GASTVROUW
VISGENOEGEN S
COCKPIT
Ben ik tevreden?
ap de taila
Het rotstuintje
moet zich
laten gelden
DA1 WEET U ALWEER
Volgende week:
onzi nieuwe
kinderrubriek
Een detail of een kleineogenschijnlijk onbetekenende,
garnering geeft vaak een persoonlijk accent aan de
kleding. Ook aan de manier, waarop bijvoorbeeld een
shawltje gedragen wordt, kan men afleiden of de draag
ster beschikt over een goede smaak of dat zij zich laat
leiden door een zekere nonchalance. Modeshows kunnen
ons in dit opzicht en tevens wat betreft garneringen en
combinatiemogelijkheden veel leren. „Kunnen" zeggen
wij met opzet, want in vele gevallen ontbreekt er nog
roei eens iets aan. De oorzaak hiervan ligt onzes inziens
aan het feit, dat er „maisons" zijn, die shows gaan or
ganiseren, terwijl die daartoe eigenlijk geen rectyt hen-
ben': '/,o langzamerhand ontstaat er een irtodemalleviolen,
welke zonder ophouden doorwentelt en "die meer ver-
warring dan onderscheidingsvermogen schept. Nee, het
organiseren van een show moet overgelaten worden aan
degenen, die zelf ontwerpen. Ook dan zullen er in ons
land nog modeshows te over zijn om zich op de hoogte
te kunnen stellen van de nieuwe lijnen.
Dit seizoen valt de aandacht zeer sterk op de garne
ringen en de bijoux. De persoonlijke smaak zal zich las
geducht moeten laten gelden. Staan de enorme oorring: a
U nietDraag ze dan niet omdat het mode is. Vermijdt
ook een te groot geflonker van de strasz-spelden. die
thans in alle mogelijke vormen en variaties liggen uit
gestald. Flatteus is bijvoorbeeld een broche met enkele
van deze glinsterende steentjes op de revers van een
donkere tailleur. Bijzonder goed voldoet ook de hoed
met handschoenen-combinatie zoals op bovenstaande
foto is afgebeeld. De hoed, een ontwerp van „le Chapeau
Artistique" te Amsterdam, is gemaakt van laise, een
soepele strosoort. Ook de kappen van de handschoenen
zijn vervaardigd van dit materiaal. Het korte jasje op
de andere foto getuigt eveneens van goede smaak. Het
is een vrouwelijke versie van de heren-chesterfieldjas,
vertegenwoordigd in een fingertip van beige laken met
een fluwelen kraag. Creed is de ontwerper. AM1CA.
Zo was er eens een
meester, die z'n kinde
ren opgaf een opstel te.
maken, dat tot titel had:
De lente.
Hier volgt, wat een ke
reltje van acht jaar er
ovei vertelde:
Zie, de lente is geko
men, het schoonste jaar
getijde van het jaar. De
vogels kwelen in de
parken en bossen. De bo
men lopen uit en krij
gen nieuwe bladeren. De
weilanden staan weer vo'
met prachtige voorjaars
bloemen. Kortom, terwij1
het voorjaarswindje
zachtjes blaast, kriigt al
les weer een nieuw pakje
aan. Alleen onze meester
draagt steeds zijn oude,
kale colbert, dat hij de
vorige iaren ook al aan
had.
•Te had het gezicht van
de meester moeten zien,
toen hij dat opstelletje
las.
Op het kantje af
In een Engelse krant las
ik het volgende merk
waardige verhaal Een
korporaal van de Ameri
kaanse luchtmacht op de
vliegbasis Muroc in Ca-
lifornië brak zijn schedel
en rechterarm bij een on
geluk Hij moest het neus-
wiel iepareren van een
straaljager, toen een
technicus in de cabine de
motor op gang zette en-
op volle toeren liet aan
blazen De korporaal
stond een meter van de
luchtinlaat af, maar hij
werd van zijn voeten ge
slingerd en door de ge
weldige luchtstroom in
de trechter gezogen Hij
had echte»- in de zak van
zijn jasje een boekje met
beeldromans en de bla
den van dat boekje wer
den nog vlugger naar bin
nen gezogen dan de kor
poraal zelf. De blaadjes,
die natuurlijk in flarden
gescheurd werden, r.-lak-
ten zich vast tegen de in-
laatzeëf en daardoor werd
de razende luchtstroom
gestremd. Dat was een
geluk, want door die pa
piertjes was het, dat de
korporaal het er levend
afbracht
Hak de kop er af
Hier volgen de beteke
nis van enkele woorden
die, als je de kop, dus de
eerste letter er af hakt,
weer nieuwe goede woor
den moeten vormen,
waarvan de betekenis is
aangegeven.
1. Een stap wordt iets.
dat na verbranden
overblijft.
2. Een lichaamsdeel
van een dier wordt
iets lekkers.
2 Tets. dat de vogels
doen wordt iets
lelijks.
4. Iets, waar je mee
schieten kunt wordt
een deel van een
raam.
5. De ene meisjesnaam
wordt een andere
meisjesnaam.
6. Iets. dat scnittert
wordt een wapen.
7. Iets pijnlijks wordt
een groot ongeluk.
8. Een priestergewaad
wordt een lichaams
deel.
9. Iets, dat je op een
brief plakt wordt een
dier.
19. Een rleel van een vis
wordt een deel van
een bijenkorf.
Die kon nog eens
rekenen
Heb je wel eens ge
hoord van de geweldige
rekenaar Jacques Inau-
cli? Die werkte steeds
zonder schoolbord of een
wit velletje paniet Alles
deed hij uit zijn hoofd.
Hii was in staat ->m in
enkele seconden getallen
van 21 cijfers van elkaar
af te trekken. Hij gaf
antwooru up vragen als
de volgende: „Wat zijn
de drie opeenvolgende
getallen. waarvan de
som, als je ze tot de
tweede macht verheft
1.593.854 is? „Of verme
nigvuldig getallen van
16 Cijfers met el
kaar. Of trek de vijfde
machtswortel uit het ge
tal 351.214.031.619 en
meer van die grapjes met
getallen. En alles deed
hij zo maar uit zijn
hoofd.
In 1924 liet men Jac
ques Inaudi een wed
strijd aangaan met de re
kenmachines van die
tijd. Nu moet je weten,
dat die machines in 6 mi
nuten het werk opknap
pen van 25 wiskundigen
in 6 maanden. Jacques
won het van die machi
nes zolang het over ge
tallen ging van minder
dan 5 cijfers, die verme
nigvuldigd moesten wor
den. Verder waren de
machines hem rle haas
Toch wpc Inaudi geen
geleprde want Itil kon
nas op de leeftijd van 32
jaar lezen....
Een visschotel kan een sieraad voor de tafel zyn
en indien goed bereid een streling voor de
tong. Laten we er een gewoonte van maken ten
minste eenmaal per week vis op tafel te zetten:
hetzij gebakken, hetzij geltookt, hetzij gestoofd. En
laten we ons vismaal niet beperken tot de warme
maaltijd, maar ook eens vis gebruiken bij de bo
terham.
Hoe en wanneer men de verse vis ook opdient:
koop ze kort voor het gebruik.
Neemt u daarentegen bevroren of gerookte vis,
laat deze dan enige tijd voor het gebruik in de
keuken liggen om op temperatuur te komen.
En nu de recepten voor 4 personen:
Kabeljauw in tomatensaus: 300 g kabeljauwmo
ten, zout, een schijf ui, ongeveer 50 g boter ot
margarine, 2 eetlepels tomatenpuree, 1 eetlepel
aardappelmeel.
De moten afspoelen en zouten. De tomatenpuree
in een pan of vuurvaste schaal verdunnen met on
geveer 2\i dl water. De ui snipperen. De vis en ui
in de tomatensaus leggen en klontjes boter of
margarine op de vis leggen. Hierover beschuit-
kruim of paneermeel strooien. De pan of schaal
sluiten en het geheel aan de kook brengen. De
vis gaar koken in 15 a 20 minuten. Het vocht bin
den met een papje van aardappelmeel en water.
Voor dit gerecht kan zowel verse als bevroren
kabeljauw genomen worden. Bevroren kabeljauw
eerst laten ontdooien.
Gefileerde schol: 2 schollen, zout, desgewenst
mosterd; ui, petersellestengels, 80 g boter of mar
garine, 40 g (4 eetlepels) bloent, azijn, een zure
augurk.
De schollen (laten) fileren. De graten en kop
met Vz water en zout, een stukje ui en perselie aan
de kook brengen en een kwartier laten trekken.
Het nat zeven. De filets zouten, desgewenst met
een weinig mosterd inwrijven, en oprollen met de
velkant naar binnen. De filetsrolletjes tegen elkaar
letten in een vuurvaste schaal of pan. Een scheutje
visbouillon er over gieten en de vis gaar koken
In het jaar 1999 zullen
jullie in België een totale
zonsverduistering kun
nen zien. Jullie zijn dan
45 jaar plus wat je nu
bent. Reken maar uit! De
Lassoman rijdt dan al op
een heel oud paard, moet
je maar denken.
Er zijn 7000 rijstvo
geltjes in ons land aan
gekomen, en dat wil wat
zeggen! De Lassoman
was ter begroeting aan
wezig, want hij houdt
veel van vogeltjes.
En nu zet de Lasso
man er een punt achter.
Achter alles. Hij rijdt
weg en komt niét meer
terug. Hartelijke groeten
allemaal! En bedankt
voor alles! Vaarwel!
Hup paard!
Oplossing
De boomnamen, die je
in het rijmpje moest in
vullen, waren: populier,
plataan, beuk, berk. linde,
els, es en kastanje
Opstel maken
Opstellen maken moe
ten lullie ook wel eens
doen. De een houdt er
van, de ander niet.
Beroemde
diamanten
Heel vroeger werden er
al in Voor-Indië kostbare
diamanten gedolven. En
weet je, waai ze die wel
voor gebruikten? Als ogen
in de afgodsbeelden.
In 1730 was de hele we
reld in rep en roer, omdat
er in Brazilië diamanten
ontdekt waren. Heel wat
mensen trokken er heen
om hun geluk te beproe
ven Ze d'achten zeker,
dat ze ze zo maar als ste
nen van de grond konden
oprapen. Maar dat viel le
lijk tegen Toch zat er
diamant in de grond en
ook nu nog komen uit
Brazilië mooie blauwwitte
stenen
In 1867 dook er in
Kaapland een concurrent
op Boerenkinderen von
den mooie steentjes en
deden die in een doosje,
zonder er verder over na
te denken. Maar moeder
vond, dat ze zo mooi
schitterden en liet ze een
AL zitten we nog een paar dagen van de nieuwe
maand af, toch geven we je maar vast de
nieuwe spreuk voor April. Uit ervaring weten
we, dat onze trouwe leden van de Jeugdbond zon
der Naam altijd nieuwsgierig vragen: Wat krijgen
we weer voor de naastenliefde te doen?
Ze zeggen wel eens: er zijn maar twee woord-
/es met te, die goed zijn, namelijk tehuis en te-
vreden. Dit laatste woordje laten we nu in April
als een lichtreclame voor je ogen flikkeren: BEN
IK TEVREDEN?
Er zijn van die mopperkezen, die op alles en
aog wat iets hebben aan te merken. Dat begint
al in de vroege morgen. Dan stappen ze zogenaamd
niet het verkeerde been uit bed. -On de hele lieve
dag hebben ze last van dat verkeerde been. En
anderen mogen ook nog van dat verkeerde been
profiteren. Ontevreden over eten en drinken, over
kleren en schoenenover school en de meester en
de juf, over vrienden en vriendinnetjes, over het
weer en hoofd- en buikpijn en zet zo de litanie
nog maar een eindje door. Met zulke ontevreden
stoethaspels zit je maar lekker opgescheept.
Houd je tevreden in het levendat zal jezelf en
anderen vreugde geven. O zo, Koos! BEN IK
TEVREDEN?
koopman meenemen naar
de stad om ze te laten on
derzoeken. En toen bleek,
dat zo'n steentje 6000 gul
den waard was.
Toen begon er een ren
naar de Kaapse diamant
velden en de grootste dia
mant, die daar gevonden
is kreeg de naam Culli-
nan. De Cullinan I siert
nu de kroon van de En
gelse vorsten of vorstin
nen en de Cullinan II de
scepter.
Toen ik zo oud was
als jullie, heb ik eens
een spannend boek gele
zen. Dat heette „De strijd
om de Koh-i-noor. Dat
vreemde woord betekent
„Berg des Lichts". Men
zegt, dal de diamant
5000 jaar oud is. In 1852
kwam hij in bezit van
Koningin Victoria van
Engeland. Hij werd gesle
pen door twee Nederland
se diamantslijpers.
En een beroemde dia
mant van de laatste tijd
is de zogenaamde Jon-
korsdiamant Enkele ja
ren geleden werd hij im
Zuid-Afrika gevonden.
In het jaar 1935 werd
deze steen door een ju
welier uit New-York ge
kocht voor de fabelach
tige som van 140.000 pnd.
Hèi wordt zo langzamerhand toch wel eens tijd,
dat er iets aan de tuin wordt gedaan. En
wanneer deze woorden worden geuit, gaan de
blikken van de tuinbezitter critisch langs de strui
ken, waar ai groene puntjes aanzitten. Ze blijven
even rusten op een samenstelsel van dorre sten
gels en dwalen dan weet' verder, tot ze opnieuw
een obstakel tegen komen, een lelijke plek, een
kale hoek, een al te weelderig uitgegroeide rozen
struik of doodgewoon een stukje tuin, dat al jaren
niet je dat is.
Elke zomer was dat plekje een „steen des aan
stoots" en steeds werd weer het voornemen ge-^
maakt daar het komende seizoen eens verande
ring in te brengen. Maar de lente kwam en het
stukje bleef zoals het was. Waarom, weet nie
mand.
Nu staat echter het besluit vast: er zal een
grondige reorganisatie plaats hebben. De tuinbe
zitter heeft na lang piekeren zijn zinnen gezet
op een rotstuintje. Hij is niet de enige, want dui
zenden lopen met dezelfde plannen rond. Zij be
seffen echter niet, dat in ons vlakke land zo'n
kunstmatig gecreëerd berglandschap eigenlijk he
lemaal niet thuis hoort; het valt in de meeste ge
vallen te veel uit de toon.
Maar de aantrekkelijke dwergplantjes zijn bij
velen zó geliefd, dat allerwegen rotstuintjes wor
den aangelegd. Er wordt echter nogal eens ver
geten, dat de rotsplantjes zonnekinderen zijn;
het bergtuintje moet dus op een zonnige plaats
komen te liggen en liefst op een enigszins glooiend
terreingedeelte, dat niet stenen niet met sin
tels! wordt gedecoreerd. Deze stenen hebben
tevens tot taak de hellende grond te steunen.
Met het maken van kuilen moet men voorzich
tig zijn. Het verdient beslist geen aanbeveling,
daar plantjes in te zetten, want dat zal vooral
's winters (tengevolge vah smeltende sneeuw
bijv.) gemakkelijk aanleiding geven tot rotting.
Het water moet gemakkelijk kunnen wegvloeien.
Daarom mag het rotstuintje ook niet op een laag
gelegen gedeelte van de tuin worden aangelegd.
Voordat de planten in de grond worden gezet,
wordt het rotstuintje geheel gereed gemaakt. De
helling mag niet te steil worden; het best voldoet
een terrasvormige aanleg. Ook mag niet worden
vergeten wat oude stalmest door de bovenlaag
heen te werken.
Welke planten in de rotstuin komen, is sterk af
hankelijk van de voorkeur van de tuinbezitter. De
meeste rotsplanten bloeien in het voorjaar en wie
er nu toe overgaat een rotstuintje in te rich
ten, heeft al heel wat bloeiend materiaal tot zijn
beschikking. Maar het is natuurlijk niet zo pret
tig als er de rest van het jaar niets te beleven
is. Bij de keuze van (je planten dient men er der
halve op te letten, dat er ook zomerbloeiers in
komen. Er zijn ook planten, die geschikt zijn voor
de rotstuin en pas in het najaar bloeien. Ter af
wisseling wordt gebruik gemaakt van dwerg
heestertjes en rotsconifeertjes en ook kleinere
bolgewasjes mogen er niet ontbreken. Wie met
overleg te werk gaat, kan verzekerd zijn van een
buitengewoon fraai geheel. Htn.
Ruim 36000 kilometer heb ik vorig jaar afge
legd. Dit jaar is het vacantieprogramma
echter zó uitgebreid dat er wel wat kilo
metertjes bij zullen komen. Ik verheug me nu al
weer op de eerste reis". Deze woorden, waaruit
een grote levenslust spreekt, zijn van Rina de
Bruyn uit Den Haag; een charmante jonge vrouw,
die in het voorjaar en tijdens de zomermaanden
de uniform draagt van het „Hotelplan". Een smal
strookje op haar linkermouw laat een ieder, die
met Rina in contact komt, weten, welk beroep zij
heeft. „Stewardess" staat er op. Bij dat woord
denkt men dadelijk aan de gastvrouwen in de
lucht, ongetwijfeld de meest bekende, maar Rina
de Bruyn blijft wat dichter bij de grond. Zij is
gastvrouw op de rails.
Er zijn in ons land zowel liefhebbers van vissen
als liefhebbers van vis.
De eersten zien we bij goed en slecht weer uren
lang geduldig op hun simmetje staren. Het zijn
de hengelaars en tevens aanhangers van de tweede
categorie: die der overtuigde viseters. Deze zijn,
helaas, niet zó veel in aantal. En dat is haast on
begrijpelijk in een land, waar de aanvoer van ver
se vis zo'n grote omvang heeft, dat eigenlijk ieder
een vis zou moeten eten.
in 15 a 20 minuten. Van de rest van de visbouillon
een gebonden saus maken. Hiertoe de helft van
de boter of margarine smelten en de bloem et-
even in verwarmen. Bij scheutjes tegelijk, onder
roeren, de visbouillon toevoegen. De saus steeds
even aan de kook laten komen alvorens nieuwe
visbouillon toe te voegen. Wanneer de saus van
goede dikte is, van het vuur af de rest van de
boter of margarine in kleine klontjes er door
kloppen. De saus op smaak afmaken met een eet-
epel azijn en een zeer fijngehakte zure augurk.
Schelvisschotel: 50 g schelvis, 1 a 114 kg aardap
pelen, vissaus van 44 1 visbouillon of water met
een bouillonblokje, 40 g boter of margarine, 40 g
bloem en een paar eetlepels fijngesneden peterse
lie; een citroen.
De schelvis koken en van vel en graat ontdoen.
)e aardappelen schoonmaken, gaarkoken in water
met zout en in dikke plakken snijden. Een vuur
vaste schaal invetten met boter of margarine. Een
laag aardappelen er in leggen, daarop een laag
vis en een schep peterseliesaus. Zo doorgaan tot
dat de schaal gevuld is; hierbij de bovenste laag
uit aardappelen laten bestaan. Op de aardappelen
Moet men een verstuiking o) verrekking met
warme of met koude omslagen behandelenEen
medicus geeft in het Journal of the American
Medical Association als zijn mening te kennen,
dat het in de regel de voorkeur verdient met
koude te beginnen, omdat waarschijnlijk kleine
bloedvaten gescheurd zullen zijn en de koude
omslagen een bloedstelpende werking hebben en
de zwelling verminderen.
Een dag of twee later bevorderen warme om
slagen de toevoer van bloed naar het gekwetste
lichaamsdeel, waardoor de pijn wordt verzacht en
de genezing bevorderd.
Het Hotelplan brengt in de vacantietijd duizen
den reizigers naar ver afgelegen oordeni
waar het goed is uit te rusten van de alledaagse
beslommeringen en waar men naar hartelust kan
genieten van de natuur of van het gewoel dei-
steden. Tijdens de lange treinreis, welke des
nachts onverstoorbaar doorgaat, is het Rina's taak
te zorgen dat alles ordentelijk verloopt.
Mejuffrouw de Bruyn is een van de zeven
stewardessen, die bij het Hotelplan in dienst zijn.
Wy brachten haar een bezoek in de propaganda-
trein van deze internationale reisorganisatie.
„Vorig jaar vertrokken wij iedere Zaterdag met
een gezelschap van ongeveer 700 vacantiegangers,
of naar Zwitserland of naar Oostenrijk. Zondags
avonds keerden wij dan weer met een ander
gezelschap naar Nederland terug. Binnenkort",
zo ging Rina verder, „zullen wij het heel wat
drukker krijgen, want dan gaan we ook reizen
maken langs de Rijn en naar de Harz".
Het beroep „treinstewardess" bestaat pas één
jaar, vandaar dat het nog maar weinig be
kendheid geniet. Er is één bezwaar aan verbon
den en wel dat de meisjes, die een korte opleiding
voor deze functie hebben genoten, alleen maar
tijdens de zomermaanden gastvrouw kunnen zijn,
want alleen dan worden trips georganiseerd.
Tijdens de wintermaanden gaat Rina de Bruyn
weer terug in haar „vak", dat van verpleegster.
Vier jaar lang heeft zij in een ziekenhuis gewerkt.
Door een toevallige omstandigheid kwam zij in
contact met de directie van Hotelplan. Omdat zij
reeds verscheidene reizen naar het buitenland
had gemaakt en de moderne talen goed sprak,
durfde zij deze functie te aanvaarden. Deson
danks blijft zij toch haar „oude liefde" trouw.
Een stewardess heeft een grote verantwoorde
lijkheid tijdens de reis. Zij moet er met de
reisleider voor zorgen dat de vacantiegangers
veilig en content op de plaats van bestemming
komen. „Het zou niet zo erg zijn" vertelde Rina,
„ais de mensen de raadgevingen maar in acht
nemen, maar zodra de trein maar even stil staat
zijn er altijd reizigers, die even een luchtje willen
scheppen. Het risico is dan natuurlijk groot dat
er op een gegeven moment iemand achterblijft.
Maar och, gelukkig komt meestal de zaak weer
op zijn pootjes terecht".
Zodra de vacantiegangers bepakt en beladen de
trein instappen begint de drukte voor de gast
vrouw.
Door haar kalm en resoluut optreden heeft zij
in korte tijd een ieder naar de gereserveerde
plaats gebracht. Intussen worden tal van vragen
op haar afgevuurd. „Hoe moet dat nu met onze
collectieve pas? Weet U ook of de douane alle
koffers nakijkt? Wanneer krijgen wij de lunch
pakketten?" Hoe gaat dit en hoe moet dat zijn
vragen, die de stewardess steeds maar weer in
alle vriendelijkheid moet beantwoorden.
Rina de Bruyn heeft in de korte tijd, dat zij
gastvrouw is, al veel beleefd, samen met haar
collega, Anneke Kleyn. Het meeste plezier heb
ben zij beleefd van de drie-jarige Jantje, die met
zijn papa en mama in Kehrsiten aan het Vier-
woudstedenmeer ging logeren. Toen hij na tien
dagen de stewardess weer zag, zei hij heel laco
niek: „Ha ben je er weer, kom je me nu weer
halen?"
De stewardessen gaan zich nu reeds voorberei
den op de komende drukte. Binnenkort hebben zij
tezamen met enkele informatrices van de Neder
landse Spoorwegen een studiereis naar de Harz
en de Rijn, zodat zij in staat zijn om over deze
streken alle gewenste inlichtingen te geven.
Gastvrouw zijn op de rails is geen gemakkelijke
taak, maar bij Rina de Bruyn en Anneke Kleyn is
zij in goede handen.
RIET
nog een paar klontjes boter of margarine leggen
en het geheel door en door heet maken. De scho
tel garneren met partjes citroen.
Wijtingkoekjes: 2(jj| g gekookte wijting
van vel en graat), 2 kleine gekookte
een stukje tti, zput, jjootmuskaat boter
Of oliê. *4%.
De wyting in stpjfjfs verdelen, de
fijndrukken, de ui zéér fijn snijden. Deze
diënten dooreenmengen tot een samenhangen
massa (zo nodig m.ét toevoeging van een weinig
bouillon of melk). Het mengsel op smaak afmaken
met zout en nootmuskaat.
De boter, margarine of olie heet laten worden
in de koekenpan. Het vismengsel er in uitdrukken
en vlug bruin bakken. De koek op een deksel
schuiven, keren en aan de tweede kant in nieuw
vet bruin bakken.
