Vandaag komt de opperste
Russische Sovjet bijeen
Derde Divisie is vanavond
te 24.00 our mars vaar dig
Hoe Moskou was, toen Stalin stierf
Barometer van het rode
politieke weer
Voedseloorlog in Berlijn
Baby-duikboten: dodelijk wapen
Korreltjes
Mobilisatie-opslagplaatsen
echter uiterst kwetsbaar
Friese kwartiermaker reisde via
Oirschot en Assen naar Den Haag
DORP IN PERZIE
WEGGESPOELD
Eddy Gilmore
Eerste Kamer kreeg
huiswerk mee
Woeösdag 5 Augustus 1953
Pagina 3
SCHIP ZOEK MET
89 OPVARENDEN
SYDNEY, 4 Aug. Vandaag is
het zoeken naar het vermiste mo
torschip „Monique" officieel ge
staakt. Volgens een persbericht
uit Noumea is het schip, dat 89
personen aan boord heeft, thans
drie dagen over tijd. Het maakte
een normale reis van de Loyalty
eilanden naar Noumea, die ge
woonlijk 24 uur duurt.
Aan het onderzoek werd deel
genomen door een Catalinavlieg-
boot en drie schoeners. Er werd
geen spoor van het schip gevon
den. Het weer is goed in dat ge
bied, maar de zee is vrij ruw.
geen twijfel, dat het parlement
met dezelfde „eenstemmigheid en
enthousiasme" als waarmee het
Beria benoemde, hem nu zal uit
stoten.
Op papier is de opperste Sov
jet het hoogste wetgevende or-
LONDEN, 5 Aug. De opperste Russische Sovjet komt vandaag
bijeen in een speciale zitting. In het Westen hoopt men, dat deze
bijeenkomst enige klaarheid zal brengen inzake de nieuwe krach
tenverdeling na de val van Beria. Het uit 1339 leden bestaande
marionetten-parlement vergadert in de oude St. Adreas-zaal van
het Kremlin. Het zal waarschijnlijk een van zijn taken zijn zijn
goedkeuring te hechten aan de benoeming van een opvolger van
Beria als eerste vice-premier. De meest waarschijnlijke candidaten
voor deze post, die na die van premier Malenkof de belangrijkste is,
zijn de minister van Buitenlandse Zaken Molotof en de minister
van Defensie Boelganin.
De opperste Sovjet zal, naar
verwacht wordt eveneens zijn
foedkeuring moeten geven aan
e benoeming van generaal Ser
ge Kroelof, die Beria als minister
van Binnenlandse Zaken en po
litiechef is opgevolgd.
Maar er kunnen zich verassin
gen voordoen. De strijd om de
macht is zo geheim gehouden
voor het Westen, dat Westelijke
autoriteiten er niet eens voor de
volle 100 procent zeker van zijn,
dat Malenkof zijn eigen positie
veilig heeft weten te stellen.
In zijn propaganda heeft Mos
kou voortdurend gehamerd op
het thema van de „collectieve
leiding", daarmee te kennen wil
lende geven, dat een Junta Rus
land bestuurt en dat er niemand
is die alleen de leiding heeft.
Het uitstel van de bijeenkomst
der opperste Sovjet die oor
spronkelijk 28 Juli zou worden
gehouden werd door sommige
waarnemers aldus uitgelegd, dat
de heren van het Kremlin het
nog niet eens waren geworden
over de consequenties van de val
van Beria.
Het Westen zal bij de benoe
mingen die het Sovjet-parlement
moet goedkeuren naarstig speu
ren naar aanwijzingen die in de
richting gaan van de veronder
stelling dat het leger meer
macht heeft gekregen. Zulk een
aanwijzing kan bijv. gelegen zijn
in de benoeming van Boelganin
tot eerste vice-premier in plaats
van Molotof. In Londense poli
tieke kringen houdt men het er
op, dat Malenkof en de commu
nistische partijleiders belangrijke
invloed aan de legergeneraals
hebben moeten overdragen ten
einde hun steun te krijgen voor
de •uitdrijving van Beria. De po
litieke ster van maarschalk Zjoe-
kof. de „veroveraar van Berlijn"
is dan ook sinds de dood van
Stalin duidelijk gestegen.
De zitting zal gepresideerd
worden door maarschalk Woros-
jilof, president van de Unie.
Andere punten die men op de
agenda verwacht zijn het lopen
de 5-jarenplan en de begroting.
Uit de begrotingscijfers valt wel
licht te concluderen, of de opvol
gers van Stalin inderdaad hun
beloften houden en de Russen
meer consumptiegoederen zullen
beschikbaar stellen. Gaan deze
concessies gepaard met een be
snoeiing van de oorlogsuitgaven,
dan zou dat een aanwijzing kun
nen zijn, dat het Kremlin voor
enige tijd zijn vredesoffensief zal
voortzetten.
Toen het parlement op 15
Maart j.l. bijeen kwam, was het
Beria die opstond om Malenkof
voor te dragen als premier, en
op zijn beurt stond Malenkof op
om Beria voor te dragen als zijn
eerste vice-premier. Het lijdt
gaan in de Sovjet-Unie. Zij be
staat uit twee Kamers: de Sovjet
der Nationaliteiten met 657 le
den, die de verschillende repu
blieken vertegenwoordigen, en
de Sovjet van de Unie met 682
leden die uit het gehele land ge
kozen worden op basis van een
afgevaardigde op 300.000 burgers.
Beide worden voor vier jaar ge
kozen en hebben gelijke wetge
vende rechten. Normaal komt de
Opperste Sovjet een keer per
jaar bijeen om eenstemmig de
besluiten goed te keuren van re
gering en partij. Deze zitting
wordt gewoonlijk in Maart of
April gehouden wanneer de be
groting wordt ingediend. De
vorige bijeenkomst in Maart
welke slechts een paar uur heeft
geduurd was een speciale zitting
en haar werkzaamheden bleven
beperkt tot de veranderingen in
de regering als gevolg van de
dood van Stalin.
Gewoonlijk wordt het buiten
landse diplomaten en journalis
ten toegestaan de zitting bij te
wonen.
Padvinderskamp
Agoon
In België wordt op het ogen
blik een internationaal kamp
voor gebrekkige padvinders
gehouden onder de naam
„Agoon". Ook de St Maartens-
troep van de St Maartenskli
niek in Nijmegen neemt aan
„Agoon" deel en heeft de reis
gemaakt met een geïmprovi
seerde kampeerwagen, die na
tuurlijk van de nodige opwek
kende teksten werd voorzien.
Een groep van de „Petits Chanteurs a la Croix de Bois" trok
er dezer dagen begeleid door enige oud-leden op uit om
de Mis te zingen op de Mont Blahc. Toen men na enige moei
lijkheden op de top was aangekomen bleek de wind zo sterk
te zijn, dat men weer moest afdalen. Voor de schuilhut Vallet
werd toen in de openlucht de Mis gecelebreerd.
(Vervolg van pag. 1) I actie van de tweehonderd armoe-
Verscheidene West-Berlijnse dig geklede mannen en vrouwen,
werklozen en gepensionneerden die langzaam voortschuifelden, tot
het hun beurt was levensmidde-
vervoegden zich Dinsdag bij West-
Berlijnse uitdelinscentra, waar zij
de Maandag in Oost-Berlijn in
ontvangst genomen levensmidde
lenpakketten inleverden, aldus is
door West-Berlijnse gemeente-be
ambten medegedeeld. Zij ver-
verklaarden zich naar Oost-Ber
lijn te hebben begeven, „om het
door de communisten gestolen
voedsel terug te brengen".
In Oost-Berlijn werden Dinsdag
op een andere, verder van de
Westelijke sectorgrens gelegen
plaats, levensmiddelen uitgedeeld.
Er waren ongeveer tweehonderd
liefhebbers.
Luidsprekers van de Oost-Duit
se volkspolitie gaven voor deze
tweehonderd een levendige be
schrijving van de communistische
demonstraties in West-Berlijn. Zo
werd onder meer verklaard dat
de demonstranten uitsluitend be
stonden uit „West-Berlijnse werk
lozen en gepensionneerden, die
protesteerden tegen de gratis uit
reiking van Amerikaanse levens
middelen".
„Het ziet in Kreuzberg zwart
van verontwaardigde West-Berlij-
ners", schalde het door de luid
sprekers, doch er kwam geen re-
In een artikel in de Collier's
Magazine, schrijft vice-admiraal
Charles A. Lockwool Jr., comman
dant van de Amerikaanse onder
zeeërs in de Stille Zuidzee tijdens
de Tweede Wereldoorlog, over het
nieuwste dodelijke wapen van de
Amerikaanse Marine: de baby
duikboot. Naar zijn mening kan
de viermans duikboot een omwen
teling betekenen op het gebied
van de tactische en practische
oorlogsvoering ter zee. In tegen
stelling tot de Duitse en Jaoanse
„zelfmoordduikboten" van de
„Tweede Wereldoorlog hebben de
bemanningen van de nieuwste
Amerikaanse dwerg-onderzeeërs
een even grote kans om in het
leven te blijven als die van de
normale onderzeeërs. De minia
tuur duikboot zal slechts 5 ton
wegen, dat is minder dan het ge
wicht van de ankers van het mail
schip „Queen Mary." De lengte
van voor tot achter is minder dan
12 meter. Het dek is volkomen
vlak. Het heeft geen bovenbouw
zoals de standaard duikboten. De
bemanning bestaat uit vier kop
pen in kikvors-uitrusting en de
bewapening uit mijnen. Deze mij
nen met tijd-ontsteking kunnen
door de „kikvorsmannen" aan de
rompen van de vijandelijke sche
pen worden bevestigd.
Op de tekening ziet men hoe
een viermans duikboot door een
reusachtig hefschroefvliegtuig van
het dek van een vliegkampschip
wordt vervoerd, naar de wateren
in het vijandelijk gebied.
len in ontvanst te nemen.
Een inspecteur van politie van
het West-Berlijnse Kreuzberg
heeft verklaard dat er „geen twij
fel aan bestaat, dat de demon
straties in West-Berlijn tevoren
goed in de Sowjet-seetor van Ber
lijn waren voorbereid en georga
niseerd.
Verscheidene honderden Oost-
Duitsers zijn Dinsdag, i.v.m. het
stopzetten van de verkoop van
spoorwegkaartjes per rijwiel en te
voet in West-Berlijn aangekomen.
Zij voegden zich bij de duizenden
Oost-Berlijners, die in rijen voor
vijftig West-Berlijnse uitdelings
centra wachtten.
Woensdagavond om 24.00 uur een etmaal eerder dan
het officiële schema zal de Derde Divisie gereed zijn
om „ten strijde te trekken" tegen een denkbeeldige
vijand. Dit is de indruk van de tweede dag van de proef-
mobilisatie, een indruk, die gistermiddag door de hoge
militaire autoriteiten werd bevestigd. De divisie heeft
dus nog vier en twintig uur de tijd om de puntjes op de i
te zetten, om al het materiaal nauwkeurig te inspecteren
en zich gereed te maken om Woensdagavond marsvaardig
te zijn. Dan zal de tweede fase van de Oefening „Drie
tand" beginnen: de concentratie met als sluitstuk een
oefening in verdediging.
De Generale Staf beschikt nog
niet over gedetailleerde rappor-
ten over de loop van deze oete-
ning. De elk uit twee officieren
bestaande controleteams, die de
proefmobilisatie op elk centraal
punt in geheel Nederland hebbe
gevolgd en ieder een uit vut
pagina's bestaarde vragenlijst
hebben moeten invullen, hebben
uiteraard nog geen definitief ver-_
slag uitgebracht, maar de mdiuK
is toch, dat de oefening zeer goed
verloopt. De mobilisanten zien ei
goed uit, zijn goed gekleed, ge
dragen zich behoorlijk en zijn
goed gelegerd. Reacties van de
buitenlandse waarnemers zijn
er nog niet. Deze worden eerst
tegen het eind van deze week
verwacht.
Journalisten, die gistermiddag
enkele vragen konden overleg
gen aan hoge militaire autoritei
ten werd verzekerd, dat wat m
geschiedt met één divisie, in de
zelfde tijdsduur met twee divisie
kan worden gedaan. Zoals be
kend, wordt er naar gestreefd,
dat onze landmacht m October
1954 zal bestaar, uit één parate
en -twee mobilisabele divisies plus
een volledig aantal legercorps
troepen, in totaal 120.000 man.
Vragen werden ook gesteld
over de kwetsbaarheid van de
grote moblisatie-opslagplaatsen,
waar de volledige uitrusting voor
de mobilisabele divisies zijn op
geslagen en die door onverwacht
luchtaanvallen met weinig moeite
kunnen worden vernietigd.
Geantwoord werd, dat inder
daad de voorkeur moet worden
gegeven aan meer decentralisatie
van deze opslagplaatsen. Daar
tegen rezen echter talrijke be
zwaren, vooral van financiële
aard. Bovendien gaat als regel-
een periode van internationale
spanning aan een vijandelijke
overval vooraf de laatste oor
log heeft dit wederom duidelijk
genoeg aangetoond en zullen
voorbereidingen voor een derge
lijke aanval ongetwijfeld worden
opgemerkt door de Militaire In
lichtingendienst
Bij deze oefening is gebleken,
dat binnen 24 uur na de oproep
tot voormobilisatie, waarbij dus
de kern van de onderdelen en de
kwartiermakers onder de wape
nen komen het materieel uit de
opslagplaatsen is overgebracht
naar de mobilisatiecentra. Ten
slotte werd van officiële militaire
zi.jde medegedeeld, dat slechts
een gering aantal mobilisanten
aan de oproep geen gehoor heeft
gegeven. Zij zullen zich voor de
Krijgsraad hebben te verantwoor
den.
Snelle opkomst.
Bij een bezoek aan enkele mo
bilisatiecentra in Den Haag bleek
dat, evenals Maandag, snel op de
mobilisatie-oproep is gereageerd.
Kwamen Dinsdagmorgen om'
kwart over 8 de eersten zich hier
al aanmelden, om half vier gister
middag was 75 pet. van de totale
sterkte aanwezig.
Niet voor allemaal was het een
voorspoedige reis. Maandagnacht
om vier uur meldde zich een
kwartiermaker van het 321ste
bataljon fuseliers van het Garde,
regiment Irene aan, een boeren
zoon uit Friesland. Door allerlei
misverstanden was hij via Oir
schot en Assen (in deze volg
orde naar Den Haag geko
men. Dank zij een bereidwillige
automobilist kon hij die nacht
op de plaats van bestemming
zijn stro opzoeken.
Tenminste 266 doden
TEHERAN, 4 Aug. Naar
schatting 266 mensen zijn ver
leden week verdronken, toen
een aantal overstromingen een
geheel dorp wegspoelden in het
bergachtig gebied van Noord-
Perzië.
De overstromingen isoleerden
het gehele valleigebied nabij de
dorpen Vaz Tijan en Chalsia.
Pas Maandag kon het nieuws
van de ramp door boodschappers
op ezels overgebracht worden.
Vaz werd bedolven order een
modderzee na het passeren van
een enorme watermuur. waarvan
het gebrul kilometers ver ge
hoord kon worden, aldus over
levenden.
In Vaz worden tenminste 266
mensen vermist. Tenminste 4009
huizen werden weggespoeld;
duizenden koeien en geiten en
veel pluimvee kwam om.
Het was nog vroeg op die morgen in Maart, toen de telefoon
jengelde en een stem in het Russisch zei: MrGilmoreik
moet u mededelen dat we over enkele ogenblikken een commu
niqué zullen verstrekken over de zware ziekte van de voorzitter
van de Raad van Ministers, Kameraad Jozef Stalin". Dat
telefoontje kwam van Tass, het officiële Soivjetpersbureau.
Ik schoot mijn broek aan over mijn pyama, greep mijn
bontmuts en holde naar het telegraafkantoor en. de censor.
Stalin en de Stalinmythe waren stervende.
Ik heb nooit zoveel mensen op
straat gezien als tiidens de ziekte
van Stalin. Ze stonden in kleine
groepen voor de op de muren ge
plakte kranten en mompelden te
gen elkaar in de straten en de
ondergrondse.
Toen kwam het doodsbericht,
dat geen verrassing meer was, en
nog meer mensen verschenen op
straat. Hele nachten stonden ze
in lange rijen om langs het stoffe
lijk overschot te defileren. Som
migen toonden wat naar ik ver
onderstel echte verslagenheid was.
Alleen over hen mochten wij
schrijven. Van de duizenden en
duizenden, die alleen maar blijk
van nieuwsgierigheid gaven,
mochten wij niets zeggen.
Andere duizenden, die nooit in
de nabijheid van Stalin waren
toegelaten toen hii nog in leven
was, verdrongen elkaar in de stra
ten en op de pleinen om de kans
te krijgen door een zaal te wan
delen en te staren naar het voor
hen vreemde lichaam van deze
man, die hun leven en sterven
had beheerst.
Bij honderden werden de men
sen gewond. Sommigen werden
doodgedrukt en anderen onder de
voet gelopen tot er geen leven
meer in hen was, en voortdurend
schuifelden de eindeloze rijen
langs het lijk, onder de tonen
van de muziek, die werd gespeeld
door zwoegende muzikanten.
Soms kon men de menigten niet
meer in de hand houden. In een
zijstraat heb ik bereden politie
met stokken op de mensen in zien
slaan, maar zij bleven terugko
men, dringend en buiten adem,
om langs de stoffelijke resten te
defileren. Ik vergat bijna dat er
zo iets als slaap bestond. Wij la
gen op tafels, hingen op stoelen
of achter in auto's en wij schre
ven duizenden woorden en ik
hoopte, dat een deel hiervan niet
voor niets geschreven zou worden.
Is Stalin gestorven zoals men
ons heeft gezegd: door een hart
zwakte, met rond zijn bed in het
Kremlin een aantal van de beste
doktoren van Rusland, die deden
wat zij konden om zijn leven te
redden?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik
het niet weet. Ik weet alleen wat
ik vernam. Geruchten en berich
ten vlogen door Moskou zo talrrk
als de vluchten zwarte kraaien,
die er in de winter het uitspansel
verduisteren. Daar waren geruch
ten bij, volgens welke hij was
vermoord geruchten, dat dit
helemaal het lijk van Stalin niet
was geruchten, volgens welke
hij al dood was toen voor 't eerst
gewag werd gemaakt van zijn
zware ziekte.
Nog eens: ik weet het eenvou
dig niet. De redelijke conclusie
uit wat ik waarnam schijnt te zijn,
dat alles zich zo ongeveer heeft
toegedragen zoals officieel werd
medegedeeld.
In de dagen, toen naar men
zeide de „man van staal" sterven
de was, ben ik vele malen op het
Kremlin geweest. Ik ging de
zwaarbewaakte poorten door te
middernacht, bij het aanbreken
van de dag, op de morgen, vroeg
in de middag, des namiddags en
in de winterlijke avondscheme
ring. Steeds zag ik bij de beide
voor het verkeer geopende poor
ten van het Kremlin die welke
op het Rode Plein uitkomt en de
andere bij de Moskowa, op enkele
honderden meters afstand van het
ministerie van Landsverdediging
een voortdurend komen en
gaan van automobielen. Dikwijls
bevonden zich daar ambulance
wagens bij en verscheidene malen
merkte ik kleine eerste-hulp-wa-
gens op. waarin zich blijkbaar
zuurstofeylinders bevonden, en ik
zag mensen met ernstige gezichten
en vrouwen in het wit, die op
verpleegsters leken.
Eens zag ik Maarschalk Woros-
jilof. Mijn wagen stond voor een
rood verkeerslicht toen zijn lange,
zware „Zis" (letterlijk: „Fabriek
in de naam van Stalin") langzaam
voorbijreed. Hij zag er precies uit
zoals ik hem al herhaaldelijk had
gezien. Er was geen spoor van
emotie op zijn gezicht te lezen.
Een andere keer herkende ik La-
zar Kaganowitsj, de hoogstge-
plaatste Jood in Rusland. Maar ik
had meer belangstelling voor de
stoet want dat was het bijna
van ambulancewagens en dokters-
DOOR
A.P.-correspondent
auto's. Zolang deze bleven komen
en gaan mocht men veronder
stellen dat Stalin nog leefde. En
toen kwam de dag. waarop ik er
geen meer zag.
De volgende morgen vroeg werd
het overlijden van Stalin, de man
van zovele mythen, de onvergan
kelijke, de eeuwige, de leider en
leermeester en volgens de propa
ganda de wijste genius aller tij
den, bekend gemaakt.
Zijn lijk zou worden opgebaard
maar niet voor lang in de
Zaal der Zuilen in het Huis van
de Vakverenigingen. Merkwaardi
gerwijze het gebouw, waar de
grote zuiveringsprocessen plachten
plaats te vinden.
De Amerikaanse Ambassade be
vond zich in die tijd tussen het
Kremlin en de Zaal der Zuilen
en wie daar was had een eerste
rangs uitzicht op de straten in de
omgeving, die thans bijna geheel
verlaten waren. Want de autori
teiten hadden ze voor het gewone
verkeer en het volk afgesloten en
er waren duizenden politieagenten
op de been.
Een vriend in de ambassade zag
mij op straat. Ze hebben het lijk
overgebracht, vertelde hij. „Wij
waren verbaasd, want ze hebben
er geen grote glanzende Zis voor
gebruikt noch een andere luxe
lijkwagen, maar een heel gewone
liikauto, een blauwe."
„Weet je dat zeker?"
„Natuurlijk," antwoordde hij.
„Zij kwam langzaam aanrijden
langs de stallen (de oude stallen
van de Tsaren, die thans als ga
rages voor het Kremlin worden
gebruikt) en langs de ambassade
en hield stil voor de Zaal der
Zuilen, waar ze de kist er uit heb
ben getild."
Kort hierop werden de deuren
geopend om toegang te geven tot
'n verbazingwekkend schouwspel:
Het wasgele lichaam was gekleed
in de geelbruine semi-militaire
kleding die Stalin placht te dra
gen. De armen waren stijf uitge
strekt langs het lichaam, de wan
gen met rouge aangezet.
Nu men hem, aan het voeten
einde staande, in zijn volle lengte
zag liggen, merkte men pas goed
de wijde neusgaten van de dicta
tor op. Verrassend fijn bleken
ziin handen te zijn met de spitse
vingertoppen. Bijna minachtend
was de blik van deze zeer harde
mens, een blik, die hem was bij
gebleven in de dood. Zijn onder
scheidingstekenen lagen op een
zijden kussen aan het voeten
einde van de kist, die oprees uit
een weelde van bloemen.
Zwoegende musici ontlokten aan
hun snaren een muziek, die beur
telings aanzwol en wegstierf....
booglampen verspreidden een ver
schroeiend en verblindend licht,
schijnwerpers waren gericht op
de katafalk.... filmcamera's ra
telden en duizenden paren voeten
schuifelden over de vloer
hier en daar viel een enkele
traan
En honderden na honderden ge
wone Russen, die deze man toen
hij nog leefde niet hadden kun
nen naderen, wierpen nieuwsgie
rige blikken op de dode. Zij zagen
met eigen ogen, dat Jozef Stalin
gestorven was, precies zoals
andere stervelingen.... Het leven
van een man was geëindigd.
en er was een tijdvak geëindigd.
Geen bedeling
In het Juli-nummer van
•ie het „Katholiek Staat-
kundig Maandschrift"
schrijft prof. Romme over de
door het rapport van het Cen
trum voor Staatkundige Vor
ming actueel geworden strijd
vraag betreffende de sociale
voorziening voor zelfstandigen.
In het bijzonder is door dit
rapport naar voren gekomen
de vraag naar het karakter van
deze voorzieningen, vooral de
kinderbijslag: verzorging door
de Staat) of verzekering. Prof.
Romme wijdt aan het rapport
een sterk-critische beschou
wing, welke op zichzelf na
tuurlijk geen verwondering be
hoeft te wekken. Belangrijk is
echter, dat de schrijver aan
het slot met een constructieve
slotsom komt, Waarin hij vast
stelt, dat in het rapport van
de commissie-v.d. Grinten de
gehele gedachtengang draait
om voorziening in nooddruft.
Maar dat kan inderdaad niet
juist zijn. Prof. Romme zet dan
ook uiteen, dat hij geheel mist
de gedachte „dat het voorhan
den sociale probleem gaat om
de rechtvaardige prijs". En hij
vervolgt dan: „Zo goed als de
loontrekkende uit zijn loon,
moet de zelfstandige uit zijn
prijs het onderhoud voor zich
en zijn gezin en het onderhoud
voor zijn oude dag kunnen
verdienen. Niet bij wijze
van staatsbedelingmaar uit
de opbrengst van zijn werk.
Dit kan alleen, wanneer de or
ganisatie van 't gemeenschap
pelijke leven, inzonderheid van
het maatschappelijke groeps
leven, daarop is afgestemd, zo
is ingericht dat iemand, die
werkt, de nodige opbrengst
daaruit ook halen kan. De
Commissie v.d. Grinten heeft
gedokterd aan de gevolgen van
een maatschappelijke organi
satie, waarin grote groepen
van zelfstandigen niet de hun
toekomende prijs kunnen be
reiken is het zo gortig, dat
Ze nooddruftig worden, dan zal
de Staat bijspringen, om volko
men verpaupering te voorko
men". Prof. Romme stelt daar
tegenover, en hij doet dat o.i.
terecht, dat er gewerkt moet
worden („wij moeten blijven
dokteren aan herziening van
de maatschappelijke organisa
tie zelve, opdat de oorzaken
van het sociale probleem wor
den weggenomen, de werkers
uit het werk van hun hoofd en
van hun hand het nodige kun
nen verdienen, en het terug
vallen op de bedélende Staat
tot geringer noodzaak wordt
teruggebracht"
(Vervolg van pag. 1)
In de vergadering, die tot ruim
acht uur duurde en die de laatste
voor het reces was (voorzitter
Jonkman sprak slechts van ver-
gaderloze weken) werden nog tal
van andere wetsontwerpen afge
handeld. 't Wetsontwerp „Rechts
handelingen met betrekking tot
landbouwgronden" was reeds in
twee vorige vergaderingen aan de
orde geweest. Gisteren namen de
replieken nog ruim een uur in
beslag, zonder dat hierover nog
iets nieuws kon worden gezegd
en de heer Kolff (CH) bleef er bij.
dat dit ontwerp zich niet zou ver
dragen met de Christelijk Histo
rische beginselen. Het ontwerp
werd tenslote met 22 tegen 11
stemmen aangenomen. Tegen:
C.H., van de A.R. de heren Hel-
lema en Tjalma, van de VV.D.
de heren Molenaar en Wendelaar
en de heer Geugjes (Com))
Voorts passeerden verschillen,
de wetsontwerpen de hamer, die
verband houden met de waters
nood. In dit kader werd o.a. 400
millioen gevoteerd voor verschil
lende uitgaven. Ook werd het
wetsontwerp aanvaard, waarbij
de toezegging wordt gehonoreerd,
dat giften bij de fiscus zouden
mogen worden afgeschreven.
Van. de andere behandelde ont
werpen dient nog de verlenging
van de Wet op de Ondernemings
raden vermeid te worden. De
voorbereidingen duren langer dan
vermoed werd en daarom krijgt
het georganiseerde bedrijfsleven
nog een jaar om tot zaken te ko
men. Staatssecretaris mr. Van
Rhijn, was vol goede moed dat
een verdere verlenging niet no
dig zou zijn.. De wet die de over
heid de mogelijkheid biedt om
leger en vloot verplicht te doen
inenten, stuitte in de Senaat
slechts op de tegenstand van de
communist Geugjes.
Voorzitter Jonkman gaf aan het
slot de Senaat nog wa,t huiswerk
mee. Zoals bekend zal op 8 Sept
het wetsontwerp inzake grens
wijziging van de gemeente
Utrecht en randgemeenten in de
afdelingen worden onderzocht.
De vergaderloze weken, aldu=
de voorzitter, zouden aan de
voorbereiding van de behandeling
in de afdelingen ten goede kun
nen komen.
Ook de voorbereiding van de
behandeling van het E.D.G.-ver
drag beval hij als huiswerk in de
aandacht der leden aan.