Monteur bracht 16-jarig meisje om het leven Bankierskantoor hield er duistere praktijken op na Weer vijf Nederlanders in Indonesië gearresteerd Waardige viering van de vijfde Mei als doel DE KRONIEK VAN Drama bij Rhijnauwen Tegen dader van afgrijselijke moord vijf jaar geëist Maak 'n einda aan dat ondragelijke zunrbranden Eén ervan later vrijgelaten Hongerstaaksters hebben succes Leden intern. Migratie-comité in ons land Strenge straffen in Den Haag Openbare waarschuwing aan het publiek is noodzakelijk Nationaal 5 Mei-comité Mossadeq niet in hongerstaking i? „Prins Onaga" ontmaskerd Pagina 8 Zaterdag 20 Maart 1954 UTRECHT, 19 Maart Vijf jaar gevangenisstraf met aftrek van de preventieve hechtenis en ter beschikkingstelling van de regering vorderde hedenmorgen de Officier van Justitie h'j de Utrechtse rechtbank inr. J. Witsen Elias, tegen de 23- jarige monteur A. M. uit Utrecht, die op 3 Mei van het vorig jaar bij het fort Rhijnauwen nabij Utrecht, zijn 16-jarig meisje A. B. genaamd van het leven beroofde. De President van de rechtbank, inr. D. de Visser, die op de tafel voor hem een maquette had van het terrein, waar het misdrijf is ge pleegd, trachtte nog eens na te gaan hetgeen er die middag was gebeurd, maar verdachte zei telkens weer: „Ik weet het niet meer, mijnheer de President". Een tweetal meisjes, met wie verdachte eerder omgang had ge had, verklaarden, dat ook zij door hem bij de keel waren ge grepen, als zij niet wilden doen, wat verdachte beslist van hen eiste. Een jongeman, die gelijk met verdachte zijn dienstplicht vervulde M. werd na acht maanden wegens ongeschiktheid uit de dienst ontslagen zeide, dat alle jongens een hekel aan verdachte hadden. Hij kon ont stellend liegen en comedie spe len en was te gek op meisjes. De officier van justitie ging uitvoerig na, wat er die middag bij het fort was gebeurd en stel de vast, dat verdachte, die een zeer onzelfstandig persoon is, na zijn aanhouding een leugenachtig verhaal had opgehangen van het gebeurde. Hij werd onmiddellijk opgenomen in een neurologische kliniek, waaruit hij enige tijd later, na veel nauwkeurig over leg, is weten te ontsnappen. Daarna werd hij in de Gansstraat ingesloten. De officier achtte doodslag wettig en overtuigend bewezen. Hij kon zich verenigen met de conclusies van de des kundigen. die luiden, dat ver dachte, een fantaserende en on betrouwbare jongeman, lijdt aan zodanige stoornissen van zijn geestvermogens, dat hij in zeer sterke mate verminderd toereke ningsvatbaar moet worden ge acht. Van groot belang is het dat verdachte geruime tijd uit de (Advertentie) Neem een of twee Rennies, en op 't zelfde moment is dat zuurbranden geblust. Geen won der dat talloze mannen en vrou wen over de hele wereld dwe pen met Rennies en altijd zor gen ze bij de hand te hebben. Rennies zijn hygiënisch verpakt één voor één. Ze zijn smake lijk engemakkelijk in te nemen, zonder water of wat ook. Uitstel gevraagd in geding tegen Borgstellingsfonds Gouda 's-GRAVENHAGE, 19 Mrt. In het geding dat de stichting gedupeerden Oudewatersche Bank zoals bekend is enige tijd geleden aanhangig heeft gemaakt tegen het borgstellingsfonds Gouda en omstfeken, is door laatstgenoemde uitstel gevraagd tot 21 April a.s. Zoals men weet, eist de stichting teruggave van een bedrag van 6000.dat de gewezen penning meester van de stichting aan het borgstellingsfonds heeft geleend uit de kas van de stichting. maatschappij wordt verwijderd. Door wurging is het meisje in een bewusteloze toestand geraakt en vervolgens heeft verdachte haar in het water van de fort- gracht geduwd. Deze weerzin wekkende daad eist bestraffing, De verdediger, mr, dr. van Roy, vestigde er de aandacht op, dat verdachte reeds vier keer in een neurologische kliniek was ver pleegd. (Hij is een zielige zwakke- iing, die men deze afgrijselijke daad niet ten volle mag aanreke nen. Hij was van oordeel, dat hier alleen van mishandeling, de dood tengevolge hebbend, kon worden gesproken. Met opname in een inrichting is, naar het cordeel van pleiter, èn de ver dachte èn de maatschappij ge baat. Deze verdachte, die nage noeg de gehele zitting in zijn bank zat te huilen, had niets te zeggen. De rechtbank bepaalde de uit spraak op 2 April a.s. „Bundesral" geeft regering volmacht troepen op te roepen BONN. 19 Maart. De West- Duitse Bundesrat heeft vandaag de amendementen op de Grond wet, welke de regering van Bonn volmacht zullen geven om strijd krachten op de been te brengen en alle mannen boven de achttien jaar oo te roepen, goedgekeurd. De Bundesrat aanvaardde te vens een aanvullende clausule op de Grondwet, waarin ver klaard wordt, dat West-Duitsland krachtens de wet kan toetreden als lid van het Europese leger. DJAKARTA, 19 Maart De nationale politie heeft Woensdag avond nog vijf Nederlanders in Bandoeng en Soekaboemi gear resteerd, aldus is vandaag mee gedeeld. Hierdoor is het totaal aantal Nederlanders, dat in de afgelopen maanden gearresteerd werd, gestegen tot 40. De directeur en de ober-kellner van het Savoy Homann hotel, H. Schemkel en J. C. Schouten, wer den in Bandoeng gearresteerd. Boelaards van Tuyl, die inge schreven staat geen werk te heb ben, werd eveneens aangehou den. De drie arrestaties vonden plaats tijdens een doorzoeken van hotels en particuliere huizen ge durende 7>/s uur waarbij het de gasten in de betrokken hotels niet toegestaan werd het hotel te verlaten of het binnen te ko men. In Soekaboemi, 115 km ten zuiden van Djakarta, werd een employe van de Unilever, J. Knuit, in een hotel gearresteerd tezamen met S. L. P. Metzger, bediende in een optische winkel in Djakarta. Beiden zijn inwoners van Djakarta en bevonden zich voor zaken in Soekaboemi. De politiechef van West Java, Enoch Danoebrata heeft mee gedeeld, dat de vijf vastgehou den worden voor onderzoek. De aanhoudingen in Bandoeng, aldus de chef, hebben tot doel ..het vinden van zekere personen". Hij gaf geen verdere bijzonder heden, maar de aanhoudingen houden vermoedelijk verband met de arrestatie van de 35 Ne derlanders die er van verdacht worden rechtstreeks of onrecht streeks hul.p verleend te hebben aan terroristische organisaties. De Nederlandse regering heeft 15 Februari tegen de arrestaties geprotesteerd. Dit protest werd door Indonesië verworpen en meegedeeld werd dat met het vorderen van het onderzoek de arrestatie van meerdere verdach ten verwacht kon worden. Weer vrij Een van de bij de razzia in Su- kabumi aangehouden Nederlan ders, namelijk de heer Metzger is inmiddels weer op vrije voeten gesteld. Nog ineer Japanse vissers boten radio-actief TOKIO, 18 Maart. Volgens persberichten zijn opnieuw Ja panse vissersschepen, die zich tijdens de ontploffing van een waterstofbom op Bikini in de omgeving bevonden, enigszins radio-actief een haven binnen gelopen. Het waren er ditmaal naar verluidt acht. De raad voor de veiligheid ter zee heeft speciale voorzorgsmaat regelen genomen. Bekend gemaakt werd, dat alle vissersschepen in de Zuidelijke Stille Oceaan in' één van dé vijf aangewezen havens moeten bin nenlopen om op radio-activiteit onderzocht te worden. Volgens de eerste gegevens is de radio-acti viteit van de acht laatst aange komen schuiten niet gevaarlijk. De Amerikaanse en Japanse autoriteiten stellen een onder zoek in naar het geval van de „Gelukkige Draak", de vissers boot die bij de ontploffing met as werd overdekt. Drie Amerikaanse en drie Ja panse artsen van de commissie voor de behandeling van slacht offers van een atoomaanval in Hirosjima zijn in Tokio aange komen om te assisteren bij de verzorging van de 23 vissers van de „Gelukkige Draak". De Japan se artsen hebben medegedeeld, dat 2 van de 23 mannen er ern stig aan toe zijn, doch dat zii waarschijnlijk allen zullen ge nezen. President Naguib geeft toe CAIRO, 19 Maart De Egyp tische suffragette, mevr. Doria Sjafik, en haar acht aanhangsters hebben bekend gemaakt, dat zij haar hongerstaking beëindigen, omdat zij de verzekering van pre sident Naguib hebben ontvangen, dat haar eis voor vrouwenkies recht in overweging zal worden genomen. Doria cn de acht andere vrou wen hebben nu zeven dagen en vier uur gevast, gisteren werden zij opgenomen in het ziekenhuis Doria heeft een boodschap van de president ontvangen, luidende „Ik heb uw eisen ontvangen, welke ik heb doorgezonden naar de commissie welke belast is met de vorming van een constituante. U kunt er verzekerd van zijn, dat uw eisen in goede handen zijn". Een paar uur voor de ont vangst had Doria nog verklaard, dat de hongerstaaksters besloten hadden om zelfs de limonade te laten staan en alleen maar water te drinken. De vrouwen zullen nu gelei delijk aan normaal voedsel ont vangen. Zij zullen allen nog minstens tot Maandag in het zie kenhuis moeten blijven. Prijzende woorden voor Nederland (Van een onzer verslaggevers) De wijze waarop de Nederland se regering de emigratie aanpakt mag een voorbeeld genoemd wor den voor alle andere emigrerende landen in West-Europa, deze prij zende woorden werden hedenmor gen op een persconferentie in Den Haag gesproken door de heer Hugh Gibson en Prof. Dr Paul Ladame van het intergouverne mentele comité voor de Europese migratie (I.C.E.M.), die op het ogenblik een bezoek brengen aan ons land om met de regering van gedachten te wisselen over emi gratie-problemen. De 70-jarige heer Gibson, Ame rikaan en oud-ambassadeur, kon over zijn besprekingen in Neder land nog niet meedelen aangezien hij sinds zijn aankomst als slacht offer van het Hollandse klimaat met een flinke kou onder de de kens heeft gelegen. Daarom ver telde hij het een en ander over het werk van de I.C.E.M., dat na mens vier en twintig landen por- beert een oplossing te vinden voor het probleem der overbevol king in Europa. Dit probleem doet zich het nijpends voelen in Italië, een van drie milli'oen mensen, in Griekenland, dat op een bevol king van acht millioen een over schot heeft van een millioen en verder in West-Duitsland en Ne derland. De I.C.E.M. stelt zich ten doel in de komende tien jaren vijf millioen Europeanen te emi greren. Het streefgetal voor 1954 bedraagt 117.600 emigranten. De ontvangende landen, voelen, aldus de heer Gibson, het meest voor Nederlandse emigranten om dat men weet, dat zij goed op hun emigratie Zijn voorbereid en hard genoeg zijn om het moeilijke begin in een nieuw vaderland door te worstelen. Het percentage Nederlandse emigranten (2 pro cent), dat weer terug keert, is dan ook het kleinste van alle Europese emisrantenlanden. De heer Gibson zal Maandag voor zijn vertrek door de Konin gin op het paleis Soestdijk wor den ontvangen. 's GRAVENHAGE, 19 Maart „De verdachte M. is de man van de duistere praktijken van het gefailleerde bankiershuis Kuiper en Smelling te Den Haag. Slechts ten eigen voordele heeft hij de vertrouwenspositie van de bankier volkomen aan gerand. De relaties van de bank gebruikte hij slechts voor zichzelf. In geen enkel opzicht diende M. het essentiële in het bankiersvak." Zo sprak de Procureur-Generaal bij het Haagse gerechtshof tijdens zijn requisitoir in de beroepszaak van de bankier J. S. en de remisier J. M. die wegens verduistering, valsheid in geschrifte en het opzettelijk onjuist aangifte doen van de inkomstenbelasting door de rechtbank veroordeeld werden tot resp. zeven maanden en twee jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest. Het speet de Procureur-Gene raal, dat het Hof geen maatrege len ten aanzien van M.'s functie als bijkomende straf kan nemen. Dit zou, aldus spr., als ontering van verdachte en ter waarschu wing van het publiek eigenlijk noodzakelijk zijn. „Dank zij het goede onderzoek is thans aan jarenlange duistere praktijken van een bankierskan toor een einde gemaakt. In de praetijk was M. juridisch wel licht de tweede man, dooh door zijn feitelijke gedrag was hij de leidende figuur. Krachtens de voorwaarden kon de firma effecten belenen en verhandelen, indien de debet posities der cliënten daartoe aan leiding gaven". Gezien echter de positie van de firma en de geringe debetposities der cliënten achtte de Procureur- Generaal dit „subjectieve reoht misbruikt, objectief wederrechte lijk en volkomen in strijd met de goede trouw". „Zelfs al zou dit belenen en verkopen niet in strijd zijn met de letterlijke tekst der voorwaar den, dan. nog was het in strijd met de belangen der cliënten", aldus spr. Tegen J. M. eiste de Procureur- Generaal tenslotte drie jaar ge vangenisstraf en tegen de hoog bejaarde J. S. zeven maanden met aftrek. Bij de verhoren verweerde M. zich met grote heftigheid tegen reeksen beschuldigingen. Hij wees iedere verantwoordelijkheid voor onjuiste handelingen van de ban kiersfirma van de hand. De over leden firmant K. had de leiding van de zaak in Londen, beheerde kas en effecten voorraad, stelde verlies- en winstrekeningen en balansen op en hield daar ieder een buiten. Zodoende kon M. naar zijn zeggen, nooit de hand hebben gehad in speculaties, beleggingen en defgelijke manipulaties met andermans bezit. Na November 1951, toen de firmant K. overleden was, heeft M., voordien remisier, die niet in dienst van het bankierskan toor gestaan zegt te hebben, dooh er cliënten aanbracht, zich meer met de dagelijkse leiding be moeid. Hij zeide onschuldig te zijn aan het niet boeken van inkomsten uit diensten aan cliënten over de verlies- en winstrekeningen, waardoor jaarlijks de zaak slechts geringe winst of verlies te zien gaf. Deze manipulatie voerde de firmant K. uit. Aangezien niet alle handelingen, waarover proces verbaal werd opgemaakt bij de strafvervolging werden betrokken of besproken, werd bet ter zitting niet duide lijk van welke omvang aan knoeierij de verdachten werden beschuldigd. Verdachte J. M. werd speciaal aan de tand gevoeld over het vermogen van f25.000 van een oude dame. Deze had effecten in een kluis bij de bank. Toen zij in 1943 ziek werd, gaf zij de kluis sleutel in verzegelde bewaring. Zij beschuldigde M. ervan het zegel te hebben verbroken en met haar bezit te hebben gema nipuleerd. Dat kon volgens M. niet, omdat hij toen bij de Duitsers gevangen zat. Uitermate ingewikkeld waren de verhoren en verklaringen over het indienen van al- dan niet valse belasting-aangiften door M. persoonlijk over diens inkomsten na de oorlog. M, beriep zich op bijgevoegde bijlagen, die rechts geldig zouden zijn geweest. De meeste bijlagen bleken onvind baar. M. zeide zelf zaken te hebben gedaan, zodat hij jaarlijks in winst- of verliespositie verkeer de. Dit maakte de aangifte van zijn inkomsten ingewikkeld. Hij ontkende pertinent gefraudeerd te hebben. Voorts liep het verhoor over het afgeven van kwitanties aan de Amsterdamse koopman R. die een bereidverklaring van twee maal f20.000 nodig had om zaken te kunnen doen. In werkelijkheid was dit om „zwart geld;' van een Belgische relatie weer „wit" te maken. M. ontkende dit geweten te hebben. Hij toucheerde er persoonlijk geld voor. Waar het hier ging om een bereidverklaring tot crediet en niet om eigenlijke betaling, boek te hij de. zogenaamde uitgaven en inkomsten niet. M, zag daarin geen strafbare handeling. De verdediger van J. S., Jhr. Mr. A. H. S. SandbeTg bepleitte op juridische gronden vrijspraak voor zijn cliënt. Het Hof wijst op 2 April arrest. het Veteranenlegioen Nederiand en de stichting „Pro Patria", heeft in een manifest gezegd er van overtuigd te zijn, dat aan de viering pp deze dag door het ge hele volk dient te worden deel genomen ter herdenking van de op die dag herkregen vrijheid en sourvereiniteit. De verzetsorganisaties willen de viering slechts stimuleren, welke viering zij overigens niet zien als het houden van kermis sen, maar meer als een nationale Zondag met manifestaties, waarin de blijdschap om de bevrijding waardig wordt uitgedrukt DEN HAAG, 19 Maart Een waardige en stijlvolle viering van de vijfde Mei als bevrijdingsdag is hetgeen het onlangs opgerichte Nationaal 5 Mei Comité" zich ten doel stelt. Dit comité, gevormd door de Nationale Federatieve Raad van het Voormalig Verzet Nederland, TEHERAN, 19 Maart Uit welingelichte bron wordt verno men dat de voormalige premier Mossadeq door de openbare aan klager van het leger, brigadier Hossein Azemodeh, is over gehaald niet in hongerstaking te gaan. Mossadeq verklaarde gisteren morgen, opnieuw in hongerstaking te zullen gaan in een poging om de autoriteiten te dwingen zijn zaak spoediger af te wikkelen. De voormalige premier liet zo wel zijn ontbijt als zijn lunch gisteren Onaangeroerd. Zijn pro testactie volgde op een brief aan de president van het Hof van Appèl van het leger waarin de ex-premier schreef: „Mijn geduld is uitgeput". Mossadeq werd veroordeeld op 21 December wegens pogingen om het regiem van de Sjah om ver te werpen. TWEE OORLOGSPLEEGKINDEREN van Joodse huize hebben al eerder en nu weer land en krant in opspraak gebracht. Ruim elf jaar geleden de kinderen zijn nu dertien jaar zijn de Joodse ouders van deze kinderen in een Duits concentratiekamp gruwelijk omgekomen. De beide kinderen, toen nauwelijks twee jaar, zijn liefderijk opgenomen door moedige pleegouders, die door deze daad de nodige risico namen, want de bezetters ontzagen niets cn niemand. Vijf, zes jaar zijn deze Joodse pleegkinderen onder de hoede van haar pleegmoeders geweest. De kinderen u begrijpt al, dat het over Betty Melhado en Anneke Beekman gaat werden katholiek opge voed. Merkwaardig, in zoverre Betty Melhado aan vankelijk onder de hoede van een protestants-chris telijke dame (in Heerlen) kwam terwijl Anneke Beekman bij katholieke dames in Hilversum werd opgenomen, die haar eveneens katholiek opvoedden. Maar ook Betty ging naar de katholieke kerk en droeg een kruis. Er is, zo men weet, over deze kwestie al eerder -veel te doen geweest. Van Joodse zijde wenste men de kinderen weer in Joods milieu. Wij constateren dit feit zonder meer. Waarom, dat zal straks wel blijken. De rechter kwam er aan te pas en de kinderen werden, om een lange zaak nu maar kort te maken, door de bevoegde rechterlijke instanties toegewezen aan de Joodse Voogdij. Dat „namen" de dames, die voor de kinderen hadden gezorgd en ze katholiek hadden opgevoed, niet, en zij lieten de kinderen „onderduiken", in alle geval verdwijnen, in elk geval: ze verdwenen. Wat het verschil hier is, zal ook straks blijken.... Natuurlijk was de zaak daarmede niet uit. De kinderen werden gezocht. Van Joodse zijde, met medewerking van de politie. Alle maal juist, in zoverre het hier betrof de uitvoering en toepassing van een rechterlijke beslissing. De zaken bleven enige jaren hangende. Nu is onlangs ontdekt, dat de kinderen zich in België bevonden. Betty Melhado is gevonden in 'n klooster in België Zij is ter beschikking gesteld van de Joodse voog den in Amsterdam. Maar Anneke Beekman, die in gezelschap was van haar verzorgster, mej. van Moorst uit Hilversum, werd niet gevonden. Zij verbleef in een pension of pensionaat ook in de buurt van een (ander) Belgisch klooster. Het heet nu, dat zij met haar verzorgster, of haar verzorgster met baér, „gevlucht" is. Men noemt dat „kinder roof". En men ziet allerlei Roomse spoken en maak te aan de Kerk, althans aan kerkelijke autoriteiten en instellingen, verwijten. De kranten deden daar-' aan mee, vooral bepaalde kranten sloofden zich uit om er een anti-katholiek relletje van te maken. Sommige journalisten, van wie we beter hadden verwacht, deden niet onder voor het gebral van de communist Geugjes, die er in de Eerste Kamer op de bekende „vriendelijke" 'wijze .gewag van maakte, waarbij hij uiteraard een vergelijking met toestanden in Spanje niet achterwege kon laten. De zaak kwam dus deze week inderdaad in onze Senaat aan de orde, bij de behandeling van de begroting van Justitie. Zij is daar, met uitzondering uiteraard! van hetgeen de communist te berde bracht, op waardige wijze behandeld. Vooral mr. dr. Witteman heeft er een knap ie en wijs betoog aan gewijd, dat wij, voor de goede orde, in de Handelingen nog eens heb ben nagelezen. Hij sprak terecht over „het drama van de verdwenen kinderen" en ging, ook terecht, uit van de menselijke kant van deze aangelegen heid. Los van de „geloofskwestie" die inderdaad bij sommigen volkomen ten onrechte de hoofdzaak schijnt uit te maken, zag hij „een diepe tragiek van menselijk leed bij de pleegouders, die deze Joodse kinderen, destijds hebben opgenomen uit liefde Gods en uit liefde voor de medemens; die deze kinderen jarenlang hebben verpleegd en ze nu moeten afstaan". Mr. Witteman wees er voorts op, dat de kinderen zich zeer waarschijnlijk aan die pleegouders hebben gehecht, zodat hij de uit drukking „kinderroof" op zijn minst genomen over dreven, om niet te zeggen ongepast vond. En mr. Witteman vervolgde: „Intussen, de tragiek is er. Maar er zijn ook de wet en de rechterlijke uit spraken, die moeten worden nagekomen; die kinde ren moeten worden teruggegeven. Ik zeg dat nu maar zo, maar men moet daar niet licht over den ken. Men bedenke, dat de pleegouders er zelfs gevangenisstraf voor over hebben, om die kinderen te behouden. Nu wordt de Kerk in het geding betrokken en in gebreke gesteld". In dit verband herinnerde mr. Witteman aan een discussie in het Ned. Juristenblad, waarin o.a. gesproken werd over een „vermijdbare schijn, een ernstig misdrijf met onverschilligheid aan te zien". Zijn de verwijten aan de Kerk nu juist? De onjuistheid was al eerder, buiten het parlement duidelijk gemaakt. De taak van de Kerk is, de gewetens voor te liohten aan de hand van de katholieke leer. In dit geval meenden de pleeg ouders, dat zij verplicht waren, de kinderen niet af te staan. De Kerk heeft deze onjuiste opvatting weerlegd. Van de zijde van de Aartsbisschop-Coad jutor, mgr. dr. Alfrink, is verklaard, dat de pleeg ouders „niet verplicht waren, de kinderen onder haar hoede te houden". Verder kon de Kerk niet gaan. Natuurlijk bestaat er een algemene verplich ting, om de wet te gehoorzamen, maar het geweten gaat soms boven die wet. Het is niet de taak van de Kerk, als verlengstuk van de politie op te tre den en de pleegouders er toe te brengen, tot het afstaan van de kinderen te besluiten. Dat wordt inderdaad hiér en daar dikwijls op kwalijke motieven van de Kerk verlangd. Maar dat is onjuist. Mr. Witteman zei het in de Eerste Kamer vergadering aldus: „Of in dit geval de concrete plicht bestond, aan de wet te gehoorzamen, met andere woorden, of in dit geval een gewetensplicht bestond om die kinderen af te geven, is niet een vraag voor de kerkelijke overheid, die alleen de kerkelijke leer interpreteert; dit is tenslotte een vraag voor de gelovige zelf, voor wie zijn geweten de laatste norm voor het handelen is. Zulke geval len zijn meer bekend. Denk aan sommiger persoon lijke opvatting t.a.v. de dienstplicht, de sociale verzekering, de vaccinatie.... Er is trouwens in deze zaak nog iets anders. Te weinig wordt hier rekening gehouden met het belang van de kinderen-zelf. Wie zal zeg gen, of zij zich werkelijk gelukkig vinden door de tenuitvoerlegging van de rechterlijke uitspra ken? Wie zal zeggen, of de rechterlijke uitspraak in dit opzicht juist is geweest. Goed, zij is er, maar nooit is verboden geweest, aan de juistheid van rechterlijke uitspraken te twijfelen. Men vraagt zich met name af, of deze kinderen in hun nieuwe Joodse omgeving gelukkiger zullen zijn dan in hun vroegere, waarin zij van jongsaf, van nauwelijks twee, drie jaar af, zijn grootgebracht, opgekweekt en opgevoed. Er zijn meer merkwaardige voor beelden van dwang, van rechthebberij, waarbij te weinig op het belang van de kinderen, op hun levensgeluk en hun toekomst werd geletGrote woorden moet men in zaken als deze vermijden, maar als er, gelijk ook in de Eerste Kamer, o.a. van liberale zijde, geschiedde, van „kinderroof" gesproken moet worden, dan zou dat woord eerder qp zijn plaats zijn tegenover hen, die een teruggave afdwingen, waarbij onvoldoende op het belang en het geluk van de kinderen wordt gelet!De gedachte is dan ook zelfe in dit verband geopperd, of het wel juist is, hier te spreken van „kinderen laten verdwijnen", kinderen laten onderduiken, e.d. Wat denken en dachten de kinderen zélf er van? Nergens is bewezen, dat, wat er met hen geschiedde en geschiedt, niet met hun instemming gebeurt. Misplaatst achten wij met name de veronder- stelling, dat de katholieke pleegouders hun houding hebben bepaald naar anti-Joodse motieven. Op zijn minst-genomen zou men daar tegenover kunnen veronderstellen, dat de houding van anderen, ook van de Joodse Voogdij, wordt ingegeven door anti-katholieke motieven. Dan zou een onwaardige geloofsstrijd worden uitgevochten op de ruggen van twee onschuldige kinderen. Waar dat toe leidt, kan men lezen in een merkwaardige beschouwing in „Elsevier" van 9 Januari 1954, waar M. Reckman schrijft over het geval van Robbie de Vries, liefderijk opgenomen in 1942 door dappere verzetsmensen. Robbie moest naar het Joodse milieu terug. Nu weet men precies waar Robbie op zijn plaats is, en het deert dan niet, dat hij weggerukt wordt van zijn pleegmoeder, die alles voor hem gedaan heeft, vele jaren lang, toen niemand om hem gaf. Robbie is nu, heet het, tot rust gekomen. Hij is thuis bij de concierge van een Joods kerkhof in Rotterdam. Zijn oude pleegmoeder mag hem nooit meer zien. Waarom weet zij niet. Zij huilt maar, niet begrijpend, waarom Robbie, die zij met gevaar van eigen leven heeft opgevoed tot een flinke jongen, niet eens meer bij haar in huis mag komen. Huisgenoten, die eens gingen kijken of zij een glimp van hem konden opvangen in Rotterdam, werden tenslotte door de politie weggejaagd. Aldus vertelt M. Reckman in het (niet- katholieke) „Elsevier". Wij halen dat alleen aan, om aan te tonen, hoe onjuist het is, te suggereren, gelijk o.a. deze week in de „Friese Koerier" ge schiedde, in deze zaak van de Joodse pleegkinderen motieven naar voren te halen, die er niets, letter lijk niets mede te maken hebben. Men zou juist van deze humanistische kant ineer respect voor de hier aangegeven menselijke motieven hebben ver wacht! Het comité is van mening, dat het ontbreken van leiding in de afgelopen jaren de viering van de vijfde Mei heeft doen verwateren Het wil trachten die leiding er weer in te brengen om uit de impasse te geraken en vooral bij de jeugd besef te wekken voor de gebeurtenissen in de oorlogs jaren; het argument van de re gering, dat de productiviteit lijdt onder de extra vrije dag acht het niet meer zo sterk als voor heen. Bovendien zou men doorre denerende dan ook moeten be sluiten Nieuwjaar en Kerstdag samen te doen vallen. Ter voorbereiding van de vie ring zijn en worden plaatselijke comité's opgericht. Het comité zal de werkgevers verzoeken zoveel mogelijk medewerking te verle nen tot het slagen van deze na tionale feestdag en zal een be roep doen op alle organisaties en verenigingen in Nederland zich met het comité in verbin ding te stellen. Tumult in Amerikaanse society SAN FRANCISCO, 19 Maart De statige „Prins Onaga van de Belgische Congo", die in de Ver enigde Staten lezingen heeft ge houden over het leven in Afrika, heeft gisteren ten overstaan van de immigratie-autoriteiten be kend, dat hij eigenlijk Fred Wil liams heet en uit East St. Louis komt. Vijf jaar lans heeft Williams de maskerade volgehouden. Met zijh echtgenote trad hij als dans paar op in voorname kringen en voor de radio en televisie. De grap kwam uit, doordat de Belgische consul in San Francisco argwaan kreeg. Hoe was het mogelijk, dat een prins van dè Watusi en zijn echtgenote zo grote furore in het sociëteitsleven van San Francisco konden ma ken, zonder dat zijn regering hem van de komst der koninklijke personen op de hoogte had ge steld? De „prins" deelde de lïnmi- gratie-autoriteiten, die hem om zijn paspoort vroegen, grif mee, wie hij was; hij vertelde dat hij zich als prins had uitgegeven, omdat hij meende, dat „een neger toch iemand moet zijn". Bovendien hadden hij en zijn vrouw, „prinses Mdana", geboren Margaret Cabella en afkomstig uit Los Angeles, vaak honger en het was voor een koninklijk danspaar makkelijker werk te vinden dan voor zo maar èeh danspaar uit East St. Louis. Hij zei, dat hij zijn eigen koninklijk gewaad ontworpen had en dat zijn lezingen en dansen authentiek waren het resultaat van intensieve studie. Er zal waarschijnlijk geen rechtsvervolging tegen Williams worden ingesteld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noordhollands Dagblad : dagblad voor Alkmaar en omgeving | 1954 | | pagina 8