Gy waarfniet doof voor ons geldag:
vy zaagt de bedfponde aan, waarop dé iyder lag,
Die, moedig by 't gemis van zyne ledemaaten,
Slechts klaagde, om dat hy 't veld moest aan den vyand laatea.
n Dan't was, God lof! njet fchande nipt,
Dat onze ftrydore Stoet dat doodlyk veld verliet.
Neen trotfche Duncan moog' zich overwinnaar noemen
JNooit kan zich Albion op min verlies beroemen.
-
1
M r
Niet zeldzaam word een Held veréérd,
Die overwint, en op de zegevvaagen keert:
Waar als verwonn'ling zich van elk te zien verhoogen;
Daaj- op kan 't Vaderland in onzen Vlootvoogd boogen.
En duldt de Algoedheid, dat wy wéér,
DerVryheid ten gevall', c-n onder Nêêrlands eer,
Den braaven Winter eens 's Lands donderftem doen hooren,
De Lrit beef voor den moed, door u in ons herbooren!
TT - Zelfs zy, wier zalig lot het is,
Volmaakte Hemelvreugd voor nietig aardsch gpmis,
Aa t ïtortcn van hun bloed te hebben ingenoomen.
Gemeten, door uw' deugd, hunu'zaligheid volkoomen.
v. My dunkt ik hoor ik hoor hun taal
Het lied der dankbaarheid klinkt door de Hemelzaal:
Uw byftand, aan hun kroost en weduwen bewezen,
Word, daar de Algoedheid hoort, op Englenwyz' geprezen.
Zie daar den Palm voor U bereid,
Die meer verrichten durftdan flechts noodzaaklykheid i
Hoe zalig, die zóó geeft, by dien, die moet erlangen!
De vlyt kan gaven maar geen dierbaar bloed vervangen:
Uw oor door 't keur-mufyk geflreeld,
Ileefc reeds 't gevoelig hart' den voorfmaak mêêgedeeld
lies danktoons, die uw' zielna zulk weldaadig geeven,
Eens ftoorlöos hooren zal in 't eeuwig zalig leven.
H U VV LYKS-P R O CL AM A T IE, gedaan binnen ALKMAAJR.J
op Zondag den 17 December 1797.
EERSTE GEBOD.'
iltn%an'der geboren 's Gramzm^^ Helena
WOtmachmn e^Uvvc» geboren tc Amjlerdam, en beiden alhier
I. -.I'.':" ,'t ■-
