Jan Nolten en vier Franse gezellen
snelden voor peloton nit naar zege
Slou
SPEELGOEDSTAD UIT EEN
OPERETTE
Poort van 't Oosten, vol
tegenstrijdigheid
Klein drama liep gunstig af
op A
„Keiharde" Tour de France
eist weer vijf uitvallers
NOG 83
VAN DE 120,..
PLOEGEN-
KLASSEMENT
Onze Nederlander?
waren tevreden
Parach
vlug i
Gedacht
'11 domme
Pagina 6
Zaterdag 18 Juli 1953
mmmmmtmsmmmm
(Telefonisch van onze speciale verslaggever)
NIMES, Vrijdagmorgen De krekels van Montpellier,
die bij millioenen met hun eentonig gefluit het Tour-
leger op de rand van een zenuwcrisis brachten, hebben
het gros van de 88 overgebleven manschappen op de
mars van Beziers naar Nimes, niet kunnen dwingen tot
overmatige inspanningen. Integendeel, in een gefor
ceerde dagmars over de lastige Cols van de Cevennes en
onder de brandende zon, bereikte de hoofdmacht van
avond het eindpunt, waar bijna een kwartier eerder het
groepje der vijf dapperen-van-de-dag na een tocht van
meer dan 200 kilometer was uiteengespat voor een kla
terende eindsprint. Maar geen nieuwe klassementsleider
zoals de voorgaande dagen, geen revolutie op de rang
lijst. Tenzij dan de sprong, waarmee Jan Nolten van de
dertigste naar de 21ste plaats is gestoven.
om op zijn eentje de rust te ver
storen.
Nummer allerlaatst van het
klassement, de Spanjaard Langa-
rica, wilde natuurlijk deze gele
genheid om wellicht een klein
hompje van zijn 132 minuten ach
terstand goed te maken, niet la
ten voorbijgaan. En de Luxembur
ger Schmidt, die ook al in de
achterhoede thuis hoort, sloot zich
bij het tweetal aan. Maar hoewel
dit drietal ongestoord zijn gang
mocht gaan als een stel school
jongens op een vacantiedag, pro
fiteerden zij niet van de gelegen
heid. Gauthier, die tenslotte nog
een naam heeft in Frankrijk,
voelde zich weldra bezwaard door
dit onbeduidende Luxemburgse
Spaanse gezelschap en na enkele
honderden meters maakte hij dan
ook maar rechtsomkeert. Zijn
twee gezellen volgden dit voor
beeld en zo was de hoofdmacht
weldra weer „au grand complet".
Ook niet het traditionele ere
rondje voor de koning van de
Pyreneeën.Jean Robic was dood
eenvoudig gedeserteerd. Op het
romantische marktplein van Be
ziers sloot maarschalk Goddet
vanmorgen zijn grote appèllijst
zonder dat de handtekening van
de Breton erop voorkwam. Of het
de blessures waren van de vorige
dag, of die schamele 25ste plaats
in het klassement, wij en u heb
ben het raden er naar. Het leger
ging in elk geval op mars zonder
Robic.
Dat de groten kennelijk het be
vel gegeven hadden „op de plaats
rust", moest er van de veertiende
etappe van de Tour de France
niet al te veel sensatie verwacht
worden. Die is er dan, in tegen
stelling tot de vorige dagen, niet
gekomen ook, al zijn er deze Vrij
dag toch wel boeiende dingen ge
beurd.
Gauthier in verkeerd
gezelschap.
Daar was vooreerst, nauwelijks
buiten de poorten van Beziers,
een ontsnapping van Bernard
Gauthier, die met zijn 81ste
plaats op bijna 2 uur van gele
trui-drager Mallejac uiteraard niet
tot de staatsvijanden kon worden
gerekend en derhalve verlof kreeg
Drie keer Nolten.
Het begon er even anders uit te
zien toen plotseling Nolten on
miskenbare tekenen van agressi
viteit ging tonen. Als de Limbur
ger vorige week een nutteloze
ontsnapping niet had moeten be
talen met een diepe val in het
klassement, zou een demarrage
van Nolten ongetwijfeld groot
alarm verwekt hebben. Nu be
paalde de tegenstand zich tot een
sprong van de Belg Impanis met
enkele trawanten van Mallejac,
Monaco: Het paleis van Rainier, prins van Monaco.
in hetzelfde Monte Carlo,
dat wel de belangrijkste
plaats is van het vorsten
dom, dat alles bij elkaar
150 hectares groot is, staat
het Casino, het speelhuis
De Monegaken, de inwoners
van Monacomogen er zelf
niet binnen en daarom is de
man achter het bureautje
in de vestibule de enige in
dit landje aan wie de
vreemdeling zijn paspoort
tonen moet. Maar hij zal
hem niet fouilleren. Wat hij
teveel bij zich heeft, ver
dwijnt immers toch op de
tafels in de drukke speel
zalen!
De bevolking is er over
het algemeen niet rouwig
om, dat zij geen voet over
de drempel van het speel-
paleis krijgt; zij profiteert
er toch al behoorlijk van.
Van het tourisme dat het
Casino trekt in de eerste
plaats, maar daarnaast van
de ontheffing van belasting.
Niemand in Monaco betaalt
één cent belasting. Het Ca
sino brengt voldoende op
voor de regering en het
onderhoud van de kleine
staat, waar men het licht
van de zon eeuwig in pacht
schijnt te hebben.
lulOJVACO heeft geen dou
ane en dus geen grens.
Maar in 1815, na de val van
Napoleon, hebben de gealli
eerden zwart op wit uitge
maakt dat Monaco een on
afhankelijk Vorstendom is
en dat is het gebleven.
Het gemis van een dou
ane doet daar niets aan af,
het is zelfs een kenmerk
van het eigenaardige vor
stendom, dat als een juweel
langs de blinkende Azuren
kust ligt. Monaco is zoveel
als de zoete inval, een speel-
goedland, een stuk operette,
het schijnt er speciaal neer
geworpen om de touristen
in een prettige stemming te
brengen. En dat lukt ook
meestal.
Enkele malen per dag is
er voor het paleis van Prins
Rainier een kleurig vertoon
van operettesoldaten, die de
wacht aflossen. Het paleis
zelf is nogal lelijk, al her
innert het aan die onbe
zorgde tijd, toen wij ons nog
bezig hielden met de blok
kendoos. Een eind verder,
die met vereende krachten Nolten
terug naar achteren sleurden.
Maar de etappe-winnaar van Bor
deaux had zich in het hoofd gezet
vandaag eens te revolteren tegen
alles wat een grote naam had. Hij
telde ruim 40 minuten achter
stand op Mallejac en dat was
eigenlijk wel iets te veel naar de
zin van de Limburger. Bovendien
„ik heb niet op mijn vorm te
passen" had hij ons Zondagavond
gezegd. „Ik zie best kans om een
heel brok achterstand weg te wer
ken". En de energieke Nolten de
marreerde dus voor de tweede
keer. Doch opnieuw kleefde er
onmiddellijk een pluk West-Fran
se bloedzuigers aan zijn achter
wiel. Zou er dan nog niets van
komen?
„Derde keer, goede keer", re
deneerde Nolten en nog geen tien
kilometer van de start plaatste
hij nogmaals een sprong terwijl
tegelijkertijd van Est, Roks en de
overige Nederlanders aan de spits
van de groep het tempo gingen
drukken.
Tot opluchting van de Fransen,
die zich Donderdag zo druk had
den gemaakt, demarreerden ook
Le Guilly weg en achter hem de
Parij zenaar Tonello. En zo was er
plotseling heel wat perspectief
gekomen in de actie-Nolten. Het
drietal scheidde zich honderd me
ter af en was niet van plan voor
lopig nog een plaats in de hoofd
macht in te nemen.
Broederlijke tocht.
Anderhalve minuut waren Nol
ten, Le Guilly en Tonello weg
toen nog twee regionalen het moe
werden in de grote groep mee te
marcheren. Het waren Rotta en
Quennehen, die een stevige jacht
ontketenden en langzaam de drie
vluchtelingen naderden. Na 28
kilometer lag het groepje-Nolten
drie minuten voor op de tros van
de colonne en bevonden Rotta en
Quennehen zich een goede halve
minuut achter het ontsnapte drie-
tal. Een paar kilometers verder
I smolten de groepjes aaneen en
j daar achteraan het rust-bevel nog
steeds keurig werd opgevolgd, la
gen de vijf koplopers na 35 kilo
meter al meer dan 4 minuten
voor. Toen de eerste hellingen
van de 620 meter col Du Vent in
het zicht kwamen, gaapte er al
een kloof van ruim zeven minu
ten tussen hen en de hoofdmacht.
Over de smalle wegen, vaak am
per berijdbaar door de losse
grond, door de straten van de pe
tieterige en benauwend armoedige
bergdorpjes trok het vijftal in
verstevigde pas verder: meer dan
tien minuten voor na 60 kilometer
rijden, juist waar de helling nog
moeilijker werd en overging in
een nauwe- spiraal naar de top.
Nolten was nu weer in zijn ele
ment. Hij klom als een eekhoorn
en behalve Le Guilly, die in de
Pyreneeën achter Robic een uit
stekende scholing had gehad, had
den de Fransen moeite om te vol
gen. Het lief en leed op deze lan
ge tocht werden overigens broe
derlijk gedeeld en heel kameraad
schappelijk lieten de Fransen ook
uit hun busjes drinken.
Op de top werd nauwelijks ge
sprint om de punten van de berg
prijs. Le Guilly kwam het eerst
boven met Rotta, Tonello, Nolten
en Quennehen in deze volgorde
wiel in wiel.
Quennehen had tegenslag.
Bij de afdaling naar de 400 me
ter lager gelegen dorpjes Madie-
res haakte het noodlot een man
los: Quennehen. Met tranen in de
ogen moest hij zijn vier mede
strijders verder laten gaan om
zelf vliegensvlug een nieuwe tube
te leggen. De Fransman dacht er
echter niet aan zich terug te laten
zakken naar de grote groep, doch
zette onmiddellijk de achtervol
ging in. Over het smalle pad, let
terlijk in de rotsen uitgehouwen,
stoomde hij als een Pullmann-
locomotief het viertal achterna.
Remmen in de bocht, dan weer in
razende vaart over een nieuwe
helling, steeds lager ensteeds
dichter bij de groep-Nolten. Als
een volmaakt athleet hees hij zich
naar de volgende top, waar hij
nog maar 25 seconden achter de
koplopers lag en in de afdaling
van de col Du Roque, opnieuw
één verzameling van venijnige
bochten door een laag muurtje
gescheiden van diepe ravijnen,
haalde Quennehen het viertal
weer in.
Opnieuw met zijn vijven, leg
den de vluchtelingen er danig de
zweep over. Dertien minuten
moesten de inwoners van St. Hyp-
polite na het passeren van Nolten
en zijn mannen nog wachten voor
de grote groep haar etenszakjes
meepikte. Na 145 kilometer was
het verschil opgelopen tot acht
tien en een halve minuut, waar
door Nolten de twaalfde plaats
in het klassement in zijn bereik
had. Toen kwam de wind als
spelbreker optreden.
Op de helling naar een volgen
de col die niet meetelde voor het
bergklassement, verloren de kra
nige vluchtelingen enig terrein.
Niet veel, maar genoeg om bij
elke bocht in het parcours, waar
de wind weer iets gunstiger stond,
met verdubbelde energie de voe-
veelste keer, nam de blonde Dar-
rigade met Magni en van Est
dicht op de hielen, de sprint om
de zesde plaats voor zijn rekening
te nemen. In de groep ontbraken
Labertonniere, Chupin, Redolfi,
Dierkens en Kirchen, die de pap
pot van moeder de vrouw verko
zen boven de afmattende mars
door Frankrijk, zodat we vanaf
deze Zaterdag nog slechts 83 Tour
manschappen in de gaten hebben
te houden.
ten in de haken te drukken. Zo
naderden Nolten en de vier Fran
sen Nimes. Op 30 kilometer van
de stad, waar als laatste bult op
het moeilijke parcours nog een
heuvel van 170 meter bestegen
moest worden, liet de Nederlander
zijn vier gezellen in de steek
Honderd meter kwam hij voor,
200 zelfs, maar de Fransen spurt
ten als bezetenen Nolten achterna.
Hij moest zich gewonnen geven,
maar enkele kilometers verder
demarreerde hij opnieuw, doch
weer maakten de Fransen, een
drachtig samenwerkend, het gat
dicht.
Voltallig bereikte het groepje
na zijn vlucht van meer dan 200
kilometer de boulevards van Ni
mes, waar Tonello op 50 meter
van de streep de indruk gaf, te
zullen zegevieren, doch tenslotte
toch nog gepasseerd werd door
Quennehen, die ondanks zijn een
zame jacht in de bergen nog vol
doende energie had opgespaard.
Nolten werd vierde, maar mocht
naast zijn dagprijs ook de hon
derd briefjes van duizend francs
komen halen, die hij voor zijn
strijdlust had .verdiend.
Bijna veertien minuten later
kwam de verzamelde hoofdmacht,
die zich deg ehele dag aan het
bevel der groten had gehouden,
in Nimes binnen. En voor de zo-
De uitslag
1 Quennehen (Fr. N.O.C.) 6.21..23;
2 Tonello (lie de France) z.t.; 3
Le Quilly (Fr.) z.t.;4 Nol ten
(Ned.) z.t.; 5. Rotta (Fr. Z.O.)
6.21.32: 6 Darrigade (Fr. Z.W.)
6.35.17; 7 Magni (It.) z.t.; 8 Van
Est (Ned.) z.t.; 9 Schaer (Zwits.)
z.t.; 10 Baroni (It.) z.t.
Op de elfde plaats ex aequo het
grote peleton in dezelfde tijd als
nummer 6 (6.35.17). Hierin be
vonden zich alle resterende Ne
derlanders, dus Roks, Suy-
kerbuyk, Van Breenen,
Wagtmans, Gerrit .Voor-
ting en Adri Voortin g.
Voorts de Italianen Astrua,
Bartali, Corrieri Drei, Isotti en
Rosello, de Zwitser Huber, alle
Belgen, alle Spanjaarden, de Lu
xemburgers Errizer en Diederich
en de Fransen Lauredi, Bobet,
Gauthier, Rolland. Geminiani, de
Regionalen Diot, Renaud, Azile,
Bauvin, Meunier, Walkowiak,
Mahe en Mallejac.
Deze laatste 'blijft drager van de
gele trui. In de loop van de veer
tiende etappe hebben opgegeven:
Kirchen en Dierckens (beiden Lu
xemburg), Labertonniere (Fr. N.
O.C.), Redolfi (lie de France) en
Chupin (Fr. W.).
Het algemeen klassement na de
14e etappe luidt:
1. Mallejac (Fr. W.) 79.20.27
2. Astrua (It.) 79.21.40 op 1.13
3. Bobet (Fr.) 79.23.40 op 3.13
4. Bauvin (Fr. N.O.C.) 79.24.51
op 4.24
5. Close (Belg.) 79.25.08 op 4.41
6. Mahe (Fr. W.) 79.25.29 op 5.02
7. Auredi (Fr.) 79.26.22 op 5.55
8. Schaer (Zwits.) 79.26.35 op
6.08
9. Anzile (Fr. N.O.C.) 79.27.52 op
7.25
10. Rolland (Fr.) 79.28.16 op 7.49
11. Geminiani (Fr.) 79.28.42 op
8.15
12. Miranda (Fr. Z.O.) 79.34.31 op
14.04
13. Ernzer (Lux.) 79.34.37 op
14.10
14. Wagtmans (Ned.) 79.35.59
op 15.32
15. Gerrit Voorting 79.39.29
(Ned.) op 19.02
16. Bartali (It.) 79.40.47 op 20.20
17. Magni (It.) 79.43.35 op 23.08
18. Van Est (Ned.) 79.44.18 op
23.51
19. Roks (Ned.) 79.46.26 op 24.59
20. Rosello (It.) 79.47.04 op 26.37
21. Nol ten (Ned.) 79.47.48 op
27.21
27. S u y k e r b uy k (Ned.)
79.55.46 op 35.19
33. H. van Breenen (Ned.)
80.03.21 op 42.05
52. Adri Voorting (Ned.)
80.26.27 op 1.06.00
.Teav Robic
Afgeschreven
Vandaag naar
Marseille
MARSEILLE is, dat staat
vast, de stad met het
drukste reizigersverkeer en
in ontelbare boeken en reis
indrukken is zij van onder
tot boven beschreven. Maar
er is geen Franse stad die
feitelijk zo weinig bekend is.
Marseille is vol tegen
strijdigheden.
Hoewel zij de oudste Gal
lische stad is, in 600 v. Chr
even na Rome gesticht door
de Grieken, is er bijna geen
historisch monument te
vinden. Zij is een centrum
van kunst en letteren, maar
men kent haar toch vooral
als een handelsplaats. Mar
seille is een hol van verderf,
zegt men, maar boven de
oude haven verheft zich de
reusachtige beeltenis van
Onze Lieve Vrouw Be
schermster. Men zegt dat de
Marseillaan lui is en over
de Cannebière, de beroemde
boulevard, lanterfanten in
derdaad dagelijks honder
den mensen, die niets an
ders te doen schijnen te
hebben, dan te vinden dat
de zon een godsgeschenk is.
Maar gaat u maar eens naar
de haven. Daar ziet u wat
anders en daar wordt het
duidelijk dat deze zuide
lijke plaats „de poort van
het Oosten" genoemd wordt
en „Koloniale Hoofdstad".
De Kamer van Koophandel
bestaat er over enkele
maanden 455 jaar en ze
heeft nog steeds geen ader
verkalking.
Marseille heeft de groot
ste zeetunnel ter wereld,
twee schepen van 1000 ton
elk kunnen er elkaar ge
makkelijk passeren en dat
is wel nodig ook, want in
de stad van de „luie" Mar
seillaan komen handelspro
ducten Europa binnen uit
alle delen van de wereld.
Maar dat wil allemaal
toch niet zeggen dat het
beeld van de Cannebière
gezichtsbedrog is. De Mar
seillaan houdt van 't leven,
wat onder de wonderlijke
blauwe lucht van zijn kust
zo moeilijk niet is, hij ver
moeit zich niet nodeloos en
de bedrijvigheid van eeu
wen heeft hem een levens
tempo geleerd dat Ameri
kaans snel is, voor zover het
z'n werk betreft. Maar het
leven bestaat nu eenmaal
niet uitsluitend uit werken,
vindt de zoon van Mar
seille, zoals toch eigenlijk
iedereen.
J
'Hi':p.
Deze zeven aardige kleine hond
jes arriveerden zojuist in een spe
ciaal honden-paradijs, tezamen
met hun mama, Molly. Voor die
aankomst in het paradijs, had zich
een klein drama afgespeeld. De
Amerikaanse schrijfster Olga But-
teworth, die haar zomervacantie
doorbrengt in Denemarken, kwam
tijdens een autotocht over Noord-
Seeland langs een huisje, waar zij
toen zij er binnen ging ont
dekte, dat de bewoners, een jonge
man en zijn vrouw, ernstig ziek
te bed lagen, en ook Molly, de
hond, was er slecht aan toe. Molly
had zojuist haar zeven babies ter
wereld gebracht, maar de jonge
mensen waren, door hun ziekte,
niet in staat geweest haar te hel
pen. Mejuffrouw Butteworth vond
dat hier moest worden gehandeld,
en zij pakte aan. Ze bracht de
jonge man en zijn vrouw naar het
dichtstbijzijnde ziekenhuis en
daarna keerde zij terug om Molly
en haar zeven kinderen te verzor
gen en hen nam zij mee naar
haar kleine woning in het noor
den van Kopenhagen. Totdat het
echtpaar het ziekenhuis zal kun
nen verlaten, hebben de honden
een paradijs gevonden in het
huis van de gastvrije Amerikaan
se. Hier ziet U hen aan de maal
tijd in de tuin.
Het algemeen ploegenklasse-
ment luidt thans:
1. Frankrijk Noord Oost Cen
traal 236.41.11
2. Nederland 237.18.51
3. Frankrijk Nationaal 237.27.54
4. Frankrijk West 237.31.35
5. België 237.41.19
6. Italië 238.12.56
7. Ile de France 238.18.57
8. Spanje 239.15.12
9. Frankrijk Zuid Oost 239.15.15
10. Luxemburg 239.17.01
11. Frankrijk Zuid West 239.31.47
12. Zwitserland 239.36.40
AGENT WIST INBRAAK
TE VERIJDELEN
Een agent van politie heeft
Donderdagavond in het noorden
van Rotterdam een inbraak weten
te verijdelen. Hij had in dit stads
deel een man verdacht zien rond
scharrelen en hield hem in de
gaten. Toen de man onder een
prikkeldraadversperring door
kroop bij een chemicaliënhandel
ging de agent eveneens in die
richting. Hij waarschuwde een
taxichauffeur, die postvatte voor
net pand. Zelf ging de politieman
naar d'e achterkant, waar hij de
gezochte op het dak aantrof de
man hees juist aan een touw een
tas met een prima stel inbrekers
werktuigen omhoog, doch liet die
vallen toen hij zich ontdekt zag.
Hij sprong aan de voorkant van
het dak, waarna hij door de
chauffeur werd gegrepen. Deze
kon hem echter niet houden,
maar de inbreker werd, nadat de
agent een waarschuwingsschot
had gelost, aangehouden. Het was
de 38-jarige machine-bankwerker
H. W. T.
NIMES, Vrijdagavond. Jan
Nolten is een type dat weinig
zegt. Waarin hij misschien wel
gelijk heeft, want in de Tour de
France kom je er niet met een
babbeltje.
Over de prachtige vlucht, door
hem op touw gezet, sprak hij na
de aankomst dan ook nauwelijks.
We moesten hem de woorden uit
de mond sleuren.
„Ja, ik heb in het begin drie
keer gedemarreerd, en de derde
keer was het pas raak. Onderweg
hebben we elkaar geholpen en
toen het op sprinten aankwam
moest ik natuurlijk voor de Fran
sen het loodje leggen, vooral om
dat het zo'n lange sprint was
Jammer van die mislukte sprong,
dertig kilometer van hier".
De overige Nederlanders heb
ben vandaag geen bijzondere be
levenissen gehad. Ze hadden zo
veel mogelijk Nolten geholpen
door af te stoppen, toen hij de
derde keer demarreerde. En op
deze wijze hun ploeggenoot het
beste gesteund. In de sprint van
de grote groep bezette van Est
één der voorste plaatsen. Opnieuw
bevestigde hij, wat wij al eerdei
opmerkten, namelijk, dat de St
Willebrordenaar steeds beter het
wapen van de eindspurt gaat be
heersen. Door zijn achtste plaats
bracht van Est bovendien Neder
land van de derde naar de tweede
plaats in het algemeen ploegen-
klassement.
LANGSON, 17 J
der Franse Unie
gedurfde raids
son, op nog geer
Langson is het 1
de Vietminh. D<
ringe tegenstand
Zij bliezen alle bi
rivier de Kycua, die
Zuid-China verbind
nielden alle weger
door de Vietnam 1
en China.
In één keer zijn h
alle bevoorradings
China en de Vietnai
king gesteld. Volgej
kregen de commun
lijks 300 ton oorlog
China via Langson.
5000 parachutiste:
de operatie op slecl
de Chinese provi:
deelgenomen.
Langson is gedur
ken voor de oper;
door Franse jagers
werpers aangevallei
tisten hebben de
bombardementen a
vage nog vergroot
lijk geweldige depo
opslagplaatsen in d<
vliegen.
Te Saigon heeft
woordvoerder verk
aanval op Langson
ging was om blijvt
gebied te bezetten.
Als eerste doel i
vernietiging van be
raden oorlogsmater
wijl „het tweede d
nen, dat de Franser
in het defensief zijr
weer beginnen he
handen te nemen"
De parachutisten
morgen om 8 uur 1
gedropt. Om zich
Franse troepen aan
len de parachutist
Secr.-Generaa
Europa om,
PARIJS. 17 Ju
Camille Paris, de
de Raad van Eur<
bij een auto-ongel
tussen Marillac en
het leven gekomei
Camille Paris t
cantie in de buurt
door. Hij was 50
trad hii in de F:
tieke dienst en be
in Peiging. Washii
Rome, voor de t
oorlog. Tijdens di
richtte hij missie,
Amerika. Londen
nog andere funct
hebben werd hii
noemd tot secr.-ge
van Europa.
Er is een prol
bezig houdt. E
waarvan we nie
pen. Het kwelt
ons de nachten
de uren tellen. E
tomen als angstl
grijpen willen e
En telkens opnie
het gezicht van
de klopgeest.
Onze buurma',
drie weken. Hij
en hardnekkig;
de vroege ochte
avond. Het obje
kozen heeft om
op te bevredige:
dingsmuur tusse
het onze. Eerst
dat onze buurmt
maar een langd
tie van zijn per
van dit vermoec
komen. Daarna
dat onze buurmt
daar, aan de an
die muur. Er zi
die men kan
schilderijtje, e<
een meisjeskop
wenkopje, een
en een kinderk
ons toe, dat de
buurman dan i
hangen met k
dodenmaskers
staarden en elk
verwijld het d
doen kiezen. M
ben wij iemanc
vlucht zien ner
deurwaarder. A
maar iets op dt
van ongerecht
schien ook, dat
verhangt hij st
is hij orgineel e
van het perpt
Maar ook dit st
oplossing. En
onze buurman,
en onweerstaa
tisch en iritere
er nog slechts
willen weten:
buurman aan i
van de muur?"
