Impressies anno 1954 van
het Heilig Land
wa&pt1
Vijf minuten gaans van de kruisberg
staan de mensen tot aan de tanden
gewapend tegenover elkaar
ANGS één van de stoffige wegen van Bethanië, vol uitste
kende rotspunten, zit een oude man. Hij zit op zijn domein,
want met een stok jaagt hij de jongens weg, die ons als
lastige vliegen omzwermen. Hun blote rappe voeten kletsen
op de stenen, als ze weghollen. Ze keren zich in de verte om en krijsen
Arabische scheldwoorden naar de oude. Hij blijft vol waardigheid
in zijn lang smoezelig kleed en tracht ons te doen begrijpen, dat hij
al meer dan veertig jaar hier zit met zijn kaarsjes en kaarten. Wat
willen die kwajongens hier? De verfomfaaide en geel geworden
kaarten zijn z'n eigen photo, die we natuurlijk moeten kopen. Hij zit al meer dan veertig jaar voor de donkere
gapende deuropening als wachter en gids bij het graf van Lazarus. Hij leeft van het graf. We strompelen
achter hem aan, zes en twintig lastige treden omlaag: 'n trap, die enige eeuwen geleden wérd aangelegd.
De oude ingang was vroeger aan de andere kant, op dezelfde hoogte als het graf, waarin we nu staan,
't Is hier vochtig en muf. In de donkere spelonk heeft Lazarus de stem gehoord, die hij zo éoed kende. De
stem van de Meester, die zo graag bij hem en zijn zusters Martha en Maria vertoefde in Bethanië. „Lazarus
kom naar buiten".
door
B. BROCKBERND O.S.B.
Korr
VAN HIER IS HIJ
TEN HEMEL GEVAREN
L
Silhouetten van klokken in de Wachterstoren der Kruis
vaarders.
Sommige van de Joden, die naar Maria
waren gekomen en gezien hadden wat Jezus
gedaan had, liepen naar de Farizeeën en deelden
hun mee, wat Jezus gedaan had, zegt St Jan.
Hoe dikwijls hebben we die woorden gelezen.
Nu staan we op de plaats, waar het gebeurd is.
Van hier zijn de verklikkers naar de stad ge
gaan en werden oorzaak van die zitting van de
Hoge Raad, waar de eerste woorden gesproken
werden over Jezus' dood. Ze zeiden: „Wat doen
we? Want die man doet veel wonderen. Als we
Hem zó laten begaan, zullen ze allemaal in Hem
geloven: dan zullen de Romeinen komen en ons
land en volk verdelgen." Maar één hunner, Kai-
fas, die dat Jaar de Hogepriester was, sprak tot
hen: „Weet ge geen Uitkomst? Beseft ge dan
niet, dat het goed voor TT is, dat één mens sterft
voor het heil van het volk, en niet het gehele
volk te gronde gaat?Van die dag af Waren
Be besloten, Hem te doden." (Joh. 11, 4753).
We staan weer buiten. En gaande langs de
helling van de Olijfberg zien we vóór ons de
H. Stad. Van hier heeft Jezus de stad zien liggen
glanzen in de zon en over haar geweend. „Geen
steen zal op de andere blijven". Van hier is Hij
ten hemel opgestegen. In de moskee, iets rechts
van waar wij nu staan, toont men TJ de steen
met de indrukken, die door Zijn voeten zouden
zijn achtergelaten. Hier onder ons, vlak voor de
Kedronbeek, achter dat eindeloze stenenveld, dat
de vervallen graven vormen van hen, die op de
laatste oordeelsdag 't eerst wilden verschijnen,
ligt de Hof van Olijven, waar Hij voorover viel
in doodsangst. Van hier is Hij naar beneden ge
reden door het vijftig meter diepe dal, omstuwd
en omjubeld door het volk, om als koning bin
nen te trekken in de H. Stad. Voor de Christen
is de Olijfberg de weg om Jeruzalem binnen té
gaan.
Van Palmzondag tot Pasen vertoeft iedere
Christen in de geest in Jeruzalem, en toch kunnen
we ons zo slecht een voorstelling maken van de
plaats, waar het drama van Jezus Zich voltrok
en waar de triomf van de Paasmorgen begon.
Palestina is een klein land. Zo is ook Jeruzalem
een kleine stad. Langs de dorre helling dalen we
af naar de Kedron. We komen langs het klooster
van de Russisch-
Orthodoxe nonnen,
herkenbaar aan de
ui-vormige koepels
met het Russische
kruis. Ze worden
bewaakt door een
fantastisch blaf
fende hond, die U
grimmig vanach
ter het hoge ijze-
zen tuinhek aan
kijkt, als ti straks
aan de belledraad
trekt. De kleden,
die de kinderen
van het volk van
Israël hebben uit
gespreid Voor Je
zus' doortocht, zul
len het 't ezeltje
niet gemakkelijker
gemaakt hebben
ep het puntige
stoffige rotspad.
tele Van kosters en portiers. Dat dient iedere
Christen te weten, of hij nu de graven van Petrus
en Paulus, de catacomben of de Hof van Olijven
wil gaan vereren. Ook op Witte Donderdagavond
zijn we maar een steenworp verder gegaan, na
dat we de sober verlichte kerk, waar een devote
menigte stilte zocht, waren uitgedreven door een
al te luid gezongen Passieverhaal en de blltz-
lampen der religieuzen, dieons maar wilden
fotograferen. Verstaan ze dan de woorden niet
van de vrome ziel: „Ik wil mij gaan vertroosten
in Jezus' Lijden groot" f We zijn ontgoocheld 't
smalle pad opgegaan tussen de kerk en 't Rus
sische klooster. Daar konden ons ook de glanzen
de limousines niet achtervolgen met hun felle
licht en de grommende autobussen der onder
nemingen, die elkaar iedere centimeter bevoch
ten om te kunnen parkeren. Wat 'n voorbeeld
van rust geven hier de politiemannen van het
Arabisch Legioen.
Wie heeft hier allemaal begraven willen wor
den, Joden en Muzelmannen, rondom die Kedron
beek, die een smal betonnen bed gekregen heeft
met rechtopstaande nuchtere wanden? De ver
waarloosde en ineengevallen graven der Mo
hammedanen zien er uit als kinderledikantjes
met hoogopstaand hoofd- en voeteneind. De
brokken steen vermengen zich met de afbrokke
lende rotsige bodem, en maken het Kedrondal
tot een dor weerzinwekkend spookbeeld. Moet
hier de bazuin van de Engel zijn Wonderbare
stoten geven om de dorre knekels uit die steen
hopen te halen
Blijf maar denken aan het woord: „de plaats
waar ge staat is heilig", en sluit uw ogen en
oren.
Met een grote boog gaan we over de nieuwe
autoweg langs de oude grijze muren van de stad,
want de poort die naar het tempelplein zou voe
ren is dichtgemetseld. De twee grote bogen, die
bezettingen, twisten en oorlogen is hier zonder
eind geweest.
Vanonder zijn stalen parasol regelt voor de
Poort van Sitti Mariam een agent het verkeer.
TT kunt met 'n wagen de stad hier binnenrijden,
maar komt niet veel verder dan 't oude Oosten
rijks hospitaal: practisch de enige straat in de
oude stad, waar autoverkeer mogelijk is; pas
seren is alleen mogelijk wanneer de voetgangers
zo goed zijn even te verdwijnen in de ingang van
een huis. Diep onder deze straat ligt de oude
weg, langs het hoge tempelplein, die Via Dolo
rosa heet. De verwoestingen van de stad hebben
door het puin de stad omhoog doen gaan bij
ieder herstel, zo&ls allé Steden Uit de oudheid.
Bfl de Zusters Van Sion gaan we even de klóp
op de dêur laten vallen, wanneer we ondér de
Bcce Homoboog doorgekomen zijn. Zeker is deze
boog eerst enige eeuwen na Christus gebouwd.
Maar hier zoekt de vrome overlevering de plaats,
Waar Jezus veroordeeld Wêt'd door Pilatus. In de
kelders onder hun huis tonen de zusters tj de
grote gele stenen, die het plaveisel zouden ge-
i£ ggp 3
Na een smalle trap te zijn opgegaan komt de pel
grim bij het altaardat op de rots van Calvgrië is
opgericht. In de rotsbodem is het gatwaarin
Christus' kruis heeft gestaan
dé Kruisvaarders boven Calvarië en het H. Graf.
We Zijn hooguit één kilometer gegaan van Litho-
strotos, de plaats waar Pilatus Jezus veroor
deelde. Calvarië en Golgotha liggen op enkele
passen van elkaar. Be H. Plaatsen kwamen door
uitbreiding van de stad binnen de muren te
liggen. De moeder van keizer Constantijn de H.
Helena bouwde er reeds een kerk. De kerk van
de H. Helena en die van de Kruisvaarders moe
ten in hun gloriedagen waardige monumenten
geweest zijn. Maar deze grijze vale Btenen heb
ben géén vorm meer. Eerbiedwaardig is de
plaats, geheiligd door Jezus' Kruisdood en Zijn
glorievolle opstanding uit het gesloten graf.
Waar is de luister van de engel, die in witte
klederen, met een aangezicht, stralend als de
zon, Zijn Verrijzenis verkondigde? Wij kunnen
hier slechts overwegen en bidden én moeten in
Vf m
die Hem
waar
Olijftakken zullen
te gemakkelijk ge-
vónden hebben in
de omgeving. Je
zus trok voort, 'n
paar kilometer ver over de helling,
zo bijzonder vertrouwd was. De stad.
Hij eerst op neerzag, komt steeds hoger te lig
gen, naarmate hij dieper komt In 't dal. Rechts
voor de Kedron ligt Gcthsemani, 't landgoed, de
tuin waar Hij gaarne bad. Wat moet Hem door
de geest gegaan zijn, bij het zien van de jube
lende mensen. Tussen die grauw-grijze krom
gegroeide oude olijven zal Hij over enige dagen
Zijn doodstrijd strijden en spreken van die bit
tere kelk. Franciscanen wonen nu in hun kloos
ter naast de wat protserige kerk van Gethse-
mani en de Hof van Olijven, die te mooi is aan
gelegd met te keurige paden langs rechthoekige
perkjes. We bellen aan het klooster: 't poortje
stond open. 't Was kwart over zes. Er wordt
boven ons een raam opengeschoven: 'n vragend
gezicht, We vragen binnen te mogen in de kerk.
't Raam gaat dichtEr komt niemand, We
zijn maar weggegaan na door het keurige hek
naar de keurige bloemen gekeken te hebben en
naar de enkele oude kromgegroeide olijfbomen,
die ertussen staan.
Hier ongeveer moet 't geweest zijn, dat water
en bloed over onze aarde stroomden. We hebben
een lange tocht gemaakt om hier te komen, we
Mijn hevig geschud in ons vliegtuig boven de
gloeiende woestijn tussen Egypte en de Dode Zee.
Maar ante devotie en diepe ontroering moeten
zich hier houden aan de dienstregeling der sléu-
Gaande langs de helling van de Olijfberg ziet men
't silho t van de H. Stad Opdoemen. Vanhier heeft
Jezus de stad Zien liggen glanzen. Vanhier is Hij
naar belleden gereden door het vijftig meter diepe
dal, omstuwd en omjubeld door het volk. Voor de
Christen is de Olijfberg de Weg om Jeruzalem
binnen te gaan.
samen de „Gouden Poort" vormen moeten dicht
blijven om de doortocht van een groot vorst te
verhinderen, die volgens de legende daar zou
binnentrekken om de heerschappij der Turken
omver te Werpen.
Er mag dan al eens 'n kind bij U komen en
een armoedig smekende uitdrukking in zijn don
kerbruine ogen leggen, die meestal de ware toe
stand van zijn maag naar waarheid openbaart,
in Jeruzalem wordt de pelgrim met rust gelaten,
't Is er ordelijk en opmerkelijk zindelijk. De
politie van het Arabisch Legioen, grotendeels
Mohammedaans, is uitermate voorkomend en
behulpzaam. Maak 's avonds 'n kleine wandeling
door de donkere verlaten straatjes van de stad;
't is toeval als ge achter een of andere hoek
niet de zwijgzame figuur vindt, die overal elders
vanonder zijn khaki helm met punt en over de
hals hangende zonneklep de minste beweging öi
ritseling observeert.
Zou Jeruzalem Ooit sinds de dagen van Chris
tus zonder bewaking geweest zijn, bijzonder op
de Paasdagen? De tragedie der Opeenvolgende
Weest zijn van de binnenplaats waar Pilatus zijn
Oordeel uitsprak. Op enkele plaatsen zijn grote
soldatenspelen gekrast in het Romeinse plavei
sel, zoals we dat overal vinden op plaatsen Uit
de oudheid, Waar wachtende soldaten hun tyd
trachtten te doden. Geen thuisfront verzorgde
de vrije tijd van de bezèttingsoldaat, dié blij
was dat een of andere ongerechtigheid de sleur
vart zijn bestaan kwam breken. Eén spel Op de
stenen van dit Ecce Homo-klooster was 't spel
van een spotkoning; een soort ganzebord met
dobbelstenen. Wie op de koningsplaats kwam,
was vogelvrij en moest de spotlust van zijn ka
meraden dikwijls met de dood bekopen. Ligt
hier de verklaring van de Vreselijke verguizing
van Jezus? „Wees gegroet Koning der Joden!"...
De straat daalt dan steil, zo steil dat hij bij
stortregen in een beek Verandert, zoals we de
eerstê morgei! moestén ondervinden. Op de hoek
beneden vinden wij het opschrift van de dei'de
statie. We gaan links af en dan Weer rechts bij
de vijfde, 't Straatje, gedeeltelijk overbouwd, be
gint te klimmen met ongemakkelijke treden, te
breed en te smal voor één stap. Rechts en links
de winkeltjes met souvenirs, waar pelgrims van
over de gehele Wereld zijden doeken staan te
betasten, ansichtkaarten kopen en alles wat aan
souvenir aan Jeruzalem Is uitgedacht, bekijken.
Levendige vlitsrpratende Fransen, helder Grieks-
pratende pelgrims van Cyprus, die rustig in
grote groepen bijeen blijven tfldêns dg uren tus
sen de plechtigheden- In de H, Grafkerk. Ara
bisch Sprekende koöplui, die hurt AfaBisehe
Christenbroeders in dichterlijke, maar voor onze
oren hardklinkende taal ook de knoflook en de
uien, de platte broden en zoetigheden verkopen,
die zij gewend zijn te eten. Wat een beeld, deze
Straatjes, Er wordt niet geduwd, gedrongen of
gescholden, Ezels beladen met groenten, komen
en gaan vlug trippelend, trap op trap af, van en
naar de soek, de overdekte marktstraatjes.
Priesters en monniken van Byzantijnse of Ar
meense ritus, uit de kloosters bij de H. Graf-
kérk, Franciscanen, Witte Paters van het Groot-
Seminarie der Grieks-Katholieke Kerk, gaan
rustig hun weg.
Daar komt een grote groep Franse pelgrims,
die de Kruisweg bidden: enkele mannen dragen
een zwaar houten kruis. De priester bidt voor
door een scheepsroeper. Hun stoet wordt bege
leid door zwijgende agenten, die vrij baan maken
en met een simpel teken de radio's en ieder ge
luid op straat doen verstommen. Twee kawas-
sen, „suisses" zouden wij zeggen, in groot tenue,
laten hun stokken met grote koperen knop door
hun handen glijden en op dê grond stoten: 'n
prelaat gaat een andere bisschop bezoeken bij
gelegenheid van deze Paasdagen.
Wanneer de muren van Jeruzalem gebouwd
Zijn met grijsgrauwe stenen dan zijn ze met hun
bastions, hun torentjes en kantelen, Hoe oud ook,
toch een prachtig, levendig beeld: 't beeld van
een oude, middeleeuwse stad. Hier staan we
plotseling vodr de Kerk, die gebouwd werd door
onze overtuiging de kracht vmaen veer de ge
voelens, waarvan wij hier ons Hart boordevol
wilden weten.
'n Somber oud gebouw, gestut met ijze
ren balken van buiten en van binnen. We
moeten oppassen niet te struikelen of ons
te stoten. We knielen bij de marmeren
plaat en leggen op de koude steen, die het
graf van Jezus bedekt, zoals millioenen
het vóór ons deden, ons Voorhoofd. We
vergeten de rommelige versiering, de tal
loze lampen, we willen niet luisteren naar
de elkaar luid-overschreeuwende stem
men der Franciscanen, der Grieken, der
Armeniërs, der Abessijnen. Wij komen
uit een streek, waar mén 't liefst op een
dergelijke plaats stilte zou Willen vinden,
of door de luister van een stralende litur
gie zou willen worden vervoerd.
Noch het een, nocht het ander is
hier te vindeli. Zijn Wij Ontgoocheld
door de Strijd van de christenen onder
elkaar, die éen smaad Werpt op ons
Christendom? Mohammedanen bezit
ten dé sleutel van dit heiligdom en
wij Zijn er misschien over veront
waardigd, dat iedere dag een losprijs
betaald moet worden sinds lange
eeuwen voor het openen van de deur.
Mohammedaanse soldaten gaan
hier rond om de orde te bewaren en
ervoor te zorgen, dat het verplaatsen
van een kandelaar, het leggen van
tapijt, het slaan van een spijker, de
rechten niet schendt van een andere
groep, die tót op de centimeter Weêt
hoever zijn rechten gaan. We moe-
Een somber, oud gebouw, gestut
met ijzeren balken ren buiten en
van binnen is de basiliek van de
Eecê Homo. De pelgrim, die op zijn
pelgrimage door de H. Stad de
plaats bezocht heeft waar Pilatus
Jezus heeft veroordeeld, kómt na
een moeilijke voettocht van onge
veer een kilometer bij de kerk,
welke door de Kruisvaarders is ge
bouwd boven het H, Graf. Hij, die
de basiliek binnentreedt, moet op
passen niet te struikelen of zich te
stoten. Millioenen hebben reeds deze
plaats bezocht. Een rommelige ver
siering en talloze lampen vormen
het decorum van de historische om
geving, waar men het liefst devote
stilte en de inlstêr van stralende
liturgie zóu willen vinden.
ten denken aan het woord van Jezus over
die vreugde, die niemand ontnemen kan: dit is
de vreugde van iemand die lijdt; dat is de vreug
de van hen die de eeuwen door om hun geloof
geleden hebben; dat is de vreugde van de mar
telaren; dat is de vreugde van het hemels Jeru
zalem, die ons 't Jeruzalem van hier beneden
met zijn twisten doet vergeten of liever, die ons
dit aardse Jeruzalem doet begrijpen, omdat die
vreugde er nooit is zonder leed. We gaan de
smalle trap op, die leidt naar 't altaar op de
rots van Calvarië en steken onze hand door de
opening om de koude rots te voelen, waarin
eens Jezus' Kruis heeft gestaan. We luisteren
naar de les, die de Verrezen Christus gaf aan
de Emmaüsgangers. Hij verdween uit hun ogen,
maar hun hart was brandend. Zo kan ook ons
hart brandend zijn in dit Jeruzalem, in deze H.
Grafkerk, onogelijk, vervallen. We weten, dat al
die mensen, die de lange moeizame reis tot hier
maakten, dit moeten voelen in hun hart. Er zijn
er, die zich 's nachts in deze kerk laten opslui
ten om te waken bij dit H. Graf, zoals de vrou
wen van het Evangelie. De deernis, die in 't hart
van iedere Jeruzalemvaarder moet leven, Is al
leen te verdragen voor hem, die ook hier wil zien
en begrijpen, waarom Jezus móest lijden.
Op de hoêk van een stil straatje spiedt eeh
Arabische schildwacht, 't Straatje werd weer
doodstil, nadat laat in de avond de Russische
nonnen terugkeerden naar hun klooster op de
Olijfberg.
Met schelle stemmen zongen zij in 't dansend
licht van lantaarns en kaarsjes de oude zang
over Joseph van Arimathea. De schildwacht
luistert naar ieder gerucht, zoals zijn collega,
die loopt achter de oude kantelen daarginds op
de muren. Door het prikkeldraad ontwaart hij
de moderne helft van Jeruzalem, het Israëli
sche gedeelte. Straks zullen er misschien scho
ten vallen; bestandschending! En de nieuws
diensten van de hele wereld zullen 't bericht
verspreiden. Commissies zullen zich het hoofd
breken over de schuldvraag. In grote tenten
kampen langs de wegen, die naar deze oude Stad
leiden, wonen de duizenden vluchtelingen. Drie
maal per week komen de kinderen bij de Zusters
van Sion aan de Via Dolorosa en eten daar hun
soep, geschonken door de liefdadighêidsorgani-
saties van de Kerken en de Verenigde Naties.
Voor veel van dié kinderen Zijn het de enige
goede maaltijden in de gehele Week. Pilatus
Vond geen schuld in Jezus, met lulde stem klon
ken die woorden over de gele stenen, waarboven
die kinderen éten. 't Is niet Jezus' schuld, dat
mensen hier vijf minuten gaans van Zijn Kruis
berg tot de tanden gewapend tegenover elkaar
staan, 't Is niet Jezus' schuld, dat de Christenen
niet in staat zijn gezamenlijk een waardig monu
ment te bouwen boven Zijn Graf. Het is niet
Jezus' schuld, dat kinderen met brood en soep,
geschonken door Amerika, Europa, Australië eit
Afrika, hun honger moeten stillen, waar Hg,
die 't Brood des Levens is, Zijn laatste rust
plaats vond na 'n leven van weldoend rondgaan.
Iedere steen van Jeruzalem is een klacht tegen
ons.
Honderden lampen doen hun licht schijnen Bij
Golgotha en Zijn Heilig Graf. Maar hun licht is
niet in staat de wereld te verlichten, want hun
licht werd door ons ontstoken. Over het weidse
tempelplein klonk hier Zijn stem: „Ik ben het
Licht van de wereld!" Wil de wereld dat Licht
vinden, dan zal ze moeten weten te verlaten het
geroezemoes der klein-menselijke straatjes van
Jeruzalem eh moeten gaan naar de plaats, waar
eens dê Engel dê steen wegwentelde van het
gesloten en ledige graf en stralend van Zijn
Hemels Licht de boodschap over Zjjn Verrijzenis
de wereld inzond.
De les van Jeruzalem; zoek Hem niét
hier, maar zoek en ontmoet Hem in Uw
broeders, in de bedroefden, in de lijden
den, in de armen en gebrekkigen, in de
slachtoffers van oorlog en vervolging.
Zoek Hem overal waar geestelijke armoe
de is. Hij gaat immers weldoend rond,
maar wil slechts goeddoen door U. Dan
zult gij Hem vinden met Zijn blijde Licht
in uw eigen hart.
De verl
ten van
gen in dt
kiezingsstrijd v
noot. De bolsji
de strijd onder
heid tegen Ron
bedoelen ze nc
tegen Rome. Ei
ten ze nog succ
A., de stakkers
campagne is et
voortzetting va
de communiste
me voeren, al t
den. Het zijn
vruchten niet,
wespen knager
dan maar. Paul
gooide kortgeli
geld aan een b
tegen Romme e
en ook toen d
het eenheidsc
met dure woort
euze camouflag
pitalistische p>
Paul de Groot
politiek van Rt
hij noch bij c
noch bij de sot
beiders succes l
zij weten, dat
bonzen en -saU
een andere soa
op nahouden,
en gemeen, t e i
dienst. Wij ve
Paul de Groot
dat a.s. Woensc
lopen. En niet 2
li
Aan de kit
over de
dan niet
werpen moeten
ven, doen wij n
ten worden trc
door een minis
maar door de
van de Kamer
zijn legio wette
handeling in h
onherkenbaar z
ten opzichte va
kelijke ontwerp
de socialisten ii
zingsliteratuur,
waar voor de
eerst niet zovee
worden, maar d
werp, dat tens
ringen voorsteld
de handtekening
v. d. Kieft droeg
moest tenslott
voor de invloed
Maar nu is er
ontwerp inzake
van het schooli
kelijk bepaald
Accoord. Maar
deze afschaffir
draagt de naam
P.-minister Cals
een rode reclame
K.V.P. hier niet
gelederen stond,
om minister v. d
eer gegeven, die
komt, en minis
de eer, die hem
Ge
Men vraag
culaire poli
gen, die to
spreken. Dikwijls
daarmee dan de
wijzen, dat maU
len worden
schijnt het toe,
bijzonder dank
invloed, in Kabir
positief aangewe
spectaculairs
Juist ten aanzien
zinspolitiek. Den
schappelijk werk
bouw, kostwinne
verlaging van be
En de uiteindel
ring van de kind
de betrokkenen
ontvingen of
hun toch wel ie
gen, als het om
len gaat. Ook d
die sinds Januari
van belastingfac
aanzien van de
incasseerden, mo
dat het de kath
geweest is, die
moetkomingen
drong. En wie r
stenbelasting te
weet, dat er ook
zicht ingrijpende
zijn gekomen,
grond van de
gezinspolitiek, i
listen nu warm
te lopen, nadat
volop tegen zijn
wijl ze de K.V.
ten staan!
Ontsnapte gei
opgespo-
's-HERTOGENBOS
Zaterdagavond
lang gestraften uit c
gevangenis „Nieuw
Vught ontsnapt. H
meente-politie van
derzoek in samenwe
justitie onmiddelilü
nam is het tweeta
onvindbaar kunnen
loop van de middc
ontsnapten door de
Oisterwijik opgespo
LA
