MODE NIEUWS
Noo
de
het visitekaartje van de woning
Flamingoplant
uit
oman
Exotische bloemmotieven
Taille op normale plaats
LEEF VRIJ
DE ONRUSTIGE KLAS
v
Fries
Heer
Wat doet
ZATERDAG 20 MAART 1954
VITRAGE
In deze vroege voorjaarstijd, nu de schuchtere, maar doordringende zonnestralen alles
in het felle licht stellen, beloopt men de kans, dat de ontvangst thuis, na een ver
moeiende dagtaak, minder prettig is dan gewoonlijk. Het huis ziet er uit alsof er
een ramp heeft plaats gehad. Inderdaad, de schoonmaaktijd is aangebroken en deze is
nu eenmaal geen onverdeeld genoegen. De twinkelende zonneschijn heeft vele onge
rechtigheden aan muren, plafonds en vloeren laten zien. Het gevolg daarvan is, dat de
huisvrouw, als door een wesp gestoken, plotseling ontwaakt uit een lethargie. Dan
breekt onherroepelijk een periode aan van schrobben, boenen en kloppen. Even hevig
als rusteloos, want voor Pasen moet het gehele huis weer kant en klaar zijn. De huis
genoten, die laat in de middag huiswaarts keren, voelen de lust in zich opkomen bij
het aanschouwen van de „ravage" weer direct weg te gaan. Wat moeten zij beginnen
temidden van deze jachtende vrouwen met bonte schorten voor en gekleurde hoofd
doekjes op? Er is immers nergens een veilig en rustig plekje te vinden! Een ding rest
hen echter slechts en dat is ook de handen uit de mouwen steken. Laat de gedachte
dan, dat aan alles een eind komt, zelfs aan de schoonmaak, een, zij het schrale, troost zijn.
"TTJanneer men de vraag: „hoe denk ]e over de
schoonmaakt" aan een meisje van ongeveer
achttien jaar zou stellen, dan zou zij direct haar
antwoord klaar hebben. „Volmaakt overbodig!
Als ik later getrouwd ben, begin ik er beslist niet
aan". Van dit voornemen komt echter niets terecht
en misschien is dat maar goed ook, want ieder
half jaar blijkt de grote schoonmaak maar al te
noodzakelijk te zijn. Neem alleen maar eens de
glasgordijnen. Hoe smoezelig kunnen ze er uit
zien na enkele maanden voor de ramen te hebben
gehangen. De sigaren- en sigarettenrook heeft hen
met een bruine gloed gekleurd. Een sopje is dan
ook hard nodig.
Het is op het eerste gezicht al duidelijk, dat er
verwantschap bestaat tussen de Flamingo-
plant (Anthurium scherzerianumen de Arons
kelk. De bloeiwijze bestaat bij de beide planten
uit 'n bloemschede, waar de rechte (bij de Arons
kelk) of gedraaide (bij de Flamingoplant) bloei-
kolf uit te voorschijn komt. De meest voorkomen
de Flamingoplant is die met de rode schede, maar
er zijn ook hybriden in de kleuren cranje, rose
en wit. Wie een bloeiende plant ontvangt, kan er
maandenlang plezier van hebben, want de „bloe
men" blijven geruime tijd goed. Men dient er
echter wel rekening mee te hoiiden, dat de Anthu
rium gesteld is op een vochtige atmosfeer. Niet al
leen moet daarom het grondmengsel matig vochtig
worden gehouden, maar het is ook gewenst de
bladeren regelmatig af te sponsen of met een
bloemenspruitje te besproeien. Op warme dagen
kunnen wij een vochtige atmosfeer scheppen door
in een bakje met water een omgekeerd schoteltje
te plaatsen, waarop de plant wordt gezet. Deze
mag echter niet in het water staan.
De Flamingoplant verlangt een vrij warme
standplaats; de temperatuur mag zeker niet be
neden de vijftien graden zakken. Het is echter
ook weer niet goed de plant in de felle zon te
zetten. Ook wanneer wij water geven, moeten wij
er voor zorgen, dat dit niet te koud is, daar dan
de kans bestaat, dat rotting optreedt.
Van tijd tot tijd is het nodig de plant te ver
potten. Op de bodem leggen wij eerst een laagje
potscherven om een goede drainage te waarbor
gen. Daarop komt een mengsel van sphagnum
(veenmos) en gehakte varenwortel, waar nog wat
oude koemest en grof zand bij wordt gedaan. De
plant mag niet te diep in de pot worden
gezet; wij moeten boven de rand a.h.w. een heu
veltje zien. Dit is om de lucht goed tot het grond-
mengsel te laten doordringen. Htn.
Vitrage is een belangrijk onderdeel van de wo
ninginrichting. Zelfs zo voornaam dr.t het van de
gordijnen afhangt of een kamer er gezellig uit
ziet. De meubels kunnen nog zo mooi zijn en de
aankleding nog zo smaakvol, als de vitrage niet
onberispelijk is, gaat het effect volkomen ver
loren.
Trouwens, hoe men het ook bekijkt, de gor
dijnen vormen te allen tijde het visitekaartje
van de woning envan haar bewoners.
Omdat in deze schoonmaaktijd de gordijnen
sterk onze aandacht trekken, hebben wij eens
een bezoek gebracht aan de N.V. Nationale Gor
dijn Industrie te Amsterdam. Daar werd ons ver
teld dat de vitrage ook
aan mode onderhevig is.
Waren ongeveer een
twintigtal jaren de „all
over knits" en de filets
zeer populair en daar
na de tule soorten,
thans gaat de grote vraag
uit naar marquisette en
voile, terwijl voor de keu
ken nog steeds de etami-
nes met de gekleurde
Iraden zeer gewild zijn.
„Hoe staat het eigenlijk
.net de kleuren van de
glasgordijnen?" zo vroe
gen wij aan de bedrijfs
leider, die ons een kijkje
gaf in het ruime en lich
te atelier, waar 20 meis
jes aan het werk waren.
„Wit en écru zijn nog steeds favoriet" luidde zijn
antwoord, „maar er is echter een verandering op
komst. Af en toe worden er reeds voiles gevraagd
in zachte pasteltinten, zoals bleekrose, groen en
changeant. Deze tendens", zo vervolgde hij, „is
uit Amerika overgewaaid, want daar is de vitrage
al geruime tijd gekleurd".
Tfatoen is tot nu toe de meest gebruikelijke
grondstof geweest. In de oorlogsjaren is men
noodzakelijkerwijs acetaatzijde gaan gebruiken,
maar het fabricage-proces is thans zoveel verbe
terd, dat de Nederlandse industrie wederom dit
materiaal is gaan verwerken. Terwijl onze gast
heer dit vertelde liet hij ons tegelijkertijd een
pracht stukje acetaat gordijn zien met opgespoten
bloemmotiefjes.
Nylon hoe zou het anders kunnen wordt
ook voor vitrage meer en meer gebruikt, natuur
lijk met de daaraan verbonden voordelen. Een
van de meest opmerkelijke eigenschappen van
Het is ons zo langzamerhand wel duidelijk geworden, dat de
meeste van de ontwerpers zich aan een sterk geaccen
tueerde taille houden en het modesilhouet daarbij van slank
tot zeer slank opvoeren. De Parijse mannequins kwamen dit
keer niet boven maat 36 uit en zelden zagen wij zulke slankt
figuurtjes en minimale tailles. Ook Engeland, dat vorig jaai
Dior's korte rok negeerde, heeft zich nu toch laten beïnvloeden
door de gemoderniseerde Empirestijl. Deze lijn werd trouwen
prompt omgedoopt in „Long-legged-look"(de mode der lange
benen,) ontleent aan de coupe, die vanuit het voorpand tol
aan de zoom loopt en de benen langer doet lijken. Hardie
Amies en John Cavanagh brachten kokernauwe middenstuk
ke n, Cavanagh ging zelfs qua slankheid nog verder dan de an
deren. Hij liet zich inspireren door de „êlêgance" van de... Zuid-
zeepalm. Wijde jasjes en mouwen zetten deze tamelijk saaie
contouren bij de kleding voor overdag de nodige luister bij.
- i
nylonvitrage is dat ze door de speciale binding
niet gaat rafelen, terwijl tevens de draden zo glad
en strak zijn, dat er bij het doorkijken geen waas
ontstaat; een euvel, welke bij katoen of zijde niet
te vermijden is.
Met de „kale" gordijnen is Nederland in staat te
concurreren met Zwitserland, dat enkele jaren
geleden nog de gehele vitrage-markt beheerste. De
vrouw is echter volstrekt niet tevreden met „kale"
gordijnen. Zij wenst ofwel een randje kant langs
de zijkant of een fraai entre-deux. Aan dit kant
kleven nu juist de moeilijkheden, want Zwitser
land, Oostenrijk en Frankrijk zijn nog steeds de
landen, waar de wereldberoemde soorten vandaan
komen. Import is derhalve noodzakelijk.
In de ateliers worden de entre-deux aan de lo
pende band tussen de gordijnstukken gezet. Hoe
wel een geroutineerde naaister kans ziet per dag
100 tot 125 gordijnen af te leveren,, is dit stikken
toch een zeer conscentieus werk, omdat het pre
cies „op de draad" moet gebeuren. Met deze
„mystères" gaat het dus nog wel. Maar dan de
richelieux» de gordijnen met de kantmotieven in
de zijkant van de stof. In de meeste gevallen
worden ook deze randen onzichtbaar en men zou
haast zeggen op een geraffineerde manier aange
zet. „Maar", zo rees bij ons de vraag, „hoe is het
nu mogelijk dat de geborduurde stroken wat
kwaliteit en tint betreft zo precies met de „kale"
gordijnen overeenkomen?" „Och dat is vrij een
voudig", zei de bedrijfsleider. „Wij sturen de
voile naar Frankrijk of Zwitserland. Daar wordt
de stof bewerkt, weer teruggezonden en dan pas
in eigen atelier tot smaakvolle gordijnen gecom
poneerd".
Het is niet gemakkelijk om de verschillende
soorten gordijnen van elkaar te onderscheiden,
vooral als het gaat om fantasie marquisette en
etamine. Het kwaliteitsverschil komt alleen tot
uitdrukking in de prijs. En voorts moeten wij
maar vertrouwen op de kennis van de vakman.
RIET.
De kleuren die Cavanagh gebruikt zijn tropisch en over
vloedig. Het groen van de jungle en het blauw der
moerassen, vlammend rood, rose en koraal, wit en geel. Zijn
vele bedrukte stoffen vertonen exotische plant- en bloemmo
tieven en weelderig zijn de kleuren van de knopen, geïnspi
reerd op een Mexicaanse fruitmarkt.
Het is Michael, een jonge ontwerper met een reeds grote
reputatie, die de taille lager plaatste en deze tevens meer
speling gaf. Zijn modellen hadden alle ingezette mouwen en
geen ceintuurs.
Hoe verschillend de ontwerpers in hun opvattingen ook zijn,
zjj zjjn het er over eens, dat het slanke effect doorgevoerd
moet worden. Men zal weer moeten gaan „Hauseren"! De
kwelgeesten van een corselet zullen weer op de proppen
komen.
Er breekt dus een goede tijd aan voor de corsettenfabrikan-
ten en (misschien) een minder florissante voor de banket
bakker
Gelukkig zullen er ook nog verstandige vrouwen zijn
ook al laat de mode naar niet minder koud die haar ge
zondheid niet in de weegschaal stellen door zich uit te laten
hongeren en haar lichaam op onverantwoordelijke wijze in
te snoeren.
Dan Worth. Die brengt tenminste een „mense
lijke" lijn, geschikt voor ieder type.1 Bij
Worth speelt de aangeknipte mouw nog een be
langrijke rol en is er de natuurlijke schouderlijn.
De taille bevindt zich op de normale plaats en
heeft tevens een ceintuur, dikwijls van leer. De
rokken reiken tot even over het midden van de
kuit en zijn meestal ruim. Vele modellen hebben
een dubbele knoopgarnering.
Van Huize Worth zijn hierbij twee ontwerpen
afgebeeld. Allereerst een jeugdig ensemble, be
staande uit een simpel japonnetje met een tame
lijk ruime rok, waarop een aangesloten jasje
wordt gedragen, dat met een tweelingknoop in de
taille sluit. Het schootje bolt enigszins. Wit piqué
en een rij stofknopen langs de beide voorpanden
vormen samen de garnering. Het donkergrijze ma
teriaal is een mengsel van zijde en wol, gelijkend
op alpaca. Van dezelfde stof, doch dan in een beige
tint is ook de losvallende rechte mantel met de tot
de zoom doorlopende revers, versierd met knopen.
De japon eronder is van blauw en zwart bedrukte
zijde en heeft een aangerimpelde rok. Een brede
shawl van de japonstof completeert het zeer goed
draagbare geheel. Tot besluit uit de voorjaars
collectie van Matita nog een toiletje, voor ds
eerste mooie dagen, van bruin-witte fantasiestof.
De dubbele pelerine, afgewerkt met bruine wollen
franje plus dito paddestoel-hoed, maken er een
smaakvolle combinatie van.
Het vlugschrift „Leef vrij!", ge
schreven door Jan Derks en J. H.
Wijnand, draagt als ondertitel: „tegen
het eten volgens diëten". Deze naam
zegt al iets over de inhoud. Het is een
persiflage op de diëtenrage, welke
thans alom heerst. Het boekje neemt
stelling tegen de „diëet-aanbidders",
die een mode volgen. De schrijvers
zijn van mening, dat de diëet-mode
economisch onverantwoord is. „Het
is een nationale plicht", zo zeggen
ze, „om genoeg te eten en te drin
ken, Men moet leven en laten leven,
dan maar een jaar eerder dood..."
„Leef vrij!" is een geestig en su
bliem geschreven boekje. Maar of 't
nu verstandig is alle adviezen van
de heren schrijvers op te volgen?....
Het boekje, dat verlucht is met
sprankelende tekeningen van C.
Boost, is uitgegeven bij de Boekerij
te Baarn. R. S.
Een Franse trein heeft
laatst gereden met een
snelheid van 243 km per
uur. Sjonge, wat hard!
Deze week moest in een
kazerne een soldaat zo
maar in de hoek staan.
Voor straf! Raar hoor!
De Engelsen willen ko
len gaan zoeken onder de
bodem van de zee! Die
kolen zullen wel nat zijn!
Vóór 1940 waren er op
de wereld ongv. 74.000.000
paarden. In 1949 waren er
nog maar 62.000.000 over.
In 1951 waren er 60.000.000
In 1952 waren er nog
59.000.000. De Lassoman
zoekt dat allemaal uit.
Waar moet dat heen met
de wereld! Zander paar
den!
In Purmerend is tegen
woordig een cursus voor
oma's. Zij prakkezeren
wat tegenwoordig! Alles
gaat met cursussen! Er
moeten meer cursussen
gegeven worden! Zijn
jullie niet eens op een
cursus?
Uit de kranen in de
huizen van Hilversum
kwam laatst steeds maar
modder. Ook lekker als
je eens een lekker glaasje
water wilt drinken!
De Lassoman heeft on
langs weer eens gepeper
de oritiek geleverd op de
behandeling van paarden.
Paarden zijn lieve dieren,
kleine vrienden! Met een
klopje op de nek en een
zoet klontje doen ze alles
voor je!
Oplossing
Als je de steentjes goed
naast elkaar gelegd hebt.
ontstaat het spreekwoord
„Zoals het klokje thuis
tikt, tikt het nergens."
Radiopet
In een stad in Ameri
ka hebben de politie
mannen een „radiopet"
gekregen. In dat hoofd
deksel is een heel kleine
ontvanger ingebouwd.
Die is niet groter dan
een pakje sigaretten. En
als je de batterijen, die
erbij nodig zijn, erbij
telt, krijg je maar een
gewicht van 140 gram.
Kijk je naar de voorkant
van die pet, dan zie je
een antenne. Zo'n poli
tieman lijkt met dat ding
op zijn hoofd wel op
iemand, die rechtstreeks
van de planeet Mars
komt. Met die radio in
zijn pet kan hij alle be
richten ontvangen, die
door het politiebureau
worden uitgezonden.
Maar hij is nog niet zo
ver, dat hij ook kan
terugseinen. Dat komt
nog wel, als je eventjes
geduld hebt. Zoals de ra
diotechnicus, die het toe
stelletje in elkaar ge
prutst heeft, meedeelt,
kan de pet berichten
ontvangen op een af
stand van 32 km.
Babysvogels
Nu de lente weer in
het land is, maak je ook
spoedig kennis met jon
ge vogels. Je ziet dan
dikwijls vogels, die uit
het nest gevallen zijn en
hulpeloos op de grond
liggen. Er zijn van die
goede jongens en meis
jes, die ze dan mee naar
huis nemen om de wees
jes te verzorgen. Toch
moet je dat niet direct
doen. Want dikwijls zit
ten de oude vogels dicht
bij op de loer. Kom je
dan dicht bij hun babies,
dan kan het gebeuren,
dat de ouden vinnig op
je aanvliegen en zich
verweren. Meestal ver
stoppen de oude vogels
zich, maar zij blijven
toch waakzaam toezien.
Neem dus zo'n zwerver
tje in je hand, maar
druk niet te hard. Zet
het op een boomtak, ga
enige meters achteruit,
blijf stilletjes staan en
wacht af.
Ligt na een half uur
het beestje er nog, dan
kun je het gerust mee
naar huis nemen. Maak
in een kistje of doosje
een nestje van katoen en
leg er een stuk papier
onder om het makkelijk
te kunnen verwisselen.
Voeder het beestje eerst
met brood of hondenbis
cuit, zacht gemaakt in
melk. Geef het later stuk
jes hardgekookt ei,
wormpjes, insecten of
kleine snippertjes vlees.
Kijk dan eerst goed, wat
voor een vogeltje het is.
Want je moet weten, wat
voor voer het moet heb
ben, als het groter
wordt. Het ene moet
zaad, het andere meel-
wormen of weer ander
voedsel hebben. Zorg
voor schoon zand, voor
helder, drinkwater en een
bakje, waarin het een
bad kan nemen. Als het
groot genoeg is, kan het
blij wegvliegen, maar er
zijn ook vogeltjes, die
liever willen blijven.
Vind je oudere vogels,
die hulp nodig hebben,
dan kun je beter een
veearts waarschuwen.
Want, die tam te maken,
te voederen en te ver
zorgen is geen makkelijk
werkje.
Ken je namen
van bomen
We geven je een
versje, maar laten de na
men van de bomen, die
je moet vinden, open.
Maak dus het rijmpje
zelf af.
In onze tuin staat hoog
en fier
een kanjer van
een
Hij he§ft niets weg van
de
die je wat verderop ziet
staan.
Of lijkt hij op die
rode
met in zijn bast die
diepe deuk?
Hij lijkt wel enigszins
een.
die staat te pronken bij
de kerk.
Daar vlakbij kun je ook
nog vinden
een prachtboom, dik in
't blad, de
Maar zoek je naar de
mooie
dan moet je naar de
bakker Fels.
Die heeft ook naast zijn
huis een,
met bladeren gelijk een
tres.
En zoek geen appeltjes
van oranje
aan onze parkboom,
de
Ken je
Karei Doorman
In 1942 was ons land
door de Duitsers bezet.
Toen brak er aan de an
dere kant van de wereld
een nieuwe oorlog uit
tussen Amerika en Ja
pan. Maar Japan had het
ook op ons Indië gemunt,
omdat dat een rijk hapje
was. In Februari 1942
trok er een geweldige
Japanse vloot de rich
ting van onze koloniën
uit. Die vloot was gro
ter dan die van Ameri
ka, Engeland, Australië
en Nederland samen.
Overwinnen zou daarom
een harde strijd vragen.
In Indië woonde Karei
Doorman, die het bevel
had over de Nederland
se schepen in Indië.
Doorman was een knap
pe admiraal en daarom
werd hem het opperbe
vel over alle schepen
van de verbonden lan
den gegeven. Zijn eigen
schip heette „De Ruy-
ter". Het ging er warm
aan toe en overal zag je
brandende schepen. Na
twee dagen was er nog
geen klein kansje op een
overwinning. Intussen
was Australië bezig een
groot leger te vormen,
waarmee het bijna klaar
was. Het was zaak, de
Japanners nog een paar
dagen tegen te houden;
dan zou Australië be-
De klas van meneer. Bedaard was de onrustigste
klas van de hele school. Dat zat hem niet in
de meester, dat zat hem ook niet zozeer in de
klas zelf, maar dat zat hem in een onruststoker,
daar op de achterste bank, een kleine rooie duvel
met piekhaar, een paar sneldraaiende rattenogen
en een venijnig tongetje. Overal wist hij zich
stiekem buiten te houden en toch was hij van
alles de raddraaier. Dan was er weer ruzie op de
speelplaats. De kleine opstoker was nergens te
zien, maar hij had er het handje in. Was ei
zangles, dan moest de meester er telkens tussen
komen, want er werd gruwelijk vals gezongen.
Dat kwam zo maar niet vanzelf, want de kleine
rooie zat met een onnozel gezicht te kijken, maar
die had van te voren er een paar tegen meester
Bedaard opgestookt om er knal tegen aan te
zingen. Mislukte het voetbalspel van de vrije
Woensdagmiddag, de kleine rooie had de boel al
in de war geschopt, voordat er een elftal gevormd
was. Zo maakte hij meester Bedaard driftig en de
klas onrustig en de kleine rooie speelde de schijn
heilige.
De hele klas was in één slag veranderd, toen
de kleine rooie plotseling niet meer verscheen.
Die was verhuisd en probeerde zeker 'weer elders
de boel aan het draaien te brengen. BEN IK EEN
OPSTOKER?
vrijd blijven van een Ja
panse bezetting. Onmid
dellijk was Karei Door
man bereid zijn leven en
dat van vele matrozen
op te offeren om Austra
lië te helpen. Juist ston
den de Japanners klaar
om naar Australië over
te steken, maar Doorman
seinde naar de laatste
schepen, die nog vechten
konden: „Ik val aan, volg
mij!" Toen ging het er
op of er onder. Een hele
nacht werd er een hel-
denstrijd gestreden. Het
schip van Doorman werd
in brand geschoten en
hij verdween met zijn
mannen in de zuigende
golven, maar de Japan
ners hadden Australië
voor het nakijken. Door
man had hen belet naa
Australië over te steken.
Dit land bouwde een
nieuwe vloot, welke drie
jaar later de Japanners
versloeg. Zo gaf Karei
Doorman, als een van
Nederlands grootste zee
helden, zijn leven voor
anderen.
Wees netjes
Een boer zei tegen zijn
zestienjarige zoon: „Kees,
breng die meneer eens
even naar de stad."
„Goed, vader," zei Kees
gedwee.
„Maar beleefd en net
jes zijn, hoor," voegde
vader er vermanend aan
toe. „Laat meneer aan
je rechterkant lopen en
loop jij aan de linker-
"t. precies als je dat
-t, wanneer je een '<oe
naar de markt brengt..."
Het wordt eent
op een omniek<
Nn, negen wedi
Haarlemmers zi
de degradatie vc
stel morgen in
weten het niet,
stad er zich bet
de eigen positie
Dat is voor de -
twee onderste pla
de enige belang
Oosterparkers bij"
in het werk st(
Heracles de punti
den. Zwolse Boy:
evens Over mogel:
bezoek aan DWS
Duister is de hei
Enschedese Boys
de punten naar N
vertrekken. De r<
daartoe verplidhl
lem zich niet doe
laten imponeren
staat, dat leide
meer punten gas
het voor hen altij
vogels. Leeuward
staat van Wageni
Trouwens, een ps
den de veilighek
verhogen.
Snei
Het kon wel ee:
aan de kop een
beleven. VSV k
hebben, zodat het
niet veel zal doei
dat Vitesse, in d
wel eens de punt
van 1B zou kunnt
ren. Onderaan is
ning. Vooral nu
de strijd heeft g(
staat zowaar ond<
strijd tegen Heer ei
bel belangrijk. I
verliest, komen
ook al in een zee
Zij mogen zich t
daar niet alleen
(verlies tegen AG
de (verlies tegen
GVAV (verlies te
len hen daar voor'
houden. BlauiwA
en DOS-Volewijck
strijden tussen r
de bovenste plaal
Hikt ons nog kans
een eventueel fale
gooi te maken
van de macht in
Heel Den Haag
ning naar de pre
Kraaien, die v. d.
stal helbben gehaa
van ouverture W
SCHAB
Kortchn
Geiler ee
Er is in de Russ
al wat deinig g-
prominente groo
Bronstein, Kotov,
deelnamen aan
kampioenschap. O
en Smyslov warei
partij, doch zulks
pen, in verband i
strijd om de werel-
nam niet weg, da!
een zwaar bezet
Overwinnaar were
grootmeester Averl
dicht op de hieler
een nieuwe ster I
tezamen met Tair
en 3e plaats deelde
punten. Kortchnoi
sing van dit tour
grootmeester in de
waarop hij bijv. d<
meester Geiler een
weergaloos.
Hieronder volgt c
Wit Kortchnoi,
Siciliaanse verde
1. e2e4, c7c!
Pb8c6; 3. d2—d4,
xd4, Pg8—f6; 5. PI
6. Lelg5 (een s-cl
ting met boeiende
6e7e6; 7. Dd
8. 0—0—0, 0—0; 9.
(Juist is .9. h6
Gelier wijkt hier
„boekje", doch be
plezier van); 10. I
g4; 11. h2h3, Lg4
Pc6—d4; 13. f4xe5,
gl! (Een bijzorfde
een vernietigende
tegen de zwarte kc
14. Pd4xf3 (Ver
foutief. Juist was
Dd2—f2, Dd8—b6
reet 15. Pd4); lf
d4; 17. Tdlxd4ü
kwaliteitsoffer, waa
val nog in hevighf
17. e5xd4; 18. Le
(Gedwongen in ve
aanval op f6); 19.
e8; 20. Df2—g3, f7-
c4! (Dreigt mat i:
ten).
21. Tf8—f7
volgt zeer verrassei
d4, 23. Pg6t, hxg6;
22. Pd5—f4! (Toch)
d6 (Na 22. Dxd-
fff, Kxf7; 24. Db3t,
en mat in enkele zt
Vft, Kg8xf7; 24. Dt
e7; 25. Ld5xf6tü I
slotzet, die zwart
dwong. Na 25.
De6t, Kf8 en 27.
25. Kxf6 volgt 2'
tenslotte volgt op
26. Txg7+ en mat o
zet. Het is duidelr
Kf8 qf 25. Kd
met zich_ meebreng
Een uitstekende
