Mater Amabilisschool IN RUSLAND NOG NIET TE VINDEN Ch yrj RAD Er is nu volop verse haring Aan ranzig worden van vetten paal en perk gesteld KLOOSTERS Zaterdag 10 October 1953 BELANGRIJK VOOR het werkende meisje Geen parate kennis maar persoonlijke vorming CONTACT MET DE LEERLINGEN VROEGE TULPEN voor de vrouw Aardige hoedjes Angst dat frivole modellen de vrouwenharten in verrukking brengen Reuzel blijft door „gallaten" nu 780 dagen goed Geen verkoop meer Kindersterfte is nog te hoog 1 Prod meer ko WOND£Nvan prograrr EEN onderzoek heeft uitgewezen, dat ruim vijftig procent van de meisjes na de leerplichtige leeftijd geen onderwijs meer ontvangt. Een zekere mate van kennis is echter onontbeerlijk, welke richting men ook in het leven kiest, terwijl ook de persoonlijkheid een belangrijke rol speelt. Welk meisje kan later een goede huisvrouw worden of een goede plaats in de maatschappij innemen als zij in haar jeugd niet werkt aan een harmonische ontwikkeling en een groei naar volwassenheid, ge baseerd op christelijke principes? De ouders hebben in dit opzicht een zeer verantwoordelijke taak. In de jaren echter dat het meisje tot jonge .vrouw opgroeit en vooral als zij uit de veilige haven van het gezin ge plaatst wordt in de realiteit van kantoor- of bedrijfsleven, dan is het moeilijk haar voldoende steun en leiding te geven. Een van de vele or ganisaties en instellingen, welke zich met dit probleem bezig houden, is de Mater Amabilisschool. Zij stelt zich ten doel meisjes boven de 17 jaar de nodige vorming bij te brengen. DE Mater Amabilisschool bestaat nu vijf jaar en in tientallen ste den van ons land is reeds een derge lijke school gevestigd. In deze pe riode heeft het nationaal bestuur te zamen met de docenten heel wat moeilijkheden moeten oplossen om de juiste methode te vinden en nog steeds is men daaraan bezig. Weinig meisjes voelen er voor, zich, als ze de gehele daig gewerkt hebben, hetzij als verkoopster, op kan toor of in de fabriek, 's avonds nog eens te gaan bezig houden met „dro ge" lessen. En dat is zeer begrijpe lijk. Een groot verschil met het ge woon onderwijs en de Mater Ama bilisschool is wel, dat het helemaal niet gaat om parate kennis, maar uit sluitend om vorming. Om te weten hoe men dit streven in de practijk verwezenlijkt, hebben wij ons gewend tot de nationaal se cretaresse van de Mater Amabilis school, mej. M. de Poorter. Als dit onderwijs, die belangstel ling van het werkende meisje wil houden, zoals het bestuur zich dat voorstelt, dan is het voornaamste, dat de lessen gegeven worden in gesprek- trant, dat wil zeggen op de wijze van DEZE WEEK IN DE TUIN Tot de kleine genoegens van het voorjaar behoort zonder enige twijfel de bonte kleurenpracht van de vroe ge bolgewassen, die elk jaar weer ko men vertellen, dat de winter voorbij is. Sneeuwklokjes en crocussen zijn wel de meest gangbare vertegenwoor digers van de bolgewassen, maar er zijn nog zo vele andere, die meestal erf stiefmoederlijk worden bedeeld wat de hen toegemeten ruimte aan gaat. Daar zijn om een voorbeeld te noemen de vroege tulpen. Wanneer men ze in een tuin ziet, wordt stee vast het voornemen gemaakt, om ze het volgende jaar ook aan te schaf fen. Soms probeert men het met de tulpjes, welke men in „Kerstbakjes" in zijn bezit heeft gekregen, maar deze pogingen zijn al bij voorbaat tot mislukken gedoemd, omdat door het vroeg in bloei trekken van deze tul pen zoveel van de bollen is gevergd, dat ze nog slechts goed zijn voor de mesthoop. De enige manier om het komende voorjaar die aardige lage tulpjes in de tuin te hebben is de bollen thans aan te schaffen en ze onverwijld aan de schoot der aarde toe te vertrou wen. Wij kunnen nog een keuze ma ken uit enkele en dubbele vroege tul pen. Ze zijn allebei even mooi en ko men voor in allerlei warme tinten, waarbij de fel-rode wel het meest op vallen. Deze vroege tulpen, welke niet hoger worden dan dertig centi meter, zijn uitstekend op hun plaats op een plekje, waar men later een jarige bloemen wil zetten. In het vroege voorjaar is het daar nog veel te vroeg voor en daarom zijn de dwergtulpen, die wat grootte van de bloem betreft echter alles behalve dwergen zijn, hier een uitkomst. Bij het planten van de tulpenbollen moet men er wel voor zorgen, dat de bollen alle even diep worden gezet, anders zal de bloeitijd niet gelijk vallen. Een diepte van acht centime ter is het beste; voor bevriezen be hoeft men niet bang te zijn, want de tulpenbollen zijn winterhard. Toch kunnen de bollen niet als bij crocus en sneeuwklokje jaren achtereen in de grond blijven. Wanneer men ze langer dan één jaar op dezelfde plaats laat staan, bestaat er grote kans, dat de bollen worden aangetast door een zwamziekte, welke „het vuur" wordt genoemd en de tulpen spoedig ten gronde richt. Wil men ze toch elk jaar weer op hetzelfde plek je hebben, dan is het noodzakelijk de grond een centimeter of dertig uit te graven en van nieuwe aarde te voor zien. Deze aarde mag niet te „vet" zijn, want tegen al te zware grond kunnen de tulpen niet goed. Men doet er het beste aan om in zo'n ge val wat turfmolm door de grond te mengen. U zult eens zien, wat een prachtige bloemen u dan krijgt! Htn. een vraag- en antwoordspel, zo is de mening van mej. De Poorter. De moeilijkheid is echter altijd weer, dat niet iedere docent of docente be schikt over de gave om op deze ma nier een bepaalde les uit te werken. Bij paedaigogie wordt bij voorbeeld de volgende vraag gesteld: Jantje wordt steeds koppiger. Hoe denken jullie nu, dat de moeder hem moet aanpakken? Hierop geven de leerlingen hun mening en gezamenlijk wordt nu de ze opvoedingskwestie opgelost. De meisjes worden dan actief bij de les betrokken. Zij doorzien het probleem gemakkelijker en het resultaat is, dat ze veel meer van de les opsteken. Zoals velen reeds bekend zal zijn bestaat het programma van de Mater Amabilisschool uit een kern en een aanvullend gedeelte, dat niet alleen gedoceerd wordt door bevoegde krachten van het nijverheidsonder wijs, maar ook door een jurist, een verpleegster, een binnenhuisarchi- tecte, een priester enz. enz. Het welslagen van de M.A. hangt voor een groot deel af van het per soonlijk contact, zo vertelt mej. De Poorter verder, dat gelegd moet wor den tussen de leerlingen en de do centen, niet alleen tijdens de lesuren, maar ook daarbuiten. Een club- of instuifhuis is dan ook van onschatbare waarde. In Rotter dam, Amersfoort, Den Bosch en o.a. in Maa-tricht zijn deze huizen druk bezocht In Utrecht doet het bestuur alle n.jeite om een gebouw te vinden dat als instuif kan worden inge richt. Helaas is het nog niet in die pogingen geslaagd. Daarbij komt nog, dat een van de subsidievoorwaarden van het departement is, dat iedere Ma ter Amabilisschool er tevens een clublokaal bij moet hebben. De subsidie van het Rijk, de pro vincie en de gemeenten bedraagt in totaal f 60,per leerling, waarna dan nog f 12,uit particuliere bron nen moet komen. Typerend is echter, dat acht provincies een subsidie ver lenen van f 12,per meisje, terwijl de provincie Utrecht slechts f4,bij draagt. Tijdens de werkuren De Mater Amabilisschool is be stemd voor meisjes boven de 17 jaar van alle categorieën. Een onderzoek heeft echter uitgemaakt, dat nog te Weinig fabrieksmeisjes hiervoor 'be langstelling tonen, vandaar, dat o.a. in Utrecht de besturen van de Mater Amabilisschool, de christelijke ver eniging de „Klimop" en de neutrale „Zonnebloem" contact hebben opge nomen met de werkgevers om de M.A.-cursus te geven in werktijd. Een vijftiental zaken in de stad VARIA SPOORBOEKJES KLEINER Op een internationale spoorwegen conferentie, welke vorig jaar werd gehouden, Is besloten, een uniforme maat aan te houden voor de spoor boekjes. Zo kwam het dat in Mei j.l. de boekjes twee centimeter lan ger werden. Van die tijd af regende het klachten bij de spoorwegen van reizende dames. „Het spoorboekje kon niet meer in de handtassen; het was te lang"De N.S. Is voor deze „vrouwenroep" gezwicht en heeft met ingang van 3 October de spoorboekjes weer twee cm kleiner gemaakt. Wat een service. Tot nog toe is er in Moskou weinig gevaar dat je een stijve nek krijgt door aldoor maar je hoofd om te draaien om naar interessante of pot sierlijke creaties op dameshoofden te kijken. Geen enkele vrouw vindt het erg, als ze een andere dame tegenkomt, die precies dezelfde hoed op heeft als zij zelf, want ze dragen bijna allemaal hetzelfde model. De ze baretten zijn niet in het oog lopend, al is het heel gewoon, dat er 100 roebel (ongeveer 95 gulden) moet worden neergeteld. Maar in dit alles zal binnenkort verandering komen, als de heer G. Oelyanof, die in „Evening Moscow" schrijft, zijn zin krijgt. De premier van de Sovjet-Unie, Georgi M. Malenkof, heeft kort ge leden in een toespraak zelf gezegd, dat er geen reden bestaat, waarom Sovjet-vrouwen door Russische ontwerpers niet zouden worden voor zien van keurige, elegante en tegelijk bruikbare schoenen en hoeden en nu heeft de heer Oelyanof de pi aatseljjke hoedenontwerpers eens onder vuur genomen. Koken is ook een belangrijk onder deel van het programma van de Mater Amabilisschool. Derdejaars leerlingen zijn hier bezig met het klaarmaken van croquetten. Utrecht verlenen hieraan thans haar medewerking en geven haar personeel enkele uren per week vrijaf om de lessen te volgen. Het programma be vat, evenals de avondscholen, koken, naaien, kinderverzorging en -opvoe ding, hygiëne, medische raad, huise lijke ziekenverpleging, huiselijke sfeer en woninginrichting, zang, gym nastiek, godsdienstige, persoonlijke en staatsburgerlijke vorming. Deze cursus is een buitengewoon succes. De Mater Amabilisschool is, zoals reeds gezegd, bestemd voor meisjes vanaf 17 jaar. Het komt echter maar al te veel voor, dat zij reeds met hun veertiende jaar de school verlaten. Van deze leeftijd zouden ze dan, tot dat zij „M.A.-rijp" zijn, als het ware stuurloos zijn. In samenwerking met het vrouwelijk jeugdwerk heeft men nu een twee-jarige voorbereidende c rsus samengesteld, om ook hen al te wijzen op de gevaren van het leven en om hen reeds eni'ge persoonlijke vorming bij te brengen. Aan het ranzig worden van eetbare vetten een verschijnsel, dat een voortdurende bedreiging betekent voor de wereldvetpositie kan thans paal en perk worden gesteld, dank zij een vinding van enkele Ne derlandse chemici, die na langdurige experimenten een nieuw product hebben ontwikkeld dat het ranzig worden van vet bestrijdt. De werking van de gallaten, zoals dit nieuwe product wordt ge noemd, is op zijn minst verrassend te noemen. Reuzel, die tot dusver niet langer dan ongeveer 60 dagen bewaard kon worden, is thans, na toevoeging van éénhonderdste procent octylgallaat na 780 dagen nog vry van ranzigheid. Volle melkpoeder houdt het voortaan in plaats van 40 a 50 dagen bijna 300 dagen uit. Koekjes in blik, levertraan, slasaus, rundvet, schapenvet, gedroogde soep en een aantal plantaardige oliën kunnen worden beschermd op een wijze, welke tot dusver onmoge lijk was. Een vijftal jaren geleden begon een aantal medewerkers van het centraal instituut voor voedingson derzoek (T.N.O.) te Utrecht en het research-laboratorium van de N.V. chemische fabriek „Naarden" te Naarden aan een onderzoek, dat tot doel had middelen te vinden om het ranzig worden van vetten tegen te gaan. In deze tijd is er volop prachtige, vette, verse haring, die, zoals men wel eens zegt, „bakt in haar eigen vet". Dit is het goede en goedkope voedsel, dat thans volop te koop is. Kookt of bakt men bovendien nog de stevige hom of kuit, dan is de maal tijd ongetwijfeld een succes. De vis- rokerijen zorgen verder voor allerlei heerlijke haringproducten voor bij de boterham zoals gestoomde en gerook te bokking met kop en staart, bok kingfilets en uitgesneden bokking, die vóór het gebruik niet eens schoon ge maakt behoeven te worden. Het vrij nieuwe product, de goud haring, moet een ieder eens proberen. Het is haring die in zijn geheel, open geslagen en zonder graten, in de rook wordt gehangen. Zij smaakt toch weer anders dan de dicht verwerkte haring. Pij gebakken verse haring smaakt een frisse groente a's bieten, rode kool of tomaten en allerlei soorten slaatjes goed, bij gekookte haring bo vendien worteltjes. Van een rest ha ring kan bijv. een lekkere sla worden gemaakt. Gebakken haring. De schoonge maakte haring in een weinig hete olie, boter of margarine vlug aan weers zijden bruin bakken. Neem niet te veel vet (uit de haring trekt ook nog vet) en bak niet te hard. Gestoofde haring. 4 haringen, een kleine ui, peterselie, een schijf citroen of een scheutje azijn, zout. De haring schoonmaken en zouten. De ui en pe terselie schoonmaken en fijn snijden. De haring dubbelslaan met de geljak- te groenten ertussen. De vissen in een pan of vuurvaste schotel leggen en een weinig water en wat citroensap of azijn er over schenken. (De citroen dun schillen en het gele deel bij de vis leggen). De vis vlug aan de kook brengen in de gesloten pan of schaal en zachtjes gaar koken in 7 a 10 mi nuten. Haringsla. Een gekookte haring, 2 a 3 gekookte aardappelen, een lichtzure appel, een augurkje, olie en azijn. De haring van graten en staart ont doen, en evenals de aardappelen in stukjes verdelen. De appel wassen, van het klokhuis ontdoen en fijn snij den. Al deze ingrediënten dooreen mengen en op smaak afmaken met olie en azijn. Elders met name in Engeland had men reeds een ander ester van galluszuur voor dit doel beproefd, doch de resultaten ermede waren niet geheel bevredigend. Zo had men o.a. te kampen met het euvel, dat de toe passing ervan werd verhinderd door het gemakkelijk verkleuren met ijzer en soms de eigenaardige bijsmaak, die het vet er door kreeg. Het Nederlandse onderzoek gedu rende de laatste jaren was erop ge richt een stof te vinden, welke niet alleen voldoende bescherming tegen ranzigheid bood, doch ook practisch zou kunnen worden verwerkt. Hierbij is de aandacht gevallen op het octyl- en dodecylgallaat. Een andere moeilijkheid, welke overwonnen moest worden, vormden de warenwetten. Met name de Neder landse warenwet is zeer streng wat betreft het toevoegen van vreemde stoffen aan voedingsmiddelen. In stanties op het gebied van warenwet en volksgezondheid hebben een mi nutieus onderzoek ingesteld naar de eventuele schadelijke gevolgen van het inwendig gebruik der gallaten. Dit onderzoek heeft tot resultaat ge had, dat het gebruik van gallaten thans bij koninklijk besluit is goed gekeurd en het oliën en vettenbesluit in dier voege is gewijzigd. Het ge bruik van gallaten in melkpoeder is nog afhankelijk van een beslissing van zuivelautoriteiten. De nieuwe antioxydan-ten hebben in uiterst minimale toevoegingen reeds voldoende werkinig: per ton dierlijk vet vormt toevoeging van slechts 100 gram van het product reeds een afdoende bescherming. Bij volle melkpoeder geeft 1 gram per 100 liter melk het gewenste resul taat. Hij is geen Carven of Dior, maar hij weet dat er iets mis is met de Moskouse hoeden. „Het seizoen is gekomen", schrijft Oelyanof pathetisch, „waarin de geel wordende bladeren neervallen op de boulevards en de pleinen. In één woord; de herfst is gekomen en reeds lang gaan de dames van winkel tot winkel, tevergeefs zoekend naar aar dige hoeden van goede kwaliteit. Ten slotte stappen de meesten maar het atelier van een modiste binnen, waar zij hoeden kunnen bestellen, die niet alleen passen bij het seizoen, maar ook naar haar smaak zijn. „Zijn er dan werkelijk geen hoe den in de winkels", zou kameraad Ivanof, directeur van de afdeling in dustrie van het stedelijk bestuur van Moskou kunnen vragen. „Er zijn hoeden, kameraad Ivanof, en heel veel ook, maar een hoed van distinctie is even moeilijk te vinden als een naald in een hooiberg." Een enorme hoeveelheid lente- en zomerhoeden is reeds naar de voór- raadmagazijnen teruggestuurd, om dat er geen kopers voor te vinden waren. „Daar ligt bij voorbeeld een lichte strooien hoed ais een buitengewoon platte pannekoek, gegarneerd met een zware, enorme, donkere band. Hoe kwam dat dinig op die lichte hoed? Om hem te versieren? Dat kan niet, want hij maakt een, al niet aan trekkelijk, hoofddeksel alleen maar nóg afschuwelijker. De bedrijfsleiders zullen hieromtrent hoogstwaarschijn lijk de schouders ophalen en zeggen: „Wij vinden 'm mooi". Zij hebben blijkbaar tot hun de vies gekozen: „Niet de hoed siert de vrouw, maar de vrouw moet de hoed sieren". Het schijnt, dat de critische Oely anof zich na deze tirades een beetje onbehaaglijk begint te gevoelen. Van de ene kant heeft hij een afkeer van de eentonigheid van de huidige Mos kouse mode, maar, zoals vele andere mannen over de gehele wereld, wil hij van de andere kant niet, dat die mode al te frivool wordt en van die spullen levert, die overal de vrou wenharten in verrukking brengen. De leiders van de industrie schij nen echter niet te kunnen begrijpen, dat vrouwen er niet voor voelen, eeuwig pannekoeken op haar hoofd te zetten en dat zij verscheidenheid van modellen wensen. En daarom zullen de vrouwen van Moskou, tot Oelyanof of iemand an ders de leiders van de industrie tot andere gedachten weet te brengen, grotendeels pannekoekhoeden of ba retten blijven dragen en zij, die geen hoeden kunnen betalen, zullen haar hoofden in sjaals blijven wikkelen. Tot zolang dus toch geen concurren tie voor Parijs, New York en Lon den. Behandeling „moeder en kind" dient verbeterd te worden Een aantal deskundigen van de wereldgezondheidsorganisatie heeft meegedeeld, dat de levens van vele babies gered zouden knnnen worden als de omstandigheden in verschil lende ziekenhuizen „gehumaniseerd zouden worden" en moeders en ba- bies „niet langer behandeld ais num mers maar als menselijke wezens". Dit was een van de vier maatrege len, die voorgesteld werden door ne gen deskundigen, die kort geleden in Brussel bijeen waren onder auspi ciën van de W. G. O. om de kinder sterfte bestuderen. Andere voorstellen bewogen zich op het gebied van beter prenataal toezicht, het gebruik van zeer goed geschoold technisch en psychologisch onderlegd personeel en de nauwste samenwerking tussen verloskundi gen en kinderartsen. De deskundigen hebben aangestipt dat in twee landen de kindersterfte buitengewoon laag is: Zweden en Nederland. In Zweden vindt 85 pet van de geboorten plaats in zieken huizen en in Nederland wordt 80 pet van de kinderen thuis geboren. De W.G.O. zegt, dat de verlossing van kinderen thuis „het voordeel heeft een maximum aan harmonieu ze betrekkingen te bevorderen tus sen het pas geboren kind en de moeder en de rest van het gezin". „De babies moeten niet van de moeder gescheiden worden tenzij er een gebiedende reden voor is". Bij een onderzoek voor de geboor te, aldus de deskundigen, „moet het van groot belang beschouwd worden van de moeder en de vader de goed keuring te verkrijgen van het prin cipe van borstvoeding". „In de mees te gevallen is de juiste oorzaak van de dood van een pasgeboren kind niet bekend, terwijl de doodsoor zaak opgegeven in de doodsacten zonder waarde is voor de ziekteleer. ^ÖMQM Wat zijn er toch veel konijnen ziek, kleine vrienden! Jullie ook? En hebben jullie de plastic-waterleiding bij Utrecht al gezien! Er zit gewoon water in! De Lassoman heeft ook een jasje aangepast met „slanke kleuren". Een kleermaker zei: „Dat moet je eens doen". Hoe kan dat nu: „slanke kleuren"? De Nederlanders in Ca nada maken het best! Dat gaat dus goed! Nog even over Canada! Daar zijn geen echte mislukkingen aangetrof fen. Gelukkig! Een toneelstuk gezien, kleine vrienden! Dat heette „Zwarte Koffie"! Onze Nederlandse was serijen wassen per jaar ongeveer 200 millioen kg wasgoed. Het kan een onsje schelen, maar het is toch ongeveer precies 200.000.000 kg. In Arnhem hebben ze 't grootste zonnescherm van Europa! Laatst een groepje „bolknakwerkers" ge sproken! Die bolknak werkers maken fijne si garen, kleine vrienden! Wie houdt daar niet van! In Zweden kun je een nog in goede staat zijn de tweedehands straal jager kopen. Niet duurl Schotse bakkers zijn in Nederland geweest. Laatst is er in Zwitser land een auto gevonden. Niets er in! Alleen een kinderboek „Het ver dwaalde lammetje". In Brabant komt er 'n springstoffenfabriek bij. En maar springen, jon gens! Al dat gespring! Laatst heeft iemand aan iemand een auto verkocht, waar niet eens een motor in zat! 'n Poosje geleden heeft een dappere man 60 paarden van de vuur dood gered, en hij was nog wel ziek! Hulde aan die dierenvriend! Er worden nog veel fietsen gestolen! Pas op! Nu is het weer ge noeg! Heiligenkalender Sla de Heiligen-Kalen- der niet over en kijk even met aandacht naar de namen van helden en heldinnen van het echte soort. 11. Gommaer heeft op dese tijden Smaet verwisselt met verblijden. 14. G'lijck Callistus heeft gedaen Als men viert Donatiaen. 15. Moeder Threse heeft ontfangen Al haer wensen en verlanghen. Oplossing De vijf spreekwoorden van de prijsvraag waren: 1. Als de nood het hoogst is, is dé red ding nabij. 2. Komt men over de hond, komt men over de staart. 3. In het land der blin den, is éénoog ko- ning. 4. Als de katten muizen, mouwen ze niet. 5. Wie veel wil sparen, moet veel garen. De vier Heems* kinderen (III) Ze waren er dus lekker tussenuit geknepen. Maar de keizer liet het er zo maar niet bij zitten. Hij pijnigde zijn hersens af, hoe hij die vier slimme en sterke jongens weer op z'n kasteel zou kunnen lokken. Daar had hij het. Hij klopte bij Ywein, de schoonvader van Reynout, aan. En werkelijk, deze kreeg het gedaan om Reynout en zijn broers over te halen weer op het kasteel bij de keizer te verschijnen. Toch dach ten ze, dat het verstandig zou zijn wat wapens mee te nemen. Je kon nooit weten. Onder hun wijde mantels droegen ze een vlijmscherp zwaard om er, als het nodig mocht blijken, een ferme tik mee uit te delen. Ze lieten hun ros Beyaart maar zo lang thuis en klommen op muilezels. Zo kwamen ze op het kasteel aangere den. Maar nauwelijks wa ren ze in de nabijheid van Vaucoloen, of daar viel Fouke op hen aan, geholpen door een stel stevige vechtjassen. Die hadden buiten de waard gerekend. Want Reynout vloog als een dolle op Fouke aan, kloofde diens hoofd of het een blok hout was, in tweeën en sprong behendig op Fou- ke's paard. Het bleef een felle strijd, totdat de zon in het Westen wegzonk. Ongelukkig genoeg kre gen de mannen van Fou ke, die ook niet voor een kleintje vervaard waren, een van de broeders, Rit- saert, te pakken. Ze bon den hem zo stevig vast, dat er aan ontkomen niet te denken viel. En daar stapte Ritsaert heen, on der streng geleide van twee dozijn ridders. Rey nout had dadelijk ge merkt, dat hij Ritsaert miste. Woedend vloog hij op de troep ridders af, sloeg met zijn zwaard als een dolleman in het rond, zodat er niet één levend afkwam en bevrijdde Rit saert. EEN PRIESTER* HELD (VII) Een brilledoos, ciborie en monstrans Het moet voor Titus een groot geweest zijn, dat hij nooit meer het Heilig Misoffer kon opdragen. Toch bad hij in de ge vangenis dagelijks het Misformulier om zich tenminste aan die hei lige gebeden te sterken. Hoe gelukkig was hij dan ook, als hij Ons Heel 's nachts bij zich mocht bewaren. Als ciborie gebruikte hij zijn brilledoos en ver borg onder het zeem- leertje daarvan de halve H. Hostie, die Broeder Raphael hem 's avonds gaf. Die brilledoos hield pater kruis hij onder de oksel van zijn linkerarm, zonder dat iemand daar iets van zag. Na een zware werkdag op het Blok gekomen, duurde het avondappèl een vol uur. Daarna moest men eerst straf- marcheren. Dat was een extraatje voor de gevan gen priesters. Dan nog minstens vijf minuten petten op, petten af, in snel tempo, totdat alles in de puntjes verliep. Na de maaltijd, die volgde, moest alles om half ne gen in bed zijn. Voor het naar bed gaan was er weer eens voeteninspec tie. Ook pater Titus kwam uit het waslokaal terug en stelde zich op in de rij wachtenden, die de co'ntróle „schone voe ten" nog moesten pas seren. Maar, o wee, de voeten van de arme pater zijn niet netjes genoeg en. hij werd opzij gezet en moest wachten, tot allen gecontroleerd waren. Daar stond het gedul dige slachtoffer toe te zien. Hij had reeds de brilledoos, waarin het Allerheiligste veilig ge borgen zat, stevig onder de arm geklemd. Toen de controlerende beul hem in de gaten kreeg, vloog hij brullend op hem toe, schreeuwde als een ra zende en gaf hem meteen zo'h geweldige tik met de Jat, dat pater Titus met één slag op de grond lag te tollen. Dat maakte de duivel nog woester. Hij sloeg en trapte, waar hij zijn prooi maar raken kon. Pater Titus wentel de zich rond en probeer- de kruipend de drempel van de slaapzaal te be reiken om daar overheen te glippen. Onder een la wine van knetterende vloeken van de kant van zijn lieve verzorger, luk te het hem. Broeder Ra phael schoot toe, tilde MIJN BAAS, MIJN GOEDE BAAS In een fabriek was een ingenieurdie een echt christen was en alles voor zijn arbeiders over had. Maar zijn onderbaas was een ongelovige, die zijn best deed om zijn arbeiders voor zich te winnen. Op zekere dag gebeurde er een ongeluk in de fabriek. De ingenieur snelde toe, wierp zich midden in het gevaar en redde zo alle arbeiders, zodat er niet één een letsel bekwam. Maar de ingenieur zelf moest het mét de dood bekopen en zijn verkoolde lijk werd uit de vuurpoel gehaald. Bij het rouwbezoek stond ook de onderbaas bij de baar. In het begin keek hij on verschillig en leek het, of hij alleen maar voor de vorm zijn bezoek kwam afleggen. Maar na enige tijd barstte hij in snikken uit en riep tussen zijn tranen door: Mijn baas, mijn goede baas!" Van toen af hitste hij de arbeiders nooit meer op tegen het ge loof. De ingenieur, die zijn leven had gegeven voor zijn arbeiders, in Wie hij zijn naaste zag, had door zijn heldhaftig voorbeeld van naastenliefde de onder baas overwonnen. Hij had het motto van deze maand „WIE IS MIJN NAASTET" met een heldendaad beantwoord. hem op en legde hem in Me hij hem, of hij erge pij- Ti- bed. Medelijdend vroeg nèn had. Maar pater tus wees alle troost af, zag hem glimlachend aan en zei: „Och, broerke. ik wist toch wie ik bij me had". Meteen wees hij op de brilledoos, die hij be hoedzaam vast geklemd hield onder zijn linker arm. Dan zei hij samen een Adoro Te té bidden om de grote Lijder, de ver borgen God, de Balling met de ballingen, te lo ven en te prijzen en kracht te vragen bij zo veel leed. Telkens keken ze schuw op, of ze ook door iemand bespied werden. Dan gaf hij de zegen met het Allerhei ligste, gevat in de arme monstrans van een sim- êele zwarte brilledoos. iie nacht sliep hjj slechts tot twee uur, maar hij was de hemel te ri)k, dat hij nachtwake mocht houden met Ons Heer in het Gethsemani van Dachau. Bijenbijgeloof Er is heel wat bijge loof onder de mensen. Zo ook in verband met de zoemende bijtjes. Wanneer een ijmker dat is de bijenbaas op sterven ligt, dan moet je dat de bijen vlug gaan vertellen. Ze kloppen dan op de korven en zeg gen: Biekens wekt, want uw meester vertrekt. En is de baas dood, dan klopt men nog eens en zegt 't volgende rijmpje: Cijferband 1. 2. 4. 5. is iets, dat van dierenhuid gemaakt wordt. 3. 8. 9. 10 is iets, dat in een processie wordt mee gedragen. 3. 2. 6. 4. 7 is iets, waarmee je de schoen dicht maakt. Iedere ietter van de boven door cijfers aan gegeven woorden moet overgebracht worden in de met hetzelfde cijfer aangeduide hokje vari de cijferband, die je gete kend ziet. Heb je het goed gedaan, dan lees je fn de cijferband de naam van een drank, die niet lekker, maar erg gezond is. 10 Biekens waakt, want uw meester slaapt. En dit doet men, om dat, als men het nalaat, de bijen niet meer aar den in hun korf en er van doorgaan. Zo meent men tenminste. In de Geldersche Achterhoek was het nog heel lang ge bruikelijk, dat een vrouw als de Dilenboer gestor ven was, rouwstrikjes aan de korven vastbond. Op andere plaatsen ging dan één persoon langs de korven en riep: „De baas is dood". Om de zwermen bijen tegen te houden, worden soms pistool- of geweer schoten gelost of men maakt lawaai met ketel muziek. Ook zijn er zelfs be zweringsformules in om loop. Hier is er een: O Heere Koning van het was! Kom hier neder op het gras. Om te vergaderen honmg en was, Waarmee Onze Heer Jezus zijn eerste misse las. En als het dan Kerst mis is, zegt het volksge loof, dan moet je 's nachts om 12 uur maar eens aan de korven gaan luisteren. Dan kun je de bijtjes zachtjes horen zingen. Maar Wij zeggen er bij Als het maar waar is. BRUSSEL. (K.N.I Belgisch Christelijk (A.C.V.), dat dezer Brussel voor haar j gres bijeen is ge zich dit keer bezig wel met de positie v en in het hijzonder op de Christelijke (C.V.P.) als met pr algemeen sociaal aard. Bracht de bes het eerste onderwen zienbarende verand aanzien van de besta den aan het licht, tij zitting van het col verschillende scherp ciale vraagstukken, arbeiders van alger zijn, een levendige Allereerst besliste ring met betrekking derbijslag, dat deze i: van een calculatie-m ke rekening houdt tijd der kinderen ei lasten van het onde opvoeding der kinde deiliik met 20 vei worden. Het congres tevens wenselijk, dal bijslag, die wegvalt t lijden van een kind schrijden van de leeft laagste zou zijn en n ste Ook in de ouderdon wenste de A.C.V. ee wijziging te zien aar wel op de volgènde w Een verhoging tot 6 loon per gepensionne der plus 6.000 frank v genote. Een verhoging tot pensioen van de arbei weduwe van de gept en tenslotte een ve: 30 van het loon vo we. wier echtgenoot o de pensioengerechtigd Een politiek van pro verhoging meende d< leen dan te mogen wanneer er op alle (Advertenu Een klein wondje komt kan een er ring veroorzaken, om bij elke verw mMj/mj.nnwr. ZONDAG 11 OCTC HILVERSUM I. 402 8.00 KRO. 9.30 KRO. 17.00 IKO RV. 19.45—24.00 KRO: 8.00 Nws. 8.15 Hoogmis. NCRV: 9. waterst. 9.45 Orgelcom ref. Kerkdienst. 11.30 Orgel en bas-bariton Gram. 12.20 Apologie. 12.55 Zonnewijzer. 13 kath. nws 13.10 Gram bespr. 13.55 Gram. jeugd. 14.30 Radio Pi en solist. (Om 15.50 van het Moederschap Maagd Maria). 15.45 mermuz. 16.10 Kath overal! 16.15 Sport. 16 IKOR: 17.00 Oecumeni dienst. 18.00 Ned. H dienst. 18.45 Pastoral NCRV: 19.00 Nieuws ken. 19.05 Koorconc. en werk der Kerkl caus. KRO: 19.45 Nws 20.25 De gewone man muz. 20.50 „Grafschrif spion", hoorspel. 21.40 Symphonette-ork. en Lichte muz. 22.35 Avondgebed en lit. kal 23.15—24.00 Gram. HILVERSUM II. 298 8.00 VARA. 17.00 VARA. 19.00 IKOR. 2 VRO. VARA: 8.00 Nws sport en postduivenber 8.55 Sportmeded. 9.00 gebaande wegen", caus -dansen. 9.30 Geestelijk Franse volksliedjes, zonder omslag. 10.30 Voordr. 11.15 Pron klein koor en sol. Sportber. 12.05 Spa geese en Zuid-Amerik 12.35 Even afrekenen, Lichte muz. 13.00 Nw: ded. of gram. 13.10 Da Boekbespr. 14.20 Geva: Strijksextet. 15.20 15.35 Opera-program Sportrevue. VARA: sextet. 17.30 V. d. Sportjournaal. V! Doopsgez. kerkdienst. V. d. jeugd. 19.35 met de Bijbel". AVRO 20.05 Gevar. muz. 21.10 Gevar. muz. 22.05 „Mag ik mij e\ len? Mijn naam is C 22.40 Pianorecital. 23.15—24.00 Gram.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noordhollands Dagblad : dagblad voor Alkmaar en omgeving | 1953 | | pagina 10