ÏIJN
•sLands deur gaat open en toe
bij grenspost Nieuweschans
Route-puzzle bij Finsterwolde verwart
honderden buitenlanders
■am
-HDTRcmSP4-
BES
rïJÏÏ s»,s fBSK aaErafrJSLWJs
40 Baggermachines winnen
het grint voor Nederland
E VROET
BE QUICK
lanse arts
l.-Slavië
Zaterdag 25 Juli 1953
Pagina 7
Paal en perk aan runners-activiteiten
GRENSPOST NIEUWESCHANS Jörge
Jörgensen is een gezellige dikke Deen, die
met zijn vrouw en zijn dochter Eva in een
klein Volkswagentje Holland en België
wil doorkruisen. De trieste aanblik, welke
de grenspost Nieuweschans vandaag in
deze druilerige regen biedt doet geen af
breuk aan zijn optimisme. Het „tak-tak"
is niet van de lucht, wanneer hij van de
marechaussee zijn grenspapieren terug
krijgt en met een breed gebaar keert hij
zijn koffertje voor de douane om. Met
deze man zal men in Nieuweschans stellig
geen moeilijkheden hebben. Dit wisten de
douanemannen al, toen hij uit zijn Volks
wagentje stapte, zijn papieren stevig ge
klemd tegen zijn ietwat krap sportcolbert.
Hij is de typische Deen, die een jaar lang
naarstig spaarde om met vrouw en kind
veertien dagen te genieten van een heer
lijke vacantie. En hij is stellig niet de man,
die nu eens zal trachten wat over de grens
te smokkelen. De douane heeft voor het
opsporen van smokkelaars een speciale
neus. En men behoeft in het geheel niet
met een doos sigaren gereed te staan om
de douane te weerhouden, auto en koffers
goed na te kijken.
Tweeduizend per dag
Struggle for life
nwr'Y0U»H8TFl|
i -
mmIwfk' -
Waar moet ik lieen?
Verbeten strijd
Groningen
als transit-stad
Activiteiten van
runners beknot
Langs de Maas al 300 hectare
uiterwaarden ontgrind
De Maasuiterwaarden in Midden-Limburg leveren niet
minder dan 90% van hel grind dat Nederland jaarlijks
behoeft. Van Stevensweert tot Kessel draaien dag in,
dag uit de baggermolens. Twaalf maatschappijen exploi
teren ér niet minder dan 17 grinderijen. Rond veertig
grote baggermachines vreten ieder jaar ruim 40 ha van
de Maasuiterwaarden weg, om te voldoen aan de roep om
zand en grind voor de bouwnijverheid. Tot nu toe zijn
circa 300 ha ontgrind. Hiervan werden er door opvul
ling weer 137 teruggewonnen. Het verlies aan weide
grond is dus toch nog aanzienlijk. In totaal zijn concessies
verleend voor rond 450 ha.
Oudheidkundige
vondsten
Koper van hoogspannings
masten gestolen
De tariefverhoging
in de V.S.
t de folders.
t onwaarheid,
aad een land
e jaar door in
wnen, midden
ituur, die het
zo weelderig
1 heeft het be-
van Montlu-
dan 'n eeuw
i. Voorname-
Commentry,
eters verder,
ie bodem ge-
tegen 't eind
ge eeuw. Er
ovens en me
en het be
at, tot men in
dat de steen-
was.
'.ustrie bleef in
r zijn nu bui
constructie-
fabrieken van
iewerk, vloei-
hemische pro-
etische garens,
egelglas.
Met ingang
us zal Arie de
t de training van
Be-Quick belas-
)order speelde zo-
ig worden veron-
ïe ti.id als profes-
ikrijk. Frans Ho-
dige trainer, blijft
e-Quick in dienst.
r. Stepinac
(Californië), 24
in Lawrence, spe-
gebied van de ra-
ïeeskunde aan de
Californië, is per
Joego-Slavië ver-
cardinaal Stepinac
lijdt erg aan po
en zeldzame bloed-
rwiils dodelijk is.
voortspruit uit een
elheid rode bloed-
iroorzaakt het op-
milt en de klieren,
ehandelingen zijn
indeel zonder suc-
maar Lawrence
thode ontwikkeld
adioactieve phos-
hetgeen in sommi-
elp.
>rentie
srentie is besloten
len rond de con-
naar de arbitrage
Een overlegperiode
iden is nog gelaten
ieën op het gebied
efsels, charmeuze
ding, emaillewaren,
leren schoenen
ndien de onderne-
beclrijfstakken niet
riode tot overeen
gekomen en ook
>een oplossing kun-
rllen ook deze in
de arbitrage-pro-
en worden,
irocedure kiezen de
ndustrieën of land-
ies moeilijkheden
ibben, een scheids
iet tot een van de
behoeft te beho-
niet tot een keuze
kan de hulp van
onaal Gerechtshof
oepen. Deze arbi-
zal pas van kracht
n, wanneer de par-
de Beneluxlanden
euring aan hebben
;inde in de over-
toch de arbitrage-
kunnen hanteren is
lat de beslissingen
srechters in die tijd
/an adviezen zullen
izen die men ver-
;e komen. Heel dit
maatregelen zal
r twee jaar gelden,
intaire Beneluxraad
irparlementaire Be
treft is overeenge-
ie leden van deze
leden der drie lan-
zullen worden. De
totaal uit 35 leden
ilgen, 15 Nederlan-
temburgers. De re
nen de raad om
Zij moeten advies
het parlement van
landen de wens
men geeft,
a geschetste beslui-
>ns van gezagheb
mdse zijde geken
npromissen, die ge
an de moeilijkheder
e maanden bevre-
ad kunnen worden.
(Van onze redacteur
Onze vriendelijke Deen is dan
ook gauw klaar bij de douane en
tien minuten later rijdt hii al
weer in zijn wagentje, de strenge
tolbomen achter zich latend.
Jörge Jörgensen is op weg naar
zijn eerste pleisterplaats in Ne
derland: Groningen
Het is daar aan de grenspost
Nieuweschans een komen en gaan
van buitenlanders. Meer dan ooit
passeren hier de Scandinaviërs
de grens, per autobus, met eigen
wagen of motor, ja zelfs per fiets.
Nieuweschans is de grenspost
bij uitnemendheid voor deze tou-
risten, die wat Nederland betreft
slechts een doel voor ogen heb
ben: de Afsluitdijk zien. Wanneer
men _en juist beeld wil hebben
van de voorkeur van de buiten
landers voor bepaalde steden in
ons land, dan doet men er goed
aan eens de landkaart van Ne
derland te bekijken, die is opge
hangen aan de wand van het
grenskantoor. Men ziet dan op
plaatsen als Groningen, Rotter
dam, Den Haag en Amsterdam
vieze vuile plekken, die daar zijn
aangebracht door de buitenlan
ders die Nieuweschans passeer
den. Met hun niet altijd brand
schone wijsvinger tasten zij deze
kaart af en het laat zich begrij
pen. dat men op de duur bepaal
de vieze plekken op deze kaart
krijgt.
De Afsluitdijk b.v., vroeger nog
een schone blauwe lijn op deze
kaart, is thans gelijk een mod
dersloot. Duizenden vingers zijn
hier overgegleden, want de be
langstelling voor „de dijk" is bij
de buitenlanders enorm. Dat
blijkt ook uit de gesprekken, wel
ke men in het uit hout opgetrok
ken douanekantoortje kan beluis
teren. Men wil de snelste weg
naar die wonderdijk van Hol
land. Men wil weten of men er
met de auto over kan en of er
ook gevaar is, dat men er bij
stormweer afwaait. Men laat zich
voorlichten over het wegdek van
de diik en de lengte. Kortom de
Afsluitdijk is de trekker van ons
land. Daar halen Volendam en
Marken het niet bij.
Dit is ook de reden, dat Scan
dinaviërs Nieuweschans als door
laatpost gekozen hebben, omdat
zij via Groningen en Leeuwar
den het snelst bij de dijk kunnen
komen.
Het is daar soms hard werken
aan de grens, waar grote bussen
soms honderden grenspassanten
tegelijk aanvoeren. Dit stelt de
r
douane soms voor grote proble-1
men, omdat men daar nog steeds1
in een noodgebouw is onderge
bracht in afwachting van de
nieuwe rijksweg, welke om Nieu
weschans heen zal worden gelegd
en die in de toekomst aansluiting
krijgt op de nog te projecteren
autobahn Bunde Oldenburg
Bremen.
Maar dat kan nog wel enige
jaren duren en tot zolang zullen
de marechaussee en de douane
samen moeten hokken in dat
houten gebouwtje, waar men
slechts tien personen tegelijk kan
afwerken. Dat de entree van de
buitenlanders daarom bepaald
niet joyeus te noemen is laat
zich begrijpen en er vallen dan
soms ook harde woorden.
De douane en ook de mare
chaussee doen evenwel hun best
de buitenlanders zo snel moge
lijk af te werken. Onder hoog
spanning wordt er soms gewerkt,
vooral op momenten, dat grote
trailers met groenten de grens
passeren of andere export via
Nieuweschans plaats vindt. Dat
stelt nog bijzondere eisen aan de
douane, voor wat in- en uit-
klaring betreft.
Nauwkeurig wordt hier nage
gaan aan de hand van lijvige
boekwerken, hoeveel invoerrech
ten men op bepaalde goederen
moet betalen en dat vergt uiter
aard tijd.
Niettegenstaande dat kunnen
we ons petje voor de mannen van
Nieuweschans afnemen, die hun
plicht doen op snelle en sym-
phatieke wijze, al kijken ze soms
met lede ogen vanuit hun houten
keetje naar de Duitse collega's
die er een pracht stenen gebouw
op na houden, waar men honder
den grenspassanten tegelijk kan
afwerken.
Men heeft aan de grens paal
en perk weten te stellen aan het
runnersysteem welk kwaad men
spoedig de kop heeft weten in te
drukken. Het was verboden langs
de grens bepaalde reclame aan
te brengen voor hotels of restau
rants, terwijl ook de folder-
stroom spoedig te machtig werd.
Ieder hotelier liet stapels folders
brengen naar de grens en men
had keus uit tientallen hotels.
Men heeft aan de grens gewei
gerd om hieraan medewerking
te verlenen en terecht, want dan
is het hek van de dam. Zelfs kon
een hotelier de ambtenaren niet
verleiden met gratis bioscoop
voorstellingen, wanneer men een
bepaald hotel aanbeval.
De heer J. Jans, voorzitter van
de Vereniging voor Handel en
Nijverheid te Finsterwolde
voert met zijn leden een ver
beten strijd tegen de A.N.W.B.
Men wil de buitenlanders, zo
als reeds jarenlang het geval
was, voeren over het dorp Fin
sterwolde, wanneer naar Gro
ningen wordt gereden. Hij is
ook verantwoordelijk voor het
bord, dat op de hoek van de
weg naar Winschoten staat en
waarop te lezen valt, dat men
Finsterwolde dient te passeren
wanneer naar Groningen,
Leeuwarden of de Afsluitdijk
gereden wordt.
En toch staat er aan de grens
een bord, waarop te lezen valt
dat er in de buurt een hotel is.
Men kan hier evenwel niets aan
doen, omdat het bord staat op
een stuk Duits weiland, waar
over de Nederlandse autoriteiten
niets te zeggen hebben.
Maar hiermee heeft men het
runnersysteem en, wat nog erger
is, het bedelen nog niet afdoen
de kunnen bestrijden. Want nau
welijks is men het dorp Nieu
weschans genaderd of de buiten
landse wagens worden al aange
houden door figuren die bepaalde
hotels aanbevelen, speculerende
op een fooi van de buitenlander
en van de hotelier. Daarnaast
staan kinderen langs de weg, die
domweg hun hand opsteken en
vragen om een stuk chocolade
of een vlaggetje. Gelukkig neemt
de politie nabij de grenspost te
gen dit kwaad de nodige maat
regelen.
Wij spraken een buitenlander,
een jonge Noor, die juist twee
kinderen verrast had met een
stuk chocolade. Hij meende, dat
in deze streken nog armoede
werd geleden als gevolg van de
oorlog. Het verschijnsel was hem
trouwens niet vreemd, want ook
in Duitsland sprongen soms de
kinderen voor de wagens, bede
lend om een versnapering of
field.
Laten we nofi even onze ge
zellige Deen, Jörge Jörgensen
volgen op weg naar Groningen.
Hij zit luid zingend achter bet
stuur en niets kan hem verdrie
ten op zijn eerste tocht door Ne
derland. Met een vaartje van om
en bij de 70 kilometer toert hij
langs statige boerderijen, de
A.N.W.B.-borden met grote nauw
gezetheid volgend. Als deze bor
den er niet waren, zo zegt Jör
gensen, dan wist ik niet hoe ik
de Afsluitdijk moest bereiken.
Dan opeens nadert hij een krui
sing. Links van de weg staat een
A.N.W.B.-bord, waarop te lezen
valt, dat men Groningen bereikt
via Winschoten en rechts van de
weg staat een groot bord, waarop
de pijlen wijzen naar een geheel
andere richting, maar waarop ook
te lezen staat, dat de weg leidt
naar Groningen, ja zelfs naar de
Afsluitdijk.
Jörgensen staat voor een raad
sel evenals wij. Moeten wij nu
rechtdoor of rechtsaf. Er komen
meer wagens aangereden en ook
een motorfiets met een Deen. Er
wordt gelachen, totdat Jörgensen
de knoop doorhakt, vertrouwende
op het bord van de A.N.W.B.
Maar de motorrijder was vaker
in Nederland geweest. Hii had
immer de weg via Finsterwolde
gereden,welke volgens hem kor
ter was en lang niet zo gevaarlijk
als langs het stuk Winschoter-
diep. Vooral nu met het gladde
wegdek. En zo werd dit verkeers-
raadsel opgelost.
Opgelost voor deze buitenlan
ders, doch niet voor de personen
die er rechtstreeks belang bij
hebben.
De Vereniging van Handel en
Nijverheid te Finsterwolde, waar
van de heer J. Jans de voorzitter
is, voert reeds lang tien verbeten
strijd. Het gaat om de route van
Nieuweschans naar Groningen.
Finsterwolde meent aanspraak te
mogen doen gelden op deze route,
welke tot voor kort steeds over
deze plaats werd geleid.
Maar plotseling verscheen er
op de tweesprong nabij Finster
wolde een nieuw A.N.W.B.-bord,
met het gevolg dat deze inmid
dels internationaal geworden rou
te over Winschoten werd gelegd.
Dit ten nadele van de midden
stand in Finsterwolde, die steeds
nog heeft geprofiteerd van de
vele buitenlanders die dagelijks
passeerden. Er zijn twee hotels
in Finsterwolde, die, zij het dan
in bescheiden mate, profijt trok
ken van de vele buitenlandse
wagens die over Finsterwolde
kwamen en voor hun etablisse
ment stopten voor een kopje kof
fie of een etentje. Daarbij komt,
zo redeneert men, dat de weg
over Winschoten langer en ge
vaarlijker is.
We hebben eens met de heer
Jans gesproken. Hij toonde ons
belangwekkende correspondentie,
die zowel door de Handelsvereni
ging als door het gemeentebe
stuur van Finsterwolde met de
A.N.W.B. werd gevoerd over deze
netelige kwestie. Tot een oplos
sing kwam het niet. Finsterwolde
heeft het er niet bij laten zitten.
On een stuk particuliere grond
hebben zij een groot bord in de
grond gezet, waarop te lezen valt
dat Groningen, Leeuwarden, de
Afsluitdijk en Amsterdam te be
reiken zijn over Finsterwolde. De
A.N.W.B. heeft op haar beurt
weer geprotesteerd tegen deze
gang van zaken, welke niet be
vorderlijk was voor het touristen-
verkeer, dat door de twee borden
werd misleid. Maar men schijnt
er niets tegen te kunnen doen,
omdat het bord op particuliere
grond staat.
De Handelsvereniging te Fin
sterwolde wenst te blijven vech
ten, totdat de route weer over
Finsterwolde wordt gelegd.
Wij vernamen, dat dit binnen
kort in verband met wegomleg-
ging inderdaad het geval zal zijn,
zij het dan gedurende enkele
maanden.
Men wil in Finsterwolde graag
luisteren naar de motieven, welke
aanleiding geweest zijn om de
route via Winschoten te leggen.
Maar deze motieven zijn nog
nimmer duidelijk gemaakt. Het
enige dat Finsterwolde weet aan
te voeren, is dat de route langer
Soms is het voor de douane aan de grenspost Nieuweschans
noodzakelijk eens een steekproef te nemen in de koffers, wan
neer buitenlanders al te snel zeggen: „Niets aan te geven".
Onder pyama's, ondergoed en costuums wordt nog al te vaak
koffie, sigaretten of jenever aangetroffen. Bepaalde hoeveel
heden mag men meenemen, maar voor grotere hoeveelheden
dienen accijnsrechten betaald te worden. De mannen van
Nieuweschans kennen echter hun pappenheimers en daarom
kan er snel gewerkt worden aan deze doorlaatpost.
staan, zolang men op particulier
terrein nog mag doen wat men
wil.
Meer en meer krijgt Gronin
gen het karakter van een tran
sit-stad. Men komt in de na
middag met bussen en auto's
naar de Martinistad, blijft er
diep. Zi.i zal voor haar betere weg
en route blijven ijveren, totdat
straks de nieuwe Rijksweg gereed
is. Dan zal ook de Handelsver
eniging te Finsterwolde zich on
verbiddelijk neerleggen bij de
beslissing van het Ministerie van
Verkeer en Waterstaat. Men vindt
het logisch dat gestreefd wordt
naar een grote snelweg, buiten
de dorpen om, maar zolang die
er nog niet is, wil Finsterwolde
de buitenlanders door haar ge
meente hebben.
En inmiddels heeft de A.N.W.B.
een ultimatum gesteld. Het bord
moest binnen de twee weken
verdwenen zijn. Maar deze twee
weken zijn allang voorbij. Het
bord staat er nog en blijft er
tends weer verder te gaan.
Men kan vele buitenlandse
auto's op het Marktterrein zien,
terwijl de bussen uit Denemar
ken, Zweden, Noorwegen en Fin
land in deze maanden een be
langrijk onderdeel van het stads
beeld vormen.
Te weinig wordt er o.i. reke
ning gehouden met de aanwezig
heid van deze buitenlanders in
de stad. Groningen kent geen
cabaret, wel hier en daar een
barretje, waar je voor één uur
binnen moet zijn om er tot twee
uur te mogen vertoeven. Muziek
na 1 uur is er niet meer bij. De
normale café's mogen slechts tot
1 uur geopend zijn. Kortom Gro
ningen wordt in deze vacantie-
maanden in haar
sector beknot.
ontspannings-
Even voor Groningen, staan de runners. Zij houden buitenland
se wagens aan en trachten deze te bewegen naar een bepaald
hotel of restaurant te gaan. Zij speculeren hierbij op een fooi
van de buitenlanders en een provisie van de hotelier. Dit beeld
zal spoedig tot het verleden behoren, nu de gemeente Gronin
gen paal en perk aan deze runner-activiteiten wenst te stellen.
Men kan nu gaan redetwisten
over de voor- en nadelen van
vroegtijdig sluiten. Vast staat,
dat de buitenlanders in Gronin
gen des avonds nu niet bepaald
aan hun trek komen. Het ver
schil is bar groot wanneer deze
touristen tevoren in de pleister
plaatsen Bremen of Hamburg
vertoefden.
Het zou o.i. wenselijk zijn, dat
men dit vraagstuk eens nader
ging bekijken. Groningen dient
zicb aan te passen ook op het ge
bied van het uitgaansleven.
Deze wens leeft onder de bui
tenlanders, die hier, zij het kort,
in Groningen vertoeven en hun
geld hier uitgeven.
Met de ervaringen van het
vorige jaar en de toenemende
activiteiten van de runners in
dit seizoen voor ogen, hebben
B. en W. van Groningen thans
de raad voorgesteld een eind te
maken aan dit minderwaardig
gedoe aan de grens van de stad
Groningen. Jongelieden staan
hier notabene de buitenlanders
op te wachten, om hen te bege
leiden naar hotels, die in het
geheel niet aan de verwachtin
gen van deze buitenlanders vol
doen. Men speculeert hierbij dan
op een fooi van de buitenlander
en een bepaald percentage van
de hotelpriis van de hotelier.
Wij begrijpen het niet, dat ook
werkstudenten aan deze minder
waardige practijken hun mede
werking verlenen. Wij begrijpen
ook niet, dat goed aangeschreven
hotels, zich hebben laten ver
leiden aan deze practijken mee
te doen. En het is daarom goed,
dat men thans een verordening
in het leven roept, die deze run
nersactiviteiten aan de openbare
weg verbiedt.
Een dergelijk besluit zou ook
de gemeenteraad van Noorddijk
moeten nemen, zodat men het
werkterrein niet kan verplaatsen
naar de omgeving van Ruischer-
brug.
Veel narigheid zou kunnen
worden voorkomen en veel ser
vice zou kunnen worden ge
boden, wanneer men aan de
grens een officieel informatie
bureau van V.V.V. of A.N.W.B.
plaatste, waar de buitenlanders
allerlei inlichtingen kunnen krij
gen en ervan overtuigd kunnen
zijn, dat zij niet bedrogen uit
komen. Dit zou Groningen, zo
wel stad als provincie, ten goede
komen. Dan ook kan men er op
rekenen, dat het touristenver-
keer via Groningen steeds meer
zal toenemen.
Deze Deense motorrijder kijkt vertwijfeld naar het officiële bord van de A.N.W.B. achter
iem dat een route aangeeft, tegengesteld aan d ie van het hord vóór hem. Hij weet niet wat te
doen, temeer daar zijn reisdoel Amsterdam is en ook deze stad op het „Finsterwolder agres
siebord staat aangeduid. Zo kijken dagelijks t ientallen buitenlanders, zoekend naar de juiste
weg, die moeilijk te vinden is door dese tegenstrijdige borden.
De grindwinning in de Maas is
pas na het gereedkomen der ka
nalisatie in 1929 tot grote ont
wikkeling gekomen. Het baggeren
in de bedding van Waal en Rijn
leverde niet voldoende grind meer
op. toen de vraag zo geweldig
steeg. De Nederlandse Spoorwe
gen begonnen toen bij Linne de
eerste grote ontgrinding der uiter
waarden van de Maas. Vóór de
oorlog bedroeg de Nederlandse
behoefte ongeveer 3y2 millioen
ton per jaar. Na 1945 liep deze
op tot rond 5 millioen ton. Er
is nog enige invoer uit Duitsland,
maar daar staat een ongeveer
even grote export naar België te
genover.
Uit de practijk is gebleken dat
voor het winnen van 1 millioen
ton grind 10y2 ha. uiterwaard
verbruikt wordt Voor de huidige
productie van 5 millioen ton be
tekent dat dus ongeveer 50 ha.
per jaar, waarvan 20 tot 25 pet.
weer terugkomt door opvulling.
Dit percentage daalt de laatste
tijd weer, doordat ook het zand
en de zware kiezel wordt wegge
voerd, het laatste naar de steen-
breekinrichtingen.
Een door Ged. Staten van Lim
burg ingestelde commissie voor
agrarische belangen heeft de ont
grinding der uiterwaarden in
studie genomen, wijl er grote
landbouwbelangen mee gemoeid
zijn. Verlies van deze van natu
re noodzakelijke graslanden heeft
op vele boerderijen ter weerszij
den van de Maas geleid tot een
z.g. zomerstalvoeding, tot inkrim
ping van de veestapel en tot een
verminderde harmonische voe
ding van het jongvee.
Door deze commissie is een
nieuwe verordening op de afgra
vingen in Limburg opgesteld en
aan Ged. Staten aangeboden.
Hierin is getracht de belangen
zowel van de boeren als van de
bouwnijverheid zo goed mogelijk
te waarborgen. De nieuwe veror
dening opent de mogelijkheid de
door de ontgraving toegebrachte
schade aan de landbouw te doen
herstellen. Koninklijke goedkeu
ring werd tot op heden op deze
verordening nog niet verkregen.
Het is vrijwel zeker dat bin
nenkort begonnen zal worden
met de aanleg van buisleidingen
van de Staatsmijn Maurits naar
het meest Zuidelijke grindgat,
dat van de firma Van Roosma
len te Stevensweert. Met afval-
slib wil men de grindgaten daar
dichten. De buisleiding zal een
lengte hebben van 22 km en
rond 1 millioen gulden kosten.
De romantiek is aan deze mo
derne schatgraverii naar het
blanke grind van de Maas niet
vreemd. Er worden soms merk
waardige dingen uit de vijf tot
tien meter dikke grindlagen naar
boven gehaald, die de Maas in
overoude tijden hier deponeerde.
Bij Wessem kwam onlangs een
oud schip uit de zeventiende
eeuw naar boven. Bij Stevens
weert vond men in 1942 de roem
ruchte Grieks-Romeinse Kantha-
ros, waarvan maar enkele voor
beelden in West-Europa bestaan
en om welks bezit tussen enkele
Limburgers en een bekend Ne
derlands edelsmid geprocedeerd
wordt. Verder kwamen aan de
dag vele mammoeth-kiezen van
enorme afmetingen, geweien en
horens of brokken daarvan van
het oerhert en de oeros. Voorts
vond men bij Roermond de res
ten van oude versterkingswerken
die vroeger in de uiterwaarden
gelegen waren, toen de Maas
haar loop nog niet gewijzigd had.
Het stelen van koperen gelei
dingen van hoogspanningsmasten
blijkt weer schering en inslag te
zijn. Bij de recherche te Arnhem
heeft de P.G.E.M. aangifte ge
daan van diefstal van de koperen
bliksembeveiligingen, die deel
uitmaken van de hoogspannings
masten op Teriet. Als verdacht
van defce diefstal zijn aangehou
den de 52-jarige H.M.W. en de
47-jarige G.B., beiden koopman
van beroep.
WASHINGTON, 24 Juli (Reu
ter) Het Amerikaanse Huis
van Afgevaardigden heeft het
wetsontwerp tot verhoging van
invoerrechten verworpen, zich
daarmede achter de handelspoli
tiek van president Eisenhower
scharend. De stemmenverdeling
yvas 242 tegen 181.