Over
Surinaamse sinaasappels
zijn smakelijker dan ze lijken
JUMPERS
in 3V\2 ui
Miss Grant verkocht speelgoed
foor een cent
Ook van de grapefruits is
het vele sap honingzoet
Eetwijze belangrijk
ERICA
hebben grotere populariteit dan ooit
Groeiende belangstelling
voor handbreitechniek
Aardig cadeautje
KINDERPARADIJS ACHTER
EN SMAL POORTJE
KLEIN
Degelijker en warmer
voor
de
vrouw
Heiligenkalender
EEN PRIESTER»
HELD (VI)
Kijk uit je doppen»
prijsvraag
De vier Heems»
kinderen (II)
Slimme honden
Om je blauw te
schrikken
Oplossing
VEELBELOV
VOORSPEL!
programn
-
ZATERDAG 3 OCTOB^ 1953
„Welke sinaasappels wenst u?", zo vraagt heel vriendelijk de juffrouw
in de groentenwinkel. „Oh alstublieft niet die gele, geeft u maar die
oranje sinaasappels". Een dergelijk gesprek is menigmaal te horen.
Degenen echter, die het houden op de oranje appels, dus de Kaapse,
Israëlische, Spaanse of Californische, versmaden een delicatesse. „Ja
maar", zo zouden ze dan nog aan kunnen voeren, „de vellen zijn zo
wreed en trouwens.... ze zien er niet zo smakelijk uit". Dit laatste is
het meest, voor ons Nederlanders typerende argument, want wij eten
niet met onze tong, maar met onze ogen! Wij willen niet verhelen dat
ook wij ietwat sceptisch tegenover de Surinaamse vruchten gestaan
hebben totdat wij in gesprek kwamen met de organisator van de Suri
naamse afdeling van de tentoonstelling „Schakels tussen tuin en tafel",
welke dezer dagen in Utrecht is gehouden. De heer Kok, die in Suri
name geboren en getogen is, vertelde ons het een en ander over de
citrus-vruchten waaronder sinaasappels, grape-fruits en citroenen
vallen dat zeer zeker de moeite waard is.
Het nadeel van de Surinaamse
sinaasappel is dat de kleur geel
groen is. Men denkt vaak, dat ze
nog onrijp en zuur zijn. Het tegen
overgestelde is echter waar, want
deze sinaasappel is honingzoet. In
Suriname kent men geen zure
vruchten, of ze zouden natuurlijk
onrijp geplukt moeten zijn. De si
naasappels. welke wij hier veel
eten, hebben een sap-percentage
van 38 tot 34, de Surinaamse heb
ben echter een gehalte van 53 tot 55
procent. Het ligt aan de eetwijze
of men van deze grote hoeveelheid
sap tenvolle geniet.
„Maar hoe gaat het dan met die
harde vellen?" De inlander eet de
sinaasappel heel anders dan men in
Nederland gewend is. Met een mesje
wordt zo dun mogelijk de buiten-
schil er afgehaald, zodat het wit er
om blijft zitten. Dan moet de sinaas
appel in tweeën gesneden worden
van kroon tot steel. De voortanden
heeft de mens niet voor niets gekre
gen, zo vertelt de heer Kok, en dus
wordt het vruchtvlees tegelijk met
het sap met de voortanden uitge
geten. Zo is een Surinaamse sinaas
appel niet alleen veel lekkerder,
maar ook veel gezonder, want die
vellen zijn toch altijd, zelfs van de
soorten die uit Spanje, Californië of
Israël komen, slecht verteerbaar.
De inlanders eten de sinaasappel
op deze wijze zo handig dat ze vol
komen droge handen houden. De
dunne schil die er af gekomen is
is bovendien nog zeer aromatisch,
zodat kleine snippers nog voor
velerlei lekkernijen gebruikt kunnen
worden.
De citroen wordt in Suriname op
dezelfde wijze gebruikt als hier, dus
ook enkele druppeltjes om een ge
recht op smaak af te maken.
Grapefruit ^mesjes
De grape fruit is een vrucht,
welke hier nog in het geheel niet is
ingeburgerd. Er is een bepaalde
categorie die ze koopt. Er zullen
zelfs velen zijn, die de grape fruit
niet kennen. Het is een grote ronde
gele vrucht, die heerlijk van smaak
is.
Als men een grape fruit zou uit
persen, dan kan het sap beslist niet
in een groot waterglas. Bovendien
wwwwwvwwuwww
Deze week in de tuin
Dat wij hier op het ogenblik de
aandacht vestigen op de Erica, de
alom bekende dophei, lijkt op het
eerste gezicht nogal vreemd. Im
mers deze plant is in de vrije na
tuur practisch uitgebloeid; slechts
hier en daar komen we nog een
enkeling tegen, die met de typische
tonnetjesachtige bloempjes is ge
tooid. Zo is het tenminste met de
gewone dophei gesteld. Maar er is
nog een andere soort, de zgn. vlees
kleurige dophei, de Erica carnea.
Deze heeft een bloeitijd, welke in
een gans andere periode valt, dik
wijls van de late herfst tot April,
dus juist, wanneer ér nagenoeg geen
andere bloeiende planten in de tuin
voorhanden zijn.
De Erica carnea, die tot mooie
losse randen is te verwerken, heeft
een hoogte van maximaal twintig
centimeter. Wij kennen ze in kleu
ren, welke variëren van wit tot
donker karmijnrood. Behalve als
randplant kan de winterbloelende
dopheide ook uitstekend als rots-
plant worden toegepast. Om bos-
sige struiken te houden verdient
het aanbeveling direct na de bloei
de planten iets in te snoeien.
hebben de Surinaamse grape fruits
het voordeel absoluut niet bitter en
zuur te zijn.
„Kunt u ons misschien vertellen
hoe de grape fruit in uw land ge
geten wordt?", zo vroegen wij ver
der nog de heer Kok.
„Bij diners krijgt men er een
speciaal mesje voor. Het is een
broodzaagje in het klein, maar met
aan twee kanten tandjes en een
kromme punt. De grape fruit wordt
eerst doorgesneden, ook weer van
kroon naar steel en dan worden de
partjes er met dit mesje uitgesne
den en dan opgeprikt. Bij gewoon
gebruik wordt de vrucht in vieren
gesneden, allereerst echter van
kroon naar steel. Deze parten wor
den dan met een mes uitgesneden.
De kinderen op straat zuigen ze
natuurlijk uit.
Deze drie vruchten worden sa
mengevat onder de naam citrus.
Per jaar worden ongeveer 150.000
kratten naar Nederland geëxpor
teerd. Sinds kort zijn de vruchten
van Suriname, dat zich zo nauw
verbonden voelt met het moeder
land, te herkennen aan het stempel
Suriname". Heel veel wordt er
thans gedaan aan het uiterlijk van
de vruchten. Enige tijd geleden ge
beurde het nog dat de citrus nat de
kratten in gingen, waardoor het be-
derfpercentage zeer hoog was.
Thans is dit echter niet meer het
geval.
Het is een weinig bekend feit dat
de sinaasappels, welke hier altijd
op de markt zijn, niet van zichzelf
zo'n mooi oranje kleurtje hebben.
Als ze geplukt worden hebben ze
dezelfde geel groene tint als de Su
rinaamse. Om ze er echter smake
lijk te laten uitzien worden ze in
een bad gestopt met een aniline-
praeparaat, waardoor ze die mooie
kleur krijgen.
Een dergelijke kleurinstallatie
kost veel geld en daar de Surinaam
se vruchten toch al veel hoger in
prijs liggen, omdat de gulden daar
gekoppeld is aan de Amerikaanse
dollar, vinden de exporteurs het
niet verantwoord om nu ook nog de
sinaasappels in prijs te doen stij
gen alleen voor het oranje kleurtje.
De Surinaamse citrus is misschien
dan niet zo smakelijk om te zien, ze
is echter veel zoeter, sappiger, en
daardoor veel gezonder.
Kotto misses
Op tentoonstellingen, waar Su
riname bij betrokken is, ziet men
De schoorsteenvegers hebben op het ogenblik druk werk. Overal
moeten zij de schoorstenen van roet en andere ongerechtigheden ont
doen, zodat, zodra het kouder wordt, de kachels zonder gevaar kunnen
gaan branden. Als het eenmaal zover is dat de rode schijn van het
vuur weer haar gezelligheid en intimiteit geeft dan hebben de luchtige
zomerjurkjes al een plaatsje gekregen helemaal achter in de kleerkast.
Automatisch gaan dan de gedachten uit naar wollen jumpers en vesten.
Deze zijn vooral een onmisbare aanvulling in de garderobe geworden
en groter dan ooit is de populariteit, welke zij thans genieten.
steek, welke zij er onder draagt,
is op originele wijze versierd met
kleine wolkwastjes. Een aardig
ideetje om een oud jumpertje
weer een geheel nieuw aanzien te
geven.
meestal enige vrouwen van dat
land. Over hen vertelde de heer Kok
ons nog enige bijzonderheden. In
hun kleurige bedrukte kleding zien
de vrouwen er nog al vreemd uit,
temeer daar zij de indruk wekken
nogal gezet te zijn. Deze „kotto
misses", ofwel rokvrouwen, zijn
echter in de meeste gevallen slan
ker dan slank. De kleding, welke
tot op de grond reikt, is echter ont
staan in de slaventijd. Zij verborgen
toen hun figuur door „famiri", z.g.
vullingen voor en achter. Hun haar
gaat geheel schuil in een omvang
rijke hoofddoek.
In Suriname zelf wordt deze kle
ding echter steeds minder gedragen.
Slechts de oudere generatie houdt
zich hieraan nog vast. De jonge
meisjes zijn echter volgens de laat
ste mode gekleed. Niet' alleen in de
kleding is Suriname het land van
de tegenstellingen maar ook in
velerlei opzichten. In de hoofdstad
Paramaribo ziet men bij voorbeeld
naast de mooiste en modernste
auto's ook nog kleine wagentjes,
door ezels getrokken, en niemand
verbaast zich daarover. Ook blank
en bruin gaan daar vriendschappe
lijk hand in hand.
Van Duits makelij is de aller
nieuwste speelgoedauto, die met
een batterij-motor is uitgerust. Bij
gebruik van een 4,5 V batterij
loopt het voertuigje 50 uur. Bo
vendien kan het zowel voor- als
achteruitrijden.
Welke jongen zou zo'n cadeau
niet graag voor zijn verjaardag
willen hebben?
Er is een plaats in Londen,
waar een arm kind voor een
farthing iets meer dan een
Nederlandse cent een stuk
speelgoed kan kopen.
De toegang tot dit speel
goedparadijs is een poortje,
dat niet hoger is dan ongeveer
een meter twintig. Deze af
meting is speciaal om te grote
kinderen buiten deze goed
kope „winkel" te houden.
De speelgoederen worden op
Zaterdag verkocht. De ene Za
terdag mogen alleen jongens
komen, de volgende alleen
meisjes.
Deze eigenaardige speelgoed
zaak bestaat sinds 1907 en is ge
vestigd in het huis voor maat
schappelijk werk in Fernstreet in
Bormley-by-bow, een gedeelte van
Oost-Londen, waar de meeste ge
zinnen al blij zijn als ze het no
dige eten kunnen kopen om maar
niet te spreken van prulletjes voor
het kleine grut.
Stichtster van het huis en de
speelgoedwinkel was mejuffrouw
Clara Grant, die in 1909 als onder
wijzeres werd geplaatst in een
school in de buurt.
In de loop der jaren wist zij een
ruime kring van donateurs en do
natrices te krijgen, die haar geld
of het oude speelgoed van hun
eigen kinderen gaven. Wijlen
Queen Mary is lange jaren een
van haar weldoensters geweest.
Miss Grant liet de gebruikte
speelgoederen in goede staat bren
gen en aantrekkelijk verpakken.
Zij eiste de symbolische betaling
van een farthing omdat zij van
mening was, dat dit de kinderen
van Fernstreet een gevoel van
onafhankelijkheid en eigenwaarde
gaf en zij moedigde hen aan tot
het indienen van een klacht, als
het gekochte niet aan de eisen
voldeed.
Miss Grant is in 1949 overleden,
maar haar „winkel" is blijven be
staan.
Veertig jaar geleden plachten
elke Zaterdagmorgen wel 500 kin
deren met hun farthing in de
groezelige knuistjes te komen om
zo mogelijk door het lage
poortje te gaan, waarboven het
opschrift staat:
„Komt naar binnen, kinders klein,
„groten moeten hier niet zijn".
Thans trekt de Zaterdagse speel
goedverkoop zelden meer dan 100
kinderen.
Volgens het personeel van het
huis weerspiegelt zich in dit feit
de langzame maar zekere overwin
ning op de schrijnende armoede in
Fernstreet en omgeving.
Ook is het poortje in de 47 jaar
van het bestaan van de „winkel"
ongeveer tien centimeter ver
hoogd. Want de kinderen van
Fernstreet zijn nu veel groter dan
vroeger, omdat ze beter te eten
krijgen.
Ondanks de vele en zeer mooi
gebreide machinale exemplaren,
heeft de handbreitechniek zich in
een snel groeiende internationale
belangstelling mogen verheugen
en natuurlijk niet zonder reden.
Ondervinding heeft geleerd, dat
handbreiwerk veel degelijker en
warmer is en dat het, mits goed
behandeld, na ettelijke wasbeur
ten de goede pasvorm behoudt en
niet in elkaar krimpt. Vooral wat
kinderkleding betreft heeft het
veel voor op het machinale pro
duct. Zo kunnen we van een hand-
gebreid kledingstukje, waarvan de
mouwtjes altijd de eerste slijtage
vertonen, vooral bij de school
gaande jeugd, de ondeugdelijk ge
worden stukken altijd weer door
nieuwe vervangen. Daarnaast ge
beurt het maar al te dikwijls, dat
het jurkje of rokje te kort wordt
terwijl het nog lang niet versleten
is en de kleuren nog fris zijn. Han
dige moeders breien daar dan
weer een leuke rand aan, hetzij
van een aardige contrasterende
kleur of in dezelfde tint.
Begrijpelijk is dat het zeer be
langrijk is en niet overbodig, dat
men bij het breien van kinderkle
ding altijd moet zorgen voor wat
reserve-materiaal.
Zeer omvangrijk is het terrein
der moderne handbreitechniek.
Het beslaat niet alleen het spor
tieve genre, maar breidt, zich thans
zelfs uit tot avondkleding met al
de daar tussen liggende phasen.
Het is frapperend wat er allemaal
bereikt kan worden met handbrei
werk. Zie bijvoorbeeld eens het
cocktail-japonnetje, dat gebreid is
in een kantpatroon. Het werd ver
vaardigd van zwarte driedraads-
wol met een zilveren draad er
door heen. Een lichtgetinte onder
jurk doet het kantpatroon goed
tot zijn recht komen en verleent
de japon een levendig effect. Dit
vlotte model viel te bewonderen
op de „Wool Fair", een reizende
tentoonstelling van modern hand
breiwerk, georganiseerd door En
gelse wolfabrikanten en het inter
nationaal wolsecretariaat. Ook de
kleuters op de andere foto waren
er vertegenwoordigd.
Het jongetje draagt een aardig
pakje van sterke grijze wol, waar
over een bijpassend vestje. Van
dikke gele wol waren de boord,
zakjes, manchetten en randen
langs de knoopsluiting; een gar
nering, die zich aan de broeks
pijpjes herhaalt. Naast hem staat
een mannequin in de dop met de
cape van Roodkapje van geruwde
wol. De cape heeft langs de ronde
schouderpas voorpanden, capu
chon en splitten alleraardigste
plissé-randjes. Het voorpand van
het vlotte jumpertje in tricot-
VARIA
Mannen moeten ook wat doen! Der
tienhonderd vrouwen uit 47 landen
hebben een week lang in Edinburgh
huishoudelijke problemen besproken
op het achtste internationale congres
over het voeren van een economische
huishouding. De vrouwelijke congres
sisten besloten dat afwassen en stof
zuigen niet langer als speciale bezig
heden voor de vrouwen dienen aange
merkt te worden, maar dat zij ook tot
de plicht van de man gerekend moe
ten worden.
De Duitser Bruno Bürgel uit Nien-
burg/Weser, heeft een handig ap
paraatje in fabricage gebracht, dat
de vele fietsende vrouwen mis
schien van het lastige euvel van de
opwaaiende rokken bij het fietsen,
kan afhelpen. Hij construeerde een
instrumentje, bestaande uit twee
glazen balletjes, die door een klem.
tegen elkaar worden gedrukt. Met
een houder wordt het apparaatje
aan de stang van de fiets bevestigd.
Men hoeft niets anders te doen, dan
de zoom van de rok tussen de tegen
elkaar geklemde balletjes te leggen.
De rok wordt vastgehouden zolang
men op de fiets ziet. Stapt men ech
ter plotseling af, dan hoeft men niet
bang te zijn daardoor de rok te
scheuren, want de balletjes laten
onmiddellijk de stof los.
De Lassoman is bij de
„Zachte Zeepfabrieken"
geweest. Maar hij liep
met zijn hoofd per onge
luk tegen een muur, maar
die was helemaal niet
zacht! Zachte Zeepfabrie
ken? Wat betekent dat?
Laatst is een man met
een spijker in zijn long
aan de wandel gegaan,
kleine vrienden! Dat is
glad verkeerd! Dat moet
zo'n man niet doen!
'n Amerikaanse piloot
heeft onlangs bijna 25.000
m hoog gevlogen. Je kon
hem niet meer zien!
Laatst werden de straten
in Neurenberg door de
politie met gummistok
ken „schoon geslagen'',
zoals dat heet! Er waren
relletjes!
In Frankrijk zijn bijna
alle konijntjes dood. Nu
zijn die beestjes in Duits
land ziek.
In Amsterdam reed
laatst een vrachtauto met
vier kleine kleuters voor
in aan het stuur. Ze wa
ren tussen 2 en 5 jaar oud.
Gelukkig reed de auto
zachtjes en botste hij te
gen een auto, die net stil
stond. Foei, foei! Ze zei
den naderhand: „We heb
ben alleen maar even cp
een knopje gedrukt!''
In Engeland eten ze nu
oók weer wittebrood.
Duur!
In Amerika wonen meer
dan 30.000.000 katholieken.
Te Nieuwkoop woont
een man van 102 jaar. Nu
moet ia toch eêns een bril
hebben, zei die man. Hij
heet Thijs.
Laatst zei een man in
Perzië: „Iedereen is wel
eens ziel:1" Dat is zo!
Het oude dubbeltje van
zink is niets meer waard'
Weg ermee!
De Lassoman heeft
laatst op de Veluwe mid
den lussen 3000 soldaten
gezeten, die aan het vech
ten waren. Ze lieten hem
zo maar door! Vlak tevo
ren had hij witte paters
op de Veluwe gezien. Die
wonen daar op Essenburg.
Nu is het weer genoeg!
Tot wederziens!
Ons oude Heiligenboek
laat je weer denken aan
enkele heiligen, die deze
week in de kalender
voorkomen.
4. Heden wort Franchoys
verheven
Om sijn seer
ootmoedigh leven.
5. Victorinus, Placidus,
Flavia Etychius.
6. Bruno is van daegh
gaen wonen
Daer de burgers
draghen kroóneii.
7. Marcus sterft, als
Sergius
Lijdt met Apuleïus.
8. Maer Birgitta, roem van
Sweden
Gaet bij haereh
Bruygom heden.
9. Dionys met Rusticus
Lyt met Eleutherius.
Balling met de balling
In het kamp was elke
uiting van godsdienst
streng verboden. Je mocht
zelfs niet met de lippen
stil een gebedje lispelen.
ToCh kon men in het ge
heim nu en dan een H.
Hostie binnensmokkelen.
Pater Titus had al eens
tegen Broeder Raphaël
gezegd: „Broerke, al bent
ge dan ook geen priester,
als ge ooit eens Ons Heer
DOOR WIM KNIPSCHEER EN ROOS RASSEL
van iemand kunt krijgen,
neem het maar gerust aan
en breng het mij dan. Bij
jou zullen ze niets zoe
ken."
Dat liet de broeder zich
geen tweemaal zeggen.
Spoedig had hij een af
spraakje met een Duits
geestelijke om 's morgens,
als het appèl was afgelo
pen, hem in de duisternis
op een afgesproken plaats
te treffen. Dan zou hij
hem van tijd tot tijd Ons
Heer brengen.
Zo ontving de broeder
herhaalde malen op deze
geheimzinnige wijze in
een klein papiertje de H.
Communie.
Pater Titus wachtte dan
meestal op de bröedêr.
Samen liepen ze dan wat
op en neer. Als ze zeker
waren niet bespied te
worden, gaf de broeder
de H. Hostie aan pater
Titus, die ze in tweeën
deelde. De ene helft werd
genuttigd door verschil
lende andere priesters,
soms meer dan tien. De
andere helft gaf hij dan
aan de broeder weer te
rug om ze overdag te be
waren, 's Avonds kreeg
pater Titus die weer te
rug en zo bewaarde hij
's nachts het Allerheiligste.
Als hü dan 's morgens
de broeder de helft terug
gaf, zei hij slechts:
„Broerke, blijft gedurende
de dag als een heilige Tar-
cisius in aanbidding en
denk er steeds aan, wie
ge bij u draagt."
Met levensgevaar werd
door de geestelijken in
het kamp meermalen op
het veld of ergens verbor
gen in de slaapzaal de H.
Mis gelezen. De Poolse
priesters deden het meer
malen, zoals dat in de
catacofnben gebeurde.
Bij gebrek aan hosties
hadden ze zelf enkele
graankorreltjes gebakken
en daarna geconsacreerd.
In een grote boog ston
den dan enkelen, die wis
ten, wat er gebeurde, op
wacht om te voorkomen,
dat een vreemdeling of
S.S.-er de heilige hande
ling kwam storen.
Voor de maand October
hebben we voor jullie een
prijsvraag met spreek
woorden. Iedereen van
onze puzzelaars kan mee
doen, want, als hij goed
uitkijkt, lost hij deze prijs
vraag zekér goed op. En....
denk aan de drie prachti
ge prijzen, die er te ver
dienen vallen.
We gèvén je dus vijf
spreekwoorden, die door
elkaar geraakt zijn. Jullie
moeten dus de verschil
lende stukken zo naast el
kaar zetten, dat er vijf
goede spreekwoorden ont
staan. Die schrijf je dus
op een briefkaart en deze
stuur je naar het adres
van de krant. Vermeld je
voor- en achternaam, je
volledig adres, je leeftijd
en of jè een jongen of
meisje bent. Links in de
hoek van de briefkaart
zet je: Prijsvraag. Je kunt
insturen tot Zaterdag 10
October, 't Zal mij be
nieuwen, wie de prijzen
in de wacht slepen.
1. Als de nood het
hoogst is, is éénoog ko
ning.
2. Wïe veel wil sparen,
komt men over de staart.
3. In het land der blin
den, mauwen ze niet.
4. Komt men over de
hond, is de redding nabij.
5. Als de katten muizen,
moet veel garen.
Lodèwijk stond békend
als een meester in het
schaakspel. Ja, hij was
onbetwist de beste schaak
speler van het land. Hij
wilde eens een partijtje
wagen met één van de
vier Heemskinderen, die
Adelaert heette. Maar
Lodewijk stelde me even
tjes een voorwaarde, die
Adelaert de schrik op het
lijf joeg. Wie verloor, zo
zei Lodewijk, moest er
met z'n hoofd voor boe
ten. Geen wonder, dat
Adelaert zich wél even
bedacht. Ten slotte nam
hij het voorstel aan, zette
de stukken op het schaak
bord, begon verwoed te
spélen, dacht goed na,
vermeed elke domme zet
en jawel hoor, het was
Lodewijk, die glansrijk
verloor. Dat kon de
meester-schaakspeler niet
goed zetten. En hoewel
Adelaert Lodewijk spaar
de, deze wérd door zo'n
driftbui overvallen, dat de
aderen op z'n hoofj| zwol
len. Toen smeet hij de
stukken links en rechts in
de rondte, greep het
schaakbord, zwaaide er
wild mee in het rond en
sloeg er Adelaert een
bloedneus mee. Dat kwam
Reynout ter ore. Onmid
dellijk nam hij zijn be
sluit: geen seconde lan
ger op het kasteel te blij
ven. Zo gezegd, zo ge
daan. Hij gaf bevel, dat
men de paarden reisvaar
dig zou maken. Toen stap
te Reynout met zijn
broers naar de prachtige
zaal, waar Lodewijk met
zijn vader verbleef. Ze
maakten korte métten.
Zonder omwegen of com
plimenten liepen ze recht
op Lodewijk toe en sloe
gen hem pardoes het
hoofd af. Dat gaf een ge
weldige verwarring maar
daardoor konden Reynout
en zijn broers er tussen
uit, zonder dat iemand er
aan dacht ze .te pakken.
Weg waren ze al en ze
reden op hun paarden in
volle galop naar Haymin,
die buiten de stad was
gelegerd. Die bezat een
leger van 800 man, -Daar
voelden ze zich veilig en
wachtten verder af, wat
BLIND GEBOREN
Het gebeurde in een grote stad van Amerika. Daar
stond in een van de straten een arme man tegen een
muur geleund. Op zijn borst hing een bordje, waarop
geschreven stond: „Blind geboren". De mensen lie
pen er voorbij eh nu en dan wierp een voorbijganger
een kleinigheid in de hoed van de blinde. Plotseling
bleef een heer voor hem stilstaan en vroeg: „Ont
vang je nogal wat?" „Och", zuchtte de blinde, „het is
niet veel, een dollar per dag". Zonder iets te zeggen,
draaide de heer het bordje om en schreef er een paar
woorden op. Hij deed het zo vlug, dat de blinde het
nauwelijks merkte. In de middag kwam de heer weer
langs en stelde de ongelukkige dezelfde vraag. Ver
heugd antwoordde de blinde: „Ik heb vandaag zoveel
ontvangen als nog nooit gebeurd is. Wat hebt u toch
op m'n bordje geschreven?" En de 'heer antwoordde
„De lente komt en ik zal ze niet zien". Dat had de
mensen diep getroffen en daarom hadden ze zoveel
aan dê blinde gegeven. WIE IS MIJN NAASTE? De
heer zag zijn naaste in de onbekende blinde en had
hem prachtig uit de nood geholpen.
er gebeuren zou. Lode
wijk had zijn verdiende
loon.
Er wordt verteld, dat
op het eiland Madagascar
troepen honden heerlijk
vrij rondzwerven. De
kaaiman, een soort kro
kodil, is een vijand van
honden, die voor hem een
heerlijk hapje betekenen.
Die honden nu moeten óp
hun zwerftochten dikwijls
de rivieren van het moe
rassige eiland oversteken.
Daar worden ze opge
wacht door de kaaiman
nen. Maar de honden die
ook niet dom zijn, heb
ben het middel gevonden
om de kaaimannen er
Jekker tussen te nemen
^én het spoor te doen
kwijtraken. Een zeker
aantal honden vormen
een groep en gaan aan de
oever van de rivier staan,
terwijl ze zo hard moge
lijk beginnen te blaffen.
Dan komen de kaaiman
nen van alle kanten toe-
gezwommen en je kan
dan hun wijd opengesper
de muilen vlak boven het
water zien. Ze denken
êen heerlijk maaltje in
het vooruitzicht te heb
ben. Als al de kaaiman
nen uit de nabijheid op
het geblaf op hetzelfde
punt bijeen gekomen zijn,
zetten de honden het op
een holletje, gaan langs
de oever terug en onge
veer 300 m verder sprin
gen ze in 't water en steken
de rivier over. De kaai
mannen komen dan altijd
te laat aan en de honden
zijn gered.
„Moe", vraagt Lucia,
die met haar moeder en
haar broertje in de trein
zit, „wat was het sta
tion, waar we zo juist
stopten?" „Dat weet ik
niet, kind," zegt moeder.
„Laat me toch lezen."
„Jammer, moe", zegt
Lucia, „want daar is
broertje uit de trein ge
rold."
Horizontaal waren de
woorden van de letter-
puzzle: H, rat, Parijs, ver
maak, oerkomiek, luite
nants, f^stliederen, Voor
schoten, vervallen, her
sens, lepel, met en 1- Ver.
ticaal kwam het woord:
Harmonicaspel voor de
dag.
NEW-YORK. Binn
zullen we In drie en ee
naar de maan vliegen,
zal zwart zien van d
liere hefschroefvliegt
auto's zullen even zelt
als thans paarden.
De vliegtuigen van
vaartmaatschappijen zt
fen met een snelheid
m. per uur post i
goederen zullen rond
worden geschoten in
bestuurde projectielen,
enkele uren elk punt
reiken en treinen, t
vrachtauto's zullen als
middelen voor de l'ant
verdwijnen.
Dit is de kijk, welke
die veel van doen he
met de eerste 50-jarei
luchtvaart, heeft óp
komst.
Deze man is majoor
P. de Seversky, uitvii
werper, piloot en auteu
Hij is van mening, da
bleem van de interpl'a
zij zal worden opgelost
gebruiken van toestel
atoommotoren, niet ve
ten. Raketten zullen r
tisch blijken te zijn, zeg
dat de piloot de snelhe
zijn macht kan hebben
op topsnelheid also
een kanon geschoten
moeten starten en op
heid moeten blijven.
Die snelheid van een
met atoommotoren, aldt
versky, zou kunnen wc
heerst. Het zou l'angza
ten, betrekkelijker
sproken en door de
van de aarde omhoogst:
een snelheid van tussei
en 32000 km per uur. 1
atmosfeer van de aardi
snelheid toenemen tot
ximum van 280.000 km
halverwege de maan en
leidelijk weer afnemi
rende het tweede deel
reis. De maan bevindt
ongeveer 380.800 km af;
de aarde.
Hoe druk naar de mat
dere planeten zal wo
reisd, hangt af van wat
vinden, zegt de Sever:
deze plaatsen de n:
rijkdommen bezitten, die
dia hebben, zullen wij
ruggaan, zo niet, dan z
waarschijnlijk alleen vai
schappelijk belang zijn.
Hier volgen enige andi
spellingen van de Sever
Door atoommotoren
verkeersvliegtuigen zul
een hoogte van ongevec
meter in ongeveer twa
rond de wereld kunnen
maar grotere snelheden
de atmosfeer van de ar
len slechts tot gevolg hel
het toestel uit elkaar sp
De voorkeur zal in de
uitgaan naar kleinere i
vliegtuigen, die gemic
passagiers kunnen verve
Seversky deelt niet de
van sommige deskundigei
toekomstige verkeersvli
groot genoeg zullen ziln
in zwembaden, grote eet:
ZONDAG 4 OCTOBER
HILVERSUM I (4
746 kc/s. 8.00 N.C.R.
I.K.O.R.; 9.30 K.R.C
N.C.R.V.; 20.01
K.R.O.
N.C.R.V.: 8.00 Nws. en
ber.; 8.15 Orgelconc.; I.
8.30 Vroegdienst; K.R.O
Nws.; 9.45 Blaaskwint.; IC
jaar K.A.B. in het Aarts
Utrecht", rep.; 10.55 Por
Hoogmis; 12.30 Musette c
soliste; 12.55 Zonnewijzer i
relddierendag; 13.00 Ni
kath. nws.; 13.10 Gram.;
Boekbespr.; 13.55 Gram.;
V. d. jeugd; 14.30 Viool en
14.50 Gram.; 15.00 Orgi
15.30 „40 Jaar Herwonne
venskradht", caus.; 15.45
Philih. ork., groot koor e
16.05 Report.; 16.10 „Ka
Thuisfront Overal!"; 16.15
16.30 Vespers. N.fc.R.V.:
Ghr. Geref. Kerkdienst;
Gram.; 19,00 Kerkelijk nws
Geestelijke liederen; 19.30
en werk der kerkhervo:
caus.; K.R.O,: 19.45 Nws.
Gram.; 20.25 De gewone
20.30 Operaconc.; 21.15 Act
„Grafschrift voor een
hoorsp.; 22.25 Gevar. muz
Avondgebed en lit. kal.;
Nws.; 23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM II (2!
1007 kc/s. 8.00 V.A.RA
V.P.R.O.; 10.30 I.
12.00 A.V.R.O.-
V.P.R.O; 17.30 V.
20.00—24.00 A.V.R.O.
V.A.R.A.: 8.00 Nws. en
postduivenber, en gram.
Gram.; 8.45 Sportmeded.; I
«■„platteland; 9.0o „Tempc
0.45 „Geestelijy leven".
V.P.R.O.: 10.00 „Geef het
caus 10.05 V. d. jeugd; 1.1
10.30 Remonstr. kerkd.; A.'
12.00 Sportspiegel; 12.05
muz 12.35 „Even afrekene
ren 12.45 Gevar. muz.;
Nws,; 13.05 Meded. of gram.
Lichte muz.; 13.30 Gram.;
Boekbespr.; 14.20 Kameroi
solist; 15.05 Dubbelkwart.;
ioneelbeschouwing; 15.30
caus.; 16.15 Lichte muz.;
Bportrevue; V.P.R.O.: 17.00
aprelkken met luisteraars";
t'Van het Kerkelijk erf",
V.A.R.A.: 17.30 V. d. jeugd
