Farnborough '53: weinig nieuws
Conim un is t i sell e interesse
in Veneznelaaiise olie
De schoenmaker
en het nut van alle dingen
Het gaat om de
wereldmacht
„Hoor ze gillen en snerpen
onze gel u ids jagers
Caraibische komintern vormt
groot ondergronds gevaar
Smokkel? als
broodwinning
Zaterdag 19 September 1953
Pagina 9
Meteors, nog de ruggegraat
van de Westelijke Luchtmach
ten, maar snel vervangen door
moderner typen
LONDEN. Als een voorlopige indruk van hetgeen Farnborough 1953 biedt heb
ben we gemeld, dat er niet bijzonder veel nieuivs viel te zien op de beurs van
producten der Britse vliegtuigenindustrie.
Adempauzemeenden we aanvankelijk te constateren, maar ademnood schijnt
meer op zijn plaats. Symptomen, die daarop duiden werden o.a. gesignaleerd door de
luchtvaartmedewerker van de „Daily Telegraphair commodore L. G. S. Payne.
Hij schrijft o.a. dat het publiek en de deskundigen tijdens de tentoonstelling
op Farnborough die vliegtuigen zullen te zien krijgen die verscheidene luchtvaart
maatschappijen en luchtmachten graag vandaag in gebruik zouden willen nemen,
maar zij hebben weinig hoop ze eerder te krijgen dan morgen. Het is nu de opgave,
aldus Payne, de prototypen te veranderen in productie-uitvoeringen en die in ge
bruik te nemen. Dit maakt dat grote spoed is vereist, wanneer wij tenminste niet de
voorsprong willen verliezen die onze vliegtuig- en vliegtuigmotoren-ontiverpers
misschien slechts tijdelijk, hebben. In tegenstelling tot sommige soorten wijn ivor-
den vliegtuigen niet aanlokkelijker voor koopkrachtige klanten als die vliegtuigen
ouder worden.
En in een hoofdartikel schrijft
de „Daily Telegraph" o.m.: Of
schoon er bijna geen enkel nieuw
type vliegtuig od Farnborough
is te zien, is het toch duidelijk
dat onze moeilijkheden niet van
technologische aard zijn. Onze
moeilijkheden worden gevormd
door de kloof die de ontwerper
scheidt van de mogelijkheden tot
massaproductie.
Wij hebben, aldus het blad, een
voorsprong van vier tot vijf jaar
op de Amerikanen en de ver
mindering van onze militaire
krachtsinspanning geeft ons een
kans die voorsprong uit te bui
ten. Amerikaanse industriëlen
ziir. zeer goed in staat te wach
ten tot een product de kinder
ziekten heeft overwonnen om
dan van stapel te lopen op een
schaal die de oorspronkelijke ont
werpers met verbazing zal slaan
over het goedkope en efficiënte
eindproduct. Wij kunnen daarom
niet op onze lauweren rusten,
rustigjes aan prototype na proto
type bouwende, of bestaande toe
stellen verfijnend en polijstend.
Als we de wereldmarkt in han
den willen hebben, dan moeten
PANIEK IN NICE
NICE. Twee Canadese
sabre-igevedhtsvlieigtuigen heb
ben deze weelk op een hoogte
van 12.000 meter de geluids-
oarrière doorbroken en 'in deze
Franse stad aan de Rivièra
bijna een paniek veroorzaakt.
Door de trillingen, veroor
zaakt d'oor het gedreun van de
Canadese vliegtuigen, bezwe
ken in verscheidene delen van
de stad ruiten en werd het
dak van de Simca-automobiel-
fabriek zo zwaar beschadigd,
dat de steunen zijn verzwakt.
In verschillende delen van
de stad alarmeerden ver
schrikte burgers, die meenden
dat een ontploffing had
plaatsgevonden, de brandweer.
De autoriteiten hebben be
kend gemaakt, dat zij overwe
gen het doorbreken van de ge
luidsbarrière voor de lucht-
demonstraties, die dezer dagen
plaats vinden en waarin de
Canadese toestellen zouden
deelnemen, te verbieden.
wij dat nu doen, zo besluit de
„Daily Telegraph".
Terug naar de bron?
Met het oog op het voorgaande
is het merkwaardig dat majoor
Oliver Stewart, de man die tij
dens het voorvliegen van de
vliegtuigen op Farnborough per
microfoon en luidsprekers zoveel
mogelijk tekst en uitleg geeft,
telkens weer met grote nadruk
vraagt om een vliegtuig dat zo
eenvoudig mogelijk is gehouden
en onder de huidige omstandig
heden en die van de nabije- toe
komst, toch zou moeten voldoen.
Stewart doet dat bij het demon
streren van de Short „Seamew".
een licht toestel voor het be
strijden van onderzeeboten. De
„Seamew". een twee-persoons
een-motorig vliegtuig met vast
landingsgestel, is ontworpen voor
de verdediging van de verbin
dingen ter zee, in het bijzonder
voor het gebruik van vliegdek
schepen der N.A.V.O.-landen af.
Lage productiekosten zijn enige
der voordelen die aan dit toestel
worden toegeschreven. Het is in
record-tijd (zeventien maanden)
gebouwd.
Oliver Stewart heeft o.a. mede
gedeeld dat de „Seamew" al die
dingen mist die een hyper
modern toestel, zoals dat tot nu
toe werd gebouwd, zo ingewik
keld maken. „Een potje met pie
ren," noemde Gordon Mr. Gregor,
president-directeur van „Trans
Canada Airlines", een modern
jachtvliegtuig, in een toespraak
die hij tijdens het diner van
het genootschap van Britse vlieg
tuigbouwers heeft gehouden.
De „Seamew" heeft een arm-
strong siddeley „Mamba" tur
bine-propeller-motor, het toestel
heeft een zeer korte aanloop
nodig om op te stijgen en even
eens een korte uitloop. Het heeft
evenwel ook een deklandings-
haak. Het is al besteld door de
Engelse Koninklijke Marine; de
grootte van de bestelling is niet
bekend, maar moet niet onaan
zienlijk zijn.
Concert
De „Zeemeeuw" is een vreem
de „eend" in dit gezelschap van
zeer vele en snelle toestellen.
Zo eenvoudig als dit gezellig
snorrende en zeer wendbare toe
stel is, zo gecompliceerd zijn
inderdaad de een-motorige onder-
zeebootjagers, de een- en twee-
motorige bommenwerper-besto
kers en de twee- en vier-moto-
rige bommenwerpers.
De Fairev „Gannef'-onderzee-
bootiager. de Hawker ..Hunter",
de Vickers-supermarine Swift",
de Gloster .Javelin", de English
Electric „Canberra", de A.V.R.O.
„Vulcan", de Vickers „Valiant"
en de Handley Page „Victor" zijn
vliegende fabrieken met gillen
de, huilende, jankende of donde
rende motoren. De „Gannet" is
van deze familie de minst luid
ruchtige en de minst snelle. Maar
als de nieuwste uitvoering van
de „Hunter", de F 4 met nabran-
der. gaat starten (dat geluid zal
over twee jaar ook op Neder
landse vliegvelden zijn te horen
wanneer de Koninklijke Lucht
macht ze in gebruik heeft), als
de „Swift" wegspuit over het
beton van de startbaan, de „Jave
lin" zijn twee motoren op volle
toeren laat draaien om weg te
kunnen springen, de twee-moto-
rige „Canberra' met een duivels
gejank de blauwe lucht steil in
klimt direct na de start, de
vier-motorige driehoeksvleugelige
„Vulcan", de vier-motorige halve
maanvleugelige „Victor" en de
vier-motorige pijlvleugelige „Vali
ant" alleen maar wat staan warm
te draaien en met hun gegier,
gesnerp, gegil en gefluit, de
meest verwoede kattenhater op
slag een kattenvriend zouden
doen worden, dan voelt menigeen
meer voor die er wat stuurs uit
ziende „Zeemeeuw".
Het regent nu in alle landen
waar straalvliegtuigen „gemeen
goed" zijn geworden klachten
over hét door alles heengaande
geluid dat de motoren maken
bij het opstijgen in het bijzonder,
maar ook bij het dalen. Gevreesd
moet worden, dat de klagers te
vroeg hebben geklaagd, want het
wordt nog erger.
Technisch kunnen
Op een persconferentie hebben
de zes vliegers die de zes A.V.
R.O.-vliegende driehoeken in for
matie over Farnborough en wijde
omgeving laten vliegen, vragen
kunnen beantwoorden die hen,
schuchter uit een menigte van
een zestig-tal persvertegenwoor
digers werden gedaan. Schuchter
vooral, omdat de vragenstellers
zich soms niet verstaanbaar kon
den maken vanwege het moto-
rengedaver.
Roly J. Falk, de 38-jarige chef-
invlieger van de A.V.R.O.-vlieg-
tuigenfabriek en leider van de
formatie, was het meest aan het
woord. Hij wilde vaak wel iets
meer vertellen, maar enkele
keren werd hem dat door een
vertegenwoordiger der fabriek
uit veiligheidsoverwegingen be
let. Falk herhaalde dat het vlie
gen met een toestel met drie
hoeksvleugels eenvoudiger is dan
met een machine van de tot dus
verre gebruikelijke constructie.
Ten bewijze hiervan voerde hij
aan, dat juist voor het besturen
van de kleinere vliegende drie
hoeken van de formatie, lucht
machtvliegers waren aangezocht
en geen fabrieksinvliegers wa
ren aangewezen. Een hiervan, de
jeugdige luitenant W. Noble van
de Engelse Marine, had de plaats
ingenomen van de Dinsdagmor-
Roly Falk vertelde verder o.a.
dat de nieuwe, tweede „Vulcan"-
bommenwerper eveneens een
voudig is. Er zijn geen grote
krachten voor nodig dit toestel
te besturen, de stuurknuppel is
er een ter grootte van die van
een jachtvliegtuig, circa vijf en
zeventig centimeter lang. Het in
strumentarium is zeer overzichte
lijk. Een „cockpit-check" (be
dieningstest) van twee en een
half uur, zoals er, naar hij had
gelezen, nodig zou zijn voordat
een grote, niet nader aangeduide
bommenwerper zou kunnen star
ten, is bij de „Vulcan" uit den
boze.
Falk gaat met zijn tweede
piloot, „squadron leader". C. Al-
der, alles na, gedurende de korte
tijd van het rijden over de rol-
baan naar de startbaan. (Des
alniettemin ktonden de motoren
van de „Vulcan" toch circa een
half uur warm te draaien, zoals
iedereen die op het veld was
maar al te duidelijk heeft kun
nen horen.)
Het vliegen in formatie met
vliegende driehoeken was van
het begin af aan (Maandag i.l.)
vlot gegaan.
De nieuwste „Vulcan" (er be
staan er, zoals men weet, in totaal
twee) heeft onder andere een
nieuw soort uitschietbare stuur
stoel die veel weg heeft van een
leunstoel. Het is na de start en
tot vlak voor de landing voor
de vlieger niet meer noodzake
lijk dat hij zijn benen gebruikt
voor het bedienen van de peda
len die het richtingsroer *in wer
king zetten. Langs andere weg
wordt dit onderdeel der bestu
ring thans verricht, zodat de vlie
ger meer rust krijgt.
Falk mocht geen antwoord ge
ven op de vraag, hoeveel perso
nen er nodig zijn voor het vlie
gen van de „Vulcan". „een zeer
kleine bemanning" was het enige
wat hij kon zeggen.
Weer pech
Dat de tweede „Vulcan" de
kinderziekten al te boven is. is
nadat het toestel nog maar zo
kort heeft gevlogen, niet te ver
wachten. Woensdagmiddag .even
nadat de zes driehoeken met don
derend geweld achter elkaar wa
ren opgestegen om tezamen over
te vliegen, en juist nadat twee
„Swifts" gezamenlijk en voor
iedereen zichtbaar en hoorbaar
in de duik van 45.000 voet naar
30.000 voet de snelheid van het
geluid hadden overtroffen, kwam
de tweede „Vulcan" met een wij
de linkse bocht en zeer laag te
rug om een noodlanding te ma
ken. De „Swifts" die uit hun
gen. tengevolge van het op Farn
borough verongelukken van een
door hem bestuurde helicopter
om het leven gekomen luitenant
vlieger J. K. Hough. Hough
placht namelijk de oranje ge
kleurde A.V.R.Ó.-707A te bestu
ren in de formatie vliegende
driehoeken.
De Hawker Hunter: thans 's werelds geluidsbreker nr. 1
duik naast elkaar een zeer snelle
en zeer lage „run" over het veld
zouden maken werden een ande
re kant uitgestuurd teneinde de
„Vulcan" direct te kunnen laten
landen. De reusachtige machine
kwam, met alles wat de landings
snelheid maar kon verminderen
uitgestoken, aan het begin van
de landingsbaan al op haar zes
tien wielen van het hoofdlan
dingsgestel te rollen en gebruik
te later een grote landingspara
chute die uit haar staart werd
geschoten om de snelheid nog
meer te verminderen. Vermoed
wordt dat het toestel moeilijk
heden had met het landingsge
stel, een euvel waaraan ook de
eerste „Vulcan" het vorig jaar
heeft geleden.
Voor de Christchurchrace
De derde Vickers „Valiant" en
tevens het eerste productie-model
was Dinsdag voor het eerst ko
men overvliegen maar landde er
toen niet. Woensdagmiddagstreek
deze glimmende, zwarte en slan
ke machine op Farnborough neer:
een bewijs dat hij de eerste tien
uren in de lucht in haar logboek
had staan. Elk nieuw vliegtuig
moet n.l. tien uur hebben gevlo
gen in totaal voordat het op
Farnborough mag landen. Deze
..Valiant", gemerkt W. J. 954. zal
op 8 October a.s. van London
Airport vertrekken in de Christ
churchrace, als een der troeven
van de „Royal Air Force". Met
drie tweemotorige „Canberra"
straalbommenwerpers van de R.
A.F. en de „Valiant" kan de eer
ste prijs in de snelheidsklasse de
De Handley-Page Victor bom
menwerper met sikkelvleugel,
een van Engelands drie nieuwe
V-bommenwerpers. Alle gege
vens van dit toestel zijn
strikt geheim.
Engelse luchtmacht
ontgaan.
haast niet
(Kort verhaal)
Er was eens een schoenmaker,
die het nut en de reden van alle
dingen wilde welen. Behalve ze
ven klassen B.L.O. had hij geen
bijzondere opleiding meer geno
ten zodat dit probleem hem veel
zorgen baarde. Op zekere dag
wierp hij dan ook hamer en leest
in de hoek en snelde naar me
neer Pastoor.
„Mijnheer Pastoor," zei hij,
„gij zijt een wijs man. Vertel mij
iets, dat gij eerder vergeten hebt.
Meneer Pastoor sloeg een kruis
en zette zich tot luisteren
„Ge hebt mij geleerd", ging de
schoenmaker verder, „dat ik moet
geloven in de Heilige Drieëenheid
en veel moet bidden om in de
Hemel te komen, maar zeg mij,
waarom ik nu al zeven jaar lang
zolen onder andermans schoenen
sla, zonder dat er ooit iets ge
beurt. Elke dag is dezelfde als
de vorige en steeds sla ik spij
kers."
Meneer Pastoor dacht n ogen
blik diep na en antwoordde toen;
„Mijn zoon, het is verkeerd over
zulke dingen na te denken. God
leidt uw wegen en ge moet die
gaan zonder morren ol klagen. De
vreugde der Hemelen is voor de
n'ederigen."
Dat heeft hij mooi gezegd, dacht
de schoenmaker, maar veel wij
zer ben ik er niet van geworden.
Hij dankte meneer Pastoor
recht hartelijk, gaf hem een si
gaar en snelde de straat op. Daar
zag hij de onderwijzer.
„Meester," zei hij, „ge hebt me
geleerd wie Karei de Kale was
en wie Philips de Schone; en ook
hoe ik a met b moet vermenig
vuldigen. maar vertel mij waar
om ik dag in dag uit schoenen
verzool en leer snij zonder dat
ik er beter van word. Dat doe
ik nu al zeven jaar en er veran
dert niets."
De onderwijzer keek hem ern
stig aan en zei toen:
„Ja, dat is een zeer moeilijk
geval." Hij herinnerde zich de
slechte rapporten van de schoen
maker en zocht naar de eenvou
digste bewoordingen.
„Kijk," zei hij eindelijk. „Er
zijn kippen die eieren leggen en
mensen die die eieren opeten. Zo
zijn er producenten en consumen
ten: mensen die zolen onder
schoenen slaan en mensen onder
wier schoenen die zolen geslagen
worden. Jij slaat nu toevallig de
zolen."
„Aaah," zei de schoenmaker,
maar hij begreep er niet al teveel
van. Hij bedankte de onderwijzer
CARACAS, 18 September 1953 (K.N.P.) De controle
over het Venezuelaanse oliegebied, de op een na grootste
olieproducent ter wereld, is lange tijd het voornaamste
doel geweest der communisten van de Caraibische Ko
mintern. Op het ogenblik hebben zij geen schijn van
kans, omdat de communistische partij door de regering
van Venezuela officieel verboden is en zich beperkt lot
ondergrondse activiteit. Toch bereidt de regering thans
de weg voor de communistische overwinning voor, of
schoon zij elke communistische werkzaamheid hij de
wet verboden heeft.
de macht kwam, heeft hij velen
gevangen gezet, dikwijls onder
onmenselijke omstandigheden, be
halve communisten ook leiders
uit de vakorganisaties, alsmede
vooraanstaande figuren uit de li
berale en Christen-Democratische
partijen. Venezuela staat mede
aan 'de top der landen met de
meeste politieke gevangenen.
Smokkel broodwinning
der onderduikers.
In contrast met vele andere
Zuid-Amerikaanse landen is Ve
nezuela economisch zeer welva
rend. In 1952 was het land de
beste afnemer der Ver. Staten
met een import ter waarde van
460 millioen dollar. De dreiging
komt dan ook niet zozeer voort
Venezuela wordt bestuurd door
een militaire dictatuur onder lei
ding van kolonel Perez Jiminez,
die zich niet slechts met alle
macht tegen de communisten
keert, maar ook tegen al zijn te
genstanders Sinds hij in 1948 aan
Driehoeksvleugel „Vulcan",
zeer geheim, zeer nieuw,
zeer goed
uit de armoede al leven ook m
Venezuela vele mensen op een
bestaansminimum maar eerder uit
de bittere en diepe wrok veroor
zaakt door de genadeloze houding
der regering en het gedeelde leed
van democraten en communisten
in het ondergrondse leven.
Dat het land als geheel niets
van het huidige bewind wil weten
bleek overduidelijk uit de verkie
zingen van November 1952 toen
de overgrote meerderheid tegen
de militaire dictatuur stemde. De
militaire Junta trok zich evenwel
van de stembusuitslag niets aan
en riepen kolonel Perez Jiminez
tot voorlopig president uit.
Democraten en vakbondleiders
die tot dusver aan gevangenne
ming waren ontsnapt zagen zich
toen gedwongen onder te duiken.
Zij vinden een bestaan voorname
lijk in de smokkel van wapenen,
ammunitie en voedsel naar Co
lumbia. De geweren zijn nog af
komstig van militie-troepen der
Accion Democratica, voordat deze
regering door de Junta omverge
worpen werd. Zulk een omvang
heeft' de smokkelhandel aangeno
men, dat de regeringen van Vene
zuela en Columbia in het begin
van dit jaar bij ekaar kwamen om
de te nemen maatregelen te be
spreken. Of dit overleg enig nut
tig effect zal ressorteren is niet te
zeggen, want de grens tussen bei
de landen is erg lang en loopt
bovendien door wild berggebied.
Bogotoza met boemerang
effect.
In Columbia is de communis
tische activiteit voornamelijk ge
richt op het gebied weerszijden
het Panamakanaal, alsmede op de
sabotage der leveranties van
grondstoffen van Columbia aan de
Ver. Staten, Op het ogenblik heb
ben de communisten er niet veel
in te brengen, maar in 1948 buit
ten zij met zoveel succes de bloe
dige opstand van Bogota uit, dat
velen van mening waren ,dat de
revolte communistisch werk was.
In feite heeft de Bogotazo, zo
wordt de opstand genoemd, zulk
een boemerang-effect op de com
munisten gehad, dat zij zich er
nog steeds niet van hebben her
steld. De les uit de gebeurtenis is
evenwel, dat de opstand, veroor
zaakt door een politieke moord.
Columbia wakker heeft geschud
en heeft doen begrijpen, wat de
hecht georganiseerde communis
ten in een oogwenk tijds kunnen
bereiken. De revolte toonde te
vens het resultaat aan van com
munistische voorbereidingen op
lange termijn, want al hadden de
communisten dan ook zelf de rel
letjes niet veroorzaakt, zij hadden
reeds lang de eigenlijke aanlei
ding, de bittere rivaliteit tussen
de conservatieven en de liberalen,
bevorderd en gevoed.
Als gevolg van het ontwaken
der Columbianen moesten de com
munisten ook daar ondergronds
gaan. Totdat generaal Gustava
Rojas Pinilla aan de macht kwam,
waren de communistische gueril-
latroepen de actiefste vechters
bazen in de burgeroorlog, die op
de opstand van Bogota volgde.
Voor het ogenblik heeft Moskou
aan de Columbiaanse communis
ten het bevel gegeven zich gedekt
te houden en zorgvuldig iedere
band met het Kremlin te maske
ren. Voor de naaste toekomst zal
voornamelijk de beproefde infil
tratie-politiek worden toegepast.
Communisten Ver. Staten
te vlug af.
Panama, dat eens tot Columbia
behoorde, is eveneens een belang
rijk werkgebied der communisten.
Ofschoon door de dictatoriale pre
sident Juan Antonio Remon bui
ten de wet gesteld, zijn de com
munisten zeer actief onder de stu-
en gaf hem een sigaar. Die men
sen zijn te wijs, dacht hij; ik moet
het eenvoudiger mensen vragen.
Maar toen hij aan de overkant de
Notaris zag lopen hield hij die
aan.
„Notaris," zei de schoenmaker,
„Vertel mij waarom ik verleden
week uw schoenen verzoold
heb."
„Wel," antwoordde de onthut
ste Notaris, „omdat ik je dat ge
vraagd heb."
„Maar waarom vroeg u dat
dan," drong de schoenmaker aan.
„Omdat," legde de Notaris ge
duldig uit* „de zolen versleten
waren,"
„Jaja," zuchtte de schoenmaker,
„ik zit nu al zeven jaar schoenen
van anderen te verzolen, maar ik
weet nog steeds niet waarom."
Hij gaf ook de Notaris een si
gaar en liep treurig verder.
In de verte zag hij toen een oud
mannetje aankomen, dat met een
bos takken liep te sjouwen. Hem
moet ik het vragen, dacht hij. Hij
zal zeer zeker het nut en de re
den van alle dingen weten. „Ver
tel mij," vroeg hij het mannetje,
„waarom je met die bos takken
loopt te sjouwen?"
Het mannetje keek hem ver
baasd aan.
„Omdat ik de kachel moet aan
maken," verklaarde hij.
„Maar waarom maak je de ka
chel dan aan?" vroeg de schoen
maker weer.
„Omdat ik het koud heb," ant
woordde de ander.
De schoenmaker vond dit ant
woord al evenmin bevredigend.
Hij bedankte het mannetje, gaf
hem een sigaar en ging bij de
slager binnen.
„Jij zult het weten," zei hij.
„Wat?" vroeg de slager.
„Waarom ik nu al zeven jaar
schoenen verzool zonder dat er
iets gebeurt."
„Een ons leverworst," zei een
juffrouw.
„Ik heb geen tijd," antwoordde
de slager. „En ik begrijp je niet."
Hij begrijpt me niet, zuchtte
de schoenmaker. Hij begrijpt me
niet.
Hij legde een sigaar op de
toonbank en wandelde droef naar
buiten.
Daar zag hij de bakker
„Zeg mij," vroeg hij de bakker,
„waarom ik dag in dag uit spij
kers sla, terwijl er nooit iets ver
andert?"
Hij is gek, dacht de bakker en
duwde snel zijn wagen vooruit.
„Ik weet het niet," riep hij.
„Ik weet het niet. Je bent gek."
„Ik ben niet gek" riep de
schoenmaker terug. „Ik ben niet
gek. Hier, neem maar een si
gaar."
„Nee," riep de bakker, „ik heb
jouw sigaren niet nodig. Ik heb
zelf sigaren."
Maar de schoenmaker bemerk
te dat hij geen enkele sigaar
meer had. Hij had ook geen geld
meer
Hij begreep toen dat hij eerst
naar huis zou moeten schoenen
verzolen voor hij weer sigaren
kon kopen. LEO DERKSEN.
denten. de onderwijzers en de ha
venarbeiders. Door handige uit
buiting van de nationalistische
gevoelens in het parlement wis
ten zij bovendien te bereiken, dat
aan de Ver, Staten belangrijke
militaire bases langs het Panama
kanaal werden onthouden, waar
door de verdediging van dit stra
tegisch punt werd verzwakt. De
Panamese en andere autoriteiten
zijn bevreesd ,dat de communisti
sche sabotage-eenheden voortdu
rend in gereedheid worden ge
houden om in geval van oorlog
onmiddellijk in het kanaalgebiea
te kunnen toeslaan.
Ecuador politiek onstabiel
In Ecuador doen de communis
ten hun voordeel met de onsta
biele politieke toestand van het
land. De liberale regering krijgt
niet het meeste verzet te verdu
ren van de conservatieve opposi
tiepartij, doch van haar eigen
links-georiënteerde partijgenoten.
De communisten zijn voornamelijk
werkzaam in de Volkspartij, de
„Coneentracion de Fuerzas Popu-
lares". welker leider, Carlos Gue
vara Moreno, in December 1952
uit het land werd gezet, toen de
regering ontdekte, dat hij de
plannen voor een revolutie diri
geerde. Nog slechts enkele maan
den geleden heeft de Minister van
Binnenlandse Zaken een commu
nistisch plan tot omverwerping
der regering opgerold. Daarbij
bleek, dat er internationale in
vloeden aan het werk waren ge
weest
