Machten der duisternis
gereed voor de aanval
MISSIEBOODSCHAP 1953
Als in de nacht van Witte Donderdag
Zwaard9 hamer en sikkel
tegenover het kruis
WereM-
missiedag
De Moeder van de Missionaris
HOORT
Pater Smits van Waesberge
eredoctor
Dringende vragen
Waarom steunt U
S.P.L. niet?
Laat haar- niet alleen staan
Wereldorganisatie
zegt het voort!
van Pauselijke Hogeschool
i
Gregoriana in
Rome 400 jaar
Pagina 4
Zaterdag 17 October 1953
Een tijd van verwarring, van beroering ligt voor ons.
In iedere periode der geschiedenis, tussen de ondergang
van de ene en het opkomen van een andere beschaving
ligt altijd een tijd van barbarendom, van wreedheid.
Wij leven nu in zo'n tijd, die met de nacht van Witte
Donderdag vergeleken kan worden, waar de krachten
van de goeden ofwel onverschillig of wel slapende waren
en de machten der duisternis zich verenigd hadden en
ten aanval--trokken.
Er zijn thans drie grote mach
ten, die in deze titanische strijd
betrokken zijn: het communisme,
dat vijandig tegenover God en
Christus staat, de Islam, die aan
God gelooft doch tegen Christus
is, en het Christendom, dat zowel
aan God gelooft als ook aan de
gehele Christus in Zijn mystieke
Lichaam.
Politiek gezien gaat het om een
treffen, een botsing tussen Oost
en West.
Van religieus standpunt beke
ken is er het grote gevaar dat
communisme en Islam zich tegen
het Christendom zouden kunnen
verenigen.
Wanneer de 374 millioen Mo
hammedanen der gehele wereld
zich zouden verenigen met de 200
millioen Russen en de 37 van
iedere honderd mensen, die zich
onder heerschappij van hamer en
sikkel bevinden, dan kan het
Westen wel sidderen in zijn aan
flarden gescheurd christelijk
kleed.
Oppervlakkig gezien kunnen wij
ons wel geruststellen, dat Islam
en communisme als God en anti-
God tegenover elkaar staan, maar
een diepere beschouwing laat
toch de mogelijkheid zien van een
samengaan van Islam en com
munisme en wel op de volgende
gronden:
1. ofschoon de een aan God ge
looft en de andere niet, een feit
is het dat heden ten dage veel
vooraanstaande Mohammedanen
atheïst zijn: hun God kan men
wegnemen, maar niet hun Mo
hammed. En het communisme
Vindt dat allang goed;
„de Islam in gevaar" is een
begrip, dat een hevige aanval van
Bij het lezen van de gebeurte
nissen in de verschillende onont
wikkelde landen en gebieden,
heel In het bijzonder in Afrika,
moeten wij constateren dat zich
een wereldomwenteling aan het
voltrekken is, die in heel de ge
schiedenis haars gelijke niet
heeft.
Hoe zal deze ontwikkeling
gaan? In vrede of geweld? Wat
zal daarbij o.a. de rol van het
communisme zijn?
Hebben de verantwoordelijke
gezagdragers wel een open oog
voor deze revolutie? Is het moge
lijk de christelijke beginselen in
gang te doen vinden?
Een geweldige taak ligt hiér
voor de missionerende Kerk en
Haar missionarissen om te trach
ten deze grote beweging in goede
banen te leiden, tot welzijn van
de gehele mensheid.
Maar ook een taak voor de ka
tholiek om Gods bijzondere zegen
voor het missiewerk af te sme
ken en door zijn stoffelijke gave
het missiewerk mogelijk te ma
ken.
De Wereld-Missiedag van mor
gen biedt daarvoor een schone
gelegenheid!
fanatisme en haat vermag op te
wekken:
2. beiden hebben zij een ge
meenschappelijke haat jegens
Christus en wanneer zij zich niet
uit zichzelf met elkaar vereni
gen, dan zal de duivel er zeker
op toe zien dat zij het wel doen;
3. de Moslem-wereld bezit se
dert 1922 geen kalifaat meer, maar
er bestaat een sterke stroming om
ofwel het kalifaat weer in ere te
I herstellen, ofwel de muzelmannen
onder een politieke kalief tot een
federatie te verenigen ofwel de
mohammedaanse wereld onder
een mohammedaans land, bijv.
Egypte of Irak te verenigen;
4. religieuze leiders, zjoals Iran
Ayatahhah steunen de communis
tische propaganda;
5. de gemeenschappelijke haat
jegens het Westen trekt commu
nisme en Islam wederkerig aan;
het communisme vereenzelvigt op
kwaadaardige wijze het Westelijk
imperalisme met het christendom;
de Islam vereenzelvigt het Britse
Rijk met het christendom en be
raamt zijn ondergang, om voor de
Islam de wereldheerschappij te
bekomen, die Al Din Af in de vo
rige eeuw en Igbal in deze eeuw
proclameerden;
6. communisten en mohamme
danen zijn het weliswaar niet eens
in hun philosophie, maar wel
eens in hun vooroordeel jegens
de katholieken in het verre Oos
ten; eens zijn zij het ook in het
opwekken van anti-katholieke
gevoelens in Egypte; de gemeen
schappelijke kreet is „vandaag de
Engelsen, morgen de christenen".
Deze coalitie tussen Communis
me en Islam tot vernietiging van
het Westen Is een mógelijkheid.
Wanneer de wereld niet in zijn
diepste innerlijk verandert, zal de
volgende oorlog in het nieuwe
oliecentrum der wereld worden
uitgevochten, dat wil zeggen in
het hart van de Islamietische we
reld.
De sleutel tot dit gehele grote
probleem is de bekering van de
muzelmannen en dat is een
m i s s i e-p r o b 1 e e m.
Nu China voorlopig voor Chris
tus verloren is, moeten wij ons
ergens anders op concentreren en
naar mijn mening allereerst op de
bekering der muzelmannen, de
Mohammedanen.
Dié strijd zal zwaar zijn, want
de grondslag van de Islam is niet
het Woord, dat Vlees werd
(Christus) maar het Woord, dat
een Boek werd, de Koran.
Ondanks 'alle verschillen tus
sen christendom en Islam bestaat
er toch hoop, want anders dan bij
andere wereld-godsdiensten is bij
de Islam de tegenstelling tot het
Christendom:
de Koran spreekt meer over
Christus als over andere religi
euze persoonlijkheden, ofschoon
het de Godheid van Christus als
Zoon van God ontkent;
het 19ê hoofdstuk van de Koran
bevat passages over Christus en
Zijn Moeder;
Deze knaap uit Gunadala in
India, weet wat de missie
waard is! U ziet, hoe hlij hij
is, in de wetenschap dat over
heel de wereld morgen extra
aan het werk van de missio
narissen wordt gedacht. En u
begrijpt, wat het vermanend
opsteken van zijn vinger
betekent
de muzelmannen geloven in
haar onbevlekte ontvangenis en
haar geboorte als maagd: Moham
med zegt dat van alle vrouwen
in de hemel zijn eigen dochter
Fatima de meest gebenedijde na
Maria is.
De mohammedanen moeten dus
gebracht worden tot Maria, O.L.
Vrouw van Fatima, die zij op haar
beurt tot haar goddelijke Zoon
zal voeren.
Wij mogen echter niet alle las
ten en zorgen op de missionarissen
werpen.
De Westerse wereld moet daar
om een verandering van menta
liteit ondergaan, want het kan
heel goed mogelijk zijn, dat Mu
zelmannen en communisten de
Bron van het christendom niet zo
zeer haten zoals zij ons haten,
omdat wij niet diep genoeg van
de Bron van het christendom
drinken.
Het is algemeen bekend, dat
Katholiek Nederland een goede
naam op missiegebied bezit.
Toch moeten ondanks de gere
gelde toename van het aantal ka
tholieken alle zeilen worden bij
gezet om de opbrengsten van de
Pauselijke Missiegenootschappen
op peil te houden, ja zo mogelijk
hoger op te voeren. Want de no
den in de missielanden worden
steeds gróter en daarom blijft
Z.H. de Paus bij herhaling aan
dringen om toch meer steun aan
het Missiewerk der H. Kerk te
verlenen.
Het is ook in het belang der
Westerse wereld, ja van de ge
hele wereld, dat Azië en Afrika
worden doordrongen van een
christelijke geest: worden die
werelddelen niet voor Christus
gewonnen en zullen er de Islam
of het Communisme gaan heer
sen, dan dreigt er het gevaar dat
ook in de Westerse landen het
Christendom en de Kerk met on
dergang worden bedreigd.
Op alle fronten is de toestand
critiek; het missioneringswerk
der H. Kerk staat voor enorme
moeilijkheden, bevindt zich in
sommige streken reeds in grote
nood, zoals in China, Indochina,
Korea.
Daarom is het zaak, dringende
noodzaak dat het katholieke volk
nog meer doordrongen wordt van
de plicht en noodzaak van de
missionering en een grotere hulp
van gebed en aalmoes gaat ver
lenen voor de noden in de missie
landen.
De Wereld-Missiedag van mor
gen biedt nog weer eens extra
gelegenheid, die plicht en die
noodzaak dringend te overwegen.
En het dan niet bij „overwegen"
te laten, maar tot een goed be
sluit en een redelijke conclusie te
komen.
Het besluit, aan het Missiewerk
voortdurend te denken bij ons
gebed. En de conclusie, om de
collecte op de dag van morgen
royaal te gedenken!
Deze beschouwing is ontleend
aan een artikel van Z.H. Exc.
Mgr Fulton Sheen, wij-bisschop
van New York en Nationaal Di
recteur van de Pauselijke Missie-
genootschappen in Amerika.
Zij toont ons het grote gevaar
dat het christendom in het Wes
ten bedreigt en de noodzaak van
de bekering tot Christus van Azië
en Afrika.
Op de Wereld-Missiedag van
morgen mogen wij dit ernstig
overwegen en onze gebeden daar
op richten. Vergeten wij dan ook
niet onze stoffelijke hulp bij de
collecte. N.B.M.
Wat houdt de katholieken af
van het lidmaatschap van S.P.L.,
het Pauselijk St. Petrus-liefde
werk?
Toch niet de verplichting van
het dagelijks gebed: slechts een
Onze Vader en Weesgegroet met
een paar schietgebedjes?
Toch ook niet de finantiële
verplichting: een contributie van
slechts één cent per week?
Het zal wel onbekendheid ziin
met het Liefdewerk zelf en het
mooie doel, maar ook een zekere
slapheid, niet verder op de zaak
in gaan.
Gelukkig zijn er ook vele mild
dadige katholieken die blijvende
of tijdelijke studiebeurzen aan
het Liefdewerk schenken of als
begunstiger mede helpen aan de
opleiding van een bepaalde stu
dent.
Ook dat geeft een grote vol
doening, want het is ook actief en
daadwerkelijk deelnemen aan de
priesteropleiding.
Vele personen, groepen van fa
milieleden of vrienden en beken
den helpen op deze wijze een
student in zijn opgang naar het
priesterschap.
Waarom wij ook niet? zult U
zeggen.
Denk er op de Wereldmissie
dag eens bijzonder over na: Uw
parochiegeestelijkheid en de ze-
iatrice kunnen verder inlichten.
Katholieken, er zijn vele moeders van missionarissen. Zij
zijn de sterkste steun voor hun priesterwerk in den
vreemde. Niet alleen door haar stoffelijke hulp, maar
vooral door haar gebed en haar troostende en opbeurende
woorden in haar geregelde brieven. Wij mogen haar niet
alleen laten staan. Helpen wij haar èn met ons offer èn
met ons gebed voor de Missie. Dat is een intentie, om
morgen eens bijsonder aan te denken.
Ook aan de Goudkust zijn er
onschuldige kinderen, die door
het H. Doopsel tot kinderen
Gods worden gemaakt.
Een van de machtigste orga
nisaties, als het ware de ge
hele wereld omvattend en be
strijkend is zeker wel de orga
nisatie van de H. Stoel voor
alles wat de missies betreft,
nl. de H. Congregatie van de
„Propaganda Fide" te Rome.
Voor het verstrekken van
de zo nodige hulp aan de mis
sies steunt de H. Congregatie
op de inkomsten van de Ge
nootschappen van de Paus
voor hulp aan de missies, de
Pauselijke Missiegenootschap
pen.
Voor het voornaamste dezer
Genootschappen, het Pauselijk
Genootschap tot Voortplan
ting van het Geloof, heeft de
H. Vader op de Wereldmissie
dag de collecte in alle kerken
over geheel de wereld be
stemd: wilt u bij het bepalen
van uw gift aan deze collecte
er aan denken, dat dit Genoot
schap in staat moet zijn de
ontzaglijke noden van alle
missies te lenigen!
Wij bidden dagelijks „Uw
wil .geschiede op aarde als in
de hemel". Als wij dat eerlijk
menen, dan moeten wij onze
sympathie niet beperken tot
de kring van onze omgeving,
maar de mannen steunen, die
de „aarde" tot het Rijk Gods
zoeken te maken.
(Mgr. Dr. Ariëns)
Met stukken en brokken
heb ik nu een 30 jarige missie
ondervinding. Maar het is mij
duidelijk dat het bestaan der
Pauselijke Missiegenootschap
pen nooit zozeer een conditio
sine qua non voor het missie
werk is geweest als na de oor
log.
(Mgr. N. Verhoeven,
Apost. Vicaris van Manado)
Wij zijn ermede ingenomen,
dat men de giften van de ge
lovigen vooral inzamelt op de
Missie-Zondag, maar Onze
eerste wens is, dat allen tot de
Almachtige God bidden, dat
Hij talrijke missionarissen wil
roepen en dat allen zich zul
len inschrijven bij de door Ons.
genoemde Pauselijke Missie
werken en dat zij er voor zul
len werken.
(Paus Pius XII)
Mogep de gelovigen allen
volharden in hun wil de Mis
sies te onderhouden, hun acti
viteit hiervoor te verhogen,
onophoudelijk vurige gebeden
tot God te richten, hulp te bie
den aan hen, die geroepen zijn
tot het missie-apostolaat, door
hun zoveel mogelijk de nood
zakelijke middelen te ver
schaffen.
(Paus Pius XII)
De Voortplanting van het
Geloof is het Werk door de
Paus gewild om de Kerk in
staat te stellen haar evangeli
satiewerk in de missiestreken
te steunen en te ontplooien.
Alle missiegebieden en alle
missie-congregaties moeten op
de steun van het gebed en de
aalmoes van de leden van de
Voortplanting van het Geloof
kunnen rekenen.
(p. Dr. Ant. Freitag S.V.D.)
Als je hoort, dat de missionaris hier begint te „tafelen" met
kip-met-rijst, en ananas toe, dan zou je zo denken, dat het
leven van een priester-in-den-vreemde nog zo kwaad niet is.
Maar het is niet alles goud wat er blinkt, noch kip, wat
er kakelt! Want deze missionaris heeft eerst, voor de zoveelste
maal, urenlang gereisd in het Congo-gebied en zijn dragers
bereidden het maal. Maar zo goed verzorgd is het niet altijd!
J.N zijn oproep van dit jaar tot de
Katholieken van de gehele wereld zegt
Monseigneur Ph. Bernardi, Secretaris
van de Heilige Congregatie de Propa
ganda Fide, onder meer dat in de don
kere en gekwelde wereld van onze tijd
de Katholieke Kerk steeds meer blijkt
te zijn de enige bron van het licht, de
enige hoop op vrede en de enige weg
des heils.
Haar verheven lering, van goddelijke
oorsprong, haar heilige wetgeving en
de genade, waarvan zij de uitdeelster
is, zijn de factoren voor een herstel
van de menselijke verhoudingen en
zij zijn de kostbare gaven, welke de
christelijke beschaving aan de ongelo
vige wereld kan aanbieden, om aan
deze de weg van de ware grootheid
te tonen.
Daarom ontplooit de Kerk haar actie
in een verouderde wereld, welke zij
wil herstellen in Christus; daarom zet
zij, ondanks alle moeilijkheden haar
missie-apostolaat voort onder de nog
niet geëvangeliseerde volkeren.
Alleen de verblinding van haar vij
anden en de onverschilligheid van de
christenen zelf kunnen haar remmen
in haar geestdrift, doch niet tegen
houden.
Het is een dierbare gedachte, dat de
Kerk met haar kinderen en haar hulp
middelen aanwezig is en werkt in die
onmetelijke wereld van de missie,
waar Zij een vreedzame strijd voert;
een vreedzame strijd, omdat haarmen
sen alleen gewapend zijn met liefde
en trachten iedereen goed te doen,
maar toch ook een harde en bloedige
strijd, omdat tegen het weerloze leger
van de missionarissen zich de haat,
het geweld en de onverzoenlijke weer
stand van het kwaad verzetten.
De Kerk leeft ook nu, evenals ten
tijde van Calvarië, in een eeuwigdu
rende strijd, Hoewel voortdurend be
vochten, is Zij toch nooit overwonnen.
Ook heden ten dage staat de Kerk
op Calvarië, een bloedig Calvarië:
China, Korea, Indochina.
En daar weer geen bloed vloeit,
worden de harten van hen, die tot
elke prijs willen, dat Christus leeft en
heerst, door de zware inspanningen,
de vermoeienis, het niet-begrepen
worden en de onverschilligheid met
bitterheid overladen.
Op de aanstaande Missiedag, 18 Oc-
tober, zal de aandacht van de gehele
gelovige mensheid eens te meer ge
vestigd worden op deze ontzaglijke
strijd, waarbij niet alleen de missio
narissen betrokken zijn, doch allen,
die zich bewust zijn van de verant
woordelijkheid, die op hen rust we
gens het feit dat zij zich christen
noemen.
In eerste instantie is het de bedoe
ling van de Missie-Zondag om aan
iedereen de missies met haar vorde
ringen en problemen te doen kennen.
De moderne middelen als pers, radio
en film moeten de vertolkers zijn van
de noden der missionarissen en zullen
in ieder christenhart de roep van
Christus doen weerklinken: „Ik heb
nog andere schapen die nog niet tot
de Kerk behoren: ook deze moet ik
leiden".
Vanuit de Missies sturen de Bis
schoppen dringende verzoeken om
hulp: er moeten dringend kerken, se
minaries, ziekenhuizen, melaatsen-in
richtingen, universiteiten, scholen en
verschillende sociale werken gebouwd
of opgericht worden. Bij rampen en
dramatische toestanden moet onmid
dellijke hulp verleend kunnen worden
Hoe zal de Heilige Stoel aan derge
lijke verzoeken om hulp kunnen vol
doen als de kinderen der Kerk de Hei
lige Vader niet de nodige middelen ter
hand stellen?
Want de Pauselijke Missie-genoot
schappen zijn de handen van de Paus
zelf en deze vragen om hulp.
De Missie-Zondag nodigt alle gelo
vigen uit, blijk te geven van de drie
grote, .christelijke deugden: Geloof,
Hoop en Liefde.
Geloof: De Missies helpen met gebed
en geldelijke offers is een akte van
geloof in het gebod van Christus, in de
zending van de Kerk, in de onmete
lijke waarde van één enkele ziel, die
door het Bloed van Jezus is vrijge
kocht.
Hoop: Het is een akte van hoop,
want wie de Missies helpt, toont dat
hij gelooft in en hoopt op de woorden
van de Verlosser: „Zalig zijn de barm-
hartigen, want zij zullen barmhartig
heid verwerven.... geeft en u zal ge
geven worden."
Liefde: Het is een akte van hoogste
liefde, want wanneer men zijn naaste
helpt zowel in zijn geestelijke als in
zijn stoffelijke noden, geeft men hier
door op een zeer volmaakte wijze uit
drukking aan zijn liefde voor God.
Om al deze redenen is de Missie-
Zondag de meest betekenisvolle dag
van de Katholieke godsdienst en allen
moeten het als hun plicht beschouwen
om daaraan zowel geestelijk als stof
felijk op de meest concrete wijze deel
te nemen.
Dankbaar voor de schitterende blij
ken van missionnaire gezindheid in het
verleden, wek ik allen op zich nog
meer te verplichten jegens God, je
gens de Kerk en jegens het mensdom,
nu zij zich gesteld zien tegenover deze
wonderbaarlijke onderneming, waar
van het stijgend succes een steeds gro
tere kracht moet verlenen aan het
goddelijke en heldhaftige werk van de
verovering van heel het menselijk ge
slacht voor het zoete Rijk van Chris
tus.
ROME (KNP). Te Rome zal
men op 22 November, de feest
dag van St. Cecilia, in een plech
tige zitting de vijftigste verjaar
dag herdenken van de uitvaardi
ging door Paus Pius X van het
Motu Proprio over de Kerkmu
ziek. Bi.1 deze gelegenheid zal de
Pauselijke Hogeschool voor de
Kerkmuziek voor het eerst en
kele eredoctoraten verlenen aan
een musicoloog, een componist
van kerkmuziek en een organist
uit verschillende delen van de
katholieke wereld. Voor Neder
land zal deze eer te beurt vallen
aan de musicoloog pater Jos.
Smits van Waesberghe S.J. te
Amsterdam, schrijver onder meer
van het standaardwerk „Muziek
geschiedenis der Middeleeuwen".
De eredoctoraten zullen wor
den uitgereikt door Z.Bm. Kardi
naal Pizzardo, Prefect van de
Congregatie der Seminaries. Uni
versiteiten en Studiën.
Pater Jos. Smits van Waes
berghe, in 1901 te Breda gebo
ren, trad na het gymnasium
doorlopen te hebben in 1920 toe
tot de Orde der Jezuïeten. Hij
verrichtte in Nederland ziin phi-
lesophisehe, theologische en mu
ziekwetenschappelijke studies,
waarna hij in 1935 begon met de
publicatie van ziin „Muziekge
schiedenis der Middeleeuwen",
die ziin internationale reputatie
als muziekgeleerde vestigde. In
1946 werd hii toegelaten als pri
vaat-docent aan de Amsterdamse
Universiteit om les te geven in
middeleeuwse muziekweten
schappen.
Enkele jaren geleden behaalde
pater Smits van Waesberghe de
eerste priis in een priisvraag ter
gelegenheid van de door de Ita
liaanse regering georganiseerde
Negende Eeuwherdenking van
het overlijden van Guido van
Arezzo. Pater Smits van Waes
berghe verwierf deze bekroning
met ziin boek „De Musico
Paedagogico ettheoretico Gui-
done Aretino cuisque vita et mo-
ribus", dat dit jaar in Florence
in druk verscheen. Bii de publi
catie van dit boek mocht pater
Smits v. Waesberghe een hoogst
loffelijk persoonlijk schrijven
ontvangen van de H. Vader.
Pater Smits van Waesberghe
is voorts hoogleraar aan het Am- I
sterdams Conservatorium en ad
ministratief directeur van het
American Institute of Musico-
logy, waarbij hij ook als alge
meen redacteur optreedt voor
een belangrijke serie musicolo
gische tractaten. Behalve de bo
vengenoemde boeken verschenen
er van zijn hand vele kleinere
geschriften op muziek-weten-
schappeliik en paedagogisch ge
bied.
Op maatschappelijk terrein
vervult pater Smits van Waes
berghe de secretariaten van de
Speciale afgezant van
Eisenhower naar het
Midden-Oosten
WASHINGTON. 16 Oct. Vol
gens welingelichte kringen te
Washington heeft de voorzitter
van de Amerikaanse bioscoop
bond, Eric Johnston, die Woens
dag j.l. naar Europa is vertrok
ken, opdracht om als vertegen
woordiger van president Eisen
hower naar het Midden-Oosten te
gaan en te traohten aldaar de
spanningen te doen verminderen.
Nederlandse Koninklijke Toon
kunstenaarsvereniging. van de
Algemene Katholieke Kunste
naarsvereniging, van de Rooms-
Katholleke Vereniging van Toon
kunst en van de Nederlandse
Toonkunstenaarsraad, alsmede
van de Contactcommissie van
Toonkunstenaarsorganisaties. Van
het Katholiek Cultureel Beraad
is hii voorzitter.
VATICAANSTAD (K.N.P.).
De meestberoemde universiteit, de
Gregoriana te Rome is begonnen
haar 4e eeuwfeest op plechtige
manier te herdenken. Dit ge
schiedt in tegenwoordigheid van
verschillende kardinalen, bis
schoppen en priesters, die zelf
veelal oud-leerlingen van deze
Pauselijke universiteit zijn. Ook
hebben talrijke universiteiten en
hogescholen uit geheel de wereld
vooral de katholieke universitei
ten, vertegenwoordigers gezonden,
welke het Academisch Congres
bijwonen.
Teneinde het Congres zo
vruchtdragend mogelijk te doen
zijn hebben de organisatoren van
deze herdenking verschillende
secties opgericht, waarin onder
werpen van zeer uiteenlopende
aard worden behandeld. De secties
volgen de indelingen van de fa
culteiten, welke zijn theologie,
philosophie, kerkelijk recht, kerk
geschiedenis en missiologie. In
deze laatste sectie worden, om
enige bijzonderheden op te noe
men, de volgende onderwerpen
besproken: de huidige stand der
missies in geheel de wereld, de
missiemethoclen van Sint Fran-
ciscus Xaverius in het licht van
de Pauselijke documenten en de
beschouwende orden tegenover
de missies. Het hoogtepunt van
het Congres zal zijn de receptie
bij de H. Vader, waar de Paus
voor docenten, leerlingen en oud
leerlingen een rede zal houden.
De Gregoriana is eigenlijk door
Ignatius van Loyola in 1951 ge
sticht als een soort van middel
bare school, maar breidde zich na
twee jaren reeds uit tot een uni
versiteit met de faculteiten van
godgeleerdheid en wijsbegeerte.
Toen in enkele jaren tijds de in
stelling zich zo snel uitgebreid
had, achtte Paus Gregorius XIII
het noodzakelijk nieuwe gebou
wen beschikbaar te stellen. In
dank daarvoor werd de inrichting
van toen af Gregoriana genoemd.
Deze universiteit leidt in hoofd
zaak de clerus op voor de missie
landen. Een staf van ongeveer
100 docenten geeft hier hoger on
derwijs aan 2388 studenten, af
komstig uit 58 verschillende lan
den. Deze studenten zijn in Rome
gehuisvest in 60 colleges voor de
seculiere geestelijkheid en 190
huizen voor de kloosterlingen. Het
is zo'n verblijdend teken van de
groei der Kerk in de missielan
den, dat ook zovele studenten af
komstig zijn uit vijf verschillende
landen van Afrika en uit 7 ver
schillende landen van Azië.
De kosten van een dergelijke
universiteit zijn uiteraard enorm,
maar het merkwaardige is, dat
de studies hier zo goed als gratis
zijn. Het instituut wordt in stand
gehouden door vele vrijwillige
giften, welke aan de H. Vader of
aan de universiteit rechtstreeks
worden gedaan. Zes van haar oud
leerlingen zijn heiligen, terwijl
meer dan 30 ervan reeds zijn za
lig verklaard. Vele pausen, 77 kar
dinalen en bijna 600 bisschoppen
hebben hier gestudeerd.
