet, wordt
het voedsel eerst door je
tong gekeurd en daarna
door je tanden en kiezen
flink fijn gemalen. Met
speeksei vermengd, moet
het nog een lange weg af
leggen, voordat het door
PLAATSJE VEROVEREN
Dat spelletje zal jullie wel niet onbekend zijn. Het
lijkt me heel oud te zijn, want in het Evangelie komt
het al voor. Nu zijn jullie heel nieuwsgierig, waar je
dat wel kunt vinden. Ik verklap het je meteen. O. L.
Heer was eens op een feestmaal uitgenodigd. Hij
stond zo eens toe te kijken, hoe het er naar toe ging.
Aan gasten was er geen gebrek. Maar het was me er
een gedrang en een drukte. Want iedereen probeerde
het beste plaatsje in te pikken. Liefst helemaal voor
aan aan tafel. Noem je dat geen plaatsje veroverent
Ik wel. En O. L. Heer dacht er net zo over. Want Hij
zeitegen die opdringerige mensen, dat ze niet de
eerste plaatsen moesten uitzoeken. Dat zou hen wel
eens slecht kunnen bekomen. Want als er later voor
namere mensen kwamen, zouden ze met beschaamde
kaken een lager plaatsje moeten opzoeken. Kort ge
zegd, O. L. Heer hield ze de maandspreuk van de
Jeugdbond voor: EERST JIJ, DAN IK.
Laten wij verstandig zijn en naar O. L. Heer luiste
ren, als we alleen aan ons zelf willen denken en het
beste voor ons zelf willen binnen halen. EERST JIJ,
DAN IK.
het lichaam is opgenomen.
Overal langs die weg
wordt er voor gezorgd,
dat er geen verkeerde
wissels worden overge
haald, wat voor de ge
zondheid schadelijk of
noodlottig zou zijn. Als in
een chemische fabriek
worden er op verschillen
de verdiepingen wel 12 a
14 ingewikkelde chemi
sche producten bereid
door celletjes, die voor
het oog onzichtbaar zijn.
Die producten worden
afgeleverd op de juiste
plaats en tijd om de ver
schillende voedselbe-
standdelen om te zetten.
En dan wordt er rekening
mee gehouden, of je vlees
of spinazie gegeten hebt
of wijn of bier hebt ge
dronken.
5.000.000 Van die fa
briekjes bevinden zich in
de maag, 40.000.000 in de
ingewanden, meer dan
350 milliard in de lever,
waar die voor ons oog
onzichtbare fabriekjes al
le producten leveren,
waar ons lichaam om
vraagt. Naar de omstan
digheden van het ogen
blik worden er ook nog
de geneesmiddelen voor
geleverd voor de bestrij
ding van cholera of dy
senterie, kort gezegd dus,
om een goede spijsverte
ring te verzekeren. Het
spijsverteringskanaal is
dus de fabriek, die ten
allen tijde energie levert
voor ons lichaam, een fa
briek voor drijfkracht
dus, waarin het de func
tie waarneemt van de dy
namo, de magneet en de
accumulator.
Ons filmpje is hiermee
afgedraaid en we hopen,
dat je ermee geleerd hebt,
hoe wonderbaar God ons
lichaam gemaakt heeft.
Dominus vobiscum
Een missiepater uit Cal
cutta kwam eens een
kleine boy tegen, die al
flink met de missionaris
kon redeneren.
„Nu, laat me eens ho
ren, wat je zoal kent",
vroeg de pater.
„Ja, pater", sprak het
kereltje eigenwijs.
„Nu, doe je mondje
maar open".
„Dominus vobiscum, pa
ter, en dat is alles
„Dominus vobiscum.
Maar weet je ook, wat dat
betekent?"
„Dat betekent: Ga zit
ten, pater."
Verbaasd zei de pater:
„Ga zitten? Ben je daar
wel zeker van?"
„Ja, pater, heel zeker",
zei het mannetje beslist.
„Maar jongen, hoe kom
je daarbij?"
„Wel, pater, als onze
pastoor de Mis leest en
zich bij de offerende om
draait en zegt: Dominus
vobiscum, dan gaan alle
mensen zitten."
Ongeveer vijf jaar geleden be
noemde het Londense Royal Col
lege of Art Miss Margaret Leisch-
ner, oud-leerling van de beroemde
Barhaus Art School, tot leidster
van de afdeling weven van de
school voor textiel-ontwerpers.
Overeenkomstig de na-oorlogse po
litiek van het College, welke ge
richt is op de behoeften van de
Britse industrie, deelde men Miss
Leischner mede, dat haar werk
erop gericht moest zijn eerste klas
ontwerpers voor de textielindu
strie af te leveren.
„Het is nog te vroeg om getal
len te noemen", zegt Miss Leisch
ner, die zich niet tot grote woor
den laat verleiden, „maar onze
eerste afgestudeerden hebben al
len goede posities gekregen bij
vooraanstaande textielfirma's. En
wat nog meer zegt, de industrie
komt nu reeds bij ons naar nieuwe
talenten zoeken."
In het begin van dit jaar be
zochten de stijl- en kleuront-
werpster van een weverij in
Northumberland Miss Leischner
om te zien, of haar studenten een
nieuwe oplossing konden vinden
voor een oud probleem. Het ging
om een speciale tweedsoort, die
sedert jaren door de weverij werd
vervaardigd. Het was een klas
sieke, veel gevraagde stof, waarin
ieder seizoen wijzigingen werden
aangebracht, hoewel constructie,
garens en gewicht gelijk moesten
blijven.
De stijlontwerpster kwam enige
weken later terug om de stalen
van de studenten te bekijken; ze
waren alle naar haar zin, maar
een had haar bijzondere voorlief
de: een rustieke gemengde tweed
van cheviot en kroezige wol in tin
ten van klaverrood, turquoise en
dofgroene bladeren, welke laag bij
de grond blijven, contrasteren
prachtig met de opstijgende twij
gen met de donkergroene bladeren
van de Spiraea. Zo zijn er uiter
aard nog heel wat meer combina
ties mogelijk, waarbij dat afwisse
lend karakter wordt verkregen,
dat de tuinen zo levendig maakt.
Htn
twee tinten tabaksbruin, die niet
alleen nieuw was, maar ook vol
komen in overeenstemming met de
tendenties van de huidige mode.
„Dat is wat ik hebben moet", zei
ze.
Margaret Leischner, die les gaf
aan een textielschool te Berlijn
voor zij naar Engeland kwam om
voor Britse firma's te werken,
geeft toe, dat zij de beschikking
heeft over het best denkbare stu
denten-materiaal. Al haar stu
denten zijn afgestudeerd aan een
Britse kunstnijverheidsschool.
In vacantie naar fabriek
Van de 68 afgestudeerden, die
zich het vorige jaar aanmeldden
voor verdere studie bij Miss
Leischner, werden slechts 14 aan
genomen voor de driejarige cur
sus, die hen het recht zal geven
Des. R. C. A. achter hun naam te
zetten.
Zij werken hard. Hun werkdag
duurt van 9.30 tot 5.45 met een
uur lunchpauze en er wordt van
hen verwacht, dat zij hun „vrije"
Woensdagmiddag zullen besteden
voor speciaal onderzoek in musea
en op tentoonstellingen. In hun
tweede jaar moeten alle studen
ten gedurende vier of zes weken
van hun zomervacantie werken in
een Britse weverij.
Neem nu het geval van de 23-
jarige Heather Peacock uit Has
tings, Sussex, die gestudeerd heeft
aan het Brighton College of Arts.
Heather zal van de zomer zes we
ken lang werken in de Otterburn
fabriek in Northumberland en
daar ze een van de studenten is,
die aan wol de voorkeur geven
boven ieder ander materiaal,
schijnt ze zich daarop meer te
verheugen, dan op de rest van
haar vacantie. Over de kwaliteiten
van de wol staat haar mening
vast. „Het is zo'n prettige draad",
legt ze uit, „zo gemakkelijk en
prettig te behandelen en je kunt
er zoveel mee doen."
Diana Filby, 22 jaar oud en af
gestudeerd aan het Bromley Col
lege of Arts, en Mary Gardiner,
van dezelfde leeftijd en afgestu
deerd aan de Cardiff Art School,
vertelden eveneens, waarom ze
graag met wol werken. „Wel, wol
is een natuurlijk materiaal", zegt
Mary. „Het leent zich er beter toe
om geweven te worden", vindt
Diana. „En wol laat zich beter
verven. De kleurnuances zijn fij
ner", voegt Mary er aan toe.
De studenten werken niet alleen
aan wollen japon- en mantelstof
fen, maar ook aan wollen meubel-
textiel, dat in kleur en dessin
evenzeer aan mode onderhevig is
als de rest van hun werk. Vele
van deze stoffen zijn fijne kam-
garens, geweven in streepeffecten
van ruim 1 cm breedte.
India, Zwitserland en Zweden
hebben studenten naar de cursus
gezonden en er komen bezoekers
uit de hele wereld. „Het is een
eindeloze stroom", zegt Miss
Leischner en het draagt bij tot een
stimulerende uitwisseling van
ideeën."
voetbalschoen uitgevon
den!
Heiligenkalender
In Limburg was laatst
een melkoorlog.
In Brabant worden
kinderspeeltuinen her
steld met hulp van de
goede Zweden. Die wonen
in Zweden! Dat is mooi!
De viswinkels mogen
tot 7 uur open zijn. Of
wisten jullie dat al?
Laatst een man gespro
ken en die heette Soe-
Noep.
Wat zal de tweede week
van Juli ons weer te le
zen geven in ons oude
boek? Kijk even goed uit.
6. Godeleva wort op he
den
Om haer hulp en
troost ghebeden.
10. Heden Seven Broe
ders zijn
Met Twee Susters in
de pijn.
11. Pius wordt nu doodt
gheslagen.
In Amsterdam is laatst
een vuilniswagen ontploft. Kentekenen van de
Een jongetje in Gelder
land ergens vond laatst
een oud doosje in een
verroest fornuis. In dat
doosje zat 7000,
Een dame heeft laatst
ook een villa cadeau ge
kregen.
En voor Finland hebben
we hier in Nederland
twee mooie schepen ge
bouwd. De Finnen beta
len. Wees maar niet bang!
In Amerika was laatst
een gruwelijke wervel
storm.
Enkele weken geleden
twee mannen gesproken,
die in een schoorsteen
van een schip ergens van
daan gevlucht waren. Ze
zagen zo zwart als roet.
In Loenen is een jon
getje door een adder ge
beten.
In Arnhem woont een
goede vrouw van 100 jaar!
Ze willen op de Gooise
heide weer een kudde
schapen hebben met een
herder, kleine vrienden!
„Op de grote stille heide
dwaalt een herder een
zaam rondFijn!
Er is een nieuw soort
ware Kerk
Paus Pius X had eens
een audiëntie van een
grote groep seminaristen.
Hij wilde ze eens een
vraag stellen en vroeg:
„Hoeveel kentekenen
heeft de ware Kerk van
Christus?"
Een seminarist zou de
catechismus niet kennen?
Dat zou wat mooi's zijn.
Daarom rolde het ant
woord er uit: „Vier H.
Vader. Ze is: één, heilig,
algemeen en apostolisch".
„Maar vier?" deed de
H. Vader enigszins teleur
gesteld. Eén seminarist
voegde er wat haperend
aan toe: „Rooms." „Zeker,
bevestigde de Paus, maar
er is nog een kenteken,
dat de Kerk door alle
eeuwen onderscheidt.
Komaan, wat is dat ken
teken?"
Maar alle seminaristen
stonden met een mond vol
tanden. „Dan zal ik het u
maar zeggen. Het vijfde
kenteken van de ware
Kerk is: VERVOLGD. Je
kunt het in het Evangelie
vinden. Daar staat toch:
„Gelijk ze mij vervolgd
hebben, zo zullen ze ook
u vervolgen."
Een poosje geleden
heeft een dokter 123 uur
in een zweefvliegtuig ge
vlogen. Zo maar! Zweven!
Dat is niet mis!
Nu, kleine vrienden,
tot zo ver! Denk er aan:
„Eerst jij! - Dan ik!