Monteur bracht 16-jarig
meisje om het leven
Bankierskantoor hield er
duistere praktijken op na
Weer vijf Nederlanders
in Indonesië gearresteerd
Waardige viering van
de vijfde Mei als doel
DE KRONIEK VAN
Drama bij Rhijnauwen
Tegen dader van afgrijselijke
moord vijf jaar geëist
Maak 'n einda aan
dat ondragelijke zunrbranden
Eén ervan later
vrijgelaten
Hongerstaaksters
hebben succes
Leden intern.
Migratie-comité
in ons land
Strenge straffen in Den Haag
Openbare waarschuwing aan
het publiek is noodzakelijk
Nationaal 5 Mei-comité
Mossadeq niet
in hongerstaking
i?
„Prins Onaga"
ontmaskerd
Pagina 8
Zaterdag 20 Maart 1954
UTRECHT, 19 Maart Vijf jaar gevangenisstraf met aftrek
van de preventieve hechtenis en ter beschikkingstelling van
de regering vorderde hedenmorgen de Officier van Justitie
h'j de Utrechtse rechtbank inr. J. Witsen Elias, tegen de 23-
jarige monteur A. M. uit Utrecht, die op 3 Mei van het vorig
jaar bij het fort Rhijnauwen nabij Utrecht, zijn 16-jarig
meisje A. B. genaamd van het leven beroofde. De President
van de rechtbank, inr. D. de Visser, die op de tafel voor hem
een maquette had van het terrein, waar het misdrijf is ge
pleegd, trachtte nog eens na te gaan hetgeen er die middag
was gebeurd, maar verdachte zei telkens weer: „Ik weet het
niet meer, mijnheer de President".
Een tweetal meisjes, met wie
verdachte eerder omgang had ge
had, verklaarden, dat ook zij
door hem bij de keel waren ge
grepen, als zij niet wilden doen,
wat verdachte beslist van hen
eiste. Een jongeman, die gelijk
met verdachte zijn dienstplicht
vervulde M. werd na acht
maanden wegens ongeschiktheid
uit de dienst ontslagen zeide,
dat alle jongens een hekel aan
verdachte hadden. Hij kon ont
stellend liegen en comedie spe
len en was te gek op meisjes.
De officier van justitie ging
uitvoerig na, wat er die middag
bij het fort was gebeurd en stel
de vast, dat verdachte, die een
zeer onzelfstandig persoon is, na
zijn aanhouding een leugenachtig
verhaal had opgehangen van het
gebeurde. Hij werd onmiddellijk
opgenomen in een neurologische
kliniek, waaruit hij enige tijd
later, na veel nauwkeurig over
leg, is weten te ontsnappen.
Daarna werd hij in de Gansstraat
ingesloten. De officier achtte
doodslag wettig en overtuigend
bewezen. Hij kon zich verenigen
met de conclusies van de des
kundigen. die luiden, dat ver
dachte, een fantaserende en on
betrouwbare jongeman, lijdt aan
zodanige stoornissen van zijn
geestvermogens, dat hij in zeer
sterke mate verminderd toereke
ningsvatbaar moet worden ge
acht. Van groot belang is het
dat verdachte geruime tijd uit de
(Advertentie)
Neem een of twee Rennies,
en op 't zelfde moment is dat
zuurbranden geblust. Geen won
der dat talloze mannen en vrou
wen over de hele wereld dwe
pen met Rennies en altijd zor
gen ze bij de hand te hebben.
Rennies zijn hygiënisch verpakt
één voor één. Ze zijn smake
lijk engemakkelijk in te
nemen, zonder water of wat ook.
Uitstel gevraagd in geding
tegen Borgstellingsfonds
Gouda
's-GRAVENHAGE, 19 Mrt.
In het geding dat de stichting
gedupeerden Oudewatersche Bank
zoals bekend is enige tijd geleden
aanhangig heeft gemaakt tegen
het borgstellingsfonds Gouda en
omstfeken, is door laatstgenoemde
uitstel gevraagd tot 21 April a.s.
Zoals men weet, eist de stichting
teruggave van een bedrag van
6000.dat de gewezen penning
meester van de stichting aan het
borgstellingsfonds heeft geleend
uit de kas van de stichting.
maatschappij wordt verwijderd.
Door wurging is het meisje in
een bewusteloze toestand geraakt
en vervolgens heeft verdachte
haar in het water van de fort-
gracht geduwd. Deze weerzin
wekkende daad eist bestraffing,
De verdediger, mr, dr. van Roy,
vestigde er de aandacht op, dat
verdachte reeds vier keer in een
neurologische kliniek was ver
pleegd. (Hij is een zielige zwakke-
iing, die men deze afgrijselijke
daad niet ten volle mag aanreke
nen. Hij was van oordeel, dat
hier alleen van mishandeling, de
dood tengevolge hebbend, kon
worden gesproken. Met opname
in een inrichting is, naar het
cordeel van pleiter, èn de ver
dachte èn de maatschappij ge
baat. Deze verdachte, die nage
noeg de gehele zitting in zijn
bank zat te huilen, had niets te
zeggen.
De rechtbank bepaalde de uit
spraak op 2 April a.s.
„Bundesral" geeft regering
volmacht troepen
op te roepen
BONN. 19 Maart. De West-
Duitse Bundesrat heeft vandaag
de amendementen op de Grond
wet, welke de regering van Bonn
volmacht zullen geven om strijd
krachten op de been te brengen
en alle mannen boven de achttien
jaar oo te roepen, goedgekeurd.
De Bundesrat aanvaardde te
vens een aanvullende clausule
op de Grondwet, waarin ver
klaard wordt, dat West-Duitsland
krachtens de wet kan toetreden
als lid van het Europese leger.
DJAKARTA, 19 Maart De
nationale politie heeft Woensdag
avond nog vijf Nederlanders in
Bandoeng en Soekaboemi gear
resteerd, aldus is vandaag mee
gedeeld. Hierdoor is het totaal
aantal Nederlanders, dat in de
afgelopen maanden gearresteerd
werd, gestegen tot 40.
De directeur en de ober-kellner
van het Savoy Homann hotel, H.
Schemkel en J. C. Schouten, wer
den in Bandoeng gearresteerd.
Boelaards van Tuyl, die inge
schreven staat geen werk te heb
ben, werd eveneens aangehou
den.
De drie arrestaties vonden
plaats tijdens een doorzoeken van
hotels en particuliere huizen ge
durende 7>/s uur waarbij het de
gasten in de betrokken hotels
niet toegestaan werd het hotel
te verlaten of het binnen te ko
men.
In Soekaboemi, 115 km ten
zuiden van Djakarta, werd een
employe van de Unilever, J.
Knuit, in een hotel gearresteerd
tezamen met S. L. P. Metzger,
bediende in een optische winkel
in Djakarta. Beiden zijn inwoners
van Djakarta en bevonden zich
voor zaken in Soekaboemi.
De politiechef van West Java,
Enoch Danoebrata heeft mee
gedeeld, dat de vijf vastgehou
den worden voor onderzoek.
De aanhoudingen in Bandoeng,
aldus de chef, hebben tot doel
..het vinden van zekere personen".
Hij gaf geen verdere bijzonder
heden, maar de aanhoudingen
houden vermoedelijk verband
met de arrestatie van de 35 Ne
derlanders die er van verdacht
worden rechtstreeks of onrecht
streeks hul.p verleend te hebben
aan terroristische organisaties.
De Nederlandse regering heeft
15 Februari tegen de arrestaties
geprotesteerd. Dit protest werd
door Indonesië verworpen en
meegedeeld werd dat met het
vorderen van het onderzoek de
arrestatie van meerdere verdach
ten verwacht kon worden.
Weer vrij
Een van de bij de razzia in Su-
kabumi aangehouden Nederlan
ders, namelijk de heer Metzger
is inmiddels weer op vrije voeten
gesteld.
Nog ineer Japanse vissers
boten radio-actief
TOKIO, 18 Maart. Volgens
persberichten zijn opnieuw Ja
panse vissersschepen, die zich
tijdens de ontploffing van een
waterstofbom op Bikini in de
omgeving bevonden, enigszins
radio-actief een haven binnen
gelopen. Het waren er ditmaal
naar verluidt acht.
De raad voor de veiligheid ter
zee heeft speciale voorzorgsmaat
regelen genomen.
Bekend gemaakt werd, dat alle
vissersschepen in de Zuidelijke
Stille Oceaan in' één van dé vijf
aangewezen havens moeten bin
nenlopen om op radio-activiteit
onderzocht te worden. Volgens de
eerste gegevens is de radio-acti
viteit van de acht laatst aange
komen schuiten niet gevaarlijk.
De Amerikaanse en Japanse
autoriteiten stellen een onder
zoek in naar het geval van de
„Gelukkige Draak", de vissers
boot die bij de ontploffing met
as werd overdekt.
Drie Amerikaanse en drie Ja
panse artsen van de commissie
voor de behandeling van slacht
offers van een atoomaanval in
Hirosjima zijn in Tokio aange
komen om te assisteren bij de
verzorging van de 23 vissers van
de „Gelukkige Draak". De Japan
se artsen hebben medegedeeld,
dat 2 van de 23 mannen er ern
stig aan toe zijn, doch dat zii
waarschijnlijk allen zullen ge
nezen.
President Naguib
geeft toe
CAIRO, 19 Maart De Egyp
tische suffragette, mevr. Doria
Sjafik, en haar acht aanhangsters
hebben bekend gemaakt, dat zij
haar hongerstaking beëindigen,
omdat zij de verzekering van pre
sident Naguib hebben ontvangen,
dat haar eis voor vrouwenkies
recht in overweging zal worden
genomen.
Doria cn de acht andere vrou
wen hebben nu zeven dagen en
vier uur gevast, gisteren werden
zij opgenomen in het ziekenhuis
Doria heeft een boodschap van
de president ontvangen, luidende
„Ik heb uw eisen ontvangen,
welke ik heb doorgezonden naar
de commissie welke belast is met
de vorming van een constituante.
U kunt er verzekerd van zijn,
dat uw eisen in goede handen
zijn".
Een paar uur voor de ont
vangst had Doria nog verklaard,
dat de hongerstaaksters besloten
hadden om zelfs de limonade te
laten staan en alleen maar water
te drinken.
De vrouwen zullen nu gelei
delijk aan normaal voedsel ont
vangen. Zij zullen allen nog
minstens tot Maandag in het zie
kenhuis moeten blijven.
Prijzende woorden
voor Nederland
(Van een onzer verslaggevers)
De wijze waarop de Nederland
se regering de emigratie aanpakt
mag een voorbeeld genoemd wor
den voor alle andere emigrerende
landen in West-Europa, deze prij
zende woorden werden hedenmor
gen op een persconferentie in Den
Haag gesproken door de heer
Hugh Gibson en Prof. Dr Paul
Ladame van het intergouverne
mentele comité voor de Europese
migratie (I.C.E.M.), die op het
ogenblik een bezoek brengen aan
ons land om met de regering van
gedachten te wisselen over emi
gratie-problemen.
De 70-jarige heer Gibson, Ame
rikaan en oud-ambassadeur, kon
over zijn besprekingen in Neder
land nog niet meedelen aangezien
hij sinds zijn aankomst als slacht
offer van het Hollandse klimaat
met een flinke kou onder de de
kens heeft gelegen. Daarom ver
telde hij het een en ander over
het werk van de I.C.E.M., dat na
mens vier en twintig landen por-
beert een oplossing te vinden
voor het probleem der overbevol
king in Europa. Dit probleem doet
zich het nijpends voelen in Italië,
een van drie milli'oen mensen, in
Griekenland, dat op een bevol
king van acht millioen een over
schot heeft van een millioen en
verder in West-Duitsland en Ne
derland. De I.C.E.M. stelt zich ten
doel in de komende tien jaren
vijf millioen Europeanen te emi
greren. Het streefgetal voor 1954
bedraagt 117.600 emigranten.
De ontvangende landen, voelen,
aldus de heer Gibson, het meest
voor Nederlandse emigranten om
dat men weet, dat zij goed op
hun emigratie Zijn voorbereid en
hard genoeg zijn om het moeilijke
begin in een nieuw vaderland
door te worstelen. Het percentage
Nederlandse emigranten (2 pro
cent), dat weer terug keert, is
dan ook het kleinste van alle
Europese emisrantenlanden.
De heer Gibson zal Maandag
voor zijn vertrek door de Konin
gin op het paleis Soestdijk wor
den ontvangen.
's GRAVENHAGE, 19 Maart „De verdachte M. is de man
van de duistere praktijken van het gefailleerde bankiershuis
Kuiper en Smelling te Den Haag. Slechts ten eigen voordele
heeft hij de vertrouwenspositie van de bankier volkomen aan
gerand. De relaties van de bank gebruikte hij slechts voor
zichzelf. In geen enkel opzicht diende M. het essentiële in het
bankiersvak." Zo sprak de Procureur-Generaal bij het Haagse
gerechtshof tijdens zijn requisitoir in de beroepszaak van de
bankier J. S. en de remisier J. M. die wegens verduistering,
valsheid in geschrifte en het opzettelijk onjuist aangifte doen
van de inkomstenbelasting door de rechtbank veroordeeld
werden tot resp. zeven maanden en twee jaar gevangenisstraf
met aftrek van voorarrest.
Het speet de Procureur-Gene
raal, dat het Hof geen maatrege
len ten aanzien van M.'s functie
als bijkomende straf kan nemen.
Dit zou, aldus spr., als ontering
van verdachte en ter waarschu
wing van het publiek eigenlijk
noodzakelijk zijn.
„Dank zij het goede onderzoek
is thans aan jarenlange duistere
praktijken van een bankierskan
toor een einde gemaakt. In de
praetijk was M. juridisch wel
licht de tweede man, dooh door
zijn feitelijke gedrag was hij de
leidende figuur.
Krachtens de voorwaarden kon
de firma effecten belenen en
verhandelen, indien de debet
posities der cliënten daartoe aan
leiding gaven".
Gezien echter de positie van de
firma en de geringe debetposities
der cliënten achtte de Procureur-
Generaal dit „subjectieve reoht
misbruikt, objectief wederrechte
lijk en volkomen in strijd met
de goede trouw".
„Zelfs al zou dit belenen en
verkopen niet in strijd zijn met
de letterlijke tekst der voorwaar
den, dan. nog was het in strijd
met de belangen der cliënten",
aldus spr.
Tegen J. M. eiste de Procureur-
Generaal tenslotte drie jaar ge
vangenisstraf en tegen de hoog
bejaarde J. S. zeven maanden
met aftrek.
Bij de verhoren verweerde M.
zich met grote heftigheid tegen
reeksen beschuldigingen. Hij wees
iedere verantwoordelijkheid voor
onjuiste handelingen van de ban
kiersfirma van de hand. De over
leden firmant K. had de leiding
van de zaak in Londen, beheerde
kas en effecten voorraad, stelde
verlies- en winstrekeningen en
balansen op en hield daar ieder
een buiten.
Zodoende kon M. naar zijn
zeggen, nooit de hand hebben
gehad in speculaties, beleggingen
en defgelijke manipulaties met
andermans bezit.
Na November 1951, toen de
firmant K. overleden was, heeft
M., voordien remisier, die niet
in dienst van het bankierskan
toor gestaan zegt te hebben, dooh
er cliënten aanbracht, zich meer
met de dagelijkse leiding be
moeid.
Hij zeide onschuldig te zijn aan
het niet boeken van inkomsten
uit diensten aan cliënten over de
verlies- en winstrekeningen,
waardoor jaarlijks de zaak slechts
geringe winst of verlies te zien
gaf. Deze manipulatie voerde de
firmant K. uit.
Aangezien niet alle handelingen,
waarover proces verbaal werd
opgemaakt bij de strafvervolging
werden betrokken of besproken,
werd bet ter zitting niet duide
lijk van welke omvang aan
knoeierij de verdachten werden
beschuldigd.
Verdachte J. M. werd speciaal
aan de tand gevoeld over het
vermogen van f25.000 van een
oude dame. Deze had effecten in
een kluis bij de bank. Toen zij in
1943 ziek werd, gaf zij de kluis
sleutel in verzegelde bewaring.
Zij beschuldigde M. ervan het
zegel te hebben verbroken en
met haar bezit te hebben gema
nipuleerd.
Dat kon volgens M. niet, omdat
hij toen bij de Duitsers gevangen
zat.
Uitermate ingewikkeld waren
de verhoren en verklaringen over
het indienen van al- dan niet
valse belasting-aangiften door M.
persoonlijk over diens inkomsten
na de oorlog. M, beriep zich op
bijgevoegde bijlagen, die rechts
geldig zouden zijn geweest. De
meeste bijlagen bleken onvind
baar.
M. zeide zelf zaken te hebben
gedaan, zodat hij jaarlijks in
winst- of verliespositie verkeer
de. Dit maakte de aangifte van
zijn inkomsten ingewikkeld. Hij
ontkende pertinent gefraudeerd
te hebben.
Voorts liep het verhoor over
het afgeven van kwitanties aan
de Amsterdamse koopman R. die
een bereidverklaring van twee
maal f20.000 nodig had om zaken
te kunnen doen.
In werkelijkheid was dit om
„zwart geld;' van een Belgische
relatie weer „wit" te maken. M.
ontkende dit geweten te hebben.
Hij toucheerde er persoonlijk geld
voor. Waar het hier ging om een
bereidverklaring tot crediet en
niet om eigenlijke betaling, boek
te hij de. zogenaamde uitgaven
en inkomsten niet. M, zag daarin
geen strafbare handeling.
De verdediger van J. S., Jhr.
Mr. A. H. S. SandbeTg bepleitte
op juridische gronden vrijspraak
voor zijn cliënt. Het Hof wijst
op 2 April arrest.
het Veteranenlegioen Nederiand
en de stichting „Pro Patria",
heeft in een manifest gezegd er
van overtuigd te zijn, dat aan de
viering pp deze dag door het ge
hele volk dient te worden deel
genomen ter herdenking van de
op die dag herkregen vrijheid en
sourvereiniteit.
De verzetsorganisaties willen
de viering slechts stimuleren,
welke viering zij overigens niet
zien als het houden van kermis
sen, maar meer als een nationale
Zondag met manifestaties, waarin
de blijdschap om de bevrijding
waardig wordt uitgedrukt
DEN HAAG, 19 Maart Een
waardige en stijlvolle viering van
de vijfde Mei als bevrijdingsdag
is hetgeen het onlangs opgerichte
Nationaal 5 Mei Comité" zich
ten doel stelt.
Dit comité, gevormd door de
Nationale Federatieve Raad van
het Voormalig Verzet Nederland,
TEHERAN, 19 Maart Uit
welingelichte bron wordt verno
men dat de voormalige premier
Mossadeq door de openbare aan
klager van het leger, brigadier
Hossein Azemodeh, is over
gehaald niet in hongerstaking te
gaan.
Mossadeq verklaarde gisteren
morgen, opnieuw in hongerstaking
te zullen gaan in een poging om
de autoriteiten te dwingen zijn
zaak spoediger af te wikkelen.
De voormalige premier liet zo
wel zijn ontbijt als zijn lunch
gisteren Onaangeroerd. Zijn pro
testactie volgde op een brief aan
de president van het Hof van
Appèl van het leger waarin de
ex-premier schreef: „Mijn geduld
is uitgeput".
Mossadeq werd veroordeeld op
21 December wegens pogingen
om het regiem van de Sjah om
ver te werpen.
TWEE OORLOGSPLEEGKINDEREN van
Joodse huize hebben al eerder en nu weer
land en krant in opspraak gebracht. Ruim elf
jaar geleden de kinderen zijn nu dertien jaar
zijn de Joodse ouders van deze kinderen in een
Duits concentratiekamp gruwelijk omgekomen. De
beide kinderen, toen nauwelijks twee jaar, zijn
liefderijk opgenomen door moedige pleegouders,
die door deze daad de nodige risico namen, want
de bezetters ontzagen niets cn niemand. Vijf, zes
jaar zijn deze Joodse pleegkinderen onder de hoede
van haar pleegmoeders geweest. De kinderen
u begrijpt al, dat het over Betty Melhado en
Anneke Beekman gaat werden katholiek opge
voed. Merkwaardig, in zoverre Betty Melhado aan
vankelijk onder de hoede van een protestants-chris
telijke dame (in Heerlen) kwam terwijl Anneke
Beekman bij katholieke dames in Hilversum werd
opgenomen, die haar eveneens katholiek opvoedden.
Maar ook Betty ging naar de katholieke kerk en
droeg een kruis. Er is, zo men weet, over deze
kwestie al eerder -veel te doen geweest. Van Joodse
zijde wenste men de kinderen weer in Joods milieu.
Wij constateren dit feit zonder meer. Waarom, dat
zal straks wel blijken. De rechter kwam er aan te
pas en de kinderen werden, om een lange zaak nu
maar kort te maken, door de bevoegde rechterlijke
instanties toegewezen aan de Joodse Voogdij. Dat
„namen" de dames, die voor de kinderen hadden
gezorgd en ze katholiek hadden opgevoed, niet, en
zij lieten de kinderen „onderduiken", in alle geval
verdwijnen, in elk geval: ze verdwenen. Wat het
verschil hier is, zal ook straks blijken....
Natuurlijk was de zaak daarmede niet uit.
De kinderen werden gezocht. Van Joodse
zijde, met medewerking van de politie. Alle
maal juist, in zoverre het hier betrof de uitvoering
en toepassing van een rechterlijke beslissing. De
zaken bleven enige jaren hangende. Nu is onlangs
ontdekt, dat de kinderen zich in België bevonden.
Betty Melhado is gevonden in 'n klooster in België
Zij is ter beschikking gesteld van de Joodse voog
den in Amsterdam. Maar Anneke Beekman, die in
gezelschap was van haar verzorgster, mej. van
Moorst uit Hilversum, werd niet gevonden. Zij
verbleef in een pension of pensionaat ook in de
buurt van een (ander) Belgisch klooster. Het heet
nu, dat zij met haar verzorgster, of haar verzorgster
met baér, „gevlucht" is. Men noemt dat „kinder
roof". En men ziet allerlei Roomse spoken en maak
te aan de Kerk, althans aan kerkelijke autoriteiten
en instellingen, verwijten. De kranten deden daar-'
aan mee, vooral bepaalde kranten sloofden zich uit
om er een anti-katholiek relletje van te maken.
Sommige journalisten, van wie we beter hadden
verwacht, deden niet onder voor het gebral van de
communist Geugjes, die er in de Eerste Kamer
op de bekende „vriendelijke" 'wijze .gewag van
maakte, waarbij hij uiteraard een vergelijking met
toestanden in Spanje niet achterwege kon laten.
De zaak kwam dus deze week inderdaad in onze
Senaat aan de orde, bij de behandeling van de
begroting van Justitie. Zij is daar, met uitzondering
uiteraard! van hetgeen de communist te berde
bracht, op waardige wijze behandeld.
Vooral mr. dr. Witteman heeft er een knap
ie en wijs betoog aan gewijd, dat wij, voor de
goede orde, in de Handelingen nog eens heb
ben nagelezen. Hij sprak terecht over „het drama
van de verdwenen kinderen" en ging, ook terecht,
uit van de menselijke kant van deze aangelegen
heid. Los van de „geloofskwestie" die inderdaad
bij sommigen volkomen ten onrechte de hoofdzaak
schijnt uit te maken, zag hij „een diepe tragiek
van menselijk leed bij de pleegouders, die deze
Joodse kinderen, destijds hebben opgenomen uit
liefde Gods en uit liefde voor de medemens; die
deze kinderen jarenlang hebben verpleegd en ze
nu moeten afstaan". Mr. Witteman wees er voorts
op, dat de kinderen zich zeer waarschijnlijk aan
die pleegouders hebben gehecht, zodat hij de uit
drukking „kinderroof" op zijn minst genomen over
dreven, om niet te zeggen ongepast vond. En mr.
Witteman vervolgde: „Intussen, de tragiek is er.
Maar er zijn ook de wet en de rechterlijke uit
spraken, die moeten worden nagekomen; die kinde
ren moeten worden teruggegeven. Ik zeg dat nu
maar zo, maar men moet daar niet licht over den
ken. Men bedenke, dat de pleegouders er zelfs
gevangenisstraf voor over hebben, om die kinderen
te behouden. Nu wordt de Kerk in het geding
betrokken en in gebreke gesteld".
In dit verband herinnerde mr. Witteman aan
een discussie in het Ned. Juristenblad, waarin
o.a. gesproken werd over een „vermijdbare
schijn, een ernstig misdrijf met onverschilligheid
aan te zien". Zijn de verwijten aan de Kerk nu
juist? De onjuistheid was al eerder, buiten het
parlement duidelijk gemaakt. De taak van de Kerk
is, de gewetens voor te liohten aan de hand van
de katholieke leer. In dit geval meenden de pleeg
ouders, dat zij verplicht waren, de kinderen niet
af te staan. De Kerk heeft deze onjuiste opvatting
weerlegd. Van de zijde van de Aartsbisschop-Coad
jutor, mgr. dr. Alfrink, is verklaard, dat de pleeg
ouders „niet verplicht waren, de kinderen onder
haar hoede te houden". Verder kon de Kerk niet
gaan. Natuurlijk bestaat er een algemene verplich
ting, om de wet te gehoorzamen, maar het geweten
gaat soms boven die wet. Het is niet de taak van
de Kerk, als verlengstuk van de politie op te tre
den en de pleegouders er toe te brengen, tot het
afstaan van de kinderen te besluiten. Dat wordt
inderdaad hiér en daar dikwijls op kwalijke
motieven van de Kerk verlangd. Maar dat is
onjuist. Mr. Witteman zei het in de Eerste Kamer
vergadering aldus: „Of in dit geval de concrete
plicht bestond, aan de wet te gehoorzamen, met
andere woorden, of in dit geval een gewetensplicht
bestond om die kinderen af te geven, is niet een
vraag voor de kerkelijke overheid, die alleen de
kerkelijke leer interpreteert; dit is tenslotte een
vraag voor de gelovige zelf, voor wie zijn geweten
de laatste norm voor het handelen is. Zulke geval
len zijn meer bekend. Denk aan sommiger persoon
lijke opvatting t.a.v. de dienstplicht, de sociale
verzekering, de vaccinatie....
Er is trouwens in deze zaak nog iets anders.
Te weinig wordt hier rekening gehouden met
het belang van de kinderen-zelf. Wie zal zeg
gen, of zij zich werkelijk gelukkig vinden door
de tenuitvoerlegging van de rechterlijke uitspra
ken? Wie zal zeggen, of de rechterlijke uitspraak
in dit opzicht juist is geweest. Goed, zij is er, maar
nooit is verboden geweest, aan de juistheid van
rechterlijke uitspraken te twijfelen. Men vraagt
zich met name af, of deze kinderen in hun nieuwe
Joodse omgeving gelukkiger zullen zijn dan in hun
vroegere, waarin zij van jongsaf, van nauwelijks
twee, drie jaar af, zijn grootgebracht, opgekweekt
en opgevoed. Er zijn meer merkwaardige voor
beelden van dwang, van rechthebberij, waarbij te
weinig op het belang van de kinderen, op hun
levensgeluk en hun toekomst werd geletGrote
woorden moet men in zaken als deze vermijden,
maar als er, gelijk ook in de Eerste Kamer, o.a.
van liberale zijde, geschiedde, van „kinderroof"
gesproken moet worden, dan zou dat woord eerder
qp zijn plaats zijn tegenover hen, die een teruggave
afdwingen, waarbij onvoldoende op het belang en
het geluk van de kinderen wordt gelet!De
gedachte is dan ook zelfe in dit verband geopperd,
of het wel juist is, hier te spreken van „kinderen
laten verdwijnen", kinderen laten onderduiken,
e.d. Wat denken en dachten de kinderen zélf er
van? Nergens is bewezen, dat, wat er met hen
geschiedde en geschiedt, niet met hun instemming
gebeurt.
Misplaatst achten wij met name de veronder-
stelling, dat de katholieke pleegouders hun
houding hebben bepaald naar anti-Joodse
motieven. Op zijn minst-genomen zou men daar
tegenover kunnen veronderstellen, dat de houding
van anderen, ook van de Joodse Voogdij, wordt
ingegeven door anti-katholieke motieven. Dan zou
een onwaardige geloofsstrijd worden uitgevochten
op de ruggen van twee onschuldige kinderen. Waar
dat toe leidt, kan men lezen in een merkwaardige
beschouwing in „Elsevier" van 9 Januari 1954,
waar M. Reckman schrijft over het geval van
Robbie de Vries, liefderijk opgenomen in 1942 door
dappere verzetsmensen. Robbie moest naar het
Joodse milieu terug. Nu weet men precies waar
Robbie op zijn plaats is, en het deert dan niet,
dat hij weggerukt wordt van zijn pleegmoeder, die
alles voor hem gedaan heeft, vele jaren lang, toen
niemand om hem gaf. Robbie is nu, heet het, tot
rust gekomen. Hij is thuis bij de concierge van een
Joods kerkhof in Rotterdam. Zijn oude pleegmoeder
mag hem nooit meer zien. Waarom weet zij niet.
Zij huilt maar, niet begrijpend, waarom Robbie,
die zij met gevaar van eigen leven heeft opgevoed
tot een flinke jongen, niet eens meer bij haar in
huis mag komen. Huisgenoten, die eens gingen
kijken of zij een glimp van hem konden opvangen
in Rotterdam, werden tenslotte door de politie
weggejaagd. Aldus vertelt M. Reckman in het (niet-
katholieke) „Elsevier". Wij halen dat alleen aan,
om aan te tonen, hoe onjuist het is, te suggereren,
gelijk o.a. deze week in de „Friese Koerier" ge
schiedde, in deze zaak van de Joodse pleegkinderen
motieven naar voren te halen, die er niets, letter
lijk niets mede te maken hebben. Men zou juist
van deze humanistische kant ineer respect voor de
hier aangegeven menselijke motieven hebben ver
wacht!
Het comité is van mening, dat
het ontbreken van leiding in de
afgelopen jaren de viering van de
vijfde Mei heeft doen verwateren
Het wil trachten die leiding er
weer in te brengen om uit de
impasse te geraken en vooral bij
de jeugd besef te wekken voor
de gebeurtenissen in de oorlogs
jaren; het argument van de re
gering, dat de productiviteit lijdt
onder de extra vrije dag acht
het niet meer zo sterk als voor
heen. Bovendien zou men doorre
denerende dan ook moeten be
sluiten Nieuwjaar en Kerstdag
samen te doen vallen.
Ter voorbereiding van de vie
ring zijn en worden plaatselijke
comité's opgericht. Het comité zal
de werkgevers verzoeken zoveel
mogelijk medewerking te verle
nen tot het slagen van deze na
tionale feestdag en zal een be
roep doen op alle organisaties
en verenigingen in Nederland
zich met het comité in verbin
ding te stellen.
Tumult in Amerikaanse
society
SAN FRANCISCO, 19 Maart
De statige „Prins Onaga van de
Belgische Congo", die in de Ver
enigde Staten lezingen heeft ge
houden over het leven in Afrika,
heeft gisteren ten overstaan van
de immigratie-autoriteiten be
kend, dat hij eigenlijk Fred Wil
liams heet en uit East St. Louis
komt.
Vijf jaar lans heeft Williams
de maskerade volgehouden. Met
zijh echtgenote trad hij als dans
paar op in voorname kringen en
voor de radio en televisie.
De grap kwam uit, doordat de
Belgische consul in San Francisco
argwaan kreeg. Hoe was het
mogelijk, dat een prins van dè
Watusi en zijn echtgenote zo
grote furore in het sociëteitsleven
van San Francisco konden ma
ken, zonder dat zijn regering hem
van de komst der koninklijke
personen op de hoogte had ge
steld?
De „prins" deelde de lïnmi-
gratie-autoriteiten, die hem om
zijn paspoort vroegen, grif mee,
wie hij was; hij vertelde dat hij
zich als prins had uitgegeven,
omdat hij meende, dat „een
neger toch iemand moet zijn".
Bovendien hadden hij en zijn
vrouw, „prinses Mdana", geboren
Margaret Cabella en afkomstig
uit Los Angeles, vaak honger en
het was voor een koninklijk
danspaar makkelijker werk te
vinden dan voor zo maar èeh
danspaar uit East St. Louis.
Hij zei, dat hij zijn eigen
koninklijk gewaad ontworpen had
en dat zijn lezingen en dansen
authentiek waren het resultaat
van intensieve studie.
Er zal waarschijnlijk geen
rechtsvervolging tegen Williams
worden ingesteld.