Vandaag komt de opperste Russische Sovjet bijeen Derde Divisie is vanavond te 24.00 our mars vaar dig Hoe Moskou was, toen Stalin stierf Barometer van het rode politieke weer Voedseloorlog in Berlijn Baby-duikboten: dodelijk wapen Korreltjes Mobilisatie-opslagplaatsen echter uiterst kwetsbaar Friese kwartiermaker reisde via Oirschot en Assen naar Den Haag DORP IN PERZIE WEGGESPOELD Eddy Gilmore Eerste Kamer kreeg huiswerk mee Woeösdag 5 Augustus 1953 Pagina 3 SCHIP ZOEK MET 89 OPVARENDEN SYDNEY, 4 Aug. Vandaag is het zoeken naar het vermiste mo torschip „Monique" officieel ge staakt. Volgens een persbericht uit Noumea is het schip, dat 89 personen aan boord heeft, thans drie dagen over tijd. Het maakte een normale reis van de Loyalty eilanden naar Noumea, die ge woonlijk 24 uur duurt. Aan het onderzoek werd deel genomen door een Catalinavlieg- boot en drie schoeners. Er werd geen spoor van het schip gevon den. Het weer is goed in dat ge bied, maar de zee is vrij ruw. geen twijfel, dat het parlement met dezelfde „eenstemmigheid en enthousiasme" als waarmee het Beria benoemde, hem nu zal uit stoten. Op papier is de opperste Sov jet het hoogste wetgevende or- LONDEN, 5 Aug. De opperste Russische Sovjet komt vandaag bijeen in een speciale zitting. In het Westen hoopt men, dat deze bijeenkomst enige klaarheid zal brengen inzake de nieuwe krach tenverdeling na de val van Beria. Het uit 1339 leden bestaande marionetten-parlement vergadert in de oude St. Adreas-zaal van het Kremlin. Het zal waarschijnlijk een van zijn taken zijn zijn goedkeuring te hechten aan de benoeming van een opvolger van Beria als eerste vice-premier. De meest waarschijnlijke candidaten voor deze post, die na die van premier Malenkof de belangrijkste is, zijn de minister van Buitenlandse Zaken Molotof en de minister van Defensie Boelganin. De opperste Sovjet zal, naar verwacht wordt eveneens zijn foedkeuring moeten geven aan e benoeming van generaal Ser ge Kroelof, die Beria als minister van Binnenlandse Zaken en po litiechef is opgevolgd. Maar er kunnen zich verassin gen voordoen. De strijd om de macht is zo geheim gehouden voor het Westen, dat Westelijke autoriteiten er niet eens voor de volle 100 procent zeker van zijn, dat Malenkof zijn eigen positie veilig heeft weten te stellen. In zijn propaganda heeft Mos kou voortdurend gehamerd op het thema van de „collectieve leiding", daarmee te kennen wil lende geven, dat een Junta Rus land bestuurt en dat er niemand is die alleen de leiding heeft. Het uitstel van de bijeenkomst der opperste Sovjet die oor spronkelijk 28 Juli zou worden gehouden werd door sommige waarnemers aldus uitgelegd, dat de heren van het Kremlin het nog niet eens waren geworden over de consequenties van de val van Beria. Het Westen zal bij de benoe mingen die het Sovjet-parlement moet goedkeuren naarstig speu ren naar aanwijzingen die in de richting gaan van de veronder stelling dat het leger meer macht heeft gekregen. Zulk een aanwijzing kan bijv. gelegen zijn in de benoeming van Boelganin tot eerste vice-premier in plaats van Molotof. In Londense poli tieke kringen houdt men het er op, dat Malenkof en de commu nistische partijleiders belangrijke invloed aan de legergeneraals hebben moeten overdragen ten einde hun steun te krijgen voor de •uitdrijving van Beria. De po litieke ster van maarschalk Zjoe- kof. de „veroveraar van Berlijn" is dan ook sinds de dood van Stalin duidelijk gestegen. De zitting zal gepresideerd worden door maarschalk Woros- jilof, president van de Unie. Andere punten die men op de agenda verwacht zijn het lopen de 5-jarenplan en de begroting. Uit de begrotingscijfers valt wel licht te concluderen, of de opvol gers van Stalin inderdaad hun beloften houden en de Russen meer consumptiegoederen zullen beschikbaar stellen. Gaan deze concessies gepaard met een be snoeiing van de oorlogsuitgaven, dan zou dat een aanwijzing kun nen zijn, dat het Kremlin voor enige tijd zijn vredesoffensief zal voortzetten. Toen het parlement op 15 Maart j.l. bijeen kwam, was het Beria die opstond om Malenkof voor te dragen als premier, en op zijn beurt stond Malenkof op om Beria voor te dragen als zijn eerste vice-premier. Het lijdt gaan in de Sovjet-Unie. Zij be staat uit twee Kamers: de Sovjet der Nationaliteiten met 657 le den, die de verschillende repu blieken vertegenwoordigen, en de Sovjet van de Unie met 682 leden die uit het gehele land ge kozen worden op basis van een afgevaardigde op 300.000 burgers. Beide worden voor vier jaar ge kozen en hebben gelijke wetge vende rechten. Normaal komt de Opperste Sovjet een keer per jaar bijeen om eenstemmig de besluiten goed te keuren van re gering en partij. Deze zitting wordt gewoonlijk in Maart of April gehouden wanneer de be groting wordt ingediend. De vorige bijeenkomst in Maart welke slechts een paar uur heeft geduurd was een speciale zitting en haar werkzaamheden bleven beperkt tot de veranderingen in de regering als gevolg van de dood van Stalin. Gewoonlijk wordt het buiten landse diplomaten en journalis ten toegestaan de zitting bij te wonen. Padvinderskamp Agoon In België wordt op het ogen blik een internationaal kamp voor gebrekkige padvinders gehouden onder de naam „Agoon". Ook de St Maartens- troep van de St Maartenskli niek in Nijmegen neemt aan „Agoon" deel en heeft de reis gemaakt met een geïmprovi seerde kampeerwagen, die na tuurlijk van de nodige opwek kende teksten werd voorzien. Een groep van de „Petits Chanteurs a la Croix de Bois" trok er dezer dagen begeleid door enige oud-leden op uit om de Mis te zingen op de Mont Blahc. Toen men na enige moei lijkheden op de top was aangekomen bleek de wind zo sterk te zijn, dat men weer moest afdalen. Voor de schuilhut Vallet werd toen in de openlucht de Mis gecelebreerd. (Vervolg van pag. 1) I actie van de tweehonderd armoe- Verscheidene West-Berlijnse dig geklede mannen en vrouwen, werklozen en gepensionneerden die langzaam voortschuifelden, tot het hun beurt was levensmidde- vervoegden zich Dinsdag bij West- Berlijnse uitdelinscentra, waar zij de Maandag in Oost-Berlijn in ontvangst genomen levensmidde lenpakketten inleverden, aldus is door West-Berlijnse gemeente-be ambten medegedeeld. Zij ver- verklaarden zich naar Oost-Ber lijn te hebben begeven, „om het door de communisten gestolen voedsel terug te brengen". In Oost-Berlijn werden Dinsdag op een andere, verder van de Westelijke sectorgrens gelegen plaats, levensmiddelen uitgedeeld. Er waren ongeveer tweehonderd liefhebbers. Luidsprekers van de Oost-Duit se volkspolitie gaven voor deze tweehonderd een levendige be schrijving van de communistische demonstraties in West-Berlijn. Zo werd onder meer verklaard dat de demonstranten uitsluitend be stonden uit „West-Berlijnse werk lozen en gepensionneerden, die protesteerden tegen de gratis uit reiking van Amerikaanse levens middelen". „Het ziet in Kreuzberg zwart van verontwaardigde West-Berlij- ners", schalde het door de luid sprekers, doch er kwam geen re- In een artikel in de Collier's Magazine, schrijft vice-admiraal Charles A. Lockwool Jr., comman dant van de Amerikaanse onder zeeërs in de Stille Zuidzee tijdens de Tweede Wereldoorlog, over het nieuwste dodelijke wapen van de Amerikaanse Marine: de baby duikboot. Naar zijn mening kan de viermans duikboot een omwen teling betekenen op het gebied van de tactische en practische oorlogsvoering ter zee. In tegen stelling tot de Duitse en Jaoanse „zelfmoordduikboten" van de „Tweede Wereldoorlog hebben de bemanningen van de nieuwste Amerikaanse dwerg-onderzeeërs een even grote kans om in het leven te blijven als die van de normale onderzeeërs. De minia tuur duikboot zal slechts 5 ton wegen, dat is minder dan het ge wicht van de ankers van het mail schip „Queen Mary." De lengte van voor tot achter is minder dan 12 meter. Het dek is volkomen vlak. Het heeft geen bovenbouw zoals de standaard duikboten. De bemanning bestaat uit vier kop pen in kikvors-uitrusting en de bewapening uit mijnen. Deze mij nen met tijd-ontsteking kunnen door de „kikvorsmannen" aan de rompen van de vijandelijke sche pen worden bevestigd. Op de tekening ziet men hoe een viermans duikboot door een reusachtig hefschroefvliegtuig van het dek van een vliegkampschip wordt vervoerd, naar de wateren in het vijandelijk gebied. len in ontvanst te nemen. Een inspecteur van politie van het West-Berlijnse Kreuzberg heeft verklaard dat er „geen twij fel aan bestaat, dat de demon straties in West-Berlijn tevoren goed in de Sowjet-seetor van Ber lijn waren voorbereid en georga niseerd. Verscheidene honderden Oost- Duitsers zijn Dinsdag, i.v.m. het stopzetten van de verkoop van spoorwegkaartjes per rijwiel en te voet in West-Berlijn aangekomen. Zij voegden zich bij de duizenden Oost-Berlijners, die in rijen voor vijftig West-Berlijnse uitdelings centra wachtten. Woensdagavond om 24.00 uur een etmaal eerder dan het officiële schema zal de Derde Divisie gereed zijn om „ten strijde te trekken" tegen een denkbeeldige vijand. Dit is de indruk van de tweede dag van de proef- mobilisatie, een indruk, die gistermiddag door de hoge militaire autoriteiten werd bevestigd. De divisie heeft dus nog vier en twintig uur de tijd om de puntjes op de i te zetten, om al het materiaal nauwkeurig te inspecteren en zich gereed te maken om Woensdagavond marsvaardig te zijn. Dan zal de tweede fase van de Oefening „Drie tand" beginnen: de concentratie met als sluitstuk een oefening in verdediging. De Generale Staf beschikt nog niet over gedetailleerde rappor- ten over de loop van deze oete- ning. De elk uit twee officieren bestaande controleteams, die de proefmobilisatie op elk centraal punt in geheel Nederland hebbe gevolgd en ieder een uit vut pagina's bestaarde vragenlijst hebben moeten invullen, hebben uiteraard nog geen definitief ver-_ slag uitgebracht, maar de mdiuK is toch, dat de oefening zeer goed verloopt. De mobilisanten zien ei goed uit, zijn goed gekleed, ge dragen zich behoorlijk en zijn goed gelegerd. Reacties van de buitenlandse waarnemers zijn er nog niet. Deze worden eerst tegen het eind van deze week verwacht. Journalisten, die gistermiddag enkele vragen konden overleg gen aan hoge militaire autoritei ten werd verzekerd, dat wat m geschiedt met één divisie, in de zelfde tijdsduur met twee divisie kan worden gedaan. Zoals be kend, wordt er naar gestreefd, dat onze landmacht m October 1954 zal bestaar, uit één parate en -twee mobilisabele divisies plus een volledig aantal legercorps troepen, in totaal 120.000 man. Vragen werden ook gesteld over de kwetsbaarheid van de grote moblisatie-opslagplaatsen, waar de volledige uitrusting voor de mobilisabele divisies zijn op geslagen en die door onverwacht luchtaanvallen met weinig moeite kunnen worden vernietigd. Geantwoord werd, dat inder daad de voorkeur moet worden gegeven aan meer decentralisatie van deze opslagplaatsen. Daar tegen rezen echter talrijke be zwaren, vooral van financiële aard. Bovendien gaat als regel- een periode van internationale spanning aan een vijandelijke overval vooraf de laatste oor log heeft dit wederom duidelijk genoeg aangetoond en zullen voorbereidingen voor een derge lijke aanval ongetwijfeld worden opgemerkt door de Militaire In lichtingendienst Bij deze oefening is gebleken, dat binnen 24 uur na de oproep tot voormobilisatie, waarbij dus de kern van de onderdelen en de kwartiermakers onder de wape nen komen het materieel uit de opslagplaatsen is overgebracht naar de mobilisatiecentra. Ten slotte werd van officiële militaire zi.jde medegedeeld, dat slechts een gering aantal mobilisanten aan de oproep geen gehoor heeft gegeven. Zij zullen zich voor de Krijgsraad hebben te verantwoor den. Snelle opkomst. Bij een bezoek aan enkele mo bilisatiecentra in Den Haag bleek dat, evenals Maandag, snel op de mobilisatie-oproep is gereageerd. Kwamen Dinsdagmorgen om' kwart over 8 de eersten zich hier al aanmelden, om half vier gister middag was 75 pet. van de totale sterkte aanwezig. Niet voor allemaal was het een voorspoedige reis. Maandagnacht om vier uur meldde zich een kwartiermaker van het 321ste bataljon fuseliers van het Garde, regiment Irene aan, een boeren zoon uit Friesland. Door allerlei misverstanden was hij via Oir schot en Assen (in deze volg orde naar Den Haag geko men. Dank zij een bereidwillige automobilist kon hij die nacht op de plaats van bestemming zijn stro opzoeken. Tenminste 266 doden TEHERAN, 4 Aug. Naar schatting 266 mensen zijn ver leden week verdronken, toen een aantal overstromingen een geheel dorp wegspoelden in het bergachtig gebied van Noord- Perzië. De overstromingen isoleerden het gehele valleigebied nabij de dorpen Vaz Tijan en Chalsia. Pas Maandag kon het nieuws van de ramp door boodschappers op ezels overgebracht worden. Vaz werd bedolven order een modderzee na het passeren van een enorme watermuur. waarvan het gebrul kilometers ver ge hoord kon worden, aldus over levenden. In Vaz worden tenminste 266 mensen vermist. Tenminste 4009 huizen werden weggespoeld; duizenden koeien en geiten en veel pluimvee kwam om. Het was nog vroeg op die morgen in Maart, toen de telefoon jengelde en een stem in het Russisch zei: MrGilmoreik moet u mededelen dat we over enkele ogenblikken een commu niqué zullen verstrekken over de zware ziekte van de voorzitter van de Raad van Ministers, Kameraad Jozef Stalin". Dat telefoontje kwam van Tass, het officiële Soivjetpersbureau. Ik schoot mijn broek aan over mijn pyama, greep mijn bontmuts en holde naar het telegraafkantoor en. de censor. Stalin en de Stalinmythe waren stervende. Ik heb nooit zoveel mensen op straat gezien als tiidens de ziekte van Stalin. Ze stonden in kleine groepen voor de op de muren ge plakte kranten en mompelden te gen elkaar in de straten en de ondergrondse. Toen kwam het doodsbericht, dat geen verrassing meer was, en nog meer mensen verschenen op straat. Hele nachten stonden ze in lange rijen om langs het stoffe lijk overschot te defileren. Som migen toonden wat naar ik ver onderstel echte verslagenheid was. Alleen over hen mochten wij schrijven. Van de duizenden en duizenden, die alleen maar blijk van nieuwsgierigheid gaven, mochten wij niets zeggen. Andere duizenden, die nooit in de nabijheid van Stalin waren toegelaten toen hii nog in leven was, verdrongen elkaar in de stra ten en op de pleinen om de kans te krijgen door een zaal te wan delen en te staren naar het voor hen vreemde lichaam van deze man, die hun leven en sterven had beheerst. Bij honderden werden de men sen gewond. Sommigen werden doodgedrukt en anderen onder de voet gelopen tot er geen leven meer in hen was, en voortdurend schuifelden de eindeloze rijen langs het lijk, onder de tonen van de muziek, die werd gespeeld door zwoegende muzikanten. Soms kon men de menigten niet meer in de hand houden. In een zijstraat heb ik bereden politie met stokken op de mensen in zien slaan, maar zij bleven terugko men, dringend en buiten adem, om langs de stoffelijke resten te defileren. Ik vergat bijna dat er zo iets als slaap bestond. Wij la gen op tafels, hingen op stoelen of achter in auto's en wij schre ven duizenden woorden en ik hoopte, dat een deel hiervan niet voor niets geschreven zou worden. Is Stalin gestorven zoals men ons heeft gezegd: door een hart zwakte, met rond zijn bed in het Kremlin een aantal van de beste doktoren van Rusland, die deden wat zij konden om zijn leven te redden? Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet weet. Ik weet alleen wat ik vernam. Geruchten en berich ten vlogen door Moskou zo talrrk als de vluchten zwarte kraaien, die er in de winter het uitspansel verduisteren. Daar waren geruch ten bij, volgens welke hij was vermoord geruchten, dat dit helemaal het lijk van Stalin niet was geruchten, volgens welke hij al dood was toen voor 't eerst gewag werd gemaakt van zijn zware ziekte. Nog eens: ik weet het eenvou dig niet. De redelijke conclusie uit wat ik waarnam schijnt te zijn, dat alles zich zo ongeveer heeft toegedragen zoals officieel werd medegedeeld. In de dagen, toen naar men zeide de „man van staal" sterven de was, ben ik vele malen op het Kremlin geweest. Ik ging de zwaarbewaakte poorten door te middernacht, bij het aanbreken van de dag, op de morgen, vroeg in de middag, des namiddags en in de winterlijke avondscheme ring. Steeds zag ik bij de beide voor het verkeer geopende poor ten van het Kremlin die welke op het Rode Plein uitkomt en de andere bij de Moskowa, op enkele honderden meters afstand van het ministerie van Landsverdediging een voortdurend komen en gaan van automobielen. Dikwijls bevonden zich daar ambulance wagens bij en verscheidene malen merkte ik kleine eerste-hulp-wa- gens op. waarin zich blijkbaar zuurstofeylinders bevonden, en ik zag mensen met ernstige gezichten en vrouwen in het wit, die op verpleegsters leken. Eens zag ik Maarschalk Woros- jilof. Mijn wagen stond voor een rood verkeerslicht toen zijn lange, zware „Zis" (letterlijk: „Fabriek in de naam van Stalin") langzaam voorbijreed. Hij zag er precies uit zoals ik hem al herhaaldelijk had gezien. Er was geen spoor van emotie op zijn gezicht te lezen. Een andere keer herkende ik La- zar Kaganowitsj, de hoogstge- plaatste Jood in Rusland. Maar ik had meer belangstelling voor de stoet want dat was het bijna van ambulancewagens en dokters- DOOR A.P.-correspondent auto's. Zolang deze bleven komen en gaan mocht men veronder stellen dat Stalin nog leefde. En toen kwam de dag. waarop ik er geen meer zag. De volgende morgen vroeg werd het overlijden van Stalin, de man van zovele mythen, de onvergan kelijke, de eeuwige, de leider en leermeester en volgens de propa ganda de wijste genius aller tij den, bekend gemaakt. Zijn lijk zou worden opgebaard maar niet voor lang in de Zaal der Zuilen in het Huis van de Vakverenigingen. Merkwaardi gerwijze het gebouw, waar de grote zuiveringsprocessen plachten plaats te vinden. De Amerikaanse Ambassade be vond zich in die tijd tussen het Kremlin en de Zaal der Zuilen en wie daar was had een eerste rangs uitzicht op de straten in de omgeving, die thans bijna geheel verlaten waren. Want de autori teiten hadden ze voor het gewone verkeer en het volk afgesloten en er waren duizenden politieagenten op de been. Een vriend in de ambassade zag mij op straat. Ze hebben het lijk overgebracht, vertelde hij. „Wij waren verbaasd, want ze hebben er geen grote glanzende Zis voor gebruikt noch een andere luxe lijkwagen, maar een heel gewone liikauto, een blauwe." „Weet je dat zeker?" „Natuurlijk," antwoordde hij. „Zij kwam langzaam aanrijden langs de stallen (de oude stallen van de Tsaren, die thans als ga rages voor het Kremlin worden gebruikt) en langs de ambassade en hield stil voor de Zaal der Zuilen, waar ze de kist er uit heb ben getild." Kort hierop werden de deuren geopend om toegang te geven tot 'n verbazingwekkend schouwspel: Het wasgele lichaam was gekleed in de geelbruine semi-militaire kleding die Stalin placht te dra gen. De armen waren stijf uitge strekt langs het lichaam, de wan gen met rouge aangezet. Nu men hem, aan het voeten einde staande, in zijn volle lengte zag liggen, merkte men pas goed de wijde neusgaten van de dicta tor op. Verrassend fijn bleken ziin handen te zijn met de spitse vingertoppen. Bijna minachtend was de blik van deze zeer harde mens, een blik, die hem was bij gebleven in de dood. Zijn onder scheidingstekenen lagen op een zijden kussen aan het voeten einde van de kist, die oprees uit een weelde van bloemen. Zwoegende musici ontlokten aan hun snaren een muziek, die beur telings aanzwol en wegstierf.... booglampen verspreidden een ver schroeiend en verblindend licht, schijnwerpers waren gericht op de katafalk.... filmcamera's ra telden en duizenden paren voeten schuifelden over de vloer hier en daar viel een enkele traan En honderden na honderden ge wone Russen, die deze man toen hij nog leefde niet hadden kun nen naderen, wierpen nieuwsgie rige blikken op de dode. Zij zagen met eigen ogen, dat Jozef Stalin gestorven was, precies zoals andere stervelingen.... Het leven van een man was geëindigd. en er was een tijdvak geëindigd. Geen bedeling In het Juli-nummer van •ie het „Katholiek Staat- kundig Maandschrift" schrijft prof. Romme over de door het rapport van het Cen trum voor Staatkundige Vor ming actueel geworden strijd vraag betreffende de sociale voorziening voor zelfstandigen. In het bijzonder is door dit rapport naar voren gekomen de vraag naar het karakter van deze voorzieningen, vooral de kinderbijslag: verzorging door de Staat) of verzekering. Prof. Romme wijdt aan het rapport een sterk-critische beschou wing, welke op zichzelf na tuurlijk geen verwondering be hoeft te wekken. Belangrijk is echter, dat de schrijver aan het slot met een constructieve slotsom komt, Waarin hij vast stelt, dat in het rapport van de commissie-v.d. Grinten de gehele gedachtengang draait om voorziening in nooddruft. Maar dat kan inderdaad niet juist zijn. Prof. Romme zet dan ook uiteen, dat hij geheel mist de gedachte „dat het voorhan den sociale probleem gaat om de rechtvaardige prijs". En hij vervolgt dan: „Zo goed als de loontrekkende uit zijn loon, moet de zelfstandige uit zijn prijs het onderhoud voor zich en zijn gezin en het onderhoud voor zijn oude dag kunnen verdienen. Niet bij wijze van staatsbedelingmaar uit de opbrengst van zijn werk. Dit kan alleen, wanneer de or ganisatie van 't gemeenschap pelijke leven, inzonderheid van het maatschappelijke groeps leven, daarop is afgestemd, zo is ingericht dat iemand, die werkt, de nodige opbrengst daaruit ook halen kan. De Commissie v.d. Grinten heeft gedokterd aan de gevolgen van een maatschappelijke organi satie, waarin grote groepen van zelfstandigen niet de hun toekomende prijs kunnen be reiken is het zo gortig, dat Ze nooddruftig worden, dan zal de Staat bijspringen, om volko men verpaupering te voorko men". Prof. Romme stelt daar tegenover, en hij doet dat o.i. terecht, dat er gewerkt moet worden („wij moeten blijven dokteren aan herziening van de maatschappelijke organisa tie zelve, opdat de oorzaken van het sociale probleem wor den weggenomen, de werkers uit het werk van hun hoofd en van hun hand het nodige kun nen verdienen, en het terug vallen op de bedélende Staat tot geringer noodzaak wordt teruggebracht" (Vervolg van pag. 1) In de vergadering, die tot ruim acht uur duurde en die de laatste voor het reces was (voorzitter Jonkman sprak slechts van ver- gaderloze weken) werden nog tal van andere wetsontwerpen afge handeld. 't Wetsontwerp „Rechts handelingen met betrekking tot landbouwgronden" was reeds in twee vorige vergaderingen aan de orde geweest. Gisteren namen de replieken nog ruim een uur in beslag, zonder dat hierover nog iets nieuws kon worden gezegd en de heer Kolff (CH) bleef er bij. dat dit ontwerp zich niet zou ver dragen met de Christelijk Histo rische beginselen. Het ontwerp werd tenslote met 22 tegen 11 stemmen aangenomen. Tegen: C.H., van de A.R. de heren Hel- lema en Tjalma, van de VV.D. de heren Molenaar en Wendelaar en de heer Geugjes (Com)) Voorts passeerden verschillen, de wetsontwerpen de hamer, die verband houden met de waters nood. In dit kader werd o.a. 400 millioen gevoteerd voor verschil lende uitgaven. Ook werd het wetsontwerp aanvaard, waarbij de toezegging wordt gehonoreerd, dat giften bij de fiscus zouden mogen worden afgeschreven. Van. de andere behandelde ont werpen dient nog de verlenging van de Wet op de Ondernemings raden vermeid te worden. De voorbereidingen duren langer dan vermoed werd en daarom krijgt het georganiseerde bedrijfsleven nog een jaar om tot zaken te ko men. Staatssecretaris mr. Van Rhijn, was vol goede moed dat een verdere verlenging niet no dig zou zijn.. De wet die de over heid de mogelijkheid biedt om leger en vloot verplicht te doen inenten, stuitte in de Senaat slechts op de tegenstand van de communist Geugjes. Voorzitter Jonkman gaf aan het slot de Senaat nog wa,t huiswerk mee. Zoals bekend zal op 8 Sept het wetsontwerp inzake grens wijziging van de gemeente Utrecht en randgemeenten in de afdelingen worden onderzocht. De vergaderloze weken, aldu= de voorzitter, zouden aan de voorbereiding van de behandeling in de afdelingen ten goede kun nen komen. Ook de voorbereiding van de behandeling van het E.D.G.-ver drag beval hij als huiswerk in de aandacht der leden aan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noordhollands Dagblad : dagblad voor Alkmaar en omgeving | 1953 | | pagina 3