Nederland wil ontbinding
van Duits ver!
'koop
concern
ZATERDAG
Hollandia herdacht
geallieerde landing
„Mag ik ook in je hokje komen?''''
Een offer als bewijs van
onze dankbaarheid
DE KRONIEK VAN
Brand in haven
van Scheveningen
Rumoer in kolenwereld
Toepassing van anti-kartel
bepalingen gevraagd
Grote schade aan
drie loggers
HRIÏlERhand Gelei
V.S.-leniiig voor
E.K.S.G.
Bij de nadering van Mei 1954
Zaterdag 24 April 1954
Pagina 7
LUXEMBURG, 23 April. (D.P.A.) De Nederlandse regering
heeft de Hoge Autoriteit van de Europese Kolen- en Slaal-
Gemeenschap medegedeeld, dat zij met heirekking tot de
verkooporganisatie voor kolen uit het Ruhrgebied „Georg"
onverwijlde toepassing van de anti-kartelbepalingen van het
verdrag inzake het plan-Schuman verlangt.
De toepassing van deze bepa
lingen betekent, dat de Hoge
Autoriteit binnen 2 maanden een
besluit moet nemen of een aan
beveling moet doen met betrek
king tot ontbinding van de ver
kooporganisatie. Laat de Hoge
Autoriteit dit na, dan heeft de
Nederlandse regering na afloop
van de termijn van 2 maanden
het recht bij het gerechtshof der
Gemeenschap een klacht tegen de
Hoge Autoriteit in te dienen en
het gerechtshof te verzoeken de
Hoge Autoriteit te dwingen tot
een uitspraak.
Behalve de Nederlandse rege
ring zijn ook de Italiaanse rege
ring en de Hoge Autoriteit van
oordeel, dat de kolenverkooporga-
nisatie „Georg" in haar huidige
vorm niet kan blijven bestaan.
Van de Hoge Autoriteit wordt
vernomen, dat thans zal worden
getracht te komen tot een hervor
ming van de „Georg" en de an
dere verkooporganisaties, die in
strijd met het verdrag inzake het
plan-Schuman zijn, door middel
van vrijwillige zelfbeperking der
organisaties teneinde te voorko
men Dat de Hoge Autoriteit met
dwang moet ingrijpen.
In een te Wenen gehouden rede
voering heeft het Nederlandse lid
van de Hoge Autoriteit, de heer
D P. Spierenburg, verklaard, dat
deze kartelkwestie een proefsteen
voor de Europese Kolen- en Staal-
Gemeenschap is. Hij zei met klem,
dat het noodzakelijk is, dat ook
de anti-kartelbepalingen van het
verdrag inzake het plan-Schuman
worden uitgevoerd. Elke vorm
van Europese samenwerking zou
in gevaar komen, aldus de heer
Spierenburg, wanneer opnieuw
zal blijken, dat de uitvoering van
in volledige vrijheid gesloten ver
dragen zou worden afgewezen. In
alle zes landen van de Gemeen
schap is men het over dit punt
eens, zo zei hij.
BLOEMENDEFILé LANGS
JARIGE KONINGIN
BAARN. Het hoogtepunt
van Koninginnedag in Baarn is
ook dit jaar weer een bloemen-
défilé iangs het paleis Soestdijk
van 11.30 tot 12.30 in de ochtend
Aan dit défilé werken groepen
mee, die de elf provincies van
ons land vertegenwoordigen, o.m.
Noord-Holland: het Wognums
koor; Overijsel: de Hangeler
Spoilers en Daansers; Drente: het
dameskoor Van Knop tot Bloem:
Groningen: de christelijke mu
ziekvereniging Oranje en Fries
land: de christelijke muziekver
eniging Crescendo uit Drachten.
Italiaanse ambassadeur in
ons land benoemd in
Athene
De Italiaanse ambassadeur bij
ons Hof, de heer Castro Caruso,
is benoemd tot ambassadeur te
Athene. Hij zal worden opge
volgd door de heer Giorgio Ben-
zoni, thans aan het ministerie
van buitenlandse zaken te Rome
verbonden.
s.s. „Waterman" met
emigranten naar Z.-Afrika
Met het s.s. „Waterman" van
de Holland-Afrika-lijn zijn gister
middag 634 emigranten naar Z.
Afrika vertrokken.
Onder de passagiers bevonden
zich 48 nieuw aangeworven le
den van de Zuid-Afrikaanse
spoorwegen, die uitgeleide wer
den gedaan door dr H. van Heer
den, voorzitter van de commissie
voor het aanwerven van perso
neel voor de Zuid-Afrikaanse
spoorwegen.
Zoals bekend willen de Zuid-
Afrikaanse spoorwegen ongeveer
2300 man personeel in Europa
engageren.
Verzending zeepost
'S-GRAVENHAGE, 22 April
Met de volgende schepen kan
zeepost worden verzonden. De
data, waarop de correspondentie
uiterlijk ter post moet zijn be
zorgd, staan tussen haakjes ach
ter de naam van het schip ver
meld: Indonesië m.s. „Oranje"
(12 Mei); Ned. Nw. Guinea: m.s.
„Japara" (13 Mei); Ned. Antil
len: m.s. „Delft" (27 April); Su
riname: m.s. „Stentor" (24
April); Unie van Z. Afrika en
Z.W. Afrika: m.s. „Winchester
Castle" (24 April); Canada: m.s.
„Prins Willem van Oranje" (3
Mei); Zuid Amerika: m.s. „Tara"
(28 April); Australië: s.s.
„Stratihnaver" (27 April)- Nieuw
Zeeland: via Engeland (24 Apr.).
Inlichtingen betreffende de ver
zendingsdata van postpakketten
geven de postkantoren.
.Advertentie)
Een vorstelijke handverzorging
Doordat afgewerkte olie die op
het water lag in brand geraakte
werden Vrijdagmorgen in de Sche-
veningse haven drie loggers met
de ondergang bedreigd. Het waren
de Sch 110, 47 en 14, alle drie
van de rederij A. v. d. Zwan,
die naast elkaar lagen. De brand
begon op het water tussen de
kade en de Sch 110, vermoedelijk
doordat een vonk op de afgewerk
te olie is gevallen.
In een minimum van tijd krin
gelden de vlammen rond de Sch
110 en tastten de romp, het dek
cn de stuurhut aan, waar zij gre
tig voedsel vonden. Het vuur
sloeg over op de Sch 47 en ver
volgens op de Sch 14.
Van het middelste schip, de
Sch 14 raakte de machinekamer in
brand, waardoor een zware rook
kolom over de haven trok. De
brandweer, die spoedig ter plaat
se was, nam direct het blussings-
werk krachtig ter hand. De sche
pen die in de omgeving lagen en
eveneens gevaar liepen werden
VERKLARING VAN
NIXON
LOS ANGELES, 23 April (Reu
ter). De vice-president van de
Verenigde Staten, Richard Nixon,
heeft aan een diner van de re
publikeinse partij verklaard, dat
één van de hoofddoelen van de
Amerikaanse politiek is, „er_ voor
te zorgen, dat Indo-China niet in
communistische handen valt en
zo mogelijk zonder dat hier Ame
rikaanse troepen bij te pas ko
men".
De politiek van de Amerikaanse
regering hield in dat de enige
taal die de communisten verstaan
„macht, vastberadenheid en
standvastigheid" is. De regering
was voorts van mening, „dat re
voluties, gesteund, geïnspireerd
en beheerst door communistische
leiders, niet langer als plaatse
lijke burgeroorlogen kunnen wor
den beschouwd".
WERKZAAMHEDEN DER
TWEEDE KAMER
De Tweede Kamer zal de vol
gende week op 28 en 29 April in
't openbaar vergaderen, waarna
zij in begin Mei weer een paar
dagen zal blijeenkomen.
Het is de bedoeling, dat verder
die maand zes vergaderingen zul
len worden gehouden. Vermoede
lijk begint de Kamer vanaf 1 Juni
weder met haar werkzaamheden
in 't openbaar.
Oneerlijke referendaris
veroordeeld
Het Haagse Gerechtshof ver
oordeelde gisteren de gewezen
referendaris J. B. G. M. van P
te 's-Gravenhage tot 9 maanden
gevangenisstraf, waarvan 5 maan
den voorwaardelijk met een
proeftijd van 3 iaar en ondertoe
zichtstelling van de R.K Reclas-
seringsvereniging. Hem was ten
laste gelesd verduistering van
ruim f 5800 ten nadele van de
gemeente Den Haag.
weggesleept en al het blusmate-
riaal werd met succes geconcen
treerd op de drie brandende log
gers. Met de gasmaskers op daal
den brandweerlieden in de machi
nekamer van de Sch 47 af en toen
was het vuur ook daar snel ge
blust.
Toen de vlammen gedoofd wa
ren bleek de schade zo op het oog
gezien nogal mee te vallen. Ge
blakerde dekken, verbrand touw
werk en lichtelijk verkoold hout
waren de zichtbare resultaten van
de schade die het vuur had aan
gericht en daarenboven had de
machinekamer van de Sch 47 veel
waterschade. Een schade die op
duizenden guldens wordt geschat.
HOLLANDIA. 23 April Ter
herdenking van het feit, dat op
22 April 1944 geallieerde troepen
Hollandia hebben bevrijd van de
Japanners, waren er Donderdag
in Hollandia enige ulechtigheden.
Deze werden opgeluisterd door
de aanwezigheid van de Austra
lische manschappen van de tor-
pedobootjager „Anzac", welk
schip een vierdaags officieel be
zoek brengt aan de hoofdstad van
Nieuw-Guinea.
De plechtigheden begonnen op
het ereveld van Hollandia,, waar
vorig jaar een eremonument te.r
herdenking van de gevallenen in
de jaren 19421945 is opgericht.
Na een toespraak van de vloot-
aalmoezenier Van Hout, werden
er kransen gelegd door de gou
verneur' van Nieuw-Guinea, dr.
J. van Baal, door de comman
dant van de Anzac. kapitein Mes-
ley, door de commandant van de
marine, kapitein ter zee Fortuyn,
van 00 niillioen dollar
WASHINGTON, 23 April (Reu
ter). De Verenigde Staten
hebben Vrijdag aan de Europese
Gemeenschap voor Kolen en Staal
een lening verstrekt van 100 mil-
lioen dollar voor de ontwikkeling
van de productie-installaties in de
landen der Gemeenschap.
In een-te Washington gepubli
ceerd communiqué wordt mede
gedeeld dat de Amerikaanse re
gering en de Hoge Autoriteit van
de E.K.S.G. na weken van be
sprekingen gereed zijn gekomen
met de regelingen voor de lening.
De lening zal een rente dragen
van 3 7/8 procent en aflosbaar
zijn over een periode van 25 jaar.
door een vertegenwoordiger van
de commandant van de landmacht
luitenant-kolonel Ten Cate (de
commandant van de landmacht
was wegens ziekte verhinderd),
door de commandant van het al
gemene politiecorps Eybergen
benevens door verschillende par
ticulieren- Het gebed van leger-
predikant Jense werd gevolgd
door twee minuten stilte. Ver
volgens bliezen hoornblazers „The
Last Post'", waarna de driekleur,
die halfstok hing, ten top ge
hesen werd. Deze plechtigheid
werd gevolgd door een parade,
waarbij de gouverneur Van Baal
de troepen inspecteerde. Aan
deze parade namen deel een de
tachement van de Australische
torpedobootjager „Anzac", een
heden van de marine, de mari
niers. de landmacht en de alge
mene politie. Het défilé werd
voorafgegaan door een drumband
van de landmacht van Nieuw-
Guinea. Vervolgens werd er op
het „invasiestrand" een natuur
stenen monument onthuld. Op dit
monument staat het opschrift:
Hier landden 22 April 1944 ge
allieerde strijdkrachten Allied
forces landed here April 22
1944"
Bedrijfsongeval met
dodelijke afloop
UITHOORN. —"'Bij een grof
smederij en coasl^stiawerkplaats
te Uithoorn i<5 "'gisteren een be
drijfsongeval gebeurd, dat het
leven heeft gekost aan de 42-
jarige ongehuwde arbeider Post-
ma uit Surhuisterveen. die. juist
enkele dagen in dit bedrijf werk
zaam was. Toen de man een sluit-
apparaaat zou aanzetten sprong
een amarilsteen met een diameter
van dertig centimeter uit elkaar,
waardoor de gietijzeren be-
schermplaat werd uiteengeslagen.
Een deel van deze plaat trof de
arbeider in het gezicht. Hij was
op slag dood.
Eén dezer dagen is de Sovjet-IJnie tot de Unesco
toegetredende culturele instelling van de V.N.
Wat zou de meest zinvolle herdenking zijn van de duizenden ge
vallenen, die de dure prijs vormden van oorlogshandelingen hier,
in Indonesië en Korea? Op vele plaatsen, bij kruispunten, voor
belangrijke gebouwen en op pleinen zijn overal in dit land monu
menten opgericht, 'n Enkele keer in het jaar worden er plechtig
heden gehouden: 'n krans, 'n lied, 'n woord.
Maar de katholieken in het bij
zonder nemen daar geen vrede
mee. Zo moest uit het midden
van de katholieke gemeenschap
wel een ander initiatief geboren
worden. Zij die heengegaan zijn
uit dit leven velen stierven
aan het front, anderen in con
centratie-kampen of .gevangenis
sen vormen met ons, die ach
terbleven een levende gemeen
schap. Dit geloven wij en dit ge
loof is voor ons een werkelijk
heid een grotere werkelijk
heid dan een grafzerk of een
krans van bloemen. Over de
scheiding heen reikt ons gebed
en ons offer.
De plaats waar 't wereldom
spannende Offer van Christus,
dat wij mee mogen vieren, dage
lijks tegenwoordig gesteld wordt
is: de kerk. Zo zal het monument
dait katholiek Nederland bouwt,
een kerk zijn.
Is dit niet een te groot en te
overdadig gebaar in deze tijd, nu
zoveel kerken dringend noodza
kelijk zijn?
De kerk die gebouwd gaat wor
den is tevens parochiekerk en
komt dus tegemoet aan de be
hoefte in Rhenen, het plaatsje,
dat het van het begin van de
oorlog af met een noodkerk moest
stellen.
Op één Zondagmorgen moet
het gebeuren. De organisatoren
van de ééndags-actie hebben er
het pleizier van een aantrekke
lijke loterij aan verbonden. We
zijn er echter van overtuigd, dat
zelfs in de hitte van de span
ning, verbonden aan 1001 prijzen
niemand het wezen van deze ac
tie zal vergeten.
In de geest van de voor
zitter
Toen een dezer dagen een gro
te steen werd aangeboden aan de
voorzitter van het ere-comité van
aanbeveling: Zijne Eminentie Jo
hannes Kardinaal de Jong, moet
Zijne Eminentie er Zijn vreug
de over geuit hebben „niet ver
geten te zijn.
Hij wist beter dan wie ook, wat
er op het spel stond.
Nu, na tien jaren, zijn er weer
nieuwe gevaren aan de orde. Ge
varen voor geloof en vrijheid, ge
varen die de fundamenten van
de beschaving bedreigen. Geva
ren van binnen uit en van bui
ten af. Gedreven door dezelfde
geest waarin het Hoogwaardig
Episcopaat ons tijdens de oorlog
voorging, willen de katholieken
uiting geven aan hun overtuiging
dat de' beschaving in haar diep
ste wezen slechts stand kan hou
den dooo: de kerk.
Zo wordt de kerk aan de Greb
be, door Zijn woord en door uw
steentje, een monument, dat ver
leden, heden en toekomst om
spant in een eerbiedige getuige
nis van Geloof, gebouwd.
EENS, IN EEN ONBEWAAKT OGENBLIK
heeft ,de heer mr. Burger gezegd, dat het
streven van de Partij van de Arbeid er op
gericht dient te zijn, de gezamenlijke christelijke
partijen in het parlement terug te dringen tot be
neden de vijftig procent. Het is interessant eens
na te gaan, hoe het daarmee, na de verkiezingen
van deze week gesteld is. Wij kunnen dan vast
stellen, dat ook déze illusie vervlogen is, evenals
de illusie van de voortgezette doorbraak. De drie
christelijke partijen behaalden in 1950 nog 54 26
van de stemmen over het gehele land. Bij de Ka
merverkiezingen van 1952 was dat nog maar 48.9
procent. Deze duikeling liet de heer Burger ver
leiden tot de wens, dat het met de positie van de
gezamenlijke christelijke partijen zo zou blijven.
Maar, eilaas. De gemeenteraadsverkiezingen van
1953, geen zuivere graadmeter overigens op alge
meen politiek terrein, deden reeds zien, dat de
tendenz van de rode wens in het geheel niet aan
wezig was. En nu deze week, bij de verkiezingen
voor de Provinciale Staten, steeg het percentage
van de drie christelijke partijen weer tot bijna 52,
precies gezegd, 51.9, een vooruitgang bij 1952 van
drie procent van de stemmen. Dat is dus wel een
heel duidelijke aanwijzing, dat Burger het tot nog
toe mis gehad heeft. Het is dan ook heel juist,
dat het A.R. dagblad „Trouw", op deze gang van
zaken wijzend, zegt, dat dit „een belangrijk feit is,
als graadmeter voor de sterkteverhoudingen van de
politieke partijen bij deze verkiezing aan het licht
gebracht". Inderdaad, een belangrijk feit, waarmee
wij er echter, zoals diverse perscommentaren ook
laten uitkomen, nog niet zijn! Er zal verder ge
werkt moeten worden, maar voor het ogenblik
doet het toch deugd, te kunnen vaststellen, dat ook
in dit opzicht de „doorbraak" niet gelukt is.
Speciaal ten aanzien van de ontwikkeling in
de rijen van de beide protestants-christelijke
partijen zijn de dagbladen natuurlijk niet
zonder zorg. Inderdaad zijn die twee partijen, ver
geleken bij 1950, ook verhoudingsgewijs, achteruit
gegaan, en de verliezen aan zetels bedroegen voor
de A.R. zeven en voor de C.H.U. zes. De A.R. ver
loren ook in percentage vergeleken bij 1952, de
C.H.U. ging, ten opzichte van 1952, met 0.8 procent
vooruit. Dit wijst volgens sommige commentaren
op een verschuiving van A.R. naar C.H. Een belang
rijke verschuiving naar rechts? „Trouw" spreekt
daarvan, maar in dit geval houden wij het liever
bij hen, die slechts van een lichte verschuiving
naar rechts spreken. Weliswaar heeft de C.P.N.
weer een gevoelige klap gehad, waarvan de ge
volgen ten goede zijn gekomen aan de Partij van
de Arbeid op de allereerste plaats, maar een „ver
schuiving" naar rechts, althans een belangrijke,
kunnen wij dat niet noemen. Is het juist, wat de
„N.R.Crt" schrijft, dat deze uitslag in het algemeen
een „beeld van stabiliteit te zien geeft", alle bladen,
met uitzondering van de socialistische natuurlijk,
geven te kennen, dat de doorbraak gestuit is en
zij erkennen met vette letters over de breedte van
vele kolommen, dat de Katholieke Volkspartij weer
de sterkste partij is.
Dat zit de socialisten natuurlijk het meest
dwars. In hun propaganda van pers en partij
wat daar overigens helemaal hetzelfde is
moeten zij zich in alle mogelijke bochten wrin
gen, om het grote feit van het verlies van het
„primaatschap" onder de politieke partijen van
Nederland, te ontkennen. Merkwaardig alweer is
de pas-versohenen verklaring van het partijbestuur
van de P.v.d.A., die begint met te zeggen, „dat hej
doorbraakkarakter behouden bleef" en verder ver
klaart het socialistische partijbestuur, dat „het
duidelijk is voor een ieder, die de cijfers onbevoor
oordeeld toeziet, dat de P.v.d.A. een doorbraak
partij "ïs". Het is natuurlijk prettig, dat Vos en
Albreoht, resp. wnd voorzitter en secretaris van de
P.v.d.A., van zichzelf de „onbevooroordeeldheid"
verwachten en het is ook prettig, dat zij voor de
zoveelste maal beweren, dat de P.v.d.A. een door
braakpartij is, maar hoe is 't die partij nu vergaan?
En dan wijst alles op het tegendeel, vooral wanneer
het rode partijbestuur in zijn verklaring erkent,
dat het belangrijkste feit van deze verkiezingen is
„dat zij waren een tussentijdse balans". Welnu, dit
belangrijke feit van die tussentijdse balans wijst
juist uit, dat, in het bijzonder van katholieke zijde,
de doorbraak afgewezen is! Laten wij hopen, dat
waar is, wat b.v. de „Gelderlander" schrijft, dat
„de doorbraak in katholieke richting absoluut en
voorgoed mislukt is". Het lijkt ons even te sterk
gezegd. Wij houden het liever bij de partijvoor
zitter, mr van Doorn en bij de parlementaire leider,
prof. Romme, die zeggen: het in 1953 begonnen
herstel na 1952 heeft zich nu krachtig doorgezet,
en het is wel duidelijk, dat de katholieke kiezers
zich verder van de „doorbraak"'afwenden.
Een ander merkwaardig feit is bovendien,
ie dat met name in de grote steden en in ver
schillende grote gemeenten in het Zuiden
des lands, die doorbraak nog niet voldoende gestuit
is. Het aantal socialistische stemmen daar wijst er
op, dat daaronder nog stemmen van katholieke
kiezers zitten, al behoeft dit nog geenszins te be
tekenen, dat d i e katholieken nu dus bewust yoor
de doorbraak hebben gekozen. Dat zou dan nl.
moeten betekenen, dat zij bewust hebben gekozen
voor een andere dan de bestaande „confessionele"
partij-opbouw. Daar is natuurlijk géén sprake van.
Wel zal de K.V.P. het onderzoek naar de redenen
van deze afwijkingen in deze min of meer ge
teisterde gebieden moeten voortzetten. En zij zal
dan meteen weer stuiten op een ander merkwaardig
feit, dat de kracht van de K.V.P. nog altijd ge
legen is op het platteland. Als er iets door deze
verkiezingen bewezen is, dan is het wel dat. Type
rend is het b.v. dat de beide plattelandskringen in
Noord-Holland, de kringen Haarlem en Den Helder,
thans voor het eerst het cijfer van Amsterdam
overvleugelen, dat de kring Amsterdam een zetel
heeft verloren, die echter niet voor de partij ver
loren is gegaan, doch ten goede kwam aan de kring
Haarlem, waar het platteland de negentiende
Noordhollandse zetel heeft gered, terwijl de kring
Den Helder op peil bleef, hoewel de zesde zetel in
die kring twijfelachtig was. Die twijfel is weg
gevaagd, door de kracht van het Noordhollandse
platteland. Die kracht bleek overigens ook in
andere gewesten, met name in Overijsel en Fries
land. Ook intern zal de K.V.P. met deze ontwik
keling verder rekening moeten houden....
En wat nu verder die „doorbraak" betreft,
waar wij, zoals men weet, nooit in hebben
geloofd, het is wel opmerkelijk, dat het
„Vrije Volk", blijkens een uitlating in het nummer
van Vrijdagmorgen j.l., verklaart, dat „de door
braak in de komende jaren meer dan ooit het grote
strijdpunt in onze binnenlandse politiek zal zijn".
Accoord. En dankbaar zijn wij voor de mededeling,
dat deze strijd „van de kant van de P.v.d.A. met
vuur zal worden gestreden". Daar nemen wij met
bijzondere belangstelling nota van. Een gewaar
schuwd man geldt voor twee. Katholieke partij en
katholieke pers zullen die handschoen moeten op
nemen en met evenveel vuur als overtuigingskracht,
die z.g. doorbraak in het juiste licht moeten stellen.
Aan het juiste inzicht ontbreekt nog wel eens iets,
ook bij de socialisten zelf.Zij laten nu eenmaal
maar al te graag voor „doorbraak-partij" door
gaan, wat in de grond van de zaak een socialis
tische partij is, die beweert, er als partij geen
levensbeschouwing op na te houden. Zeker, in de
partij is er, sinds de bevrijding, „samenwerking
van. mensen van verschillende levensovertuiging
in één socialistische partij voor één politiek pro
gram", maar dat dit, zoals het „Vrije Volk" be
weert, „het grote winstpunt is in het na-oor'logse
Nederland", dat kunnen wij niet onderschrijven.
De ontwikkeling van het politiek beleid van de
P.v.d.A. toont dat nu bepaald niet aan, al vinden
de „doorgebrokenen" dat natuurlijk wel. Maar zij
dwalen, en dat zal in diezelfde toekomst, waar de
rode propaganda op hoopt, nog wel blijken. En wij
zullen het er nog wel eens over moeten hebben,
buiten het kader van .deze verkiezingsnabeschou
wing ook
In het eigen kader van die nabeschouwing
past wel een ander woord van vreugde over
de nieuwe teruggang van de communisten.
Wij hebben in de loop der jaren na de bevrijding
verschillende malen ondervonden, dal de commu
nisten na elke uitslag juichten over hun winst,
terwijl elke uitslag opnieuw verlies bracht. Let
maar eens even op: na de Statenverkiezingen van
1946 wisten de bolsjewieken 58 Statenzetels te ver
overen. Nadien bracht elke verkiezing teruggang
voor de moscovieten en thans zien wij, dat het
aantal Statenzetels inmiddels is teruggelopen tot
24. Vermoedelijk ziet de propaganda der
marxistische partij en pers nog wel kans te be
weren, dat de communisten het er nog niet zo
kwaad hebben afgebracht! Maar ten opzichte van
1946 daalde het aantal Statenzetels dan toch maar
van 58 tot 24. Weer zeven minder dan in 1950. En
zowel in vergelijking met 1950 als met 1952 verloren
de C.P.N.-ers 45.000 stemmen. De knalrode roden
hebben dus weer een gevoelige tik gehad, maar er
is geen reden om ook te dezen opzichte de zelf
genoegzaamheid te betrachten, waar „De Tijd" b.v.
ook overigens de katholieken tegen waarschuwt.
Nogmaals willen wij er op wijzen, dat het met
name het platteland is, dat het communisme af
wijst, het meest in overtuigd-katholieke streken.
En onze aandacht moet gericht blijven op het rode
Amsterdam, dat van de 24 zetels der bolsjewieken
er elf levert. Alleen in Amsterdam zijn er meer
dan 101.000 knalrode stemmen uitgebracht, in de
kring Haarlem (stad) nog bijna 8000, in Zaandam
ruim 11.000, zodat uit de stedelijke rayons van
Noord-Holland b.v. alleen al 120.000 van de 140.000
communistische stemmen komen
De communisten slinken weg, maar zolang
zij nog een forum hebben van ruim 5 procent
van de stemmen, met een grote aanhang in
de grote steden en industriecentra, kunnen wij ook
op dit punt niet werkeloos toezien. Ons schijnt het
toe, dat dezelfde conclusie gewettigd is als vorige
malen: waar er een goed contact en goede samen
werking bestaat tussen de sociale en de politieke
katholieke actie, daar zijn de resultaten voor
krachten van christelijke staatkunde uitstekend.
Dat is ook nu weer gebleken. Sociale en politieke
katholieke krachten groeien weer naar elkaar toe
en als dat nog verder zal doorzetten, wat met
vreugde kan worden verwacht, dan zullen de
zegenrijke resultaten daarvan niet uitblijven, ook
als constructief verweer tegen communistische
activiteit. De K.V.P. is op en top volkomen een
volkspartij, een partij voor alle rangen en standen.
Prof. Duijnstee hebben wij nog nooit met zoveel
plezier geciteerd als deze keer, nu hij in de „Maas
bode" schrijft, dat die partij, die geheel het katho
lieke volksdeel in zich verenigt, „de stem en de
macht der katholieke arbeiders ais dragers van een
katholiek beleid van ganser harte welkom heet"
en dit moet de K.V.P. aan „bepaalde delen van die
arbeiders tastbaar maken". Daarnaast is het niet
zonder zin, dat juist een man als prof. Duijnstee,
die tevoren openlijk had verklaard, ook nu op de
K.V.P. te stemmen, hoopt en vertrouwt, dat de
K.N.P. uit haar verliezen bij deze verkiezingen
lering zal trekken: „haar practische politieke be
tekenis is thans dermate geslonken, dat zij mense
lijkerwijs gesproken haai- onderhandelingspositie
goeddeels heeft verspeeld; wij geloven, dat zij thans
aan de positie der christelijke democratie een
slechte dienst bewijst". En zo komen wij altijd
weer neer op de noodzaak van katholieke eensge
zindheid, ook op het staatkundige terrein. Dit blijft
de grote les voor Katholiek Nederland uit dez«
verkiezingen.