8
Zes flinke renners profiteerden
van lusteloosheid in peloton
mant
Op een van de Pyreiieeën-toppen hoorde
Desgrange „Moordenaar!" schreeuwen
WIJN EN SCHEPEN
se
wreven
Vrijdag 10 Juli 1953
Monsteretappe van vandaag
wierp schaduw reeds vooruit
Jansen slachtoffer
van valpartij
Vijftig jaar Tour de France (V)
In 1911 mislukte rennerswraak
over koppige organisator
Vandaag naar
Bordeaux
Ook de Alpen
in het parcours
HEIN STEVENS
HUILDE
PLOEGEN-
KLASSEMENT
BIDAULT IN NEW YORK
AANGEKOMEN
T ussensprintjes
T
agdin welk T»n
ooi het zuiverst?
luwen haar waai
ende cijfers:
nant: gemiddelds
gemiddeld 5
dat gewoon vet
dubbel-gerrènwd
tak zo zuiver'doet
liet de kok geen
noment alleen",
klaart Mevrouw E.
sen-Konings, Korte
ïlstr. 2b, Haarlem.
ik geef U de ver
ering, dat de Heer
V chef-kok van
tel Lion d'Or, voor
ie bloemkoolgerechten
i alles precies hetzelf
de ft gebruikt. Alleen
in pan A dubbel-
rèmed Diamant, in
B dezelfde hoeveel-
gewoon vet.
stukken, op dere
aak proef betrekking
rijn ter Inzage.
(telefonisch van onze speciale verslaggever)
NANTES, Donderdagavond Livio Isotti, de Italiaan van het
slag dat in de rennersschare van het laarsvormige schiereiland
bij tientallen rondloopt, en die eigenlijk door Alfredo Binda
alleen maar mee naar Frankrijk mocht reizen om hand- en
spandiensten te verlenen, aan Zijne Majesteit Gino Bartali en
hunne hoogmogendheden Astrua en Magni, deze Isotti heeft
Donderdagmiddag op de cementen wielerbaan van de haven
stad Nantes aan de Loire zich het recht veroverd de eerste kus
te ontvangen van de lieftallige jongedame, die beladen met
een enorme bloementuil, de finish van de zevende etappe van
de Tour de France stond af te wachten. Toch een listig
mannetje die Isotti.
Natuurlijk kwam hij als laatste
van het zes man sterke kop-
groepje de baan opgestormd. En
even natuurlijk hing het kereltje
helemaal achteraan toen de
Fransman Rotta van de Zuid-
Oost ploeg zich op 500 meter van
de finish vastberaden aan de kop
zette om de eindsprint aan te
trekken. Maar Isotti's loerende
ogen hadden zich vastgezet op de
rugnummers van Remy en Quen-
tin, die kennelijk besloten waren
dit varkentje zo te wassen dat
het in elk geval een Frans tintje
kreeg. Maar o hemel, terwijl die
twee Franse krachtpatsers met
hevig gestamp en slingerend als
of zij een hele rij aanhangwagens
hadden voort te trekken, de
voorlaatste bocht namen, was
Isotti naar de balustrade gescho
ven om zich vervolgens met een
elegante duik naar beneden te
laten vallen langs de twee Fran
sen, met op de witte streep, pre
cies een handjevol centimeters
voor hen. Remy moest zelfs met
de vierde plaats genoegen nemen,
want Quennehen had voor dit
vuurwerk nog zoveel energie op
gespaard dat hij aan de onderkant
van de baan de derde plaats kon
inpikken.
Deze sprint, die de duizenden
inwoners van Nantes, die zich
een plaatsje op de baantribunes
hadden kunnen veroveren, in
vuur en vlam zette, vormde het
besluit van een etappe, waarin
het algemeen klassement voor
zover het de eerste dertig plaat
sen betreft, niet de- minste wijzi
ging onderging, en waarin Hugo
Koblet, die de „publieke vijand
nummer één" is, in feite de
grootste triomphator is geweest.
Kijk eens, onze mooie vriend
Hugo heeft de eerste rit van
Straatsburg naar Metz, ongeveer
tien minuten verloren dank zij
zijn eigen landgenoot Schaer.
En dank zij het Bredase kemp
haantje Wagtmans, die op de
koop toe in de tweede rit een
nieuw bombardement uitvoerde,
Blonde Hugo weet heel goed. dat
die tien minuten slechts een ge
rings ballast zijn als het Tour-
leger Maandag de bergwegen op
zwenkt. Hij kan dat vrachtje
daar gemakkelijk kwijtraken.
Maar hij wil toch ook weer niet
het risico nemen dat er weer
een serie minuten bijkomt. Daar
om ziet men elke morgen voor
de start de Zwitser iiverig stu
deren op het standenlijstje. Hii
weet precies van buiten wie er
vopr hem staan in het klasse
ment en geen enkele van die
(27) renners ontsnapt ook maar
één moment aan zijn aandacht.
Toen dan ook in de rit van
Donderdag na 25 km zes kna
pen de benen namen, van wie
de best-geplaatste Quentin meer
dan tien minuten achter hem ge
klasseerd stond, zei Koblet: „Ga
je gang, jongens, vecht het on
der elkaar maar uit; je kunt het
mij niet lastig maken." Er is
eigenlijk deze Donderdag dan
ook niets gebeurd wat de Tour
uitstag merkbaar kan be-invloe-
den.
Dat Rotta van de drie en
negentigste naar de twee en
tachtigste plaats of daaromtrent
opschuift, laat Koblet met de
overige grote heren dan ook zo
koud als de ijsjes, die langs de
Tour-route in massale hoeveel
heden aan de man worden ge
bracht.
Pech voor Jansen
Overigens is er van deze etappe
toch nog wel een en ander te
vertellen. Beginnen we maar met
het slechtste nieuws: de Neder
landse ploeg is zijn tweede man
kwijt. Na Stevens, die Woensdag
uitgeput en te laat het eindpunt
Le Mans bereikte, zullen de rood
wit-blauwen het vanaf deze Vrij
dag ook zonder Sjef Jansen moe
ten stellen. De nestor van Pelle-
naars equipe kwam een paar ki
lometer buiten Le Mans, te val
len door de schuld van een mo
torrijder. Het is een riskant
werkje de Tour volgen per motor
en Jacques Goddet heeft voor
deze voertuigen, waarvan er toch
enkele tientallen in het leger
meetrekken, speciale aanwijzin
gen voorgeschreven. Desondanks
bevinden sommige motorrijders
zich nog herhaaldelijk te dicht bij
de renners en nadat Zondag op
de verschrikkelijke weg tussen
de Belgische grens en Rijsel een
Zwitser en een Fransman omver
gesmeten waren, en nadat Dinsdag
een andere motor kort en goed
uit het leger was gezet, veroor
zaakte een andere motorduivel nu
een val die ernstig aankwam.
Sjefke Jansen was één van de
slachtoffers. Hij plofte zwaar te
gen de grond, bloedde hevig uit
één van zijn knieën, terwijl alle
bei de wielen van zijn fiets ge
broken waren. Ook de Belg Cou-
vreur werd van deze val het
slachtoffer, evenals de Italiaan
Grosso en den Fransman Sabad-
dini. Deze moest zelfs in de Rode
Kuris auto stappen. Voor hem was
de Tour afgelopen. Couvreur, die
er minder erg aan toe was dan
Jansen, kon weer aansluiting
krijgen met de hoofdmacht, ste
vig geholpen door vijf landgeno
ten, maar Jansen en Grosso moes
ten met flinke achterstand op
hun eentje verder. Moeizaam
voortfietsend, toch nog elkaar om
de beurt aflossend, reden de
twee wat ze konden maar de
voortdurende pijn maakte het
fietsen tot een kwelling.
Zienderogen verloren zij dan
ook terrein. Op een kwart van de
rit hadden ze al acht minuten
achterstand, maar toen aan het
front enige schermutselingen
plaats vonden, zakten ze hoe lan
ger hoe verder af. 40 kilometer
voor het einde kwamen ze pas
zes minuten na de eerste door en
toen we op de baan te Nantes 16
minuten geleden de eindsprint
van Isotti hadden gezien, waren
Jansen en Grosso nog in geen
velden of wegen te bekennen. De
jury heeft niet over haar hart
gestreken, hoewel het hier een
uitgesproken geval van tegenslag
betreft. Hun achterstand was te
groot,zodat de Nederlanders het
vanaf Vrijdag met acht man
moeten stellen, evenals Luxem
burg, Spanje en Zuid West Frank
rijk.
Het lieve leventje begon Don
derdag al toen de kolonne nau
welijks buiten de poorten van
Le Mans was. Daar sprongen
plotseling zeven renners weg:
Paret en Bastianelli van de Zuid-
Westelijken, Suijkerbuijk en
Nolten, Isotti, de Belg Adriaen-
ssens, Quentin en Dasquay. Geen
knapen die Koblet konden be
dreigen, maar zo vroeg op de dag
kon uit deze eerste aanval nog
van alles voortkomen. En veilig
heidshalve besloot de Zwitser
toch maar een einde aan het
zaakje te maken. Op zulke ogen
blikken komt de grote „klasse"
van Koblet duidelijk tot uiting.
Zo gauw hij naar voren spurtte,
rafelde de complete hoofdmacht
uiteen alsof een reus een lap
kamgaren uit elkaar trok.
Letterlijk niemand kon het wiel
van de Zwitser houden. Ge be
grijpt dus wat het lot werd van
de acht vluchtelingen. Ze hadden
er net de pas stevig ingezet en
daar zeilde Koblet langs hen heen
naar de kop en remde daar het
hele geval af.
Een minuut later was de ganse
familie weer broederlijk vereend
op de slachtoffers van de val
partij na.
Opnieuw kwam er een kleine
afscheiding toen van Est en van
Breenen zich met Nolten en Suij
kerbuijk en enkele Franse regio
nalen naar voren werkten, maar
toen dit gezelschap in de gaten
kreeg dat Koblet en zijn knechtje
Huber op de voet volgden, stopte
men de vijandelijkheden voorlo
pig maar.
Dit alles was geschied in de
eerste twintig kilometer. En weer
had alles het hoofd moeten bui
gen voor de Zwitserse wieier-
koning. Gelaten aanvaardden de
gezamenlijke manschappen het
lot. Zelfs de Fransen, die elke
morgen opnieuw voornemens
maken om een offensief in grote
stijl tegen Koblet te gaan begin
nen, bogen het hoofd. Een beslis
sing liet daarna niet lang meer
op zich wachten. Zes knapen, die
wel iets voelden voor de aanlok
kelijke dagprijs, kozen na 25 ki
lometer de vrijheid. Het waren
Quennehen, en Labertonniere van
de Noord-Oost Centralen, de Pa-
rijzenaar Quentin, Rotta van de
Franse Zuid West ploeg, Remy
van de Trioolores en de Italiaan
Isotti.
Zoals gezegd, kon geen van
deze renners de positie van Ko
blet ernstig bedreigen. Hij rea
geerde er dan ook niet op. En
toen het zestal besefte, dat hier
een kans lag op de bankbiljetten
die Jacques Goddet in Nantes
zou uitdelen, schakelden zii over
op een flinke draf, die hen na
65 km al een voorsprong van
ruim twee en ee^halve minuut
had opgeleverd en die nog voort
durend aangroeide.
Toch waagden, na 70 km, tien
renners het om de waakzaam
heid van Koblet te tarten. Maar
jammer voor hen, had Hugo
direct gezien, dat Thiis Roks. de
Luxemburger Ernzer en de
Fransman Lauredi er bij waren.
Amper honderd meter had het
groepje en opnieuw klonk het
commando: Halt! Er was een
voudig geen denken aan. De
Zwitser liet hen niet gaan. Maar
toen onder impuls van de
juichende inwoners van de
schone stad Angers (87 km) de
Parijzenaar Rouer (acht en
negentigste in het algemeen
klassement) het hazenpad koos,
kort daarop gevolgd door Suy-
kerbuyk, vond Koblet het te kin
derlijk.
De zes koplopers lagen al
bijna vijf minuten voor. Wat
wilde dit tweetal tegen de straf
fe wind in gaan beginnen? Ver
der dan twee minuten bracht het
NederlandsFranse duo het dan
ook niet, al hebben ze het ruim
anderhalf uur volgehouden. In
de stad Oudon, een kleine 40 km
voor de finish, kwam aan hun
vlucht een einde, nadat Gerrit
Voorting en Meunier zich met
Mahe even los getrokken had
den. Mahe, die zich per sé onder
scheiden wilde, moest alleen ver
der en verzekerde zich aldus de
zevende plaats, ruim zes en een
halve minuut nadat Isotti, die
zich altiid braaf door de Fransen
had laten meetronen, in Nantés
de zege had behaald. Ruim twee
en een halve minuut achter
Mahe kwam de hoofdmacht op
de baan aan: Wagtmans, Koblet,
Robic en Magni in de voorste
posities. Midden in de eindspurt
stoof Darrigade over het hele
peloton heen naar voren. Maar
met drie fantastische rukken
heroverde Koblet zijn positie en
klopte hij de hele groep. Hassen-
forder behield de gele trui en
mocht samen met Isotti de ere-
ronde afleggen, terwijl op veel
vuldig verzoek ook Robic, die in
een defect aan zijn rem een
dankbaar voorwendsel had om
zijn verloren sprint te verkla
ren, zich aan de verzamelde in
woners 'Van Nantes moest ver
tonen. Er kon deze keer zelfs
een glimlach af!
Uitslag zevende etappe
1. Isotti (Italië) 4.46.8; 2. Quen
tin (lie de France); 3. Quenne
hen (Fr. N.O.C.); 4. Remy (Fr.);
5. Labertonniere (Fr. N.O.C.);
6. Rotta (Fr. Z.O.), allen in de
zelfde tijd als Isotti; 7. Mahe
(Fr. W.) 4.52.39; 8. Koblet (Zwit
serland) 4.54.14; 9. Darrigade
(Fr. Z.W.) z.t.; 10. Robic (Fr.
W.) z.t.; 11. Schaer (Zwitser
land) z.t.; 12 ex aequo het grote
peloton in dezelfde tiid als Ko
blet. In deze groep bevonden
zich vriiwel alle bekende ren
ners, zoals Bartali, Magni, Bobet.
Geminiani, Lauredi, Bober, Ca
put, Diot, Renaud, Hassendorfer,
Adriaenssens, Van Geneugden.
Close, Impanis, Ernzer, Dierkens,
Diederich, Hein en onze land
genoten Nolten, Roks, Suyker-
buyk. Van Breenen, Van Est,
Wagtmans, Gerrit Voorting en
Adri Voorting.
LjET landschap rond Bor
deaux is laag als een
polder. Maar vergist U zich
niet. Bordeaux betekent
wijn. Er zijn er, die zeggen
dat alleen Bordeaux wijn
betekent, maar dat, is niet
voor onze rekening. In de
lage, weinig heuvelachtige
velden, wordt vier millioen
liter wijn per jaar geoogst
in de 142 duizend hectares,
die de wijngaarden beslaan.
Bordeaux, dat is de wijn en
de Bordelees bewijst de be
roemde drank die door de
zon uit zijn kalkachtige
grond gestookt wordt, de
eer die haar toekomt. Zijn
maaltijden worden bijvoor
beeld samengesteld in har
monie met de wijnen en
nooit andersom. Meestal
worden zijn gerechten op
gediend met een saus, die
alleen maar ontstaan kan in
de keukens van Bordeaux.
Ze wordt gemaakt van to
matensaus, boter, mergpijp,
uien, thijm, zout, peper,
nootmuskaat enna
tuurlijk wijn.
En dan is de keuken van
Bordeaux nog beroemd om
haar paddestoelen, die voor
onze begrippen wel wat
merkwaardig bereid wor
den, n.l. gebakken in hete
olie en toebereid met uien,
knoflook en peterselie, maar
die toch een gerecht vormen
waarin het Franse spreek
woord „Dieren voeden zich,
alleen de mens kan eten",
gestalte krijgt.
Bordeaux is meer dan
keuken en wijnkelder. Het
is de vierde stad van Frank
rijk, een moderne stad met
een oude cultuur, met ker
ken uit de Middeleeuwen,
maar ook met een levendige
haven waarin schepen bin
nenvaren uit alle delen van
de wereld, die haar tot de
vierde Franse handelshaven
maken. Daaraan voorname
lijk dankt Bordeaux zijn
welvaart, in vervlogen eeu
wen al, toen de Phoeniciërs
hier parels, smeedijzer,
kruiden en verfstoffen kwa
men ruilen tegen ham en
goudpoeder uit de Pyrenee-
en.
Vergeleken bij de zeven voorgaande Tours was de Ronde
van Frankrijk 1910 eigenlijk de eerste werkelijk zware
course. Voor het eerst liep het parcours immers over de
Pyreneeën! Er waren nu ook meer volgauto's dan de
vier, die tot nu toe in de karavaan hadden meegereden!
L'Auto had in haar voorbeschouwingen geschreven dal
deze Tour helemaal in het teken zou staan van de twee
strijd tussen de Belg van Hauwaert en de Luxemburger
Faber, maar voor de zoveelste maal werd het spreekwoord
bewaarheid van de twee honden en het been. De derde en
gevaarlijkste man was nl. de Fransman Lapize, die de
eerste grootmeester in de Pyreneeën werd.
zijn daar behaalde voorsprong
wist te handhaven. Faber ein
digde tweede, Garrigou derde
en Van Hauwaert vierde.
Lapize was wel niet bij uit
stek een klimmer, maar hij
had een uithoudingsvermogen
dat aan het wonderbaarlijke
grensde. Herhaaldelijk moest
hij van zijn fiets Stappen om
dat hij de pedalen niet meer
rond kon krijgen, maar dan
bleek hij te voet nog sneller te
zjjn dan zijn fietsende rivalen.
Overigens was zijn landgenoot
Garrigou ook een gevaarlijke
tegenstander voor Faber en
Van Hauwaert, maar hij werd
gedwarsboomd door onsportie
ve landgenoten. In een van de
etappeplaatsen wisten zij des
nachts bij de fiets van Garri
gou te komen en zij draaider
alle schroeven los. De volgende
dag kwam hij te vallen toen
plotseling het voorwiel weg
achoot en dat betekende voor
riem het verlies van de Tour,
want hij verwondde zich zo
zwaar, dat hij pas na uren kon
doorrijden. Eindelijk werd het
toch een Franse zege dank zij
Lapize, die na de Pyreneeën
Nachtelijke ritten
Toen gebleken was dat dc
Pyreneeën geen onoverkome
lijke hindernis vormden voor
de dwangarbeiders van de weg
(al had Lapize op een van de
bergtoppen Desgrange voor
„moordenaar" uitgescholden!),
oesloot de Tour-organisator in
1911 om ook de Alpen in het
parcours op te nemen!
De Ronde van Frankrijk was
nu de grootste sportgebeurte
nis ter wereld geworden. De
afstand werd uitgebreid tot
5400 km., doch het aantal etap-
oes bleef beperkt tot vijftien,
lemiddeld waren de ritten dus
ïeer dan 350 km. lang.
Hoe het er in die tijd naai
jeging? Op een uur dat dc
.ewone mens nog sliep, verbe
en de renners Bayonne en
schoven ze de kronkelende weg
naar de Tourmalet op. Als het
regende zagen ze geen hand
voor ogen en op het gevoel af
reden zii langs diepe ravijnen.
In het sujk van de bergpaden
bleven de wielen kleven. En
na de Tourmalet kwamen op
dezelfde dag de Aubisque, de
Peyresourde, tenslotte de As-
pin en zo ging het op Luchon
aan. Vaak gutste de regen neer.
Tussen de bergen rolde de
donder en de bliksem bezorg
de de dapperste renner dode
lijke angst.
Of zoals in de laatste etappe
van 1911 toen de renners ge
vraagd hadden om de start pas
om 4 uur te doen plaatshebben
in plaats van te middernacht.
Ze waren allen zo vermoeid
van de vorige dag. Maar Des
grange kende geen pardon. Hij
vreesde dat de karavaan te
laat in Parijs zou arriveren en
weigerde het startuur te ver
schuiven.
Daarop besloten de renners
om zó hard te rijden dat ze
veel te vroeg in de hoofdstad
zouden zijn. De wielerbaan
zou dan immers nog leeg zijn!
Maar het bleef slechts bij een
plan, want de vermoeidheid
van de voorlaatste etappe deed
zich nog zo erg gelden dat ze
niet boven de 25 km. per uur
konden komen
Dreigbrieven en vergi.
Dat jaar haalde Garrigou dc
schade van 1910 in. Hij kreeg
weliswaar in elke etappeplaats
een pak dreigbrieven, maar
daar trok hij zich niets van
aan. Zijn grootste tegenstander
was Duboc. Op raadselachtige
wijze bleek deze halverwege
de Tour een vergiftiging te
hebben opgelopen en zo kon
hij zijn kansen niet naar be
horen verdedigen. Garrigou
werd winnaar, de vierde en
vijfde plaats waren voor Bel
gen: Masselis en Heusghem.
Masselis was evenals Van
Hauwaert het voorbeeld van
Vlaamse koppigheid en macht.
Hij had het uiterlijk van een
Spanjaard, het was een Vlaam
se Valentijn. In de „klassie
kers" bleef hij vaak in de scha
duw van Van Hauwaert, maar
toen hij in de Tour als kopman
voor een Franse ploeg mocht
rijden, openbaarde hij zich als
een fameus etapperijder.
Meer en meer werden de
Fransen op hun eigen uitge
strekte tournooiveld door de
„Flandriens" belaagd. Het zou
in 1912 nog erger worden!
NANTES, Donderdagavond.
Met tranen in de ogen is Hein
Stevens Donderdagmorgen in Le
Mans op de trein naar Parijs ge
stapt. De Tour was voor hem
afgelopen. Pellenaers trachtte
hem wat op te beuren, maar de
jonge Limburger had er te veel
aan. Hij had zich toch al zo
onwennig gevoeld tussen al die
groten. En nu het na zes dagen
voor hem was afgelopen, had
hij alle „dak" verloren.
Voor Jansen ligt het geval
natuurlijk anders. Hij is niet ge
start als één van de kopstuk
ken, maar als helper was de
man uit Elsloo een pracht figuur,
vooral door zijn kameraadschap
onder alle omstandigheden. Hii
zal Vrijdagmorgen niet mogen
vertrekken naar Bordeaux en de
Nederlandse ploeg verliest een
uitstekend helper, die bovendien
in het etapperijden veel er
varing had opgedaan.
Het algemeen ploegenklassement
luidt na de 7e etappe:
38.51.29 op
38.52.31
38.54.59
op 4.43
38.56.09
38.56.12
AUTERETS
DINSDAG 14 JULI
•SSXXX
1. Hassenforder (F
38.50.41
2. Schaer (Zwits.)
48 sec.
3. Wagtmans (Ned.)
op 1.50
4. Renaud (lie de Fr.)
op 4.18
5. Roks (Ned.) 38.55.24
6. Bauvin (Fr. N.O.C.)
op 5.28
7. Meunier (Fr. N.O.C.)
op 5.31
8. V a n Est (Ned.) 38.56.55 op
6.14
9. Close (Belg.) 38.57.08 op 6.27
10. Mahe (Fr. West) 38.57.15 op
6.34
11. Ex Aequo: Robic (Fr. West),
Astrua (Italië), Anzile (Fr. N.
O.C.) 38.57.29 op 6.48
14. Ernzer (Lux.) 38.57.34
15. Gerrit Voorting (Ned.)
38 57.37
16. Diot "(lie de Fr.) 38.58.36
17. Lauredi (Fr.) 38.59.17
18. Caput (lie de Fr.) 38.59.31
19. Impanis (Belg) 38.59.34
20. Serra (Sp.) 38.59.53
23. Geminiani (Fr.) 39.01.57
27. Van Geneugden (Belg) 39.03.21
28. Ex Aequo: Koblet (Zwits.),
Bobet (Fr.), Magni (It.) en
Bai-tali (It.) 39.04.06
33. Mallejac (Fr. West) 39.04.42
45. Van Breenen (Nederl.)
39.08.54
62. Adri Voorting (Nederl.)
39.17.12
66. Suykerbuyk (Nederland)
39.20 53
71. Nol ten (Ned.) 39.26.24
NEW YORK. 9 Juli (AP)
Georges Bidault en de andere
leden van de Franse delegatie bij
de conferentie van de Grote Drie
zijn om 20.15 uur Ned. tijd aan
boord van een vliegtuig van de
Air France in New York aangeko
men op weg naar Washington.
1. Frankrijk Noord Oost Cen
traal 116.04.45
2. Nederland 116.26.18
3. Ile de France 116.26.28
4. Frankrijk West 116.28.15
5. Frankrijk Nationaal 116.33.14
6. België 116.40.36
7. Italië 116.43.00
8. Zwitserland 117.07.37
9. Luxemburg 117.09.33
10. Frankrijk Zuid West 117.11.53
11. Frankrijk Zuid Oost 117.12.05
12. Spanje 117.22.33
Ferdii Rubier was in Caen
bij de Tour op bezoek maar hij
had dat niet moeten doen. „Het
doet toch pijn de Tour te zien
passeren zonder dat men er aan
deelneemt" zei hij tot een vriend
en eerlijk de tranen kwa-
N.O.Centr.) i men in Ferdi's trouwe ogen.
Gek dat ook Scfhaer, een an
dere beroemde Zwitser, een scene
maakte te Caen. De voormalige
gele-truidrager viel namelijk hef
tig uit tegen zijn directeur tech
nique Burtin. Niemand had de
Zwitsers gewaarschuwd dat Has
senforder op weg was naar de
gele trui. Niet zo erg dat het gele
pakje nu weer in de koffer moet
blijven, maar dat stukje breiwerk
geeft een dagelijkse rente van
100.000 (Franse) francs, weet u.
Die Belgen, dat zijn me de
bierdrinkers wel. Hebben me daar
Close, van der Stookt en Desinedt
flesjes bier staan ledigen bij een
stilstaande bierwagen. 500 francs
boete de man, besliste de leiding.
Om het af te leren.
Sylvere Maes kan het maar
niet verkroppen. „Als jouw jon
gens zo doorgaan sterven ze voor
Marseille", zei hij gistermorgen
tegen Kees Pellenaars. „Geeft
niet", zei de Pel, „dan ster
ven ze tenminste rijk
Sensatie in een hotel te
Caen. Brand op de kamer van de
Franse journalist Dunan van
France Soir, die compleet met een
brandende sigaret in de hand in
slaap was gevallen. Een reuze fik
kie. Schade: lOO.OOOfrancs. Alle
Eersbroeders zijn benieuwd hoe
unan zoiets „wegwerkt" op zijn
onkostennota.
Bij de Fransen zit het hele
maal niet lekker. Bobet, die in de
nationale ploeg rijdt, kon het niet
nalaten een schampere opmer
king te maken over de witte trui
met de brede zwarte band van
de Franse Zuidwestploeg „Jullie
zien er allemaal uit als lijkbid
ders",. riep Louison zijn landge
noten toe. „Komt uit", riep een
van hen terug, „we hebben ons al
voorbereid op jouw begrafenis":
